จอร์จ สมูท
นักฟิสิกส์ดาราศาสตร์และนักจักรวาลวิทยาชาวอเมริกัน
จอร์จ สมูท
Smoot ในงานประชุม POVO ปี 2009 ที่เนเธอร์แลนด์
เกิด
จอร์จ ฟิตซ์เจอรัลด์ สมูทที่ 3

( 20 ก.พ. 2488 )20 กุมภาพันธ์ 2488 (อายุ 79 ปี)
ยูคอน, ฟลอริดา , สหรัฐอเมริกา
โรงเรียนเก่าสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์
เป็นที่รู้จักสำหรับรังสีไมโครเวฟพื้นหลังของจักรวาล
รางวัลเหรียญรางวัล NASA สำหรับความสำเร็จทางวิทยาศาสตร์ที่โดดเด่น (1992)
รางวัล Kilby (1993)
รางวัล American Academy of Achievement Golden Plate (1994) [1]
รางวัล EO Lawrence (1994)
เหรียญ Albert Einstein (2003)
รางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ (2006)
รางวัล Gruber (2006)
เหรียญ Daniel Chalonge (2006)
เหรียญ Oersted (2009)
อาชีพทางวิทยาศาสตร์
ทุ่งนาฟิสิกส์
สถาบันUC Berkeley / Lawrence Berkeley National Laboratory / Paris Diderot University / Hong Kong University of Science and Technology
วิทยานิพนธ์การแลกเปลี่ยนประจุของ Kaon บวกบนแพลตตินัมที่ 3 GeV/C  (พ.ศ. 2514)
ที่ปรึกษาปริญญาเอกเดวิด เอช. ฟริช[2]
ส่วนหนึ่งของซีรีส์เรื่อง
จักรวาลวิทยากายภาพ
Full-sky image derived from nine years' WMAP data
จักรวาลยุคแรกเริ่ม
พื้นหลัง
การขยายตัว  ·อนาคต
Components · Structure
Components
Structure
Experiments
Scientists
Subject history

จอร์จ ฟิตซ์เจอรัลด์ สมูตที่ 3 (เกิดเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1945) เป็นนักฟิสิกส์ดาราศาสตร์นักจักรวาล วิทยา ผู้ได้รับรางวัล โนเบล ชาวอเมริกัน และผู้เข้าแข่งขันคนที่สองที่ได้รับรางวัล 1 ล้านเหรียญสหรัฐจากรายการAre You Smarter than a 5th Grader?เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ในปี ค.ศ. 2006 จากผลงานCosmic Background Explorerร่วมกับจอห์น ซี. มาเธอร์ซึ่งนำไปสู่ ​​"การค้นพบ รูปร่างของ วัตถุดำและความไม่สมมาตรของรังสีไมโครเวฟพื้นหลังของจักรวาล "

งานนี้ช่วยส่งเสริม ทฤษฎี บิ๊กแบงของจักรวาลโดยใช้ ดาวเทียม สำรวจพื้นหลังจักรวาล (COBE) [3]คณะกรรมการรางวัลโนเบลกล่าวว่า "โครงการ COBE ถือเป็นจุดเริ่มต้นของจักรวาลวิทยาในฐานะวิทยาศาสตร์แม่นยำ" [4]สมูทบริจาคเงินรางวัลโนเบลส่วนหนึ่ง หักค่าเดินทาง ให้กับมูลนิธิการกุศล[5]

Smoot ทำงานที่University of California, BerkeleyและLawrence Berkeley National Laboratoryตั้งแต่ปี 1970 เขาเป็นประธานกองทุนช่วยเหลือ "Physics of the Universe" ของ Paris Center for Cosmological Physics นอกจากจะได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกของ National Academy of Sciences ของสหรัฐอเมริกาและ Fellow ของ American Physical Society แล้ว Smoot ยังได้รับเกียรติจากมหาวิทยาลัยหลายแห่งทั่วโลกด้วยปริญญาเอกหรือตำแหน่งศาสตราจารย์ เขายังได้รับรางวัล Gruber Prize in Cosmology (2006), เหรียญ Daniel Chalonge จาก International School of Astrophysics (2006), เหรียญ Einstein จาก Albert Einstein Society (2003), รางวัล Ernest Orlando Lawrence Award จากกระทรวงพลังงานของสหรัฐอเมริกา (1995) และเหรียญ Exceptional Scientific Achievement จาก NASA (1991) เขายังเป็นสมาชิกคณะที่ปรึกษาของวารสาร Universe

