Saltar ao contido

Célula LE

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Microfotografía dun macrófago que fagocitou un linfocito (o resultado é a célula LE). Tinguidura de May Grünwald Giemsa.

Unha célula LE ou célula de lupus eritematoso, tamén chamada célula de Hargraves, é un neutrófilo ou un macrófago que fagocitou o material nuclear desnaturalizado dutra célula.[1] O material desnaturalizado é un corpo de hematoxilina absorbido (tamén chamado corpo LE).[2]

A presenza destas células é unha característica do lupus eritematoso,[3] pero tamén se encontran en trastornos do tecido conectivo similares ou en doenzas autoinmunes como a artrite reumatoide grave. As células LE poden observarse no lupus inducido por fármacos, por exemplo, despois do tratamento con metildopa.[4]

As células LE descubriunas na medula ósea en 1948 Malcolm McCallum Hargraves (1903–1982), un médico e histólogo da Clínica Mayo.[5] Hargraves puido conseguir a prioridade ao suprimir o borrador dunha publicación de John R. Haserick, ao cal Dorothy Sundberg, xefe de hematoloxía da Universidade dos Hospitais de Minnesota, atribúe a primeira identificación das células LE.[6]

Clasicamente, a célula LE analízase microscopicamente, pero tamén é posible investigar a súa formación por citometría de fluxo.[7]

As células LE non deberían confundirse coas células Tart que teñen material nuclear fagocitado, pero cunha aparencia visible de cromatina en vez de con aparencia homoxénea.[8]

  1. "Medical Definition of LE CELL". www.merriam-webster.com. 
  2. similima.com > Autoimmunity Arquivado 2011-07-27 en Wayback Machine. Muhammed Muneer. Consultado en marzo de 2011
  3. "LE Cell Test. Lupus erythematosus test". Arquivado dende o orixinal o 2012-03-08. Consultado o 2010-06-28. 
  4. Cheesbrough, Monica (2000-10-26). District Laboratory Practice in Tropical Countries. Cambridge University Press. ISBN 9780521665452. 
  5. Hargraves M, Richmond H, Morton R. Presentation of two bone marrow components, the tart cell and the LE cell. Mayo Clin Proc 1948;27:25–28.
  6. Discovery of the LE factor Dermatopathology: Practical & Conceptual Arquivado 5 de setembro de 2019 en Wayback Machine.
  7. Böhm, Ingrid (1 de xaneiro de 2004). "Flow Cytometric Analysis of the LE Cell Phenomenon". Autoimmunity 37 (1): 37–44. PMID 15115310. doi:10.1080/08916930310001630325. 
  8. Li, Qing Kay; Khalbuss, Walid E. (2015). Diagnostic Cytopathology Board Review and Self-Assessment (en inglés). Springer, Nova York, NY. p. 179. ISBN 9781493914760. doi:10.1007/978-1-4939-1477-7_2.