anastomose

Galego

• Etimoloxía: do latín anastomōsis, do grego antigo ἀναστόμωσις.

• Pronuncia: /anastoˈmɔse̝/ (AFI)

Substantivo feminino

anastomose (sg: anastomose; pl: anastomoses)

1. (Bioloxía) Rede de condutos da mesma natureza (vasos, nervios) que se bifurcan e se unen en varios puntos.
2. (Medicina) Cirurxía entre dous condutos ou cavidades normalmente separados que se realiza para unilos.
3. (Xeoloxía) Existencia de veas dentro dun mineral con forma de rede.
4. (Xeografía) Existencia nun río de canais que se cruzan.
5. (Micoloxía) Dise cando as láminas se xuntan e ramifican.

Traducións

• Alemán: Zusammenmündung ^(de), Anastomose ^(de).
• Castelán: anastomosis ^(es).
• Catalán: anastomosi ^(ca).
• Francés: anastomose ^(fr).
• Ido: anastomoso ^(io).
• Indonesio: anastomosis ^(id).
• Inglés: anastomosis ^(en).
• Italiano: anastomosi ^(it).
• Neerlandés: anastomose ^(nl).
• Polaco: anastomoza ^(pl).
• Portugués: anastomose ^(pt).
• Ruso: анастомозы ^(ru).