Smoot เป็นหนึ่งในผู้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ชาวอเมริกันจำนวน 20 คนที่จะลงนามในจดหมายที่ส่งถึงประธานาธิบดีGeorge W. Bushในเดือนพฤษภาคม 2008 โดยเรียกร้องให้เขา "แก้ไขความเสียหายที่เกิดกับการวิจัยทางวิทยาศาสตร์พื้นฐานในร่างพระราชบัญญัติจัดสรรงบประมาณประจำปีงบประมาณ 2008" ด้วยการขอเงินทุนฉุกเฉินเพิ่มเติมสำหรับสำนักงานวิทยาศาสตร์ของกระทรวงพลังงานมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติและสถาบันมาตรฐานและเทคโนโลยีแห่งชาติ[6 ]

ชีวิตช่วงต้น

Smoot เกิดที่เมืองยูคอน รัฐฟลอริดาปู่ของเขาคือJohnson Tal Crawfordเขาสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย Upper Arlingtonในเมือง Upper Arlington รัฐโอไฮโอในปี 1962 [7]เขาเรียนคณิตศาสตร์ก่อนที่จะเปลี่ยนไปเรียนฟิสิกส์ที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ซึ่งเขาได้รับปริญญาตรี สองใบ ในสาขาคณิตศาสตร์และฟิสิกส์ในปี 1966 และปริญญาเอกในสาขาฟิสิกส์อนุภาคในปี 1970 [8] [9] Oliver R. Smootญาติห่างๆ ของเขาเป็นนักศึกษา MIT ซึ่งใช้เป็นหน่วยวัดที่เรียกว่าsmoot [ 10] [11]

การวิจัยเบื้องต้น

จอร์จ สมูทเปลี่ยนไปศึกษาจักรวาลวิทยาและเริ่มทำงานที่มหาวิทยาลัยเบิร์กลีย์ โดยร่วมมือกับหลุยส์ วอลเตอร์ อัลวาเรซในโครงการ High Altitude Particle Physics Experiment ซึ่ง เป็น บอลลูนตรวจอากาศ ใน ชั้นสตราโตสเฟียร์ ที่ออกแบบมาเพื่อตรวจจับปฏิสสาร ในชั้นบรรยากาศด้านบนของโลก โดย ทฤษฎีจักรวาลวิทยาสถานะคงที่ซึ่งปัจจุบันไม่เป็นที่ยอมรับได้ทำนายการมีอยู่ของปฏิสสารไว้แล้ว

จากนั้นเขาก็เริ่มสนใจเรื่องรังสีไมโครเวฟพื้นหลังของจักรวาล (CMB) ซึ่งค้นพบโดยArno Allan PenziasและRobert Woodrow Wilsonเมื่อปี 1964 ในเวลานั้นมีคำถามหลายข้อที่ยังไม่ได้รับคำตอบเกี่ยวกับหัวข้อนี้ ซึ่งเกี่ยวข้องโดยตรงกับคำถามพื้นฐานเกี่ยวกับโครงสร้างของจักรวาลแบบจำลองบางแบบทำนายว่าจักรวาลทั้งหมดหมุน ซึ่งจะส่งผลต่อ CMB โดยอุณหภูมิจะขึ้นอยู่กับทิศทางการสังเกต ด้วยความช่วยเหลือของ Alvarez และRichard A. Muller Smoot ได้พัฒนาเรดิโอมิเตอร์ แบบดิฟเฟอเรนเชียล ซึ่งวัดความแตกต่างของอุณหภูมิของ CMB ระหว่างสองทิศทางที่ห่างกัน 60 องศา เครื่องมือซึ่งติดตั้งบนระนาบLockheed U-2ทำให้สามารถระบุได้ว่าการหมุนทั้งหมดของจักรวาลเป็นศูนย์ ซึ่งอยู่ในขอบเขตความแม่นยำของเครื่องมือ อย่างไรก็ตาม เครื่องมือนี้ตรวจพบการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิของ CMB ในลักษณะอื่น การที่ CMB ดูเหมือนจะมีอุณหภูมิที่สูงกว่าในด้านหนึ่งของท้องฟ้าเมื่อเทียบกับด้านตรงข้าม ซึ่งเรียกว่ารูปแบบไดโพล ได้รับการอธิบายว่าเป็นผลดอปเปลอร์ของการเคลื่อนที่ของโลกเมื่อเทียบกับพื้นที่ที่ CMB ปล่อยออกมา ซึ่งเรียกว่าพื้นผิวกระเจิงครั้งสุดท้ายผลดอปเปลอร์ดังกล่าวเกิดขึ้นเนื่องจากดวงอาทิตย์และอันที่จริงแล้วทางช้างเผือกทั้งหมด ไม่ได้อยู่นิ่ง แต่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วเกือบ 600 กม./วินาที เมื่อเทียบกับพื้นผิวกระเจิงครั้งสุดท้าย ซึ่งอาจเป็นผลมาจากแรงดึงดูด ระหว่างกาแล็กซีของ เรา และมวลสารที่รวมกันอย่างGreat Attractor

