วันแรงงาน
วันหยุดประจำปีเพื่อเฉลิมฉลองความสำเร็จของคนงาน

ประเทศและเขตปกครองที่ได้รับอิทธิพลจากวันแรงงานสากลหรือวันแรงงานในรูปแบบอื่น:
  วันแรงงานตรงกับหรืออาจตรงกับวันที่ 1 พฤษภาคม
  วันหยุดราชการอีกวันคือวันที่ 1 พฤษภาคม หรือวันจันทร์แรกของเดือนพฤษภาคม
  ไม่มีวันหยุดราชการในวันที่ 1 พฤษภาคม แต่จะเป็นวันแรงงานในวันอื่น
  ไม่มีวันหยุดราชการในวันที่ 1 พฤษภาคม และวันแรงงาน

วันแรงงานเป็นวันที่จัดขึ้นทุกปีเพื่อเฉลิมฉลองความสำเร็จของผู้ใช้แรงงานโดยมีต้นกำเนิดมาจาก ขบวนการ สหภาพแรงงานโดยเฉพาะ ขบวนการ หนึ่งวันทำงานแปดชั่วโมงซึ่งสนับสนุนให้ทำงานแปดชั่วโมง พักผ่อนแปดชั่วโมง และพักผ่อนแปดชั่วโมง

สำหรับประเทศส่วนใหญ่ วันแรงงานเป็นคำพ้องความหมายหรือเชื่อมโยงกับวันแรงงานสากลซึ่งตรงกับวันที่ 1 พฤษภาคม สำหรับประเทศอื่นๆ วันแรงงานจะเฉลิมฉลองในวันอื่น โดยมักจะเป็นวันที่สำคัญเป็นพิเศษสำหรับขบวนการแรงงานในประเทศนั้นๆ วันแรงงานเป็นวันหยุดราชการในหลายประเทศ

วันแรงงานสากล

สำหรับประเทศส่วนใหญ่ "วันแรงงาน" เป็นคำพ้องความหมายหรือเชื่อมโยงกับวันแรงงานสากลซึ่งตรงกับวันที่ 1 พฤษภาคม บางประเทศกำหนดวันเฉลิมฉลองจริงให้แตกต่างกันออกไป โดยวันหยุดจะตรงกับวันจันทร์ที่ใกล้เคียงกับวันที่ 1 พฤษภาคม

บางประเทศมีวันหยุดตรงกับหรือใกล้วันที่นี้ แต่ไม่ถือเป็นการเฉลิมฉลอง "วันแรงงาน"

วันอื่นๆ

ออสเตรเลีย

ขบวนพาเหรดวันแรงงานในบริสเบนในปี 2017

วันแรงงานเป็นวันหยุดราชการในออสเตรเลียในวันที่แตกต่างกันไปในแต่ละรัฐและเขตปกครองในบางรัฐ วันดังกล่าวจะระลึกถึงการเดินขบวนวันแปดชั่วโมง (ดูด้านล่าง) ซึ่งตรงกับวันจันทร์แรกของเดือนตุลาคมในเขตปกครองออสเตรเลียนแคพิทอลเทร์ริทอรี นิวเซาท์เวลส์และเซาท์ออสเตรเลียในรัฐวิกตอเรียและแทสเมเนียตรงกับวันจันทร์ที่สองของเดือนมีนาคม (แม้ว่ารัฐแทสเมเนียจะเรียกว่าวันแปดชั่วโมงก็ตาม) [1] [2]ในรัฐเวสเทิร์นออสเตรเลียวันแรงงานคือวันจันทร์แรกของเดือนมีนาคม[3]ในรัฐควีนส์แลนด์และนอร์เทิร์นเทร์ริทอรี วันแรงงานตรงกับวันจันทร์แรกของเดือนพฤษภาคม (แม้ว่ารัฐแทสเมเนียจะเรียกว่าวันเมย์เดย์ก็ตาม) [4]ตรงกับวันจันทร์ที่สี่ของเดือนมีนาคมในเขตปกครองเกาะคริสต์มาส

