Estudou física na Universidade de Lausana, graduándose no 1966, e doutorouse en Astronomía no observatorio de Xenebra no 1971. Ata 1984 traballou como investigador asociado no observatorio de Xenebra, dependente do Departamento de Astronomía da Universidade de Xenebra. En dito ano paso a profesor asociado. No 1988 pasou a ser profesor numerario, o que foi ata o seu retiro no 2007. Dirixiu o observatorio de 1998 a 2004. Dende o seu retiro é profesor emérito.
Ten máis de 700 publicacións científicas. Foi recoñecido co premio suízo Marcel Benoist polo seu traballo e o seu significado para a vida humana. No 2000 foi galardoado co Premio Balzan e no 2004 cecibiu a Medalla Albert Einstein. No 2005, obtivo o Premio Shaw en Astronomía. No 2015 foi galardoado coa Medalla de Ouro da Royal Astronomical Society e no 2017 co Premio Wolf en Física.[2]
Recibiu o Premio Nobel no ano 2019 polo descubrimento dun exoplaneta orbitando unha estrela de tipo solar.[1]
É membro da IAU, da Academia Europea de Ciencias, a Academia Americana de Artes e Ciencias e a Academia Nacional de Ciencias.