อีสต์ฮาร์ตฟอร์ด คอนเนตทิคัต

เมืองในคอนเนตทิคัต สหรัฐอเมริกา
อีสต์ฮาร์ตฟอร์ด คอนเนตทิคัต
เมือง
เมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด
เส้นขอบฟ้าใกล้แม่น้ำคอนเนตทิคัต
เส้นขอบฟ้าใกล้แม่น้ำคอนเนตทิคัต
ธงเมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด รัฐคอนเนตทิคัต
ธง
ตราประทับอย่างเป็นทางการของอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด คอนเนตทิคัต
ผนึก
ที่ตั้งของอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดในเขตฮาร์ตฟอร์ดและคอนเนตทิคัต เขตฮาร์ตฟอร์ดและคอนเนตทิคัต
ที่ตั้งของอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดภายในเขตการวางแผนรัฐสภาและรัฐคอนเนตทิคัต ภูมิภาคการวางแผนรัฐสภาและคอนเนตทิคัต
แผนที่แสดงอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด
แผนที่แสดงคอนเนตทิคัต
แผนที่แสดงประเทศสหรัฐอเมริกา
พิกัดภูมิศาสตร์: 41°45′41″N 72°36′55″W / 41.76139°N 72.61528°W / 41.76139; -72.61528
ประเทศ ประเทศสหรัฐอเมริกา
รัฐของสหรัฐอเมริกา คอนเนตทิคัต
เขตฮาร์ตฟอร์ด
ภูมิภาคเขตเมืองหลวง
รวมเข้าด้วยกัน1783
รัฐบาล
 • พิมพ์นายกเทศมนตรี
 •  นายกเทศมนตรีคอนเนอร์ มาร์ติน
พื้นที่
 • ทั้งหมด18.7 ตร.ไมล์ (48.5 ตร.กม. )
 • ที่ดิน18.0 ตร.ไมล์ (46.6 ตร.กม. )
 • น้ำ0.7 ตร.ไมล์ (1.9 กม. 2 )
ระดับความสูง
[1]
49 ฟุต (15 ม.)
ประชากร
 (2020) [2]
 • ทั้งหมด51,045
 • ความหนาแน่น2,837/ตร.ไมล์ (1,095.4/ ตร.กม. )
เขตเวลาUTC−5 ( ตะวันออก )
 • ฤดูร้อน ( DST )UTC−4 ( ตะวันออก )
รหัสไปรษณีย์
06108, 06118
รหัสพื้นที่860/959
รหัส FIPS09-22630
รหัสคุณลักษณะGNIS0213424 [1]
ทางหลวงระหว่างรัฐ
ทางหลวงของสหรัฐ
เส้นทางของรัฐ
เว็บไซต์เว็บไซต์ easthartfordct.gov

อีสต์ฮาร์ตฟอร์ดเป็นเมืองในเขตการวางผังเมืองของรัฐคอนเนตทิคัตสหรัฐอเมริกา มีประชากร 51,045 คนตามสำมะโนประชากรปี 2020 [ 3]เมืองนี้ตั้งอยู่บนฝั่งตะวันออกของแม่น้ำคอนเนตทิ คั ตตรงข้ามกับฮาร์ตฟอร์ด[4]เป็นที่ตั้งของบริษัทผลิตอากาศยาน Pratt & Whitneyนอกจากนี้ยังเป็นที่ตั้งของสนามกีฬา Pratt & Whitney ที่ Rentschler Fieldซึ่งเป็นสนามกีฬาที่ใช้สำหรับฟุตบอลและอเมริกันฟุตบอลเป็นหลัก โดยมีความจุ 40,000 คน