วิกตอเรีย

ขบวนการแรงงาน ได้ร่วมกัน เดินขบวนเพื่อ ทำงาน แปดชั่วโมง เป็นครั้งแรก ในเมืองเมลเบิร์นเมื่อวันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2399 [5]ในวันนี้ ช่างก่อหินและคนงานก่อสร้างที่ไซต์งานก่อสร้างรอบเมลเบิร์นได้หยุดงานและเดินขบวนจากมหาวิทยาลัยเมลเบิร์นไปยังรัฐสภาเพื่อทำงานแปดชั่วโมงต่อวัน การประท้วงโดยตรงของพวกเขาประสบความสำเร็จ และพวกเขาได้รับการยกย่องว่าเป็นกลุ่มคนงานกลุ่มแรกในโลกที่ทำงานได้แปดชั่วโมงต่อวันโดยไม่สูญเสียค่าจ้าง[6]

ควีนส์แลนด์

วันแรงงานได้รับการเฉลิมฉลองครั้งแรกพร้อมวันหยุดราชการในควีนส์แลนด์ในปี 1865 ในชื่อวันเฉลิมฉลองแปดชั่วโมง ซึ่งตรงกับวันที่ 1 มีนาคม ( วันเซนต์เดวิด ) และเฉลิมฉลองชัยชนะของ คนงาน บริสเบน ในการทำงานแปดชั่วโมง ในปี 1858 วันดังกล่าวถูกเลื่อนไปเป็นวันแรงงานในราวปี 1896 เพื่อแสดงความสามัคคีกับการโจมตีคนงานสหรัฐอเมริกาในขบวนพาเหรดวันแรงงานครั้งแรกในเหตุการณ์เฮย์มาร์เก็ตในปี 1901 วันหยุดดังกล่าวถูกเลื่อนไปเป็นวันจันทร์แรกของเดือนพฤษภาคม เพื่อให้แน่ใจว่าจะมีสุดสัปดาห์ยาว[7]

บังคลาเทศ

Bangladesh Garment Sramik Sanghati ซึ่งเป็นองค์กรที่ทำงานเพื่อสวัสดิการของคนงานสิ่งทอ ได้ขอให้มีการประกาศให้วันที่ 24 เมษายน เป็นวันความปลอดภัยแรงงานในบังกลาเทศเพื่อรำลึกถึงเหยื่อจากเหตุการณ์อาคารRana Plaza ถล่ม ในปี 2013 [8] [9]อย่างไรก็ตาม บังกลาเทศยังคงกำหนดให้วันที่ 1 พฤษภาคมเป็นวันแรงงาน

บาฮามาส

วันแรงงานเป็นวันหยุดประจำชาติในบาฮามาสโดยจะฉลองในวันศุกร์แรกของเดือนมิถุนายน เพื่อให้คนงานมีวันหยุดยาว[10] อย่างไรก็ตาม วันแรงงานตามประเพณีในบาฮามาสคือวันที่ 7 มิถุนายน เพื่อรำลึกถึงการหยุดงานประท้วงครั้งใหญ่ของคนงานซึ่งเริ่มขึ้นในวันนั้นเมื่อปี พ.ศ. 2485 วันแรงงานมีขึ้นเพื่อเป็นเกียรติและเฉลิมฉลองคนงานและความสำคัญของการมีส่วนสนับสนุนต่อประเทศชาติและสังคม ในเมืองหลวงแนสซอมีผู้คนนับพันมาชมขบวนพาเหรดที่เคลื่อนผ่านท้องถนน ซึ่งเริ่มต้นในช่วงสายๆ วงดนตรีในเครื่องแบบสีสันสดใส นักแสดงชาวแอฟริกันJunkanoo ดั้งเดิม และสมาชิกสหภาพแรงงานและพรรคการเมืองต่างๆ ต่างเป็นส่วนหนึ่งของขบวนพาเหรด ซึ่งจะสิ้นสุดที่ Southern Recreation Grounds ซึ่งเจ้าหน้าที่ของรัฐจะกล่าวสุนทรพจน์ในโอกาสนี้ สำหรับชาวบาฮามาสและนักท่องเที่ยวจำนวนมาก ช่วงบ่ายของวันแรงงานเป็นเวลาที่จะผ่อนคลายที่บ้านหรืออาจจะไปเที่ยวชายหาด[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

