ดาวูดดี โบฮรา
นิกายชีอะอิสลามอิสมาอีลี

  • ดาวูดดี โบฮรา
  • ดาโซวด์บัรฮ์
ครอบครัว Dawoodi Bohra ในชุดทางศาสนา
ประชากรทั้งหมด
1,000,000 [1] –2,000,000 [2]
2564
ภูมิภาคที่มีประชากรจำนวนมาก
 อินเดีย
500,000–1,000,000 [3] [4]
ศาสนา
ศาสนาอิสลามนิกายชีอะห์
พระคัมภีร์
อัลกุรอาน
ภาษา
กลุ่มชาติพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง
เว็บไซต์
thedawoodibohras.com

ดาวูดีโบฮราเป็นนิกายทางศาสนาใน นิกาย อิสมาอีลีของศาสนาอิสลามชีอะห์มีจำนวนประมาณหนึ่งล้านคนทั่วโลกและตั้งรกรากอยู่ในกว่า 40 ประเทศทั่วโลก ชุมชนดาวูดีโบฮราส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในอินเดีย โดยมีกลุ่มคนที่ค่อนข้างมากในปากีสถาน เยเมน แอฟริกาตะวันออก และตะวันออกกลาง นอกจากนี้ ยังมีการปรากฏตัวเพิ่มขึ้นในยุโรป อเมริกาเหนือ และออสเตรเลีย ผู้นำคนปัจจุบันคืออัลไดอัลมุตลักคนที่ 53 มูฟาดดัลไซฟุดดินซึ่งเข้ารับตำแหน่งเมื่อเดือนมกราคม 2014 [5]

กลุ่มดาวูดี โบฮราห์ เป็นชุมชนมุสลิมที่ผูกพันกันอย่างแน่นแฟ้น ความเชื่อของพวกเขาตั้งอยู่บนความเชื่อมั่นว่ามีพระเจ้าเพียงองค์เดียว คือ อัลลอฮ์ ซึ่งศาสดามูฮัมหมัดแห่งศาสนาอิสลามคือศาสดาองค์สุดท้าย และอัลกุรอานเป็นสารจากอัลลอฮ์ พวกเขาปฏิบัติตามหลักคำสอนของศาสนาอิสลามที่บัญญัติไว้ในชารีอะห์ เช่น การอ่านอัลกุรอาน การละหมาด 5 เวลา (ศอละห์) และการถือศีลอดในเดือนรอมฎอน และการแสวงบุญฮัจญ์ที่มักกะห์และศาลเจ้าศาสดาในเมดินา[6]แก่นแท้ของความเชื่อของพวกเขาคือความเชื่อที่ว่าอะฮ์ลบัยต์ซึ่งเป็นสมาชิกในครอบครัวของศาสดามูฮัมหมัด เป็นอิหม่ามที่ถูกต้องตามกฎหมายและเป็นผู้สืบทอดเช่นเดียวกับชาวมุสลิมชีอะห์ทั้งหมด พวกเขายึดมั่นว่าอาลี บิน อบีฏอลิบ ผู้รับมรดกของศาสดามูฮัมหมัดเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งต่อจากเขา และให้การตีความและอธิบายคัมภีร์อัลกุรอาน หลักคำสอนพื้นฐานของศรัทธาดาวูดีโบฮราคือจะต้องมีอิหม่ามบนโลกเสมอ ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากศาสดาผ่านหลานชายของท่านอิหม่ามฮุเซนเพื่อทำหน้าที่นำพาผู้ศรัทธา เมื่ออิหม่ามเลือกที่จะถอนตัวจากที่สาธารณะ อิหม่ามจะเป็นตัวแทนของอัลดาอีอัลมุตลัก (มิชชันนารีไร้ข้อจำกัด) ซึ่งจะทำหน้าที่รักษาและปกป้องศรัทธาเช่นเดียวกับอิหม่ามจนกว่าอิหม่ามจะกลับมา หลังจากอิหม่ามองค์ที่ 21 เลือกแยกตัวในปี ค.ศ. 1132 อัลดาอีอัลมุตลักก็ดำเนินการในเยเมนและต่อมาจากอินเดียเป็นเวลากว่า 450 ปี ไดถือว่ามีบทบาทสำคัญในการกำหนดชีวิตของดาวูดีโบฮราและมีส่วนสนับสนุนความก้าวหน้าของชุมชนในช่วงเก้าศตวรรษที่ผ่านมา[5]

ชาวโบฮราส่วนใหญ่พึ่งพาตนเองได้ พวกเขาเป็นพ่อค้า นักธุรกิจ และผู้ประกอบการที่มีการศึกษาดี คำว่า "โบฮรา" มาจากคำในภาษาคุชราต ว่า vohrvuหรือvyavaharซึ่งแปลว่า "การค้าขาย" [7]มรดกของพวกเขาได้รับมาจากประเพณีของอิหม่ามฟาฏิมียะห์ซึ่งเป็นลูกหลานโดยตรงของศาสดาแห่งศาสนาอิสลาม มูฮัมหมัดผ่านทางฟาติมา ธิดาของเขา ซึ่งปกครองแอฟริกาเหนือระหว่างศตวรรษที่ 10 ถึง 11 [ 8 ]แม้ว่าการยึดมั่นในค่านิยมดั้งเดิมจะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชุมชน แต่พวกเขายังเป็นที่รู้จักในเรื่องลัทธิพาณิชย์นิยมและทัศนคติที่ก้าวหน้า[9]

ภาษา ลิซาน อัล-ดาวัตเป็นภาษาของชาวโบฮรา ภาษานี้ใช้ภาษาอินโด-อารยันใหม่ คือ ภาษาคุชราต แต่ใช้คำศัพท์ ภาษาอาหรับ อูรดู และเปอร์เซีย จำนวนมากและเขียนด้วยอักษรอาหรับ แบบ นัส ค์ เครื่องแต่งกายทางวัฒนธรรมของชาวโบฮราเรียกว่า ลิบาส อัล-อันวาร์ และผู้ชายมักจะไว้เคราเต็มตัว เทศกาลทางศาสนาที่สำคัญ ได้แก่ วันอีด-เอ-มิลาด อัน-นาบีวันอีด อัล-ฟิฏร์ วันอีด อัล-อัฎฮาและวันมุฮัรรอมมัจลิสเป็นประเพณีเก่าแก่ของชุมชน ซึ่งพวกเขาจะมารวมตัวกันในวันสำคัญในปฏิทินอิสลาม ชุมชนโบฮราจะกินอาหารเป็นกลุ่มละแปดหรือเก้าคน โดยนั่งล้อมจานโลหะขนาดใหญ่ที่เรียกว่า ทาอัล[5]

ประวัติศาสตร์

ดาวูดี โบฮราเป็นกลุ่มย่อยของ นิกาย ไทเยบีของ นิกาย มุสตาลีแห่งอิสลามอิสมาอิลซึ่งเป็นนิกายหนึ่งของศาสนาอิสลามชีอะ[10] : 1–4 การแสดงความเคารพต่ออิหม่ามฟาฏิมียะห์ ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากฟาติมา ธิดาของมูฮัมหมัด ถือเป็นรากฐานความเชื่อของโบฮรา

อิหม่ามฟาฏิมียะห์

ราชวงศ์ฟาฏิมียะห์ซึ่งเป็นลูกหลานของศาสดาโมฮัมเหม็ด ปกครองแอฟริกาเหนือ อียิปต์ ฮิญาซ และเลแวนต์ ระหว่างศตวรรษที่ 10 ถึง 11 [8]พวกเขาเจริญรุ่งเรืองในช่วงที่มอริส ลอมบาร์ดเรียกว่ายุคทองของศาสนาอิสลาม [ 11]และเป็นผู้อุปถัมภ์ศิลปะ การเรียนรู้ และการค้นพบทางวิทยาศาสตร์[10]อิหม่ามองค์ที่ 14 อัลมุยซซ์ก่อตั้งเมืองไคโรและก่อตั้งมหาวิทยาลัยอัลอัซฮาร์ซึ่งเป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ที่สุดในโลก[12]

ก่อนที่จักรวรรดิจะเสื่อมถอยอัล-อามีร์ บิ-อัคกัม อัลลอฮ์ อิหม่ามฟาฏิมียะห์องค์ที่ 20 ได้สั่งให้อัรวา บินต์ อัห์ หมัด ราชินีสุลัยฮิวะ ซัลลัมแห่งเยเมน แต่งตั้ง ดาอิอัลมุตลัก ( หรือมิชชันนารีไร้ข้อจำกัด)ให้ทำหน้าที่เป็นผู้แทนของอิหม่ามอัล-ฏอยิบ อบู'ล-กอซิม ซึ่งเป็นบุตรชายของเขา และเป็นผู้นำผู้ศรัทธา[10]อัรวา บินต์ อัห์หมัด แต่งตั้งโซเอบ บิน มูซา เป็น ดาอิอัลมุตลักคนแรก[13] [14] 

การสืบทอดตำแหน่งต่อจากอัลดาอี อัลมุตลัก เกิดขึ้นผ่านนัสส์โดยที่ดาอีแต่ละคนจะแต่งตั้งผู้สืบทอดตำแหน่งในช่วงชีวิตของตนเอง เมื่อปี 2024 [อัปเดต]สายการสืบทอดตำแหน่งยังคงดำเนินต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง[15]

ต้นกำเนิดในประเทศอินเดีย

รูปของชาวโบฮราชาวคุชราตสวมผ้าโพกศีรษะสีขาวและสีทองพร้อมเสื้อคลุมสีแดง

รากฐานของการก่อตั้งชุมชนในอินเดียย้อนกลับไปถึงยุคฟาฏิมียะห์ เมื่ออัลมุสตันซีร บิลลาห์ อิหม่ามองค์ที่ 18 ส่งไดที่ชื่ออับดุลลาห์จากเยเมนเพื่อริเริ่มการเผยแผ่ศาสนาอิสลามในนามของเขา อับดุลลาห์เดินทางมาถึงคัมเบย์ (ปัจจุบันคือเมืองคัมบัตรัฐคุชราต) ในปีค.ศ. 1067/H 460 และในไม่ช้าก็ได้เปลี่ยนมานับถือศาสนาต่างๆ มากมาย รวมถึงผู้ปกครองในพื้นที่ด้วย อับดุลลาห์เป็นวาลี (ตัวแทน) คนแรกในอินเดีย[16] [17]

การแยกตัวของอัล-ฏอยิบนำไปสู่การจัดตั้งสำนักงานอัล-ได อัล-มุตลักในเยเมน ชุมชนชาวอินเดียที่เคยให้คำมั่นสัญญาต่อราชวงศ์ฟาฏิมียะห์ยังคงจงรักภักดีต่อราชวงศ์ฮาฟิซีในเยเมน ส่งผลให้เกิดการแยกตัวออกไปกับฮาฟิซี ซึ่งนำโดยอับดุลมาจิด ลุงของอัล-ฏอยิบ ราชวงศ์ฮาฟิซี 23 แห่งดำเนินการจากฐานที่มั่นบนภูเขาในเยเมนเป็นเวลาเกือบสี่ศตวรรษ โดยรักษาศรัทธาและประพันธ์ผลงานสำคัญอิดริส อิมา ดุดดีน ราชวงศ์ฮาฟิซีที่ 19 ได้ประพันธ์ผลงานมากมาย รวมถึงประวัติศาสตร์ที่ครอบคลุมและละเอียดถี่ถ้วนของศาสนาฟาฏิมียะห์[10]

ในขณะเดียวกัน ชุมชนในคุชราตยังคงรักษาความสัมพันธ์กับไดในเยเมน ซึ่งคอยดูแลกิจการของพวกเขาอย่างใกล้ชิด และต้อนรับคณะผู้แทนโบฮราจากคุชราตเป็นประจำ ในช่วงเวลานี้ ชุมชนได้เติบโตขึ้น โดยเฉพาะในคัมเบย์ ปาตัน สิธปุระ และอาห์มดาบาด[16] [18]

ยูซุฟ บิน สุไลมาน นาจมุดดินเดิมมาจากซิธปุระเมืองหนึ่งในคุชราต เป็นหนึ่งในชาวโบฮราที่เดินทางไปเยเมนเพื่อแสวงหาความรู้จากชาวได นาจมุดดินมาถึงเยเมนเมื่อยังเยาว์วัยและศึกษากับฮัสซัน บิน นูห์ อัลบารูชีเป็นคนแรก ในที่สุดเขาก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นไดคนที่ 23 เพื่อสืบทอดตำแหน่งต่อจากเขา และกลายเป็นคนแรกจากชุมชนอินเดียที่เป็นผู้นำการดะวาแห่งไทยีบีในฐานะอัลมุตลักคนที่ 24 เมื่อนาจมุดดินเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1567/H 974 สำนักงานใหญ่ของดะวาแห่งนั้นถูกย้ายจากเยเมนไปยังคุชราตโดยจาลัล บิน ฮะซันผู้ สืบทอดตำแหน่งชาวอินเดียของเขา [16]

เมื่ออัลไดอัลมุตลักคนที่ 26 สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1589/H 997 เขาก็ได้รับการสืบทอดตำแหน่งต่อจากดาวูด บิน กุฏบชาห์อย่างไรก็ตาม สามปีต่อมา สุไลมาน บิน ฮะซัน ผู้มีเกียรติระดับสูงในเยเมน ได้อ้างสิทธิในการสืบทอดตำแหน่งผู้นำชุมชนเป็นของตนเอง ข้อพิพาทเรื่องการสืบทอดตำแหน่งนี้ถูกนำไปฟ้องต่อจักรพรรดิโมกุลอักบาร์ในปี ค.ศ. 1597 ศาลพิเศษตัดสินให้ดาวูด บิน กุฏบชาห์เป็นฝ่ายชนะ อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ไม่ได้คลี่คลายความตึงเครียด ทำให้เกิดการแตกแยกในชุมชน ชาวโบฮราส่วนใหญ่ยอมรับว่าดาวูด บิน กุฏบชาห์เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งที่ถูกต้อง และนับแต่นั้นมา พวกเขาก็ได้รับการขนานนามว่าดาวูดดี (หรือดาอูดี) [19]

