หน่วยป้องกันทะเลและชายฝั่งชาวอินโดนีเซีย
หน่วยงานรัฐบาลชาวอินโดนีเซีย

หน่วยงานบังคับใช้กฎหมาย
หน่วยยามทะเลและชายฝั่งอินโดนีเซีย
Kesatuan Penjagaan Laut และ Pantai Republik Indonesia
ลายแข่งเรือและยามชายฝั่งชาวอินโดนีเซีย
ลายแข่งเรือและยามชายฝั่งชาวอินโดนีเซีย
โลโก้ของหน่วยยามฝั่งทะเลและทะเลชาวอินโดนีเซีย
โลโก้ของหน่วยยามฝั่งทะเลและทะเลชาวอินโดนีเซีย
คำย่อกพ.
ภาษิตธรรมะชลาประชาตามะ
“เป็นองค์กรทางทะเลที่มุ่งมั่นอุทิศตนเพื่อชาติและรัฐให้ดีที่สุดเสมอมา”
ภาพรวมหน่วยงาน
เกิดขึ้น30 มกราคม 2516 ; 51 ปี ที่ผ่านมา ( 30 ม.ค. 2516 )
หน่วยงานก่อนหน้า
  • Komando Operasi Penjaga Laut และ Pantai (1970)
  • โอเปราซี โปลิซิโอนิล ดิ ลาอุต (1962)
พนักงานประมาณ 9,000 พนักงาน[1]
โครงสร้างเขตอำนาจศาล
หน่วยงานระดับชาติ
(เขตอำนาจศาลการปฏิบัติการ)		ประเทศอินโดนีเซีย
เขตอำนาจศาลการดำเนินการประเทศอินโดนีเซีย
เขตอำนาจศาลเขตทะเลชาวอินโดนีเซีย
คณะกรรมการกำกับดูแลรัฐบาลอินโดนีเซีย
การจัดทำเครื่องมือ
  • SK Menhub No.KM.14/U/plib-73 30 มกราคม 2516
เขตอำนาจศาลผู้เชี่ยวชาญ
  • การลาดตระเวนชายฝั่ง การป้องกันชายแดนทางทะเล การค้นหาและกู้ภัยทางทะเล
โครงสร้างการดำเนินงาน
สำนักงานใหญ่Jalan Medan Merdeka Barat No.8, จาการ์ตากลาง , จาการ์ตา
เจ้าหน้าที่ที่ได้รับเลือกให้รับผิดชอบ
ผู้บริหารหน่วยงาน
  • Jon Kenedi, M.Mar.Eng,.MM [2] , ผู้อำนวยการ KPLP
หน่วยงานแม่กระทรวงคมนาคม
เว็บไซต์
simkplp.dephub.go.id

หน่วยป้องกันทะเลและชายฝั่งอินโดนีเซีย ( อินโดนีเซีย : Kesatuan Penjagaan Laut dan Pantai Republik Indonesia – KPLP ) เป็นหน่วยงานของรัฐบาลอินโดนีเซียซึ่งมีหน้าที่หลักในการรับรองความปลอดภัยของการเดินเรือภายในเขตทางทะเลของอินโดนีเซีย KPLP มีหน้าที่ในการกำหนดและดำเนินการตามนโยบาย มาตรฐาน บรรทัดฐาน แนวทาง เกณฑ์ และขั้นตอน ตลอดจนคำแนะนำทางเทคนิค การประเมิน และการรายงานเกี่ยวกับการลาดตระเวนและความปลอดภัย การติดตามความปลอดภัยและผู้ตรวจสอบราชการพลเรือน (PPNS) คำสั่งของการเดินเรือ น้ำ สิ่งอำนวยความสะดวก และโครงสร้างพื้นฐานของการป้องกันชายฝั่งและทางทะเล KPLP อยู่ภายใต้กรมการขนส่งทางทะเลของกระทรวงคมนาคมของอินโดนีเซียดังนั้น KPLP จึงรายงานโดยตรงต่อรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย KPLP ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องหรือเป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังติดอาวุธแห่งชาติอินโดนีเซียอย่างไรก็ตาม KPLP มักจะดำเนินการฝึกซ้อมร่วมและปฏิบัติการร่วมกับกองทัพเรืออินโดนีเซีย