แคนาดา

ขบวนพาเหรดวันแรงงานในโตรอนโตรัฐออนแทรีโอในช่วงต้นทศวรรษปี 1900

วันแรงงาน ( ฝรั่งเศส : Fête du Travail ) ได้รับการกำหนดให้เป็นวันหยุดราชการตามกฎหมายในแคนาดาในวันจันทร์แรกของเดือนกันยายนตั้งแต่ปีพ.ศ. 2437 ต้นกำเนิดของวันแรงงานสามารถสืบย้อนไปถึงการเดินขบวนและการเฉลิมฉลองในท้องถิ่นมากมายในทศวรรษก่อนๆ[11]เหตุการณ์ดังกล่าวมีความสำคัญทางการเมืองเมื่อการเดินขบวนแรงงานในโตรอนโตในเดือนเมษายน พ.ศ. 2415 เพื่อสนับสนุนช่างพิมพ์ที่หยุดงาน นำไปสู่การตราพระราชบัญญัติสหภาพแรงงาน ซึ่งเป็นกฎหมายที่ยืนยันความถูกต้องตามกฎหมายของสหภาพแรงงาน[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]เมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2425 การเฉลิมฉลองแรงงานในโตรอนโตดึงดูดความสนใจของปีเตอร์ เจ. แม็กไกวร์ ผู้นำแรงงานชาวอเมริกัน ซึ่งจัดขบวนแห่ที่คล้ายกันในนครนิวยอร์กในวันที่ 5 กันยายนในปีนั้น สหภาพแรงงานที่เกี่ยวข้องกับอัศวินแรงงานและสหพันธ์แรงงานอเมริกันทั้งในแคนาดาและสหรัฐอเมริกาได้ส่งเสริมขบวนแห่และเทศกาลในวันจันทร์แรกของเดือนกันยายนในเวลาต่อมา ในแคนาดา มีการเฉลิมฉลองในท้องถิ่นที่แฮมิลตันโอชาว่ามอนทรีออล เซนต์แคทารีนส์แฮลิแฟกซ์ออตตาวาแวนคูเวอร์และลอนดอนในช่วงหลายปีนี้ มอนทรีออลประกาศวันหยุดราชการในปี 1889 ในโนวาสโกเชีย คนงานเหมืองถ่านหินจัดงานปิกนิกและขบวนพาเหรดตั้งแต่ ปี1880 เพื่อเฉลิมฉลองวันครบรอบการก่อตั้งสหภาพของพวกเขา ซึ่งก็คือสมาคมคนงานระดับจังหวัดที่จัดตั้งขึ้นครั้งแรกในปี 1879 นอกจากนี้ ในปี 1889 คณะกรรมาธิการราชวงศ์ว่าด้วยความสัมพันธ์ระหว่างแรงงานและทุนในแคนาดา ซึ่งมีเจมส์ เชอร์ราร์ด อาร์มสตรอง (1886–88) และออกัสตัส ท็อปเลดี้ ฟรีด (1888–89) เป็นประธาน ได้แนะนำให้ รัฐบาลกลางรับรอง "วันแรงงาน" อย่างเป็นทางการ[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]ในเดือนมีนาคมและเมษายน 1894 สหภาพแรงงานได้กดดันรัฐสภาให้รับรองวันแรงงานเป็นวันหยุดราชการ[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]กฎหมายดังกล่าวได้รับการเสนอในเดือนพฤษภาคมโดยนายกรัฐมนตรีเซอร์ จอห์น ทอมป์สันและได้รับพระราชทานพระบรมราชานุมัติในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2437 [12]

จีน

วันที่ 1 พฤษภาคมเป็นวันหยุดตามกฎหมายในสาธารณรัฐประชาชนจีนเป็นวันหยุดสามวันจนถึงปี 2008 แต่เพียงหนึ่งวันหลังจากปี 2008 [13]อย่างไรก็ตาม เวลาหยุดจริงมักจะนานกว่าเวลาหยุดในระเบียบข้อบังคับ และเวลาหยุดพิเศษมักจะเสริมด้วยสุดสัปดาห์อีกสองวัน แต่เนื่องจากเวลาพิเศษไม่อยู่ในวันหยุดราชการ วันพิเศษจึงต้อง "ชดเชย" ด้วยการทำงานในสุดสัปดาห์ก่อนหน้าหรือถัดไป[14] [15]ตัวอย่างเช่น ในปี 2013 วันที่ 1 พฤษภาคมตรงกับวันพุธ สถานที่ทำงานส่วนใหญ่ รวมถึงสำนักงานรัฐบาลทั้งหมด ถือว่าวันที่ 29 เมษายน (วันจันทร์) ถึงวันที่ 1 พฤษภาคม (วันพุธ) เป็นวันหยุด เนื่องจากสองวันแรกไม่ใช่วันหยุดตามกฎหมาย จึงต้อง "ชดเชย" ด้วยการทำงานในสุดสัปดาห์ก่อนหน้า (27 และ 28 เมษายน)

