ซีรีส์ซูเปอร์คาร์ Dunlop V8 ปี 2013

Dunlop Series ประจำปี 2013เป็นการแข่งขันรถยนต์V8 Supercars ของออสเตรเลีย นับ เป็นการแข่งขันV8 Supercar Development Series ครั้งที่ 14 โดยจัดการแข่งขันทุกรอบเพื่อสนับสนุนการแข่งขัน International V8 Supercars Championship ประจำปี 2013

การนำกฎข้อบังคับ " New Generation V8 Supercar " มาใช้ในการแข่งขัน V8 Supercar Championship ส่งผลให้มีการเปลี่ยนแปลงกฎหลายประการซึ่งส่งผลต่อ Dunlop Series ทีมต่างๆ ได้รับอนุญาตให้แข่งขันด้วยรถรุ่นเดียวเท่านั้นที่ใช้แข่งขันใน V8 Supercars ทีมทั้งหมดที่แข่งขันด้วยรถ Fordได้รับการอัปเกรดเป็นFG Falconในขณะที่ ทีม Holdenยังคงใช้VE Commodoreทีม V8 Supercar ทุกทีมสร้างแชสซีใหม่เอี่ยมสำหรับฤดูกาล 2013 เพื่อให้เป็นไปตามกฎข้อบังคับ New Generation V8 Supercar ทำให้รถหลายคันที่พวกเขาใช้ในการแข่งขัน Supercars Championship ในปี 2012ถูกขายให้กับทีม Dunlop Series

เดล วูดคว้าชัยชนะในการแข่งขันซีรีส์ปี 2013 โดยขับรถFord FG Falconให้กับMW Motorsport

ทีมและนักแข่งต่อไปนี้เข้าแข่งขันใน Dunlop Series ปี 2013:

