ออกัสตัส ฟิตซ์รอย ดยุคแห่งกราฟตันที่ 3

พระคุณของพระองค์ ดยุคแห่งกราฟตัน เคจี พีซี
ภาพเหมือนโดยNathaniel Dance-Holland
นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร
ดำรงตำแหน่งตั้งแต่ วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2311 ถึง 28 มกราคม พ.ศ. 2313
พระมหากษัตริย์	พระเจ้าจอร์จที่ 3
ก่อนหน้าด้วย	เอิร์ลแห่งแชธัม
ประสบความสำเร็จโดย	ลอร์ดนอร์ธ
เลขาธิการภาคเหนือ
ดำรงตำแหน่ง ตั้งแต่วันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2308 ถึง 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2309
นายกรัฐมนตรี	มาร์ควิสแห่งร็อคกิงแฮม
ก่อนหน้าด้วย	เอิร์ลแห่งฮาลิแฟกซ์
ประสบความสำเร็จโดย	เฮนรี่ ซีเมอร์ คอนเวย์
รายละเอียดส่วนตัว
เกิด	ออกัสตัส เฮนรี่ ฟิตซ์รอย ( 1735-09-28 )28 กันยายน 2278
เสียชีวิตแล้ว	14 มีนาคม 1811 (1811-03-14)(อายุ 75 ปี) ยูสตัน ซัฟโฟล์คอังกฤษ
สถานที่พักผ่อน	โบสถ์เซนต์เจเนวีฟ ยูสตัน ซัฟโฟล์ค ประเทศอังกฤษ
พรรคการเมือง	วิก
คู่สมรส	แอนน์ ลิดเดลล์ ​ ​ ( ม.  1756 ; แยกตัว 1769 ) เอลิซาเบธ โรตเทสลีย์ ​ ​ ( ครองราชย์ พ.ศ.  2312 )
เด็ก	12; รวมถึงจอร์จวิลเลียมและจอห์น
พ่อแม่	ลอร์ดออกัสตัส ฟิตซ์รอย (บิดา)
โรงเรียนเก่า	ปีเตอร์เฮาส์ เคมบริดจ์
ลายเซ็น

Augustus Henry FitzRoy ดยุคที่ 3 แห่ง Grafton KG PC ( 28 กันยายน 1735 – 14 มีนาคม 1811) ได้รับตำแหน่ง เอิ ร์ลแห่งยูสตันระหว่างปี 1747 ถึง 1757 เป็น นักการเมือง ชาวอังกฤษในสมัยจอร์เจียนเขา เป็นหนึ่งใน ดยุคไม่กี่คนที่ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี

เขาได้เป็นนายกรัฐมนตรีในปี 1768 เมื่ออายุได้ 33 ปี โดยเป็นผู้นำกลุ่มสนับสนุนวิลเลียม พิตต์และเป็นบุคคลที่อายุน้อยที่สุดที่ดำรงตำแหน่งนี้จนกระทั่งมีการแต่งตั้งวิลเลียม พิตต์ผู้น้องในอีก 15 ปีต่อมา อย่างไรก็ตาม เขาต้องดิ้นรนเพื่อแสดงให้เห็นถึงความสามารถในการรับมือกับความท้าทายที่เพิ่มมากขึ้นต่อความโดดเด่นของอังกฤษในระดับโลกหลังจากที่ประเทศได้รับชัยชนะในสงครามเจ็ดปีเขาถูกโจมตีอย่างกว้างขวางจากการยอมให้ฝรั่งเศสผนวกเกาะคอร์ซิกาและลงจากตำแหน่งในปี 1770 โดยส่งมอบอำนาจให้กับลอร์ดนอร์ธ