ในช่วงยุคอาณานิคมของเนเธอร์แลนด์หน่วยงานภายใต้รัฐบาลอาณานิคมที่เรียกว่า Sea and Coast Guard Service ( ดัตช์ : Zee en Kustbewaking Dienst ) ได้รับการจัดตั้งขึ้นเพื่อปกป้องทะเลและชายฝั่งของหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ หลังจากที่เนเธอร์แลนด์รับรองเอกราชของอินโดนีเซีย หน่วยงานดังกล่าวจึงถูกส่งมอบให้กับรัฐบาลอินโดนีเซียชุดใหม่และเปลี่ยนชื่อเป็น Marine and Coast Guard Service ( อินโดนีเซีย : Dinas Penjagaan Laut dan Pantai Indonesia ) จากนั้นหน่วยงานดังกล่าวก็เปลี่ยนชื่อหลายครั้งส่งผลให้ได้ชื่อในปัจจุบัน[3]

KPLP ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหน่วยงานความมั่นคงทางทะเลของอินโดนีเซีย ( อินโดนีเซีย : Badan Keamanan Laut Indonesia - Bakamla ) ในขณะที่หน่วยงานแรกอยู่ภายใต้เขตอำนาจของกระทรวงคมนาคมหน่วยงานหลังอยู่ภายใต้เขตอำนาจของกระทรวงประสานงานด้านการเมือง กฎหมาย และความมั่นคงอย่างไรก็ตาม หน่วยงานทั้งสองมีบทบาทและหน้าที่ที่คล้ายคลึงกัน และมักดำเนินการปฏิบัติการร่วม การซ้อมรบร่วม และการฝึกซ้อมจำลองร่วมกัน

ประวัติศาสตร์

ในช่วงยุคอาณานิคมของเนเธอร์แลนด์ หน่วยงานของรัฐบาลอาณานิคมสองแห่งที่เรียกว่ากองทัพเรือของรัฐบาล ( Gouvernementsmarine ) และหน่วยงานการเดินเรือ ( Dienst van Scheepvaart ) ก่อตั้งขึ้นเพื่อปกป้องทะเลและชายฝั่งของหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ทั้งสององค์กรถูกยุบลงในช่วงสั้น ๆ ในปี 1942 ในช่วงที่ญี่ปุ่นยึดครองหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ในสงครามโลกครั้งที่สองหลังจากที่ญี่ปุ่นยอมแพ้ทั้งสององค์กรได้รับการสร้างขึ้นใหม่เพื่อดำเนินหน้าที่หลักต่อไป ในปี 1947 ท่ามกลางการปฏิวัติแห่งชาติอินโดนีเซียทั้งสองหน่วยงานได้รวมกันเป็นหน่วยงานทางทะเลและชายฝั่ง ( Zee en Kustbewaking Dienst ) ควบคู่ไปกับหน่วยงานของเนเธอร์แลนด์ รัฐบาลอินโดนีเซียซึ่งกำลังทำสงครามกับเนเธอร์แลนด์ได้จัดตั้งองค์กรของตนเองซึ่งมีบทบาทเดียวกันกับหน่วยงานทางทะเลและชายฝั่งของเนเธอร์แลนด์ที่เรียกว่าหน่วยงานการเดินเรือของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย ( Jawatan Pelayaran Republik Indonesia ) [3]

