ลัทธิสั่งสอน

ทฤษฎีการสอนเป็นปรัชญาที่เน้นย้ำคุณลักษณะด้านการสอนและการให้ข้อมูลในวรรณคดีศิลปะและการออกแบบ^{[1] [2] [3] ในศิลปะ การออกแบบ} สถาปัตยกรรมและภูมิทัศน์ ทฤษฎีการสอนเป็นแนวทางเชิงแนวคิดที่ขับเคลื่อนโดยความต้องการเร่งด่วนในการอธิบาย^[3]

คำนี้มีต้นกำเนิดมาจาก คำ ภาษากรีกโบราณว่า διδακτικός ( didaktikos ) ซึ่งแปลว่า "เกี่ยวกับการสอน" ^[4]และหมายถึงการเรียนรู้ในลักษณะที่น่าสนใจและน่าติดตาม^{[5] [6]}

ศิลปะการสอนนั้นมีไว้ทั้งเพื่อความบันเทิงและการสั่งสอน ตัวอย่างเช่น ละครสอนนั้นมีไว้เพื่อถ่ายทอดประเด็นทางศีลธรรมหรือความจริงอันล้ำค่าอื่นๆ ให้กับผู้ชม^{[7] [8]}ในยุคกลาง บทสวดของนิกายโรมันคาธอลิก เช่นVeni Creator Spiritusเช่นเดียวกับบทสวดศีลมหาสนิท เช่นAdoro te DevoteและPange linguaถูกใช้เพื่อตรึงความจริงของความเชื่อโรมันคาธอลิกไว้ในคำอธิษฐาน เพื่อรักษาไว้และถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น ในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาคริสตจักรได้เริ่มมีการผสมผสานระหว่างศิลปะการสอนแบบนอกรีตและแบบคริสเตียน ซึ่งเป็นการผสมผสานที่สะท้อนถึงอำนาจทางโลกที่ครอบงำ และรำลึกถึงความขัดแย้งระหว่างขุนนางนอกรีตและแบบคริสเตียนในศตวรรษที่ 4 ^[9]ตัวอย่างของการเขียนเชิงสอนคือAn Essay on Criticism (1711) ของAlexander Popeซึ่งให้คำแนะนำมากมายเกี่ยวกับนักวิจารณ์และการวิจารณ์ ตัวอย่างของการสอนแบบมีหลักการในดนตรีคือบทสวดUt queant laxisซึ่งGuido แห่ง Arezzoใช้สอนพยางค์ซอ ลเฟจ

ในช่วงศตวรรษที่ 19 คำว่า"didacticism"ถูกนำมาใช้เพื่อวิจารณ์งานที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยข้อมูลเชิงให้ความรู้ ข้อเท็จจริง หรือข้อมูลเพื่อการศึกษาอื่นๆ จนทำให้ผู้อ่านไม่เพลิดเพลิน (ความหมายนี้ค่อนข้างแปลกสำหรับความคิดของชาวกรีก) เอ็ด การ์ อัลลัน โพเรียกคำว่า "didacticism" ว่าเป็น "ความนอกรีต" ที่เลวร้ายที่สุด ในบทความเรื่องThe Poetic Principle ของเขา

ตัวอย่างวรรณกรรมเชิงสั่งสอนบางเรื่องได้แก่: ^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}