ผู้ผลิต	แบบอย่าง	ทีม	เลขที่	คนขับรถ	รอบ
ฟอร์ด	ฟอลคอน เอฟจี	อิมเมจเรซซิ่ง[1]	10	ทาซ ดักลาส[2]	ทั้งหมด
		เอ็มดับบลิว มอเตอร์สปอร์ต	26	เดล วูด[3]	ทั้งหมด
			28	มอร์แกน ฮาเบอร์[4]	ทั้งหมด
			99	ชาซ โมสเทิร์ต[5]	1
				สตีฟ โอเว่น[6]	2–7
		โทนี่ ดิอัลเบอร์โต เรซซิ่ง	30	นิค แม็คไบรด์[7]	ทั้งหมด
		กลุ่มอีแวนส์มอเตอร์สปอร์ต	31	คริสเตียน ลินด์บอม[8]	1–4, 6
				แดเนียล กอนต์[9]	5
		แมตต์ สโตน เรซซิ่ง	35	จอร์จ มิเดคเค[10]	ทั้งหมด
			60	ไมเคิล เฮคเตอร์[11]	3–7
			87	แอชลีย์ วอลช์[12]	ทั้งหมด
		การเงิน EZI Racing [13]	44	จอช ฮันเตอร์[14]	1–6
				มอริส พิคเคอริง[15]	7
			64	อังเดร ไฮม์การ์ทเนอร์[14]	ทั้งหมด
		โนโวคาสเตรียน มอเตอร์สปอร์ต	58	ดรูว์ รัสเซล[1]	ทั้งหมด
			59	อาเรน รัสเซล[16]	ทั้งหมด
			60	ไมเคิล เฮคเตอร์[11]	1–2
		แอ็คชั่นเรซซิ่ง[1]	71	มาร์คัส ซูคาโนวิช[17]	7
		โซนิค มอเตอร์ เรซซิ่ง เซอร์วิส	777	ร็อดนีย์ เจน[18]	ทั้งหมด
			999	แกรี่ เจคอบสัน[18]	ทั้งหมด
โฮลเดน	พลเรือจัตวา VE	วิศวกรรมศาสตร์อาร์สปอร์ต[1]	11	แอรอน เทบบ์	1–3, 5, 7
				เบร็ทท์ ฮ็อบสัน	6
			16	จัสติน การิโอช[19]	3
				แอรอน เทบบ์[20]	4, 6
				เบรตต์ ฮ็อบสัน[21]	5, 7
		แบรด โจนส์ เรซซิ่ง	20	แอนดรูว์ โจนส์[22]	ทั้งหมด
			41	ลุค ยูลเดน[23]	5
			42	คริส พิเธอร์[22]	ทั้งหมด
		นันทิ คิส เรซซิ่ง	24	คริส อลาจาเจียน[24]	1
				นันทิ คิส[25]	2–7
		ทริปเปิลเอทเรซเอ็นจิเนียริ่ง	27	เคซีย์ สโตเนอร์[26]	ทั้งหมด
		กลุ่มอีแวนส์มอเตอร์สปอร์ต	48	เจฟฟ์ เอเมอรี่[1]	ทั้งหมด
		บริษัท ทีเอชอาร์ ดีเวลลอปเมนท์	32	จอช คีน[23] [27]	5–6
		เอ็กเกิลสตัน มอเตอร์สปอร์ต[28]	38	แดเนียล กอนต์[29]	1–4
				แอนท์ พีเดอร์สัน[30]	5
			54	เจย์ เวิร์ดนิค[31]	1
				แจ็ค เพอร์กินส์[32]	2–7
		มินดา มอเตอร์สปอร์ต[33]	43	แซม วอลเตอร์[34]	ทั้งหมด
			56	ท็อดด์ เฮเซิลวูด	7
			98	คาเมรอน วอเตอร์ส[33]	ทั้งหมด
		เกร็ก เมอร์ฟี่ เรซซิ่ง[1]	51	จิม พอลลิซิน่า[35]	ทั้งหมด
		วาร์ริน ไมนิ่ง[1]	62	อดัม วอลลิส	1, 4–6
		พอล มอร์ริส มอเตอร์สปอร์ต[1]	67	พอล มอร์ริส[36]	2–7
		แอ็คชั่นเรซซิ่ง[1]	71	มาร์คัส ซูคาโนวิช	1–6
		ฟอร์มูล่าเทคเพอร์ฟอร์แมนซ์[1]	73	เบร็ทท์ สจ๊วร์ต[37]	ทั้งหมด
		แม็คกิลล์ มอเตอร์สปอร์ต[1]	75	แอรอน แม็คกิลล์	ทั้งหมด

• ทีม V8 Supercar อย่าง Ford Performance RacingและWalkinshaw Racingจะไม่สนับสนุนรายการ Dunlop Series อีกต่อไป^[38]
• ทีม Formula Ford อย่าง Evans Motorsport Group ได้ซื้อรถ Ford FG Falconที่สร้างโดย Ford Performance Racing ซึ่งขับโดย Rod Nash Racingในการแข่งขันV8 Supercars Championship ประจำปี 2012 [ ^39]ต่อมาทีมได้ควบรวมกับGreg Murphy Racingเพื่อขับรถยนต์ 2 คันในการแข่งขันประจำปี 2013 ทีมรวมนี้จะลงแข่งขันโดยใช้รถHolden VE Commodore ที่สร้างโดย Triple Eight ควบคู่กับรถ Ford FG Falcon ที่สร้างโดย FPR ^[35]
• Image Racing ซื้อรถFord FG Falcon ของ Stone Brothers Racing ซึ่งขับโดย Shane van Gisbergenในการแข่งขัน V8 Supercars Championship ปี 2012 ^[40]
• MW Motorsportซื้อรถ Ford FG Falcons ซึ่งMark WinterbottomและWill Davison จากทีม Ford Performance Racing ใช้ ในการแข่งขัน V8 Supercars Championship ประจำปี 2012 ทำให้ทีมมีรถเพิ่มขึ้นเป็น 3 คัน^[41] Morgan Haber จะเป็นผู้ขับรถในรายการหนึ่ง^[42]
• ทีม Novocastrian Motorsportซึ่งเป็นธุรกิจของครอบครัวได้ซื้อรถ Ford FG Falcons สองคันที่สร้างโดย Stone Brothers Racing ^[43]
• นักธุรกิจจากควีนส์แลนด์ มอริส พิคเคอริง จะก่อตั้ง Finance EZI Racing ซึ่งใช้รถ Ford FG Falcons สองคันเป็นรถแข่ง^[14]
• Tony D'Alberto Racing จะขยายการดำเนินงานเพื่อรวมการเข้าร่วม Dunlop Series เข้าไปด้วย^[7]โดยใช้ FG Falcon ที่ D'Alberto ใช้ในการแข่งขัน V8 Supercar Championships ปี 2011 และ 2012