หลังจากที่เนเธอร์แลนด์รับรองอินโดนีเซียแล้ว เนเธอร์แลนด์ก็ส่งมอบหน่วยยามฝั่งทะเลและชายฝั่งให้กับรัฐบาลอินโดนีเซีย ชุดใหม่ จากนั้นรัฐบาลอินโดนีเซียจึงรวมหน่วยยามฝั่งทะเลและชายฝั่งและหน่วยการเดินเรือของสาธารณรัฐอินโดนีเซียเข้ากับหน่วยยามฝั่งทะเลและชายฝั่ง ( อินโดนีเซีย : Kesatuan Penjagaan Laut dan Pantai Indonesia ) หน่วยงานดังกล่าวอยู่ภายใต้เขตอำนาจของกระทรวงคมนาคม ทันที ในช่วงที่เกิดความวุ่นวายในทศวรรษปี 1950 เช่นเดียวกับการเพิ่มขึ้นของกลุ่มแบ่งแยกดินแดนทั่วประเทศ รัฐบาลจึงตัดสินใจโอนหน่วยยามฝั่งทะเลและชายฝั่งเข้าสู่กองทัพเรืออินโดนีเซียในวันที่ 31 มกราคม 1950 ในฐานะกองกำลังกึ่งทหาร ในปี 1952 หน่วยงานดังกล่าวถูกแยกออกจากกองทัพเรืออินโดนีเซียอีกครั้งและอยู่ภายใต้เขตอำนาจของกระทรวงคมนาคมอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม หน่วยงานดังกล่าวยังคงทำงานร่วมกับกองทัพเรือและตำรวจเพื่อปราบปรามกลุ่มแบ่งแยกดินแดนทั่วประเทศจนถึงต้นทศวรรษปี 1960 [3]

ในปี 1962 หน่วยงานได้เปลี่ยนชื่อเป็น Operasi Polisionil di Laut (OPDIL) และอยู่ภายใต้การดูแลของกรมปฏิบัติการทางทะเลของกระทรวงคมนาคม ในปี 1965 OPDIL ได้เปลี่ยนชื่ออีกครั้งเป็น Assistant Special Operations of Government Transport (AOKAP) ตาม SK.Menhubla หมายเลข Kab.4 / 9/16/1965 ตาม SK. รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม หมายเลข M.14 / 3/14 Phb ลงวันที่ 20 มิถุนายน 1966 หน่วยงานได้เปลี่ยนชื่อเป็น Bureau of Shipping Safety (BKP) โดยมีหน้าที่ในการจัดระเบียบตำรวจพิเศษในทะเลและ SAR ตาม SK. รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการเดินเรือ หมายเลข Kab.4 / 3/14 ลงวันที่ 13 ธันวาคม 1966 BKP ได้รวมเข้าใน Operations Unit Command (KASOTOP) ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นกรมการเดินเรือในขณะที่ยังคงปฏิบัติหน้าที่ตำรวจในทะเล ด้วยการเปลี่ยนแปลงของกรมการเดินเรือเป็นกรมการขนส่ง ตาม SK. รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม Mb/14/7 Phb ลงวันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2511 หน้าที่พิเศษของ SAR ได้ถูกผนวกเข้าในกรมการเดินเรือ และโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมได้เปลี่ยนชื่อกลับเป็นหน่วยยามฝั่งและทางทะเลอีกครั้ง โดยมีหน้าที่จัดระเบียบหน่วยรักษาความปลอดภัยทางทะเลและหน่วยรักษาความปลอดภัยพิเศษของท่าเรือภายในอาณาเขตของประเทศ[3]

ตามคำสั่ง SK Dirjen Hubla No.Kab.4 / 3/4 ลงวันที่ 11 เมษายน 1970 DPLP ได้กลายเป็นหน่วยบัญชาการปฏิบัติการทางทะเลและชายฝั่ง (KOPLP) ตามคำสั่งของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมหมายเลข km.14 / U / plib-73 ลงวันที่ 30 มกราคม 1973 KOPLP ได้กลายเป็นหน่วยยามฝั่งและทะเล (KPLP) ซึ่งเป็นชื่อปัจจุบันของหน่วยงาน[3]