เขตบริหารพิเศษฮ่องกง

วันแรงงานซึ่งตรงกับวันที่ 1 พฤษภาคม ถือเป็นวันหยุดราชการในฮ่องกงตั้งแต่ปี 1999 [16]

อินเดีย

วันแรงงานครั้งแรกได้รับการเฉลิมฉลองในอินเดียเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2466 ในเมืองเจนไน (เดิมเรียกว่าเมืองมัทราส) จัดโดยพรรคแรงงาน Kisan ของฮินดูสถาน [ 17]

จาเมกา

ก่อนปี 1961 วันที่ 24 พฤษภาคมได้รับการเฉลิมฉลองในจาเมกาเป็นวันจักรวรรดิเพื่อเป็นเกียรติแก่วันเกิดของสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียและการปลดปล่อยทาสในจาเมกาและหมู่เกาะเวสต์อินดีส [ 18]ตามชื่อ วันนี้ถูกใช้เพื่อเฉลิมฉลองจักรวรรดิอังกฤษโดยมีพิธีชักธงและร้องเพลงรักชาติ ในปี 1961 หัวหน้าคณะรัฐมนตรีนอร์แมน แมนลีย์เสนอให้แทนที่วันจักรวรรดิด้วยวันแรงงาน ซึ่งเป็นการเฉลิมฉลองเพื่อรำลึกถึงวันที่ 23 พฤษภาคม 1938 เมื่ออเล็กซานเดอร์ บุสตามันเตเป็นผู้นำกบฏแรงงานที่นำไปสู่การประกาศเอกราชของจาเมกา

ในปีพ.ศ. 2515 นายกรัฐมนตรีไมเคิล แมนลีย์ได้ส่งเสริมวันแรงงานให้เป็นวันแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของแรงงานต่อการพัฒนาประเทศจาเมกา และยังเป็นวันที่ชุมชนอาสาสมัครเข้าร่วมโครงการที่เป็นประโยชน์ต่างๆ อีกด้วย[18]ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา วันแรงงานไม่เพียงแต่เป็นวันหยุดราชการในจาเมกา เท่านั้น แต่ยังเป็นวันที่ชุมชนจำนวนมากทั่วประเทศเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ ด้วย

ประเทศญี่ปุ่น

วันหยุดราชการในญี่ปุ่นวันแรงงานถูกรวมเข้ากับวันขอบคุณพระเจ้าในวันที่ 23 พฤศจิกายน อย่างเป็นทางการ โดยเป็นวันขอบคุณพระเจ้าของแรงงาน [ 19]

คาซัคสถาน

วันแรงงานซึ่งเป็นวันหยุดราชการในคาซัคสถานมีการเฉลิมฉลองในวันอาทิตย์สุดท้ายของเดือนกันยายน วันหยุดนี้ได้รับการประกาศอย่างเป็นทางการในช่วงปลายปี 2013 ในปี 1995 รัฐบาลคาซัคสถานได้แทนที่วันแรงงานสากลด้วยวันแห่งความสามัคคีของประชาชนคาซัคสถาน ประธานาธิบดีคาซัคสถานนูร์ซุลตาน นาซาร์บาเยฟ ยังได้สถาปนาเหรียญพิเศษที่มอบให้กับทหารผ่านศึกแรงงานในโอกาสวันหยุดนี้ วันแรงงานมีการเฉลิมฉลองอย่างกว้างขวางทั่วประเทศด้วยการกล่าวสุนทรพจน์อย่างเป็นทางการ พิธีมอบรางวัล กิจกรรมทางวัฒนธรรม ฯลฯ เป็นวันหยุดที่ไม่ต้องทำงานสำหรับพลเมืองคาซัคสถานส่วนใหญ่เนื่องจากจะตรงกับวันหยุดสุดสัปดาห์เสมอ[20]

เคนย่า

วันแรงงานเป็น วันหยุดราชการในเคนยาซึ่งจัดขึ้นทุกๆ วันที่ 1 พฤษภาคม การเฉลิมฉลองนี้มักจะจัดขึ้นด้วยการร้องเพลงและเต้นรำ โดยชาวเคนยาจะมารวมตัวกันในสถานที่ที่กำหนดเพื่อเฉลิมฉลองและรับฟังคำกล่าวสุนทรพจน์จากผู้นำของประเทศฟรานซิส อัตโตลีเลขาธิการขององค์การสหภาพแรงงานกลาง (COTU) ได้ออกมาแสดงจุดยืนในการนำการเฉลิมฉลองในประเทศ พร้อมทั้งสนับสนุนให้มีสภาพการทำงานที่เอื้ออำนวยต่อชาวเคนยา

