การแข่งขันแรลลี่ชิงแชมป์ออสเตรเลีย

บทความนี้จำเป็นต้องได้รับการอัปเดตโปรดช่วยอัปเดตบทความนี้เพื่อสะท้อนถึงเหตุการณ์ล่าสุดหรือข้อมูลใหม่ที่มีอยู่ ( มีนาคม 2018 )

การแข่งขันแรลลี่ชิงแชมป์ออสเตรเลีย

หมวดหมู่	การชุมนุม
ประเทศ	ออสเตรเลีย
ฤดูกาลเปิดตัว	1968
ผู้จำหน่ายยางรถยนต์	ยางรถยนต์ MRF
แชมป์นักขับ	แฮร์รี่ เบตส์ คอรัล เทย์เลอร์
แชมป์ประจำทีม	โตโยต้า กาซู เรซซิ่ง ออสเตรเลีย
เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ	rally.com.au
ฤดูกาลปัจจุบัน

การแข่งขันมอเตอร์สปอร์ตออสเตรเลียแรลลี่แชมเปี้ยนชิพหรือที่เรียกกันทั่วไปว่าการแข่งขันแรลลี่ออสเตรเลีย (ARC) เป็นการแข่งขันแรลลี่กรวดระดับประเทศที่สำคัญที่สุดของออสเตรเลีย การแข่งขันระดับชาติแบบหลายรายการจัดขึ้นทุกปีตั้งแต่ปี 1968 ยกเว้นปี 2020

ส่วนนี้ไม่ได้อ้างอิงแหล่งที่มาใดๆโปรดช่วยปรับปรุงส่วนนี้โดยเพิ่มการอ้างอิงแหล่งที่มาที่เชื่อถือได้ เนื้อหาที่ไม่มีแหล่งที่มาอาจถูกโต้แย้งและลบออก ( ธันวาคม2024 ) ( เรียนรู้วิธีและเวลาในการลบข้อความนี้ )

การแข่งขัน Australian Rally Championship (ARC) จัดขึ้นทั้งหมด 6 รอบในพื้นที่ส่วนใหญ่ของออสเตรเลีย

นอกเหนือจากตำแหน่งแชมป์สำหรับนักแข่งและนักขับร่วมแล้ว ยังมี ARC Cup หลายรายการ ได้แก่ Production Cup, 2WD Cup, Junior Cup และ Classic Cup

กิจกรรมประกอบด้วยการผสมผสานระหว่างการแข่งขันความทนทานและการแข่งขันแบบสปรินต์ การแข่งขันความทนทานมักกินเวลาหลายวัน โดยจะให้คะแนนเมื่อการแข่งขันแรลลี่สิ้นสุดลง การแข่งขันแบบสปรินต์จะแจกคะแนนเมื่อการแข่งขันสิ้นสุดลงในแต่ละวัน หรือเรียกอีกอย่างว่าการแข่งขันแบบฮีท

Power Stage ยังเปิดโอกาสให้ทีมงาน ARC ได้สะสมคะแนนโบนัสในด่านสุดท้ายของการแข่งขันแรลลี่แต่ละครั้งอีกด้วย

การแข่งขัน Bosch Motorsport Australia Rally Championship ประจำปี 2024 จะประกอบด้วย 6 รอบ