บทบาทและหน้าที่

บทบาท

กทปส. มีหน้าที่กำหนดและปฏิบัติตามนโยบาย มาตรฐาน บรรทัดฐาน แนวทาง หลักเกณฑ์ และขั้นตอน ตลอดจนการให้คำแนะนำด้านเทคนิค การประเมิน และการรายงานเกี่ยวกับการลาดตระเวนและรักษาความปลอดภัย การติดตามความปลอดภัย และการสอบสวนราชการ (ปภ.) คำสั่งการเดินเรือ น้ำ สิ่งอำนวยความสะดวก และโครงสร้างพื้นฐานของการรักษาความปลอดภัยชายฝั่งและทางทะเล

การทำงาน

  • พัฒนานโยบายในด้านการป้องกันชายฝั่งทะเลและชายฝั่ง รวมถึงแต่ไม่จำกัดเพียงการลาดตระเวนและรักษาความปลอดภัย การกำกับดูแลความปลอดภัยและการสืบสวนราชการพลเรือน ลำดับการเดินทาง การจัดการภัยพิบัติและการทำงานใต้น้ำ สิ่งอำนวยความสะดวกและโครงสร้างพื้นฐานของการป้องกันชายฝั่งทะเลและชายฝั่ง
  • กำหนดมาตรฐาน บรรทัดฐาน แนวทาง หลักเกณฑ์ และขั้นตอนในการปฏิบัติงานด้านการป้องกันชายฝั่งทะเลและชายฝั่ง
  • ให้คำแนะนำทางเทคนิคในด้านการป้องกันทะเลและชายฝั่ง
  • ดำเนินกิจกรรมในด้านการป้องกันทางทะเลและชายฝั่ง
  • ให้คำแนะนำทางเทคนิคแก่กรมการขนส่งทางทะเล และจัดเตรียมและให้คุณสมบัติทางเทคนิคของทรัพยากรบุคคลในสาขาการรักษาทะเลและชายฝั่ง
  • ประเมินและรายงานกิจกรรมในด้านการรักษาทะเลและชายฝั่ง
  • กิจการบริหารงานบุคคลและครัวเรือนภายในสำนักงาน[4]

โครงสร้างองค์กร

เจ้าหน้าที่ของหน่วยยามฝั่งและทะเลอินโดนีเซียในระหว่างภารกิจค้นหาและกู้ภัย

สำนักงานคณะกรรมการ KPLP เป็นหน่วยงานระดับ II ภายใต้สำนักงานคณะกรรมการการขนส่งทางทะเลกระทรวงคมนาคมของอินโดนีเซียนอกจากนี้ KPLP ยังประสานงานกับหน่วยงานอื่นๆ ภายในสำนักงานคณะกรรมการการขนส่งทางทะเล เช่น หน่วยปฏิบัติการทางเทคนิค ( Unit Pelaksana Teknis/ UPT ) ฐานป้องกันทางทะเลและชายฝั่ง ( Pangkalan Penjagaan Laut dan Pantai/ PPLP ) ซึ่งกระจายอยู่ทั่วอินโดนีเซีย[5]องค์กร KPLP อยู่ภายใต้การควบคุมโดยตรงผ่านกฎหมายหมายเลข 17 ปี 2008 ว่าด้วยการเดินเรือในบทที่ XVII มาตรา 276-281