ประวัติศาสตร์

เมื่อชาวยุโรปรู้จักหุบเขาคอนเนตทิคัตในราวปี ค.ศ. 1631 หุบเขานี้เคยเป็นที่อยู่อาศัยของชนเผ่าที่เรียกว่า River Tribes ซึ่งเป็นชนเผ่าพื้นเมืองอเมริกันจำนวนหนึ่งที่อาศัยอยู่ริมแม่น้ำ Great River และลำน้ำสาขา ชนเผ่าPodunksยึดครองดินแดนในเมือง East Hartford และSouth Windsor ในปัจจุบัน โดยมีจำนวนนักธนูประมาณ 60 ถึง 200 คน ชนเผ่าเหล่านี้ปกครองโดยชาวซาเชม 2 คน คือ Waginacut และ Arramamet และมีความเกี่ยวข้องในทางใดทางหนึ่งกับชนพื้นเมืองอเมริกันที่อาศัยอยู่ฝั่งตรงข้ามแม่น้ำ Great River ซึ่งปัจจุบันคือWindsorภูมิภาคทางเหนือของแม่น้ำ Hockanumมักเรียกว่า Podunk ส่วนภูมิภาคทางใต้ของแม่น้ำเรียกว่า Hockanum แต่ยังไม่มีชื่อเรียกที่แน่นอน และทุ่งหญ้าริมแม่น้ำ Great River ทั้งหมดเรียกว่า Hockanum [5]

ในปี ค.ศ. 1659 โทมัส เบิร์นแฮม (ค.ศ. 1617–1688) ซื้อที่ดินผืนหนึ่งซึ่งปัจจุบันถูกปกคลุมด้วยเมืองเซาท์วินด์เซอร์และอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดจากทันติโนโม หัวหน้าเผ่าอินเดียนพอดังก์[5] เบิร์นแฮมอาศัยอยู่บนที่ดินผืนนี้และต่อมาได้ยกให้บุตรทั้งเก้าคนของเขา[6] เมืองฮาร์ตฟอร์ดซึ่งก่อตั้งในปี ค.ศ. 1635 เคยมีที่ดินที่ปัจจุบันถูกยึดครองโดยเมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดแมนเชสเตอร์ โบลตันเวอร์นอนและเวสต์ฮาร์ตฟอร์ดในช่วงสงครามปฏิวัติกองทหารฝรั่งเศสภายใต้การนำของพลโทกงเต เดอ โรชองโบได้ตั้งค่ายในเมืองนี้สองครั้ง ก่อนและหลังจากช่วยเหลือ กองกำลัง ของนายพลจอร์จ วอชิงตันในการเอาชนะอังกฤษในปี ค.ศ. 1781 ระหว่างการปิดล้อมยอร์กทาวน์ [ 7]

อีสต์ฮาร์ตฟอร์ดได้รับการจัดตั้งเป็นเมืองแยกในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1783 แมนเชสเตอร์ (ในตอนนั้นเรียกว่าออร์ฟอร์ดพาริช โดยใช้ชื่อของเมืองอุตสาหกรรมที่มีชื่อเสียงในอังกฤษ) แยกออกจากอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดใน ค.ศ. 1823 [5]เริ่มตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 ผู้อยู่อาศัยเริ่มจัดตั้งเขตภาษีสำหรับการป้องกันอัคคีภัย ไฟถนน ระบบสุขาภิบาล และการปรับปรุงงานสาธารณะอื่นๆ เขตดับเพลิงอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดได้รับกฎบัตรจากสมัชชาใหญ่ใน ค.ศ. 1889 และจัดตั้งขึ้นในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1891 เขตดับเพลิงเมโดว์มีอยู่ก่อนถึงช่วงเปลี่ยนศตวรรษที่ 20 เขตท่อระบายน้ำ Hockanum และเขตไฟส่องสว่าง Hockanum ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1915 และ ค.ศ. 1916 ตามลำดับ เขตดับเพลิงและไฟส่องสว่าง Silver Lane ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1925 เมื่อวันที่ 10 มิถุนายน ค.ศ. 1929 ผู้มีสิทธิเลือกตั้งในเมืองได้อนุมัติกฎบัตรฉบับใหม่ เขตเก่าทั้งหมดถูกยกเลิกและสภาเมืองจะควบคุมเทศบาล[8]