เขตบริหารพิเศษมาเก๊า

ในมาเก๊าวันที่ 1 พฤษภาคมเป็นวันหยุดราชการและเป็นที่รู้จักอย่างเป็นทางการว่าDia do Trabalhador ( ภาษาโปรตุเกสแปลว่า "วันแรงงาน") [21]

มาเลเซีย

ในวันที่ 1 พฤษภาคม ประชาชนชาวมาเลเซียใช้เวลาเพื่อรำลึกถึงความสำเร็จทางเศรษฐกิจและสังคมของขบวนการแรงงาน

วันหยุด นักขัตฤกษ์นี้เรียกอีกอย่างว่าวัน แรงงาน บางครั้งมีการเฉลิมฉลองโดยกลุ่มต่างๆ จัดขบวนแห่ ชุมนุม หรือทั้งสองอย่าง เพื่อส่งเสริมและปกป้องสิทธิของคนงาน[22]

นิวซีแลนด์

วันแรงงาน ( เมารี : Te Ra o Reipa ) [23]เป็นวันหยุดราชการในนิวซีแลนด์และจัดขึ้นในวันจันทร์ที่สี่ของเดือนตุลาคม[24]ต้นกำเนิดของวันแรงงานสามารถสืบย้อนไปถึงการเคลื่อนไหวเวลาทำงานแปดชั่วโมงที่เกิดขึ้นใน อาณานิคม เวลลิงตัน ที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นใหม่ ในปี พ.ศ. 2383 โดยหลักแล้วเป็นเพราะช่างไม้Samuel Duncan Parnellปฏิเสธที่จะทำงานเกินแปดชั่วโมงต่อวัน ในปีนั้น มีรายงานว่า Parnell บอกกับนายจ้างที่มีแนวโน้มว่าจะเป็นนายจ้างว่า "เรามีเวลา 24 ชั่วโมงต่อวัน แปดชั่วโมงในจำนวนนี้ควรเป็นสำหรับการทำงาน แปดชั่วโมงสำหรับการนอนหลับ และอีกแปดชั่วโมงที่เหลือสำหรับการพักผ่อนหย่อนใจ" [25]

วันแรงงานครั้งแรกในนิวซีแลนด์ได้รับการเฉลิมฉลองเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2433 ซึ่งถือเป็นวันครบรอบ 1 ปีของสภาการเดินเรือ ซึ่งเป็นองค์กรของสหภาพแรงงานในภาคการขนส่งและเหมืองแร่[26]สมาชิกสหภาพแรงงานและผู้สนับสนุนหลายพันคนเข้าร่วมขบวนพาเหรดในใจกลางเมืองหลัก พนักงานของรัฐได้รับวันหยุดเพื่อเข้าร่วม และธุรกิจหลายแห่งปิดทำการอย่างน้อยบางส่วนของวัน[24]ในตอนแรก วันนี้ถูกเรียกแตกต่างกันไปว่าวันแรงงานหรือวันสาธิตแรงงาน[25]

ในปี พ.ศ. 2442 รัฐบาลได้ออกกฎหมายให้วันนี้เป็นวันหยุดราชการโดยผ่านพระราชบัญญัติวันแรงงาน พ.ศ. 2442 โดยกำหนดให้วันนี้เป็นวันพุธที่สองของเดือนตุลาคม และมีการเฉลิมฉลองครั้งแรกในปีถัดมาคือในปี พ.ศ. 2443 ในปี พ.ศ. 2453 วันหยุดดังกล่าวจึงถูกย้ายมาเป็นวันจันทร์ที่สี่ของเดือนตุลาคม[26]

ปากีสถาน

ในปากีสถานวันที่ 1 พฤษภาคมเป็นวันแรงงานและถือเป็นวันหยุดราชการทั่วประเทศ

โปแลนด์

โปแลนด์เฉลิมฉลองวันแรงงานในวันที่ 1 พฤษภาคม เนื่องจากวันที่ 3 พฤษภาคมเป็นวันรัฐธรรมนูญ (และวันหยุดของนิกายโรมัน คาธอลิก - พระแม่มารีผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด ราชินีแห่งโปแลนด์ ) ซึ่ง เป็นวันหยุดราชการด้วยจึงมักรวมวันเหล่านี้เข้าด้วยกันเพื่อให้เกิด "สุดสัปดาห์ยาวเดือนพฤษภาคม" เนื่องจากวันที่ 2 พฤษภาคมเป็นวันธงชาติโปแลนด์ [ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