เขาเป็นบุตรชายของลอร์ดออกัสตัส ฟิตซ์รอยกัปตันในกองทัพเรืออังกฤษ [ ^{จำเป็นต้องอ้างอิง ]}และเอลิซาเบธ คอสบี้ ลูกสาวของพันเอกวิลเลียม คอสบี้ซึ่งดำรงตำแหน่งผู้ว่าการอาณานิคมของนิวยอร์กลอร์ดออกัสตัสเป็นบุตรชายคนที่สามของดยุคแห่งกราฟตันคนที่ 2และเลดี้เฮนเรียตตา ซอมเมอร์เซ็ต ซึ่งทำให้ฟิตซ์รอยเป็นเหลนของ ดยุค แห่งกราฟตันคนที่ 1และมาร์ควิสแห่งวูสเตอร์เขาเป็นทายาทรุ่นที่สี่ของกษัตริย์ชาร์ลส์ที่ 2และดัชเชสแห่งคลีฟแลนด์คนที่ 1นามสกุลฟิตซ์รอยมาจากความไม่ถูกต้องนี้ น้องชายของเขาคือบารอนเซาแธมป์ตันคนที่ 1 หลังจาก ลุงของเขาเสียชีวิตในปี 1747 เขาได้รับการสถาปนา เป็น เอิร์ลแห่งยูสตัน เป็นทายาท โดยชอบธรรมของปู่ของเขา

ลอร์ดยูสตันได้รับการศึกษาที่โรงเรียนนิวคัมในแฮ็กนีย์และที่โรงเรียนเวสต์มินสเตอร์ได้เข้าร่วมทัวร์ใหญ่และสำเร็จการศึกษาจากปีเตอร์เฮาส์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ [ ^1]

ในปี ค.ศ. 1756 เขาเข้าสู่รัฐสภาในฐานะสมาชิกรัฐสภาของ เขต Boroughbridgeซึ่งเป็นเขตเล็กๆหลายเดือนต่อมา เขาย้ายเขตไปที่Bury St Edmundsซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมของครอบครัวของเขา อย่างไรก็ตาม หนึ่งปีต่อมา ปู่ของเขาเสียชีวิต และเขาสืบทอดตำแหน่งเป็นดยุคแห่งกราฟตันคนที่ 3 ซึ่งทำให้เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นสมาชิกสภาขุนนาง

ในช่วงแรก เขาเริ่มเป็นที่รู้จักในทางการเมืองในฐานะคู่ต่อสู้ของลอร์ดบิวต์ [ ^2]ผู้เป็นที่โปรดปรานของกษัตริย์จอร์จที่ 3กราฟตันเข้าร่วมกับดยุกแห่งนิวคาสเซิลเพื่อต่อต้านลอร์ดบิวต์ ซึ่งดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีได้ไม่นาน ส่วนใหญ่เป็นเพราะรู้สึกว่าเงื่อนไขสันติภาพที่เขาตกลงในสนธิสัญญาปารีสไม่เป็นผลดีเพียงพอต่อผลงานของอังกฤษในสงครามเจ็ดปี

ในปี ค.ศ. 1765 กราฟตันได้รับแต่งตั้งให้เป็นที่ปรึกษาส่วนพระองค์จากนั้นหลังจากหารือกับวิลเลียม พิตต์ผู้เฒ่าเขาก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็น รัฐมนตรี ว่าการกระทรวงภาคเหนือใน รัฐบาลชุดแรก ของลอร์ดร็อกกิงแฮมอย่างไรก็ตาม ร็อกกิงแฮมเกษียณอายุในปีถัดมา และพิตต์ (ในขณะนั้นเป็นลอร์ดแชธัม) ก่อตั้งกระทรวงที่กราฟตันดำรงตำแหน่งลอร์ดแห่งกระทรวงการคลังคนแรกแต่ไม่ใช่นายกรัฐมนตรี^[3]

เมื่อวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2312 เขาได้รับแต่งตั้งเป็นอัศวินแห่งเครื่องราชอิสริยาภรณ์การ์เตอร์

ส่วนนี้ต้องการการขยายเพิ่มเติมคุณสามารถช่วยได้โดยการเพิ่มข้อมูลเข้าไป ( กรกฎาคม 2021 )

