แฮร์รี่ วอร์เนอร์ จูเนียร์ | |
---|---|
เกิด | (1922-12-19)19 ธันวาคม 1922 แชมเบอร์สเบิร์ก เพนซิลเวเนียสหรัฐอเมริกา |
เสียชีวิตแล้ว | 17 กุมภาพันธ์ 2546 (2003-02-17)(อายุ 80 ปี) เฮเกอร์สทาวน์ รัฐแมริแลนด์สหรัฐอเมริกา |
อาชีพ | นักข่าวนักประวัติศาสตร์นักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์ |
สัญชาติ | อเมริกัน |
การศึกษา | การเรียนรู้ด้วยตนเอง |
โรงเรียนเก่า | โรงเรียนมัธยมเฮเกอร์สทาวน์ |
ระยะเวลา | พ.ศ. 2481–2546 |
ประเภท | สื่อมวลชนแฟนนิยายวิทยาศาสตร์ |
เรื่อง | ประวัติศาสตร์ แฟนด้อม |
ผลงานเด่น | เมื่อวานของเราทั้งหมด ความมั่งคั่งของนิทาน อวกาศ ขอบเขต อันไกลโพ้น |
รางวัลอันน่าจดจำ | รางวัล Hugo (1969, 1972, 1993), รางวัล First Fandom Hall of Fame , Washington County, Maryland , รางวัลการอนุรักษ์ประวัติศาสตร์ |
แฮร์รี วอร์เนอร์ จูเนียร์ (19 ธันวาคม 1922 – 17 กุมภาพันธ์ 2003) เป็นนักข่าว ชาวอเมริกัน เขาทำงานให้กับเฮอรัลด์เมล์ที่ เมืองเฮเกอร์ส ทาวน์รัฐแมริแลนด์ เป็นเวลา 40 ปี [1]
นอกจากนี้ เขายังเป็นแฟนนิยายวิทยาศาสตร์ คนสำคัญ และนักประวัติศาสตร์ของแฟนด้อมและเขตวอชิงตัน รัฐแมริแลนด์รวมถึงเป็นนักดนตรี คลาสสิก ด้วย
วอร์เนอร์เกิดเมื่อปีพ.ศ. 2465 ในเมืองแชมเบอร์สเบิร์ก รัฐเพนซิลเวเนียเนื่องจากมีสุขภาพไม่ดี เขาจึงออกจากโรงเรียนมัธยมเฮเกอร์สทาวน์เมื่อถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 10 [1]
แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับการศึกษาอย่างเป็นทางการ แต่เขาก็เป็นคนที่อ่านหนังสือเก่งและรอบรู้ เป็นคนเรียนรู้ด้วยตัวเองและสอนตัวเองได้เจ็ดภาษา ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเขาแปลจดหมายจากต่างประเทศถึงครอบครัวของทหารอเมริกัน[1]
วอร์เนอร์ไม่เคยแต่งงาน เมื่อเขาเสียชีวิต เขาได้ยกทรัพย์สินส่วนใหญ่ของเขาให้กับโบสถ์ลูเทอรันแห่งเมืองเฮเกอร์สทาวน์[2]
วอร์เนอร์เริ่มต้นเป็นนักข่าวที่The Herald-Mailเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม 1943 โดยทำหน้าที่รายงานข่าวเกี่ยวกับหน่วยงานของรัฐและชุมชนเกษตรกรรม รวมถึงรายงานข่าวการเสียชีวิตและข่าวทั่วไป วอร์เนอร์พิมพ์ดีดและเขียนได้คล่อง โดยมักจะเริ่มเขียนเรื่องราวต่างๆ ขณะจดข้อมูลจากแหล่งข่าว นอกจากนี้ เขายังโดดเด่นในด้านการจัดวางหน้ากระดาษและเขียนพาดหัวข่าว และยังรับหน้าที่เป็น บรรณาธิการประจำสัปดาห์ อีก ด้วย "เขาสุดยอดมาก" กลอเรีย ดาห์ลฮาเมอร์ เพื่อนร่วมงานเล่า[1]
เขาเป็นผู้ชื่นชอบดนตรีคลาสสิก เล่นเปียโนและโอโบในการแสดงดนตรีท้องถิ่นและทางวิทยุ จนกลายมาเป็นนักวิจารณ์ดนตรีคลาสสิกของหนังสือพิมพ์ นอกจากนี้ เขายังเขียนคอลัมน์เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ท้องถิ่นและทำหน้าที่เป็นตัวแทนสื่อในคณะกรรมการที่ปรึกษาประวัติศาสตร์ของรัฐบาลเคาน์ตี้วอชิงตัน เขาได้รับรางวัลการอนุรักษ์ประวัติศาสตร์ของเคาน์ตี้ประจำปี 1982 [1]
เขาเกษียณอายุในปีพ.ศ. 2526 [1]
วอร์เนอร์เริ่มมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในกลุ่มแฟนนิยายวิทยาศาสตร์ในปี 1936 แม้ว่าเขาจะมีนิสัยเก็บตัวมาก จนได้รับฉายาว่า "ฤๅษีแห่งเฮเกอร์สทาวน์" ในช่วงทศวรรษ 1950 [2]เขาแยกชีวิตการทำงานในเฮเกอร์สทาวน์และโลกนิยายวิทยาศาสตร์ของเขาออกจากกันอย่างเคร่งครัด และแทบไม่มีใครในบ้านเกิดของเขารู้จักกิจกรรมนิยายวิทยาศาสตร์ของเขาจนกระทั่งหลังจากที่เขาเสียชีวิต[1] [3] เขาเกลียดการเดินทาง[4]และแทบไม่เคยไปงานประชุมนิยายวิทยาศาสตร์เลย แม้ว่าในช่วงทศวรรษ 1930 เขาต้อนรับผู้มาเยือนอย่างเฟรเดอริก โพลแจ็ค สเปียร์ วิล สัน"บ็อบ" ทัก เกอร์ มิล ต์ร็อธแมนและรัส ชอเวเนต์ [ 5]แต่สุดท้ายเขาก็ไม่สนับสนุนการมาเยือนของแฟนๆ คนอื่นๆ
