อาร์ตูร์ ดา คอสตา เอ ซิลวา

ท่านผู้มีเกียรติ อาร์ตูร์ ดา คอสตา เอ ซิลวา
ประธานาธิบดีบราซิลคนที่ 27
ดำรงตำแหน่ง ตั้งแต่วันที่ 15 มีนาคม 2510 ถึง 14 ตุลาคม 2512 ลาออกตั้งแต่วันที่ 31 สิงหาคม 2512 ถึง 14 ตุลาคม 2512
รองประธาน	เปโดร อเลโซ
ก่อนหน้าด้วย	ปราสาทบรานโค
ประสบความสำเร็จโดย	คณะรัฐประหาร (รักษาการ)
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม
ดำรงตำแหน่ง ตั้งแต่วันที่ 4 เมษายน 2507 – 30 มิถุนายน 2509
ประธาน	รานิเอรี มาซซิลลี่ (รักษาการ) คาสเตโล บรังโก
ก่อนหน้าด้วย	ดานตัส ริเบโร
ประสบความสำเร็จโดย	อาเดมาร์ เด เคย์โรส
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเหมืองแร่และพลังงาน
ดำรงตำแหน่ง ตั้งแต่วันที่ 4 เมษายน 2507 – 17 เมษายน 2507
ประธาน	รานิเอรี มัซซิลลี (รักษาการ)
ก่อนหน้าด้วย	โอลิเวียร่า บริโต
ประสบความสำเร็จโดย	เมาโร ทิเบา
รายละเอียดส่วนตัว
เกิด	( 03-10-1899 )3 ตุลาคม พ.ศ. 2442 Taquari , Rio Grande do Sul , บราซิล
เสียชีวิตแล้ว	17 ธันวาคม 1969 (17-12-1969)(อายุ 70 ​​ปี) ริโอ เดอ จาเนโร , กัวนาบารา , บราซิล
พรรคการเมือง	อารีน่า (1966–1969)
คู่สมรส	โยลันดา ราโมส บาร์บอซา ​ ​ ( ม.  1925 )
เด็ก	อัลซิโอ
ผู้ปกครอง)	อเลโซ โรชา ดา ซิลวา (พ่อ) อัลเมรินดา เมสกิตา ดา กอสตา (แม่)
โรงเรียนเก่า	โรงเรียนนายร้อยทหารบก โรงเรียนเสนาธิการทหารบก เรเลนโก
ลายเซ็น
การรับราชการทหาร
ความจงรักภักดี	บราซิล
สาขา/บริการ	กองทัพบราซิล
อายุงาน	พ.ศ. 2464-2512
อันดับ	จอมพล
คำสั่ง	คณะกรรมการโรงเรียนโมโตแมคคาไนเซชั่น กองพันทหารราบที่ 9 กองบัญชาการทหารภาคที่ 3 กองพลยานเกราะหลัก กองพันทหารราบที่ 2 กองพลทหารราบที่ 2 คณะกรรมการพัฒนายานยนต์ของกองทัพ กองทหารภาคที่ 3 กองทัพที่สี่ ฝ่ายผลิตและงาน
การสู้รบ/สงคราม	การจลาจลของ Tenente การปฏิวัติของป้อมปราการโคปาคาบานา การปฏิวัติเซาเปาโลปีพ.ศ. 2467 คอลัมน์เพรสเทส การปฏิวัติปี ค.ศ. 1930 การปฏิวัติรัฐธรรมนูญ สงครามโลกครั้งที่ 2 รัฐประหารในบราซิล พ.ศ. 2498 รัฐประหารในบราซิล พ.ศ. 2507

อา ร์ตูร์ ดา คอสตา อี ซิลวา (โปรตุเกส: Artur da Costa e Silva ; 3 ตุลาคม ค.ศ. 1899 – 17 ธันวาคม ค.ศ. 1969) เป็น จอมพล กองทัพบราซิล และ ประธานาธิบดีคนที่สองของรัฐบาลทหารบราซิลที่ขึ้นสู่อำนาจหลังการรัฐประหารในปี ค.ศ. 1964เขาเลื่อนยศเป็นจอมพลกองทัพบราซิลและดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมในรัฐบาลทหารของประธานาธิบดีกัสเตโล บรังโก