อาการป่วยของ Chatham ในช่วงปลายปี 1767 ส่งผลให้ Grafton กลายเป็นผู้นำที่มีประสิทธิภาพของรัฐบาล (เขาได้รับเครดิตในการเข้าสู่ตำแหน่งนายกรัฐมนตรีในปี 1768) แต่ความแตกต่างทางการเมือง ผลกระทบของวิกฤตการณ์คอร์ซิกาและการโจมตีของ " Junius " นำไปสู่การลาออกของเขาในเดือนมกราคม 1770 นอกจากนี้ในปี 1768 Grafton ก็ได้ดำรงตำแหน่งอธิการบดีของมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์^[4]เขาได้เป็นLord Privy Sealใน กระทรวง ของ Lord North (1771) แต่ลาออกในปี 1775 โดยสนับสนุนการดำเนินการปรองดองต่อชาวอาณานิคมอเมริกา ในกระทรวง Rockingham ครั้งที่สองในปี 1782 เขาดำรงตำแหน่ง Lord Privy Seal อีกครั้งและดำรงตำแหน่งต่อเนื่องใน กระทรวง Shelburneถัดมาจนถึงเดือนมีนาคม 1783 ^[3]

กราฟตันเป็นผู้สนับสนุนอย่างแข็งขันในการปฏิรูปกอง กำลังอาสาสมัคร ระหว่างสงครามเจ็ดปี และในฐานะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งซัฟโฟล์คมณฑลของเขาเป็นหนึ่งในมณฑลแรกๆ ที่เพิ่มโควตา โดยแบ่งเป็นสองกรมทหารในวันที่ 27 เมษายน ค.ศ. 1759 ไม่นานเขาก็รับหน้าที่เป็นผู้บัญชาการกองกำลังอาสาสมัครเวสต์ซัฟโฟล์ค ด้วยตนเอง ในฐานะพันเอกกองกำลังอาสาสมัครยังคงปฏิบัติหน้าที่จนถึงปี ค.ศ. 1762 กองกำลังอาสาสมัครถูกเรียกตัวอีกครั้งหลังจากสงครามประกาศอิสรภาพของอเมริกา ปะทุขึ้น เมื่ออังกฤษถูกคุกคามด้วยการรุกรานจากพันธมิตรของอเมริกาอย่างฝรั่งเศสและสเปน ในวันที่ 26 มีนาคม ค.ศ. 1778 กราฟตันได้รับคำสั่งให้รวมกองกำลังทั้งสองกรมทหารอีกครั้ง ในช่วงฤดูร้อนนั้น กองกำลังอาสาสมัครเวสต์ซัฟโฟล์คภายใต้การนำของกราฟตันได้รวมกองกำลังไว้ที่ค่ายค็อกซ์ฮีธ ใกล้เมืองเมดสโตนในเคนต์ซึ่งเป็นค่ายฝึกที่ใหญ่ที่สุดของกองทัพ ดยุคได้รับเลือกให้เป็นผู้ฝึกกองร้อยทหารเกรนาเดียร์ของทุกกองพันในค่าย และเขาทำงานหนักวันละ 7-8 ชั่วโมง ผู้สังเกตการณ์ในค่ายสังเกตว่าระเบียบวินัยของกองกำลังอาสาสมัครเวสต์ซัฟโฟล์คภายใต้การนำของกราฟตันนั้นดีเป็นพิเศษ เขาลาออกจากตำแหน่งด้วยเหตุผลเรื่องสุขภาพไม่ดีในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1780 และลูกชายวัย 20 ปีและทายาทของเขาจอร์จ เอิร์ลแห่งยูสตันได้สืบทอดตำแหน่งพันเอกของกองกำลังอาสาสมัครเวสต์ซัฟโฟล์คต่อจากเขา^{[5] [6] [7]}

