Merle Oberon
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 19 de febreiro de 1911 Bombai, India |
Morte | 23 de novembro de 1979 (68 anos) Malibú, Estados Unidos de América |
Causa da morte | ictus |
Lugar de sepultura | Forest Lawn Memorial Park |
Educación | La Martiniere Calcutta (en) |
Actividade | |
Lugar de traballo | Reino Unido |
Ocupación | guionista, actriz de cinema, actriz |
Período de actividade | 1928 - |
Familia | |
Cónxuxe | Robert Wolders (1975–1979) Lucien Ballard (1945–1949) Alexander Korda (1939–1945) |
Premios | |
Descrito pola fonte | Obálky knih, A historical dictionary of British women (en) , (p.336) |
|
Estelle Merle O'Brien Thompson,[1][2] nada en Bombai (India Británica) o 19 de febreiro de 1911 e finada en Malibu (California) o 23 de novembro de 1979, foi unha actriz británica,[3] coñecida como Merle Oberon.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Oberon naceu na India. Merle recibiu o alcume de "Queenie" en honor da raíña María, que visitou a India co rei Xurxo V en .[4] Criouse como a filla de Arthur Terrence O'Brien Thompson, enxeñeiro británico de Darlington que traballa en Indian Railways[5] e a súa esposa, Charlotte Selby, eurasiática de Ceilán. A súa nai tiña tamén devanceiros maorís.[6] Porén, segundo o seu certificado de nacemento, a nai biolóxica de Merle era a filla de doce anos de Charlotte, Constance. A propia Charlotte dera a luz a Constance con catorce anos, por unha violación de Henry Alfred Selby, capataz angloirlandés dunha plantación de té.[6] Para evitar o escándalo, Charlotte criou a Merle como media irmá de Constance.[3][7]
En 1914, cando Merle tiña tres anos, Arthur Thompson uniuse ao Exército Briánico e posteriormente faleceu de pneumonía durante a batalla do Somme.[8] Merle e Charlotte tiveron unha vida de pobreza en pisos de Bombai druante algúns anos. Entón, en 1917, mudáronse a unha situación mellor en Calcuta.[9] Oberon recibiu unha bolsa para asistir a escola La Martiniere Calcutta para nenas, unha das mellores escolas privadas da cidade.[9] Alí, recibiu burlas constantes pola súa orixe mestiza, o que fixo que acabase por abandonar o colexio e recibir clases na casa.[10]
Oberon viaxou a Inglaterra por primeira vez en 1928, con dezasete anos. Comezou traballando nun club co nome artístico de Queenie O'Brien e apareceu nalgúns filmes menores. A súa carreira recibiu un forte pulo cando o director Alexander Korda se interesou por ela e deulle un pequeno aínda que destacado papel, co nome de Merle Oberon, como Ana Bolena en The Private Life of Henry VIII (1933), en que traballou xunto a Charles Laughton. En 1934 protagonizou The Scarlet Pimpernel xunto a Leslie Howard, que foi o seu amante durante un tempo.[11]
A carreira de Oberon beneficiouse do seu romance e posterior matrimonio co director Alexander Korda. En 1935 protagonizou The Dark Angel, que lle valeu unha candidatura ao Óscar á mellor actriz. En 1937 foi escollida para encarnar a Mesalina no filme I, Claudius que ía dirixir o seu marido; porén, a actriz sufriu un accidente de tráfico que, unido a varios contratempos, obrigou a cancelar o proxecto.[12][13] Como secuelas do accidente quedáronlle cicatrices na cara, un defecto que puido rematar coa súa carreira, mais un hábil uso da maquillaxe e das luces axudoulle a encubrilo nos seus filmes posteriores.
En 1939 Oberon foi Cathy no filme Wuthering Heights xunto a Laurence Olivier. Foi unha actriz asidua en papeis históricos: en 1945 interpretou a George Sand en A Song to Remember e en 1954 a emperatriz Xosefina en Desirée ao lado de Marlon Brando.
A actriz divorciouse de Korda en 1945 e casou en tres ocasións máis. Faleceu dun accidente cerebrovascular aos 68 anos.
Vida persoal
[editar | editar a fonte]A nai de Oberon, Charlotte Selby, realmente a súa avoa, faleceu en 1937. En 1949, Oberon encargou retratos de Charlotte a partir dunha fotografía antiga,[14] que Oberon colgou en todas as casas en que viviu ata a súa morte en 1979.[15]
Relacións e matrimonios
[editar | editar a fonte]Oberon casou co director Alexander Korda en 1939. Aínda casada, tivo unha breve relación en 1941 con Richard Hillary, piloto da RAF que sufrira graves queimaduras durante a batalla de Inglaterra, que coñeceu mentres el realizaba unha xira de boa vontade nos Estados Unidos. Oberon mantivo unha relación intermitente co actor John Wayne entre 1938 e 1947.