โคบี

แผนที่ความผันผวนของ CMB ที่พบโดย COBE

ในเวลานั้น CMB ดูเหมือนจะสม่ำเสมออย่างสมบูรณ์แบบ ยกเว้นการบิดเบือนที่เกิดจากปรากฏการณ์ดอปเปลอร์ตามที่กล่าวข้างต้น ผลลัพธ์นี้ขัดแย้งกับการสังเกตจักรวาล โดยโครงสร้างต่างๆ เช่นกาแล็กซีและกระจุกกาแล็กซี บ่งชี้ว่าจักรวาลค่อนข้างไม่เป็นเนื้อเดียวกันในระดับเล็ก อย่างไรก็ตาม โครงสร้างเหล่านี้ก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ ดังนั้น หากจักรวาลไม่เป็นเนื้อเดียวกันในปัจจุบัน จักรวาลก็จะไม่เป็นเนื้อเดียวกันในช่วงเวลาที่ปล่อย CMB เช่นกัน และสามารถสังเกตได้ในปัจจุบันผ่านการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิที่อ่อนแอของ CMB การตรวจจับแอนไอโซทรอปีเหล่านี้เป็นสิ่งที่ Smoot กำลังดำเนินการในช่วงปลายทศวรรษปี 1970 จากนั้นเขาก็เสนอโครงการ ต่อ NASA เกี่ยวกับ ดาวเทียมที่ติดตั้งเครื่องตรวจจับซึ่งคล้ายกับที่ติดตั้งบน U-2 แต่มีความไวต่อแสงมากกว่าและไม่ได้รับอิทธิพลจากมลพิษทางอากาศข้อเสนอนี้ได้รับการยอมรับและรวมเข้าเป็นหนึ่งในเครื่องมือของดาวเทียมCOBEซึ่งมีค่าใช้จ่าย 160 ล้านดอลลาร์ COBE ถูกปล่อยขึ้นสู่ห้วงอวกาศเมื่อวันที่ 18 พฤศจิกายน 1989 หลังจากเกิดความล่าช้าเนื่องจากกระสวยอวกาศชาเลนเจอร์ ถูกทำลาย หลังจากสังเกตการณ์และวิเคราะห์มานานกว่าสองปี ทีมวิจัย COBE ได้ประกาศเมื่อวันที่ 23 เมษายน 1992 ว่าดาวเทียมได้ตรวจพบความผันผวนเล็กน้อยใน CMB ซึ่งถือเป็นความก้าวหน้าครั้งสำคัญในการศึกษาจักรวาลยุคแรก[12]การสังเกตการณ์ดังกล่าวถือเป็น "หลักฐานการกำเนิดของจักรวาล" และทำให้ Smoot กล่าวถึงความสำคัญของการค้นพบของเขาว่า "หากคุณเป็นคนเคร่งศาสนา ก็เหมือนกับการมองดูพระเจ้า" [13] [14]

