Cleómenes I
| Nome orixinal | (grc) Κλεομένης Α΄ της Σπάρτης  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | século VI a. C. Esparta, Grecia |
| Morte | c. 490 a. C. Esparta, Grecia |
| Causa da morte | suicidio, desangramento |
| Reis de Esparta | |
| | |
| Actividade | |
| Ocupación | gobernante |
| Período de tempo | Antigüidade clásica |
| Familia | |
| Familia | Ágida (pt)  |
| Fillos | Gorgo |
| Pai | Anaxandridas II |
| Irmáns | Cleômbroto Leónidas I Dorieu |
| Descrito pola fonte | Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron The Nuttall Encyclopædia >>>:Cleomenes |
Cleómenes I foi rei de Esparta, aproximadamente entre os anos 520 a.C. e 489 a.C..
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Da familia dos Axíadas, sucedeu ao seu pai Anaxandridas II cara ao ano 520 a.C. no trono de Esparta, e goberna conxuntamente co segundo rei, Demarato, ata 492 a.C.. A asociación dos dous soberanos é problemática pois Demarato frea a miúdo a Cleómenes.
Este afirma a primacía de Esparta ao intervir moitas veces nos asuntos internos de Atenas. No 510 a.C. axuda aos Alcmeónidas a derrubar a tiranía de Hipias pero tenta logo apoiar o partido aristocrático de Iságoras contra os demócratas liderados por Clístenes de Atenas. En dúas ocasións, en 507 a.C. e en 506 a.C. tenta, en van, poñer fin á experiencia democrática posta en marcha por Clístenes.
Logo da revolta dos gregos de Xonia, négalle toda axuda de Esparta a Aristágoras, o tirano de Mileto. En 494 a.C. inflixe a Argos unha derrota en Sepeia, reforzando así o poderío espartiata no Peloponeso. En 492 a.C. expulsa a Demarato, quen se refuxia en Persia.
Morreu no ano 489 a.C.. Ao parecer suicidouse, en estado demente.
Tivo como filla a Gorgo, unha das mulleres máis célebres da Grecia Antiga.