  • กองบัญชาการกองทัพเรือและรักษาฝั่ง
    • กองบังคับการตำรวจสายตรวจและรักษาความปลอดภัย
      • กองตรวจการณ์
      • แผนกรักษาความปลอดภัย
    • รอง ผกก. ฝ่ายความปลอดภัยและข้าราชการสอบสวน
      • ส่วนงานติดตามความปลอดภัย
      • กองสืบสวนข้าราชการพลเรือน
    • รองผู้อำนวยการฝ่ายสั่งการการเดินเรือ
      • ฝ่ายกิจการท่าเรือ
      • หมวดอุบัติเหตุทางทะเล
    • รองผู้อำนวยการสำนักจัดการภัยพิบัติและการบริการใต้น้ำ
      • แผนกบริหารจัดการภัยพิบัติ
      • ส่วนงานบริการใต้น้ำ
    • กองกิจการสาธารณูปโภคและสิ่งอำนวยความสะดวก
      • แผนกสิ่งอำนวยความสะดวกและโครงสร้างพื้นฐาน
      • หมวดลูกเรือ
    • ฝ่ายบริหารย่อย

การดำเนินการ

  • การบังคับใช้กฎหมายในด้านการเดินเรือ
  • การสอบสวนการกระทำผิดทางอาญาของการเดินเรือ
  • การกำกับดูแลและควบคุมกิจกรรมกู้ภัยและการทำงานใต้น้ำ
  • การติดตั้ง/สำรวจและใช้ประโยชน์อาคารเหนือและใต้น้ำ
  • การให้การช่วยเหลือค้นหาและกู้ภัยในทะเลและการป้องกันอัคคีภัย
  • การรักษาความปลอดภัยและการควบคุมดูแลเครื่องช่วยนำทาง
  • รวมถึงการป้องกันมลภาวะในน้ำทะเลและชายหาดด้วย
  • การฝึกอบรมการต่อเรือและการติดตั้ง

สิ่งอำนวยความสะดวกและอุปกรณ์

โครงสร้างพื้นฐาน

การติดตั้งที่ฐานทัพเรือและยามชายฝั่งประกอบด้วย:

  1. เรือตรวจการณ์
  2. ท่าเทียบเรือ ;
  3. ห้องควบคุมและสื่อสารกองบัญชาการกองทัพเรือและชายฝั่ง
  4. การประชุมเชิงปฏิบัติการ;
  5. หอพักและบ้านพักปฏิบัติการ;
  6. บังเกอร์น้ำ;
  7. คลังอาวุธและกระสุนปืน;
  8. คลังสินค้าวัสดุ;
  9. ห้องขังชั่วคราว / ห้องขัง;
  10. เครื่องปั่นไฟ;
  11. ลานจอดเฮลิคอปเตอร์;
  12. ทางลาด

อุปกรณ์

เรือตรวจการณ์ชั้น 1 KN Sarotama (P.112)
KN Jembio (P.215) ของหน่วยยามฝั่งและทะเลอินโดนีเซียระหว่างภารกิจลาดตระเวน

ตามที่ผู้อำนวยการ KPLP ระบุ ณ เดือนพฤษภาคม 2018 KPLP มี: [6]

  1. เรือตรวจการณ์ชั้น 1 จำนวน 7 ลำ
  2. เรือตรวจการณ์ชั้น 2 จำนวน 15 ลำ
  3. เรือตรวจการณ์ชั้น 3 จำนวน 59 ลำ
  4. เรือตรวจการณ์ชั้น 4 จำนวน 69 ลำ
  5. เรือตรวจการณ์ชั้น 5 จำนวน 245 ลำ
ระดับพิมพ์เรือต้นทางบันทึก
ชั้น 1 (60 ม.)เรือตรวจการณ์KN Trisula (หน้า 111) [7]
KN Sarotama (หน้า 112)
KN Alugara (หน้า 114) [7]
KN Kalimasadha (หน้า 115)
KN Chudamani (P.116)
KN Kalawai (P.117)
KN Gandiwa (หน้า 118)		 ประเทศอินโดนีเซียอยู่ในระหว่างปฏิบัติหน้าที่
ชั้น 2 (40 ม.)เรือตรวจการณ์KN Kujang (P.201) [8]
KN Parang (P.202) [9]
KN Celurit (P.203) [7]
KN Cundrik (P.204) [10]
KN Belati (P.205) [7]
KN Golok (P.206)
KN Panah (P.207)
KN Pedang (P.208)
KN Kapak (P.209)
KN Rantos (P.210)
KN Grantin (P.211)
KN Pasatimpo (P.212)
KN Salawaku (P.213)
KN Damaru (P.214)
KN Jembio (P.215) [11]		 ประเทศอินโดนีเซียอยู่ในระหว่างปฏิบัติหน้าที่