• การชุมนุมที่แคนเบอร์รา: 5–7 เมษายน

• แรลลี่ป่าไม้: 17–19 พฤษภาคม

• แรลลี่ควีนส์แลนด์: 28–30 มิถุนายน

• การชุมนุม Gippsland: 9–11 สิงหาคม

• แรลลี่ Adelaide Hills: 13–15 กันยายน

• แรลลี่ Launceston: 22–24 พฤศจิกายน

การแข่งขันแรลลี่ชิงแชมป์ออสเตรเลียจัดขึ้นสำหรับผู้แข่งขันประเภทต่างๆ ในซีรีส์นี้ โดยมีคลาสและหมวดหมู่ต่างๆ มากมาย ผู้แข่งขันสามารถเริ่มการแข่งขันแรลลี่ในระดับที่เหมาะกับงบประมาณของตนได้ การแข่งขันแบบตรงไปตรงมาจะแข่งขันกันระหว่างนักแข่งแรลลี่ชื่อดังและเป็นการทดสอบขั้นสูงสุดสำหรับผู้แข่งขันในสนามที่มีการแข่งขันสูง นักแข่งชั้นนำของ ARC จะแข่งขันในกลุ่ม N (การผลิต) ซึ่งเป็นรถที่เชื่อมโยงโดยตรงกับรถที่ใช้บนท้องถนน ARC ยังเปิดโอกาสให้ผู้ผลิตที่ไม่ได้ผลิตรถยนต์กลุ่ม N สามารถสร้างเครื่องจักรที่เทียบเคียงได้ภายใต้กฎข้อบังคับทั้งกลุ่ม N (P) และ FIA Super 2000รางวัลอีกรางวัลหนึ่งที่ผู้แข่งขันต้องการคว้าคือ Privateers Cup สำหรับผู้แข่งขันที่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากทีมผู้ผลิต การแข่งขัน F16 Championship เป็นประเภทรถขนาดเล็ก (1600cc, 2WD) และเป็นระดับงบประมาณที่จะเริ่มการแข่งขันแรลลี่ ผู้ชนะการแข่งขันแบบตรงไปตรงมาจะเป็นแชมป์ออสเตรเลียในประเภทรถขนาดเล็กและจะถูกบันทึกลงในสมุดบันทึกสถิติ Aussie Cup เป็นรางวัลของออสเตรเลียสำหรับรถยนต์ขนาดใหญ่ (มากกว่า 2,500 ซีซี) ที่ให้ผู้แข่งขันในรถยนต์ขนาดใหญ่สามารถใช้รถยนต์นั่งส่วนบุคคลรุ่นยอดนิยม เช่น V6 และ V8 ได้ รางวัลพิเศษ ได้แก่ โอกาสในการคว้ารางวัลประเภทรถแต่ละประเภทที่พิจารณาจากความจุและคุณลักษณะของรถ ซึ่งให้โอกาสผู้แข่งขันในการคว้าชัยชนะในประเภทรถแต่ละประเภท

รถยนต์ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาของ ARC คือรุ่น 4WD 2.0L Turbo เช่นMitsubishi Lancer Evolutions , Subaru Impreza WRX STIsและ รถยนต์รุ่น Toyota Corolla ARC ซึ่งใช้ เครื่องยนต์ Toyota Celica GT-Fourระบบ 4WD เป็นต้น^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ] Michael Guest และ Mark Stacey รณรงค์ให้ใช้} Ford Focus 2.5L RWD แบบดูดอากาศเข้าปกติในฤดูกาลปี 2006 และเปลี่ยนมาใช้Ford Fiestaที่เตรียมไว้สำหรับ คลาส Super 2000ในปี 2007 รถยนต์ส่วนใหญ่ในสนามแข่งเอกชนเป็นยี่ห้อที่คล้ายคลึงกัน แต่มียี่ห้ออื่นที่ประสบความสำเร็จ ได้แก่Mitsubishi Mirage , Mitsubishi Galant VR-4 , Subaru Legacy , Datsun 1600 , Datsun 240Z , Nissan StanzaและSuzuki Swift GTi

เช่นเดียวกับรถยนต์ นักขับจากโรงงานมักจะเป็นผู้ครองตำแหน่ง นักขับบางคน ได้แก่ Colin Bond, Greg Carr, George Fury, Ross Dunkerton, Geoff Portman, Scott Pedder, Simon Evans, Neal Bates, Possum Bourne ผู้ล่วงลับ และEd Ordynskiทีมนักขับอิสระที่ประสบความสำเร็จในช่วงไม่นานมานี้ ได้แก่ Nathan Quinn และ Steve Glenney ในปี 2015 Molly Taylorกลายเป็นผู้หญิงคนแรกที่ชนะการแข่งขันรอบคัดเลือกในรายการ Australia Rally Championship ^[1]

