สภาลิวเบค
สภาแห่งลิวเบค (บางครั้งเรียกว่าการประชุมลิวเบค) [1] ( ยูเครน : Лю́бецький з'їзд , รัสเซีย: Любечский съезд ) เป็นหนึ่งในการประชุมของเจ้าชายที่ได้รับการบันทึกไว้อย่างดีที่สุดแห่งหนึ่งในเคียฟรุสซึ่งจัดขึ้นในลิวเบค (ปัจจุบันอยู่ในเขตเชอร์นิฮิฟ โอบลาสต์ ยูเครน ) เมื่อวันที่ 19 ตุลาคม ค.ศ. 1097 [2]สภายุติสงครามสืบราชบัลลังก์เชอ ร์นิฮิฟ (1093–1097) ระหว่างสเวียโทโพลค์ที่ 2 แห่งเคียฟ วลาดิมีร์ ที่2 โมโนมัคและโอเล็กที่ 1 แห่งเชอร์นิฮิฟผู้ต่อสู้เพื่อมรดกของสเวียโตสลาฟที่ 2 แห่งเคียฟ บิดาของเขา[ 3 ]
สภาซึ่งริเริ่มโดย Vladimir Monomakh ได้นำ Sviatopolk II, Vasylko Rostyslavych , Davyd Sviatoslavich , Oleg I และเจ้าชายอื่นๆ ของ Rus มารวมกัน สภามีจุดมุ่งหมายเพื่อหยุดสงครามการสืบราชสมบัติที่ Chernigov [4]เพื่อทำให้ประชาชนสงบลง และนำเสนอแนวร่วมที่เป็นหนึ่งเดียวเพื่อต่อต้านPolovtsy ( Cumans ) ส่งผลให้Kievan Rus แบ่ง เจ้าชายออกจากกัน ทำให้ครอบครัวใกล้ชิดของพวกเขาสืบทอดตำแหน่งต่อ ส่งผลให้ระบบผลัดเปลี่ยน ( lestvichnoe pravo ) ที่ดำเนินตามใน Kievan Rus มานานสองศตวรรษ ทำลายระบบผลัดเปลี่ยน (lestvichnoe pravo) ซึ่งใช้กันมาใน Kievan Rus เป็นเวลาสองศตวรรษ โดยให้ลูกชายคนโตขึ้นครองบัลลังก์และปกครองโดยผู้อาวุโส นอกจากนี้ การปกครองในบางภูมิภาคไม่เคยมั่นคง แต่ค่อยๆ เลื่อนขึ้น[2]
ส่งผลให้เจ้าชายแต่ละคนใน Kievan Rus ได้รับอาณาจักรของตนเป็นอาณาเขตมรดก[5]
ภายหลังการประชุมในไตรมาสที่สองของศตวรรษที่ 12 บันทึกประวัติศาสตร์เริ่มกล่าวถึงเจ้าชายในท้องถิ่นในขณะที่ประเด็นที่เพิ่มมากขึ้นกลายเป็นเรื่องความสม่ำเสมอของความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าชายในท้องถิ่นและที่ดินของกลุ่มหรืออาณาจักร ของพวกเขา [6 ]
การจัดสรร
สภาได้กำหนด/ยืนยันอาณาเขตดังนี้:
- สเวียโทโพลค์ที่ 2ได้รับเคียฟ [ 7] ตูรอฟ ปินส์คและตำแหน่งแกรนด์ปรินซ์[8]
- วลาดิมีร์ที่ 2 โมโนมัคห์รับเปเรยาสลาฟล์ [ 7]ดินแดนรอสตอฟ-ซุซดาลสโมเลนสค์และเบลูเซโรMstislavลูกชายของเขาได้รับGreat Novgorod [8]
- Oleg , Davydและ Yaroslav ทั้งคู่เป็นลูกชายของSviatoslav II แห่งเคียฟและได้รับการยกย่องว่าเป็น " เจ้าชายนอกคอก " ได้รับChernigov , [7] Tmutarakan , RyazanและMurom [8 ]
ของ เจ้าชาย “ผู้ถูกขับไล่” ที่เหลืออยู่ :
- David Igorevich เจ้าชายแห่งVolhyniaรับVolodymyr
- Volodar และ Vasilko Rostislavich ได้รับPeremyshl , Terebovlและ Cherven [9]
ผลลัพธ์