ศูนย์กลางสำคัญ

หญิงชาวโบรา เมืองสุราษฎร์ รัฐคุชราต

ในอีกไม่กี่ศตวรรษต่อมา สำนักงานใหญ่ของ Bohra ได้ย้ายภายในอินเดียพร้อมกับการเปลี่ยนตำแหน่งของได ศูนย์กลางของ Da'wah มีอยู่ 6 แห่ง ได้แก่Ahmedabad (แปดได ระหว่างปี 1567/974 ถึง 1655/1065); Jamnagarใน ภูมิภาค Kathiawarของรัฐ Gujarat (ห้าได ระหว่างปี 1655/1065 ถึง 1737/1150); Ujjanในรัฐ Madhya Pradesh ในปัจจุบัน (สองได ระหว่างปี 1737/1150 ถึง 1779/1193); Burhanpur ในรัฐ Madhya Pradesh (หนึ่งได ระหว่างปี 1779/1193 ถึง 1785/1200); เมืองซูรัตในรัฐคุชราตในปัจจุบัน (มีชาวได 8 คน ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2328/2343 ถึง พ.ศ. 2476/2494) และเมืองมุมไบในรัฐมหาราษฏระ ซึ่งชาวไดในปัจจุบันอาศัยอยู่[20]

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 สมาชิกในชุมชนบางส่วนได้อพยพออกไปเพื่อแสวงหาอาชีพที่ดีกว่า พ่อค้าชาวโบฮรากลุ่มแรกที่อพยพไปยังแอฟริกาตะวันออกได้อพยพไปหลังจากที่เกิดภัยแล้งรุนแรงในกาเทียวาร์ อับเดลี ไซฟุดดิน ผู้นำเผ่าไดคนที่ 43 ได้เชิญผู้ติดตามจำนวน 12,000 คนไปยังเมืองสุรัต และจัดหาอาหาร งาน และที่พักให้แก่พวกเขาทั้งหมด เงื่อนไขเดียวของเขาคือพวกเขาต้องเรียนรู้และฝึกฝนทักษะอาชีพ และเขามอบรายได้ให้พวกเขาเมื่อถึงเวลาที่พวกเขาต้องออกจากเมืองสุรัต หลายคนจากกลุ่มนี้ตัดสินใจใช้เมืองหลวงแห่งนี้เพื่อเสี่ยงโชคในการค้าขายในแอฟริกาตะวันออก[21]

หลังจากอับเดลี ไซฟุดดิน ดำรงตำแหน่งมาหนึ่งศตวรรษทาเฮอร์ ไซฟุดดินก็ได้เข้ารับตำแหน่งอัลไดอัลมุตลักในฐานะไดคนที่ 51 เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ฟื้นฟูชุมชนด้วยการปรับโครงสร้างองค์กรให้ทันสมัย​​[22]

เขาได้ย้ายสำนักงานใหญ่ของชุมชนจากเมืองสุรัตไปยังเมืองมุมไบ ซึ่งได้กลายเป็นศูนย์กลางการค้าและการพาณิชย์ที่สำคัญในอินเดีย[16]การเน้นย้ำในการศึกษาระดับสูงในทุกสาขาวิชา[23]ทำให้ Dawoodi Bohras รุ่นเยาว์จำนวนมากได้ย้ายไปตั้งถิ่นฐานในส่วนต่างๆ ของโลก ส่งผลให้มีชุมชนใหม่ๆ ที่เจริญรุ่งเรือง

ความศรัทธาและความเชื่อ

เอกเทวนิยม

คำว่า 'อัลเลาะห์' ในอักษรวิจิตรศิลป์อาหรับ

ดาวูดี โบฮราห์ เป็นมุสลิมที่เชื่อในหลักการเตาฮีดซึ่งเป็นแนวคิดเอกเทวนิยมหลักของศาสนาอิสลามเกี่ยวกับพระเจ้าองค์เดียวที่แยกจากกันไม่ได้ ( อัลลอฮ์ ) พวกเขาท่องชาฮาดะฮ์ (หลักคำสอนศักดิ์สิทธิ์ของอิสลาม) ว่า "ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ์ มูฮัมหมัดเป็นศาสนทูตของอัลลอฮ์ อาลีเป็นผู้พิทักษ์อัลลอฮ์"

เสาหลักทั้งเจ็ด

วาลายาห์ – การอุทิศตนต่ออัลลอฮ์มูฮัมหมัดครอบครัวของเขาและลูกหลานของเขา – ถือเป็นเสาหลักที่สำคัญที่สุดในเจ็ดประการของศาสนาอิสลาม ตามหลักศรัทธาของดาวูดี โบฮรา

เสาหลักอีกหกประการ ได้แก่ตะฮารัต (ความบริสุทธิ์ทั้งร่างกายและความคิด) ศอ ลละ ฮ์ (การละหมาดประจำวัน) ซะกาต (การบริจาครายได้ส่วนหนึ่งเพื่ออัลลอฮ์ ) ซาว อม ( การถือศีลอดในเดือนรอมฎอน ) ฮัจญ์ (การเดินทางไปแสวงบุญที่มักกะห์ ) และญิฮาด (การต่อสู้ดิ้นรนในหนทางของอัลลอฮ์) [13]ชาวโบฮ์ราจะสร้างมัสยิดขึ้นทุกแห่งที่พวกเขาอาศัยอยู่[24]เพื่อมาชุมนุมกันเพื่อละหมาดและมาญะลีส (การรวมตัวทางศาสนา) เพื่อซิคร์ของอัลลอฮ์และศาสดา อิหม่าม และไดอีสของพระองค์[25]

ความเป็นผู้นำ

ในระหว่างที่อิหม่ามถูกแยกตัวออกไป รองหัวหน้าของเขา อัลได อัลมุตลัก[16]ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้นำชุมชนและบริหารกิจการทางโลกและศาสนาด้วยอำนาจเต็ม[26]

ชาวไดเป็นผู้เผยแผ่หลักคำสอนในอัลกุรอาน ซึ่งเป็นรากฐานของศรัทธา และชี้นำชุมชนบนเส้นทางแห่งความรอด ตลอดเก้าศตวรรษที่สำนักงานนี้ดำรงอยู่ ชาวไดแต่ละคนถือว่ามีบทบาทสำคัญในการกำหนดความก้าวหน้าทางสังคมและเศรษฐกิจของชุมชน สมาชิกในชุมชนแสวงหาและปฏิบัติตามคำแนะนำของเขาในด้านต่างๆ ของชีวิต[10]

ไดคนแรกคือ ดุอัยบ์ บิน มูซา ได้รับการแต่งตั้งในปี ค.ศ. 1138 (532 H ) ในเยเมนโดยราชินีอาร์วา บินต์ อาห์เหม็ด เมื่ออิหม่ามคนที่ 21 เข้าสู่การสันโดษ[16]ในช่วง 400 ปีถัดมา ไดทั้ง 23 แห่งได้ก่อตั้งดาวัตในเยเมน ที่ตั้งของดาวัตจึงถูกย้ายจากเยเมนไปยังอินเดีย ซึ่งไดคนที่ 24 คือยูซุฟ บิน สุไลมาน นาจมุดดินกลายเป็นไดคนแรกที่เข้ารับตำแหน่งจากภูมิภาคนี้[16]แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงทางดินแดนและการเมืองในช่วงเวลาต่างๆ ไดก็ยังคงยืนหยัดและเป็นผู้นำผู้ศรัทธาและรักษาศรัทธาเอาไว้[10]

ผู้นำคนปัจจุบันของชุมชน Dawoodi Bohra คือ al-Dai al-Mutlaq, Aali Qadr Mufaddal Saifuddin คนที่ 53 ซึ่งอาศัยอยู่ในอินเดีย[27] [28]

ข้อมูลประชากรและวัฒนธรรม

เมื่อปี 2021 มีชาวดาวูดีโบฮราประมาณ 1 ล้านคนทั่วโลก[2]คนส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในอินเดียและ ปากีสถานชาวต่างแดนจำนวนมากกระจายตัวอยู่ทั่วทวีปยุโรป อเมริกาเหนือ ตะวันออกกลาง และแอฟริกาตะวันออก[29]

ชาวโบฮราส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าและนักธุรกิจ[30]ในขณะที่บางคนเป็นนักอุตสาหกรรมและผู้เชี่ยวชาญที่มีทักษะ[31]

ชื่อและนิรุกติศาสตร์

คำว่าBohraมีรากศัพท์มาจากคำว่าvohrvu ในภาษา คุชราตซึ่งหมายถึงอาชีพดั้งเดิมของพวกเขาในฐานะพ่อค้า[32] [33]คำนำหน้าDawoodiหมายถึงDawood Bin Qutubshah ดาอีอัลมุตลักคนที่ 27 [ 14 ]ซึ่งก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำของคนส่วนใหญ่หลังจากการแตกแยกในปี ค.ศ. 1588 [14] [1]

ภาษา

วัฒนธรรม Dawoodi Bohras เป็นการผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมเยเมน อียิปต์ ปากีสถาน และอินเดีย [34] ภาษาของพวกเขาคือ Lisan al-Dawat ซึ่งเขียนด้วยอักษรเปอร์เซีย-อาหรับ มาจากภาษาอาหรับ อูรดู เปอร์เซียสันสกฤตและคุชราต [ 35 ] [ 36 ] [ 37 ] Lisan al - Dawat ซึ่งได้รับโครงสร้างพื้นฐานจากคุชราต ได้รับการพัฒนาเป็นสื่อในการแสดงค่านิยมและมรดกของศาสนาอิสลาม แม้ว่าภาษาอาหรับจะยังคงเป็นภาษาพิธีกรรมหลักของชุมชน แต่ Lisan al-Dawat ก็เป็นภาษาที่ใช้ในการเทศนาและเป็นสื่อในการสื่อสารอย่างเป็นทางการและในชีวิตประจำวัน[38]

ชุด

ชาวดาวูดีโบฮราสวมเครื่องแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์ ผู้ชายมักจะสวมชุดสามชิ้นสีขาวเป็นหลัก ได้แก่กุร์ตาซึ่งเป็นเสื้อคลุมแบบหนึ่งซายาห์ซึ่งเป็นเสื้อคลุมที่มีความยาวเท่ากัน และอิซาร์ซึ่งเป็นกางเกงขายาวหลวมๆ โดยมีโทปิซึ่งเป็นหมวกโครเชต์สีขาวที่มีลวดลายสีทอง[39]ผู้ชายที่ปฏิบัติตามธรรมเนียมของมูฮัมหมัด จะต้องไว้เครายาวเต็มศีรษะ[40]

ผู้หญิงสวมชุดสองชิ้นที่เรียกว่าริดาซึ่งแตกต่างจากฮิญาบ ปูร์ดาห์และชาดอร์ลักษณะเด่นของชุดนี้คือสีสันสดใส ลวดลายประดับ และลูกไม้ และไม่ปกปิดใบหน้าของผู้หญิง[41]ริดามีทุกสี ยกเว้นสีดำ มีแถบที่เรียกว่าปาร์ดีพับไปด้านหนึ่งเพื่อให้มองเห็นใบหน้าของผู้หญิงได้ แต่สามารถสวมทับใบหน้าได้หากต้องการ[42]

อาหาร

โบฮราส์นั่งอยู่รอบ ๆจานเพื่อจะเริ่มรับประทานอาหารพร้อมกับชิมรสเกลือ

การรับประทานอาหารร่วมกันเป็นธรรมเนียมของ Dawoodi Bohra ที่รู้จักกันดี ครอบครัวและเพื่อนฝูงจะมารวมตัวกันเพื่อแบ่งปันอาหารบนถาดกลมขนาดใหญ่ที่เรียกว่าthaal [10] thaalจะถูกยกขึ้นบนkundaliหรือtaraktiที่ทำจากไม้หรือโลหะ ทับบนsafraซึ่งเป็นผ้าผืนใหญ่ที่คลุมพื้น อาหารแต่ละคอร์สจะเสิร์ฟทีละคอร์สเพื่อให้ผู้ที่นั่งบนthaalได้แบ่งปันกัน[43] [44]

มื้ออาหารเริ่มต้นและสิ้นสุดด้วยการชิมเกลือ ซึ่งเชื่อกันว่าช่วยล้างปากและป้องกันโรค[43] [44]ชาวโบฮราโดยปกติจะสวมหมวก (topi) ระหว่างรับประทานอาหารและรับประทานอาหารด้วยมือ[42]มารยาททั่วไปคือเจ้าภาพเสนอที่จะล้างมือให้แขกโดยใช้ ชามและเหยือก ( chilamchi lota ) [45]ในงานเลี้ยงของชุมชน ชาวโบฮราจะรับประทานmithaas (อาหารหวาน) ก่อน ตามด้วยkharaas (อาหารรสเผ็ด) แล้วจึงรับประทานอาหารจานหลัก[44] [46] การทิ้งอาหารเป็นสิ่งที่ไม่ดี ผู้ที่นั่งที่thaalได้รับการสนับสนุนให้รับประทานอาหารในปริมาณที่น้อยลงและคาดว่าจะรับประทานให้หมด[47]

อาหารโบฮราได้รับอิทธิพลจากอาหารคุชราต [ 48] เปอร์เซียเยเมนและอียิปต์[49] [50] ขึ้นชื่อในเรื่องรสชาติและอาหารจานพิเศษ เช่นบิรยานีสไตล์ โบฮรา [51] ดาลชาวาลปาลีดู (ข้าว ถั่ว และแกง) คีมาซาโมซ่า ( ซาโมซ่า เนื้อแกะสับ ) ดับ บาโกชต์ ( เนื้อแกะนึ่งในกล่อง ) และมาซาลาบาเตตา (มันฝรั่งรสเผ็ด) [45] [50] [52]

ประเพณีและการปฏิบัติ

การ์ดาน ฮาซานา

ศาสนาอิสลามห้ามการจ่าย ดอกเบี้ย ( หรือriba )และดอกเบี้ยดาวูดี โบฮราปฏิบัติตามแนวทางการกู้ยืมเงินแบบ Qardan Hasana [a] ( หรือlibre ) [54] [ 55]ซึ่งหมายถึงการกู้ยืมเงินโดยไม่คิดดอกเบี้ย[54]โดยยึดตามอุดมคติของการให้ประโยชน์แก่ ผู้กู้ยืม (ตรงข้ามกับผู้ให้กู้) โมเดลนี้มีบทบาทสำคัญในการเติบโตทางเศรษฐกิจของชุมชน[56]  

เงินบริจาคของการ์ดาน ฮาซานาจากตระกูลโบฮรานั้นมอบให้โดยสมัครใจแก่กองทุนเงินกู้ที่ดูแลโดยสถาบัน ซึ่งส่วนใหญ่ได้รับทุนจากดาอิอัลมุตลาค สำนักงานของดาอิอัลมุตลาคได้แต่งตั้งคณะกรรมการในระดับเมืองเพื่อดูแลการจัดการกองทุนนี้ ตระกูลโบฮราใช้เงินกู้เหล่านี้เพื่อจัดหาเงินทุนสำหรับธุรกิจ ซื้อบ้าน และศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา[56] [57]

