จอห์น เฟรเดอริกที่ 1 ผู้คัดเลือกแห่งแซกโซนี
 |
| จอห์น เฟรเดอริก ฉัน | |
|---|---|
 ภาพเหมือนโดยลูคัส ครานัคผู้เฒ่า , 1531 | |
| ผู้คัดเลือกแห่งแซกโซนี | |
| รัชกาล | 16 สิงหาคม 1532 – 24 เมษายน 1547 |
| รุ่นก่อน | จอห์น |
| ผู้สืบทอด | มอริส |
| ดยุกแห่งแซกโซนี | |
| รัชกาล | 24 เมษายน 1547 – 3 มีนาคม 1554 |
| รุ่นก่อน | มอริส |
| ผู้สืบทอด | จอห์น เฟรเดอริกที่ 2 |
| แลนด์เกรฟแห่งทูรินเจีย | |
| รัชกาล | 16 สิงหาคม 1532 – 24 เมษายน 1547 |
| รุ่นก่อน | จอห์น |
| ผู้สืบทอด | จอห์นเออร์เนสต์ |
| เกิด | 30 มิถุนายน 1503 ทอร์เกาเขตเลือกตั้งแซกโซนีจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ |
| เสียชีวิตแล้ว | 3 มีนาคม 1554 (1554-03-03)(อายุ 50 ปี) ไวมาร์เขตเลือกตั้งแซกโซนี จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ |
| การฝังศพ | |
| คู่สมรส | ซิบิลล์แห่งคลีฟส์ |
| ปัญหา | จอห์น เฟรเดอริกที่ 2 ดยุกแห่งแซกโซนี จอห์น วิลเลียม ดยุกแห่งแซกโซนี-ไวมาร์ จอ ห์น เฟรเดอริกที่ 3 ดยุกแห่งแซกโซนี-โกธา |
| บ้าน | เวตติน (สายเออร์เนสติน) |
| พ่อ | จอห์น ผู้คัดเลือกแห่งแซกโซนี |
| แม่ | โซฟีแห่งเมคเลนบวร์ก-ชเวริน |
| ศาสนา | โรมันคาทอลิก (1503-1521) ลูเทอรัน (1521-1554) |
| ลายเซ็น | .PNG) |
จอห์น ฟรีดริชที่ 1 ( เยอรมัน : โยฮันน์ ฟรีดริชที่ 1 ฟอน ซัคเซิน 30 มิถุนายน 1503 – 3 มีนาคม 1554) หรือที่เรียกว่าแดร์ กรอสมุต ( der Großmütige ) เป็นผู้คัดเลือกผู้มีอำนาจในแซกโซนี (1532–1547) จนกระทั่งเขาถูกปลดจากตำแหน่งนี้ในการยอมจำนนที่วิตเทนเบิร์กโดยชาร์ลส์ที่ 5 จักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เขาเป็นผู้นำของสันนิบาตชมาลคาลดิกซึ่งเป็นพันธมิตรทางทหารของอาณาจักร ลูเทอรัน
ปีแรกๆ
จอห์น เฟรเดอริกเป็นบุตรชายคนโตของจอห์น ผู้คัดเลือกแห่งแซกโซนี ที่เกิดกับ โซฟีแห่งเมคเลนเบิร์ก-ชเวรินภรรยาคนแรกของเขาแม่ของเขาเสียชีวิตหลังจากเขาเกิดได้ 14 วัน ในวันที่ 12 กรกฎาคม ค.ศ. 1503
จอห์น เฟรเดอริกได้รับการศึกษาจากจอร์จ สปาลาตินซึ่งเขาเคารพนับถือตลอดชีวิตของเขา สปาลาตินเป็น เพื่อนและที่ปรึกษาของ มาร์ติน ลูเทอร์ดังนั้นจากการศึกษาของสปาลาติน จอห์น เฟรเดอริกจึงมีความศรัทธาต่อคำสอนของลูเทอร์ ความรู้ด้านประวัติศาสตร์ของเขาครอบคลุมทุกศาสตร์ และห้องสมุดของเขาซึ่งครอบคลุมทุกศาสตร์เป็นหนึ่งในห้องสมุดที่ใหญ่ที่สุดในเยอรมนี