• คำสั่งสอนของ Kagemniโดย Kagemni I (?) (2613–2589 ปีก่อนคริสตกาล?)
• คำแนะนำของ Hardjedefโดย Hardjedef (ระหว่างศตวรรษที่ 25 ก่อนคริสตกาลถึงศตวรรษที่ 24 ก่อนคริสตกาล)
• คติพจน์ของปทาห์โฮเทปโดยปทาห์โฮเทป (ประมาณ 2375–2350 ปีก่อนคริสตกาล)
• ผลงานและวันโดยเฮเซียด (ประมาณ 700 ปีก่อนคริสตกาล )
• เกี่ยวกับการขี่ม้าโดย Xenophon (ประมาณ 350 ปีก่อนคริสตกาล )
• ปัญจตันตระโดยพระวิษณุ สรมา ( ประมาณ  300 ปีก่อน คริสตกาล )
• Rerum naturaโดย Lucretius (ประมาณ 50 ปีก่อนคริสตกาล )
• Georgicsโดยเวอร์จิล (ประมาณ 30 ปีก่อนคริสตกาล )
• Ars Poeticaโดย Horace (ประมาณ 18 ปีก่อนคริสตกาล )
• Ars Amatoriaโดย Ovid (1 ปีก่อนคริสตกาล)
• Thirukkuralโดย Thiruvalluvar (ระหว่างศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราชถึงคริสต์ศตวรรษที่ 5)
• Remedia Amorisโดย Ovid (ค.ศ. 1)
• Medicamina Faciei Femineaeโดยโอวิด (ระหว่าง 1 ปีก่อนคริสตกาลถึงคริสตศักราช 8)
• ดาราศาสตร์โดย Marcus Manilius (ประมาณ คริสตศักราช 14 )
• Epistulae Morales ad Luciliumโดย Seneca the Younger (ประมาณ ค.ศ. 65 )
• CynegeticaโดยNemesianus (คริสต์ศตวรรษที่ 3)
• นิทานชาดก ( วรรณกรรมพุทธศาสนา คริสต์ศตวรรษที่ 5 )
• Philosophus Autodidactusโดย Ibn Tufail (ศตวรรษที่ 12)
• Theologus Autodidactusโดย Ibn al-Nafis (1270s)
• มอร์รอลล์ ฟาบิลลิสแห่งเอโซพีแห่งฟรีเจียน (ค.ศ. 1480)
• ปุรุษปริกฺชาโดยวิทยปติ
• ความก้าวหน้าของผู้แสวงบุญโดยจอห์น บันยัน (1678)
• ราสเซลาสโดยซามูเอล จอห์นสัน (1759)
• ประวัติของ Little Goody Two-Shoes (ไม่ระบุชื่อ พ.ศ. 2308)
• การผจญภัยของ Nicholas Experienceโดย Ignacy Krasicki (1776)
• บทความวิจารณ์และเบ็ดเตล็ดโดยโทมัส คาร์ไลล์ (1838–1839) ^[10]
• บทความวิจารณ์และประวัติศาสตร์โดย Thomas Babington Macaulay (1843) ^[10]
• The Water-Babiesโดย Charles Kingsley (1863)
• Fors Clavigeraโดย John Ruskin (1871–1884) ^[10]
• หาก - โดยรูดิยาร์ด คิปลิง (1910)
• สิทธัตถะโดยแฮร์มันน์ เฮสเซอ (1952)
• โลกของโซฟีโดยJostein Gaarder (1991)
• ซีรีส์ The Wizard of GramaryeโดยChristopher Stasheff (1968–2004)
• หนังสือสำหรับเด็กในอังกฤษ: ห้าศตวรรษแห่งชีวิตทางสังคมโดยFJ Harvey Darton ^[11]

ตัวอย่างงานวิจัยบางส่วนที่ศึกษาแนวคิดเชิงสั่งสอนในศิลปะ การออกแบบ สถาปัตยกรรม และภูมิทัศน์:

• "Du Didactisme en Architecture / เกี่ยวกับการสอนในสถาปัตยกรรม" (2019) ใน C. Cucuzzella, CI Hammond, S. Goubran, & C. Lalonde (บรรณาธิการ), Cahiers de Recherche du LEAP (เล่ม 3) หนังสือสถาปัตยกรรมที่มีศักยภาพ^[3]
• Cucuzzella, C., Chupin, J.-P., & Hammond, C. (2020). "แนวคิดเชิงนิเวศในศิลปะและสถาปัตยกรรม: การออกแบบเป็นวิธีการสร้างความตระหนักรู้" Cities, 102, 102728. ^[12]

ตัวอย่างบางส่วนของโครงการศิลปะ การออกแบบ สถาปัตยกรรม และภูมิทัศน์ที่นำเสนอบทเรียนเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม^[13]

• ศิลปะเพื่อศิลปะ
• การเรียนรู้ด้วยตนเอง
• จอห์น คาสเซลผู้จัดพิมพ์นิตยสารและหนังสือเพื่อการศึกษาในศตวรรษที่ 19
• วรรณกรรมสำหรับเด็ก
• เซไบต์
• วรรณกรรมแห่งปัญญา

• Glaisyer, Natasha และ Sara Pennell. วรรณกรรมสั่งสอนในอังกฤษ 1500–1800: ความเชี่ยวชาญที่สร้างขึ้นใหม่ Ashgate Publishing, Ltd., 2003
• วารสารความคิด สหรัฐอเมริกา กองทุนวารสารความคิด 2545
• วิททิก, คลอเดีย. Prodesse et Delectare: กรณีศึกษาวรรณกรรมการสอนในยุคกลางยุโรป / Fallstudien Zur Didaktischen Literatur Des Europäischen Mittelalters เยอรมนี เดอ กรอยเตอร์ 2019

• คำจำกัดความของพจนานุกรมคำว่า didacticism ในวิกิพจนานุกรม
• Gosse, Edmund William (1911). "Didactic Poetry"  สารานุกรมบริแทนนิกาเล่ม8 (พิมพ์ครั้งที่ 11) หน้า 202–204