• คริส อลาจาเจียนจะกลับมาลงแข่งขันในซีรีส์นี้อีกครั้งกับทีม Nandi Kiss Racing หลังจากพักการแข่งขันไปสองปี^[24]ก่อนหน้านี้ อลาจาเจียนเคยลงแข่งขันในซีรีส์การพัฒนาเมื่อปี2550
• Taz Douglasจะกลับมาสู่ Dunlop Series อีกครั้ง หลังจากที่ลงแข่งขันให้กับLucas Dumbrell MotorsportในInternational V8 Supercars Championship มาเป็นเวลา 1 ปี
• Andre Heimgartnerจะย้ายจากการแข่งขัน Australian Carrera Cup Championshipไปสู่ ​​Dunlop Series โดยขับรถให้กับFinance EZI Racing ^{[13] [14]}
• จอ ช ฮันเตอร์ แชมป์ซูเปอร์คาร์ V8 ระดับสามคนปัจจุบันจะเข้าร่วมการแข่งขันในซีรีส์นี้ โดยขับรถให้กับ Finance EZI Racing ^{[13] [14]}
• Kristian Lindbomจะย้ายจาก Lucas Dumbrell Motorsport ไปสู่ทีมรวม Evans-Murphy ^[8]
• จอร์จ มิเดคเก้ จะย้ายจากSonic Motor Racing Servicesไปที่Matt Stone Racing [ ^10]
• Nick McBrideซึ่งเข้าแข่งขันรายการBritish Formula Ford Championship ประจำปี 2011 และBritish Formula Three Championship ประจำปี 2012จะกลับมายังออสเตรเลียเพื่อแข่งขันรายการ Dunlop Series โดยขับรถให้กับTony D'Alberto Racing [ ^7]
• Chaz Mostertจะย้ายจากทีม Dunlop Series ของ Ford Performance Racing ไปยังMW Motorsport [ ^5]
• นิค เพอร์แคทจะออกจาก Dunlop Series เพื่อแข่งขันในรายการ Australian Carrera Cup Championship ^[38]
• คริส พิเธอร์จะออกจากการ แข่งขัน V8 Ute Racing Seriesและกลับสู่ Dunlop Series กับBrad Jones Racing ^[22]ก่อนหน้านี้ พิเธอร์เคยลงแข่งขันในซีรีส์นี้เมื่อปี 2549 และ 2550
• Jim Pollicina จะขับรถ Holden VE Commodore ที่ซื้อมาจากGreg Murphy Racingและแข่งครั้งล่าสุดโดยDale Woodในซีรีส์ปี 2012 ที่Barbagallo Raceway [ ^35]
• เคซีย์ สโตเนอร์แชมป์โลกMotoGP สองสมัยจะลงแข่งขันในตารางการแข่งขันเต็มรูปแบบโดยขับรถ Holden VE Commodore ที่เตรียมไว้โดยTriple Eight Race Engineering [ ^26]
• เจย์ เวิร์ดนิก จะกลับมาลงสนามอีกครั้งในรอบ 3 ปี โดยขับรถให้กับEggleston Motorsport [ ^31]
• Cameron WatersจะออกจากDreamtime Racingและย้ายไปอยู่กับ Minda Motorsport ซึ่งเป็นทีมที่เตรียมเขาสำหรับการแข่งขันBathurst 1000 ในปี 2011และ2012 ^[33]
• แซม วอลเตอร์ จะกลับมาแข่งขัน Dunlop Series อีกครั้งในรอบ 3 ปี โดยแข่งขันให้กับ Minda Motorsport ^[34]
• เดล วูดจะย้ายจากเกร็ก เมอร์ฟี เรซซิ่งไปอยู่กับMW Motorsport [ ^3]