ในระหว่างดำรงตำแหน่งพระราชบัญญัติสถาบันฉบับที่ 5ได้ประกาศใช้ พระราชบัญญัตินี้ให้สิทธิแก่ประธานาธิบดีในการปลดพรรคคองเกรสแห่งชาติปลดนักการเมืองออกจากตำแหน่ง และสถาปนาวิธีการปกครองที่กดขี่ต่อพรรคการเมืองและบุคคลฝ่ายซ้าย รัฐบาลของคอสตา เอ ซิลวาได้เริ่มต้นขั้นตอนที่กดขี่มากที่สุดของระบอบการปกครองทางทหารต่อฝ่ายค้าน นักเคลื่อนไหวฝ่ายซ้าย และผู้ต้องสงสัยว่าเป็นคอมมิวนิสต์ซึ่งจะดำเนินการต่อไปและขยายขอบเขตภายใต้การปกครองของเอมิลิโอ การ์ราสตาซู เมดิชีผู้ สืบทอดตำแหน่ง

Costa e Silva เกิดที่TaquariในรัฐRio Grande do Sul เมื่อวันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2442 ในขณะที่หลายแหล่งข้อมูลระบุอย่างผิดพลาดว่าพ่อแม่ของ Costa e Silva เป็นชาวโปรตุเกสจาก มาเดราแต่ทั้งพ่อและแม่ของเขาเป็นชาวบราซิล แม้ว่าปู่ย่าทวดคนหนึ่งของเขาจะเป็นผู้อพยพชาวโปรตุเกสจากลิสบอนก็ตาม^[1]

Costa e Silva เริ่มต้นอาชีพทหารโดยเข้าเรียนที่วิทยาลัยการทหารแห่งเมือง Porto Alegreซึ่งเขาจบการศึกษาอันดับหนึ่งของรุ่นและเป็นผู้บังคับบัญชาของกองร้อยนักเรียนนายร้อย จากนั้นเขาเข้าเรียนที่โรงเรียนการทหาร Realengoในเมือง Rio de Janeiroในปี 1918 ซึ่งเขาจบการศึกษาอันดับสามของรุ่น เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นทหารเมื่อวันที่ 18 มกราคม 1921 เขาได้รับยศร้อยโทในปี 1922 และประจำการอยู่กับกรมทหารราบที่ 1 ใน Vila Militar จนถึงวันที่ 5 กรกฎาคม 1922 เมื่อเขาเข้าไปพัวพันกับ กบฏ Tenentistและถูกจำคุกเป็นเวลาหกเดือน จากนั้นเขาก็แต่งงานกับ Iolanda Barbosa Costa e Silva ลูกสาวของนายทหาร

ในฐานะส่วนหนึ่งของโครงการร่วม เขาได้รับการฝึกอบรมในสหรัฐอเมริกาตั้งแต่เดือนมกราคมถึงมิถุนายน 1944 หลังจากที่เคยเป็นผู้ช่วยอาจารย์สอนยุทธวิธีทั่วไปที่โรงเรียนการบังคับบัญชาและเสนาธิการทหารบก เขาทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยทูตทหารในอาร์เจนตินาตั้งแต่ 1950 ถึง 1952 และจากนั้นได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการภาคทหารที่ 3 ( Rio Grande do Sul ) ตั้งแต่ปี 1957 ถึง 1959 และเป็นผู้บัญชาการกองทัพที่ 4 ( Pernambuco ) ตั้งแต่เดือนสิงหาคม 1961 ถึงกันยายน 1962 จากนั้นเขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าแผนกบุคลากรทั่วไปและต่อมาเป็นหัวหน้าแผนกการผลิตและงาน

คอสตา เอ ซิลวาได้รับการเลื่อนยศเป็นนายพลเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2495 และได้รับยศเป็นนายพลแห่งกองทัพบกเมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2504

This section does not cite any sources. Please help improve this section by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (August 2024) (Learn how and when to remove this message)

ในระหว่างที่ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีของJoão Goulartคอสตา เอ ซิลวาได้ปราบปรามการชุมนุมประท้วงของนักศึกษาฝ่ายซ้ายที่เกิดขึ้นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและต่อมาก็ถูกปลดจากตำแหน่งผู้บัญชาการกองทัพที่ 4

