ที่ราบกาบ

ที่ราบGhab ( อาหรับ : سَهْلُ ٱلْغَابِ , โรมัน :  Sahl al-Ġāb , แปลว่า ที่ราบป่า) เป็นแอ่งน้ำอันอุดมสมบูรณ์ซึ่งส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในเขต Al-Suqaylabiyahทางตะวันตกเฉียงเหนือของซีเรียแม่น้ำ Orontesซึ่งไหลไปทางเหนือ ไหลเข้าสู่ที่ราบใกล้Muhradah ห่างจาก Hamaไปทางตะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 25  กม . ^{[1] [2]}

หุบเขานี้ถูกน้ำท่วมจากแม่น้ำออรอนเตส มาเป็นเวลาหลายศตวรรษ ซึ่งทำให้เกิดหนองบึง^{[3] [4]} "โครงการ Ghab" ซึ่งเริ่มต้นในช่วงทศวรรษปี 1950 ได้ระบายน้ำออกจากหุบเขาเพื่อให้เป็นพื้นที่สำหรับอยู่อาศัยและเพาะปลูก^[5]ทำให้มีพื้นที่เกษตรกรรมชลประทานเพิ่มขึ้นอีก 41,000 เฮกตาร์ (160 ตารางไมล์) ^[6]

หุบเขานี้แบ่งเทือกเขาอัลอันซาริยาห์ทางทิศตะวันตกออกจากเทือกเขาซาวิยะห์และพื้นที่ราบสูงทางทิศตะวันออก^[1]หุบเขานี้มีความยาว 63 กิโลเมตร (39 ไมล์) และกว้าง 12.1 กิโลเมตร (7.5 ไมล์) ^[3]

ก่อนที่จะระบายน้ำ Ghab เป็นศูนย์กลางของการประมงปลาดุก ( Silurus glanis ) ( sallōrหรือsamak aswad ) ของหุบเขา Orontes ^[7]

โครงการ Ghab เริ่มต้นในปี 1953 และทำให้พื้นที่นี้เหมาะสำหรับการเกษตรโดยการปรับระบบชลประทานใหม่ ระบบนี้รวมถึงเขื่อนกั้นน้ำเครือข่ายคลองเพื่อการชลประทานและเครือข่ายคลองเพื่อการระบายน้ำ เขื่อนกั้นน้ำขนาดใหญ่ถูกสร้างขึ้นในMahardah , Zayzun , Qarqurและหมู่บ้านอื่น ๆเขื่อนที่ Mahardahสร้างขึ้นในปี 1961 สูง 40 เมตร (130 ฟุต) และยาว 200 เมตร (660 ฟุต) และกักเก็บน้ำได้ 65,000,000 ลูกบาศก์เมตร (85,000,000 ลูกบาศก์หลา) ^[5]เขื่อนZeyzounสร้างขึ้นในปี 1996 สูง 32 เมตร (105 ฟุต) และกักเก็บน้ำได้สูงสุด 71,000,000 ลูกบาศก์เมตร (93,000,000 ลูกบาศก์หลา) เขื่อนพังลงในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2545 ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 22 ราย และต้องอพยพผู้คนกว่า 2,000 ราย เนื่องจากเกิดหลุมขนาดใหญ่บนคันดินและน้ำท่วมพื้นที่ชนบทบริเวณปลายน้ำกว่า 80 ตารางกิโลเมตร (31 ตารางไมล์)

ข้อดีอื่นๆ ของโครงการ Ghab ได้แก่ การปรับปรุงระบบการสื่อสารผ่านการสร้างเครือข่ายถนนและราง ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่สามารถทำได้เนื่องจากมีหนองบึง นอกจากนี้โรคมาลาเรียยังลดลงเนื่องจากไม่มีน้ำนิ่งอีกต่อไป^[5]

ทางตะวันออกเฉียงเหนือของที่ราบ Ghab เป็นที่ราบเล็กอีกแห่งที่เรียกว่าที่ราบ al-Ruj (แอ่ง Rouj) ^[8]ตั้งอยู่ระหว่างที่ราบ Ghab และที่ราบ Amoukซึ่งเป็นเขตที่อุดมสมบูรณ์ทางการเกษตรทางทิศตะวันตกของเมืองIdlib [ 2 ^]มีแหล่งโบราณคดีโบราณหลายแห่งตั้งอยู่ที่นั่น

• แผนกวิจัยของรัฐบาลกลาง (2004), ซีเรีย ประเทศศึกษา, Kessinger Publishing, ISBN 978-1-4191-5022-7
• โซเฟอร์, อาร์นอน (1999), แม่น้ำแห่งไฟ: ความขัดแย้งเรื่องน้ำในตะวันออกกลาง, โรว์แมนและลิตเทิลฟิลด์, ISBN 978-0-8476-8511-0
• de Miranda, Adriana (2007), สถาปัตยกรรมทางน้ำในดินแดนซีเรีย: กังหันน้ำ, L'ERMA di BRETSCHNEIDER, ISBN 978-88-8265-433-7
• ซัลมาน, ซัลมาน เอ็มเอ (2009), นโยบายธนาคารโลกสำหรับโครงการทางน้ำระหว่างประเทศ: การวิเคราะห์ทางประวัติศาสตร์และกฎหมาย, สิ่งพิมพ์ของธนาคารโลก, ISBN 978-0-8213-7953-0

35°35′13″N 36°21′22″E / 35.587°N 36.356°E / 35.587; 36.356