pintor

Grafías semellantes:     Pintor

Galego

• Etimoloxía: do latín pictor.

• Pronuncia: [pinˈtoɾ] (AFI)

Substantivo

pintor (ms: pintor; mpl: pintores; fs: pintora; fpl: pintoras)

1. (Profesións) Profesional artista que se expresa mediante a arte da pintura.
2. (Profesións) Persoa que traballa pintando diversas superficies ou obxectos tales como paredes, teitos, portas, así como na súa preparación para tal fin.

Termos relacionados

• taller
• pintura

Traducións

(1) artista

Albanés: piktor (sq) Alemán: Maler (de), Kunstmaler (de), Freizeitmaler (de), Hobbymaler (de) Árabe: رسام (ar), فنان (ar) Azarí: rəssam (az) Bretón: liver (br) Búlgaro: художник (bg) Castelán: pintor (es), pintora (es) Catalán: pintor (ca) Checo: malíř (cs) Chinés: 畫家 (cmn), 画家 (cmn) Coreano: 화가 (ko) Dálmata: depentaur (dlm) Danés: maler (da), kunstmaler (da) Esperanto: pentristo (eo), virpentristo (eo), pentristino (eo) Finés: maalari (fi), taidemaalari (fi) Francés: peintre (fr)

Gaélico escocés: lì-dhealbhadair (gd), dealbhadair (gd) Grego: ζωγράφος (el) Hebreo: צבע (he) Hindi: चित्रकार (hi) Húngaro: festő (hu) Ido: piktisto (io), piktero (io) Inglés: painter (en) Interlingua: pictor (ia) Italiano: pittore (it) Latín: pictor (la) Luxemburgués: Moler (lb) Macedonio: сликар (mk) Napolitano: pettóre (nap), pittóre (nap) Navajo: naʼachʼąąhí (nv) Neerlandés: schilder (nl), kunstschilder (nl) Oriya: ଚିତ୍ରକର (or)

Persa: نقاش (fa) Polaco: malarz (pl) Portugués: pintor (pt) Romanés: pictor (ro) Ruso: художник (ru), живописец (ru) Serbocroata: m (sh), slikar (sh) Sueco: målare (sv), konstnär (sv) Telugú: చిత్రకారుడు (te) Turco: ressam (tr) Ucraíno: художник (uk) Valón: pondeu (wa), mwaisse pondeu (wa), pinte (wa) Vasco: margolari (eu) Vietnamita: họa sĩ (vi) Volapuk: pänan (vo) Xaponés: 画家 (ja), 絵かき (ja) Xeorxiano: მხატვარი (ka)

(2) traballador

Danés: maler (da) Francés: peintre (fr)

Inglés: painter (en) Italiano: pittore (it), imbianchino (it)

Latín: pictor (la)

Véxase tamén

• Apéndice: Profesións

Castelán

• Etimoloxía: do latín pictor.

Substantivo

pintor (ms: pintor; mpl: pintores; fs: pintora; fpl: pintoras)

1. (Profesións) Pintor.

Catalán

• Etimoloxía: do latín pictor.

Substantivo

pintor (ms: pintor; mpl: pintors; fs: pintor; fpl: pintors)

1. (Profesións) Pintor.

Portugués

• Etimoloxía: do latín pictor.

Substantivo

pintor (ms: pintor; mpl: pintores; fs: pintora; fpl: pintoras)

1. (Profesións) Pintor.