มิธัค

พิธีเริ่มต้นของโบฮราคือมิธัคพิธีนี้เป็นพันธสัญญาระหว่างผู้ศรัทธากับพระเจ้าซึ่งทำขึ้นโดยตัวแทนของพระเจ้าบนโลกมิธัคผูกมัดผู้ศรัทธาให้มีหน้าที่ที่ต้องปฏิบัติต่ออัลลอฮ์ รวมทั้งคำสาบานแสดงความจงรักภักดีซึ่งเป็นคำปฏิญาณที่จะยอมรับคำแนะนำทางจิตวิญญาณของดาอิลมุตลัคอย่างสุดหัวใจและไม่มีข้อสงวนใดๆ พิธีนี้คล้ายกับพิธีบัพติศมาในศาสนาคริสต์ซึ่งถือเป็นข้อบังคับในการเข้าสู่ศรัทธา

พิธีมิทฮักจะเริ่มขึ้นเมื่อเด็กมีอายุครบตามกำหนด โดยทั่วไปเด็กผู้หญิงจะอายุ 13 ปี ส่วนเด็กผู้ชายจะอายุ 14 หรือ 15 ปี คำปฏิญาณนี้จะได้รับการต่ออายุตลอดชีวิตผู้ใหญ่ของโบฮรา[58]

ปฏิทิน

Tazyeen (การตกแต่ง) ของมัสยิด al-Husaini ในโคลัมโบ สถานที่จัดงานAshara Mubaraka (2019)

ดาวูดี โบฮราปฏิบัติตามปฏิทินแบบตาราง ของสมัยฟาฏิมียะห์ ซึ่งตรงกับรอบจันทรคติ 354 วัน (และด้วยเหตุนี้จึงไม่จำเป็นต้องปรับเปลี่ยน) [13] : 318 เดือนคี่มี 30 วันและเดือนคู่มี 29 วัน ยกเว้นในปีอธิกสุรทินซึ่งเดือนที่ 12 และเดือนสุดท้าย คือซิลฮัจญ์มี 30 วัน ซึ่งแตกต่างจากชุมชนมุสลิมอื่นๆ ซึ่งใช้การเห็นจันทร์เสี้ยวเป็นพื้นฐานในการเริ่มต้นเดือนอิสลามโดยเฉพาะ[59]

โอกาส

ดาวูดี โบฮราห์ จะเฉลิมฉลองโอกาสสำคัญต่างๆ ในปฏิทินของชาวมุสลิม เช่น มุฮัรรอม รอมฎอน อีดิลฟิฏร์ อีดิลอัฎฮา และเมาลิดอันนาบี นอกจากนี้ พวกเขายังเฉลิมฉลองโอกาสพิเศษบางอย่างสำหรับนิกายของตนด้วย เช่น วันครบรอบการเสียชีวิตของไดส์ก่อนหน้าและวันเกิดของไดส์ปัจจุบัน โอกาสเหล่านี้มักจะทำให้สมาชิกในชุมชนมารวมตัวกันเพื่อฟังเทศนาและให้ความรู้และรับประทานอาหารร่วมกัน

ในช่วง รอม ฎอนซึ่งเป็นเดือนที่ 9 ตามปฏิทินอิสลาม ชาวโบฮราดาวูดก็เช่นเดียวกับชาวโลกอิสลามอื่นๆ ที่ต้องถือศีลอดตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ชาวโบฮราจะมารวมตัวกันที่มัสยิดในท้องถิ่นเพื่อละหมาดทุกวัน (โดยเฉพาะการละหมาดตอนเย็น) และละศีลอดทั้งวันด้วย การรับประทานอาหารร่วมกันในวันอิ ฟตาร์ ( หรือที่แปลว่า' ละศีลอด' ) รอมฎอนเป็นเดือนแห่งกิจกรรมทางจิตวิญญาณที่เข้มข้นสำหรับชาวโบฮราดา ซึ่งจะสิ้นสุดด้วยวันอีดอัลฟิฏร์ 

ในเดือนZil Hajjชาวโบฮราจะประกอบพิธีฮัจญ์และเฉลิมฉลองวันอีดอัลอั ฎฮา ในช่วงท้าย ตาม ประเพณี ของชาวชีอะห์ในวันที่ 18 ของเดือน Zil Hajj ซึ่งเป็นวันที่มูฮัมหมัดประกาศแต่งตั้ง อาลี อิบน์ อบีฏอลิบ ผู้สืบทอดตำแหน่งต่อจากเขา ชาวโบฮราจะเฉลิมฉลองวันอีดอัลกาดิรด้วยการถือศีลอดและละหมาดพิเศษ นอกจากนี้ ยังมีการละหมาดพิเศษและชุมนุมกันในงานสำคัญอื่นๆ เช่น วันที่มูฮัมหมัดเริ่มงานDa'wah ( ตาม ตัวอักษรคือ 'ภารกิจ') เป็นครั้งแรก คืนอิสราและมิอัรจ วันเกิดของมูฮัมหมัดวันรำลึกของผู้นำชุมชนที่มีชื่อเสียงและวันคล้ายวันเกิดของDa'i al-Mutlaq ในปัจจุบัน  

มุฮัรรอม

ไซฟุดดิน ดาอีอัล-มุตลากครั้งที่ 53 เป็นประธานในการชุมนุมมุฮัรรอมที่มัสยิดโมฮัมเมดี เมืองฮูสตัน ปี 2015

หลานชายของศาสดามูฮัมหมัดฮุสเซนอิบนุอาลีถูกสังหารพร้อมกับครอบครัวและสหายของเขาบนที่ราบคาร์บาลาในระหว่างการเดินทางจากมักกะห์ผ่านทะเลทรายของอิรักในปัจจุบันไปยังกูฟา [ 60] [61] Bohras เชื่อว่าการเสียสละของฮุสเซนถูกทำนายโดยมูฮัมหมัดและเขาถูกกำหนดให้เปลี่ยนวิถีของศาสนาอิสลามอันเป็นผลมาจากการพลีชีพของเขา [ 62]การรำลึกถึงการพลีชีพของฮุสเซนอิบนุอาลีซึ่งมักเชื่อมโยงกับชีวประวัติของนักบุญยอห์นผู้ให้บัพติศมา[63]และพระเยซูคริสต์[64]เป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดของปีสำหรับ Bohras [31]

ดาวูดี โบฮราสซึ่งรู้จักกันในนามʿAshara Mubaraka ( แปลว่า' ผู้ได้รับพรสิบคน' ) จะมาชุมนุมกันเป็นชุด ๆ ละ 10 ครั้ง ( แปลว่า' การชุมนุม' ) ในช่วงต้นเดือน[65] [66]สำหรับพวกเขา การพลีชีพของฮุซัยน์ อิบน์ อาลีเป็นตัวอย่างของคุณค่าของความเป็นมนุษย์ ความยุติธรรม และความจริง[67]พวกเขาพิจารณาการเสียสละของเขาและยืนหยัดต่อต้านการกดขี่ เพื่อเสนอบทเรียนในเรื่องความกล้าหาญ ความภักดี และความเห็นอกเห็นใจ[68]พวกเขาเชื่อว่าคุณค่าเหล่านี้จะปลูกฝังจิตวิญญาณแห่งการเสียสละ ความอดทน และการยึดมั่นในศรัทธาของพวกเขา[65] [68]  

ในช่วงʿAshara Mubarakaชุมชนโบฮราทั่วโลกจะจัดงานmajālisวันละสองครั้ง ครั้งละหนึ่งครั้งในตอนเช้าและตอนเย็น เพื่อเล่าถึงการเสียสละของฮุซัยน์ อิบน์ อาลี ซึ่งเป็นหัวข้อหลักของการเทศนา[67] ในบางโอกาส majālis ที่นำโดยDa'i al-Mutlaqสามารถดึงดูดผู้ติดตามได้หลายแสนคน[69] [70] [ 71]

ประเพณี

ราสม์-เอ ไซฟี

Taher Saifuddin เป็นประธานใน Rasm-e Saifee Nikah ในเมืองชัมนคร

เพื่ออำนวยความสะดวกในการแต่งงานระหว่าง Dawoodi Bohra, Taher Saifuddin Da'i al-Mutlaq องค์ที่ 51 ได้ก่อตั้งRasm-e Saifee [72]ในJamnagar ราว ปี 1952และต่อมาได้สถาปนาขึ้นในราวปี 1963 [73]ในช่วงRasm-e Saifee ได้มีการจัด nikahหลายครั้งโดย Da'i al-Mutlaq และตัวแทนของเขา

โมฮัมหมัด บูรฮานุดดิน บุตรชายและผู้สืบทอดตำแหน่งของไซฟุดดินก่อตั้งคณะกรรมการนานาชาติไทซีร์อัลนิกะห์ (ITNC) [73]ซึ่งปัจจุบันจัดงานราสม์-เอ ไซฟีตลอดทั้งปีในงานทางศาสนา ต่างๆ [74] มูฟาดดัล ไซฟุดดินผู้สืบทอดตำแหน่งของบูรฮานุดดินยังคงรักษาประเพณีนี้ไว้[75] [76]

การเดินทางแสวงบุญ

เราดัท ตาเฮรา สุสานของทาเฮอร์ ไซฟุดดิน และ โมฮัมเหม็ด เบอร์ฮานุดดิน ที่2

ชาวโบฮรามักจะไปเยี่ยมชมสุสาน มัสยิด และสถานที่สำคัญทางศาสนาอื่นๆ ในปาเลสไตน์ จอร์แดน ซีเรีย อียิปต์ ซาอุดีอาระเบีย เยเมน อิหร่าน อิรัก และอินเดีย ในสถานที่ส่วนใหญ่ ชุมชนที่บริหารจัดการ ( มาซาร์ ) จะให้บริการที่พัก ศูนย์ธุรกิจ ร้านอาหาร และกิจกรรมนันทนาการต่างๆ แก่ชาวโบฮราที่เดินทางไปมา[ ต้องการอ้างอิง ]

สุสานโบฮราโดยทั่วไปจะมีภายนอกเป็นสีขาว โดยมียอดโดม สีทอง ส่วนภายในมักจะสว่างไสวด้วยแสงจากหลอดไส้ และมีการจารึกคัมภีร์กุรอานบนผนัง สุสานเหล่านี้มีความหมายหลายอย่างในรูปแบบของโครงสร้างและการก่อสร้าง[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]ตัวอย่างเช่นRaudat Taheraซึ่งเป็นโครงสร้างเรียบง่ายในมุมไบ มีความซับซ้อนในการออกแบบมากมาย ความสูงภายในของ Raudat Tahera อยู่สูงจากฐานราก 80 ฟุต ตัวเลขนี้บ่งบอกถึงอายุของ Taher Saifuddinซึ่งถูกฝังอยู่ที่นั่น วิหารของสุสานมีขนาด 51 × 51 ฟุต ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของตำแหน่งของ Saifuddin ในฐานะไดอัลมุตลักคนที่ 51 คัมภีร์อัลกุรอานทั้งเล่มถูกจารึกด้วยทองคำบนผนัง ในขณะที่บิสมิลลาห์ถูกจารึก 113 ครั้งบนอัญมณีล้ำค่า และประตูทั้งสี่บานซึ่งแต่ละบานอยู่ด้านละบานนั้นหุ้มด้วยเงิน[77]ด้านในของโดมประกาศว่า “อัลลอฮ์ทรงประคองท้องฟ้าและโลกไว้ด้วยกัน ซึ่งไม่มีสิ่งใดจะประคองได้” [78]

สังคม

ศูนย์ชุมชน

สำนักงานของ Da'i al-Mutlaq หรือที่รู้จักในชื่อDawat-e-Hadiyahทำหน้าที่จัดการกิจการของชุมชน Dawoodi Bohra ที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันผ่านเครือข่ายคณะกรรมการJamaat แบบกระจาย [79] [35]สำนักงานใหญ่Dawat-e-Hadiyahอยู่ที่Badri Mahalในป้อมมุมไบ[80]

คณะอนุกรรมการและมูลนิธิหลายแห่งดูแลด้านต่างๆ ของชุมชนโบฮราในท้องถิ่นภายใต้การดูแลของจามาต ที่เกี่ยวข้อง (เรียกอีกอย่างว่าอันจูมัน ) จามาตจะตั้งขึ้นทุกที่ที่ชาวโบฮราอาศัยและทำงาน โดยจามาตอาจมีตั้งแต่ร้อยคนไปจนถึงหลายหมื่นคน[79] อามิลที่อาศัยอยู่ซึ่งได้รับการแต่งตั้งจากไดจะเป็นประธานของจามาตที่กำหนด[ 35 ]และดูแลและจัดการกิจการทางสังคมและศาสนาของจามาตนั้น ในมัสยิดหรือมาร์กาซ ในท้องถิ่น ภายใต้เขตอำนาจศาลของเขา อามิลจะเป็นผู้นำการสวดมนต์ประจำวัน และเป็นประธานในการเทศนาและปาฐกถา[79]

มัสยิด

มัสยิด เป็นชุมชนหลักของดาวูดีโบฮราทั่วโลก ชาวโบฮรามักจะอพยพไปยังเมืองหรือประเทศใหม่เพื่อ สร้างมัสยิด (หรือศูนย์ชุมชน) หากไม่สามารถสร้างมัสยิดได้ แม้ว่ามัสยิดดาวูดีโบฮราจะเป็นสถานที่ประกอบพิธีกรรมและชุมนุมชนเป็นหลัก แต่ก็เป็นศูนย์กลางทางสังคมและวัฒนธรรมที่สำคัญสำหรับชุมชน มัสยิดยังเป็นศูนย์กลางการศึกษาและการเรียนรู้ตามประเพณีของฟาฏิมียะห์ มัสยิดโดยทั่วไปมักมีห้องอาหารสำหรับรับประทานอาหารร่วมกัน เรียกว่ามาไวด์หรือจามาตคานา รวมถึงห้องเรียนและสำนักงานบริหาร[81] มัสยิดส่วนใหญ่สร้างขึ้นใน สไตล์นีโอฟาฏิมียะห์โดยเฉพาะ [ 81 ] [82] [83] [84] โดยมีชื่อของอัลลอฮ์และโองการจากคัมภีร์อัลกุรอานสลักอยู่บนผนัง[81] [85]มัสยิด Dawoodi Bohra บางแห่งในอินเดีย เช่น มัสยิด Saifee ที่เพิ่งได้รับการบูรณะใหม่ใน Bhendi Bazaar เมืองมุมไบ มีสถาปัตยกรรมแบบผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมแบบฟาฏิมียะห์ อินเดีย และคลาสสิก มัสยิดเหล่านี้มักเป็นอาคารหลายชั้น โดยห้องละหมาดหลักที่ชั้นล่างใช้สำหรับผู้ชาย ส่วนผู้หญิงจะเข้าร่วมการละหมาดและเทศนาจากห้องโถงขนาดใหญ่บนชั้นต่างๆ[24] [25] [86] [87] [88] การสร้างมัสยิดใหม่และบูรณะมัสยิดเก่าเป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรม Dawoodi Bohra ในช่วงครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา มีการสร้างมัสยิด Bohra เพิ่มมากขึ้นทั่วโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการบูรณะมัสยิดอัลจามี อัลอันวาร์ (มัสยิดของอัลฮากิม) ในกรุงไคโรเมื่อปี 1980 ซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ

มาร์กัซ

Mohammedi Park Complex ( นอร์ทโฮลต์ลอนดอน)ศูนย์ชุมชนโบราที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป

ชุมชนโบฮรา (หรือจามาอัต ) มีศูนย์กลางอยู่ที่มาร์คัสเมื่อไม่มีมัสยิดอยู่ในบริเวณใกล้เคียง[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

มื้ออาหารส่วนรวมจะเสิร์ฟในห้องอาหารที่เรียกว่าจามาตคาอานาซึ่งโดยทั่วไปจะเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มอาคารมัสยิด[81]

ครัวชุมชน เอฟเอ็มบี

ในปี 2012 โมฮัมหมัด บูร์ฮานุดดิน ดาอิอัลมุตลากคนที่ 52 ได้จัดตั้ง ครัวชุมชน ฟัยซ์ อัล-มาไวด์ อัล-บูร์ฮานียะห์ (FMB) เพื่อส่งมอบอาหารอย่างน้อยหนึ่งมื้อต่อวันให้กับครอบครัวโบราห์ทุกครอบครัว และเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครเข้านอนในขณะที่หิว FMB พิสูจน์แล้วว่ามีประโยชน์ต่อผู้หญิงโดยเฉพาะ เนื่องจากงานบ้านลดลง ทำให้มีเวลาว่างไปทำกิจกรรมอื่น ๆ[51] [89]อาหารจะถูกจัดส่งใน กล่อง ปิ่นโตทุกวัน และมีเมนูหมุนเวียน[90]ในปี 2021 ครัวชุมชน FMB ซึ่งโดยปกติจะสร้างขึ้นใกล้กับมัสยิด[91]เปิดให้บริการในชุมชนโบราห์ทุกแห่งทั่วโลก[35] [90]

แม้ว่า FMB จะช่วยเพิ่มความมั่นคงด้านอาหารให้กับชุมชนโบฮราได้อย่างมาก[92]ในช่วงวิกฤต (เช่น ภัยธรรมชาติ หรือการระบาดของ COVID-19) แต่ FMB ยังได้จัดหาอาหารและเสบียงให้กับสังคมโดยรวมอีกด้วย[93] [94]

การศึกษา

ตามประเพณีอิสลาม[95]ชาวโบฮราแสวงหาการศึกษาทั้งทางศาสนาและทางโลก[96] [97]สนับสนุนการศึกษาของสตรี[91] [98] [99]และการศึกษาระดับสูงเป็นเรื่องปกติในชุมชน[100]

เครือข่ายโรงเรียน สหศึกษา นานาชาติ Madrasah Saifiyah Burhaniyah (MSB) ที่ดำเนินการโดยชุมชนสอนวิทยาศาสตร์ มนุษยศาสตร์ และศิลปะ ในปี 1984 Mohammed Burhanuddin ได้ก่อตั้งโรงเรียน MSB แห่งแรกในไนโรบีและมุมไบ[97]ในปี 2021 โรงเรียน MSB 24 แห่งดำเนินการในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตะวันออกกลาง และแอฟริกา ซึ่งสังกัดอยู่ในคณะกรรมการIGCSEและICSE [101]

Aljamea-tus-Saifiyah (Jamea) เป็นสถาบันการศึกษาและวัฒนธรรมหลักของชุมชน นักเรียนที่ได้รับคัดเลือกจะศึกษาวิชาอิสลามและภาษาอาหรับอย่างเข้มข้นนานถึง 11 ปี[102]และได้รับการฝึกฝนให้เป็นผู้นำสถาบันต่างๆ ในเวลาต่อมา Dawat-e-Hadiyah [ 103] [104] Dars-e-Saifee เป็นโรงเรียนศาสนศาสตร์อิสลามที่ก่อตั้งโดย Da'i al-Mutlaq Abdeali Saifuddin องค์ที่ 43 เมื่อปี 1814 ในเมือง Surat รัฐ Gujarat ต่อมาหนึ่งศตวรรษ Da'i al-Mutlaq Taher Saifuddin องค์ที่ 51 ได้ปรับปรุงและสถาปนาเป็นมหาวิทยาลัย[105] Mohammed Burhanuddin บุตรชายและผู้สืบทอดตำแหน่ง ได้ขยายขอบข่ายและขยายขอบเขตการศึกษาไปอีก โดยเปิดวิทยาเขตในอีกสามเมืองและก่อตั้งศูนย์เฉพาะด้านวิทยาศาสตร์อัลกุรอานที่ชื่อว่า Mahad al-Zahra [106]วิทยาเขตที่สองก่อตั้งขึ้นในปี 1983 ที่เมืองการาจีประเทศปากีสถาน วิทยาเขตที่สามก่อตั้งขึ้นที่เมืองไนโรบี ประเทศเคนยา ในปี 2011 และวิทยาเขตที่สี่ก่อตั้งขึ้นในปี 2013 ที่เมืองมุมไบ ประเทศอินเดีย[107]ห้องสมุดของ Jamea เก็บรักษาต้นฉบับภาษาอาหรับที่หายาก[106]แผนกอื่นๆ ของ Jamea มีความเชี่ยวชาญด้านศิลปะการอ่านคัมภีร์กุรอานการประดิษฐ์ตัวอักษรอาหรับและการออกแบบอาหรับ[108 ]

วรรณกรรมจำนวนมาก ตั้งแต่ตำราสมัยฟาฏิมียะห์ ไปจนถึงบทความ บทเทศนา และบทกวี Dua't Mutlaqeen เป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรของ Jamea [109]ตามธรรมเนียมแล้ว Da'i al-Mutlaq ในปัจจุบันจะควบคุมดูแลการสอบประจำปี ( al-Imtihan al-Sanawi ) ทุกปี นอกจากนี้ นักเรียน Jamea ชั้นปีที่ 4 ยังต้องเข้ารับ การสอบ viva voce ต่อหน้าสาธารณชน ซึ่งพวกเขาจะถูกซักถามโดยอธิการบดีของสถาบันและบางครั้งก็โดย Da'i al-Mutlaq [110]

สถานภาพสตรี

ภาพรวม

สถานะของสตรีในชุมชนโบฮราเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 ตามคำกล่าวของโจนาห์ แบลงค์สตรีที่นับถือศาสนาโบฮราถือเป็นสตรีที่มีการศึกษาดีที่สุดในอนุทวีปอินเดีย[111]สตรีชาวโบฮราทั่วโลกกลายมาเป็นเจ้าของธุรกิจ ทนายความ แพทย์ ครู และผู้นำในหลากหลายอาชีพ[112]ในงานเฉลิมฉลองวันอีดอัลฟิฏร์ ระหว่างศาสนา ซึ่งจัดขึ้นโดยชุมชนโบฮราแห่งเมืองดีทรอยต์ รัฐมิชิแกน สหรัฐอเมริกา เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน 2019 สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรสหรัฐฯเบรนดา ลอ ว์เรนซ์ (พรรคเดโมแครต เขตเลือกตั้งที่ 14 ของรัฐมิชิแกน ) ยกย่องชาวโบฮราว่า "ใช้เสียงของพวกเธอในการสร้างความก้าวหน้าในประเด็นต่างๆ มากมาย รวมถึงความเท่าเทียมทางเพศและสิ่งแวดล้อม" [113]

สตรีชาวโบฮราผสมผสานธุรกิจและการทำงานเข้ากับการปฏิบัติทางศาสนาและจริยธรรมทางวัฒนธรรมของตน ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากหลักการชุมชนที่ได้รับการยกย่องมายาวนานเกี่ยวกับการเสริมพลังสตรี ซึ่งสามารถสืบย้อนไปจนถึงภรรยาของศาสดามูฮัมหมัด คาดิญะห์ โดยปกติแล้วผู้หญิงและผู้ชายจะประกอบธุรกิจทางกายภาพ แต่ตอนนี้พวกเขาขยายตัวและเปลี่ยนผ่านไปสู่การเป็นผู้ประกอบการดิจิทัลมากขึ้น โดยใช้แพลตฟอร์มออนไลน์เพื่อทำการตลาดให้กับผลิตภัณฑ์ที่หลากหลาย[114]พวกเขาได้รับความช่วยเหลือทางการเงิน การฝึกอบรม และการเข้าถึงตลาดเสมือนจริง โดยได้รับการสนับสนุนจากสถาบันในชุมชน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าธุรกิจดิจิทัลช่วยเสริมพลังให้สตรีได้อย่างไร ขณะเดียวกันก็ช่วยให้พวกเขาสามารถทำตามพันธสัญญาที่มีต่อครอบครัวได้[115]

การขลิบอวัยวะเพศหญิง

ชาวโบฮราดาวูดีปฏิบัติสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าkhatna [ 116] khafd [117]หรือkhafz [118]ซึ่งเป็นการปฏิบัติที่นักวิจารณ์พิจารณาว่า เป็นการ ขลิบอวัยวะเพศหญิง (Female Penisital Mutilation : FGM) ขั้นตอนนี้ส่วนใหญ่ดำเนินการโดยผู้ทำการขลิบแบบดั้งเดิมโดยไม่ต้องใช้ยาสลบเมื่อเด็กผู้หญิงอายุครบ 7 ขวบ[119]ผู้หญิงที่ไม่ใช่ชาวโบฮราที่ต้องการแต่งงานในชุมชนจะต้องเข้ารับการขลิบด้วยเช่นกัน[120]ไม่มีการศึกษาวิจัยที่น่าเชื่อถือเกี่ยวกับขอบเขตของการปฏิบัตินี้ในหมู่ชาวโบฮรา[117] [121]สำมะโนประชากรบอมเบย์ในปี 1911 ซึ่งไม่มีความน่าเชื่อถือที่ไม่ทราบแน่ชัดระบุว่าพวกเขากำลังทำการผ่าตัดเอาคลิตอริสออก [ 122]ตามบทความในปี 1991 ในManushiชาวโบฮราจะตัดเอาส่วนหุ้มคลิตอริสหรือปลายคลิตอริสออก[123] [124]ผู้สนับสนุนการปฏิบัตินี้กล่าวว่าโบฮราจะถอดเฉพาะปลอกหุ้มอวัยวะเพศหญิงหรือทำการขลิบอวัยวะเพศหญิงเท่านั้น และควรเรียกการปฏิบัตินี้ว่า "การขลิบอวัยวะเพศหญิง" ไม่ใช่การทำ FGM [118]

การศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพในปี 2018 ซึ่งดำเนินการโดย WeSpeakOut ซึ่งเป็นกลุ่มที่ต่อต้าน FGM [125]สรุปว่าเด็กสาวชาวโบฮราส่วนใหญ่ประสบกับFGM ประเภทที่ 1 ซึ่งก็คือการตัด เอาปลอกหุ้มคลิตอริสหรือส่วนหัวของคลิตอริสออก[126] [127]สูตินรีแพทย์ที่เข้าร่วมการศึกษาวิจัยได้ตรวจสตรีชาวโบฮรา 20 คน และพบว่าส่วนใหญ่แล้วทั้งคลิตอริสและปลอกหุ้มคลิตอริสถูกตัด[b]ตามรายงานของสมาคมสตรี Dawoodi Bohra เพื่อเสรีภาพทางศาสนา ข้อสรุปของการศึกษาวิจัยไม่ได้สะท้อนมุมมองของสตรีชาวโบฮราส่วนใหญ่[127]ในประเทศออสเตรเลีย ในปี 2018 คำพิพากษาของสมาชิกชุมชนโบฮรา 3 คน ซึ่งเกี่ยวข้องกับการทำ FGM กับเด็กสาว 2 คน ถูกพลิกกลับเมื่อศาลอุทธรณ์ยอมรับว่าปลายคลิตอริสของเด็กสาวแต่ละคนยังคงมองเห็นได้และไม่ได้ถูก "ทำลาย" ฝ่ายจำเลยมีการทำ "การพันธนาเชิงสัญลักษณ์" เท่านั้น[129]ศาลฎีกาของออสเตรเลียได้พลิกคำตัดสินดังกล่าวในเดือนตุลาคม 2019 โดยตัดสินว่าวลี "ทำลายอวัยวะเพศหญิงด้วยวิธีอื่น" ในกฎหมายของออสเตรเลียนั้นหมายความรวมถึงการตัดหรือเฉือนอวัยวะเพศหญิงด้วย ดังนั้น คำพิพากษาจึงถือเป็นที่สิ้นสุด และจำเลยได้รับโทษจำคุกอย่างน้อย 11 เดือน[130]

งานสังคมสงเคราะห์

[อย่า] เกลียดชังวิทยาศาสตร์ใดๆ หรือหลีกเลี่ยงหนังสือใดๆ และ [อย่า] มีอคติเกินเหตุต่อลัทธิใดๆ เพราะปรัชญาและลัทธิของเราครอบคลุมลัทธิและความรู้ทั้งหมด [เพราะ] ลัทธิของเราประกอบด้วยการศึกษาสิ่งที่มีอยู่ทั้งหมดอย่างครบถ้วน ทั้งสิ่งที่เป็นกายภาพและทางปัญญา ตั้งแต่จุดเริ่มต้นจนถึงจุดสิ้นสุด ทั้งสิ่งที่ปรากฏและสิ่งที่ซ่อน เร้น สิ่งที่ปรากฏชัดและสิ่งที่ซ่อนเร้นด้วยจุดมุ่งหมายที่จะเข้าใจความจริง ของสิ่งเหล่า นั้น ด้วยการเข้าใจว่าสิ่งเหล่านั้นมาจากแหล่งเดียวสาเหตุเดียวโลกเดียว [ และ] จิตวิญญาณเดียวซึ่งครอบคลุมแก่นสารที่แตกต่างกันของสิ่งเหล่านั้น สายพันธุ์ที่หลากหลายของสิ่งเหล่านั้น ประเภทต่างๆ ของสิ่งเหล่านั้น และรูปแบบที่เปลี่ยนแปลงไปของสิ่งเหล่านั้น

