Saltar ao contido

Vaclav Smil

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaVáclav Smil
Biografía
Nacemento9 de decembro de 1943
Plzeň, República Checa Editar o valor en Wikidata
País de nacionalidadeCanadá e República Checa
EducaciónUniversidade Carolina de Praga
Actividade
Campo de traballoAmbiente, enerxía, alimentación, demografía
Ocupaciónxeógrafo, divulgador científico, naturalista, mestre, escritor, profesor universitario, científico, economista, investigador Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade de Manitoba (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Membro de
Participou en
21 de xaneiro de 2015Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2015 Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
CónxuxeEva Smil Editar o valor en Wikidata
FillosDavid Smil Editar o valor en Wikidata
Premios
Descrito pola fonteObálky knih,
Records of persons of interest (en) Traducir
regional database of the Pilsen City Library (en) Traducir >>>:Smil, Václav, 1943-, Editar o valor en Wikidata
Sitio webvaclavsmil.com Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1520906

Václav Smil, nado en Plzeň o 9 de decembro de 1943, é un científico e analista político checo-canadense.[1] É profesor emérito na Facultade de Medio Ambiente da Universidade de Manitoba en Winnipeg, Manitoba, Canadá.[2] Os seus intereses de investigación acostuman adoptar un enfoque multidisciplinar e abranguen eidos como a enerxía, o medio ambiente, a alimentación, a demografía, a economía, a historia e as políticas públicas. Smil é autor de máis de 30 libros e de decenas de artigos especializados.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Smil naceu durante a segunda guerra mundial en Plzeň, naquela época no parte do Protectorado de Bohemia e Moravia, controlado pola Alemaña Nazi (actual República Checa). Fillo dun axente de policía e dunha contable, medrou nunha rexión montañosa polo que diariamente cortaba leña para quentar a casa. Esta experiencia levoulle as primeiras reflexións sobre a eficiencia enerxética[3].

Estudou na Facultade de Ciencias Naturais da Universidade Carolina de Praga. Logo de licenciarse, rexeitou militar no Partido Comunista, o que lastrou a súa incorporación ao mundo laboral. Casou coa súa dona, Eva, estudante de Medicina, e tras a invasión soviética de Checoslovaquia, emigraron aos Estados Unidos en 1969. Alí completou a súa formación cun doutoramento en Xeografía no College of Earth and Mineral Sciences da Universidade Estatal de Pensilvania.[4]

Carreira investigadora

[editar | editar a fonte]

En 1972 Smil ingresou como profesor na Universidade de Manitoba, no Canadá, onde traballou ata o seu retiro. Nela impartía cursos de ciencias ambientais, enerxía, cambio atmosférico, China, demografía e desenvolvemento económico.

Como recoñecemento á súa traxectoria recibiu numerosas distincións como a Orde do Canadá ou a condición de membro da Royal Society of Canada.[5] Tamén foi considerado pola revista Foreign Policy como un dos 100 pensadores globais máis importantes e os seus libros foron recomendados por Bill Gates en varias ocasións.[6][7]  

Posicionamento sobre enerxía

[editar | editar a fonte]

Smil manifestou o seu escepticismo sobre unha rápida transición cara a unha enerxía.[8] Na súa opinión, a substitución dos combustibles fósiles por fontes de enerxía renovable será unha xeira que ocupe varias xeracións.[9] Ademais tamén sinala a importancia do gas natural na eficiencia enerxética: considerando que as enerxías verdes non son capaces a día de hoxe de ofrecer unha alternativa,[10] xulga que o gas natural é unha vía máis plausible a curto e medio prazo.[11] Tamén chegou a afirmar que a descarbonización é unha mentira e mostrouse moi crítico sobre a viabilidade dos coches eléctricos, pois considera que detrás destes asuntos hai intereses empresariais e políticos.[12]

Observou que malia ás décadas de crecemento das novas tecnoloxías de enerxía renovable, a produción enerxética derivada de combustibles fósiles aumentou dende o 2000[13]. Por iso considera que o maior desafío a longo prazo da industria é reducir o consumo de combustibles fósiles na produción de ferro, cemento, amoníaco e plástico.[14][15]

Posicionamento sobre o crecemento económico

[editar | editar a fonte]

Smil considera que a redución da emisión de gases á atmosfera e a preservación da biodiversidade son incompatibles co modelo de crecemento económico actual baseado no consumo.[16][17]