การเปลี่ยนแปลงนี้ได้สร้างระบบศักดินา ขึ้น ในเคียฟรุส อย่างมีประสิทธิผล [ จำเป็นต้องอ้างอิง ] การเปลี่ยนแปลง นี้หยุดการต่อสู้เพื่อเชอร์นิกอฟแต่ไม่ได้ปฏิบัติตามอย่างสมบูรณ์แบบ หลังจากการสิ้นพระชนม์ของสเวียโทโพลค์ในปี 1113 ชาวเมืองเคียฟก่อกบฏและเรียกโมโนมัคขึ้นสู่บัลลังก์ อย่างไรก็ตาม การจัดสรรใหม่นี้ทำให้อาณาจักรอื่นๆ สามารถรวบรวมอำนาจและพัฒนาเป็นศูนย์กลางภูมิภาคที่มีอำนาจได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกาลิเซีย-โวลฮิเนียและวลาดิมีร์-ซูซดาลนอกจากนี้ การประชุมยังส่งผลให้เกิดการพัฒนานโยบายมากมาย รวมถึงความคืบหน้าอย่างต่อเนื่องในกฎหมายรัสเซียของเคียฟที่เรียกว่า " ความจริงของรัสเซีย " และบันทึกประวัติศาสตร์ที่เรียกว่า "ประมวลกฎหมายเริ่มต้น" [10]
แม้ว่าการประชุมจะมีเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่กว่าในการรวมเจ้าชายเคียฟให้ต่อต้านคูมัน (หรือที่เรียกอีกอย่างว่าชาวโปลอฟต์เซียน) แต่การทะเลาะวิวาทระหว่างเจ้าชายทั้งสองก็ไม่ได้สิ้นสุดลง แต่กลับส่งผลให้เกิดความขัดแย้งอย่างต่อเนื่อง การที่กษัตริย์วลาดิมีร์ที่ 1 แห่งเคียฟ ทำให้ดาวิด อิโกเรวิชตาบอด กลาย เป็นตัวเร่งให้เกิดสงครามต่อเนื่อง ซึ่งส่งผลให้วลาดิมีร์ที่ 2 จัดงานVytychiv Congressในวันที่ 10 สิงหาคม ค.ศ. 1100 [11]
อนุสรณ์สถาน
- พ.ศ. 2540: อนุสรณ์สถานการประชุมเจ้าชายแห่ง Lyubech (เกนนาดี เออร์ชอฟ ยูเครน)
ดูเพิ่มเติม
อ้างอิง
- ^ Gerasimov, Ilya (2023). "นิเวศวิทยาการเมือง" ประวัติศาสตร์จักรวรรดิใหม่ของยูเรเซียตอนเหนือ 600–1700 : 5–35. doi :10.5040/9781350196834.0005
- ↑ ab "Состоялся любечский съезд русских князей". Президентская библиотека имени Б.Н. Ельцина (ภาษารัสเซีย) สืบค้นเมื่อ 2024-01-06 .
- ^ Martin 1995, หน้า 30–32, 55.
- ^ Martin 1995, หน้า 55.
- ^ Curta, Florin (2019). ยุโรปตะวันออกในยุคกลาง (500-1300) (2 เล่ม) บอสตัน: BRILL. หน้า 301 ISBN 978-90-04-39519-0.OCLC1111434007 .
- ^ เกราซิมอฟ (2023): 131.
- ^ abc Martin 2007, หน้า 37.
- ^ ก. เกรา ซิมอฟ (2023): 106.
- ^ สภาลิเบช เก็บถาวร 2010-01-23 ที่เวย์แบ็กแมชชีนใน คู่มือประวัติศาสตร์ยูเครน
- ↑ "любечский съезд 1097". Большая российская энциклопедия (ภาษารัสเซีย) 17-08-2023 . สืบค้นเมื่อ 2024-01-06 .
- ^ "Vytychiv congress of princes". www.encyclopediaofukranine.com . สืบค้นเมื่อ2024-01-06 .
บรรณานุกรม
- Nora Berend, ed. (2007). ความเป็นคริสเตียนและการผงาดขึ้นของระบอบกษัตริย์คริสเตียน . มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. หน้า 393
- มาร์ติน, เจเน็ต (1995). รัสเซียในยุคกลาง 980–1584. เคมบริดจ์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ หน้า 450 ISBN 9780521368322. ดึงข้อมูลเมื่อ 24 สิงหาคม 2022 .
- มาร์ติน, เจเน็ต (2007) รัสเซียในยุคกลาง: 980–1584 ฉบับพิมพ์ครั้งที่สอง อีบุ๊ก เคมบริดจ์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ISBN 978-0-511-36800-4-
- วิกฤตการณ์ไฟฟ้าในรูทีเนียUkrinform . 20 ตุลาคม 2558