ฟิลิปปินส์

การประท้วงวันแรงงานในมะนิลาในปี 2019

ในฟิลิปปินส์วันแรงงานเป็นวันหยุดราชการที่จัดขึ้นทั่วประเทศในวันที่ 1 พฤษภาคม เริ่มมีการเฉลิมฉลองครั้งแรกในปี 1903 ผ่านการประท้วงของUnión Obrera Democrática Filipinaในมะนิลาในยุคอาณานิคมอเมริกา [ 27]ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการให้เป็นวันหยุดในปี 1908 โดยมีการรำลึกอย่างเป็นทางการครั้งแรกในปี 1913 [28]

สวิตเซอร์แลนด์

ในสวิตเซอร์แลนด์ วันแรงงานในวันที่ 1 พฤษภาคมไม่ถือเป็นวันหยุดราชการของรัฐบาลกลางในทั้งประเทศ แต่รัฐต่างๆ ของสวิตเซอร์แลนด์ หลายแห่ง ได้กำหนดให้วันนี้เป็นวันหยุดราชการของรัฐบาลกลาง[29]ในแคว้นฟรีบูร์กมีประเพณีที่เด็กๆ จะไปร้องเพลงที่หน้าบ้านของผู้คนเพื่อแลกกับขนมและเงิน[30]

ไต้หวัน

วันแรงงาน ซึ่งตรงกับวันที่ 1 พฤษภาคม ในไต้หวันเป็นวันหยุดราชการแม้ว่าจะไม่ใช่ทุกคนที่ได้รับวันหยุด แต่ข้าราชการครู และนักเรียนไม่มีวันหยุดในวันนี้[31]

ทาจิกิสถาน

วันแรงงานได้รับการเฉลิมฉลองในวันที่ 1 พฤษภาคมในสหภาพโซเวียตและประเพณีนี้ยังคงดำรงอยู่ต่อไปในทาจิกิสถานในฐานะวันแรงงานสากลแม้ว่าวันแรงงานจะเป็นวันทำงานแต่เทศกาลพื้นบ้าน การแสดง และงานแสดงสินค้าที่จัดขึ้นทั่วประเทศก็สร้างบรรยากาศของวันหยุด[32]

ตรินิแดดและโตเบโก

ในประเทศตรินิแดดและโตเบโกวันแรงงานจะมีการเฉลิมฉลองทุกวันที่ 19 มิถุนายนวันหยุดราชการ นี้ ได้รับการเสนอในปี 1973 [33]เพื่อให้รำลึกถึงวันครบรอบเหตุการณ์จลาจลแรงงานที่นำโดยทูบัล ยูไรอาห์ บัตเลอร์ในปี 1937 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเหตุการณ์จลาจลแรงงานในเวสต์อินเดียนของอังกฤษในปี 1934–1939

ไก่งวง

ในตุรกีวันที่ 1 พฤษภาคม ( ตุรกี : Emek ve Dayanışma Günü ) เป็นวันหยุดราชการที่เรียกว่าวันแรงงานและความสามัคคี อย่างไรก็ตาม รัฐห้ามไม่ให้ ผู้ประท้วง ฝ่ายซ้าย บางกลุ่มแสดงการประท้วง โดย เฉพาะในทักซิม [ 34] [35]ซึ่งมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์เนื่องมาจากเหตุการณ์สังหารหมู่ที่จัตุรัสทักซิมเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 1977

ประเทศสหรัฐอเมริกา

ขบวนพาเหรดวันแรงงานครั้งแรกของสหรัฐอเมริกา 5 กันยายน พ.ศ. 2425 ในนิวยอร์กซิตี้

ในสหรัฐอเมริกาวันแรงงานเป็นวันหยุดราชการของรัฐบาลกลางซึ่งตรงกับวันจันทร์แรกของเดือนกันยายน โดยทั่วไปจะถือเป็นวันสิ้นสุดช่วงปิดเทอมฤดูร้อน[36]โรงเรียนหลายแห่งเปิดเทอมในวันถัดจากวันแรงงาน[37]