Opinión sobre a COVID-19

[editar | editar a fonte]

No contexto da situación xerada pola covid-19, Smil publicou un artigo no IEEE Spectrum en xaneiro de 2021 no que analizaba a situación da pandemia en Suecia. Nel estableceu unha relación entre a taxa de mortalidade pola doenza e a porcentaxe de poboación inmigrante,[18] algo que resultou polémico. Posteriormente, a revista publicou outro artigo que rebateu a afirmación sostida por Smil.[19]

Obras

[editar | editar a fonte]
  • 2021 : Grand Transitions: How the Modern World Was Made
  • 2020 : Numbers Don't Lie: 71 Things You Need Cho Know About The World. Penguin
  • 2019 : Growth: From Microorganisms cho Megacities. The MIT Press
  • 2017 : Energy and Civilization: A History. The MIT Press
  • 2015 : Natural Gas: Fuel for the 21st Century. Wiley
  • 2015 : Power Density: A Key cho Understanding Energy Sources and Uses The MIT Press
  • 2013 : Making the Modern World: Materials and Dematerialization Wiley
  • 2013 : Made in the USA: The Rise and Retreat of American Manufacturing The MIT Press
  • 2013 : Should We Eat Meat? Evolution and Consequences of Modern Carnivory Wiley
  • 2013 : Harvesting the Biosphere; What We Have Taken from Nature The MIT Press
  • 2012 : Japan’s Dietary Transition and Its Impacts The MIT Press
  • 2010 : Prime Movers of Globalization: The History and Impact of Diesel Engines and Gas Turbines The MIT Press Cambridge, 261 p.
  • 2010 : Energy Myths and Realities: Bringing Science cho the Energy Policy Debate The AEI Press, Washington, D.C., 212p.
  • 2010 : Energy Transitions: History, Requirements, Prospects. Praeger Santa Barabara, CA, 178 p.
  • 2010 : Why America is Not a New Rome MIT Press Cambridge, 322 p.
  • 2008 : Global Catastrophes and Trends: The Next Fifty Years, The MIT Press, Cambridge, xi + 307 p.
  • 2008 : Oil: A Beginner's Guide Oneworld Publications
  • 2008 : Energy in Nature and Society: General Energetics of Complex Systems, The MIT Press, Cambridge, xi + 480 p.
  • 2006 : Energy: A Beginner's Guide Oneworld Publications
  • 2006 : Transforming the Twentieth Century: Technical Innovations and Their Consequences, Oxford University Press, Nova York, x + 358 p.
  • 2005 : Creating the Twentieth Century: Technical Innovations of 1867-1914 and Their Lasting Impact, Oxford University Press, Nova York, xv + 350 p.
  • 2004 : China’s Past, China’s Future, RoutledgeCurzon, Nova York e Londres, xvi + 232 p.
  • 2003 : Energy at the Crossroads Global Perspectives and Uncertainties, The MIT Press, Cambridge, xiv + 427 p.
  • 2002 : The Earth's Biosphere: Evolution, Dynamics and Change, The MIT Press, Cambridge, xxviii + 360 p.
  • 2001 : Enriching the Earth: Fritz Haber, Carl Bosch and the Transformation of World Food Production, The MIT Press, Cambridge, xvii + 411 p.
  • 2000 : Feeding the World: A Challenge for the 21st Century, The MIT Press, Cambridge, xxviii + 360 p.
  • 2000 : Cycles of Life: Civilization and the Biosphere, Scientific American Library, Nova York, x + 221 p.
  • 1998 : Energies: An Illustrated Guide cho the Biosphere and Civilization, The MIT Press, Cambridge, xi + 217 p.
  • 1994 : Energy in World History, Westview Press, Boulder, xviii + 300 p.
  • 1993 : China's Environment: An Inquiry into the Limits of National Development, M. E. Sharpe, Armonk, xix + 257 p. Winner of the 1995 Joseph Levenson Book Prize.
  • 1993 : Global Ecology: Environmental Change and Social Flexibility, Routledge, Londres, xiii + 240 p.
  • 1991 : General Energetics: Energy in the Biosphere and Civilization, John Wiley, Nova York, xiii + 369 p.
  • 1988 : Energy in China's Modernization, M.E. Sharpe, Armonk, xiv + 250 p.
  • 1987 : Energy Food Environment: Realities Myths Options, Oxford University Press, Oxford, ix + 361 p.
  • 1985 : Carbon Nitrogen Sulfur: Human Interference in Grand Biospheric Cycles, Plenum Press, Nova York, xv + 459 p.
  • 1984 : The Bad Earth: Environmental Degradation in China, M.E. Sharpe, Armonk, xvi + 245 p.
  • 1983 : Biomass Energies: Resources, Links, Constraints, Plenum Press, Nova York, xxi + 453 p.
  • 1982 : (en colaboración con P. Nachman e T.V. Long, II) Energy Analysis in Agriculture: An Application cho U.S. Corn Production, Westview Press, Boulder, xvi + 191 p.
  • 1980 : (in collaboration with W. E. Knowland) Energy in the Developing World, Oxford University Press, Oxford, 386 p.
  • 1976 : China's Energy: Achievements, Problems, Prospects, Praeger Publishers, Nova York, xxi + 246 p

