ดีทรอยต์ จูเนียร์ เรดวิงส์


ทีมฮ็อกกี้น้ำแข็งในดีทรอยต์ รัฐมิชิแกน
ดีทรอยต์ จูเนียร์ เรดวิงส์
เมืองดีทรอยต์ มิชิแกน
ลีกออนแทรีโอฮ็อกกี้ลีก
ดำเนินการแล้วพ.ศ. 2535 – 2538 ( 1992 )
สนามเหย้าโจหลุยส์ อารีน่า
สีสันสีแดงและสีขาว
ประวัติแฟรนไชส์
1990–92ทูตดีทรอยต์ Compuware
1992–95ดีทรอยต์ จูเนียร์ เรดวิงส์
1995–97ดีทรอยต์ เวลเลอร์ส
พ.ศ. 2540–2558นักล่าปลาวาฬพลีมัธ
2015–ปัจจุบันนกไฟร์เบิร์ดฟลินท์

Detroit Junior Red Wingsเป็น ทีม ฮ็อกกี้น้ำแข็งเยาวชนในOntario Hockey Leagueเป็นเวลาสามฤดูกาลตั้งแต่ปี 1992 ถึงปี 1995 Jr. Red Wings มีฐานอยู่ใน เมืองดีทรอยต์ รัฐ มิชิแกน

ประวัติศาสตร์

ทีม Compuware Ambassadors เปลี่ยนชื่อเป็นDetroit Junior Red Wingsในปี 1992 และเล่นในสนามเดียวกับDetroit Red Wings ใน ลีก NHL ทีมเยาวชนนี้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในเมืองระหว่างการปิดลีก NHL ในปี 1995 โดยสร้างสถิติผู้เข้าชมสูงสุดสำหรับ Ontario Hockey League และCanadian Hockey League

หลังจากที่ Peter Karmanosยื่นข้อเสนอซื้อทีม NHL Red Wings จากMike Ilitch ล้มเหลว ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองสโมสรก็เริ่มแย่ลงเมื่อฤดูกาลสิ้นสุดลง Jr. Red Wings ลงเล่นเป็นเวลาสามฤดูกาลก่อนจะตัดสัมพันธ์ทั้งหมดกับ NHL Red Wings และเปลี่ยนชื่อทีมเป็น Detroit Whalers โดยร่วมมือกับ NHL Hartford Whalersซึ่ง Karmanos ซื้อมาในปี 1994

1992–93

ทอม เว็บสเตอร์อดีตโค้ชของทีม Windsor Compuware Spitfiresได้รับการว่าจ้างให้เป็นโค้ชในฤดูกาล 1992–93 โดยมีพอล มอริซเป็นผู้ช่วยโค้ช ก่อนหน้านี้ เว็บสเตอร์เคยร่วมงานกับจิม รัทเทอร์ฟอร์ด ประธานทีม Jr. Red Wings และปีเตอร์ คาร์มานอส เจ้าของทีม เมื่อวินด์เซอร์คว้าแชมป์ OHL ในฤดูกาล 1987–88 เว็บสเตอร์กลับมาจากหน้าที่โค้ช NHL กับทีมNew York RangersและLos Angeles Kings

การซื้อกิจการที่สำคัญเพื่อสร้างทีมในช่วงฤดูกาลนี้ ได้แก่ กองหลังเจมี่ อัลลิสันกองหน้าเควิน บราวน์และผู้รักษาประตูเฟร็ด บราธเวตจิม รัทเทอร์ฟอร์ดได้รับเลือกให้ เป็น ผู้บริหารแห่งปีของ OHLในปี 1992–93 สำหรับบทบาทประธานทีมและผู้จัดการทั่วไปในการสร้างแฟรนไชส์ที่ขยายตัวให้กลายเป็นทีมที่ชนะเลิศ

ทีม Jr. Wings เล่นเกมรุกแบบรันแอนด์กัน โดยมีJunior Production Line เป็นผู้นำในการทำคะแนน โดยประกอบด้วยPat Peake , Bob Wrenและ Kevin Brown ทั้งสามคนรวมกันทำประตูได้ 163 ประตูในฤดูกาลนี้Todd Harveyยังทำประตูได้ 50 ประตูเมื่อเล่นในตำแหน่งไลน์สอง