—ข้อความจากจดหมายของอิควาน อัล-ซาฟา [ 131]ซึ่งเป็นงานสารานุกรมเกี่ยวกับศาสนา วิทยาศาสตร์ และปรัชญาที่แทรกซึมอยู่ในสำนักคิดอิสมาอีลี [ 132]

โบฮราถือเป็นกลางทางการเมือง[133] [134] [135]จุดยืนของชุมชนซึ่งสอดคล้องกับซุนนะห์ [ 136]คือการจงรักภักดีต่อประเทศที่ตนอาศัยอยู่[137] [138] [139]ชุมชนที่อพยพย้ายถิ่นฐาน[140]พวกเขาเข้าร่วมในวัฒนธรรมและสังคมที่พวกเขาอาศัยอยู่[47]แต่ยังคงอนุรักษ์นิยมเพียงพอที่จะปฏิบัติตาม จดหมายของอิควานอัลซาฟา [ 141]สิ่งนี้นำไปสู่ความเชื่อของพวกเขาว่าทุกศาสนามีความเกี่ยวข้องกัน[142]ว่าการสร้างสรรค์ทั้งหมดมีจุดประสงค์เดียวกัน[143]และการบรรลุความสำเร็จที่แท้จริงคือการบรรลุความสมดุลระหว่างหน้าที่ทางศาสนาและสังคมในความมีไหวพริบ การกุศล และความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อม[144] [145] [146]

มูลนิธิบูรฮานี

ในปี 1991 โมฮัมหมัด บูร์ฮานุดดินได้ก่อตั้งมูลนิธิ Burhani ซึ่งเป็นกองทุนการกุศลเพื่อสร้างความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อม การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ การใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิผล การควบคุมมลพิษ และสาเหตุอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง[10]ในปี 2017 มูฟาดดัล ไซฟุดดิน ผู้สืบทอดตำแหน่งของบูร์ฮานุดดิน ได้ริเริ่มโครงการทั่วโลกในการปลูกต้นกล้า 200,000 ต้น[147]ในปี 2018 ราชวงศ์โบฮรา ร่วมกับChampion of the Earthเปิดตัว Turning the Tide ซึ่งเป็นแคมเปญเพื่อกำจัดพลาสติกออกจากมหาสมุทร แม่น้ำ และชายหาด[148] [149] [150]เมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน 2023 ก่อนการประชุมสุดยอดผู้นำศาสนาระดับโลก COP28 ชาห์ซาดา ฮูเซน บูรฮานุดดิน ในนามของบิดาของเขา ไซเอ็ดนา มูฟาดดัล ไซฟุดดิน เข้าร่วมการประชุมสุดยอดผู้นำศาสนาระดับโลก COP28 โดยมีผู้นำศาสนา 28 คนเข้าร่วมในอาบูดาบี และลงนามในคำร้องร่วมกันเพื่อดำเนินการที่มีความหมายในการแก้ไขวิกฤตสภาพอากาศ[151]

ขยะอาหารเป็นศูนย์

ภายใต้การอุปถัมภ์ของ FMB คณะกรรมการ Dana (หรือที่เรียกอีกอย่างว่า' คณะกรรมการอาหารธัญพืช' ) มีเป้าหมายที่จะขจัดอาหารเหลือทิ้ง ในปี 2021 คณะกรรมการมีอาสาสมัคร 6,000 คนจาก 40 ประเทศ หลังจากเสร็จสิ้นการรวมตัวกัน อาสาสมัครเหล่านี้จะรวบรวมเศษอาหารที่เหลือและนำไปแจกจ่ายให้กับผู้ยากไร้[152]เพื่อป้องกันอาหารเหลือทิ้งเนื่องจากปรุงอาหารมากเกินไปหรือมีผู้เข้าร่วมไม่มาก คณะกรรมการจึงใช้ แอป RSVP บนเว็บและมือถือที่ปรับแต่งเองได้ ก่อนเริ่มรับประทานอาหาร อาสาสมัครจะเตือนผู้เข้าร่วมเกี่ยวกับความรับผิดชอบของตนในฐานะมุสลิม[c]ในการทำให้แน่ใจว่าไม่มีอาหารเหลือทิ้ง[155] ครอบครัวโบฮรายังมีส่วนร่วมใน แคมเปญวันอาหารโลกประจำปีของสหประชาชาติอีกด้วย[156] 

ในเดือนกันยายน 2018 หนังสือบันทึกสถิติโลกทองคำ (Golden Book of World Record: GBWR) ได้ยกย่องและมอบรางวัลให้กับชุมชน Dawoodi Bohra ในการจัดงานทางศาสนาที่ลดขยะเป็นศูนย์ครั้งใหญ่ที่สุด ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการเทศนา Ashara Mubaraka ของชุมชนในอินดอร์ งานนี้มีชาว Bohra เข้าร่วม 150,000 คน ซึ่งมารวมตัวกันในอินดอร์เพื่อรำลึกถึง Ashara Mubaraka พร้อมกับ Mufaddal Saifuddin Da'i al-Mutlaq คนที่ 53 [157]นโยบายลดขยะเป็นศูนย์นี้ยังได้รับการนำมาใช้ใน Ashara Mubaraka ปี 2019 ที่โคลัมโบ อาสาสมัครของคณะกรรมการ Dana ช่วยควบคุมปริมาณและแจกจ่ายอาหารที่เหลือให้กับผู้ด้อยโอกาส[158] สอดคล้องกับนโยบายของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ในการกำหนดให้ปี 2023 เป็นปีแห่งความยั่งยืน Ashara Mubaraka ปี 2023 ในดูไบ ซึ่งมีผู้เข้าร่วมมากกว่า 75,000 คน ยังได้รับการนำนโยบายลดขยะเป็นศูนย์มาใช้ด้วย นอกจากนี้ กลุ่ม Ashara Mubaraka ยังสอดคล้องกับแผนริเริ่มเปลี่ยนขยะเป็นพลังงานของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ โดยขยะอินทรีย์ที่เก็บรวบรวมระหว่างมื้ออาหารจะถูกแปลงเป็นพลังงาน [159]

โครงการริเริ่มอื่น ๆ

โครงการไรส์

ในเดือนมิถุนายน 2018 ชุมชน Bohra ได้เปิดตัว Project Rise ซึ่งเป็นโครงการการกุศลที่เน้นไปที่ผู้ด้อยโอกาสและคนจน โครงการริเริ่มครั้งแรกของพวกเขาซึ่งดำเนินการร่วมกับAction Against Hungerมุ่งเป้าไปที่การแก้ไขปัญหาภาวะทุพโภชนาการในหมู่ผู้ที่อาศัยอยู่ใน เขต PalgharและGovandiของ รัฐ Maharashtraประเทศอินเดีย[160] [161]ในช่วงอุทกภัยในปี 2019อาสาสมัครได้ส่งความช่วยเหลือไปยังรัฐ Kerala, Karnataka, Maharashtra และ Gujarat ของอินเดีย[162]ในขณะที่ในช่วงล็อกดาวน์ในปี 2020 ในอินเดียอาสาสมัครได้แจกถุงอาหารให้กับคนจน[163] [164]ในปี 2020 Narendra Modiนายกรัฐมนตรีของอินเดียได้แสดงความยอมรับต่อการบริการทางสังคมของชุมชน[165]ในปี 2019 และ 2020 อาสาสมัครในอเมริกาเหนือได้ร่วมเฉลิมฉลองวันอาหารโลกของสหประชาชาติ ด้วยการบริจาคให้กับธนาคารอาหารในท้องถิ่น[166] [156]ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาโครงการ Rise ได้ขยายตัวตามประเพณีการกุศลของศาสนาอิสลาม โดยมุ่งเน้นที่การดูแลสุขภาพ โภชนาการ สุขอนามัยและสุขอนามัย และการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม[ 167]อาสาสมัครพยายามยกระดับคุณภาพชีวิตของผู้ด้อยโอกาสโดยปรับปรุงที่อยู่อาศัย การเข้าถึงอาหาร และความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น[168] [169] [170]

การพัฒนาคลัสเตอร์ Bhendi Bazaar ขื้นใหม่

ในปี 2009 โมฮัมหมัด บูร์ฮานุดดิน ดาอิ อัลมุตลัคที่ 52 ได้จัดตั้งSaifee Burhani Upliftment Trust (SBUT) เพื่อดำเนินโครงการปรับปรุงเมืองที่ใหญ่ที่สุดโครงการหนึ่งในอินเดีย ซึ่งเชื่อว่าจะส่งผลกระทบต่อชีวิตของผู้คนราว 20,000 คน โดยได้รับมอบหมายให้สร้างBhendi Bazaar ขึ้นใหม่ ซึ่งเป็นพื้นที่ทรุดโทรม ขาดการพัฒนา และมีชาวมุสลิมอาศัยอยู่หนาแน่นในบอมเบย์ใต้โครงการปรับปรุงใหม่นี้ครอบคลุมพื้นที่ 16.5 เอเคอร์ ประกอบด้วยอาคารทรุดโทรม 250 หลัง ครอบครัว 3,200 ครอบครัว และร้านค้า 1,250 แห่ง พื้นที่ดังกล่าวกำลังได้รับการปรับปรุงให้เป็นการพัฒนาที่ยั่งยืนและแข็งแรง ประกอบด้วยอาคารสูงใหม่ 11 หลัง ถนนที่กว้างขึ้น โครงสร้างพื้นฐานที่ทันสมัย ​​พื้นที่เปิดโล่ง และพื้นที่เชิงพาณิชย์ที่มองเห็นได้ชัดเจน ผู้เช่าที่อยู่อาศัยและเชิงพาณิชย์ที่ย้ายออกไปจะเป็นเจ้าของสถานที่ใหม่โดยไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ เนื่องจากขอบเขตของโครงการเป็นโครงการ "การพัฒนาคลัสเตอร์ใหม่" ที่ใหญ่ที่สุดในอินเดีย ซึ่งมีค่าใช้จ่ายประมาณ550 ล้านดอลลาร์ ( 4,000 ล้านรูปี) [ 171]จึงประสบปัญหาทางด้านการขนส่งและกฎระเบียบ ส่งผลให้เกิดความล่าช้าหลายครั้ง[172]

ตั้งแต่ปี 2010 เป็นต้นมา มูลนิธิได้เริ่มสร้างบ้านพักสำหรับการขนส่งใกล้กับMazagaonในปี 2012 มูลนิธิได้ย้ายผู้เช่าและรื้อถอนอาคารที่ได้มา[172]มีการสร้างบ้านพักสำหรับการขนส่งเพิ่มเติมในSion , GhodapdeoและSewri [171]ในช่วงต้นปี 2016 Mufaddal Saifuddinได้วางรากฐานสำหรับ Cluster I และ III [173] [174]ในปี 2020 ผู้พักอาศัย 600 คนและเจ้าของร้านค้า 128 รายถูกย้ายไปยังตึกแฝดที่สร้างเสร็จแล้วที่เรียกว่า Al Saadah [175] [176] [177]ซึ่งถือเป็นการเสร็จสิ้นโครงการระยะแรกของโครงการ[178]

หลังจากเสร็จสิ้นโครงการระยะที่ 1 แล้ว SBUT จึงได้เริ่มดำเนินการก่อสร้างโครงการระยะที่ 2 ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564

Syedna Mufaddal Saifuddin ทำพิธีเปิดมัสยิด Saifee ที่สร้างใหม่และกลุ่มอาคารเมื่อวันก่อนวันมิลาด นาบี ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2566 กลุ่มอาคารที่เรียกว่าเซกเตอร์ 1 แห่งนี้ได้รับการรื้อถอนและพัฒนาใหม่ด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกที่ทันสมัยและยั่งยืน รวมถึงห้างสรรพสินค้าเชิงพาณิชย์

ดูเพิ่มเติม

หมายเหตุ

  1. ^ คำว่าQardan Hasanaในบริบทของศาสนาอิสลาม ได้รับการกล่าวถึง 6 ครั้งในคัมภีร์อัลกุรอาน[53]
  2. ^ Sujaat Vali ( The Clitoral Hood: A Contested Site , 2018): "เนื่องจากเด็กสาวส่วนใหญ่มักจะถูกตัดอวัยวะเพศหญิงเมื่ออายุได้ 7 ขวบ โดยไม่ใช้การดมยาสลบ โดยใช้เครื่องตัดแบบดั้งเดิม และใช้เวลาเพียงหนึ่งหรือสองนาที ผู้ทำการตัดอวัยวะเพศหญิงจึงไม่สามารถแยกอวัยวะเพศหญิงออกจากผิวหนังรอบๆ อวัยวะเพศหญิงได้เพียงพอ ดังนั้น โดยปกติแล้ว แพทย์จะตัดอวัยวะเพศหญิงพร้อมกับผิวหนังที่ปกคลุมอวัยวะเพศหญิง" [128]
  3. ^ อัลกุรอานและหะดีษเตือนมุสลิมไม่ให้สิ้นเปลืองอาหาร[153] [154]
  4. ^ โครงการ Rise ได้รับการจัดตั้งขึ้นเพื่อช่วยขจัดความยากจนและความหิวโหย ปรับปรุงสุขภาพและการศึกษา ส่งเสริมพลังสตรี หลีกเลี่ยงการสิ้นเปลือง และรักษาสิ่งแวดล้อม ซึ่งสอดคล้องกับเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืนของสหประชาชาติ โบฮราสอ้างว่าได้ปฏิบัติตามประเพณีการกุศลและการรณรงค์นี้มาเป็นเวลาหลายศตวรรษ[166]