ปี	คนขับรถ	ผู้ช่วยคนขับ	ยานพาหนะ
1968	แฮร์รี่ เฟิร์ธ	เกรแฮม ฮอยน์วิลล์	ฟอร์ด คอร์ติน่า โลตัส[2]
1969	แฟรงค์ คิลฟอยล์	ดั๊ก รัทเทอร์ฟอร์ด	ฟอร์ด คอร์ติน่า โลตัส
1970	โรเบิร์ต วัตสัน	จิม แม็คออลิฟฟ์	เรโนลต์ R8 กอร์ดินี่
1971	โคลิน บอนด์	จอร์จ เชพเพิร์ด	โฮลเดน โทราน่า แอลซี จีทีอาร์ เอ็กซ์ยู-1
1972	โคลิน บอนด์	จอร์จ เชพเพิร์ด	โฮลเดน โทราน่า แอลเจ จีทีอาร์ เอ็กซ์ยู-1
1973	ปีเตอร์ แลง	วอร์วิก สมิธ	โฮลเดน โทราน่า แอลเจ จีทีอาร์ เอ็กซ์ยู-1
1974	โคลิน บอนด์	จอร์จ เชพเพิร์ด	โฮลเดน โทราน่า แอลเจ จีทีอาร์ เอ็กซ์ยู-1
1975	รอสส์ ดันเคอร์ตัน	จอห์น ลาร์จ	ดัทสัน 240Z
1976	รอสส์ ดันเคอร์ตัน	เจฟฟ์ โบมอนต์	ดัทสัน 260Z
1977	รอสส์ ดันเคอร์ตัน จอร์จ ฟิวรี่	เจฟฟ์ โบมอนต์ มอนตี้ ซัฟเฟิร์น	ดัทสัน 260Z ดัทสัน 710
1978	เกร็ก คาร์	จอห์น ดอว์สัน-ดาเมอร์*	ฟอร์ด เอสคอร์ท RS
1979	รอสส์ ดันเคอร์ตัน	เจฟฟ์ โบมอนต์	ดัทสัน สแตนซ่า
1980	จอร์จ ฟิวรี่	มอนตี้ ซัฟเฟิร์น	ดัทสัน สแตนซ่า
1981	เจฟฟ์ พอร์ตแมน	รอสส์ รันนอลล์ส	ดัทสัน สแตนซ่า
1982	เจฟฟ์ พอร์ตแมน	รอสส์ รันนอลล์ส	ดัทสัน 1600
1983	รอสส์ ดันเคอร์ตัน	เจฟฟ์ โจนส์	ดัทสัน 1600
1984	เดวิด ออฟฟิเซอร์	เคท ออฟฟิเซอร์	มิตซูบิชิ กาแลนท์ จีบี
1985	แบร์รี่ โลว์	เควิน เพดเดอร์	ซูบารุ RX เทอร์โบ
1986	แบร์รี่ โลว์	เคท ออฟฟิเซอร์ **	ซูบารุ RX เทอร์โบ
1987	เกร็ก คาร์	เฟร็ด โกเซนตัส	อัลฟา โรเมโอ จีทีวี6
1988	เมอร์เรย์ คูต	เอียน สจ๊วร์ต	มาสด้า 323 4WD
1989	เกร็ก คาร์	มิก ฮาร์เกอร์	แลนเซีย เดลต้า อินเทกราเล่
1990	เอ็ด ออร์ดินสกี้	มาร์ค เนลสัน	มิตซูบิชิ กาแลนท์ VR-4
1991	โรเบิร์ต เฮอร์ริดจ์	สตีฟ แวนเดอร์บิล	ซูบารุ ลิเบอร์ตี้ RS
1992	โรเบิร์ต เฮอร์ริดจ์	มาร์ค เนลสัน	ซูบารุ ลิเบอร์ตี้ RS
1993	นีล เบตส์	คอรัลเทย์เลอร์	โตโยต้า เซลิก้า จีที-โฟร์
1994	นีล เบตส์	คอรัลเทย์เลอร์	โตโยต้า เซลิก้า จีที-โฟร์
1995	นีล เบตส์	คอรัลเทย์เลอร์	โตโยต้า เซลิก้า จีที-โฟร์
1996	พอสซัม เบิร์น	เครก วินเซนต์	ซูบารุ อิมเพรซ่า 555
1997	พอสซัม เบิร์น	เครก วินเซนต์	ซูบารุ อิมเพรซ่า 555
1998	พอสซัม เบิร์น	เครก วินเซนต์	ซูบารุ อิมเพรซ่า 555
1999	พอสซัม เบิร์น	เครก วินเซนต์	ซูบารุ อิมเพรซ่า WRC98