เมื่อสิ้นสุดปี 1963 เขามีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในแผนการโค่นล้มกูลาร์ต ผู้ถูกกล่าวหาว่าเข้าข้างคอมมิวนิสต์ในช่วงสงครามเย็นหลังจากการรัฐประหารในบราซิลในปี 1964คอสตา เอ ซิลวาได้รับแต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมเมื่อวันที่ 1 เมษายน 1964 และยังคงดำรงตำแหน่งดังกล่าวในช่วงที่ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีของ กัสเต โล บรังโก

ในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม คอสตา เอ ซิลวาปกป้องผลประโยชน์ของกลุ่มหัวรุนแรง ซึ่งเป็นกลุ่มขวาจัดของกองทัพ ดังนั้น เขาจึงถือเป็นผู้สมควรที่จะสืบทอดตำแหน่งต่อจากคาสเตโล บรังโก ซึ่งถูกตัดสินว่ามีแนวคิดเสรีนิยมเกินไป นอกจากนี้ ยังช่วยแยกทหารสายกลางออกจากอำนาจได้ดี เช่น ประธานาธิบดีเออร์เนสโต เกเซล ในอนาคต และผู้ช่วยคนสำคัญของเขาโกลเบรี ดู คูโต เอ ซิลวาใน อนาคต

This section does not cite any sources. Please help improve this section by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (August 2024) (Learn how and when to remove this message)

ภายใต้รัฐธรรมนูญปี 1967 ประธานาธิบดีจะต้องได้รับการเลือกตั้งโดยอ้อม โดยได้รับเสียงข้างมากเด็ดขาดจากทั้งสองสภาของรัฐสภา คอสตา เอ ซิลวาได้รับการเสนอชื่อให้เป็นผู้สมัครของพรรคพันธมิตรฟื้นฟูแห่งชาติ (ARENA) ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากกองทัพ เขาเป็นผู้สมัครเพียงคนเดียว ไม่ว่าในกรณีใด อำนาจของ ARENA ในรัฐสภาก็เด็ดขาดมากจนการรณรงค์หาเสียงชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสิ้นสุดลงด้วยการเสนอชื่อของคอสตา เอ ซิลวา เขาได้รับการเลือกตั้งอย่างถูกต้องเมื่อวันที่ 3 ตุลาคม 1966 ด้วยคะแนนเสียง 295 ต่อ 0 โดยมีผู้งดออกเสียง 41 คนและสมาชิก 136 คนไม่ลงคะแนนเสียง เขาเข้ารับตำแหน่งเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 1967

ขณะที่ Costa e Silva กำลังหาเสียงเพื่อชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของสาธารณรัฐ เขารอดตายอย่างหวุดหวิดจากการโจมตีของกองโจรฝ่ายซ้ายที่สนามบินนานาชาติ GuararapesในRecifeเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 1966 การโจมตีเกิดขึ้นในขณะที่เขากำลังรออยู่ที่สนามบินพร้อมกับคนอื่นๆ ประมาณ 300 คน เนื่องจากเครื่องบินที่ตั้งใจจะพาเขาไปเกิดขัดข้องก่อนหน้านี้ในJoão Pessoa Costa e Silva จึงตัดสินใจออกจาก Recife ด้วย รถยนต์ เพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีที่ทำให้มีผู้เสียชีวิตหรือได้รับบาดเจ็บหลายคนในสิ่งที่เรียกว่าการโจมตีของ Guararapes

ขณะดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี เขาได้ประกาศห้ามขบวนการแนวร่วมกว้าง ( Frente Ampla ) ซึ่งเป็นขบวนการฝ่ายค้านที่รวบรวมนักการเมืองจากช่วงก่อนปี 1964 เข้าด้วยกัน เขาต่อสู้กับภาวะเงินเฟ้อ ปรับปรุงเงินเดือนของรัฐบาล และขยายการค้าระหว่างประเทศ นอกจากนี้ เขายังเริ่มปฏิรูประบบบริหาร ขยายระบบการสื่อสารและการขนส่ง แต่ไม่สามารถแก้ไขปัญหาในระบบการศึกษาได้ ช่วงเวลาที่เขาดำรงตำแหน่งได้ริเริ่ม " ปาฏิหาริย์บราซิล " ซึ่งมีอัตราการเติบโตอยู่ที่ 9–10% ต่อปี

