Vilamourel, Paderne
Vilamourel | |
---|---|
Igrexa de San Xoán de Valamourel. | |
Concello | Paderne[1] |
Provincia | A Coruña |
Coordenadas | 43°16′37″N 8°09′20″O / 43.277, -8.1555 |
Poboación | 127 hab. (2013) |
Entidades de poboación | 10[1] |
[ editar datos en Wikidata ] |
San Xoán de Vilamourel é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Paderne. Segundo o IGE en 2013 tiña 127 habitantes (68 mulleres e 59 homes) distribuídos en 5 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 139 habitantes.
Cultura
[editar | editar a fonte]Topónimo
[editar | editar a fonte]Vilamourel é posiblemente un antropónimo de orixe latina e ligado á cristianización. Componese de "vila" e "mourelo", do nome latino Maurellus. Ese nome conta á súa vez cunha raíz prerromana, "mor", que se refire ás rochas ou pedras. Algún autor considerou que o antropónimo é Morille e de orixe totalmente latina. O topónimo xorde entre os séculos VII e X.[2][3][4]
Lugares e parroquias
[editar | editar a fonte]Lugares de Vilamourel
[editar | editar a fonte]Lugares da parroquia de Vilamourel no concello de Paderne (A Coruña) | |
---|---|
A Altamira | O Batán | A Calzada | As Condomiñas | O Furado | Medín | A Pedrosa | O Pozo | A Rúa | Teixeiro |
Parroquias de Paderne
[editar | editar a fonte]Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 DECRETO 189/2003, do 6 de febreiro, polo que se aproba o nomenclátor correspondente ás entidades de poboación da provincia da Coruña.
- ↑ Meméndez de Luarca y Navia Osorio, J. R. (2000). La construcción del territorio. Mapa histórico del Noroeste de la Península Ibérica. Madrid.
- ↑ Piel, J.M (1947). "Nomes de "possessores" latino-cristaos na toponimia asturo-galego portuguesa". Biblos. Revista da facultade de Letras da Universidade de Coimbra. volume = Vol. XXIII (Coimbra): 143–202, 233–407.
- ↑ Sánchez Pardo, JC.; Andrade Cernadas, JM (Dirección) (2008). "Territorio y poblamiento en Galicia entre la antigüedad y la plena Edad Media (Tese)". Universidade de Santiago de Compostela: 1051.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Veiga Ferreira, Xosé María; Veiga Dopico, Fernando (2000). "San Xoán de Vilamourel". A Xanela. Revista cultural das Mariñas (Betanzos) (10): 11–13.