ราชสมาคมดาราศาสตร์

ราชสมาคมดาราศาสตร์

ทางเข้า Royal Astronomical Society ที่Burlington House ลอนดอน
คำย่อ	ราชส.
การก่อตัว	10 มีนาคม พ.ศ.2363 ; 204 ปี มาแล้ว ( 1820-03-10 )
พิมพ์	เอ็นจีโอสังคมแห่งการเรียนรู้
สถานะทางกฎหมาย	องค์กรการกุศลที่จดทะเบียนแล้ว
วัตถุประสงค์	เพื่อส่งเสริมวิทยาศาสตร์ดาราศาสตร์และธรณีฟิสิกส์
ชื่อตำแหน่งวิชาชีพ	สมาชิกราชสมาคมดาราศาสตร์ (FRAS)
สำนักงานใหญ่	บ้านเบอร์ลิงตัน
ที่ตั้ง	พิคคาดิลลี่ลอนดอน
พิกัด	51°30′32″N 0°8′22″W / 51.50889°N 0.13944°W / 51.50889; -0.13944
ผู้สนับสนุน	พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 3
ประธาน	ไมค์ ล็อควู้ด
ผู้อำนวยการบริหาร	ฟิลิป ไดมอนด์[1]
เว็บไซต์	www.ras.ac.uk
เดิมเรียกว่า	สมาคมดาราศาสตร์แห่งลอนดอน (1820–31)

Royal Astronomical Society ( RAS ) เป็นสมาคมและองค์กรการกุศลที่สนับสนุนและส่งเสริมการศึกษาเกี่ยวกับดาราศาสตร์วิทยาศาสตร์ระบบสุริยะ ธรณีฟิสิกส์และสาขาวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด[ ^2]สำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในBurlington Houseบนถนน Piccadillyในลอนดอนสมาคมมีสมาชิกมากกว่า 4,000 คนที่เรียกว่า Fellows ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนักวิจัยมืออาชีพหรือบัณฑิตศึกษา^[2]ประมาณหนึ่งในสี่ของ Fellows อาศัยอยู่นอกสหราชอาณาจักร^[2]

สมาคมจัดการประชุมทางวิทยาศาสตร์ทุกเดือนในลอนดอน และการประชุมดาราศาสตร์แห่งชาติ ประจำปี ในสถานที่ต่างๆ ในหมู่เกาะอังกฤษ RAS เผยแพร่วารสารวิทยาศาสตร์ Monthly Notices of the Royal Astronomical Society , Geophysical Journal InternationalและRAS Techniques and Instrumentsร่วมกับนิตยสารการค้า Astronomy & Geophysics

RAS มีหน้าที่ดูแลห้องสมุดวิจัย ดาราศาสตร์ ดำเนินการประชาสัมพันธ์ และให้คำแนะนำแก่รัฐบาลสหราชอาณาจักรเกี่ยวกับการศึกษาทางดาราศาสตร์ สมาคมฯ ยกย่องความสำเร็จในด้านดาราศาสตร์และธรณีฟิสิกส์ด้วยการมอบรางวัลและของรางวัลประจำปี โดยรางวัลสูงสุดคือเหรียญทองของ Royal Astronomical Society RAS เป็นองค์กรของสหราชอาณาจักรที่ยึดมั่นในInternational Astronomical Unionและเป็นสมาชิกของ UK Science Council

ส่วนนี้ต้องการการขยายเพิ่มเติมคุณสามารถช่วยได้โดยการเพิ่มข้อมูลเข้าไป ( เมษายน 2024 )

สมาคมนี้ก่อตั้งขึ้นในปี 1820 ในชื่อAstronomical Society of Londonเพื่อสนับสนุน การวิจัย ทางดาราศาสตร์ในเวลานั้น สมาชิกส่วนใหญ่เป็น " นักดาราศาสตร์สุภาพบุรุษ " มากกว่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญ ต่อมาในปี 1831 สมาคมก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็น Royal Astronomical Society โดยได้รับพระราชกฤษฎีกา จากพระเจ้าวิลเลียมที่ 4