ในปี 1968 การเสียชีวิตของเอ็ดสัน หลุยส์ เดอ ลิมา ซูโตนักศึกษาชั้นปีที่สอง ในวิทยาลัย ระหว่างเผชิญหน้ากับเจ้าหน้าที่ตำรวจ ทำให้เกิดการประท้วงครั้งใหญ่ ( การเดินขบวนหนึ่งแสนก้าว ) ในเมืองริโอเดอจาเนโร สถานการณ์ทางการเมืองเลวร้ายลงในเดือนสิงหาคม เมื่อสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรมาร์ซิโอ โมเรรา อัลเวส เสนอแนะในสุนทรพจน์ว่าหญิงสาวควรปฏิเสธที่จะเต้นรำกับนักเรียนนายร้อยทหารเพื่อประท้วงต่อต้านระบอบการปกครองของทหาร รัฐบาลขอให้สภาคองเกรสแห่งชาติดำเนินคดีรองผู้ว่าการ ซึ่งถือเป็นการกระทำที่มากเกินไปแม้แต่สำหรับสภานิติบัญญัติที่ ARENA ครองเสียงข้างมาก ซึ่งปฏิเสธคำขอดังกล่าว จากนั้น คอสตา เอ ซิลวาได้จัดตั้งสภาความมั่นคงแห่งชาติและประกาศใช้พระราชบัญญัติสถาบัน 5ซึ่งให้สิทธิแก่เขาในการปิดสภาคองเกรสหรือสภานิติบัญญัติของรัฐใดๆ ปกครองโดยพระราชกฤษฎีกา ปลดผู้ว่าการรัฐ และระงับสิทธิทางการเมืองของพลเมือง นอกจากนี้ยังได้จัดตั้งการเซ็นเซอร์ที่เข้มงวด ยกเลิกคำสั่งศาลเพื่อพิจารณาคดีอาญา และให้รัฐบาลกลางมีอำนาจอย่างแทบไม่จำกัดในการแทรกแซงกิจการของรัฐและท้องถิ่น ทันทีที่ Costa e Silva ลงนามในพระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ เขาก็ใช้บทบัญญัติในพระราชกฤษฎีกานี้เพื่อปิดรัฐสภา รวมถึงสภานิติบัญญัติของรัฐทั้งหมด ยกเว้นเซาเปาโลและยึดอำนาจนิติบัญญัติอย่างเต็มตัว AI-5 ได้ทำให้บราซิลอยู่ภายใต้การปกครองแบบเผด็จการที่เข้มงวด รัฐสภายังคงปิดทำการตลอดช่วงที่เหลือของวาระการดำรงตำแหน่งของ Costa e Silva

การต่อต้านด้วยอาวุธต่อรัฐบาลของ Costa e Silva ทวีความรุนแรงขึ้นในปี 1968 การต่อต้านที่เห็นได้ชัดที่สุดเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 1968 เมื่อ Diógenes José Carvalho de Oliveira, Pedro Lobo de Oliveira และ José Ronaldo Tavares de Lira e Silva สมาชิกกลุ่ม 11 คนที่เป็นส่วนหนึ่งของ People's Revolutionary Vanguard (VPR) สามารถจุดชนวนระเบิดที่กองบัญชาการกองทัพที่ 2 ในเซาเปาโลได้สำเร็จ ระเบิดรถยนต์ถูกยิงโดยไม่มีคนขับไปที่ประตูหน้าของค่าย ทหารยามยิงใส่รถยนต์ซึ่งพุ่งชนกำแพงด้านนอกของกองบัญชาการ Mário Kozel Filho ทหารที่กำลังปฏิบัติหน้าที่เป็นทหารและทำหน้าที่เป็นทหารยามในวันนั้น ออกจากตำแหน่งและวิ่งไปที่รถยนต์โดยพยายามดูว่ามีใครติดอยู่ข้างในหรือไม่ ในขณะนั้น รถยนต์ซึ่งบรรจุไดนาไมต์ 50 กิโลกรัม ได้ระเบิดขึ้น ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างในรัศมี 300 เมตรโดยรอบได้รับความเสียหาย ร่างของโคเซลถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจากแรงระเบิด และทหารอีก 6 นายได้รับบาดเจ็บสาหัส เพื่อตอบโต้การกระทำนี้ รัฐบาลจึงเพิ่มความรุนแรงในการปราบปรามและก่อกบฏ

