Gran Premio de Australia de 1996
| ||
| Nome na lingua orixinal | (en) LXI Transurban Australian Grand Prix  | |
|---|---|---|
| Tipo | Gran Premio de Australia | |
| Deporte | automobilismo | |
| Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1996 | |
| Distancia do evento | 58 | |
| Localización e Datas | ||
| Localización | Melbourne Grand Prix Circuit (City of Port Phillip (en)  ) 37°50′59″S 144°58′06″L / -37.849722222222, 144.96833333333 | |
| Lonxitude | 5,278 km | |
| País | Australia | |
| Data | 10 de marzo de 1996 | |
| Competición | ||
| Primeiro posto | Damon Hill | |
| Pole position | Jacques Villeneuve | |
| Volta máis rápida | Jacques Villeneuve | |
O Gran Premio de Australia de 1996 foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 10 de marzo de 1996 en Melbourne. Foi a primeira vez que se celebrou esta carreira en Melbourne, substituíndo ao Circuíto urbano de Adelaide como anfitrión do Gran Premio de Australia. A rolda do Campionato do Mundo de Australia volvía a unha sede anterior do Gran Premio de Australia, aínda que nun circuíto moi diferente, nos arredores do Lago de Albert Park, anfitrión dos Grandes Premios de Australia de 1953 e 1956. Esta foi a carreira de debut do futuro campión mundial Jacques Villeneuve.
Informes
[editar | editar a fonte]Antecedentes
[editar | editar a fonte]Foi o segundo gran premio consecutivo celebrado en Australia, a carreira anterior fora a conclusión da tempada 1995 de Fórmula Un poucos meses antes En Adelaide.
Estaba programado que Taki Inoue correra co equipo Minardi como piloto de pago, pero non conseguiu os cartos antes da carreira e foi substituído por Giancarlo Fisichella.[1] Marlboro expresou interese en que Fisichella correra desde o inicio da tempada.[2]
A carreira foi a primeira en usar o novo sistema de inicio de carreira, aínda usado hoxe na Fórmula 1.[3] substituíndo o vello sistema de luz vermella a verde. Co novo sistema, cinco luces vermellas encéndense nun intervalo dun segundo, comezando despois de que o último piloto chege á súa caixa na grella. Haí unha pausa pre-determinada, e entón as cinco luces apáganse simultaneamente.[4] Esta foi tamén a primeira carreira en ter unha sesión cualificadora o sábado pola tarde; a sesión de venres retirouse en 1996.
Cualificación
[editar | editar a fonte]Jacques Villeneuve, no seu debut na Fórmula 1, logrou a pole position.
Ambos Forti non iniciaron a carreira debido á nova regra do 107% para cualificar, que dice que calquera coche que clasificase un 107% máis lento que o tempo da pole (1:38.837 nesta carreira) quedaría excluído. Por certo, que o equipo lograra o seu mellor resultado 7º na anterior carreira no fin da tempada no Gran Premio de Australia de 1995[5]
A medida foi introducida para asegurar que os equipos fosen o suficientemente rápidos como para correr e non ser só unha especie de chicanas móbiles.[6]
Carreira
[editar | editar a fonte]A primeira fila foi para Williams con Damon Hill e o debutante Jacques Villeneuve nos coches Rothmans azuis e brancos. Na primeira curva, Irvine foi presionado por Hill e o que significou que perdeu o seu impulso e foi superado polos dous Ferraris antes de entrar na terceira curva. Detrás de Hill, Alesi cruzouse diante de Hakkinen e Barrichello para reclamar a curva e comezou unha reacción en cadea de fortes freadas, xa que os pilotos intentaron evitar chocar uns contra outros. Foi ben ata que tocoulle a Coulthard. O McLaren de súpeto virou á esquerda e cruzou a pista cara ao lado do Sauber de Herbert. Herbert intentou evitar o coche e frenou fortemente pero detrás del Martin Brundle non puido controlar o seu coche. O piloto de Jordan intentou parar, pero contactou coa parte traseira de Herbert e Coulthard, e saíu voando para aterrar na trampa de area da curva 3 onde o coche rompeu en dous, facendo que a carreira fose reiniciada. Brundle saíu ileso.[7] O McLaren de David Coulthard e o Sauber de Johnny Herbert, tamén resultaron danados.[3]
Posteriormente Brundle trompeou logo dun pequeno contacto con Pedro Diniz no reinicio. Schumacher fixo un bo traballo para seguir adiante, pero nunca pareceu un candidato para o liderado. Nun patrón de carreira a dúas paradas, Schumacher perdeu medio minuto coa súa parada, aínda que permaneceu no terceiro lugar ata a volta 28 cando un problema cos freos deixouno fora. Iso deixou a Irvine, que anteriormente sobrevivira a unha colisión na sexta volta co Benetton de Jean Alesi, en terceiro lugar.