ดีทรอยต์จบฤดูกาลด้วยคะแนน 81 คะแนน และอันดับสองในดิวิชั่นเอ็มม์สเสมอกับซอลต์ สเต มารี แต่มีชัยชนะน้อยกว่า โดยลอนดอนจบฤดูกาลด้วยคะแนนตามหลังดีทรอยต์ 10 คะแนน แต่ทีมอื่นๆ จบฤดูกาลด้วยคะแนน 66 คะแนนหรือน้อยกว่า จูเนียร์ เรดวิงส์เอาชนะเกลฟ์ สตอร์ม ได้ ใน 5 เกมในรอบแรกของรอบเพลย์ออฟ แต่เสียแพท พีคไปตลอดทั้งฤดูกาลเนื่องจากกระดูกไหปลาร้าหัก

ดี ทรอยต์เอาชนะทีมคู่แข่งอย่างลอนดอนไนท์สใน 5 เกมในรอบที่ 2 เพื่อพบกับทีมแชมป์ดิวิชั่นอย่างซอลต์ สเต. มารี เกรย์ฮาวนด์สในรอบชิงชนะเลิศดิวิชั่น ทีมเกรย์ฮาวนด์สที่มีประสบการณ์มากกว่าคว้าชัยชนะในซีรีส์นี้ไปได้ด้วย 5 เกม ไฮไลท์ของรอบนี้คือการเอาชนะในเกมที่ 3 เมื่อเหลือเวลาเพียง 3 วินาทีและผู้รักษาประตูของฝ่ายตรงข้ามยังว่างอยู่เฟร็ด บราธเวตได้สร้างประวัติศาสตร์ของแฟรนไชส์ด้วยการซัดประตูได้

1993–94

ก่อนเริ่มฤดูกาล ผู้ช่วยโค้ช พอล มอริซ ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าโค้ช เมื่อทอม เว็บสเตอร์ ถูกปลดจากหน้าที่หลังจากมีความขัดแย้งในนโยบายของทีม มอริซพาเพื่อนร่วมทีมเก่ามาเป็นผู้ช่วยคนใหม่ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเขา ปีเตอร์ เดอโบเออร์ ทั้งสองคนเล่นด้วยกันในทีม Windsor Compuware Spitfires ในช่วงกลางถึงปลายทศวรรษ 1980

Maurice และ Deboer นำทีม Junior Red Wings คว้าแชมป์ดิวิชั่นเป็นครั้งแรกหลังจากไล่ตาม Sault Ste. Marie ที่ทำคะแนนได้ 79 แต้มมาหลายปี ในขณะที่ทีมอื่นๆ ในดิวิชั่นทำได้ 70 แต้มหรือน้อยกว่านั้น Detroit ทำสถิติที่ดีที่สุดของแฟรนไชส์ด้วยผลงาน 42-20-4 เป็นอันดับสองใน OHL รองจาก North Bay Centennials Jim Rutherford ได้รับเลือกให้เป็นผู้บริหารแห่งปีของ OHLเป็นปีที่สองติดต่อกันในฤดูกาล 1993–94 หลังจากเส้นตายการซื้อขาย ทีม Junior Wings ชนะ 16 จาก 23 เกมในช่วงสองเดือนสุดท้ายของฤดูกาลปกติ และคว้าแชมป์ดิวิชั่น Emms

ดีทรอยต์ได้บายในรอบแรก แต่กลับเจอกับโอเวนซาวด์เพลเตอร์สและกวาดชัยไปได้ในรอบที่สอง ในที่สุด ดีทรอยต์ก็สามารถกำจัดซอลต์ สเต. มารี เกรย์ฮาวนด์สในรอบชิงชนะเลิศของดิวิชั่นได้สำเร็จด้วยคะแนน 6 เกมระหว่างรอบเพลย์ออฟ ในฐานะแชมป์ดิวิชั่นเอ็มม์ส พวกเขาได้เข้าไปพบกับนอร์ธเบย์ เซ็นเทนเนียลส์ในรอบชิงชนะเลิศของ OHL แม้จะเป็นผู้นำในซีรีส์ด้วยคะแนน 3-2 แต่ดีทรอยต์ก็ทำได้ไม่ดีนักเมื่อนอร์ธเบย์กลับมาคว้าชัยชนะในซีรีส์และถ้วยเจ. รอสส์ โรเบิร์ตสันแม้ว่าทีมจะไม่บรรลุเป้าหมายสูงสุด แต่ก็ถือเป็นฤดูกาลที่ยอดเยี่ยม

1994–95

พอล มอริซ เข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปต่อจากจิม รัทเทอร์ฟอร์ดที่ย้ายไปคุมทีม NHL Hartford Whalers มอริซยังคงทำหน้าที่เป็นโค้ชในบทบาทสองบทบาทต่อไป

