ดยุกแห่งวองโดม
ชาร์ล เดอ บูร์บง (2 มิถุนายน ค.ศ. 1489 – 25 มีนาคม ค.ศ. 1537) เป็นเจ้าชายดูซัง ชาวฝรั่งเศส และผู้บัญชาการทหารในราชสำนักของฟรองซ์ที่ 1 แห่งฝรั่งเศส
ชีวประวัติ
ชาร์ลส์เกิดที่ปราสาท ว องโดม พระราชโอรสองค์โตของฟรานซิส เดอ บูร์บง เคานต์แห่งวองโดมและมารีแห่งลักเซมเบิร์ก
ชาร์ลส์ได้สืบทอดตำแหน่งเคานต์แห่ง ว็องโดม ต่อจาก บิดาในปี ค.ศ. 1495 การรับราชการทหารครั้งแรกของชาร์ลส์เกิดขึ้นในอิตาลีภายใต้การปกครองของพระเจ้าหลุยส์ที่ 12 แห่งฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1514 เขาได้รับแต่งตั้ง ให้เป็น ดยุกแห่งว็องโดมเมื่อเทศมณฑลว็องโดมได้รับการยกระดับเป็นดัชชีเขาต่อสู้ในยุทธการที่เมืองมาริญญาโน (ค.ศ. 1515) และเข้าร่วมใน การรณรงค์ของชาว เฟลมิชเนื่องจากความภักดีต่อกษัตริย์ เขาจึงได้รับแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าสภาเมื่อพระเจ้าฟรานซิสที่ 1 ถูกจับในยุทธการที่เมืองปาเวีย [
การแต่งงานและการหย่าร้าง
เมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1513 ชาร์ลส์แต่งงานกับฟรานซัวส์ ดาล็องซง [ ลูกสาวคนโตของเรอเน่ ดยุกแห่งอาล็องซงและมาร์กาเร็ตแห่งลอร์แรนพวกเขามี:
- หลุยส์ เดอ บูร์บง (ค.ศ. 1514–1516) เสียชีวิตตั้งแต่ยังเป็นทารก
- Marie de Bourbon (ค.ศ. 1515–1538) เจ้าสาวที่ยังโสดของกษัตริย์เจมส์ที่ 5 แห่งสกอตแลนด์ในปี ค.ศ. 1536
- มาร์เกอริต เดอ บูร์บง (ค.ศ. 1516–1559) แต่งงานในปี ค.ศ. 1538 กับฟรานซิสที่ 1 ดยุกแห่งเนเวอร์ส (ค.ศ. 1516–1561)
- อองตวน เดอ บูร์บง ดยุคแห่งวองโดม (ค.ศ. 1518–1562) กษัตริย์แห่งนาวาร์ผ่านการอภิเษกสมรส ( jure uxoris ) ในปี ค.ศ. 1548 กับสมเด็จพระราชินีจีนน์ที่ 3
- ฟร็องซัว เดอ บูร์บง เคานต์แห่งอองเกียง (ค.ศ. 1519–1546) ยังไม่ได้แต่งงาน
- มาดแลน เดอ บูร์บง (ค.ศ. 1521–1561) อธิการบดีแห่งแซ็ง-ครัวซ์ เดอ ปัวติเยร์
- หลุยส์ เดอ บูร์บง (ค.ศ. 1522–1525) เสียชีวิตตั้งแต่ยังเป็นทารก
- ชาร์ลส์ เดอ บูร์บง (ค.ศ. 1523–1590) อาร์ชบิชอปแห่งรูอ็อง
- แคทเธอรีน เดอ บูร์บง (ค.ศ. 1525–1594) อธิการบดีแห่งซัวซงส์
- เรอเน เดอ บูร์บง (ค.ศ. 1527–1583) อธิการบดีแห่งเชลส์
- ฌอง เดอ บูร์บง เคานต์แห่งซัวซงและอองเกียน (ค.ศ. 1528–1557) แต่งงานในปี ค.ศ. 1557 กับลูกพี่ลูกน้องของเขา มารี ดัชเชสแห่งเอสตอตวิลล์ (ค.ศ. 1539–1601)
- หลุยส์ที่ 1 เดอ บูร์บง เจ้าชายแห่งกงเด (ค.ศ. 1530–1569) แต่งงานในปี ค.ศ. 1551 กับเอเลโอนอร์ เดอ รัวลูกสาวของชาร์ล เดอ รัว เคานต์แห่งรัวซ์ แล้วแต่งงานในปี ค.ศ. 1565 กับฟรองซัวส์ ดอร์เลอองส์-ลองเกอวิลล์
- เลโอนอร์ เดอ บูร์บง (ค.ศ. 1532–1611) อธิการบดีแห่งฟงเตอโรด์
บรรพบุรุษ
บรรพบุรุษของชาร์ลส์ ดยุกแห่งวองโดม |
---|
|
อ้างอิง
แหล่งที่มา
- โบลแทนสกี้, อาเรียน (2549) Les Ducs de Nevers et L'etat Royal: Genese d'un compromis (ค.ศ. 1550 - ค.ศ. 1600) (ในภาษาฝรั่งเศส) ลิเบรรี ดรอซ เอสเอ
- บัสบี, คีธ; ฟรีแมน, เอ็มเจ; ฮูปเปอร์แมนส์, สเยฟ; เพลคแมนส์, พอล, eds. (1993) เลส์ มานัสคริตส์ เดอ เครเตียง เดอ ทรัวส์ ฉบับที่ 2. โรโดปี.
- โฮลต์, แม็ค พี. (1999). สงครามศาสนาของฝรั่งเศส 1562-1629สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
- Knecht, RJ (1982). Francis I.สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
- Pitts, Vincent J. (2009). Henri IV แห่งฝรั่งเศส: รัชสมัยและอายุของพระองค์สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยจอห์นส์ฮอปกินส์
- พอตเตอร์, เดวิด (1993). สงครามและรัฐบาลในจังหวัดฝรั่งเศส ปีการ์ดี 1470-1560สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
- พอตเตอร์, เดวิด (1995). ประวัติศาสตร์ของฝรั่งเศส, 1460-1560 . สำนักพิมพ์เซนต์มาร์ติน
- Shennan, JH (2007). ราชวงศ์บูร์บง: ประวัติศาสตร์แห่งราชวงศ์ . Bloomsbury Academic
ก่อนหน้าด้วย | เคานต์แห่งวองโดม 1495–1514 | ประสบความสำเร็จโดย ได้รับการสถาปนาเป็นขุนนาง-ดัชชี |
ก่อนหน้าด้วย ตำแหน่งได้รับการเลื่อนจากตำแหน่งเคานต์ | ดยุกแห่งวองโดม 1514–1537 | ประสบความสำเร็จโดย |