ตั้งแต่มีการตั้งถิ่นฐานครั้งแรก เศรษฐกิจของอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดเป็นเกษตรกรรมเป็นหลัก โดยมียาสูบเป็นพืชผลหลัก ทั้งหมดนี้เปลี่ยนไปในปี 1929 เมื่อFrederick Rentschlerหัวหน้าบริษัทPratt & Whitneyย้ายการผลิตจากฮาร์ตฟอร์ดไปยังพื้นที่กว้างขวาง 1,100 เอเคอร์ (450 เฮกตาร์) ในอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด พื้นที่ดังกล่าวมีสนามบินเล็กๆ ชื่อRentschler Fieldซึ่งเปิดให้บริการตั้งแต่ปี 1931 ถึงปี 1999 เดิมทีใช้สำหรับเที่ยวบินทดสอบและปฏิบัติการซ่อมบำรุง และต่อมาใช้สำหรับการบินของบริษัท[9]พื้นที่ 75 เอเคอร์ (30 เฮกตาร์) ถูกปลดประจำการจากสนามบินในช่วงทศวรรษ 1990 และได้รับการบริจาคให้กับรัฐคอนเนตทิคัตโดยUnited Technologiesในปี 1999 และสนาม Rentschler Field แห่งใหม่ได้เปิดดำเนินการเป็นสนามกีฬาที่มีความจุ 40,000 คน ตามข้อตกลงการเช่ากับรัฐUConnจะลงเล่นเกมฟุตบอลในบ้านทั้งหมดที่สนาม Rentschler Field เมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม 2015 มีการประกาศว่าสนามแห่งนี้ได้รับการตั้งชื่อว่าPratt & Whitney Stadium ที่สนาม Rentschler Fieldตามข้อตกลงระหว่าง Pratt & Whitney และ UConn โดยพื้นสนามยังคงใช้ชื่อว่า Rentschler Field [10]

ภูมิศาสตร์

เมืองนี้ตั้งอยู่บนฝั่งตะวันออกของแม่น้ำคอนเนตทิคัตตรงข้ามกับฮาร์ตฟอร์ดเมืองนี้ประกอบด้วยย่านเบิร์นไซด์ฮ็อคคานัม และเมย์เบอร์รีวิลเลจตามสำนักงานสำมะโนประชากรของสหรัฐอเมริกาเมืองนี้มีพื้นที่ทั้งหมด 18.7 ตารางไมล์ (48.5 ตารางกิโลเมตร)โดย 18.0 ตารางไมล์ (46.6 ตารางกิโลเมตร)เป็นพื้นดินและ 0.73 ตารางไมล์ (1.9 ตารางกิโลเมตร)หรือ 3.93% เป็นน้ำ[4]

ภูมิอากาศ

ข้อมูลสภาพภูมิอากาศสำหรับอีสต์ฮาร์ฟอร์ด (ค่าปกติ 1991–2020)
เดือนม.คก.พ.มาร์เม.ย.อาจจุนก.ค.ส.ค.ก.ย.ต.ค.พฤศจิกายนธันวาคมปี
ค่าเฉลี่ยสูงสุดรายวัน °F (°C)36.1
(2.3)		38.8
(3.8)		46.9
(8.3)		59.5
(15.3)		70.3
(21.3)		78.8
(26.0)		84.2
(29.0)		82.8
(28.2)		75.6
(24.2)		63.5
(17.5)		51.8
(11.0)		41.5
(5.3)		60.8
(16.0)
ค่าเฉลี่ยรายวัน °F (°C)27.9
(−2.3)		29.8
(−1.2)		37.9
(3.3)		49.5
(9.7)		60.1
(15.6)		68.9
(20.5)		74.5
(23.6)		72.9
(22.7)		65.5
(18.6)		53.6
(12.0)		42.8
(6.0)		33.6
(0.9)		51.4
(10.8)
ค่าเฉลี่ยต่ำสุดรายวัน °F (°C)19.4
(−7.0)		21.0
(−6.1)		28.8
(−1.8)		39.4
(4.1)		49.6
(9.8)		59.0
(15.0)		64.6
(18.1)		63.0
(17.2)		55.4
(13.0)		43.7
(6.5)		33.8
(1.0)		25.7
(−3.5)		41.9
(5.5)
ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยนิ้ว (มม.)3.65
(93)		3.22
(82)		4.33
(110)		4.16
(106)		3.51
(89)		4.61
(117)		4.54
(115)		4.60
(117)		4.48
(114)		4.76
(121)		3.63
(92)		4.73
(120)		50.22
(1,276)
จุดน้ำค้างเฉลี่ย°F (°C)18.3
(−7.6)		19.0
(−7.2)		24.6
(−4.1)		34.5
(1.4)		46.9
(8.3)		57.6
(14.2)		63.3
(17.4)		62.6
(17.0)		56.3
(13.5)		44.6
(7.0)		33.1
(0.6)		24.6
(−4.1)		40.5
(4.7)
ที่มา 1: NCEI (ปริมาณน้ำฝน) [11]
แหล่งที่มา 2: PRISM Climate Group [12]