OHL ปรับเปลี่ยนเป็น 3 ดิวิชั่นในฤดูกาล 1994–95 ปัจจุบัน ดีทรอยต์เล่นในดิวิชั่นตะวันตกกับวินด์เซอร์ ลอนดอน ซาร์เนีย และซอลต์เซนต์มารี เมื่อฤดูกาลดำเนินไป จูเนียร์วิงส์ก็พัฒนาอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นทีมที่สมดุลและสามารถเล่นเกมได้หลายวิธี ทีมจบฤดูกาลด้วยสถิติที่ดีที่สุดของแฟรนไชส์คือ 44-18-4 ทำคะแนนได้ 92 คะแนน ซึ่งถือว่าสูสีสำหรับวินด์เซอร์ที่จบฤดูกาลด้วยคะแนน 85 คะแนน นับเป็นปีที่ทีมมีแนวรับที่ดีที่สุดจนถึงปัจจุบัน เนื่องจากมีเพียงวินด์เซอร์ที่จบฤดูกาลด้วยคะแนนสูงกว่า .500 ซาร์เนียจบฤดูกาลด้วยคะแนน 53 คะแนน ลอนดอนจบฤดูกาลด้วยคะแนน 40 คะแนน และซอลต์เซนต์มารีจบฤดูกาลด้วยคะแนน 38 คะแนน

ฮอกกี้เยาวชนในดีทรอยต์ได้รับการสนับสนุนเมื่อเจ้าของทีม National Hockey League ปิดกั้นผู้เล่นของตนจนถึงกลางเดือนมกราคม ทีม Jr. Wings สร้างสถิติผู้เข้าชมสูงสุดของ Canadian Hockey League เมื่อมีผู้เข้าชม 19,875 คนเต็มสนาม Joe Louis Arena เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 1995 ในเกมที่เสมอกับ Windsor 5-5

เหล่าแมวมองของ NHL มักจะมาชมเกมของ OHL เช่นเดียวกับสก็อตตี้ โบว์แมน หัวหน้าโค้ชของ Red Wings ที่มักจะมาชมเกมดังกล่าวเป็นประจำ เดฟ สเตรเดอร์และมิกกี้ เรดมอนด์ ผู้รายงานข่าวของ Red Wings เข้ามาเพื่อเติมเต็มช่องว่างในการรายงานข่าว โดยออกอากาศเกมหลายเกมให้กับ PASS-TV นอกจากนี้ The Junior Wings ยังได้รับการรายงานข่าวเป็นประจำใน Detroit News และ Free Press และยังมี Van Earl Wright จาก WDIV เป็นเพื่อนอีกด้วย

ทีม Junior Wings เข้ารอบเพลย์ออฟสองรอบแรกได้สำเร็จ โดยกวาดชัยเหนือทีมLondon KnightsและPeterborough Petesในรอบที่สามที่พบกับทีมSudbury Wolvesทีมเยือนชนะเกมแรกในช่วงต่อเวลาพิเศษไปทั้งหมดหกเกม ทีม Detroit ชนะเกมที่เจ็ดเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 1995 โดยเล่นในบ้านด้วยคะแนน 11-4 ทีม Junior Red Wings เอาชนะทีม Guelph Storm ซึ่งอยู่อันดับหนึ่งในรอบชิงชนะเลิศของลีก และคว้าแชมป์J. Ross Robertson Cup เป็นครั้งแรก ในฐานะแชมป์ OHL และได้สิทธิ์เข้าร่วมการ แข่งขัน Memorial Cup Tournament เป็นครั้งแรก

ถ้วยเมมโมเรียล 1995

การแข่งขัน Canadian Hockey League ในปี 1995 จัดขึ้น ที่ Riverside ColiseumในเมืองKamloops รัฐบริติชโคลัมเบียทีม Junior Red Wings จะลงแข่งขันในทัวร์นาเมนต์ Memorial Cup โดยพบกับทีมแชมป์ QMJHL อย่างHull Olympiquesทีมรองชนะเลิศ WHL อย่างBrandon Wheat KingsและทีมKamloops Blazersในฐานะเจ้าภาพและแชมป์ WHL