อ้างอิง

  1. ^ ab Lentin, Sifra (25 มีนาคม 2021). "Dawoodi Bohras แห่งบอมเบย์ที่โลกาภิวัตน์". The Gateway House . Indian Council on Global Relations. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 พฤษภาคม 2021
  2. ^ ab Schleifer, Abdallah; Elgawhary, Tarek; Ahmed, Aftab; Al-Meheid, Minwer; Elqabbany, Moustafa; Asfour, Zeinab, eds. (2013). The Muslim 500: The World's 500 Most Influential Muslims, 2021 (PDF) . Amman : The Royal Islamic Strategic Studies Centre (ตีพิมพ์ในปี 2021) หน้า 172 ISBN 978-9957-635-56-5. เก็บถาวรจากแหล่งดั้งเดิม(PDF)เมื่อวันที่ 23 มกราคม 2021
  3. ^ "โบราในอินเดีย". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 มิถุนายน 2020 . สืบค้นเมื่อ11 มิถุนายน 2020 .
  4. ^ “ดาวูดี โบฮราสคือใคร: 5 ประเด็นในการทำความเข้าใจชุมชนมุสลิมในอินเดีย” dnaindia.com . Diligent Media Corporation. 24 กันยายน 2018 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 มิถุนายน 2020
  5. ^ abc Blank, Jonah (2001). มุลละห์บนเมนเฟรม: อิสลามและความทันสมัยในหมู่ดาวี โบฮรา . ชิคาโก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยชิคาโก หน้า 156 ISBN 0226056767.OCLC 923455839  .
  6. ^ Mamujee, Yusuf (2017). Dawoodi Bohras of Sri Lanka (PDF) . กระทรวงการอยู่ร่วมกันของชาติ การสนทนา และภาษาทางการ รัฐบาลศรีลังกา หน้า 291 ISBN 978-955-7537-03-0-
  7. ^ Suk-Wai, Cheong (15 ตุลาคม 2015). "Roots, culture and customs". The Straits Times . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ 12 เมษายน 2020 .
  8. ^ ab Madraswala, Aliasger (2020). "The Iḥyāʾ of al-Jāmiʿ al-Anwar: Religious Values ​​in the Restoration of Sacred Islamic Monuments". คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ดบรู๊คส์ : 1 – ผ่านทาง Google Books
  9. ^ Horan, Deborah. "ศรัทธาเดียวกัน แต่มีความแตกต่าง". Chicago Tribune . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 มิถุนายน 2020
  10. ↑ abcdefgh Abdulhussein, Mustafa (27 กันยายน พ.ศ. 2544) Al-Dai Al-Fatimi, Syedna Mohammed Burhanuddin: ชีวประวัติที่มีภาพประกอบ ลอนดอน: สำนักพิมพ์อัล-จาเมอา-ตุส-ไซฟิยะห์. พี 4. ไอเอสบีเอ็น 978-0-9536256-0-4-
  11. ^ เบรตต์, ไมเคิล (2017). จักรวรรดิฟาฏิมียะห์ . สหราชอาณาจักร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเอดินบะระ. หน้า 13. ISBN 9780748640775-
  12. ^ Glenn Hardaker, Aishah Ahmad Sabki. การสอนในระบบการศึกษาอิสลาม: บริบทของโรงเรียนสอนศาสนาอิสลาม Emerald Group Publishing. หน้า 16
  13. ^ abc Daftary, Farhad (24 เมษายน 1992). Ismāʻı̄lı̄s: Their History and Doctrines. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ISBN 9780521429740. ดึงข้อมูลเมื่อวันที่ 9 มีนาคม 2013 – ผ่านทาง Google Books
  14. ^ abc Mamujee Hassanally, Yusuf (2017). Gems of History: A Brief History of Doat Mutlaqeen. โคลัมโบ: Alvazaratus Saifiyah. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2021URL อื่น
  15. ^ Blank 2001, หน้า 106.
  16. ↑ abcdefg Daftary, ฟาร์ฮัด (2550) อิสมาอีลิส: ประวัติศาสตร์และหลักคำสอนของพวกเขา (ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 2 ) เคมบริดจ์, สหราชอาณาจักร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. พี 269.
  17. ^ โคมไฟบนเลน: สว่างเพื่อชีวิต…. Notion Press. 28 ธันวาคม 2020. ISBN 978-1-64899-659-7-
  18. ↑ อิสลาม ใน อินเดีย และ จีน หนังสือเคมบริดจ์สแตนฟอร์ด
  19. ↑ ดาฟตารี, ฟาร์ฮัด (2012) พจนานุกรมประวัติศาสตร์ของอิสไมลิส . สหราชอาณาจักร: สำนักพิมพ์หุ่นไล่กา พี 82. ไอเอสบีเอ็น 9780810861640-
  20. ^ กุฏบุดดิน, ตาเฮรา (2013). สารานุกรมอิสลาม สาม . บริลล์. หน้า 58.
  21. ^ Lentin, Sifra (25 มีนาคม 2021). "Dawoodi Bohras แห่งบอมเบย์ที่โลกาภิวัตน์". Gateway House . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 มีนาคม 2021
  22. ↑ ฮาบีบุลลอฮ์, อับดุล ไกยัม (1947) ภาพร่างชีวประวัติโดยย่อของสมเด็จ Syedna Taher Saifuddin Saheb บอมเบย์, อินเดีย: Dawoodi Bohra Book Depot. พี 6.
  23. ^ Daftary, Farhad. “คู่มือนิกายและขบวนการอิสลาม” (PDF) . ดาดี โบฮราส (มุสตาลี อิสมาอีลี ชีอะ) ใช้ความทันสมัยเพื่อสร้างสถาบันให้กับประเพณีฟาฏิมียะห์ . 21 : 262.
  24. ^ ab “มรดกทางสถาปัตยกรรมของมัสยิดลามูโบฮรา” (PDF) . เคนยา: อดีตและปัจจุบัน . ฉบับที่ 40. ส่วนที่เขียนโดย Taibali Hamzali. Kenya Museum Society. 2012. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 6 กรกฎาคม 2021 – ผ่านทาง kenyamuseumsociety.org{{cite magazine}}: CS1 maint: อื่นๆ ( ลิงค์ )
  25. ^ ab Munaim, Arfakhashad (2014). Transplanted Continuity: Examining the Ethno-Spatial Prospect of the Dawoodi Bohra Community in Southern California (PDF) . escholarship.org (วิทยานิพนธ์) ลอสแองเจลิส: มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 6 กรกฎาคม 2021
  26. ^ Moulvi, Shaikh Dawood (1940). บัญชีที่แท้จริงของสำนักงานสันตปาปาของ Dai-l-Mutlaq และผู้ดำรงตำแหน่งที่ห้าสิบเอ็ด His Holiness Sardar Saiyedna Taher Saifuddin Saheb (PDF) . บอมเบย์, อินเดียของอังกฤษ: The Times of India Press, บอมเบย์. หน้า 1
  27. ↑ "สมเด็จดร. ไซเอดนา มูฟัดดาล ไซฟุดดิน; อธิการบดีของ AMU".
  28. ^ "ศาลสูงบอมเบย์ปฏิเสธคดีการสืบทอดตำแหน่งของดาวูดี โบฮรา ยืนยันคำกล่าวอ้างของไซเอ็ดนา มูฟาดดัล ไซฟุดดิน" 23 เมษายน 2024
  29. ↑ พอล, อีวา (2549) Die Dawoodi Bohras – eine Gemeinschaft ใน Ostafrika (PDF ) Beiträge zur 1. โคลเนอร์ อัฟริกาวิสเซนชาฟลิเชน นาชวูชสตากุง. เก็บถาวรจากต้นฉบับ(PDF)เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2021
  30. ^ Abdulhussein 2001, หน้า 103.
  31. ^ ab "บทสัมภาษณ์ของ Jonah Blank ผู้เขียนหนังสือ Mullahs on the Mainframe: Islam and Modernity among the Daudi Bohras" มหาวิทยาลัยชิคาโก เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 มีนาคม 2014 สืบค้นเมื่อ23 ตุลาคม 2019
  32. ^ Blank 2001, หน้า 14.
  33. ↑ กุมาร สุเรช ซิงห์; ราเชนดรา เบฮารี ลาล (2003) รัฐคุชราต ตอนที่ 1 ปรากาชานยอดนิยม พี 248. ไอเอสบีเอ็น 978-81-7991-104-4. ดึงข้อมูลเมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2012 – ผ่านทาง books.google.com {{cite book}}: |work=ไม่สนใจ ( ช่วยด้วย )
  34. ↑ มิเชล อดัม (2009) L'Afrique indienne: les minorités d'origine อินโด-ปากีสถาน และ Afrique orientale ฉบับการ์ธาลา พี 272. ไอเอสบีเอ็น 978-2-8111-0273-9. ดึงข้อมูลเมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2012 – ผ่านทาง books.google.com
  35. ^ abcd Lentin, Sifra (22 เมษายน 2021). "The Bohra transcultural network". Gateway House . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 พฤษภาคม 2021.
  36. ^ Kamran, Omair (29 พฤษภาคม 2021). "สี่ภาษาเฉพาะที่คุณได้ยินได้เฉพาะในกรุงการาจีเท่านั้น". zemtv.co . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 มิถุนายน 2021.
  37. ^ Parikh, Shreya (18 สิงหาคม 2019). "ไม่เพียงแต่ภาษาสันสกฤตเท่านั้น ภาษาคุชราตยังเป็นหนี้ภาษาอาหรับและเปอร์เซียอีกด้วย" ThePrint . สืบค้นเมื่อ28 พฤศจิกายน 2020 .
  38. ^ Madraswala, Aliasger. “Lisan al-Da'wah: Between Expression and Identity” (เอกสาร) มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
  39. ^ Blank 2001, หน้า 144.
  40. ^ Blank 2001, หน้า 142.
  41. ^ Himadri Banerjee (10 กรกฎาคม 2009) Calcutta Mosaic: Essays and Interviews on the Minority Communities of Calcutta. Anthem Press. หน้า 200 ISBN 978-81-905835-5-8. ดึงข้อมูลเมื่อ22 มีนาคม 2555 .
  42. ^ ab Blank 2001, หน้า 146.
  43. ^ ab "Bohra Cuisine". Journey Kitchen . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2020 .
  44. ^ abc Saha, Somdatta (18 กรกฎาคม 2020). "Bohra Cuisine: A pinch of salt and desserts first". NDTV . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 มิถุนายน 2021.
  45. ^ ab Masudi, Faisal (30 พฤษภาคม 2017). "ประเพณีอันแข็งแกร่ง รสชาติที่อร่อย (และสูตรปาลีดู)". The Gulf News . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 มิถุนายน 2021.
  46. ^ Ankolkar, Sama (15 มิถุนายน 2018). "The Bohri Story". Mumbai Foodie . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 กรกฎาคม 2018. สืบค้นเมื่อ 4 ตุลาคม 2022 .
  47. ^ ab Madsen, Kristina (5 มิถุนายน 2019). "ลดขยะ เอวคอด (อินเดีย)". Young Reporters for the Environment . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 มิถุนายน 2021.
  48. ^ Navya, KV (26 สิงหาคม 2019). "Being Bohra in Chennai". Express News Service . Chennai. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 มิถุนายน 2021.
  49. ^ "A community affair! How Dawoodi Bohras celebrate Eid". Economic Times . 14 มิถุนายน 2018. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 มิถุนายน 2021.
  50. ^ ab "DBWRF ขับเคลื่อนการแข่งขันทำอาหาร Dawoodi Bohra ร่วมกับผู้มีอิทธิพลใน Kandivali" ข่าวอาหารและเครื่องดื่มมุมไบ 17 พฤษภาคม 2018 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 มิถุนายน 2021
  51. ^ ab Bhattacharyya, Sourish (30 มีนาคม 2013). "ศรัทธาและอาหารในแบบโบฮรา" Mail Today . นิวเดลี เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 เมษายน 2014
  52. ^ Ali Zain, Asma (12 มิถุนายน 2016). "Bohras มีประเพณีการละศีลอดที่เป็นเอกลักษณ์". Khaleej Times . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 มิถุนายน 2021.
  53. ^ อัลกุรอาน 2:245, 5:12, 57:11, 57:18, 64:17, 73:20
  54. ↑ อับ ดุลฮุสเซน 2001, หน้า. 106.
  55. ↑ "บูร์ฮานี การ์ดัน ฮาซานา คอร์ปอเรชั่น (อเมริกา)". www.bqhc.org . สืบค้นเมื่อ25 เมษายน 2020 .
  56. ^ ab "ระบบเศรษฐกิจของ Dawoodi Bohras" (PDF) . qardanhasana.info . การเงินและการพัฒนาธุรกิจ, Dawat-e-Hadiyah. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 2 กรกฎาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ 6 มีนาคม 2021 .
  57. ↑ แผนกฮาซานาต อัล-ก็อด อัล-ฮาซัน อัล-บูร์ฮานิยะห์, หน้า 11
  58. ^ Blank 2001, หน้า 51.
  59. ↑ "รอบีอุลเอาวัล ครั้งที่ 12, เมะลิด และปฏิทินฮิจเราะห์-มิศรี". ดาวูดี โบห์ราส 2 กุมภาพันธ์ 2018 เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2021.
  60. ^ Newman, Andrew J. "Battle of Karbala". Encyclopedia Britannica . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ 6 พฤศจิกายน 2020 .
  61. ^ “มัสยิดอันศักดิ์สิทธิ์: ประวัติโดยย่อ”. thedawoodibohras.com . 4 สิงหาคม 2020. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 มีนาคม 2021.
  62. ^ "Ziyārat of Imam Husain". thedawoodibohras.com . 30 มีนาคม 2019. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 มิถุนายน 2021.
  63. ^ Talmon-Heller, Daniella; Kedar, Benjamin; Reiter, Yitzhak (มกราคม 2016). "ความผันผวนของสถานที่ศักดิ์สิทธิ์: การก่อสร้าง การทำลาย และการรำลึกถึง Mashhad Ḥusayn ใน Ascalon" (PDF) . Der Islam . 93 : 11–13, 28–34. doi :10.1515/islam-2016-0008. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 พฤษภาคม 2020