ระหว่างปี 1835 และ 1916 สตรีไม่ได้รับอนุญาตให้เป็นสมาชิก แต่Anne Sheepshanks , Lady Margaret Lindsay Huggins, Agnes Clerke , Annie Jump CannonและWilliamina Flemingได้รับการแต่งตั้งเป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์ ในปี 1886 Isis Pogsonเป็นผู้หญิงคนแรกที่พยายามเลือกเป็นสมาชิกของ RAS โดยได้รับการเสนอชื่อ (ไม่ประสบความสำเร็จ) โดยพ่อของเธอและสมาชิกอีกสองคน สมาชิกทั้งหมดเป็นผู้ชายจนถึงเวลานี้และการเสนอชื่อของเธอถูกถอนออกเมื่อทนายความอ้างว่าภายใต้บทบัญญัติของกฎบัตรราชวงศ์ของสมาคม สมาชิกจะเรียกว่าเขา เท่านั้น และต้องเป็นผู้ชาย กฎบัตรเพิ่มเติมในปี 1915 เปิดโอกาสสำหรับผู้หญิง เมื่อวันที่ 14 มกราคม 1916 Mary Adela Blagg , Ella K Church, A Grace Cook , Irene Elizabeth Toye Warner และFiammetta Wilsonเป็นผู้หญิงห้าคนแรกที่ได้รับเลือกให้เป็นสมาชิก^{[3] [4]}

กิจกรรมหลักอย่างหนึ่งของ RAS คือการตีพิมพ์วารสารที่ผ่านการตรวจสอบโดยผู้ทรงคุณวุฒิ โดยตีพิมพ์วารสารวิจัยหลัก 3 ฉบับ ได้แก่Monthly Notices of the Royal Astronomical Societyสำหรับหัวข้อทางดาราศาสตร์Geophysical Journal Internationalสำหรับหัวข้อทางธรณีฟิสิกส์ (ร่วมกับDeutsche Geophysikalische Gesellschaft ) และRAS Techniques & Instrumentsสำหรับวิธีการวิจัยในสาขาวิชาดังกล่าว นอกจากนี้ สมาคมยังตีพิมพ์นิตยสารการค้าสำหรับสมาชิก ชื่อว่าAstronomy & Geophysics

ประวัติของวารสารที่ตีพิมพ์โดย RAS (โดยใช้ตัวย่อจากAstrophysics Data System ^[5] ) มีดังนี้:

• บันทึกความทรงจำของราชสมาคมดาราศาสตร์ (MmRAS): 1822–1977 ^[6]
• ประกาศรายเดือนของ Royal Astronomical Society (MNRAS): 1827–ปัจจุบัน
• ภาคผนวกทางธรณีฟิสิกส์สำหรับการแจ้งเตือนรายเดือน (MNRAS): 1922–1957
• วารสารธรณีฟิสิกส์ (GeoJ): 1958–1988
• Geophysical Journal International (GeoJI): 1989–ปัจจุบัน (การนับเล่มต่อจาก GeoJ)
• วารสารรายไตรมาสของราชสมาคมดาราศาสตร์ (QJRAS): 1960–1996
• ดาราศาสตร์และธรณีฟิสิกส์ (A&G): 1997–ปัจจุบัน (การนับเล่มต่อจาก QJRAS)
• เทคนิคและเครื่องมือ RAS (RASTI): 2021–ปัจจุบัน^[7]

สมาชิกเต็มตัวของ RAS เรียกอีกอย่างว่า Fellows และอาจใช้ตัวอักษรหลังนาม FRASได้ Fellowship เปิดรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปที่ถือว่าเป็นที่ยอมรับของสมาคม เนื่องจากสมาคมก่อตั้งในช่วงเวลาที่ยังไม่มีนักดาราศาสตร์มืออาชีพจำนวนมาก จึงไม่จำเป็นต้องมีคุณสมบัติอย่างเป็นทางการ อย่างไรก็ตาม ประมาณสามในสี่ของ Fellows เป็นนักดาราศาสตร์ มืออาชีพ หรือนักธรณีฟิสิกส์สมาคมทำหน้าที่เป็นองค์กรวิชาชีพสำหรับนักดาราศาสตร์และนักธรณีฟิสิกส์ในสหราชอาณาจักร และ Fellows สามารถสมัครขอ สถานะ Chartered Scientist ของ Science Council ได้ผ่านทางสมาคม สมาคมมีผู้สมัคร Fellowship 3,000 คนในปี 2003