ข้อมูลประชากร

ณ ปี 2021 [13]มีผู้คน 50,731 คน 20,206 ครัวเรือน และ 12,830 ครอบครัวอาศัยอยู่ในเมืองความหนาแน่นของประชากรอยู่ที่ 3,200 คนต่อตารางไมล์ (1,200 คน/กม. 2 ) มีหน่วยที่อยู่อาศัย 21,328 หน่วย โดยมีความหนาแน่นเฉลี่ย 1,180.2 หน่วยต่อตารางไมล์ (455.7 หน่วย/กม. 2 ) องค์ประกอบทางเชื้อชาติของเมืองคือคนผิวขาว ที่ไม่ใช่ฮิสแปนิก 32.6 % คนผิวดำหรือแอฟริกันอเมริกัน 24.8% ชนพื้นเมืองอเมริกัน 0.04% ชาวเอเชีย 3.7% ชาวเกาะแปซิฟิก 0.00% และ 6.9% จากสองเชื้อชาติขึ้นไปฮิสแปนิกหรือลาตินจากเชื้อชาติใดๆ ก็ตามคิดเป็น 38.2% ของประชากร เมืองนี้ประสบกับการเปลี่ยนแปลงทางประชากรอย่างมีนัยสำคัญในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมาอันเนื่องมาจากการอพยพจากฮาร์ตฟอร์ด เช่นเดียวกับผู้อยู่อาศัยผิวขาวที่ออกจากเมืองไปยังชานเมืองอื่น ๆ[14]

มีครัวเรือนทั้งหมด 20,206 ครัวเรือน โดย 29.2% มีเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีอาศัยอยู่ด้วย 41.5% เป็นคู่สามีภรรยาที่อาศัยอยู่ด้วยกัน 17.4% มีแม่บ้านที่ไม่มีสามีอยู่ด้วย และ 36.5% ไม่ใช่ครอบครัว จากครัวเรือนทั้งหมด 30.2% ประกอบด้วยบุคคล และ 11.3% มีคนอยู่คนเดียวที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไป ขนาดครัวเรือนโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 2.42 คน และขนาดครอบครัวโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 3.01 คน

ในเมือง ประชากรมีอายุกระจายตัว โดยมี 24.1% อายุต่ำกว่า 18 ปี 7.8% อายุระหว่าง 18 ถึง 24 ปี 30.2% อายุระหว่าง 25 ถึง 44 ปี 22.3% อายุระหว่าง 45 ถึง 64 ปี และ 15.6% อายุ 65 ปีขึ้นไป อายุเฉลี่ยอยู่ที่ 37 ปี สำหรับผู้หญิงทุก 100 คน มีผู้ชาย 91.4 คน สำหรับผู้หญิงอายุ 18 ปีขึ้นไปทุก 100 คน มีผู้ชาย 87.8 คน

รายได้เฉลี่ยสำหรับครัวเรือนในเมืองอยู่ที่ 59,954 เหรียญสหรัฐและรายได้เฉลี่ยสำหรับครอบครัวอยู่ที่ 50,540 เหรียญสหรัฐ ผู้ชายมีรายได้เฉลี่ย 36,823 เหรียญสหรัฐ เทียบกับ 29,860 เหรียญสหรัฐสำหรับผู้หญิงรายได้ต่อหัวสำหรับเมืองอยู่ที่ 21,763 เหรียญสหรัฐ ประมาณ 8.1% ของครอบครัวและ 10.3% ของประชากรอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจนรวมถึง 15.5% ของผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปีและ 7.3% ของผู้ที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไป

รัฐบาลและการเมือง

อดีตนายกเทศมนตรี มาร์เซีย เลอแคลร์

เมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดมีรัฐบาลแบบนายกเทศมนตรี-สภาเมืองไมเคิล พี. วอลช์ เข้ารับตำแหน่งนายกเทศมนตรีเมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน 2021 [15]วอลช์เข้ามาแทนที่มาริเซีย เลอแคลร์ ซึ่งดำรงตำแหน่งมาห้าสมัยก่อนตัดสินใจไม่ลงสมัครรับเลือกตั้งใหม่[16]ทั้งคู่เป็นเดโมแครต