  64. ^ "ศาสดาอีซา (พระเยซู)". thedawoodibohras.com . 10 สิงหาคม 2018. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 กรกฎาคม 2020.
  65. ^ ab "ข้อความของอิหม่ามฮุเซน อ.ส." thedawoodibohras.com . 21 สิงหาคม 2020. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 มีนาคม 2021.
  66. ^ "The Grand Theriac". thedawoodibohras.com . 26 สิงหาคม 2020. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 มิถุนายน 2021.
  67. ^ ab "ดาวูดดี โบฮราสแห่งสหรัฐอเมริกา สังเกตการณ์ อาชารา มูบารากา ที่บ้าน" 20 สิงหาคม 2020 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 มิถุนายน 2021
  68. ^ ab "Muharram". 8 ธันวาคม 2010. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 ธันวาคม 2012 . สืบค้นเมื่อ 8 ธันวาคม 2010 .
  69. ^ "100,000 Dawoodi Bohras in Mumbai for discourses by Syedna". Indo-Asian News Service . 22 ธันวาคม 2009. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 มิถุนายน 2020 – ผ่านทาง twocircles.net
  70. ^ "200,000 Dawoodi Bohras attend Mumbai's Moharram discourses". The New Indian Express . Indo-Asian News Service . 13 พฤศจิกายน 2013. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 มิถุนายน 2020. Dawoodi Bohras เกือบ 200,000 คนจากทั่วโลกเข้าร่วมพิธี Moharram เป็นเวลา 10 วัน ซึ่งสิ้นสุดลงที่นี่ในวันพุธในฐานะอาชูรอ ภายใต้การนำของ Syedna Mohammed Burhanuddin ผู้นำทางจิตวิญญาณวัย 102 ปี...มีการจัดเตรียมที่พัก อาหาร การเดินทาง การแพทย์ และความต้องการอื่น ๆ สำหรับผู้มาเยี่ยมชมอย่างละเอียด...เพื่อประโยชน์ของสมาชิกชุมชนทั่วโลก บทเทศนาได้รับการถ่ายทอดสดผ่านอินเทอร์เน็ตไปยังศูนย์ชุมชนกว่า 650 แห่ง
  71. ^ Shelar, Jyoti (25 สิงหาคม 2018). "Dawoodi Bohras to flock to Indore for Syedna's Muharram sermons". The Hindu . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 มิถุนายน 2020.
  72. ^ Attarwala, Fatima (12 มีนาคม 2012). "101 ปี: ที่ Rasm-e-Saifee ผู้โชคดี 41 คนได้แต่งงาน". tribune.com.pk . การาจี: Tribune Pakistan . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 มีนาคม 2012
  73. ^ ab Raghib, Qureish (2006). "Rasme Saifee". islamvoice.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มิถุนายน 2020
  74. ^ "ยินดีต้อนรับสู่คณะกรรมการนานาชาติ Taiseer un Nikah (ITNC)". taiseerunnikah.org . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 มิถุนายน 2020 . สืบค้นเมื่อ25 มิถุนายน 2020 .
  75. ^ Goswami, Vajrasar (29 ธันวาคม 2013). "Mass procession organised by Bohra community". udaipurtimes.com . อุดัยปุระ. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 มิถุนายน 2020.
  76. ^ "Syedna to inaugurate Masjid in Secunderabad". teleganatoday.com . 20 ตุลาคม 2019. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 มิถุนายน 2020.
  77. ^ Shelar, Jyoti (26 มิถุนายน 2019). "Raudat Tahera: Etched in stone, a labour of love". The Hindu . ISSN  0971-751X. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 มิถุนายน 2021. สืบค้นเมื่อ 27 เมษายน 2020 .
  78. ^ Marfatia, Meher (24 กุมภาพันธ์ 2018). "Meher Marfatia: หนึ่งร้อยปีหลังตลาดสด". mid-day.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 สิงหาคม 2020.
  79. ↑ เอบีซี อับดุลฮุสเซน 2001, หน้า. 97.
  80. ^ Abdulhussein 2001, หน้า 142.
  81. ^ abcd "มัสยิดและความสำคัญ". thedawoodibohras.com . 21 เมษายน 2021. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ18 พฤษภาคม 2021 .
  82. ^ "หัวหน้าดาวูดี โบฮราสเดินทางถึงดูไบแล้ว". 23 มกราคม 2561.
  83. ^ "ผู้นำโบฮราเตรียมเปิดมัสยิดใหญ่มูลค่า 25 ล้านดีแรห์ม"
  84. ^ "มัสยิดโบฮราเปิดทำการในชาร์จาห์วันนี้ - ข่าว | Khaleej Times". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 มิถุนายน 2021.
  85. ^ Lim, Desmond (15 ตุลาคม 2015). "In Pictures: Sacred sanctuary". The Straits Times . สิงคโปร์. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 มิถุนายน 2020.
  86. ^ Zameer Basrai. "วิวัฒนาการของมัสยิดโบฮราในคุชราต" ใน Shikha Jain (ed.). บริบท(PDF) . เล่ม 4. นิวเดลี: ศูนย์วิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 7 กรกฎาคม 2021 – ผ่านทาง dronah.org {{cite book}}: |journal=ไม่สนใจ ( ช่วยด้วย )
  87. ^ Abdulhussein 2001, หน้า 49.
  88. ^ Anusha (8 กันยายน 2014). "Surat - The City of Unique Attractions, Gujarat". nativeplanet.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 มิถุนายน 2021. สืบค้นเมื่อ 9 มีนาคม 2021 .
  89. ^ Parmar, Vijaysinh (15 กุมภาพันธ์ 2012). “'ครัวชุมชน' ช่วยให้ผู้หญิงชาวโบฮรามีอิสระในการทำอาหาร” The Times of India . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 เมษายน 2014
  90. ^ โดย ฮุสเซน, อาซิฟฟ์ (1 กุมภาพันธ์ 2018). "The Bohras – Plucky Business Barons". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มิถุนายน 2021.
  91. ^ โดย V Mithran (19 พฤศจิกายน 2019). "ชาวโบฮราทำให้มรดกทางวัฒนธรรมของโคซิโกเดสมบูรณ์ยิ่งขึ้นอย่างไร" Onmanorama . โคซิโกเด . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 มิถุนายน 2021
  92. ^ Sadriwala, Maryam (พฤศจิกายน 2019). "การต่อสู้กับความหิวโหยทั่วโลก" (PDF) . นิตยสารเอเชียใต้ . การาจี เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 6 กรกฎาคม 2021
  93. ^ Sapatwalla, Mudar (8 มีนาคม 2012). "โครงการบริจาคอาหารสำหรับผู้ยากไร้โดยชาวโบฮราแห่งเท็กซัสเหนือ" India Post . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 มิถุนายน 2021
  94. ^ Bose, Mrityunjay (27 มิถุนายน 2020). "Dawoodi Bohras เข้าร่วมกับอาสาสมัครคนอื่นๆ เพื่อเสิร์ฟอาหารและน้ำแก่ผู้อพยพระหว่างการเดินทางที่ยากลำบากกลับบ้าน" Deccan Herald . Mumbai. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 มิถุนายน 2021
  95. ^ Abdulhussein 2001, หน้า 98.
  96. ^ "แนวทางสำหรับโรงเรียนที่มีนักเรียนเป็นมุสลิม". Ealing SACRE . รัฐบาลแห่งสหราชอาณาจักร. กันยายน 2014. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 กรกฎาคม 2021.
  97. ^ ab "การศึกษา". 5 กุมภาพันธ์ 2018. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 มิถุนายน 2020 . สืบค้นเมื่อ 20 พฤษภาคม 2020 – ผ่านทาง thedawoodibohras.com.
  98. ^ Abdulhussein 2001, หน้า 23.
  99. ^ Abdulhussein 2001, หน้า 99.
  100. ↑ เซนัล มุตตะคิน (2011) ซิติ เฟาซิยาห์; โมฮัมหมัด โรห์มาน (บรรณาธิการ). "ความทันสมัยในกรอบของหน่วยงาน Mullah ในนิกาย Dawoodi Bohra" (PDF ) อัลกอลัม: วารสาร Keagamaan และ Kemasyarakatan . ฉบับที่ 28, ไม่ใช่. 3. อินโดนีเซีย. พี 449. ดอย :10.32678/alqalam.v28i3.886. ISSN  1410-3222. เก็บถาวรจากต้นฉบับ(PDF)เมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม 2021 – ผ่าน media.neliti.com
  101. ^ "เกี่ยวกับ MSB". idaramsb.net . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 มิถุนายน 2020 . สืบค้นเมื่อ 23 มิถุนายน 2020 .
  102. ^ Abdulhussein 2001, หน้า 19.
  103. ^ Abdulhussein 2001, หน้า 22.
  104. ^ อิซซุดดิน ทัสนีม ไซฟี (2016). "บทที่ 4: ระบบการจัดการของ Dawoodi Bohra เพื่ออัตราการรู้หนังสือสูงสุดผ่านการศึกษาอัลกุรอาน" (PDF) . การศึกษาแนวคิดของระบบการศึกษาอัลกุรอานที่จัดการภายใต้การนำทางจิตวิญญาณของ Dawoodi Bohra (วิทยานิพนธ์) มหาวิทยาลัย Shri Jagdishprasad Jhabarmal Tibarewala hdl :10603/111649 เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน 2020 – ผ่าน shodhganga.inflibnet.ac.in
  105. ^ "จาก Gurukul สู่มหาวิทยาลัย IBO". The Times of India . 6 พฤศจิกายน 2009. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 สิงหาคม 2011
  106. ↑ อับ ดุลฮุสเซน 2001, หน้า. 21.
  107. ^ "มหาวิทยาลัยอาหรับของเมืองเปิดวิทยาเขตในไนโรบีแล้ว" Times of Indiaสืบค้นเมื่อ28 พฤศจิกายน 2018
  108. ^ Das, Ria. "At 6 ขวบ ฮาฟิซที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์คือเด็กอัจฉริยะด้านอัลกุรอาน". www.shethepeople.tv . สืบค้นเมื่อ6 พฤศจิกายน 2023 .
  109. ^ Abdulhussein 2001, หน้า 17.
  110. ^ Abdulhussein 2001, หน้า 26.
  111. ^ Blank 2001, หน้า 125–126.
  112. ^ “จดหมาย: ผู้หญิง Dawoodi Bohra แห่งเมืองดีทรอยต์ออกมาพูด” Detroit News. 12 ธันวาคม 2018
  113. ^ "Dawoodi Bohras แห่งเมืองดีทรอยต์ แบ่งปันข้อความแห่งความสามัคคีและสันติภาพกับมิตรสหายและเพื่อนบ้าน" 21 เมษายน 2017 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 มิถุนายน 2019 สืบค้นเมื่อ11 กรกฎาคม 2019
  114. ^ Hussain, Arwa (4 ตุลาคม 2022). "Bohra digital entrepreneurship shows how religious communities can help women thrive". The Conversation . สืบค้นเมื่อ25 เมษายน 2024 .
  115. ^ Register, Deepa Bharath | Orange County (21 มกราคม 2022). "Dawoodi Bohra women organize first-ever business expo in US to showcase female entrepreneurship". Daily Bulletin สืบค้นเมื่อ25 เมษายน 2024
  116. ^ Ghadially, R. (กันยายน–ตุลาคม 1991). "All for 'Izzat' The Practice of Female Circumcision among Bohra Muslims" (PDF) . Manushi (66): 17–20. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 1 กรกฎาคม 2018 . สืบค้นเมื่อ11 กรกฎาคม 2019 ., อ้างจาก: Female Genital Mutilation/Cutting: A Global Concern เก็บถาวรเมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีนนิวยอร์ก: กองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ กุมภาพันธ์ 2559 เชิงอรรถ 2
  117. ^ โดย Nair, Shalini (28 ธันวาคม 2017) "ไม่มีข้อมูลอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับการมีอยู่ของการตัดอวัยวะเพศหญิงในอินเดีย ศูนย์แจ้งให้ SC ทราบ" The Indian Express
  118. ^ ab "กลุ่มสตรี Dawoodi Bohra ปกป้อง khafz". The Hindu . Press Trust of India. 26 สิงหาคม 2018
  119. ^ Anantnarayan, Lakshmi; Diler, Shabana; Menon, Natasha (2018). "The Clitoral Hood: A Contested Site" (PDF) . WeSpeakOut. หน้า 40, 42 เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งดั้งเดิมเมื่อ 1 กันยายน 2018
  120. ↑ อนันต์นารายัน, Diler & Menon 2018, หน้า. 28.
  121. ^ โคล, ไดอาน่า (8 กุมภาพันธ์ 2559) “UNICEF ประมาณการว่าการทำลายอวัยวะเพศหญิงจะเพิ่มขึ้น 70 ล้านครั้ง” สถานีวิทยุสาธารณะแห่งชาติ
  122. ^ Blank 2001, หน้า 57.
  123. ^ Ghadially 1991, หน้า 17, 19.
  124. ↑ บาเวจา, ฮารินเดอร์ (21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559). "ความลับดำมืดของอินเดีย" ฮินดูสถานไทม์ส
  125. ^ Cantera, Angel L. Martínez (6 มีนาคม 2018). “'ฉันร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส': การศึกษาเผยให้เห็นถึงขอบเขตของการทำ FGM ในอินเดีย'". The Guardian
  126. ↑ อนันต์นารายัน, Diler & Menon 2018, หน้า. 2.
  127. ^ ab Batha, Emma (5 กุมภาพันธ์ 2018). "การศึกษาวิจัยที่ 'น่าปวดใจ' แสดงให้เห็นว่า FGM แพร่หลายในนิกาย Bohra ของอินเดีย" Reuters
  128. ↑ อนันต์นารายัน, Diler & Menon 2018, หน้า. 37.
  129. ^ A2 v R; Magennis v R; Vaziri v R [2018] NSWCCA 174 (10 สิงหาคม 2018) ศาลอุทธรณ์อาญา (NSW ออสเตรเลีย)

