Reportaxe
A reportaxe é un relato xornalístico de historias vividas por persoas ás que se relaciona co seu contexto. Baséase nun testemuño o máis directo posible que explica con palabras, imaxes e/ou sons, e desde unha perspectiva actual, acontecementos de interese público.
Características
[editar | editar a fonte]Na reportaxe audiovisual ou fotográfica as accións deben ser espontáneas, mentres que no documental as situacións aínda sendo verosímiles poden ser preparadas. Na reportaxe radiofónica a desexable presenza física do xornalista no lugar dos feitos pode ser compensada pola súa interrelación cos protagonistas a través do teléfono.
En canto á súa estrutura, a reportaxe é capaz de integrar calquera posibilidade narrativa (pódese intercalar o lead dunha noticia cunha entrevista ou declaracións acoutadas) no que non caben valoracións persoais. A entrevista e a enquisa utilízanse como elementos auxiliares no que a explicación de feitos se refire.
Aquí descríbese a personalidade, tanto obxectiva como subxectivamente, é dicir, coa maior cantidade de detalles e circunstancias que enmarcan a súa existencia.
Unha reportaxe de descrición deixará ó lector coa sensación de coñecer a fondo á persoa entrevistada: as súas virtudes, defectos, habilidades, sentimentos, preferencias persoais, o seu pasado, os seus valores actuais e a súa visión e ambición cara ó futuro.
Tipos
[editar | editar a fonte]- Científico: Este tipo de reportaxe destaca os avances e descubrimentos científicos máis recentes. O maior reto para o xornalista é interpretar os termos científicos facéndoos entendibles para receptores de todo nivel cultural. As reportaxes médicas, ecolóxicas, astronómicas, bioéticas etc.
- Explicativo: Préstase a profundar en feitos de transcendencia entre a opinión pública, ten un fondo predominantemente noticioso, pero detalla as causas e efectos da noticia ou serie de eventos noticiosos.
- Investigativo: A reportaxe investigativa require un labor case detectivesco do xornalista para captar detalles completamente descoñecidos sobre un feito en particular. Require moita confianza das fontes no reporteiro, as que achegarán probas e documentos en moitos casos confidenciais, coa total certeza que o xornalista non revelará os seus nomes. Este tipo de reportaxe habitualmente contén cifras actualizadas e datos estatísticos en relación co tema. Pola seriedade e extensión da reportaxe (normalmente unha serie deles), ás veces require a participación de dous ou tres xornalistas que deben profundar e verificar a información, así como evitar filtracións ou fugas informativas antes da publicación da investigación xornalística.
- Libre: a reportaxe libre preséntanos unha estrutura a elección, e menos extenso que os outros. Utilízase maiormente nos nenos que fan tarefas.
A clasificación da reportaxe pódese levar a cabo con base en criterios de contido ou puramente formais. Tamén se pode clasificar a reportaxe pola estrutura que adopta (docudrama, documental, series, informativos especiais...)
Non hai que confundir a gran reportaxe co documental, cuxa principal característica é a súa atemporalidade, xa que en xeral o seu obxecto está desligado da actualidade inmediata. Con todo, ambos admiten unha certa seriación, a pesar de que a reportaxe ten que estar ancorada na actualidade.
Tampouco hai que confundir a gran reportaxe (que se basea no relato de feitos presenciados polo xornalista) co informe, xénero que se utiliza moitas veces para anunciar acontecementos de grande interese (por exemplo, a visita dun dignatario estranxeiro), como consecuencia de informacións de relevo que os responsables da cadea consideran que deben ser coñecidas pola sociedade con certa profundidade (un descubrimento científico) e tamén como ponte entre dous momentos de actualidade (un conflito bélico onde se resume o máis importante que ocorreu, porque se prevé unha acción de importancia próxima).