ทีม Junior Wings จบรอบรองชนะเลิศด้วยอันดับสอง พวกเขาเอาชนะ Brandon อีกครั้งด้วยคะแนน 2-1 ในเกมรอบรองชนะเลิศ และผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศกับแชมป์เก่าอย่าง Blazers (แม้จะมีรายงานออนไลน์ที่ระบุว่า Milan Kostolny เป็นผู้ทำประตูชัย แต่การค้นคว้าวิดีโอกลับเผยให้เห็นว่า Matthew Ball เป็นผู้ทำประตูชัย โดยยิงด้วยเท้าของWade Redden ) จากนั้น Detroit ก็เริ่มเกมสุดท้ายกับ Kamloops ในสภาพผู้เล่นน้อยกว่า โดยลงเล่นโดยไม่มี Shayne McCosh (ข้อมือหัก) ส่วนBryan Berardลงเล่น แต่มีอาการบาดเจ็บที่ ข้อ เท้า Blazers เสียเปรียบในช่วงครึ่งหลัง และเอาชนะไปได้ด้วยคะแนน 8-2

Paul Maurice แสดงให้เห็นมุมมองใหม่เกี่ยวกับฤดูกาล Junior Wings:

“ผมมีรูปถ่ายแขวนอยู่ในสำนักงานของผม” มอริซกล่าว “มันไม่ใช่รูปของเราที่ชนะเลิศ แต่เป็นภาพของฝูงชนในวันที่เราชนะ (8 พฤษภาคม 1995) มันเป็นช่วงเวลาพิเศษจริงๆ และผมจำช่วงเวลานั้นได้อย่างซาบซึ้งใจ

“ช่วงเวลาที่ฉันอยู่กับ Ambassadors และ Junior Wings เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดช่วงหนึ่งในชีวิตของฉันในแง่ของการเป็นโค้ช ฉันคิดว่าอาจเป็นเพราะว่ามีคนจำนวนมากที่เริ่มสนใจฮ็อกกี้เยาวชน ฉันรู้จักใบหน้าของคนเหล่านี้มากมายที่เห็นในรูปถ่าย และฉันจำได้ว่าคนเหล่านั้นมีความภักดีมาก...”

ปีหลังๆ

Detroit Compuware Ambassadorsกลายมาเป็น Detroit Jr. Red Wings ในปี 1992 แม้ว่า Peter Karmanos เจ้าของ Jr. Wings จะทะเลาะกับMike Ilitchเจ้าของDetroit Red Wings อยู่ ก็ตาม Jr. Wings เคยเล่นในJoe Louis Arena ของ Red Wings จนกระทั่งความขัดแย้งระหว่าง Ilitch และ Karmanos มาถึงจุดแตกหัก และสโมสรเยาวชนแห่งนี้ก็ถูกไล่ออกในปี 1995 ทันทีหลังจากคว้าแชมป์ OHL เมื่อ Karmanos ซื้อHartford Whalers Jr. Wings ก็กลายมาเป็นDetroit Whalersและเล่นในOak Park Arena ที่มีขนาดเล็กมาก (เกมเหย้าบางเกมจัดขึ้นที่Palace of Auburn Hillsซึ่งมีความจุกว่า 20,000 ที่นั่ง ซึ่งใหญ่พอที่จะเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขัน NHL Whalers ได้ และต่อมาในช่วงปลายทศวรรษนั้น สนาม แห่งนี้ก็กลายมาเป็นสนามเหย้าของ ทีม IHL Detroit Vipers ) ในปี 1997 Karmanos ได้สร้างสนามกีฬาของตัวเอง ซึ่งก็ คือ Compuware Arenaในเมือง Plymouth รัฐ Michiganและเปลี่ยนชื่อทีมใหม่เป็นPlymouth Whalersในปีเดียวกันนั้น Karmanos ก็ได้ย้ายทีมHartford Whalersไปที่North Carolinaทำให้สโมสร Plymouth เป็นทีมเดียวที่ยังคงใช้ชื่อ "Whalers" อยู่ (ในปี 2015 ทีมเยาวชนได้ย้ายอีกครั้งไปที่เมือง Flint รัฐ Michiganและปัจจุบันก็คือFlint Firebirds )

การแข่งขันชิงแชมป์

โค้ช

  • ทอม เว็บสเตอร์1992–93 - คว้าแชมป์การทำคะแนน OHA ประจำปี 1967–68 กับทีม Niagara Falls Flyers นอกจากนี้ยังเคยเล่นให้กับทีม Detroit Red Wings (NHL) และ Hartford Whalers (WHA) อีกด้วย
  • พ.ศ. 2536–38 พอล มอริส (2 ฤดูกาล) - เล่นให้กับทอม เว็บสเตอร์ในฐานะสมาชิกของทีมวินด์เซอร์ คอมพิวแวร์ สปิตไฟร์ ต่อมาเป็นโค้ชให้กับทีมแคโรไลนา เฮอริเคนส์ เป็นเวลา 7 ฤดูกาล