ในช่วงหลังๆ กราฟตันเป็นยูนิทาเรียน ที่มีชื่อเสียง โดยเป็นหนึ่งในสมาชิกคนแรกๆ ของโบสถ์เอสเซ็กซ์สตรีทภายใต้การนำของบาทหลวงธีโอฟิลัส ลินด์เซย์เมื่อโบสถ์แห่งนี้ก่อตั้งขึ้นในปี 1774 กราฟตันได้คบหาสมาคมกับนักเทววิทยาแองกลิกันสายเสรีนิยมหลายคนในขณะที่อยู่ที่เคมบริดจ์ และอุทิศเวลาอย่างมากในการศึกษาและเขียนเกี่ยวกับเทววิทยาหลังจากออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ในปี 1773 เขาสนับสนุนร่างกฎหมายในสภาขุนนางเพื่อปลดปล่อยนักบวชแองกลิกันจากการลงนามในมาตรา 39 ทั้งหมด เขากลายเป็นผู้สนับสนุนการปฏิรูปศีลธรรมในหมู่คนร่ำรวยและการเปลี่ยนแปลงในคริสตจักร เขาเป็นผู้ประพันธ์:

• คำแนะนำที่ส่งถึงความสนใจอย่างจริงจังของคณะสงฆ์ ขุนนางและชนชั้นสูง โดยฆราวาส (พ.ศ. 2332)
• ข้อคิดที่จริงจังของคริสเตียนผู้มีเหตุผลจากปี พ.ศ. 2331–2340

เขาเป็นผู้สนับสนุนหนังสือConsideration of the Expediency of Revising the Liturgy and Articles of the Church of England ของ ริชาร์ด วัตสัน (ตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2333) และเขายังได้ให้ทุนสนับสนุนการพิมพ์พันธ สัญญาใหม่ภาษากรีกฉบับของกรีสบัคจำนวน 700 ฉบับในปี พ.ศ. 2339 ^[8]

ดยุคยังสนใจการแข่งม้า ด้วย สีที่ใช้แข่งคือสีฟ้าและหมวกสีดำ^[9]

Grafton County , New Hampshire ^[10]ในสหรัฐอเมริกาได้รับการตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่เขาเช่นเดียวกับเมืองGrafton ใน รัฐนิวเซาท์เวลส์ ประเทศออสเตรเลีย เมืองGrafton รัฐนิวยอร์กชุมชนที่ไม่มีการรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียวของGrafton รัฐเวอร์จิเนียและอาจรวมถึงตำบล (ตั้งแต่ปี 1856 เป็นเมือง) ของGrafton รัฐเวสต์เวอร์จิเนียศูนย์การค้า Grafton Centre ในเคมบริดจ์ก็ได้รับการตั้งชื่อตามเขาเช่นกันและตั้งอยู่บนถนน Fitzroy Cape Graftonในฟาร์นอร์ทควีนส์แลนด์ได้รับการตั้งชื่อตามเขาโดยร้อยโทเจมส์ คุกในระหว่างการเดินทางสำรวจครั้งแรก ของเขา

กราฟตันเป็นนายกรัฐมนตรีที่ยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์อังกฤษ โดยดำรงตำแหน่งมาเป็นเวลารวม 41 ปี 45 วัน [ ^11]

เมื่อวันที่ 29 มกราคม ค.ศ. 1756 เขาได้แต่งงานกับแอนน์ ลิดเดลล์ลูกสาวของเฮนรี่ ลิดเดลล์ บารอนเรเวนส์เวิร์ธคนที่ 1 (ค.ศ. 1708–1784) ที่บ้านของลอร์ดเรเวนส์เวิร์ธในจัตุรัสเซนต์เจมส์ โดยได้รับอนุญาต การแต่งงานครั้งนี้มีลอร์ดเรเวนส์เวิร์ธและฟรานซิส ซีเมอร์-คอนเวย์ เอิร์ลแห่งเฮิร์ตฟอร์ดคนที่ 1เป็น พยาน ^[12]

ออกัสตัสและแอนน์มีลูกสามคน:

• เลดี้จอร์เจียนา ฟิตซ์รอย^[13] (8 พฤษภาคม พ.ศ. 2299 – 18 มกราคม พ.ศ. 2342) ^[14]ซึ่งแต่งงานกับจอห์น สมิธ (12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2291 – 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2354) เมื่อวันที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2321
• จอร์จ เฮนรี ฟิตซ์รอย ดยุคแห่งกราฟตันคนที่ 4 (ค.ศ. 1760–1844)
• นายพลลอร์ดชาร์ลส์ ฟิตซ์รอย (14 กรกฎาคม 1764 – 20 ธันวาคม 1829) ซึ่งแต่งงานครั้งแรกกับฟรานเซส มันดี (1773 – 9 สิงหาคม 1797) เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน 1795 และมีลูกชายหนึ่งคน เขาแต่งงานครั้งที่สองกับเลดี้ฟรานเซส สจ๊วร์ต (24 มิถุนายน 1777 – 9 กุมภาพันธ์ 1810) เมื่อวันที่ 10 มีนาคม 1799 และมีลูกชายสามคน ลูกชายของเขาคือเซอร์ชาร์ลส์ ฟิตซ์รอย (1796–1858) ผู้ว่าการรัฐนิวเซาท์เวลส์และโรเบิร์ต ฟิตซ์รอย นักอุทกศาสตร์ มีชื่อเสียงจากความสำเร็จของพวกเขา^[15]

ในปี 1764 ดยุคมีความสัมพันธ์ในที่สาธารณะกับหญิงโสเภณีแนนซีพาร์สันส์^[16]ซึ่งเขากักขังไว้ที่บ้านทาวน์เฮาส์ของเขาและไปดูโอเปร่า ซึ่งพวกเขาถูกกล่าวหาว่าพบในสภาพเปลือยเปล่า การขาดธรรมเนียมปฏิบัติอย่างหน้าด้านนี้ขัดต่อมาตรฐานของสังคม หลังจากดัชเชสตั้งครรภ์กับคนรักของเธอเอง เอิร์ลแห่งอัปเปอร์ออสซอรี่เธอและดยุคก็หย่าร้างกันโดยพระราชบัญญัติรัฐสภาที่ผ่านเมื่อวันที่ 23 มีนาคม 1769 ^{[17] [ ต้องระบุหน้า ]}สามเดือนต่อมาในวันที่ 24 มิถุนายน 1769 ดยุคแต่งงานกับเอลิซาเบธ ร็อตเทสลีย์ (1 พฤศจิกายน 1745 - 25 พฤษภาคม 1822) ลูกสาวของศาสนาจารย์เซอร์ริชาร์ด ร็อตเทสลีย์คณบดีแห่งวูสเตอร์ [ ^18]พวกเขามีลูกดังต่อไปนี้:

• ลอร์ดเฮนรี่ ฟิตซ์รอย (9 เมษายน 1770 – 7 มิถุนายน 1828) นักบวช เขาแต่งงานกับแคโรไลน์ พิโกต์ (เสียชีวิต 1 มกราคม 1835) เมื่อวันที่ 10 กันยายน 1800 และมีบุตร 5 คน บรรพบุรุษของเดซี่ เกรวิลล์ เคาน์เตสแห่งวอริก
• ลอร์ดเฟรเดอริก ฟิตซ์รอย (เกิดเมื่อวันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2317; เสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็ก)
• เลดีออกัสตา ฟิตซ์รอย (พ.ศ. 2322 – 29 มิถุนายน พ.ศ. 2382) ซึ่งแต่งงานกับบาทหลวงจอร์จ เอฟ. ทาเวล (เสียชีวิต พ.ศ. 2372) เมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2354
• เลดีฟรานเซส ฟิตซ์รอย (1 มิถุนายน พ.ศ. 2323 – 7 มกราคม พ.ศ. 2409) ซึ่งแต่งงานกับบารอน เชอร์ชิลล์คนที่ 1เมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2343
• พล เรือเอกลอร์ด วิลเลียม ฟิตซ์รอย (1 มิถุนายน พ.ศ. 2325 – 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2400) ซึ่งแต่งงานกับจอร์เจียนา เรกส์ (เสียชีวิตเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2404) ในปี พ.ศ. 2359 และมีลูก 2 คน
• ลอร์ดจอห์น เอ็ดเวิร์ด ฟิตซ์รอย (24 กันยายน พ.ศ. 2328 – 28 ธันวาคม พ.ศ. 2399) สมาชิกรัฐสภา เสียชีวิตโดยไม่มีสามี
• เลดี้ชาร์ล็อตต์ ฟิตซ์รอย (เสียชีวิตเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2400)
• เลดี้เอลิซาเบธ ฟิตซ์รอย (เสียชีวิตเมื่อวันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2382) ซึ่งแต่งงานกับลูกพี่ลูกน้องของเธอ พลโท ผู้ทรงเกียรติ วิลเลียม ฟิตซ์รอย (พ.ศ. 2316–2380) บุตรชายของบารอนเซาแธมป์ตันคนที่ 1เมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2354
• เลดี้อิซาเบลลา ฟิตซ์รอย (เสียชีวิตเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2409) ซึ่งแต่งงานกับบาร์ริงตัน โป๊ป แบลชฟอร์ด (3 ธันวาคม พ.ศ. 2326 – 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2359) เมื่อวันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2355