สมูทฉลองรางวัลโนเบลที่ห้องปฏิบัติการแห่งชาติลอว์เรนซ์เบิร์กลีย์ 3 ตุลาคม 2549

ความสำเร็จของCOBEเป็นผลจากการทำงานเป็นทีมอย่างกว้างขวางซึ่งประกอบไปด้วยนักวิจัย วิศวกร และผู้เข้าร่วมมากกว่า 1,000 คน จอห์น มาเธอร์เป็นผู้ประสานงานกระบวนการทั้งหมดและยังมีความรับผิดชอบหลักในการทดลองที่เปิดเผยรูปแบบวัตถุดำของ CMB ที่วัดโดย COBE สมูทมีความรับผิดชอบหลักในการวัดการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในอุณหภูมิของรังสี[15]

Smoot ร่วมมือกับ นักข่าว ของ San Francisco Chronicleชื่อ Keay Davidson เพื่อเขียนหนังสือสำหรับผู้อ่านทั่วไปเรื่องWrinkles in Timeซึ่งบันทึกความพยายามของทีมของเขา[16]ในหนังสือเรื่องThe Very First Lightจอห์น มาเธอร์และจอห์น บอสลัฟเสริมและขยายเรื่องราวของ COBE [17]และแนะนำว่า Smoot ละเมิดนโยบายของทีมโดยรั่วไหลข่าวการค้นพบของ COBE ให้กับสื่อมวลชนก่อนที่ NASA จะประกาศอย่างเป็นทางการ ซึ่งการรั่วไหลดังกล่าวสำหรับมาเธอร์ดูเหมือนเป็นการโปรโมตตัวเองและการทรยศ ในที่สุด Smoot ก็ขอโทษที่ไม่ปฏิบัติตามแผนการประชาสัมพันธ์ที่ตกลงกันไว้ และมาเธอร์กล่าวว่าความตึงเครียดก็คลี่คลายลงในที่สุด มาเธอร์ยอมรับว่า Smoot ได้ "ทำให้ COBE ได้รับการประชาสัมพันธ์ไปทั่วโลก" ซึ่งโดยปกติแล้วโครงการนี้อาจไม่ได้รับการประชาสัมพันธ์[18]

โครงการอื่นๆ

หลังจาก COBE แล้ว Smoot ก็ได้มีส่วนร่วมในการทดลองอีกครั้งซึ่งเกี่ยวข้องกับบอลลูนสตราโตสเฟียร์ที่เรียกว่าMillimeter Anisotropy eXperiment IMaging Arrayซึ่งมีความละเอียดเชิงมุมที่ดีขึ้นเมื่อเทียบกับ COBE และได้ปรับปรุงการวัดค่าแอนไอโซทรอปีของ CMB ให้ดีขึ้น Smoot ยังคงทำการสังเกตและวิเคราะห์ CMB ต่อไป และเป็นผู้ร่วมงานในโครงการดาวเทียม Planck ซึ่งเป็นดาวเทียมแอนไอโซทรอปีของ CMB รุ่นที่ สามนอกจากนี้ เขายังเป็นผู้ร่วมงานในการออกแบบSupernova/Acceleration Probeซึ่งเป็นดาวเทียมที่เสนอให้วัดคุณสมบัติของพลังงานมืด[19]นอกจากนี้ เขายังช่วยวิเคราะห์ข้อมูลจากกล้องโทรทรรศน์อวกาศสปิตเซอร์ที่เกี่ยวข้องกับการวัด รังสีพื้นหลัง อินฟราเรดไกล[20]นอกจากนี้ Smoot ยังเป็นผู้นำในกลุ่มที่ส่งMikhailo Lomonosov ขึ้นสู่ห้วงอวกาศ เมื่อวันที่ 28 เมษายน 2016 [ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

Mickey Hartยกเครดิตให้กับ Smoot ที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับอัลบั้มMysterium Tremendumซึ่งสร้างขึ้นจาก "เสียง" ที่สามารถดึงมาจากเสียงพื้นหลังของบิ๊กแบงได้เป็นส่วนหนึ่ง[21]