ในการเลือกตั้งประธานาธิบดี อีสต์ฮาร์ตฟอร์ดลงคะแนนเสียงให้ผู้สมัครจากพรรคเดโมแครตเป็นหลัก

เมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดลงคะแนนเสียง
โดยพรรคการเมืองในการเลือกตั้งประธานาธิบดี[17]
ปีประชาธิปไตยพรรครีพับลิกันบุคคลที่สาม
202071.76% 14,78726.81% 5,5241.43% 294
201669.20% 13,18027.37% 5,2133.43% 654
201275.04% 14,14924.16% 4,5560.80% 150
200873.19% 14,81125.67% 5,1951.14% 230
200464.25% 11,99633.86% 6,3221.90% 354
200067.12% 12,37127.80% 5,1245.08% 936
199662.84% 11,90423.89% 4,52513.27% 2,514
199248.70% 11,45027.53% 6,47223.78% 5,590
198858.98% 12,51140.07% 8,5010.95% 201
198447.78% 10,64751.64% 11,5080.58% 129
198049.30% 11,41636.65% 8,48714.05% 3,254
197657.57% 14,05241.70% 10,1780.73% 179
197250.61% 13,05748.12% 12,4141.27% 327
196860.03% 14,34933.20% 7,9356.78% 1,620
196477.07% 16,60522.93% 4,9400.00% 0
196062.53% 12,97137.47% 7,7710.00% 0
195644.52% 8,26655.48% 10,3030.00% 0
การลงทะเบียนผู้มีสิทธิเลือกตั้งและพรรคการเมือง ณ วันที่ 30 ตุลาคม 2550 [18]
งานสังสรรค์ผู้มีสิทธิ์ลงคะแนนเสียงที่กระตือรือร้นผู้ลงคะแนนเสียงที่ไม่ได้ใช้งานรวมผู้มีสิทธิ์ลงคะแนนเปอร์เซ็นต์
ประชาธิปไตย11,3211,08812,40945.82%
พรรครีพับลิกัน2,8203053,12511.54%
ไม่สังกัด10,0871,42011,50742.48%
พรรคการเมืองย่อย386440.16%
ทั้งหมด24,2662,81927,085100%
ประชากรในประวัติศาสตร์
สำมะโนประชากรโผล่.บันทึก%
18203,375-
18502,497-
18602,95118.2%
18703,0071.9%
18803,50016.4%
18904,45527.3%
19006,40643.8%
19108,13827.0%
192011,64843.1%
193017,12547.0%
194018,6158.7%
195029,93360.8%
196043,97746.9%
197057,58330.9%
198052,563-8.7%
199050,452-4.0%
200049,575-1.7%
201051,2523.4%
202051,045-0.4%

เศรษฐกิจ

เมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดเป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่ของบริษัทPratt & Whitney [19]ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ กลุ่มบริษัท Raytheon Technologiesโรงงานผลิตครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของเมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด และในช่วงรุ่งเรือง บริษัทได้จ้างพนักงานหลายหมื่นคน [20]อย่างไรก็ตาม ปัจจุบัน บริษัทจ้างพนักงานเพียง 7,621 คนเท่านั้น เมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดยังมี โรงงานบรรจุ ขวด Coca-Colaซึ่งตั้งอยู่บนถนนเมน เมืองนี้มีสวนอุตสาหกรรมและเขตชานเมืองมากมาย และในช่วงต้นทศวรรษปี 2000 นักวางผังเมืองได้จัดวางสนามกีฬาระดับภูมิภาคอย่างRentschler Stadium (ก่อสร้างแล้วเสร็จในเดือนกันยายน 2003) และห้างสรรพสินค้า Cabela'sซึ่งเน้นการล่าสัตว์และตั้งแคมป์ โดยตั้งอยู่ใน สนามบิน Rentschler Fieldซึ่งเป็นสนามบินเก่าของบริษัท Pratt & Whitney ที่ว่างเปล่าในขณะนั้น[21]

นายจ้างชั้นนำ

นายจ้างชั้นนำในอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดตามรายงานทางการเงินประจำปี 2023 ฉบับสมบูรณ์ของเมือง: [22]