เพื่อรองรับขอบเขตการทำงานด้วยการพัฒนาฐานทัพใหม่ทั่วอินโดนีเซีย KPLP จะได้รับการเสริมกำลังด้วยเรือตรวจการณ์หลากหลายประเภทที่เข้ากันกับเรือชั้นหนึ่งและชั้นสาม นอกจากนี้ เรือจะติดตั้งอาวุธเพื่อความปลอดภัยของทั้งบุคลากรและแม้แต่กองเรือที่มีความเสี่ยงขณะปฏิบัติการในมหาสมุทร แผนการสร้างเรือจนถึงปี 2019 จะสร้างเรือชั้นหนึ่งและชั้นสาม 100 ลำเพื่อนำไปใช้ทั่วอินโดนีเซียเพื่อเสริมกำลังเรือที่มีอยู่และปรับปรุงเรือ[12] อิกนาเซียส โจนันรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมตั้งเป้าว่าในอีก 5 ปีข้างหน้า องค์กรนาวิกโยธินและหน่วยยามชายฝั่ง (KPLP) จะมีเรือตรวจการณ์ขนาดต่างๆ จำนวน 500 ลำ รัฐบาลจะเพิ่มเรือตรวจการณ์ชั้นหนึ่งประมาณ 100 ลำ (ขนาดประมาณ 60 เมตร) และเรือตรวจการณ์ระดับสองถึงห้า (ขนาด 42 เมตรขึ้นไป) จำนวน 150-200 ลำ นอกจากนี้ เรือตรวจการณ์ชั้น IV และ V จำนวน 400 ลำของ KPLP จะถูกแทนที่จากเรือยางแข็งแบบเดิม นอกจากนี้ ยังจะขยายพื้นที่ตรวจการณ์และเพิ่มบุคลากรอีกด้วย[13]

การระบุตัวตน

เครื่องแบบของ KPLP มีสีน้ำเงินเข้ม ซึ่งเข้มกว่าเครื่องแบบของกองทัพเรืออินโดนีเซีย หากสมาชิกเป็นอดีตบุคลากรของกองทัพเรืออินโดนีเซีย พวกเขาอาจยังคงยศและระดับความเชี่ยวชาญของกองทัพเรือไว้ได้ บุคลากรทุกคนสวมหมวกเบเร่ต์สีดำที่มีโลโก้ของ KPLP บุคลากรพลเรือนสวมยศและเครื่องหมายประจำชั้นพลเรือนของตน[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