ในปี 2009 มีการเปิดตัวโครงการสำหรับผู้ที่สนใจดาราศาสตร์และธรณีฟิสิกส์แต่ไม่มีคุณสมบัติทางวิชาชีพหรือความรู้เฉพาะทางในสาขาดังกล่าว บุคคลดังกล่าวสามารถเข้าร่วมกลุ่ม Friends of the RAS ซึ่งเสนอการบรรยาย การเยี่ยมชม และกิจกรรมทางสังคมที่เป็นที่นิยม

สมาคมจัดโปรแกรมการประชุมมากมาย:

การประชุม RAS ที่ใหญ่ที่สุดในแต่ละปีคือการประชุมดาราศาสตร์แห่งชาติซึ่งเป็นการประชุมสำคัญของนักดาราศาสตร์มืออาชีพ การประชุมนี้จัดขึ้นเป็นเวลา 4-5 วันในช่วงฤดูใบไม้ผลิหรือต้นฤดูร้อนของทุกปี โดยปกติจะจัดขึ้นที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในสหราชอาณาจักร นักดาราศาสตร์หลายร้อยคนเข้าร่วมทุกปี

การประชุม "ไฮไลท์" เล็กๆ ที่มีบ่อยครั้งขึ้นจะมีการบรรยายเกี่ยวกับหัวข้อการวิจัยทางดาราศาสตร์และธรณีฟิสิกส์ โดยมักจะบรรยายโดยผู้ได้รับรางวัลจากสมาคม การประชุมดังกล่าวมักจัดขึ้นที่Burlington Houseในลอนดอนในช่วงบ่ายของวันศุกร์ที่สองของทุกเดือนตั้งแต่เดือนตุลาคมถึงเดือนพฤษภาคม การบรรยายมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ผู้ฟังซึ่งเป็นนักดาราศาสตร์และนักธรณีฟิสิกส์สามารถเข้าร่วมได้อย่างกว้างขวาง และทุกคนสามารถเข้าร่วมได้ฟรี (ไม่เฉพาะสมาชิกของสมาคมเท่านั้น) รายงานอย่างเป็นทางการของการประชุมจะตีพิมพ์ในนิตยสารThe Observatory ^[8]

การประชุมหารือของผู้เชี่ยวชาญจะจัดขึ้นในวันเดียวกับการประชุมสำคัญแต่ละครั้ง การประชุมเหล่านี้มุ่งเป้าไปที่นักวิทยาศาสตร์มืออาชีพในสาขาการวิจัยเฉพาะ และอนุญาตให้วิทยากรหลายคนเสนอผลลัพธ์ใหม่หรือบทวิจารณ์ในสาขาวิทยาศาสตร์ โดยปกติแล้วจะมีการประชุมหารือในหัวข้อต่างๆ สองครั้งพร้อมกัน (ครั้งหนึ่งเกี่ยวกับดาราศาสตร์และอีกครั้งหนึ่งเกี่ยวกับธรณีฟิสิกส์) ที่สถานที่ต่างๆ ภายใน Burlington House ก่อนการประชุมสำคัญในวันนั้น การประชุมดังกล่าวไม่มีค่าใช้จ่ายสำหรับสมาชิกของสมาคม แต่มีค่าธรรมเนียมเล็กน้อยสำหรับผู้ที่ไม่ใช่สมาชิก^[8]