ตั้งแต่เดือนกันยายน 2019 [update]Smoot เป็น นักวิทยาศาสตร์ ด้านปัญญาประดิษฐ์ของมูลนิธิ GTA ซึ่งธุรกิจของเขาคือการจัดเก็บข้อมูลการจัดลำดับจีโนมและใช้ในแอปพลิเคชันทางวิทยาศาสตร์[22]

ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2563 เขาเข้าร่วมDead Sea Premierในฐานะหัวหน้าฝ่ายวิจัยการพัฒนาอุปกรณ์การแพทย์ต่อต้านวัยด้วยเทคโนโลยีขั้นสูง NUNA [ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2564 เขาเข้าร่วมกับ บริษัท Viomi ซึ่งเป็นระบบนิเวศ ของ Xiaomiในตำแหน่งหัวหน้านักวิทยาศาสตร์ด้านการพัฒนา AI [ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2566 จอร์จ ฟิตซ์เจอรัลด์ สมูตที่ 3 เข้าร่วมสภาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติภายใต้ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐคาซัคสถาน[23]

การปรากฏตัวในสื่อ

สมูทได้ปรากฏตัวรับเชิญในบทบาทของเขาเองในตอน " The Terminator Decoupling " ของ The Big Bang Theory [ 24]เขาติดต่อกับรายการในฐานะแฟนของพล็อตเรื่องที่มักจะอิงตามฟิสิกส์และได้เข้าร่วมในตอนที่เขามีบทบรรยายในงานสัมมนาฟิสิกส์สมมติ[25]นอกจากนี้โปรดิวเซอร์ของรายการยังให้เครดิตแก่เขาในการเล่าเรื่องตลกที่เล่าโดยเพนนีในตอน " The Dead Hooker Juxtaposition " [26] ในเดือนเมษายน 2019 เขายังปรากฏตัวในตอน " The Laureate Accumulation " ของ The Big Bang Theory

ในวันที่ 18 กันยายน 2009 Smoot ได้ปรากฏตัวในรายการโทรทัศน์ ของ Fox เรื่อง Are You Smarter Than a 5th Grader?ในระหว่างการถ่ายทำ เขาตอบคำถามสุดท้ายว่า "รัฐใดในสหรัฐอเมริกาที่เป็นที่ตั้งของอุทยานแห่งชาติ Acadia " ซึ่งเขาตอบได้ถูกต้องว่า " Maine " ทำให้เขากลายเป็นบุคคลคนที่สองที่ได้รับรางวัลหนึ่งล้านดอลลาร์[27]

เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ.2552 เขาปรากฏตัวใน บทสัมภาษณ์ผู้ได้รับรางวัลโนเบลของ BBCเพื่อพูดคุยถึงคุณค่าที่วิทยาศาสตร์มอบให้กับสังคม

Smoot ได้ บรรยายในงาน TEDx ปี 2014 โดยเขาได้เสนอแนะว่าแง่มุมบางประการของฟิสิกส์สนับสนุนสมมติฐานการจำลองซึ่งเป็นแนวคิดที่ว่าความเป็นจริงของเราคือความเป็นจริงเสมือนที่สร้างด้วยคอมพิวเตอร์[ 28 ] [29]

ในปี 2016 Smoot ปรากฏตัวในโฆษณาทางทีวีของIntuit TurboTaxเพื่อให้คำแนะนำผู้ใช้ซอฟต์แวร์เกี่ยวกับสิ่งที่ควรทำ[30]