เขาสร้างความสัมพันธ์ส่วนตัวกับลูเทอร์โดยเริ่มติดต่อกับลูเทอร์ในช่วงที่ ประกาศคว่ำบาตรต่อผู้นำการ ปฏิรูปศาสนาเป็นครั้งแรก และแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นผู้ศรัทธาในลูเทอร์อย่างแน่วแน่ เขาสังเกตพัฒนาการของขบวนการปฏิรูปศาสนาอย่างรอบคอบ เขาอ่านงานเขียนของลูเทอร์ กระตุ้นให้มีการพิมพ์ฉบับสมบูรณ์ฉบับแรก (วิตเทนเบิร์ก) ของงานเขียนของเขา และในช่วงปีหลังๆ ของชีวิต เขาสนับสนุนการรวบรวมฉบับเยนา ที่ Schloss Hartenfels ของผู้คัดเลือกที่ Torgau เขาได้สร้างโบสถ์ที่ออกแบบมาโดยเฉพาะเพื่อเป็นสถานที่ประกอบพิธีกรรมของลูเทอรัน และเชิญมาร์ติน ลูเทอร์มาเทศนาเปิดงาน อิทธิพลของลัทธิลูเทอรันในราชสำนักของจอห์น เฟรเดอริกยังปรากฏให้เห็นในการแปลนวนิยายรักฝรั่งเศสเรื่องMagelone โดย Veit Warbeckซึ่งทำขึ้นเพื่อเตรียมการแต่งงานของจอห์น เฟรเดอริกในปี 1527 โดยองค์ประกอบนิกายโรมันคาธอลิกถูกระงับ[1]
พ่อของเขาแนะนำให้เขาเข้าสู่กิจการทางการเมืองและการทูตในสมัยนั้น และเขาเป็นผู้ดำเนินการเจรจาครั้งแรกของสนธิสัญญากับเฮสส์ในครอยซ์เบิร์กและฟรีเดอวัลด์ เขามีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการก่อความไม่สงบที่เกิดจากเรื่องแพ็ก ( ดู จอห์นผู้มั่นคง ) และลูเทอร์รู้สึกขอบคุณเขาสำหรับความพยายามของเขา แม้ว่าเขาจะยังเด็กก็ตาม เพื่อรักษาสันติภาพ
ระหว่างการประชุมสภาครั้งที่สองของสเปเยอร์ (ค.ศ. 1529)เขาได้เข้ารับตำแหน่งชั่วคราวแทนบิดาของเขา การวางแผนของอาร์ชดยุคเฟอร์ดินานด์ทำให้เขาต้องร่างกฎหมายสำหรับที่ดินของคริสตจักรอีแวนเจลิคัลหลังจากการประชุมสภา ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาเชื่อมั่นในสิทธิและหน้าที่ในการป้องกันมากกว่าบิดาของเขาอย่างแน่วแน่ ในปีค.ศ. 1530 เขาได้ร่วมประชุมสภาแห่งออกสบูร์ก กับบิดาของเขา ลงนามในคำสารภาพออกสบูร์ก กับบิดาของเขา และมีบทบาทในกระบวนการนี้ ทัศนคติของเขาไม่ถูกมองข้าม และทำให้จักรพรรดิชาร์ลส์ ที่ 5ไม่ชอบเขา
ผู้คัดเลือกแห่งแซกโซนี
ในปี ค.ศ. 1532 จอห์น เฟรเดอริกได้สืบทอดตำแหน่งผู้เลือกตั้งจากบิดา ในตอนแรก เขาได้ครองราชย์ร่วมกับ จอห์น เออร์เนสต์น้องชายต่างมารดาของเขาแต่ในปี ค.ศ. 1542 เขาได้เป็นผู้ปกครองเพียงคนเดียว
นายกรัฐมนตรีเกรกอร์ บรึคซึ่งเป็นผู้ที่สามารถชี้นำความสัมพันธ์ระหว่างประเทศของประเทศด้วยความสามารถและความรอบคอบมาเป็นเวลาหลายปี ยังคงดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาของนายกรัฐมนตรี แต่ธรรมชาติอันเปิดกว้างและหุนหันพลันแล่นของเขามักทำให้เขาละเลยข้อเสนอของที่ปรึกษาที่มีประสบการณ์มากกว่า ทำให้ประเทศตกอยู่ในอันตรายบ่อยครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจอห์น เฟรเดอริกไม่ใช่นักการเมืองที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกล
พระองค์ทรงสถาปนาคริสตจักรแห่งรัฐลูเทอรันให้เป็นหนึ่งเดียวโดยจัดตั้งสภานิติบัญญัติ เพื่อการเลือกตั้ง (ค.ศ. 1542) และฟื้นฟูการเยี่ยมชมคริสตจักร พระองค์ทรงยืนหยัดอย่างมั่นคงและเด็ดขาดยิ่งกว่าพระบิดาในการสนับสนุนกลุ่มSchmalkaldic Leagueแต่เนื่องจากพระองค์ทรงยึดมั่นในลัทธิลูเทอรันอย่างเคร่งครัด จึงทรงประสบปัญหากับฟิลิปที่ 1 แลนด์เกรฟแห่งเฮสส์ซึ่งสนับสนุนการรวมตัวกับกลุ่มคริสเตียนนิกายสวิสและสตราสบูร์ก พระองค์ทรงต่อต้านข้อเสนอทั้งหมดของพระสันตปาปาเคลเมนต์ที่ 7และปอลที่ 3เพื่อสนับสนุนการเรียกประชุมสภาทั่วไปเพราะเขาเชื่อมั่นว่าการเรียกประชุมสภานี้จะมีไว้เพียง "เพื่อการรักษาอำนาจของพระสันตปาปาและต่อต้านคริสต์ศาสนา" [2]แต่เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์ใดๆ พระองค์จึงขอให้ลูเทอร์สรุปบทความทั้งหมดที่พระองค์จะยึดถือต่อหน้าสภา และลูเทอร์จึงเขียนบทความSchmalkaldในการประชุมสภา Schmalkalden ในปี ค.ศ. 1537 สภาถูกปฏิเสธ และผู้มีสิทธิเลือกตั้งปฏิบัติต่อผู้แทนพระสันตปาปาอย่างไม่แยแสและปฏิเสธข้อเสนอของ Matthias von Held ซึ่งเป็นตัวแทนของจักรพรรดิ
.jpg/1280px-Lucas_Cranach_-_Hofjagd_in_Torgau_zu_Ehren_Karls_V._(1544,_Museo_del_Prado).jpg)
เขาติดตามความพยายามในการบรรลุข้อตกลงในการประชุมที่เรเกนส์บูร์กในปี ค.ศ. 1541 ด้วยความสงสัยและปฏิเสธที่จะยอมรับบทความเกี่ยวกับการพิสูจน์ความถูกต้องซึ่งจัดทำขึ้นภายใต้การดูแลของกัสปาโร คอนตารินีเพื่อให้เหมาะกับทั้งสองฝ่าย และลูเทอร์ ที่ปรึกษาที่มั่นคงของเขาได้ยืนยันการต่อต้านของเขา ความพยายามในการบรรลุข้อตกลงล้มเหลว และผู้มีสิทธิเลือกตั้งมีส่วนช่วยขยายช่องว่างไม่น้อยโดยการแทรกแซงกิจการของคริสตจักรในฮัลเลอและโดยการช่วยเหลือการปฏิรูปที่Justus Jonas นำเสนอที่นั่น ทัศนคติของเขาเริ่มดื้อรั้นมากขึ้นเรื่อยๆ และไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา ไม่เป็นประโยชน์ต่อลัทธิ โปรเตสแตนต์
แม้ว่าจักรพรรดิ บรึค และลูเทอร์จะเตือนแล้วก็ตาม แต่พระองค์ก็ทรงเพิกถอนการเลือกจูเลียส ฟอน พ ฟลัก เป็นบิชอปแห่งเนาม์บวร์ก ในปี ค.ศ. 1541 โดยพลการ และทรงสถาปนา นิโคเลาส์ ฟอน อัมส์ดอร์ ฟเป็นบิชอป แทนและทรงริเริ่มการปฏิรูปศาสนา ในปี ค.ศ. 1542 พระองค์ขับไล่ดยุคเฮ น รีที่ 5 แห่งบรันสวิก-โวลเฟนบึตเทลออกจากประเทศเพื่อปกป้องเมืองกอสลาร์และบรันสวิก ของคริสตจักรนิกายอีแวนเจลิคัล และทรงริเริ่มการปฏิรูปศาสนาที่นั่น การพัวพันในสงครามอื่นๆ ทำให้จักรพรรดิชาร์ลส์ที่ 5ไม่สามารถแทรกแซงได้ และด้วยการยอมจำนน พระองค์จึงสามารถปกปิดเจตนาที่แท้จริงของพระองค์ได้สำเร็จ จักรพรรดิชาร์ลส์ที่ 5 ปรากฏตัวในสภาผู้แทนราษฎร ที่ เมืองสเปเยอร์ในปี ค.