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

  1. ^ "Public Holidays Act 1993" (PDF) . vic.gov.au. เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 กันยายน 2021 . สืบค้นเมื่อ 8 ตุลาคม 2024 .
  2. ^ "Tasmanian Legislation Online: Statutory Holidays Act 2000". tas.gov.au. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 ตุลาคม 2024 สืบค้นเมื่อ8ตุลาคม2024
  3. ^ "พระราชบัญญัติวันหยุดราชการและวันหยุดธนาคาร พ.ศ. 2515" (PDF) . wa.gov.au. เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 17 มิถุนายน 2024 . สืบค้นเมื่อ 8 ตุลาคม 2024 .
  4. ^ "รัฐบาลออสเตรเลีย: วันหยุดราชการแห่งชาติ". australia.gov.au. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 เมษายน 2020 . สืบค้นเมื่อ 7 มีนาคม 2016 .
  5. ^ "วันหยุดนักขัตฤกษ์ของออสเตรเลีย: วันแรงงาน". alldownunder.com . 1998. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 มิถุนายน 2015 . สืบค้นเมื่อ 7 มีนาคม 2016 .
  6. ^ Lewis, Wendy; Balderstone, Simon; Bowman, John (2006). Events that Shaped Australia. New Holland Publishers . หน้า 57. ISBN 978-1-74110-492-9. ดึงข้อมูลเมื่อ7 มีนาคม 2559 .
  7. ^ Radical Brisbane (2004), ISBN 0958079455, หน้า 231–4
  8. ^ "ผู้คนนับพันไว้อาลัยเหยื่อโรงงานเสื้อผ้า Rana Plaza ที่พังถล่มเมื่อหนึ่งปีก่อน" Deutsche Welle . 24 เมษายน 2014 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 กรกฎาคม 2014 . สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2014 .
  9. ^ "วันหยุดราชการอย่างเป็นทางการของบังกลาเทศ". วันหยุดราชการอย่างเป็นทางการ. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 มีนาคม 2014 . สืบค้นเมื่อ27 ธันวาคม 2015 .
  10. ^ "วันหยุดในบาฮามาสในปี 2015". timeanddate.com. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 มกราคม 2016 . สืบค้นเมื่อ27 ธันวาคม 2015 .
  11. ^ Gagnon, Marc-André. "วันแรงงานในแคนาดา". สารานุกรมแคนาดา . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 กันยายน 2020 . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2020 .
  12. ^ เฮรอน, เครก; เพนโฟลด์, สตีฟ (2005). เทศกาลคนงาน: ประวัติศาสตร์ของวันแรงงานในแคนาดาโทรอนโต: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโตรอนโต หน้า 31–38 ISBN 0-8020-4886-2-
  13. ^ "China scraps one of three Golden Week holidays". Reuters . 16 ธันวาคม 2007. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 เมษายน 2022. สืบค้นเมื่อ13 เมษายน 2022 .
  14. ^ "调与休：黄金周长假的变迁" [คืนดีและพักผ่อน: การเปลี่ยนแปลงของวันหยุดช่วง Golden Week] หนังสือพิมพ์พีเพิลส์เดลี่ (ภาษาจีน) สำนักข่าวซินหัว . 27 พฤศจิกายน 2013. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 13 เมษายน 2022 . สืบค้นเมื่อ13 เมษายน 2565 .
  15. ↑ ""五一"假期延长至5天 解读黄金周背后的假如" ["วันเดือนพฤษภาคม" ขยายออกไปเป็น 5 วัน: อธิบายสมมติฐานเบื้องหลังสัปดาห์ทอง] ซินหัวเน็ต (ภาษาจีน) ข่าวธุรกิจเฉิงตู 28 พฤศจิกายน 2019. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 13 เมษายน 2022 . สืบค้นเมื่อ8 กันยายน 2565 .
  16. ↑ "新闻背景：香港回归15年大事记" [ความเป็นมาข่าว: เหตุการณ์ในรอบ 15 ปีนับตั้งแต่ฮ่องกงกลับคืนสู่จีน] (ในภาษาจีน) บริการข่าวจีน 1 กรกฎาคม 2555. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2 กรกฎาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ1 พฤษภาคม 2024 .
  17. ^ "วันแรงงานหรือวันเมย์เดย์มีความสำคัญอย่างไร? | Explained". thehindu.com . The Hindu . 2 พฤษภาคม 2024 . สืบค้นเมื่อ16 ตุลาคม 2024 .
  18. ^ ab "ประวัติวันแรงงาน" วันแรงงานแห่งชาติ 2551 Jamaica Information Service เก็บถาวร จากแหล่งเดิมเมื่อ 10 กันยายน 2552 สืบค้นเมื่อ21 กรกฎาคม 2551