-นายจ้างจำนวนพนักงาน
1แพรตต์แอนด์วิตนีย์8,000
2เมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด1,716
3มหาวิทยาลัยกู๊ดวิน533
4ศูนย์สุขภาพริมน้ำ385
5สหกรณ์ออมทรัพย์อเมริกันอีเกิลเฟเดอรัล331
6ก๊าซธรรมชาติคอนเนตทิคัต310
7บริษัท เรย์ธีออน เทคโนโลยี275
8ฮอฟแมน ออโต้249
9บริษัท เจงกราส มอเตอร์ คาร์ส244
10บริษัทบรรจุขวดโคคา-โคล่า199

โครงสร้างพื้นฐาน

สาธารณูปโภค

การศึกษา

โรงเรียนรัฐบาลอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด

สถานที่ท่องเที่ยว

ป้ายเข้าสู่สวนสาธารณะแม่น้ำใหญ่
สนามกีฬา Rentschler Fieldในอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด

Great River Park ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำคอนเนตทิคัตในอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด มีกิจกรรมริมน้ำมากมายสำหรับเมือง[23]

Wickham Parkตั้งอยู่ในอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดและแมนเชสเตอร์มีสวนสไตล์ตะวันออก น้ำพุ ทุ่งโล่ง ป่าไม้ บ่อน้ำ พื้นที่ปิกนิก สนามซอฟต์บอล และสวนนกฝั่งตะวันตกของสวนสาธารณะมีทัศนียภาพอันงดงามของอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดและเส้นขอบฟ้าของเมืองฮาร์ตฟอร์ดที่ทอดข้ามแม่น้ำคอนเนตทิคัต และเป็นสถานที่ยอดนิยมสำหรับงานแต่งงาน นอกจากนี้ยังมีเนินสำหรับเล่นเลื่อนหิมะที่ได้รับความนิยมมากในฤดูหนาวอีกด้วย[24]

ใกล้ๆ กันนั้นสนามกีฬา Pratt & Whitney ที่ Rentschler Fieldเป็นสนามเหย้าของทีมฟุตบอล Huskies [ 25]