อนาคต

แยกออกจากกระทรวงคมนาคม

ตามกฎหมายหมายเลข 17/2008 ว่าด้วยการเดินเรือ กำหนดให้จัดตั้งหน่วยยามฝั่งทะเลและชายฝั่ง ซึ่งเป็นหน่วยงานของรัฐที่ทำหน้าที่รักษาทะเลและชายฝั่งและบังคับใช้กฎหมายและระเบียบข้อบังคับที่เกี่ยวข้องกับหน่วยยามฝั่งทะเลและชายฝั่ง หน่วยงานดังกล่าวจะอยู่ภายใต้ความรับผิดชอบของประธานาธิบดีและดำเนินการโดยรัฐมนตรี กฎระเบียบของรัฐบาลเกี่ยวกับหน่วยยามฝั่งทะเลและชายฝั่งซึ่งจะกำหนดรายละเอียดและการประยุกต์ใช้ทางเทคนิคควรได้รับการออก อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการถกเถียงและข้อดีข้อเสีย ตั้งแต่ปี 2008 จนถึงปี 2018 กฎระเบียบของรัฐบาลยังไม่ได้รับการสรุปและออกใช้ การถกเถียงนี้เกี่ยวข้องกับความขัดแย้งระหว่างกฎหมายและการลาดตระเวนทางทะเล การกำกับดูแล และการบังคับใช้กฎหมายที่สอดประสานหรือทับซ้อนกัน ซึ่งดำเนินการโดยคณะกรรมการประสานงานความปลอดภัยทางทะเล (ซึ่งภายในสิ้นปี 2014 ได้กลายเป็นหน่วยงานความปลอดภัยทางทะเล ) กรมการเฝ้าระวังทรัพยากรทางทะเลและการประมงภายใต้กระทรวงกิจการทางทะเลและการประมงและสถาบันอื่นๆ อีกหลายแห่ง[14]อิกเนเชียส โจนัน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมสนับสนุนการจัดตั้งหน่วยงานรักษาความปลอดภัยทางทะเล แต่ปฏิเสธ KPLP ภายใต้หน่วยงานรักษาความปลอดภัยทางทะเล เนื่องจาก KPLP ถูกกำหนดโดยกฎหมายหมายเลข 17/2008 และ KPLP เป็นหน่วยงานที่ได้รับการยอมรับจากIMO (องค์กรทางทะเลระหว่างประเทศ)รัฐมนตรีโจนันเสนอให้ยกระดับ KPLP จากระดับ II เป็นระดับ I (อธิบดี) แม้ว่าการทำเช่นนี้จะก่อให้เกิดความขัดแย้งจากผู้เชี่ยวชาญก็ตาม[15]ในปี 2024 การแก้ไขกฎหมายครั้งที่สามนี้ทำให้บทบาทของ KPLP แข็งแกร่งยิ่งขึ้นในฐานะหน่วยงานหน่วยยามชายฝั่งเพียงหน่วยงานเดียว ซึ่งก่อให้เกิดความขัดแย้งทางกฎหมายกับหน่วยงานรักษาความปลอดภัยทางทะเล โดยก่อนหน้านี้ใช้ชื่อ "หน่วยยามชายฝั่งอินโดนีเซีย" โดยไม่มีการรับรองทางกฎหมาย การพัฒนานี้ทำให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับความชัดเจนทางกฎหมายและประสิทธิภาพของการบังคับใช้กฎหมายทางทะเลของอินโดนีเซียทั้งในประเทศและในความร่วมมือระหว่างประเทศ[16]