Dunlop Series ปี 2013 ประกอบด้วยการแข่งขัน 19 รายการใน 7 รอบใน 7 สนามแข่ง ซึ่งทั้งหมดจัดขึ้นเพื่อสนับสนุนการ แข่งขัน International V8 Supercars Championshipปฏิทินการแข่งขันยังคงเหมือนเดิมจากฤดูกาล 2012โดยมีเพียงการแข่งขันที่ Winton เท่านั้น ที่ถูกเลื่อนขึ้นมา ซึ่งสะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงในปฏิทินการแข่งขัน V8 Supercar Championship

ตารางซีรีย์							สรุปผลลัพธ์
รอบ	อาร์ซีอี	เหตุการณ์	วงจรไฟฟ้า	ที่ตั้ง	วันที่		ผู้ชนะไดรเวอร์	ผู้ชนะรอบ
1	1	คลิปซัล 500 แอดิเลด	สนามแข่งรถ Adelaide Street	แอดิเลด , ออสเตรเลียใต้	1 มีนาคม		แอชลีย์ วอลช์	ชาซ โมสเทิร์ต
	2				2 มีนาคม		ชาซ โมสเทิร์ต
2	3	ชิล เพิร์ธ 360	สนามแข่งรถบาร์บากัลโล	เพิร์ธ , ออสเตรเลียตะวันตก	4 พฤษภาคม		แอชลีย์ วอลช์	แอชลีย์ วอลช์
	4				5 พฤษภาคม		แจ็ค เพอร์กินส์
	5						เดล วู้ด
3	6	ซูโครเจน ทาวน์สวิลล์ 400	สนามแข่งรถทาวน์สวิลล์สตรีท	ทาวน์สวิลล์ควีนส์แลนด์	6 กรกฎาคม		สตีฟ โอเว่น	สตีฟ โอเว่น
	7				7 กรกฎาคม		พอล มอร์ริส
	8						สตีฟ โอเว่น
4	9	โคทส์จ้างอิปสวิช 360	สนามแข่งควีนส์แลนด์	อิปสวิชควีนส์แลนด์	27 กรกฎาคม		เดล วู้ด	แจ็ค เพอร์กินส์
	10				28 กรกฎาคม		อังเดร ไฮม์การ์ทเนอร์
	11						แจ็ค เพอร์กินส์
5	12	วินตัน 360	สนามแข่งรถวินตันมอเตอร์	เบนาลาวิคตอเรีย	24 สิงหาคม		เดล วู้ด	เดล วู้ด
	13				25 สิงหาคม		เจฟฟ์ เอเมอรี่
	14						แจ็ค เพอร์กินส์
6	15	ซุปเปอร์ชีป ออโต้ บาเธอร์ส 1000	สนามแข่งรถเมาท์พาโนราม่า	บาเธอร์สนิวเซาท์เวลส์	10 ตุลาคม		สตีฟ โอเว่น	สตีฟ โอเว่น
	16				11 ตุลาคม		สตีฟ โอเว่น
7	18	ซิดนีย์ NRMA มอเตอร์ริ่ง แอนด์ เซอร์วิส 500	สนามแข่งรถโฮมบุชสตรีท	ซิดนีย์ , นิวเซาท์เวลส์	7 ธันวาคม		แอชลีย์ วอลช์	สตีฟ โอเว่น
	19				8 ธันวาคม		สตีฟ โอเว่น
แหล่งที่มา : [44] [45]