2000	พอสซัม เบิร์น	มาร์ค สเตซี่	ซูบารุ อิมเพรซ่า WRC98
2001	พอสซัม เบิร์น	เครก วินเซนต์	ซูบารุ อิมเพรซ่า ดับเบิ้ลยูอาร์ซี
2002	พอสซัม เบิร์น	มาร์ค สเตซี่	ซูบารุ อิมเพรซ่า WRX STi
2003	โคดี้ คร็อกเกอร์	เกร็ก โฟเล็ตตา	ซูบารุ อิมเพรซ่า WRX STi
2004	โคดี้ คร็อกเกอร์	เกร็ก โฟเล็ตตา	ซูบารุ อิมเพรซ่า WRX STi
2005	โคดี้ คร็อกเกอร์	เดล มอสแคตต์	Subaru Impreza WRX STi สเปก C
2549	ไซมอน อีแวนส์	ซู เอแวนส์	โตโยต้า โคโรลล่า สปอร์ติโว (NP)
2007	ไซมอน อีแวนส์	ซู เอแวนส์	โตโยต้า โคโรลล่า สปอร์ติโว (NP)
2008	นีล เบตส์	คอรัลเทย์เลอร์	โตโยต้า โคโรลล่า S2000
2009	ไซมอน อีแวนส์	ซู เอแวนส์	โตโยต้า โคโรลล่า S2000 มิตซูบิชิ แลนเซอร์ อีโว IX
2010	ไซมอน อีแวนส์	ซู เอแวนส์	ซูบารุ อิมเพรซ่า WRX STi
2011	จัสติน โดเวล	แมตต์ ลี	มิตซูบิชิ แลนเซอร์ อีโว IX
2012	ขับเคลื่อน 2 ล้อ:เอลี อีแวนส์	เกล็น เวสตัน	ฮอนด้า แจ๊ส
	ระบบขับเคลื่อน 4 ล้อ:ไมเคิล โบเดน	เฮเลน เชียร์ส	มิตซูบิชิ แลนเซอร์ อีโว IX
2013	เอลี อีแวนส์	เกล็น เวสตัน	ฮอนด้า แจ๊ส
2014	สก็อตต์ เพดเดอร์	เดล มอสแคตต์	เรโนลต์ คลีโอ
2015	เอลี อีแวนส์	เกล็น เวสตัน	ซิตรอง ดีเอส 3
2016	มอลลี่ เทย์เลอร์	บิล เฮย์ส	ซูบารุ อิมเพรซ่า WRX STi
2017	นาธาน ควินน์	บิล เฮย์ส ***	มิตซูบิชิ แลนเซอร์ อีโว IX
2018	เอลี อีแวนส์	เบน เซียร์ซี	สโกด้า ฟาเบีย อาร์ 5
2019	แฮร์รี่ เบตส์	จอห์น แม็คคาร์ธี	โตโยต้า ยาริส AP4
2021	แฮร์รี่ เบตส์	จอห์น แม็คคาร์ธี	โตโยต้า GR ยาริส AP4
2022	ลูอิส เบตส์	แอนโธนี่ แมคลาฟลิน	โตโยต้า GR ยาริส AP4
2023	แฮร์รี่ เบตส์	คอรัลเทย์เลอร์	โตโยต้า GR ยาริส AP4

* เฟร็ด โกเซนตาส ขับร่วมให้กับเกร็ก คาร์ ในฤดูกาล 1978 ขณะที่ดอว์สัน-ดาเมอร์ ขับร่วมให้กับโคลิน บอนด์ และยังทำคะแนนได้ในการขับร่วมให้กับเดฟ มอร์โรว์ ซึ่งทำให้เขาสามารถเอาชนะโกเซนตาสและคว้าแชมป์ผู้ขับร่วมได้
** เคท ออฟฟิเซอร์ ขับร่วมให้กับเดวิด ออฟฟิเซอร์ ในฤดูกาล 1986
*** บิล เฮย์ส ขับร่วมให้กับมอลลี่ เทย์เลอร์ ในฤดูกาล 2017 เดวิด คัลเดอร์และเบ็น เซียร์ซี ขับร่วมให้กับควินน์ในปี 2017

• มอเตอร์สปอร์ตในออสเตรเลีย
• รายชื่อการแข่งขันรถยนต์รายการออสเตรเลีย

• เว็บไซต์การแข่งขันอย่างเป็นทางการ