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ http://www.vaclavsmil.com/ Official Site of Vaclav Smil
  2. ↑ "University of Manitoba: Faculty of Environment". Arquivado dende o orixinal o 28 de outubro de 2010. Consultado o 06 de xuño de 2021. 
  3. ↑ Voosen, Paul. "Meet Vaclav Smil, the man who has quietly shaped how the world thinks about energy". ScienceMag. Consultado o 06-06-2021. 
  4. ↑ "An Interview with Vaclav Smil". July 2007. Arquivado dende o orixinal o 16 de decembro de 2013. Consultado o 06 de xuño de 2021. 
  5. ↑ General, Office of the Secretary to the Governor. "Dr. Vaclav Smil". The Governor General of Canada. Consultado o 2022-02-02. 
  6. ↑ "¿Quién es el autor más recomendado por Bill Gates en sus listas de libros que debes leer?". BBC News Mundo (en castelán). Consultado o 2021-06-06. 
  7. ↑ "Vaclav Smil on Foreign Policy’s list of “Top 100 Global Thinkers” for keeping the West honest about its plight – Vaclav Smil" (en inglés). Consultado o 2022-02-02. 
  8. ↑ https://www.xlsemanal.com/personajes/20210608/cambio-climatico-energias-renovables-transicion-energetica-vaclav-smil.html
  9. ↑ "Vaclav Smil: “Substituir els combustibles fòssils per les energies renovables és una tasca que ens ocuparà necessàriament durant diverses generacions”". Fundació Natugy. Consultado o 6-6-2021. 
  10. ↑ "Natural Gas: Fuel for the 21st Century – Vaclav Smil" (en inglés). Consultado o 2022-02-02. 
  11. ↑ Press, Europa (2019-11-14). "El experto Vaclav Smil cree que España debe impulsar el uso del gas natural al nivel de otros países". www.europapress.es. Consultado o 2021-06-06. 
  12. ↑ "El herético de la descarbonización". La Vanguardia (en castelán). 2019-11-17. Consultado o 2021-06-06. 
  13. ↑ Voosen, Paul (2018-03-23). "The realist". Science (en inglés) 359 (6382): 1320–1324. ISSN 0036-8075. PMID 29567690. doi:10.1126/science.359.6382.1320. 
  14. ↑ "Eisler: Is Vaclav Smil the Voice of Reason We All Need to Hear?". Public Policy Forum (en inglés). Consultado o 2021-06-06. 
  15. ↑ "What we need to know about the pace of decarbonization - Graduate School of Public Policy". www.schoolofpublicpolicy.sk.ca. Arquivado dende o orixinal o 06 de xuño de 2021. Consultado o 2021-06-06. 
  16. ↑ Wallace-Wells, David (2019-09-24). "Do We Need to Abandon Growth to Save the Planet?". Intelligencer (en inglés). Consultado o 2022-02-02. 
  17. ↑ "Vaclav Smil: ‘Growth must end. Our economist friends don’t seem to realise that’". the Guardian (en inglés). 2019-09-21. Consultado o 2021-06-06. 
  18. ↑ Smil, Vaclav (2021-01). "Numbers Don't LIE". IEEE Spectrum 58 (1): 16–17. ISSN 1939-9340. doi:10.1109/MSPEC.2021.9311423. 
  19. ↑ "Full Page Reload". IEEE Spectrum: Technology, Engineering, and Science News (en inglés). Consultado o 2021-06-06. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas:

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vaclav_Smil&oldid=6755142»