ผลงานตีพิมพ์ที่ได้รับการคัดเลือก

อ้างอิง

  1. ^ "ผู้ได้รับรางวัล Golden Plate จาก American Academy of Achievement" www.achievement.org . American Academy of Achievement .
  2. ^ Katherine Bourzac (12 มกราคม 2007). "สาเหตุของรางวัลโนเบล". Technology Review . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 ม.ค. 2012 . สืบค้นเมื่อ5 ก.ย. 2007 . และตัว Smoot เองยังคงจำได้อย่างชัดเจนว่าเคยเล่นตลกกับที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ระดับบัณฑิตศึกษาของเขา ซึ่งเป็นศาสตราจารย์สาขาฟิสิกส์ของ MIT อย่าง David Frisch
  3. ^ Horgan, J. (1992) โปรไฟล์: George F. Smoot – นักทำแผนที่จักรวาลแห่ง COBE , Scientific American 267 (1), 34–41
  4. ^ "รางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ 2006" (ข่าวเผยแพร่) ราชบัณฑิตยสภาวิทยาศาสตร์แห่งสวีเดน 3 ตุลาคม 2006 เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 2010-08-15 . สืบค้นเมื่อ2006-10-05 .
  5. ^ "ผู้ได้รับรางวัลโนเบลแห่งเบิร์กลีย์บริจาคเงินรางวัลให้กับการกุศล" (PDF) . Associated Press . 22 มีนาคม 2007. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 26 กรกฎาคม 2011 . สืบค้นเมื่อ31 มีนาคม 2010 .
  6. ^ "จดหมายจากผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ของอเมริกา" (PDF )
  7. ^ โจนส์, เกรกอรี แอล. (18 เมษายน 2550). "ผู้ชนะรางวัลโนเบลกลับบ้าน" (PDF) . Upper Arlington News . สืบค้นเมื่อ30 พฤศจิกายน 2559 .
  8. ^ Smoot, George Fitzgerald III (1971). การแลกเปลี่ยนประจุของ Kaon บวกบนแพลตตินัมที่ 3 GeV/C ( วิทยานิพนธ์ปริญญาเอก) สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ OCLC 25256702  – ผ่านทางProQuest
  9. ^ "งานของนักโนเบลสนับสนุนทฤษฎีบิ๊กแบง" (ข่าวเผยแพร่) สำนักงานข่าวMIT 3 ตุลาคม 2549 สืบค้นเมื่อ 3 ตุลาคม2549
  10. ^ "ที่ MIT ผู้ได้รับรางวัลโนเบลในอนาคตจะต้องไม่เล่นตลกสักเรื่องหรือสองครั้ง" The Boston Globe . 4 ตุลาคม 2006 . สืบค้นเมื่อ2022-03-24 .
  11. ^ "SMOOT เป็นหน่วยวัดความยาว". Aether.lbl.gov . สืบค้นเมื่อ2022-03-24 .
  12. ^ Smoot, GF; et al. (กันยายน 1992). "โครงสร้างในแผนที่ปีแรกของเรดิโอมิเตอร์ไมโครเวฟเชิงอนุพันธ์ของ COBE". Astrophysical Journal . 396 (1): L1–L5. Bibcode :1992ApJ...396L...1S. doi : 10.1086/186504 . S2CID  120701913.
  13. ^ "นักวิทยาศาสตร์สหรัฐค้นพบ 'จอกศักดิ์สิทธิ์': คลื่นซัดที่ขอบจักรวาล" International Herald Tribune . Associated Press. 24 เมษายน 1992. หน้า 1
  14. ^ โทมัส เอช. มอห์ก, II (24 เมษายน 1992). "ซากของบิ๊กแบง เห็นครั้งแรก". Los Angeles Times . หน้า A1, A30.
  15. ^ "ภาพของจักรวาลที่เพิ่งถือกำเนิด" (ข่าวเผยแพร่) ราชบัณฑิตยสภาวิทยาศาสตร์แห่งสวีเดน 3 ตุลาคม 2549 สืบค้นเมื่อ 5 กันยายน2550
  16. ^ Smoot, George; Davidson, Keay (1993). Wrinkles in Time. นิวยอร์ก: W. Morrow. ISBN 0-688-12330-9-
  17. ^ Mather, John; Boslough, John (1997). The Very First Light: The True Inside Story of the Scientific Journey Back to the Dawn of the Universe. นิวยอร์ก: Basic Books . ISBN 0-465-01575-1-