A carreira estivo marcada polo dominio de Jacques Villeneuve, que liderou a maior parte da carreira pero o seu debut nas carreiras viuse estragado por unha fuga de aceite ao final da carreira. Hill atrapou e pasou a Villeneuve.
Hill logrou a súa 14ª vitoria nun Gran Premio, igualando ao seu pai Graham no número total de vitorias. Ao final, o podio foi Hill-Villeneuve-Irvine.
Clasificación
[editar | editar a fonte]Cualificación
[editar | editar a fonte]| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Tempo | Diferenza | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 6 |  Jacques Villeneuve
|
Williams-Renault | 1:32.371 | |||
| 2 | 5 |  Damon Hill
|
Williams-Renault | 1:32.509 | +0.138 | ||
| 3 | 2 | Eddie Irvine
|
Ferrari | 1:32.889 | +0.518 | ||
| 4 | 1 |  Michael Schumacher
|
Ferrari | 1:33.125 | +0.754 | ||
| 5 | 7 |  Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes | 1:34.054 | +1.683 | ||
| 6 | 3 |  Jean Alesi
|
Benetton-Renault | 1:34.257 | +1.886 | ||
| 7 | 4 |  Gerhard Berger
|
Benetton-Renault | 1:34.344 | +1.973 | ||
| 8 | 11 |  Rubens Barrichello
|
Jordan-Peugeot | 1:34.474 | +2.103 | ||
| 9 | 15 | Heinz-Harald Frentzen
|
Sauber-Ford | 1:34.494 | +2.123 | ||
| 10 | 19 | Mika Salo
|
Tyrrell-Yamaha | 1:34.832 | +2.461 | ||
| 11 | 9 | Olivier Panis
|
Ligier-Mugen-Honda | 1:35.330 | +2.959 | ||
| 12 | 17 |  Jos Verstappen
|
Footwork-Hart | 1:35.338 | +2.967 | ||
| 13 | 8 | David Coulthard
|
McLaren-Mercedes | 1:35.351 | +2.980 | ||
| 14 | 14 | Johnny Herbert
|
Sauber-Ford | 1:35.453 | +3.082 | ||
| 15 | 18 |  Ukyo Katayama
|
Tyrrell-Yamaha | 1:35.715 | +3.344 | ||
| 16 | 21 |  Giancarlo Fisichella
|
Minardi-Ford | 1:35.898 | +3.527 | ||
| 17 | 20 |  Pedro Lamy
|
Minardi-Ford | 1:36.109 | +3.738 | ||
| 18 | 16 | Ricardo Rosset
|
Footwork-Hart | 1:36.198 | +3.827 | ||
| 19 | 12 | Martin Brundle
|
Jordan-Peugeot | 1:36.286 | +3.915 | ||
| 20 | 10 | Pedro Diniz
|
Ligier-Mugen-Honda | 1:36.298 | +3.927 | ||
| 107% tempo: 1:38.837 | |||||||
| NSC | 22 | Luca Badoer
|
Forti-Ford | 1:39.202 | +6.831 | ||
| NSC | 23 | Andrea Montermini
|
Forti-Ford | 1:42.087 | +9.716 | ||
Carreira
[editar | editar a fonte]| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 5 | Damon Hill
|
Williams-Renault | 58 | 1:32:50.491 | 2 | 10 |
| 2 | 6 | Jacques Villeneuve
|
Williams-Renault | 58 | +38.020 | 1 | 6 |
| 3 | 2 | Eddie Irvine
|
Ferrari | 58 | +1:02.571 | 3 | 4 |
| 4 | 4 | Gerhard Berger
|
Benetton-Renault | 58 | +1:17.037 | 7 | 3 |
| 5 | 7 | Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes | 58 | +1:35.071 | 5 | 2 |
| 6 | 19 | Mika Salo