บุคคลที่มีชื่อเสียง

อ้างอิง

  1. ^ ab ระบบสารสนเทศชื่อภูมิศาสตร์ของสำนักงานสำรวจธรณีวิทยาสหรัฐอเมริกา: อีสต์ฮาร์ตฟอร์ด คอนเนตทิคัต
  2. ^ Stuart, Christine (13 สิงหาคม 2021). "Census Data Shows Shifts In Connecticut's Demographics". CT News Junkie . สืบค้นเมื่อ13 สิงหาคม 2021 .
  3. ^ "สำมะโนประชากร - โปรไฟล์ภูมิศาสตร์: เมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด, เคาน์ตี้ฮาร์ตฟอร์ด, คอนเนตทิคัต" สำนักงานสำมะโนประชากรแห่งสหรัฐอเมริกาสืบค้นเมื่อ15 ธันวาคม 2021
  4. ^ ab "Geographic Identifiers: 2010 Demographic Profile Data (G001): East Hartford town, Hartford County, Connecticut". สำนักงานสำมะโนประชากรของสหรัฐอเมริกา, American Factfinder. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2020 . สืบค้น เมื่อ 26 พฤศจิกายน 2012 .
  5. ^ abc กูดวิน โจเซฟ โอลคอตต์ (1879). อีสต์ฮาร์ตฟอร์ด: ประวัติศาสตร์และประเพณี ฮาร์ตฟอร์ด คอนเนตทิคัต: Case, Lockwood และ Brainard Co.
  6. ^ Burnham, Roderick Henry (1869). The Burnham Family; Or Genealogical Records of the Descendants of the Four . ฮาร์ตฟอร์ด คอนเนตทิคัต: Case, Lockwood, and Brainard Co.
  7. ^ "อีสต์ฮาร์ตฟอร์ด". ConnecticutHistory.org . สืบค้นเมื่อ6 กันยายน 2019 .
  8. ^ Paquette, Lee (1976). Only More So: The History of East Hartford, 1783-1976 . East Hartford, CT: Raymond Library Company. หน้า 142, 205, 209
  9. ^ "24 พฤษภาคม 1931: 'ต้นฉบับ' Rentschler Field Dedicated". United Technologies . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2019 .
  10. ^ การเช่าถูกเปลี่ยนชื่อเป็นสนามกีฬา Pratt & Whitney ที่สนาม Rentschler
  11. ^ "สถานี: EAST HARTFORD 1.3 E, CT US US1CTHR0022" (PDF) . สรุปค่าปกติรายเดือน 1991–2020 . NOAA . หน้า 1 . สืบค้นเมื่อ16 พฤษภาคม 2024 .
  12. ^ "Time Series Values ​​for Individual Locations". prism.oregonstate.edu . Oregon State University: Northwest Alliance for Computational Science & Engineering . สืบค้นเมื่อ16 พฤษภาคม 2024 . ละติจูด: 41.7824 ลองจิจูด: -72.6211 ระดับความสูง: 14 เมตร (46 ฟุต)
  13. ^ "เว็บไซต์สำมะโนประชากร ของสหรัฐอเมริกา" สำนักงานสำมะโนประชากรของสหรัฐอเมริกาสืบค้นเมื่อ4 กันยายน 2020
  14. ^ "East Hartford, CT Population - Census 2010 and 2000 Interactive Map, Demographics, Statistics, Quick Facts - CensusViewer". censusviewer.com . สืบค้นเมื่อ13 กันยายน 2020 .
  15. ^ Villanova, Joseph (9 พฤศจิกายน 2021). "Walsh sworn in as East Hartford's new mayor". Journal Inquirer สืบค้นเมื่อ8 กันยายน 2022 .
  16. ^ Branciforte, Anthony (5 กุมภาพันธ์ 2021). "East Hartford's Mayor Leclerc won't seek re-election this year". www.journalinquirer.com/ . Journal Inquirer . สืบค้นเมื่อ8 กันยายน 2022 .
  17. ^ "แถลงการณ์การลงคะแนนเสียงการเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ. 2465"
  18. ^ "สถิติการลงทะเบียนและการลงทะเบียนงานปาร์ตี้ ณ วันที่ 30 ตุลาคม 2550" (PDF) . เลขาธิการรัฐคอนเนตทิคัต เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ18 กันยายน 2551 .
  19. ^ "ติดต่อเรา เก็บถาวร 2011-03-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน " Pratt & Whitney . สืบค้นเมื่อ 7 มกราคม 2011 "สำนักงานใหญ่ของบริษัท Pratt & Whitney 400 Main Street East Hartford, CT 06108"
  20. ^ เฉิน, เซียงหมิง และจอห์น เชโม. 2013. “Shifting Fortunes: Hartford's Global and Regional Economic Dimensions.” หน้า 193-218 ใน Confronting Urban Legacy: Rediscovering Hartford and New England's Forgotten Cities. เซียงหมิง เฉิน และนิค เบคอน (บรรณาธิการ). แลนแฮม, แมริแลนด์: Lexington Books.
  21. ^ Bacon, Nick. 2013. “Podunk after Pratt: Place and Placelessness in East Hartford, CT.” หน้า 46-64 ใน Confronting Urban Legacy: Rediscovering Hartford and New England's Forgotten Cities. Xiangming Chen และ Nick Bacon (บรรณาธิการ) Lanham, MD: Lexington Books
  22. ^ "รายงานการเงินประจำปีฉบับสมบูรณ์ของเมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด สิ้นสุดวันที่ 30 มิถุนายน 2023" ( PDF)เมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ดสืบค้นเมื่อ6 มีนาคม 2024
  23. ^ "Great River Park | Riverfront Recapture". www.riverfront.org . สืบค้นเมื่อ22 พฤษภาคม 2017 .
  24. ^ "Wickham Park, Manchester Connecticut". www.wickhampark.org . สืบค้นเมื่อ22 พฤษภาคม 2017 .
  25. ^ "สนามกีฬา PRATT & WHITNEY ที่สนาม RENTSCHLER". กรีฑา UConn . สืบค้นเมื่อ20 กรกฎาคม 2021 .
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด คอนเนตทิคัต
  • เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของเมืองอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด
  • สมาคมประวัติศาสตร์แห่งอีสต์ฮาร์ตฟอร์ด
Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=East_Hartford,_Connecticut&oldid=1250027666"