กราฟตันจึงเป็นนายกรัฐมนตรีอังกฤษคนแรกก่อนแอนโธนี อีเดน^[19] (และเป็นหนึ่งในสามคนเท่านั้น) ที่จะหย่าร้างและเป็นคนคนที่สองรองจากโรเบิร์ต วอลโพลที่แต่งงานขณะดำรงตำแหน่ง^{[ ต้องการการอ้างอิง ]}กราฟตันจะเป็นนายกรัฐมนตรีคนเดียวที่หย่าร้างและแต่งงานใหม่ขณะดำรงตำแหน่งจนถึงบอริส จอห์นสันในปี 2021 ^[20] ฟิตซ์รอยเสียชีวิตเมื่อวันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2354

ตราประจำตระกูลของออกัสตัส ฟิตซ์รอย ดยุกแห่งกราฟตันที่ 3

ยอด บน Chapeau สีแดงคู่ Ermine ผู้พิทักษ์สิงโต หรือสวมมงกุฎดยุกสีฟ้าและประดับด้วยปลอกคอคู่กันสีเงินและของที่สี่ โล่โล่ ตราประจำราชวงศ์ของกษัตริย์ชาร์ลส์ที่ 2 (แตกต่างกัน)ได้แก่แก รนด์ควอเตอร์ลี 1 และ 4 ฝรั่งเศสและอังกฤษ ควอเตอร์ลี 2 สกอตแลนด์ 3 ไอร์แลนด์ ทั้งหมดนี้ถูกทำให้ช้ำด้วยกระบองอันน่าสะพรึงกลัวซึ่งประกอบด้วยเหรียญเงินและอาซูร์จำนวน 6 เหรียญ ภาษิต Et decus et pretium recti (โดยเกรซ รางวัลแห่งความถูกต้อง)

• Durrant, Peter (2004). Oxford Dictionary of National Biographyเล่มที่ 19 สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟ อร์ ด ISBN 978-0-19-861369-5-
• พันโท EAH Webb, ประวัติศาสตร์ของกรมทหารที่ 12 (ซัฟโฟล์ค) 1685–1913 , ลอนดอน: Spottiswoode, 1914/Uckfield: กองทัพเรือและการทหาร, 2001, ISBN 978-1-84342-116-0
• JR Western, กองกำลังรักษาการณ์อังกฤษในศตวรรษที่ 18: เรื่องราวของประเด็นทางการเมือง 1660–1802ลอนดอน: Routledge & Kegan Paul, 1965

• เฮลลิการ์, ไอลีน (1 มกราคม 1978). "ดยุคแห่งกราฟตัน (ออกัสตัส เฮนรี ฟิตซ์รอย)". นายกรัฐมนตรีแห่งบริเตนเดวิดและชาร์ลส์ISBN 978-0-7153-7486-3-

วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับAugustus FitzRoy, 3rd Duke of Grafton

• ดยุคที่สามแห่งกราฟตัน
• ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Augustus Henry Fitzroy, Duke of Grafton บนเว็บไซต์ 10 Downing Street
• Hansard 1803–2005: การบริจาคในรัฐสภาโดยดยุคแห่งกราฟตัน