ศ. 1544 ความสามัคคีระหว่างจักรพรรดิและคริสตจักรนิกายอีแวนเจลิคัลดูเหมือนจะไม่ยิ่งใหญ่ไปกว่าช่วงเวลานั้นเลย พระองค์ทรงอนุญาตให้ มี การประกาศเรเกนส์บูร์กในปี ค.ศ. 1541เป็นส่วนหนึ่งของการพักชั่วคราวครั้งใหม่ และทรงยอมรับนวัตกรรมทั้งหมดที่คริสเตียนอีแวนเจลิคัลได้ทำขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1532 ถึง 1541 เนื่องจากพระองค์ต้องการความช่วยเหลือจากพวกโปรเตสแตนต์ในการต่อต้านฝรั่งเศสจอห์น เฟรเดอริกเชื่อว่าสันติภาพได้มาถึงแล้ว และทรงดำเนินการปฏิรูปศาสนจักรในประเทศของพระองค์ต่อไป แม้แต่ความขัดแย้งที่เพิ่มมากขึ้นระหว่างพันธมิตรก็ไม่ได้รบกวนพระองค์
เมื่อสงครามชมาลคาลดิคปะทุขึ้นในปี ค.ศ. 1546 เขาเดินทัพไปทางทิศใต้โดยนำหน้ากองทหารของเขา แต่การรุกรานประเทศของเขาโดยไม่คาดคิดโดยดยุคมอริซ ลูกพี่ลูกน้องของเขา ทำให้เขาต้องกลับมา เขาประสบความสำเร็จในการยึดครองดินแดนส่วนใหญ่คืนและขับไล่มอริซออกไป แต่ทันใดนั้นจักรพรรดิก็รีบเร่งไปทางเหนือและทำให้ผู้มีสิทธิเลือกตั้งประหลาดใจ ยุทธการที่มึลแบร์กในวันที่ 24 เมษายน ค.ศ. 1547 เป็นปฏิปักษ์ต่อเขาและกองทัพของเขาแตกกระเจิง เขาได้รับบาดแผลจากการถูกฟันที่ด้านซ้ายของใบหน้า ทิ้งรอยแผลเป็นที่ทำให้เสียโฉมตั้งแต่เบ้าตาล่างลงไปที่แก้ม เขาถูกชาร์ลส์ที่ 5 จับเป็นเชลยและถูกส่งไปลี้ภัยที่เมืองเวิร์มส์
นักโทษ
จักรพรรดิชาร์ลส์ที่ 5 ตัดสินประหารชีวิตจอห์น เฟรเดอริกในฐานะกบฏ แต่เพื่อไม่ให้เสียเวลาในการปิดล้อมเมืองวิตเทนเบิร์ก ซึ่งได้รับการปกป้องโดยซีบิล ภริยาของจอห์น เฟรเดอริก พระองค์ก็ไม่ได้ดำเนินการพิพากษาและเข้าสู่การเจรจา
เพื่อช่วยชีวิตของเขา ปกป้องภรรยาและลูกชายของเขา และป้องกันการสู้รบเพิ่มเติม จอห์น เฟรเดอริกจึงยอมรับการยอมจำนนของวิตเทนเบิร์กและหลังจากที่ถูกบังคับให้ลาออกจากรัฐบาลของประเทศของเขาเพื่อมอบให้กับมอริส คำพิพากษาของเขาก็ถูกเปลี่ยนเป็นจำคุกตลอดชีวิต
วันสุดท้าย
การโจมตีอย่างกะทันหันต่อจักรพรรดิโดยผู้คัดเลือกมอริซทำให้การจำคุกของจอห์น เฟรเดอริกสิ้นสุดลง และเขาได้รับการปล่อยตัวในวันที่ 1 กันยายน ค.ศ. 1552 เขาปฏิเสธอย่างหนักแน่นที่จะผูกพันตัวเองให้ปฏิบัติตามมติของสภาหรือรัฐสภาในอนาคตในเรื่องศาสนา โดยประกาศว่าเขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะยึดมั่นในหลักคำสอนที่มีอยู่ในคำสารภาพแห่งออกสบูร์กจนกระทั่งเสียชีวิต
การเดินทางกลับบ้านของเขาเป็นการเดินทัพที่ประสบความสำเร็จ เขาได้พบกับครอบครัวหลังจากที่ไม่ได้อยู่เป็นเวลาห้าปีที่ ปราสาท Wolfersdorfซึ่งเขาเคยสร้างขึ้นเป็นกระท่อมล่าสัตว์มาก่อน และเขาได้เปลี่ยนชื่อเป็นSchloss Froehliche Wiederkunft ("พระราชวังแห่งการกลับมาอย่างมีความสุข")