RAS จัดโปรแกรมการบรรยายสาธารณะ เป็นประจำ สำหรับผู้ชมทั่วไปที่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ โดยส่วนใหญ่จัดขึ้นทุกวันอังคาร เดือนละครั้ง โดยบรรยายเรื่องเดียวกันสองครั้ง ครั้งแรกในช่วงเที่ยงวันและครั้งที่สองในช่วงเย็น สถานที่จัดแตกต่างกันไป แต่โดยปกติจะจัดที่Burlington Houseหรือสถานที่อื่นๆ ใกล้เคียงในใจกลางลอนดอน การบรรยายไม่มีค่าใช้จ่าย แต่บางเซสชันยอดนิยมต้องจองล่วงหน้า^[9]

เป็นครั้งคราวสมาคมจะเป็นเจ้าภาพหรือสนับสนุนการประชุมในส่วนอื่นๆ ของสหราชอาณาจักร โดยมักจะร่วมมือกับสมาคมวิทยาศาสตร์และมหาวิทยาลัยอื่นๆ

Royal Astronomical Society มีหนังสือและวารสารด้านดาราศาสตร์และธรณีฟิสิกส์ที่ครอบคลุมมากกว่าห้องสมุดของมหาวิทยาลัยและสถาบันวิจัยส่วนใหญ่ ห้องสมุดแห่งนี้รวบรวมวารสารดาราศาสตร์และธรณีฟิสิกส์ฉบับล่าสุดประมาณ 300 ฉบับ และมีหนังสือมากกว่า 10,000 เล่มตั้งแต่ระดับยอดนิยมจนถึงรายงานการประชุม คอลเลกชันหนังสือดาราศาสตร์หายากของ Royal Astronomical Society นั้นเป็นรองเพียงหอดูดาว Royal Observatory ในเอดินบะระของสหราชอาณาจักรเท่านั้น ห้องสมุด RAS เป็นแหล่งข้อมูลสำคัญไม่เพียงแต่สำหรับสมาคมเท่านั้น แต่ยังรวมถึงชุมชนนักดาราศาสตร์ นักธรณีฟิสิกส์ และนักประวัติศาสตร์ที่กว้างขึ้นด้วย^[10]

สมาคมส่งเสริมดาราศาสตร์ให้กับประชาชนทั่วไปผ่านหน้าเว็บไซต์สำหรับนักเรียน ครู ประชาชนทั่วไป และนักวิจัยสื่อ RAS มีบทบาทในการให้คำแนะนำเกี่ยวกับการสอบสาธารณะของสหราชอาณาจักร เช่นGCSEและA Levels

RAS ให้การสนับสนุนกลุ่มตามหัวข้อ โดยหลายกลุ่มอยู่ในพื้นที่สหวิทยาการ ซึ่งกลุ่มดังกล่าวได้รับการสนับสนุนร่วมกันจากสมาคมวิชาการหรือองค์กรวิชาชีพอื่น:

• สมาคมดาราศาสตร์ชีววิทยาแห่งบริเตนใหญ่ (ร่วมกับสถาบันดาราศาสตร์ชีววิทยาของ NASA )
• กลุ่มฟิสิกส์ของอนุภาคดาราศาสตร์ (ร่วมกับสถาบันฟิสิกส์ )
• กลุ่มเคมีดาราศาสตร์ฟิสิกส์ (ร่วมกับราชสมาคมเคมี )
• สมาคมธรณีฟิสิกส์อังกฤษ (ร่วมกับสมาคมธรณีวิทยาแห่งลอนดอน )
• กลุ่มแมกนีโตสเฟียร์ ไอโอโนสเฟียร์ และโซลาร์-เทอร์เอิร์ธ (โดยทั่วไปเรียกย่อว่า MIST)
• ฟอรัมดาวเคราะห์แห่งสหราชอาณาจักร
• กลุ่มฟิสิกส์สุริยะแห่งสหราชอาณาจักร