คะแนนจะมอบให้กับนักขับรถที่วิ่งครบ 75% ของระยะทางการแข่งขันและวิ่งอยู่จนสุดรอบสุดท้าย โดยจะใช้เกณฑ์คะแนนสองแบบสำหรับรอบที่มีการแข่งขัน 2 หรือ 3 ครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่านักขับรถจะได้รับคะแนน 300 คะแนนจากการชนะการแข่งขันทั้งหมดในงานใดๆ ก็ตาม

คะแนนได้รับการมอบให้โดยใช้ระบบต่อไปนี้:

ตำแหน่ง คนขับรถ เลขที่ เอดีอี บาร์ ลากจูง ควีนส์แลนด์ ชนะ ค้างคาว ซิด ปากกา. จุด 1 เดล วู้ด 26 3 2 2 7 1 2 4 2 1 8 7 1 5 2 2 2 9 6 1772 2 แอชลีย์ วอลช์ 87 1 3 1 5 2 10 8 4 4 4 28 4 4 4 8 4 1 เกษียณ 1508 3 แอนดรูว์ โจนส์ 20 4 25 8 3 15 6 3 3 7 28 4 3 6 3 5 7 5 4 1425 4 แจ็ค เพอร์กินส์ 54 9 1 7 18 10 7 2 7 1 2 8 1 3 3 3 3 1404 5 สตีฟ โอเว่น 99 เกษียณ 10 9 1 5 1 3 5 2 เกษียณ 18 9 1 1 2 1 1315 6 แทซ ดักลาส 10 12 5 4 8 3 26 18 9 6 เกษียณ เกษียณ 20 15 15 4 6 4 2 40 1152 7 ดรูว์ รัสเซล 58 6 12 13 9 12 7 เกษียณ เกษียณ 9 2 12 7 2 7 7 5 11 10 1138 8 จอร์จ มีเดคเค 35 7 7 10 2 11 8 2 5 14 10 19 8 10 5 6 8 เกษียณ 20 1135 9 อาเรน รัสเซล 59 9 6 19 17 13 4 7 6 13 9 6 เกษียณ 23 23 10 27 8 8 1008 10 คาเมรอน วอเตอร์ส 98 10 8 6 23 8 28 19 ดีเอสคิว 26 14 11 5 7 11 14 21 7 7 956 11 แดเนียล กอนต์ 38/31 8 9 5 6 4 3 9 19 5 3 3 11 25 12 943 12 พอล มอร์ริส 67 7 4 6 9 1 8 12 6 26 12 9 10 23 11 13 13 913 13 คริสเตียน ลินด์บอม 31 5 4 3 22 5 5 6 ดีเอสคิว เกษียณ 18 10 13 9 800 14 เจฟฟ์ เอเมอรี่ 48 11 10 18 16 10 11 12 ดีเอสคิว 28 15 20 9 1 22 11 เกษียณ 14 12 788 15 คริส พิเธอร์ 42 18 เกษียณ 12 14 17 12 11 ดีเอสคิว 11 17 9 26 19 14 21 10 6 5 40 787 16 นิค แม็คไบรด์ 30 20 เกษียณ 15 13 14 16 16 14 8 เกษียณ 27 6 11 8 18 15 10 11 40 785 17 แกรี่ เจคอบสัน 999 17 13 11 11 16 27 20 10 19 26 15 18 12 26 15 13 เกษียณ 18 717 18 เคซีย์ สโตเนอร์ 27 เกษียณ 14 21 21 20 29 14 12 17 11 5 เกษียณ 22 16 9 เกษียณ 12 9 704 19 ร็อดนีย์ เจน 777 13 16 17 15 19 14 15 เกษียณ 20 เกษียณ 13 13 13 18 16 14 19 เกษียณ 678 20 อังเดร ไฮม์การ์ทเนอร์ 64 15 11 27 18 24 23 17 ดีเอสคิว 10 1 22 เกษียณ 21 17 17 