ในปี 1938 เขาได้ตีพิมพ์ Spacewaysฉบับแรก ซึ่งเป็นหนึ่งใน แฟนซีนนิยายวิทยาศาสตร์ที่สำคัญที่สุดในยุคนั้น[1]และเริ่มตั้งแต่ปี 1939 ได้เสริมด้วยHorizonsซึ่งเป็นที่พึ่งหลักของFantasy Amateur Press Association มานานหลายทศวรรษ [ 6] Horizonsออกฉบับแรกในเดือนตุลาคมปี 1939 และฉบับที่ 252 และฉบับสุดท้ายในเดือนกุมภาพันธ์ปี 2003 เขายังเขียนงานให้กับ zines อื่นๆ มากมาย เขาได้รับรางวัล Hugo Awardsสาขานักเขียนแฟนพันธุ์แท้ยอดเยี่ยมในปี 1969 และ 1972
บรรดาแฟน ๆ ของนิตยสารแฟนไซน์ต่างเคารพนับถือเขาจากการเขียนจดหมาย[1]บ้านของเขาที่ 423 Summit Avenue, Hagerstown ได้กลายเป็นที่อยู่ทางไปรษณีย์ที่โด่งดังที่สุดในหมู่แฟน ๆ[4]โดยใช้เครื่องพิมพ์ดีดธรรมดา[4]วอร์เนอร์ได้เขียนจดหมายแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับนิตยสารแฟนไซน์เป็นจำนวนนับหมื่นฉบับ ชื่อเสียงของเขาโด่งดังขึ้นเรื่อย ๆ จนสำนักพิมพ์นิตยสารแฟนไซน์เกือบทุกแห่งในประเทศต่างส่งสำเนาฟรีทุกฉบับให้เขาโดยเป็นเรื่องปกติ วอร์เนอร์มักจะตอบกลับด้วยจดหมายสองหน้าที่เต็มไปด้วยความครุ่นคิด บรรณาธิการได้บรรยายว่าการได้รับจดหมายฉบับแรกจากวอร์เนอร์ถือเป็นพิธีกรรมแห่งการเปลี่ยนผ่าน
นักวิจารณ์ภาพยนตร์และแฟนตัวยงอย่างโรเจอร์ เอเบิร์ตเขียนว่า "Locs (จดหมายแสดงความคิดเห็น) คือสกุลเงินที่ใช้ในการจ่ายเงินสำหรับผู้เขียนแฟนซีน คุณเป็นคนเขียน และในฉบับต่อไป คุณจะได้อ่านเกี่ยวกับสิ่งที่คุณเขียน วันนี้ ฉันเห็นชื่อของตัวเองปรากฏบนโฆษณาหนังเต็มหน้าโดยไม่สนใจ แต่สิ่งที่แฮรี วอร์เนอร์หรือบัค โคลสันพูดเกี่ยวกับฉันนั้น ถือว่าสำคัญมาก" [7]
วอร์เนอร์ได้รับการประกาศให้เป็นบรรณาธิการภาคีของนิตยสารนิยายวิทยาศาสตร์ระดับมืออาชีพ Odd Tales ในช่วงทศวรรษที่ 1940 [8]อย่างไรก็ตาม วอร์เนอร์และจูเลียส อังเกอร์ได้เปิดเผยว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องหลอกลวง[9]ในช่วงทศวรรษที่ 1950 เขาได้ลองเขียนนิยายวิทยาศาสตร์ด้วยตัวเอง โดยตีพิมพ์เรื่องสั้นหลายเรื่องในนิตยสารต่างๆ[3]เช่น "Rattle OK" ในนิตยสารGalaxy ฉบับเดือนธันวาคม พ.ศ. 2499
เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติของแฟนๆ ในงานWorld Science Fiction Convention เมื่อปีพ.ศ. 2514 ซึ่งเป็นการแสดงความยกย่องที่เขาตอบรับด้วยความไม่เต็มใจ[2] [10]
ในปี 1995 วอร์เนอร์ได้รับรางวัล First Fandom Hall of Fameเขายังคงทำงานในวงการแฟนไซน์จนกระทั่งสิ้นชีวิต
วอร์เนอร์เขียนหนังสือประวัติศาสตร์แฟนด้อมความยาว 2 เล่ม ซึ่งเป็นข้อมูลอ้างอิงที่สำคัญในสาขานี้: [1] All Our Yesterdays ( ISBN 1-886778-13-2 ) ครอบคลุมช่วงทศวรรษที่ 1940 ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1969 และA Wealth of Fable ( ISBN 0-9633-099-0-0 ) ครอบคลุมช่วงทศวรรษที่ 1950 ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1977 ฉบับขยายความของหนังสือเล่มที่ 2 ได้รับรางวัล Hugo Awardในปี 1993 สาขาBest Related Book "All Our Yesterdays" ยังเป็นชื่อคอลัมน์ประวัติศาสตร์ชุดหนึ่งที่วอร์เนอร์เขียนอีกด้วย