Oberon converteuse en Lady Korda cando o seu marido foi nomeado cabaleiro por Xurxo VI en 1942 polos seus esforzos durante a guerra. Divorciouse del en 1945 para casa co director de fotografía Lucien Ballard. Ballard deseñou unha luz de cámara especial para ela que eliminase as súas cicatrices faciais que lle causaron o accidente de 1937. A luz pasou a ser coñecida como "Obie".[16] Ela e Ballard divorciáronse en 1949.
O seguinte matrimonio de Oberon foi co industrial Bruno Pagliai en 1957, adoptou dous fillos con el e viviron en Cuernavaca (México). En 1973, Oberon coñeceuo actor neerlandés de 36 anos Robert Wolders mentres filmaban Interval. Oberon divorciouse de Pagliai e casou con Wolders en 1975.
Disputa sobre o lugar de nacemento
[editar | editar a fonte]Para evitar os prexuízos pola súa orixe mestiza, Oberon creou unha tapadeira, dicindo que nacera e crecera en Tasmania e que os seus rexistros de nacemento foran destruídos nun incendio. A historia real desvelouse finalmente trala súa morte.[17] Sábese que Oberon só estivo dúas veces en Australia.[18] A súa primeira visita foi en 1965, nunha campaña promocional. Aínda que estaba prevista unha visita a Hobart, despois de que os xornalistas a presionaran para que dese detalles da súa vida, púxose enferma e ao pouco tempo volveu a México.[18]
En 1978, o ano anterior á súa morte, aceptou visitar Hobart por unha recepción do Lord Mayoral. O Lord Mayor de Hobart foi informado antes da recepción de que non había probas de que Oberon nacese en Tasmania, mais, para salvar a súa imaxe, seguiu adiante co acto. Porén, pouco despois de chegar á recepción, Oberon, negou que nacese en Tasmania. Entón excusouse, afirmando que estaba enferma e que non podía contestar a máis preguntas sobre o seu pasado. De camiño á recepción contáralle ao seu chofer que de nena estaba nun barco co seu pai, este enfermou cando pasaban por Hobart e desembarcaron para que fose tratado, o que sería o motivo de que pasara algúns anos na illa. Durante a súa estadía en Hobart, pasou todo o tempo no hotel, non deu máis entrevistas e non visitou o teatro bautizado co seu nome.[18]
Filmography
[editar | editar a fonte]Features
[editar | editar a fonte]- The Three Passions (1928) as Bit Part (sen acreditar)
- The W Plan (1930) as Woman at Cafe Table (sen acreditar)
- Alf's Button (1930) como Bit Part (sen acreditar)
- A Warm Corner (1930) como Bit Part (sen acreditar)
- Never Trouble Trouble (1931) como Bit Part (sen acreditar)
- Fascination (1931) como Flower Seller (sen acreditar)
- Service for Ladies (1932) como Minor Role (sen acreditar)
- Ebb Tide (1932) como Girl (sen acreditar)
- Aren't We All? (1932) como Bit Part (sen acreditar)
- Wedding Rehearsal (1932) como Miss Hutchinson
- Men of Tomorrow (1932) como Ysobel d'Aunay
- For the Love of Mike (1932) como Bit Part (sen acreditar)
- Strange Evidence (1933) como Bit Part (uncredited)
- The Private Life of Henry VIII (1933) como Anne Boleyn - The Second Wife
- The Battle (1934) como Marquise Yorisaka
- The Broken Melody (1934) como Germaine Brissard
- The Private Life of Don Juan (1934) como Antonita, a Dancer of Passionate Temperament
- The Scarlet Pimpernel (1934) como Lady Blakeney
- Folies Bergère de Paris (1935) como Baroness Genevieve Cassini
- The Dark Angel (1935) como Kitty Vane
- These Three (1936) como Karen Wright
- Beloved Enemy (1936) como Lady Helen Drummond
- I, Claudius (1937, inacabado) como Messalina
- The Divorce of Lady X (1938) como Leslie
- The Cowboy and the Lady (1938) como Mary Smith
- Over the Moon (1939) como Jane Benson
- Wuthering Heights (1939) como Cathy
- The Lion Has Wings (1939) como Mrs. Richardson
- 'Til We Meet Again (1940) como Joan Ames
- That Uncertain Feeling (1941) como Jill Baker
- Affectionately Yours (1941) como Sue Mayberry
- Lydia (1941) como Lydia MacMillan
- Forever and a Day (1943) como Marjorie Ismay
- Stage Door Canteen (1943) como Merle Oberon
- First Comes Courage (1943) como Nicole Larsen
- The Lodger (1944) como Kitty Langley
- Dark Waters (1944) como Leslie Calvin
- A Song to Remember (1945) como George Sand
- This Love of Ours (1945) como Karin Touzac
- Night in Paradise (1946) como Delarai
- Temptation (1946) como Ruby
- Night Song (1947) como Cathy
- Berlín Express (1948) como Lucienne
- Pardon My French (1951) como Elizabeth Rockwell
- Dans la vie tout s'arrange (1952, versión francesa de The Lady from Boston) como Elizabeth Rockwell
- 24 Hours of a Woman's Life (1952) como Linda Venning
- Todo es posible en Granada (1954) como Margaret Faulson
- Désirée (1954) como Empress Josephine
- Deep in My Heart (1954) como Dorothy Donnelly
- The Price of Fear (1956) como Jessica Warren
- Of Love and Desire (1963) como Katherine Beckmann
- The Oscar (1966) como Merle Oberon
- Hotel (1967) como The Duchess Caroline
- Interval (1973) como Serena Moore
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Higham and Moseley 1983, p. 24.