12 24 16 677 21 มาร์คัส ซูคาโนวิช 71 19 17 16 25 22 15 22 11 15 13 เกษียณ 14 30 เกษียณ 20 19 เกษียณ เกษียณ 536 22 แซม วอลเตอร์ 43 22 18 22 20 21 เกษียณ ดีเอ็นเอส ดีเอ็นเอส 16 12 8 24 20 20 27 18 15 14 60 535 23 จอช ฮันเตอร์ 44 14 26 20 19 25 17 เกษียณ 13 เกษียณ 19 16 15 14 13 12 เกษียณ 524 24 มอร์แกน ฮาเบอร์ 28 เกษียณ 19 14 12 18 13 13 15 เกษียณ 16 14 เกษียณ 24 19 19 เกษียณ 21 17 25 514 25 เบร็ทท์ สจ๊วร์ต 73 25 23 24 24 23 21 27 เกษียณ 24 22 21 21 26 24 28 25 18 19 474 26 แอรอน แม็คกิลล์ 75 24 เกษียณ เกษียณ ดีเอ็นเอส 28 20 24 17 23 20 18 28 29 28 เกษียณ 23 17 21 403 27 จิม พอลลิซิน่า 51 26 เกษียณ 25 26 26 19 23 เกษียณ 21 21 25 19 32 27 22 26 23 22 25 384 28 ไมเคิล เฮคเตอร์ 60 27 24 23 29 29 22 25 16 18 25 24 27 31 เกษียณ เกษียณ 22 22 เกษียณ 40 333 29 ชาซ โมสเทิร์ต 99 2 1 288 30 อดัม วอลลิส 62 21 21 25 24 17 25 28 25 24 24 288 31 แอรอน เทบบ์ 11 เกษียณ 22 เกษียณ 27 27 เกษียณ ดีเอ็นเอส ดีเอ็นเอส 22 23 เกษียณ 22 34 ดีเอ็นเอส 29 20 20 เกษียณ 252 32 นันทิ คิส 24 26 28 เกษียณ 25 26 เกษียณ 27 27 23 เกษียณ 33 29 25 28 เกษียณ 24 223 33 เบร็ทท์ ฮ็อบสัน 16 23 27 21 เกษียณ 17 16 15 25 101 34 ลุค ยูลเดน 41 10 3 6 196 35 จอช คีน 32 17 16 เกษียณ 26 16 149 36 เจย์ เวิร์ดนิค 54 16 15 117 37 จัสติน การิออช 16 24 21 18 84 38 คริส อลาจาเจียน 24 23 20 81 39 แอนท์ พีเดอร์สัน 38 16 17 30 79 40 มอริส พิคเกอริง 44 25 23 66 ท็อดด์ เฮเซิลวูด 56 ดีเอ็นเอส ดีเอ็นเอส 0 ตำแหน่ง คนขับรถ เลขที่ เอดีอี บาร์ ลากจูง ควีนส์แลนด์ ชนะ ค้างคาว ซิด ปากกา. จุด

สี ผลลัพธ์ ทอง ผู้ชนะ เงิน อันดับที่ 2 บรอนซ์ อันดับที่ 3 สีเขียว แต้มสิ้นสุด สีฟ้า จบแบบไม่มีแต้ม งานตกแต่งแบบไม่ระบุประเภท (NC) สีม่วง เกษียณอายุ (Ret) สีแดง ไม่ผ่านเกณฑ์ (DNQ) ไม่ผ่านการคัดเลือกเบื้องต้น (DNPQ) สีดำ ถูกตัดสิทธิ์ (DSQ) สีขาว ไม่ได้เริ่มต้น (DNS) ถอนตัว (WD) การแข่งขันถูกยกเลิก (C) ว่างเปล่า ไม่ได้ปฏิบัติ (DNP) ไม่มาถึง(ดีเอ็นเอ) ไม่รวม (EX) ตัวหนา - ตำแหน่งโพ ล ตัวเอียง - รอบเร็วที่สุด

ฤดูกาล V8 Supercar ปี 2013