  18. ^ Lynn Yarris (26 ตุลาคม 2006). "After the Phone Call". Science@Berkeley Lab . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-05-06 . สืบค้นเมื่อ2007-09-05 .
  19. ^ "Supernova/Acceleration Probe (SNAP)". Lawrence Berkeley National Laboratory . สืบค้นเมื่อ2007-09-05 .
  20. ^ "โครงการ Spitzer Cosmic Far-IR Background". Lawrence Berkeley National Laboratory . สืบค้นเมื่อ2007-09-05 .
  21. ^ "Into the Heart of Music: Recording the Mickey Hart Band's "Mysterium Tremendum" | Grateful Dead". www.dead.net . 16 เมษายน 2012. สืบค้นเมื่อ2016-01-02 .
  22. ^ "พิธีเปิดอย่างเป็นทางการของ GTA Gene Data Storage and Application Summit Forum Heralds A Promising Future of Gene Technology". Benzinga . 27 กันยายน 2019. สืบค้นเมื่อ10 มกราคม 2022 .
  23. ↑ "Касым-Жомарт Токаев подписал указ о создании Нацсовета по науке и технологиям при Президенте РК". www.inform.kz (ภาษารัสเซีย) 26-01-2023.
  24. ^ " การแยกตัวของเทอร์มิเนเตอร์ " ทฤษฎีบิ๊กแบงซีซั่น 2 ตอนที่ 17 9 มีนาคม 2009 20 นาทีใน CBS
  25. ^ "วิดีโอทฤษฎีบิ๊กแบง". CBS . สืบค้นเมื่อ2012-08-04 .
  26. ^ ลอร์เร, ชัค. "ทฤษฎีบิ๊กแบง ซีซั่น 2 ตอนที่ 19 ไพ่ใบเดียว" สืบค้นเมื่อ2014-01-17
  27. ^ "คุณฉลาดกว่าเด็กเกรด 5 ไหม? ซีซั่น 3 ตอนที่ 27". FOX, Mark Burnett Productions. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 กันยายน 2009 . สืบค้นเมื่อ 26 กันยายน 2009 .
  28. ^ "คุณคือการจำลองและฟิสิกส์สามารถพิสูจน์ได้: George Smoot ที่ TEDxSalford" Tedx Talks . 11 กุมภาพันธ์ 2014
  29. ^ Sean Martin (24 กุมภาพันธ์ 2016 ). "มนุษย์กำลังใช้ชีวิตอยู่ในระบบจำลองคอมพิวเตอร์ นักฟิสิกส์ดาราศาสตร์ชื่อดังเจ้าของรางวัลโนเบลเตือน" Express.co.uk
  30. ^ ทีมงาน (4 มกราคม 2559) "อัจฉริยะด้านฟิสิกส์แสดงให้เห็นความเรียบง่ายอันน่าเหลือเชื่อของ TurboTax ในโฆษณาใหม่ของ W+K แคมเปญนี้จะรวมโฆษณาของ David Gianatasio ใน Super Bowl ด้วย" Adweek "
  • สื่อที่เกี่ยวข้องกับ George Smoot ที่ Wikimedia Commons
วิกิคำคมมีคำคมที่เกี่ยวข้องกับจอร์จ สมูท
  • เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ Smoot Group Cosmology ที่Wayback Machine (เก็บถาวรเมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม 2021) ที่ Energetic Cosmos Laboratory
  • เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ Smoot Group Cosmology ที่Lawrence Berkeley National Laboratory
  • เครื่องแยกเฟสแรงโน้มถ่วงต่ำ สิทธิบัตรสหรัฐอเมริกา 4027494
  • ประกาศผลรางวัลโนเบล
  • จอร์จ สมูท บน Nobelprize.orgรวมถึงการบรรยายรางวัลโนเบลเมื่อวันที่ 8 ธันวาคม 2549 การไม่สมมาตรของรังสีไมโครเวฟพื้นหลังของจักรวาล: การค้นพบและการใช้ประโยชน์
  • การพิจารณากำเนิดของจักรวาล เก็บถาวร 2008-03-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  • จอร์จ สมูท กับการออกแบบจักรวาล
  • จอร์จ สมูท ที่IMDb
  • จอร์จ สมูท เป็นประธานงาน Eutelsat Star Awards
  • จอร์จ สมูท เข้ารับตำแหน่งในมหาวิทยาลัยแห่งรัฐมอสโก
  • Pariscosmo.fr ศูนย์ฟิสิกส์จักรวาลวิทยาแห่งปารีสที่ห้องปฏิบัติการ APC
Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=George_Smoot&oldid=1251674176"