|
Tyrrell-Yamaha | 57 | +1 volta | 10 | 1 |
| 7 | 9 | Olivier Panis
|
Ligier-Mugen-Honda | 57 | +1 volta | 11 | |
| 8 | 15 | Heinz-Harald Frentzen
|
Sauber-Ford | 57 | +1 volta | 9 | |
| 9 | 16 | Ricardo Rosset
|
Footwork-Hart | 56 | +2 voltas | 18 | |
| 10 | 10 | Pedro Diniz
|
Ligier-Mugen-Honda | 56 | +2 volta | 20 | |
| 11 | 18 | Ukyo Katayama
|
Tyrrell-Yamaha | 55 | +3 voltas | 15 | |
| Ret | 20 | Pedro Lamy
|
Minardi-Ford | 42 | Cinto de seguridade | 17 | |
| Ret | 1 | Michael Schumacher
|
Ferrari | 32 | Freos | 4 | |
| Ret | 21 | Giancarlo Fisichella
|
Minardi-Ford | 32 | Embrague | 16 | |
| Ret | 11 | Rubens Barrichello
|
Jordan-Peugeot | 29 | Motor | 8 | |
| Ret | 8 | David Coulthard
|
McLaren-Mercedes | 24 | Acelerador | 13 | |
| Ret | 17 | Jos Verstappen
|
Footwork-Hart | 15 | Motor | 12 | |
| Ret | 3 | Jean Alesi
|
Benetton-Renault | 9 | Colisión | 6 | |
| Ret | 12 | Martin Brundle
|
Jordan-Peugeot | 1 | Colisión | 19 | |
| Ret | 14 | Johnny Herbert
|
Sauber-Ford | 0 | Colisión | 14 | |
Fonte:[8]
| |||||||
Posicións logo da carreira
[editar | editar a fonte]
|
|
- Nota: só se inclúen as cinco primeiras posicións en ambas as clasificacións.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Minardi to get Fisichella?". www.grandprix.com. 4 de marzo de 1996. Consultado o 8 de agosto de 2017.
- ↑ "Five drivers bidding for Minardi". www.grandprix.com. 15 de xaneiro de 1996. Consultado o 8 de agosto de 2017.
- ↑ 3,0 3,1 "Grand Prix Results: Australian GP, 1996". Arquivado dende o orixinal o 30 de maio de 2009. Consultado o 28 de maio de 2009.
- ↑ "FIA Formula One World Championship - Lights and Pit Lane" (PDF). FIA.com. 14 de marzo de 1996. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 02 de marzo de 2005. Consultado o 20 de xaneiro de 2010.
- ↑ "Forti - Team Summary". Arquivado dende o orixinal o 05 de maio de 2012. Consultado o 09 de xuño de 2018.
- ↑ "107% Disapproval". Autosport.
- ↑ "Martin Brundle's Melbourne crash". www.grandprix.com. 11 de marzo de 1996. Consultado o 8 de agosto de 2017.
- ↑ "1996 Australian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 1 de novembro de 2014. Consultado o 24 de decembro de2015.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Australia de 1996 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Australia de 1995 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1996 |
Carreira seguinte: Gran Premio do Brasil de 1996 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Australia de 1995 |
Gran Premio de Australia | Carreira seguinte: Gran Premio de Australia de 1997 |