บุคคลคนแรกที่ดำรงตำแหน่งประธานราชสมาคมดาราศาสตร์คือวิลเลียม เฮอร์เชลแม้ว่าเขาจะไม่เคยเป็นประธานการประชุมก็ตาม และนับตั้งแต่นั้นมา นักดาราศาสตร์ที่มีชื่อเสียงหลายคนก็ดำรงตำแหน่งนี้มาโดยตลอด ตำแหน่งนี้โดยทั่วไปมีวาระการดำรงตำแหน่ง 2 ปี แต่ผู้ดำรงตำแหน่งบางคนลาออกหลังจาก 1 ปี เช่น เนื่องจากสุขภาพไม่ดีฟรานซิส เบลีย์และจอร์จ แอร์รีได้รับเลือกเป็นครั้งที่ 2 ซึ่งถือเป็นสถิติสูงสุดถึง 4 ครั้ง การดำรงตำแหน่ง 8 ปีของแอร์ลีถือเป็นสถิติสูงสุด (แอร์รีดำรงตำแหน่ง 7 ปี) ตั้งแต่ปี 1876 เป็นต้นมา ไม่มีใครดำรงตำแหน่งนานเกิน 2 ปีเลย

ประธานาธิบดีคนปัจจุบันคือ ไมค์ ล็อควูด ซึ่งเริ่มดำรงตำแหน่งเมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2567 และจะดำรงตำแหน่งเป็นเวลา 2 ปี^[11]

รางวัลสูงสุดของ Royal Astronomical Society คือเหรียญทองซึ่งสามารถมอบให้ได้ในทุกวัตถุประสงค์ แต่ส่วนมากมักจะเป็นรางวัลที่มอบให้แก่ความสำเร็จอันโดดเด่นในชีวิต^[12]บุคคลทั่วไปที่เป็นที่รู้จักดี ได้แก่อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ในปี 1926 และสตีเฟน ฮอว์คิงในปี 1985

รางวัลอื่นๆ มีไว้สำหรับหัวข้อเฉพาะในการวิจัยดาราศาสตร์หรือธรณีฟิสิกส์ ได้แก่เหรียญ Eddington เหรียญ HerschelเหรียญChapmanและเหรียญPriceนอกเหนือจากการวิจัยแล้ว ยังมีรางวัลเฉพาะสำหรับการสอนในโรงเรียน (เหรียญ Patrick Moore) การเข้าถึงสาธารณะ (เหรียญ Annie Maunder) เครื่องมือวัด ( เหรียญ Jackson-Gwilt ) และประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ (เหรียญ Agnes Mary Clerke) รางวัลวิทยากร ได้แก่รางวัลวิทยากร Harold Jeffreysในธรณีฟิสิกส์ รางวัล วิทยากรGeorge Darwinในดาราศาสตร์และรางวัลวิทยากร Gerald Whitrowในจักรวาลวิทยา [ ^13]ทุกปี สมาคมจะมอบสิทธิ์สมาชิกฟรีตลอดชีพจำนวนหนึ่ง (เรียกว่าทุนกิตติมศักดิ์) ให้กับนักวิจัยที่มีชื่อเสียงที่อาศัยอยู่นอกสหราชอาณาจักร^[14]

สมาคมตั้งอยู่ในBurlington Houseกรุงลอนดอน ซึ่งมีห้องสมุดและห้องประชุมสำหรับสมาชิกและผู้สนใจอื่นๆ สมาคมเป็นตัวแทนผลประโยชน์ด้านดาราศาสตร์และธรณีฟิสิกส์ให้กับรัฐบาลแห่งชาติและระดับภูมิภาคของสหราชอาณาจักร และรัฐบาลยุโรป รวมถึงหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และยังมีสำนักงานสื่อมวลชนที่คอยแจ้งข่าวสารเกี่ยวกับการพัฒนาในสาขาวิทยาศาสตร์เหล่านี้ให้สื่อมวลชนและสาธารณชนทราบ สมาคมจัดสรรเงินช่วยเหลือให้กับสาเหตุที่มีคุณค่าในด้านดาราศาสตร์และธรณีฟิสิกส์ และช่วยจัดการ Paneth Trust ^[15]

• สัปดาห์ดาราศาสตร์แห่งชาติ (NAW)
• รายชื่อสมาคมดาราศาสตร์
• รายชื่อองค์กรธรณีวิทยา

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับRoyal Astronomical Society

Wikisource มีผลงานต้นฉบับเกี่ยวกับหัวข้อนี้: Royal Astronomical Society

• ราชสมาคมดาราศาสตร์