กฎบัตรสังคมยุโรปเป็นสนธิสัญญาของสภายุโรป ซึ่งเปิดให้ลงนามเมื่อวันที่ 18 ตุลาคม 1961 และมีผลบังคับใช้ครั้งแรกเมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 1965 หลังจากเยอรมนีตะวันตกกลายเป็นประเทศที่ 5 จาก 13 ประเทศที่ลงนามให้สัตยาบันต่อกฎบัตรดังกล่าว ในปี 1991 มี 20 ประเทศที่ให้สัตยาบันต่อกฎบัตรดังกล่าว[1]
กฎบัตรได้รับการจัดตั้งขึ้นเพื่อสนับสนุนอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิมนุษยชนแห่งยุโรปซึ่งส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมืองและเพื่อขยายขอบเขตของสิทธิพื้นฐานที่ได้รับการคุ้มครองให้รวมถึงสิทธิทางสังคมและเศรษฐกิจกฎบัตรยังรับประกันสิทธิและเสรีภาพในเชิงบวกที่เกี่ยวข้องกับบุคคลทุกคนในชีวิตประจำวัน สิทธิพื้นฐานที่กำหนดไว้ในกฎบัตรมีดังนี้: ที่อยู่อาศัย[2] สุขภาพ[3] การศึกษาสิทธิแรงงานการจ้างงานเต็มที่[4]การลดชั่วโมงการทำงาน[5] การจ่ายเงินที่เท่าเทียมกันสำหรับงานที่เท่าเทียมกัน [ 6] การลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร [ 7] หลักประกันทางสังคม[8] การคุ้มครองทางสังคมและทางกฎหมายจากความยากจนและการกีดกันทางสังคม[9] การเคลื่อนย้าย บุคคลอย่างเสรี และ การไม่เลือกปฏิบัติรวมถึงสิทธิของแรงงานข้ามชาติ[10]และผู้พิการ[11 ]
รัฐภาคีแห่งกฎบัตรจะต้องส่งรายงานประจำปีเกี่ยวกับบทบัญญัติบางส่วนของกฎบัตร (ไม่ว่าจะเป็นกฎบัตรปี 1961 หรือกฎบัตรแก้ไขปี 1996) โดยต้องแสดงให้เห็นว่ารัฐภาคีเหล่านั้นได้นำไปปฏิบัติในทางกฎหมายและในทางปฏิบัติอย่างไร
กฎบัตรดังกล่าวได้รับการแก้ไขในปี 1996 กฎบัตรฉบับแก้ไขมีผลบังคับใช้ในปี 1999 และจะเข้ามาแทนที่สนธิสัญญาฉบับแรกในปี 1961 กฎบัตรดังกล่าวกำหนดสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพและจัดตั้งกลไกกำกับดูแลเพื่อรับรองความเคารพจากรัฐภาคี
มาตรา 21 สร้างสิทธิในการเข้าถึงข้อมูลและการปรึกษาหารือ
มาตรา 22 บัญญัติให้ “สิทธิในการมีส่วนร่วมในการกำหนดและปรับปรุงสภาพการทำงานและสภาพแวดล้อมในการทำงาน” หรือการตัดสินใจร่วมกัน ผ่านการเป็นตัวแทนใน คณะกรรมการบริหารของบริษัท หรือองค์กรและสภาการทำงาน
คณะกรรมการสิทธิทางสังคมแห่งยุโรป (ECSR) เป็นองค์กรที่รับผิดชอบในการติดตามตรวจสอบการปฏิบัติตามกฎหมายในประเทศที่เป็นภาคีของกฎบัตร
ECSR ประกอบด้วยสมาชิกอิสระ 15 ราย ที่ได้รับเลือกโดยคณะรัฐมนตรี ของสภาแห่งยุโรป เป็นระยะเวลา 6 ปี และสามารถต่ออายุได้หนึ่งครั้ง
ภายใต้พิธีสารเพิ่มเติมปี 1995 ที่กำหนดระบบการร้องเรียนรวม ซึ่งมีผลใช้บังคับในปี 1998 สามารถยื่นคำร้องเรียนเกี่ยวกับการละเมิดกฎบัตรได้ที่ ECSR
องค์กรบางแห่งมีสิทธิที่จะยื่นคำร้องเรียนต่อ ECSR (ได้มีการจัดทำรายชื่อพิเศษขององค์กรพัฒนาเอกชนซึ่งประกอบด้วยองค์กรพัฒนาเอกชนที่ได้รับสถานะการมีส่วนร่วมกับสภายุโรป) ECSR จะตรวจสอบคำร้องเรียนและประกาศว่าคำร้องเรียนนั้นสามารถรับฟังได้หากเป็นไปตามข้อกำหนดอย่างเป็นทางการ จากนั้นรัฐภาคีอาจตอบกลับเป็นลายลักษณ์อักษร และฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจร้องขอให้มีการไต่สวนในขั้นตอนการดำเนินการ ในที่สุด คณะกรรมการจะตัดสินใจเกี่ยวกับข้อดีข้อเสีย