เขาย้ายที่นั่งของรัฐบาลไปที่ไวมาร์และปฏิรูปสภาพการณ์ของประเทศ แต่เสียชีวิตภายในสองปี วัตถุพิเศษที่เขาดูแลคือมหาวิทยาลัยเยนาซึ่งเขาวางแผนไว้แทนวิตเทนเบิร์กที่เขาสูญเสียไป (ค.ศ. 1547) เขาเสียชีวิตที่ไวมาร์
การแต่งงานและครอบครัว
เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1527 จอห์น เฟรเดอริกแต่งงานกับซิบิลแห่งคลีฟส์ลูกสาวของจอห์นที่ 3 ดยุคแห่งคลีฟส์และเป็นน้องสาวของแอนน์แห่งคลีฟส์ซึ่งดำรงตำแหน่งราชินีแห่งอังกฤษ ชั่วระยะเวลาหนึ่ง ในฐานะภรรยาคนที่สี่ของกษัตริย์เฮนรีที่ 8ทั้งคู่มีลูกชายสี่คน ได้แก่
- จอห์น เฟรเดอริกที่ 2 ดยุกแห่งแซกโซนี (เกิดที่เมืองทอร์เกา 8 มกราคม ค.ศ. 1529 – เสียชีวิตในฐานะนักโทษของจักรพรรดิที่ปราสาทชไตเออร์ อัปเปอร์ออสเตรีย 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1595)
- จอห์น วิลเลียม ดยุกแห่งซัคเซิน-ไวมาร์ (เกิด ทอร์เกา 11 มีนาคม ค.ศ. 1530 – ง. ไวมาร์ 2 มีนาคม ค.ศ. 1573)
- จอห์น เออร์เนสต์ (เกิดที่เมืองไวมาร์ 5 มกราคม ค.ศ. 1535 – เสียชีวิตที่เมืองไวมาร์ 11 มกราคม ค.ศ. 1535)
- จอห์น เฟรเดอริกที่ 3ดยุคแห่งซัคเซิน-โกธา (ค.ศ. 1554–1565) (เกิด ทอร์เกา 16 มกราคม ค.ศ. 1538 – ง. เยนา 31 ตุลาคม
1565)
ดูเพิ่มเติม
อ้างอิง
- ↑ ครอมเมลไบน์, โธมัส (1987) "เยี่ยมชม Warbeck und die kurzweilige ประวัติศาสตร์ von der schönen Mageloneโดย Gmünder Volkshochschule" Zeitschrift für deutsches Altertum และ deutsche Literatur 116 (2): 67–69. จสตอร์ 20657780.
- ^ Hauck, Albert (1910). สารานุกรมความรู้ทางศาสนาฉบับใหม่ของ Schaff-Herzog: การนำเทววิทยาในพระคัมภีร์ ประวัติศาสตร์ หลักคำสอน และการปฏิบัติ และชีวประวัติในพระคัมภีร์ เทววิทยา และคริสตจักรจากยุคแรกสุดจนถึงปัจจุบัน Funk and Wagnalls Company. หน้า 212
บทความนี้รวมข้อความจากสิ่งพิมพ์ในสาธารณสมบัติ : Jackson, Samuel Macauley, ed. (1914). New Schaff–Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge (พิมพ์ครั้งที่ 3). London and New York: Funk and Wagnalls. {{cite encyclopedia}}: ขาดหายหรือว่างเปล่า|title=( ช่วยด้วย ) [1]- Chisholm, Hugh , ed. (1911). . Encyclopædia Britannica . Vol. 15 (พิมพ์ครั้งที่ 11). Cambridge University Press. p. 458.
- อ. เบ็ค, โยฮันน์ ฟรีดริช เดอร์ มิทเทิล, ฉบับที่ 2, ไวมาร์, พ.ศ. 2401
- F. von Bezold, การปฏิรูป Geschichte der deutschen. เบอร์ลิน พ.ศ. 2429
- ชีวประวัติบนเว็บไซต์ WHKLMA
.jpg){kind=link}
การแปล
- คำตอบของเจ้าชายต่อคำพิพากษาระหว่างกาลของ Augsburgแปลโดย Nathaniel J. Biebert (Red Brick Parsonage, 2015)
ลิงค์ภายนอก
