Saltar ao contido

Cheers

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Cheers

Editar o valor en Wikidata
XéneroComedia
FormatoSerie de televisión
Creado porJames Burrows, Glen Charles, Les Charles
IntérpretesTed Danson, Shelley Long, Rhea Perlman, John Ratzenberger, e outros.
País de orixeEstados Unidos
Lingua(s)Inglés. Traducido a diversas linguas, entre elas portugués, castelán, italiano, francés e alemán.
Temporadas11
Episodios270
Produción
Localización(s)Boston, Massachusetts
Duración22-25 minutos por episodio
Emisión orixinal
Canle de orixeNBC
Primeiro episodio"Give Me a Ring Sometime" (Temporada 1, Episodio 1)
Derradeiro episodio"One for the Road" (Temporada 11, Episodio 25)
Na rede
https://www.cbs.com/shows/cheers/
IMDB: tt0083399 Allocine: 381 Rottentomatoes: tv/cheers Metacritic: tv/cheers TV.com: shows/cheers Netlix: 70152640 Editar o valor en Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Cheers é unha serie de televisión estadounidense realizada por Charles-Burrows-Charles Productions en asociación coa Paramount Television para a NBC. O primeiro programa estreouse o 30 de setembro de 1982 e tivo o seu final, con grande audiencia, o 20 de maio de 1993, seguido dunha longa e continua sindicación. Aínda que na primeira tempada estivo a piques de ser cancelado, tivo 270 episodios en once tempadas. En 2012, polo seu 30º aniversario, fixeron unha proxección especial cos creadores e actores da serie.[1]

Estrutura

[editar | editar a fonte]

A serie Cheers transcorre nun bar homónimo de Boston, Massachusetts, e segue as vidas dos seus empregados e clientes habituais.

Cheers foi ambientada nun bar de Boston, a onde un grupo de amigos acudía a sentar, beber alcol, queixarse e facer bromas sobre un bar rival da cidade. Os planos exteriores do bar eran en realidade o pub 'Bull and Finch', ao norte de Boston Common, que se converteu nunha atracción turística pola súa asociación coa serie. Logo pasou a chamarse 'Cheers' en Beacon Hill aínda que o seu interior é bastante diferente do bar de televisión.[2] A maioría dos primeiros episodios tiñan lugar enteiramente dentro dos límites do local de hostalaría. Cando a serie se fixo popular, algunhas escenas transcorrían fóra do bar.

Temática

[editar | editar a fonte]

O tema principal do programa nas súas primeiras tempadas foi o romance entre Diane Chambers (Shelley Long) e o ex lanzador de béisbol e propietario do bar Sam Malone (Ted Danson). A saída de Long do programa en 1987 cambiou a énfase na relación de Sam cun novo personaxe, Rebecca Howe (Kirstie Alley). Diane volveu para o final.

Os produtores non querían que o programa fose interpretado como un fomento da bebida, e escribiron o personaxe de Sam como un ex-alcohólico.

O programa tamén creou o personaxe Frasier Crane (Kelsey Grammer), que obtivo o seu propio programa spin-off (Frasier) a tempada despois de que rematara Cheers. O interese amoroso de Frasier, Lilith Sternin, apareceu nas dúas series, pero Frasier e Lilith xa non estaban casados en Frasier.

Valoracións

[editar | editar a fonte]

Case foi cancelado durante a súa primeira tempada (na que quedou en último lugar entre 63 programas). Pero finalmente converteuse nun dos programas máis populares da televisión porque tivo un top ten durante sete das súas once tempadas. O programa gañou 26 premios Emmy dun total de 111 nomeamentos.[1]

Notas

  1. 1,0 1,1 Barbara, Carsey-Wolf Center 4429 SSMS UC Santa Barbara Santa; Phone:893-4637, CA 93106-4010. "30th Anniversary of Cheers". Carsey-Wolf Center (en inglés). Consultado o 2023-10-23. 
  2. "Cheers Boston; American Restaurant & Pub in Boston, MA". Cheers Boston (en inglés). Consultado o 2023-10-23. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]