Milicia Urbana
Co nome de Milicia Urbana coñécense os rexementos creados pola coroa de España, a partir de 1794, para a defensa das cidades e vilas.
As Milicias Urbanas teñen os seus precedentes na Garda Cívica, creada polos primeiros Borbóns, que era un corpo soamente civil, sen bandeira e practicamente sen funcións.
Historia
[editar | editar a fonte]Creación
[editar | editar a fonte]En 1794 creáronse en Madrid, coa colaboración e intervención do concello, dous rexementos militares de carácter popular, as Milicias Urbanas, con Xefes e Oficiais elixidos polos seus membros, bandeira propia e dependencia do concello, sendo en principio o seu obxecto proporcionar unha gornición á capital para a súa defensa. Co mesmo fin creáronse en todas as poboacións, incluídas as americanas, e en razón ao número de habitantes, batallóns e compañías de Milicia Urbana.
A razón da súa creación foi a guerra contra a República Francesa, ao ter Godoy que enviar fortes reforzos aos exércitos comandados polos xenerais españois que combatían en Francia. En vista do perigo que representaba o deixar desgornecias a capital do reino e moitas cidades, pensouse na milicia popular, cuxos corpos levantáronse e armáronse por un tempo indefinido, co único obxecto de gornecer as poboacións que se encontraban sen tropas.
O no 1802, coa sinatura da paz de Amiens, e voltos a España os exércitos que loitaron en Francia, disolveuse a milicia urbana, sen que mediara para iso ningún decreto, como non o houbera tampouco para a súa formación, recollendo as armas os respectivos Capitáns Xenerais, e quedando só a garda cívica.
O ano 1808, no curso da Guerra da Independencia, as diferentes Xuntas Provinciais soberanas, como a de Galicia, crearon as súas propias Milicias.
As Milicias Nacionais
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Milicia nacional (España).
Na Constitución de 1812 creouse a Milicia Nacional, institución de carácter popular, encargada de conservar a orde e a tranquilidade nas vilas, semellante ás anteriores Milicias; suprimida durante o período absolutista de Fernando VII, a milicia foi restaurada na Constitución de 1837.
O 15 de abril de 1814 as Cortes de Cádiz decretaron a creación da Milicia Nacional, milicia de índole popular, pero que estaba moi lonxe do que foran pouco tempo atrás as Milicias Urbanas. Estaba obrigado a ser miliciano todo español desde os 30 aos 50 anos, sempre que non tiveran ningunha tara física nin moral, quedando exceptuados os sacerdotes ordenados, os empregados públicos e do patrimonio, e os pertencentes a Facultades universitarias científicas ou literarias. O servizo nelas era obrigatorio por oito anos, e recrutábanse 30 milicianos por cada 1.500 almas; de non ser suficientes, podían serres alistados mozos desde a idade de 18 anos.
O servizo desta milicia era dar garda ao Concello, atender á tranquilidade pública, defender os seus fogares de toda agresión e perseguir a malfeitores e aos desertores. Estaban organizados en pelotóns de 20 ou 30 homes, en compañías, batallóns ou rexementos, segundo o número de habitantes das poboacións respectivas. Cando a milicia facía servizo fóra da vila gozaba dun soldo. Esta milicia só se compoñía de dúas armas, infantaría e cabalaría. Os seus xefes e oficiais elixíanse entre os milicianos.
Pero coa volta a España de Fernando VII, o 4 de maio de 1814 a España, a Milicia Nacional morreu antes de nacer.
A consecuencia dos acontecementos políticos de 1820 e triunfante a insurrección iniciada por Riego nas Cabezas de San Juan, implantouse de novo o réxime liberal e a Milicia Nacional foi restaurada por Real Decreto de data 26 de abril de 1820. Segundo as ordenanzas dadas para a Milicia en 1822, cada vila tiña a súa milicia local, e os concellos eras os que expedían os títulos corresponde. Unha vez pasados os, en boca de Frenando VII, tres mal chamados anos (o trienio liberal) a reacción de 1823 suprimiu a Milicia Nacional, reemprazándoa polos Voluntarios realistas".
Reapareceron de novo as Milicias Urbanas en virtude da Real Orde de 19 de febreiro de 1834 e, por Real Decreto de 28 de decembro de 1835 convertéronse en Garda Nacional.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Carlos Núñez Jiménez: "Milicias Nacionales y Urbanas"
- Pérez Garzón, Juan Sisinio (1978): Milicia nacional y revolución burguesa. Madrid:C.S.I.C. ISBN 84-00-03785-5.
