จอห์นที่ 7 ดยุกแห่งเมคเลนบวร์ก-ชเวริน

จอห์นที่ 7
ดยุกแห่งเมคเลนเบิร์ก-ชเวริน
รัชกาล	12 กุมภาพันธ์ 1576 - 22 มีนาคม 1592
รุ่นก่อน	จอห์น อัลเบิร์ต ฉัน
ผู้สืบทอด	อดอล์ฟ เฟรเดอริกที่ 1
เกิด	( 1558-03-07 )7 มีนาคม 1558 กึสโทรว์
เสียชีวิตแล้ว	22 มีนาคม 1592 (1592-03-22)(อายุ 34 ปี) สตาร์การ์ด
การฝังศพ	มหาวิหารชเวริน
คู่สมรส	โซเฟียแห่งชเลสวิช-โฮลชไตน์-ก็อททอร์ป
ปัญหา	อดอล์ฟ เฟรเดอริกที่ 1 จอห์น อัลเบิร์ตที่ 2
บ้าน	บ้านเมคเลนเบิร์ก
พ่อ	จอห์น อัลเบิร์ตที่ 1 ดยุกแห่งเมคเลินบวร์ก - กึสโทรว์และชเวริน
แม่	แอนนาโซเฟียแห่งปรัสเซีย

จอห์นที่ 7 ( เยอรมัน : โยฮันน์ ; 7 มีนาคม 1558 – 22 มีนาคม 1592) บางครั้งเรียกว่าจอห์นที่ 5ทรงเป็นดยุกแห่งเมคเลนเบิร์ก-ชเวริน

โยฮันน์เป็นบุตรชายของจอห์น อัลเบิร์ตที่ 1 ดยุคแห่งเมคเลนเบิร์ก -กุสโทรว์และชเวริน (ค.ศ. 1525–1576) และดัชเชส แอนนา โซเฟียแห่งปรัสเซีย (ค.ศ. 1527–1591) ภรรยาของเขา โย ฮันน์ อายุได้ 18 ปีเมื่อบิดาของเขาเสียชีวิต มีการแต่งตั้ง สภาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เพื่อปกครองในนามของเขาเป็นเวลา 9 ปี

คณะผู้สำเร็จราชการได้มอบอำนาจการปกครองดินแดนของตนให้แก่เขาในปี ค.ศ. 1585 ทันทีที่พระองค์เผชิญกับปัญหาที่พระองค์ไม่สามารถจัดการได้ รวมถึงหนี้สินจำนวนมหาศาล และ ข้อเรียกร้องของ คริสโตเฟอร์ ลุง ของพระองค์ ในการขอสัมปทานดินแดน หลังจากโต้เถียงอย่างรุนแรงกับลุงของพระองค์ พระองค์ก็ทรงฆ่าตัวตาย

เนื่องจากไม่สามารถฝังศพผู้ฆ่าตัวตายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้ จึงมีการแต่งเรื่องขึ้นโดยกล่าวหาว่าโยฮันน์ถูกซาตานฆ่าตายตามข้อตกลงกับสตรีสองคนจากชเวรินสตรีทั้งสองถูกซักถาม ได้แก่ คาทารินา วังเคิลมุท ซึ่งเสียชีวิตจากผลของการทรมาน และมาดาเลนา รูคิตซ์ ซึ่งถูกเผาทั้งเป็น การประณามว่าเป็นแม่มดของพวกเธอทำให้พิธีฝังศพของโยฮันน์เปิดทางให้ฝังในอาสนวิหารชเวรินได้

เมื่อวันที่ 17 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1588 โยฮันน์แต่งงานกับโซเฟีย (1 มิถุนายน ค.ศ. 1569 – 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1634) ซึ่งเป็นลูกสาวของอดอล์ฟ ดยุกแห่งโฮลสไตน์-กอททอร์ป และ คริสตินแห่งเฮสส์ภรรยาของเขา ทั้งคู่มีลูกด้วยกันสามคน:

• อดอล์ฟ ฟรีดริชที่ 1 (15 ธันวาคม 1588 – 27 กุมภาพันธ์ 1658)
• จอห์น อัลเบิร์ตที่ 2 (5 พฤษภาคม 1590 – 23 เมษายน 1636)
• แอนนา โซเฟีย (19 กันยายน 1591 – 11 กุมภาพันธ์ 1648)

• ฟรีดริช วิกเกอร์ (1885) (ภาษาเยอรมัน) "Stammtafeln des Großherzoglichen Hauses von Meklenburg" ใน: Verein für Mecklenburgische Geschichte และ Altertumskunde: Jahrbücher des Vereins für Mecklenburgische Geschichte und Altertumskunde – แบนด์ 50, น. 292.