Herkules

Alemán

• Etimoloxía: do latín Herculēs, do grego antigo Ἡρακλῆς (Hēraklês).

• Pronuncia: /ˈhɛʁkuˌlɛs/ (AFI)

• Escoitar: «Herkules» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

Herkules

1. (Astronomía) Nome alemán da constelación de Hércules.
2. (Mitoloxía) Hércules (heroe grego).

Véxase tamén

• Apéndice: Constelacións

Checo

• Etimoloxía: do latín Herculēs, do grego antigo Ἡρακλῆς (Hēraklês).

• Pronuncia: /ɦɛrkʊlɛs/ (AFI)

Substantivo

Herkules

1. (Astronomía) Nome checo da constelación de Hércules.
2. (Mitoloxía) Hércules (heroe grego).

Finés

• Etimoloxía: do latín Herculēs, do grego antigo Ἡρακλῆς (Hēraklês).

Substantivo

Herkules

1. (Astronomía) Nome finés da constelación de Hércules.
2. (Mitoloxía) Hércules (heroe grego).

Polaco

• Etimoloxía: do latín Herculēs, do grego antigo Ἡρακλῆς (Hēraklês).

• Pronuncia: /xɛrˈkulɛs/ (AFI)

• Escoitar: «Herkules» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

Herkules

1. (Astronomía) Nome polaco da constelación de Hércules.
2. (Mitoloxía) Hércules (heroe grego).