- ↑ "£5,000 Damages for Merle Oberon." Arquivado 12 de marzo de 2016 en Wayback Machine. The Glasgow Herald, 5 de maio de 1938. Consultado o 5 de xaneiro de 2016.
- ↑ 3,0 3,1 "Merle Oberon: Hollywood's Face of Mystery". Arquivado dende o orixinal o 04 de maio de 2009. Consultado o 4 de maio de 2009.
- ↑ Higham and Moseley 1983, p. 25.
- ↑ Higham and Moseley 1983, p. 21.
- ↑ 6,0 6,1 Higham and Moseley 1983, 18.
- ↑ "ABC TV documentary: The Trouble With Merle" Arquivado 30 de outubro de 2005 en Wayback Machine., Australian Broadcasting Corporation. Consultado o 19 de setembro de 2014.
- ↑ Higham and 1983, pp. 25–26.
- ↑ 9,0 9,1 Higham and Moseley 1983, p. 28.
- ↑ Higham and Moseley 1983, p. 30.
- ↑ Higham and Mosley 1983, P. 94.
- ↑ "Star's injuries halt production of film." Arquivado 9 de maio de 2016 en Wayback Machine. The Tuscaloosa News|, 25 de marzo de 1937. Consultado o 5 de xaneiro de 2016.
- ↑ Graham, Sheilah. "Hollywood gadabout." Arquivado 18 de maio de 2016 en Wayback Machine. Milwaukee Journal, 4 de abril de 1937. Consultado o 5 de xaneiro de 2016.
- ↑ Kahn, Salma. "Hollywood's first Indian actress: Merle Oberon." Arquivado 31 de xaneiro de 2009 en Wayback Machine. SAPNA Magazine, inverno de 2009. Contultado o 5 de xaneiro de 2016.
- ↑ Higham and Moseley 1983, p. 100.
- ↑ Higham and Moseley 1983, p. 161.
- ↑ Higham and Moseley 1983, p. 291.
- ↑ 18,0 18,1 18,2 Pybus 1998, p. 161.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Merle Oberon |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Bowden, Tim. The Devil in Tim: Penelope's Travels in Tasmania. Londres: Allen & Unwin, 2008. ISBN 978-1-74175-237-3.
- Casey, Bob. Merle Oberon: Face of Mystery. Hobart, Tasmania, Australia: Masterpiece@IXL, 2008. ISBN 978-0-98054-822-8.
- Higham, Charles e Roy Moseley. Princess Merle: The Romantic Life of Merle Oberon. Nova York: Coward-McCann Inc., 1983. ISBN 978-0-69811-231-5.
- Korda, Michael. Another Life: A Memoir of Other People. Nova York: Random House, 1999. ISBN 0-67945-659-7.
- Munn, Michael. David Niven: The Man Behind the Balloon. Londres: JR Books, 2010. ISBN 1-9-0677-967-8.
- Pybus, Cassandra. Till Apples Grow on an Orange Tree. St Lucia, Australia: University of Queensland Press, 1998. {{ISBN|978-0-70222-98
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Classic Movie Favorites website
- Photographs of Merle Oberon and bibliography
- Guy, Randor (1 de agosto de 2008). "From Bombay to Beverly Hills". The Hindu. Arquivado dende o orixinal o 13 de setembro de 2008. Consultado o 4 de maio de 2016.
- The Trouble With Merle (Australian documentary) – investigation of her origins