อ้างอิง

  1. ↑ วิบิโซโน, เราะห์มัต (13 ตุลาคม พ.ศ. 2556). "เพ็ญจะคลาอุต และปันไต ดิเรวิตาลิซาสิ". Solo Pos (ในภาษาอินโดนีเซีย) สืบค้นเมื่อ19 ตุลาคม 2564 .
  2. ^ "JON KENEDI, M.Mar.Eng,.MM". hubla.go.id . สืบค้นเมื่อ16 เมษายน 2024 .
  3. ↑ abcde "Sejarah Kesatuan Penjagaan Laut dan Pantai". dephub.go.id (ในภาษาอินโดนีเซีย) เกเมนเตเรียน เปอร์ฮูบุงัน สืบค้นเมื่อ10 มกราคม 2020 .
  4. ↑ "ตุกาส ดัน ฟุงซี เกสะตวน เพ็ญจะกาน ลาอุต ดัน ปันไต". hubla.dephub.go.id (ในภาษาอินโดนีเซีย) ดิร์เยน ฮูบลา เคเมนฮับ. 2014 . สืบค้นเมื่อ10 มกราคม 2020 .
  5. ↑ "Unit Pelaksana Teknis" (ในภาษาอินโดนีเซีย). ดิร์เยน ฮูบลา เคเมนฮับ เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 5 พฤษภาคม 2019 . สืบค้นเมื่อ10 กุมภาพันธ์ 2561 .
  6. ↑ "ดิเรกตูร์ เคพีแอลพี มินตา เปนเจลโลลาน คาปาล ปาโตรลี เอฟเฟกติฟ ดาน เอฟิเซียน". เบอริตา ทรานส์ (ในภาษาอินโดนีเซีย) 7 พฤษภาคม 2561 . สืบค้นเมื่อ18 มกราคม 2562 .
  7. ↑ abcd Kusumawanti, Ratih (9 มกราคม พ.ศ. 2564). "ตูจูห์ กาปาล ปาโตรลี เคพีแอลพี บันตู คารี ศรีวิจายา แอร์" ข่าวปอร์โต (ในภาษาอินโดนีเซีย) สืบค้นเมื่อ19 ตุลาคม 2564 .
  8. ↑ "Selama Agustusan Berlangsung, KN Kujang P.201 Patkesmar di Perairan Semarang". เบอริตา ทรานส์ (ในภาษาอินโดนีเซีย) 16 สิงหาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ19 ตุลาคม 2564 .
  9. ↑ เลสตารี, มุสเตียนา (25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562). ปังกาลัน พีแอลพี ตูอาล และ บิตุง อุงกัป อันคามัน ยัง อาดา ดิ ติมูร์ RI detikcom (ในภาษาอินโดนีเซีย) สืบค้นเมื่อ19 ตุลาคม 2564 .
  10. ↑ "KN Trisula และ KN Cundrik Latihan SAR Bersama Tingkatkan Kesiapsiagaan". เบอริตา ทรานส์ (ในภาษาอินโดนีเซีย) 27 มีนาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ19 ตุลาคม 2564 .
  11. ↑ "เปอร์กวต ปาโตรลี ลาอุต, เคเมนฮับ ตัมบาห์ ดูอา กาปาล เนการา ดิ ตันจุง ปริก". ดิร์เยน ฮูบลา เคเมนฮับ 17 ธันวาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ19 ตุลาคม 2564 .
  12. ↑ "ปังกาลัน พีแอลพี สุราบายา เตรันคัม อาคาน ดิ กูซูร์". titikkomapost.com . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 5 พฤษภาคม 2019 . สืบค้นเมื่อ10 กุมภาพันธ์ 2561 .
  13. ↑ "Menhub Targetkan KPLP Miliki 500 Kapal Patroli". beritasatu.com (ในภาษาอินโดนีเซีย) 17 ตุลาคม 2558 . สืบค้นเมื่อ10 กุมภาพันธ์ 2561 .
  14. ↑ อุตามา, อับราฮัม (5 ตุลาคม พ.ศ. 2558). "ตุมปังติงดิห์ อาตูราน เปเนกากัน ฮูกุม มาริติม". cnnindonesia.com (ในภาษาอินโดนีเซีย) ซีเอ็นเอ็น อินโดนีเซีย
  15. ↑ อักบาร์. จาดิกัน เคพีแอลพี ดิตเจน Menhub Diminta Bicara Benar Atau Diam Sama Sekali harianterbit.com ​เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2018 . สืบค้นเมื่อ10 กุมภาพันธ์ 2561 .
  16. ↑ นูโกรโฮ, อาดิตโย (9 ตุลาคม พ.ศ. 2567). "Bakamla Jangan Lagi Gunakan Identitas Coast Guard" (ในภาษาอินโดนีเซีย) สาธารณรัฐเมอร์เดก้า. สืบค้นเมื่อ23 ตุลาคม 2567 .
  • เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของกรมการขนส่งทางทะเล เก็บถาวร 7 พฤษภาคม 2019 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=หน่วยรักษาชายฝั่งและทะเลอินโดนีเซีย&oldid=1254674443"