ผู้เล่น

ทีม Detroit Junior Red Wings ส่งผู้เล่น 13 คนเข้าสู่ NHL โดยลงเล่นเพียง 3 ฤดูกาลเท่านั้น Pat Peake เป็นผู้เล่นทรงคุณค่าคนแรกของแฟรนไชส์นี้ หมายเลข 14 ของเขาจะถูกยกเลิกโดยองค์กร Whalers Cameron Gruich ถูกเลือกเป็นอันดับ 3 ในรอบที่ 2 โดยDetroit Red Wingsในการดราฟต์เข้า NHL ประจำปี 1993 Todd Harvey ถูกเลือกเป็นอันดับ 9 โดยDallas Starsในการดราฟต์เข้า NHL ประจำปี 1993ในรอบแรก

ไบรอัน เบอร์ราร์ดเป็นผู้เล่นที่ได้รับรางวัลมากที่สุดในฤดูกาล 1994-95 ในลีกฮอกกี้แคนาดา เขาได้รับเลือกเป็นอันดับ 1 ในรอบแรกของการดราฟต์ NHL Entry Draft ประจำปี 1995โดยทีมออตตาวาเซเนเตอร์

ผู้ได้รับรางวัล

ศิษย์เก่า NHL

ผลลัพธ์รายปี

ฤดูกาลปกติ
ฤดูกาลเกมส์วอนสูญหายผูกคะแนนร้อยละ %เป้าหมาย
สำหรับ
ประตู
ที่เสียไป
การยืน
1992–936637227810.614336264เอ็มเอ็มที่ 2
1993–946642204880.667312237เอ็มเอ็มเอสที่ 1
1994–956644184920.6973062231. ตะวันตก
รอบเพลย์ออฟ
  • 1992–93 - เอาชนะ Guelph Storm 4 เกมต่อ 1 ในรอบแรก
    เอาชนะ London Knights 4 เกมต่อ 1 ในรอบก่อนรองชนะเลิศ
    แพ้ SSMarie Greyhounds 4 เกมต่อ 1 ในรอบรองชนะเลิศ
  • 1993–94 - ได้บายรอบแรก อันดับที่ 1 ในดิวิชั่น Emms
    เอาชนะ Owen Sound Platers 4-0 ในรอบรองชนะเลิศของดิวิชั่น
    เอาชนะ SSMarie Greyhounds 4-2 ในรอบรองชนะเลิศ
    แพ้ North Bay Centennials ในรอบชิงชนะเลิศ
  • 1994–95 - เอาชนะ London Knights 4-0 ในรอบก่อนรองชนะเลิศของดิวิชั่น
    เอาชนะ Peterborough Petes 4-0 ในรอบก่อน รองชนะ
    เลิศ เอาชนะ Sudbury Wolves 4-3 ในรอบรองชนะ
    เลิศ เอาชนะ Guelph Storm 4-2 ในรอบชิงชนะเลิศแชมป์ OHL
    จบรอบโรบิน Memorial Cup ในอันดับที่ 2 (ชนะ 2 แพ้ 1)
    เอาชนะ Brandon Wheat Kings 2-1 ในรอบรองชนะเลิศ
    แพ้ Kamloops Blazers 8-2 ในเกมชิงแชมป์Memorial Cup

สนามกีฬา

ทีม Junior Red Wings ลงเล่นที่Joe Louis Arenaในเวลาเดียวกับที่ Detroit Wings ซึ่งเป็นทีม NHL เล่น ทีม Junior Red Wings สร้างสถิติผู้เข้าชม OHL สูงสุด 3 ปีติดต่อกัน โดยทีม Junior Wings สร้าง สถิติผู้เข้าชม Canadian Hockey Leagueสูงสุดเมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 1995 เมื่อแฟนบอล 19,875 คนแห่กันมาที่ Joe Louis Arena เพื่อชมเกมที่ทีม Windsor Spitfires ซึ่งเป็นทีมคู่แข่งในท้องถิ่นเสมอกับทีม Windsor Spitfires ด้วยคะแนน 5-5

  • สนามกีฬา Joe Louisสนามกีฬา OHL และคู่มือการเดินทาง
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=ดีทรอยต์ จูเนียร์ เรด วิงส์&oldid=1218067274"