This section does not cite any sources. Please help improve this section by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (August 2024) (Learn how and when to remove this message)

หลังจากที่เกิดภาวะหลอดเลือด สมองอุดตันอย่างกะทันหัน คอสตา เอ ซิลวาจึงถูกปลดออกจากตำแหน่งในวันที่ 31 สิงหาคม 1969 แม้ว่าเปโดร อเลโซ รองประธานาธิบดีฝ่ายพลเรือน ควรจะสืบทอดตำแหน่งต่อจากเขา แต่รัฐมนตรีกองทัพทั้งสามคนกลับเข้ารับตำแหน่งในฐานะคณะทหารภายใต้พระราชบัญญัติสถาบันฉบับที่ 12 คอสตา เอ ซิลวาดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีตามกฎหมายจนถึงวันที่ 14 ตุลาคม เมื่อเขาถูกปลดออกจากตำแหน่งอย่างเป็นทางการโดยพระราชบัญญัติสถาบันฉบับที่ 16 คอสตา เอ ซิลวาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 17 ธันวาคมของปีเดียวกันด้วยอาการหัวใจวาย

คณะทหารใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ในการแก้ไขรัฐธรรมนูญปี 1967 ซึ่งทำให้เอกสารที่มีอำนาจเผด็จการอยู่แล้วมีโทนที่เข้มงวดยิ่งขึ้น แม้จะเป็นเช่นนั้น การแก้ไขรัฐธรรมนูญก็ไม่เข้มงวดเท่ากับ AI-5 ไม่นานหลังจากที่คณะทหารผ่าน "การแก้ไขรัฐธรรมนูญฉบับที่ 1" ซึ่งบางครั้งเรียกว่ารัฐธรรมนูญปี 1969มีผลบังคับใช้ รัฐสภาก็ถูกเรียกตัวจากการปิดสมัยประชุม 2 ปี และมีหน้าที่เลือกผู้สืบทอดตำแหน่ง พลเอกเอมิลิโอ การ์ราสตาซู เมดิชีเป็นผู้สมัครเพียงคนเดียวและได้รับเลือกด้วยคะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์

เนื่องจากสื่อต่างๆ ในยุคนั้นเซ็นเซอร์ข่าวอย่างหนัก ทำให้หลายคนไม่ยอมรับเรื่องราวอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับอาการป่วยของคอสตา เอ ซิลวา โดยเชื่อแทนว่าเขาถูกปลดออกจากตำแหน่งโดยกลุ่มอนุรักษ์นิยมในระบอบการปกครองทางทหาร แม้ว่าจะมีทฤษฎีดังกล่าว แต่ก็ไม่มีหลักฐานใดๆ ที่พิสูจน์ได้ว่าคอสตา เอ ซิลวาป่วยหนักในขณะที่เขาถูกปลดออกจากตำแหน่ง

• แกรนด์ครอสแห่งคณะทหารคริสต์ (โปรตุเกส 13 พฤศจิกายน 1965) ^[2]
• แกรนด์ครอสแห่งออร์เดอร์ออฟเดอะทาวเวอร์แอนด์ซอร์ด (โปรตุเกส 4 สิงหาคม 1967) ^[3]
• แกรนด์ครอสแห่งออร์เดอร์ออฟเซนต์โอลาฟ (นอร์เวย์ 6 กันยายน 1967)
• อัศวินกิตติมศักดิ์แกรนด์ครอสแห่งเครื่องราชอิสริยาภรณ์บาธ อันทรงเกียรติที่สุด (สหราชอาณาจักร 5 พฤศจิกายน 1968)

• สะพานประธานาธิบดีคอสต้าเอซิลวา
• รายชื่อประธานาธิบดีของบราซิล
• ประวัติศาสตร์ของบราซิล (1964–1985)
• รัฐประหารในบราซิล พ.ศ. 2507

• KOIFMAN, Fábio (org.) – Presidentes do Brasil , Editora Rio, 2001.
• PORTELLA DE MELLO, Jayme A Revolução eo Governo Costa e Silva , บรรณาธิการ Guavira, 1979
• SILVA, Hélio, Costa e Silva – 23° Presidente do Brasil , Editora Três, 1983
• TAVARES, Aurélio de Lyra, O Exército no Governo Costa e Silva , บรรณาธิการแผนก Imprensa Nacional, 1968