bóveda de canón

Galego

Nave maior da Catedral de Santiago de Compostela

• Etimoloxía: composto de bóveda e canón.

• Pronuncia: /ˈbɔβe̝ða̝ ðe̝ kaˈnoŋ/ (AFI)

Locución substantiva feminina

bóveda de canón (sg: bóveda de canón; pl: bóvedas de canón)

1. (Arquitectura) Bóveda de sección habitualmente semicircular, cubrindo un espazo comprendido entre dous muros paralelos. Xérase polo desprazamento dun arco de medio punto ó longo dun eixo lonxitudinal.
   • Exemplo: A bóveda de canón é característica do Románico.
     
     

Traducións

• Alemán: Tonnengewölbe ^(de)
• Castelán: bóveda de cañón ^(es)
• Catalán: volta de canó ^(ca)
• Checo: valená klenba ^(cs)
• Estoniano: silidervõlv ^(et)
• Finés: tynnyriholvi ^(fi)
• Francés: voûte en berceau ^(fr)
• Hebreo: קמרון חבית ^(he)
• Húngaro: dongaboltozat ^(hu)
• Inglés: barrel vault ^(en)
• Italiano: volta a botte ^(it)
• Neerlandés: tongewelf ^(nl)
• Noruegués: tønnehvelv ^(no)
• Polaco: sklepienie kolebkowe ^(pl)
• Portugués: abóbada de berço ^(pt)
• Sueco: tunnvalv ^(sv)