  19. ↑ มิลเลอร์, อดัม (22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554) "วันขอบคุณพระเจ้าแรงงาน" 勤労感謝の日" นิตยสารสัจพจน์ . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 29 พฤษภาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2554 .
  20. ^ "วันแรงงานในคาซัคสถาน / 24 กันยายน 2017". AnydayGuide . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 กันยายน 2017 . สืบค้นเมื่อ24 กันยายน 2017 .
  21. ^ " 2023 ". พอร์ทัลการปกครอง RAE ของมาเก๊า (ในภาษาโปรตุเกสยุโรป) เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 พฤษภาคม 2023 สืบค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2023
  22. ^ เฮคเตอร์, ชาร์ลส์ (ธันวาคม 2017). "The Labor Movement in Malaysia". hurights.or.jp . ศูนย์ข้อมูลสิทธิมนุษยชนเอเชียแปซิฟิก. สืบค้นเมื่อ16 ตุลาคม 2024 .
  23. ↑ "Kohea te ra o Reipa? | รังกี เรปา รา 2018 - 2024". mi.traasgpu.com . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม 2022 . สืบค้นเมื่อ24 ตุลาคม 2565 .
  24. ^ ab "การเฉลิมฉลองวันแรงงานครั้งแรก". NZHistory . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 กันยายน 2021 . สืบค้นเมื่อ 6 กันยายน 2021 .
  25. ^ ab "วันแรงงานเฉลิมฉลองวันทำงาน 8 ชั่วโมง – รัฐสภานิวซีแลนด์". www.parliament.nz . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 ตุลาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ21 ตุลาคม 2021 .
  26. ^ ab "วันแรงงาน". ประวัติศาสตร์นิวซีแลนด์ออนไลน์ . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 กันยายน 2021. สืบค้นเมื่อ 6 กันยายน 2021 .
  27. ^ "ภาคผนวก: ประวัติศาสตร์การประท้วงทางการเมืองของฟิลิปปินส์". ราชกิจจานุเบกษาสืบค้นเมื่อ1 พฤษภาคม 2024 .
  28. ^ Medina, Marielle (1 พฤษภาคม 2019). "คุณรู้หรือไม่ว่า PH ได้เฉลิมฉลองวันแรงงานเป็นครั้งแรกในปี 1903" Philippine Daily Inquirer สืบค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2024
  29. ↑ "Kantonalrechtliche Feiertage" (PDF) (ในภาษาเยอรมัน ฝรั่งเศส และอิตาลี)
  30. ↑ "Historique du 1er mai" (ในภาษาฝรั่งเศส)
  31. ↑ "台灣國定假日與節日 – 2019年年曆". Holidays-calendar.net (ภาษาจีน) เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2020 . สืบค้นเมื่อ6 กันยายน 2565 .
  32. ^ "วันหยุดราชการในทาจิกิสถานในปี 2024-2025"
  33. ^ "วันแรงงานตรินิแดดและโตเบโก" เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 2008
  34. ↑ "1 พฤษภาคม Tedbirleri Basın Açıklaması (2024-31)" [ข่าวประชาสัมพันธ์มาตรการ 1 พฤษภาคม (2024-31)]. ผู้ว่าการอิสตันบูล (ภาษาตุรกี) สืบค้นเมื่อ 30 เมษายน 2567 .
  35. ↑ "1 Mayıs'ın Taksim'de kutlanması tartışmaları sürüyor: Meydan neden önemli?". ข่าวบีบีซี Türkçe (ในภาษาตุรกี) 30 เมษายน 2567 . สืบค้นเมื่อ 30 เมษายน 2567 .
  36. ^ จอห์นสัน, เยเลนา. "ปาร์ตี้สีขาววันแรงงานสิ้นสุดฤดูร้อน" Celebrations.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 ตุลาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ 5 ตุลาคม 2552 .
  37. ^ Helderman, Rosalind S. "Issues That Matter to You: School Start After Labor Day". The Washington Post . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 กันยายน 2017 . สืบค้นเมื่อ 6 กันยายน 2009 .
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับวันแรงงาน
  • ภาพถ่ายวันแรงงาน ToadShow จากหอสมุดแห่งรัฐควีนส์แลนด์คอลเล็กชันภาพถ่ายที่แสดงกิจกรรมวันแรงงานในบริสเบน อิปสวิช โกลด์โคสต์ และบาร์คัลไดน์ ระหว่างปี 1998 ถึง 2012
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=วันแรงงาน&oldid=1251495119"