    Laurence, Emily (11 สิงหาคม 2018) "คำพิพากษาคดีทำลายอวัยวะเพศพลิกหลังจากมีหลักฐานใหม่แสดงให้เห็นว่าเหยื่อยังคงปลอดภัย" ABC News (ออสเตรเลีย)

  130. ^ The Queen v A2 [2019] HCA 35 สรุปคำพิพากษา(PDF) , ศาลสูงออสเตรเลีย , 16 ตุลาคม 2019-

    “ศาลสูงยืนยันการตัดสินว่ามีความผิดฐานทำลายอวัยวะเพศของรัฐนิวเซาท์เวลส์” The Sydney Morning Herald . 16 ตุลาคม 2019

  131. ^ ราซาอิล อิควาน อัล-ซาฟา(ในภาษาอาหรับ) ฉบับที่ 4. เบรุต : ดาร์ ซาดีร์ 2500. หน้า. 52.
  132. ^ Steigerwald, Diana. "Ikhwan al-Safa'". สารานุกรมปรัชญาทางอินเทอร์เน็ต . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2020 – ผ่านทาง iep.utm.edu.
  133. ^ ฮิลล์ 2015, หน้า 6.
  134. ^ Mukhopadhyay, Nilanjan (25 กันยายน 2017). "Muslim as chief guest at RSS' function: Political compulsion or a paradigm shift?". The Economic Times . Nagpur. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 กรกฎาคม 2020.
  135. ^ Ingber, Hanna (24 เมษายน 2011). "ชาวมุสลิมโบฮราแยกตัวเองออกจากกันได้อย่างไร" Global Post . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 มิถุนายน 2021 – ผ่านทาง pri.org
  136. ^ "จากข้อความสู่บริบท: การฝึกฝนความรักชาติ" jameasaifiyah.edu . 15 สิงหาคม 2018. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 มิถุนายน 2020.
  137. ^ Abdulhussein 2001, หน้า 95.
  138. ^ Abdulhussein 2001, หน้า 141.
  139. ^ “อินดอร์: ทำงานเพื่อสวัสดิการของมนุษยชาติ กล่าวโดยผู้นำทางจิตวิญญาณ ดร. ไซเยดนา มูฟาดดัล ไซฟุดดิน” The Free Press Journal . อินดอร์ 7 กันยายน 2018 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 มิถุนายน 2021
  140. ^ "The Bohras Today". thedawoodibohras.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ 14 พฤษภาคม 2021 .
  141. ^ "แก่นแท้ของมนุษยชาติ". thedawoodibohras.com . 26 มิถุนายน 2021. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 มิถุนายน 2021.
  142. ^ "อนุรักษ์สิ่งเก่าและต้อนรับสิ่งใหม่". thedawoodibohras.com . 2 มีนาคม 2019. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 มิถุนายน 2021.
  143. ^ "คำปราศรัยของ Syedna Burhanuddin ในวันเกิดครบรอบ 80 ปีของเขา". thedawoodibohras.com . 4 ธันวาคม 2020. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 มิถุนายน 2021.
  144. ^ "ตั้งครรภ์อย่างมีความหมาย - ดาวูดี โบฮรา". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 มิถุนายน 2021.
  145. ^ "Project Rise Annual Report - 2020" (PDF) . thedawoodibohras.com . มิถุนายน 2021. เก็บถาวรจากแหล่งดั้งเดิม(PDF)เมื่อ 16 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ14 มิถุนายน 2021 .
  146. ^ "ความงามอันบริสุทธิ์". thedawoodibohras.com . 28 กุมภาพันธ์ 2020. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 มิถุนายน 2021.
  147. ^ "ชุมชนโบฮราเปิดตัวโครงการปลูกพืช". ราวัลปินดี. 11 มิถุนายน 2017. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 กรกฎาคม 2021.
  148. ^ Linah, Baliga (24 มิถุนายน 2019). "Afroz Shah gives Mithi River a new life, manages to clear 1.25-km strile stretch in Mithi of plastic waste". มุมไบ: Mumbai Mirror. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มิถุนายน 2021.
  149. ^ “Dawoodi Bohras join river clean-up”. The Hindu . มุมไบ 29 พฤศจิกายน 2018 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มิถุนายน 2021
  150. ^ Shelar, Jyoti (5 มีนาคม 2019). "ผู้หญิง Dawoodi Bohra เกณฑ์ทหารเข้ากองทัพ". The Hindu . มุมไบ. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มิถุนายน 2021.
  151. ^ Abdulla, Nasreen. "อาบูดาบี: เอกสารระหว่างศาสนาอันทรงพลังที่สัญญาว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศจะลงนามโดยผู้นำศาสนา 28 คน" Khaleej Times สืบค้นเมื่อ10พฤศจิกายน2023
  152. ^ Mistry, Rhea (16 มิถุนายน 2018). "ไม่มีการสูญเสียอาหารในช่วงอีดนี้". The Hindu . มุมไบ. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 มิถุนายน 2021.
  153. ^ Altaher, Nada; Fahim, Omnia (14 มิถุนายน 2016). "อิสลามไม่ยอมรับการสิ้นเปลืองอาหารในทุกกรณี" Gulf News . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 มิถุนายน 2021 เจ้าหน้าที่ Awqaf อ่านโองการจากคัมภีร์อัลกุรอานโดยกล่าวว่า: '...และจงกินและดื่มอย่างฟุ่มเฟือย แท้จริง [อัลลอฮ์] ไม่ทรงชอบผู้ที่ฟุ่มเฟือย'
  154. ^ Jiffry, Fadia (2 สิงหาคม 2013). "นักวิชาการบอกมุสลิมไม่ให้ทิ้งอาหาร". Arab News . Jeddah . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 มิถุนายน 2021. ในหะดีษอีกบทหนึ่ง ท่านนบีมูฮัมหมัด (ขอสันติภาพจงมีแด่ท่าน) กล่าวว่า: อาหารของคนคนหนึ่งเพียงพอสำหรับสองคน อาหารของคนสองคนเพียงพอสำหรับสี่คน และอาหารของคนสี่คนเพียงพอสำหรับแปดคน.
  155. ^ “ในช่วงรอมฎอนอันศักดิ์สิทธิ์ ชาวมุสลิมได้รับการกระตุ้นให้ไม่ทิ้งอาหาร” The Times of India . 27 พฤษภาคม 2018. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 มิถุนายน 2021.
  156. ^ ab “Global Dawoodi Bohra faith feeds the hungry on World Food Day”. Tricuro (ข่าวเผยแพร่). Washington, DC 16 ตุลาคม 2020. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 มิถุนายน 2021 – ผ่านทาง einnews.com.
  157. ^ "Bohras set world record for largest zero waste religious event". indoremirror.in . อินดอร์. 20 กันยายน 2018. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 กรกฎาคม 2021.
  158. ^ Deane, Ruqyyaha (8 กันยายน 2019). "บทเรียนอันยอดเยี่ยมเกี่ยวกับนโยบายลดขยะอาหารเป็นศูนย์ในการประชุมใหญ่ของโบฮรา". The Sunday Times . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 มิถุนายน 2021.
  159. ↑ (https://www.khaleejtimes.com/uae/uae-bohra-volunteers-serve-150000-meals-every-day-on-ashara-mubaraka-congregations)
  160. ^ "ร่วมเป็นส่วนหนึ่งกับเราเพื่อสนับสนุนเด็กที่ต้องการความช่วยเหลือ" Action Against Hungerมุมไบ 20 มิถุนายน 2018 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มิถุนายน 2021
  161. ^ "เปิดตัวโครงการช่วยเหลือด้านอาหาร 'Project Rise'" Business Standard . Press Trust of India 20 มิถุนายน 2018 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มิถุนายน 2021
  162. ^ "Dawoodi Bohras Support Flood Victims in India". Global Newswire . Mumbai: Yahoo Finance. 17 กันยายน 2019. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มิถุนายน 2021.
  163. ^ “Dawoodi Bohras serve poor, needy”. The Times of India . 13 เมษายน 2020. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2020 .
  164. ^ “มนุษยธรรมเหนือความเกลียดชัง: องค์กรศาสนาช่วยเหลือบรรเทาทุกข์จากโควิด-19” 16 เมษายน 2020 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 มิถุนายน 2021
  165. ^ "PM Modi interacts with Dawoodi Bohra community's Shahzada Husain Burhanuddin". The Times Of India . 2 พฤศจิกายน 2020. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 มีนาคม 2021
  166. ^ ab "Dawoodi Bohras in North America Support UN World Food Day" (ข่าวเผยแพร่) Global Newswire. 24 ตุลาคม 2019 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 กรกฎาคม 2020
  167. ^ "เกี่ยวกับโครงการ Rise". Dawoodi Bohras. 25 มีนาคม 2019. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มิถุนายน 2021.
  168. ^ "Dawoodi Bohras offer much-needed support to the elderly". globalnewswire.com (ข่าวเผยแพร่). แคลกะรี. 2 ธันวาคม 2019. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2021 .
  169. ^ "Exordium Networks, Inc. Involved in Local and Global Charitable "Upliftment" Initiatives". globalnewswire.com (ข่าวเผยแพร่). 26 มกราคม 2017. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2021 .
  170. ^ “พระพรของผู้เฒ่าผู้แก่ของเรา”. thedawoodibohras.com . 22 พฤศจิกายน 2019. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 มิถุนายน 2021.
  171. ^ ab "การเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ของเมืองมุมไบ" (PDF) . การปกครอง ประชาธิปไตย และการเมือง พฤษภาคม 2016 เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 23 ตุลาคม 2020 – ผ่านทาง sbut.com {{cite magazine}}: Cite magazine ต้องการ|magazine=( ช่วยด้วย )
  172. ^ ab Sadhwani, Yogesh (10 กันยายน 2017). "What ails the Bhendi Bazaar project". India Times. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มิถุนายน 2021.
  173. ^ "Tasees – พิธีวางรากฐานของกลุ่มย่อยที่ 3". sbut.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2021 . สืบค้นเมื่อ23 มีนาคม 2021 .
  174. ^ "Tasees – พิธีวางรากฐานของกลุ่มย่อยที่ 1". sbut.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2021 . สืบค้นเมื่อ 23 มีนาคม 2021 .
  175. ^ "ตลาด Bhendi Bazaar ที่แออัดในมุมไบมีรูปแบบใหม่ของการเฆี่ยนตี" Press Trust of India . 9 มีนาคม 2020. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มิถุนายน 2021 – ผ่านทาง Rediff
  176. ^ Kamath, Naresh (6 กุมภาพันธ์ 2020). "Bhendi Bazaar's home run: 550 families move into 2 new towers". Mumbai: Hindustan Times. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มิถุนายน 2021.
  177. ^ Mahale, Ajeet (23 มีนาคม 2020). "โลกใหม่ทั้งใบ". The Hindu . ISSN  0971-751X . สืบค้นเมื่อ16 เมษายน 2020 .
  178. ^ "การพัฒนาคลัสเตอร์ Bhendi Bazaar ใหม่: ประเด็นเกี่ยวกับอำนาจของพลเมือง". มุมไบ: India Times. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 มิถุนายน 2021.

อ่านเพิ่มเติม

  • Shibani Roy (2007) [1984]. Dawoodi Bohras: มุมมองทางมานุษยวิทยา BR Publishing ISBN 9780865903241-
  • อิดริส อิมาด อัล-ดีน บิน อัล-ฮาซัน อัล-กุไรชี (1970) [1488] อูยุน อัลอัคบัร วะ-ฟูนูน อัล-อาธาร ฟี ฟาฮาอิล อัล-เอมมะฮ์ อัล-อัฏฮาร์ ซิลซีลัต อัล-ตุราธ อัล-ฟาฏิมี. ฉบับที่ 6. แปลโดยมุสตาฟา กาลิบ ดาร์ อัล-อันดาลุส. พี 738. LCCN  n85038131.
  • ฟาร์ฮัด ดาฟตารี (1998) ประวัติศาสตร์สั้นๆ ของชาวอิสมาอีลี: ประเพณีของชุมชนมุสลิมสำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเอดินบะระISBN 9780748606870เลขที่ ISSN  0075-093X {{cite book}}: |journal=ไม่สนใจ ( ช่วยด้วย )
  • ฟาร์ฮัด ดาฟตารี (1992) Isma'ilis: ประวัติศาสตร์และหลักคำสอนของพวกเขาสำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ . ไอเอสบีเอ็น 9780521429740-
  • Joseph W. Meri; Jere L. Bacharach, บรรณาธิการ (2005). อารยธรรมอิสลามในยุคกลาง : สารานุกรมเล่มที่ 1. Routledge ISBN 9781135455965-
  • ฟาร์ฮัด ดาฟตารี. "ซัยยิดา ฮูร์รอ: อิสมาอิลี สุไลฮิด ราชินีแห่งเยเมน" (PDF ) สถาบันการศึกษาอิสไมลี . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน 2020 . สืบค้นเมื่อ23 มิถุนายน 2020 .
  • Farhad Daftary, ed. (2001). ประวัติศาสตร์และความคิดของอิสมาอิลีในยุคกลาง. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ISBN 9780521003100-
  • Simonetta Calderini (1996). "จักรวาลวิทยาและอำนาจในอิสมาอิลในยุคกลาง" Diskus . 4 (1): 11–22. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 มิถุนายน 2020
  • ฟาร์ฮัด ดาฟตารี (2005) วรรณกรรมอิสไมลี: บรรณานุกรมแหล่งที่มาและการศึกษาไอบี ทอริส . ไอเอสบีเอ็น 9780857713865-
  • MJL Young, John Derek Latham, Robert Bertram Serjeant (2006). ศาสนา การเรียนรู้ และวิทยาศาสตร์ในยุคอับบาซียะฮ์สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ISBN 9780521028875-
  • Garry W. Trompf; Gunner B. Mikkelsen; Jay Johnston, บรรณาธิการ (2018). The Gnostic World. Routledge. ISBN 9781317201847-
  • Electricwala, Mohammed Abbas (2015). การยกระดับสติปัญญาผ่านการท่องจำอัลกุรอาน: แง่มุมทางสังคมinflibnet.ac.in (วิทยานิพนธ์) Shri Jagdishparasad Jhabarmal Tibrewala University hdl :10603/135136 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มิถุนายน 2020 – ผ่าน shodhganga.inflibnet.ac.in
  • ฟาร์ฮัด ดาฟตารี (2017) ประวัติศาสตร์อิสมาอีลีและประเพณีทางปัญญาสำนักพิมพ์ Routledge ISBN 9781351975032-
  • Netton, Ian Richard (พฤษภาคม 2011) "ในยุคของ Al-Fārābī: ปรัชญาอาหรับในศตวรรษที่สี่ถึงสิบ"วารสารการศึกษาอิสลาม (บทวิจารณ์) 22 (2): 247–248 doi :10.1093/jis/etr005
  • Peter Adamson, ed. (2006). Women And the Fatimids in the World of Islam. ลอนดอน: Edinburgh University Press ISBN 9780748626298-
  • ไฮนซ์ ฮาล์ม (1997) ฟาฏิมียะห์และประเพณีการเรียนรู้ของพวกเขา อิสมาอิลี ดิสตริกต์พัลเกรฟ แมคมิลแลน ISBN 9781850439202-
  • เจมส์ ดับเบิลยู มอร์ริส, บรรณาธิการ (2020). อาจารย์และศิษย์: บทสนทนาทางจิตวิญญาณอิสลามยุคแรกBloomsbury Academic ISBN 9780755602629-
  • ฟาร์ฮัด ดาฟทารี; ไชยนุล จิวา, eds. (2017) คอลีฟะฮ์ฟาติมิด: ความหลากหลายของประเพณีสำนักพิมพ์บลูมส์เบอรี่ . ไอเอสบีเอ็น 9781786733092-
  • จอห์น เอเบอร์ลี (2005) อัล-คิเมีย: แก่นแท้ของอิสลามอันลึกลับแห่งศิลปะอันศักดิ์สิทธิ์แห่งการเล่นแร่แปรธาตุโซเฟีย เปเรนนิส . ไอเอสบีเอ็น 9781597310109-
  • ฮิลล์, เจฟฟรีย์ (2015). "Dawoodi Bohra implementation of meaning making methods for successful establishment in Western societies". Uppsala : Uppsala University . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 มิถุนายน 2020 – ผ่านทาง diva-portal.org {{cite journal}}: อ้างอิงวารสารต้องการ|journal=( ช่วยด้วย )
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับดาวูดี โบห์รา
  • เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
  • การแนะนำ Dawoodi Bohras บนYouTube
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=ดาวูดดี_โบฮรา&oldid=1251522366"