แมสซาพีควา รัฐนิวยอร์ก
แมสซาพีควา รัฐนิวยอร์ก | |
|---|---|
 ร้านอาหารไดรฟ์อินแฮมเบอร์เกอร์สไตล์อเมริกันแท้ๆ ในเมือง Massapequa | |
| ชื่อเล่น: เปควา พิซซ่ามัตซะห์ | |
 | |
| พิกัดภูมิศาสตร์: 40°40′13″N 73°28′16″W / 40.670403°N 73.47115°W / 40.670403; -73.47115 | |
| ประเทศ |  ประเทศสหรัฐอเมริกา |
| สถานะ |  นิวยอร์ค |
| เขต | แนสซอ |
| เมือง | อ่าวหอยนางรม |
| พื้นที่ [1] | |
| • ทั้งหมด | 3.99 ตร.ไมล์ (10.34 ตร.กม. ) |
| • ที่ดิน | 3.56 ตร.ไมล์ (9.22 กม. 2 ) |
| • น้ำ | 0.43 ตร.ไมล์ (1.12 กม. 2 ) |
| ระดับความสูง | 26 ฟุต (8 ม.) |
| ประชากร ( 2020 ) | |
| • ทั้งหมด | 21,355 |
| • ความหนาแน่น | 6,000.28/ตร.ไมล์ (2,316.90/ ตร.กม. ) |
| เขตเวลา | UTC-5 ( ตะวันออก (EST) ) |
| • ฤดูร้อน ( DST ) | เวลามาตรฐานสากล ( UTC-4 ) |
| รหัสไปรษณีย์ | 11758 |
| รหัสพื้นที่ | 516, 363 |
| รหัส FIPS | 36-45986 |
| รหัสคุณลักษณะGNIS | 0956651 |
Massapequa ( / ˌmæsəˈp iːkwə / , mass-ə- PEEK - wə )เป็นหมู่บ้านและสถานที่ที่กำหนดตามสำมะโนประชากร( CDP )ในเมือง Oyster Bay ในเขต Nassauบนชายฝั่งทางใต้ของLong Islandในนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา ประชากร ของ CDP อยู่ ที่21,355คนในการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2020
ประวัติศาสตร์
ชื่อMassapequaหรือในประวัติศาสตร์Marsapeagueแปลว่า "ดินแดนน้ำขนาดใหญ่" [2]
ผู้อาศัยกลุ่มแรกคือกลุ่ม คนที่พูด ภาษาอัลกองเควียนชนเผ่าแมสซาพีควา ซึ่งเป็นหนึ่งใน13 เผ่าของลองไอส์แลนด์ซึ่งเป็นกลุ่มย่อยของ ชาวเล นาเปในตอนแรก ชนเผ่าแมสซาพีคส่วนใหญ่เป็นมิตรและคอยช่วยเหลือชาวยุโรป แต่แล้วในราวปี ค.ศ. 1658 พ่อค้าจากเมืองออยสเตอร์ก็หลอกหัวหน้าเผ่าแทกคาเพาชาให้ขายที่ดิน ซึ่งเขาพยายามแก้ไขความเข้าใจผิดนี้ แต่ก็ยังไม่ประสบความสำเร็จ[3] [2]
ในปี ค.ศ. 1670 (35 ปีหลังจากที่ชาวยุโรปเข้ามาตั้งถิ่นฐานครั้งแรกที่นั่น) เหลือชาวอเมริกันพื้นเมืองเพียงไม่กี่คนบนเกาะนี้[3]
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ประชากรมีอยู่ประมาณ 3,000 คน และส่วนใหญ่ทำงานในภาคเกษตรกรรมหรือที่โรงงานผลิตเครื่องบินในบริเวณใกล้เคียง[3]
ในปีพ.ศ. 2496 ซากสุดท้ายของป้อมปราการ Massapequa ซึ่งเป็นแหล่งโบราณคดี ถูกปกปิดโดยผู้พัฒนาอสังหาริมทรัพย์[ ต้องการอ้างอิง ]
ภูมิศาสตร์
ตามสำนักงานสำมะโนประชากรของสหรัฐอเมริกา CDP มีพื้นที่ทั้งหมด 4.0 ตารางไมล์ (10 ตารางกิโลเมตร)โดย 3.7 ตารางไมล์ (9.6 ตารางกิโลเมตร)เป็นพื้นดินและ 0.4 ตารางไมล์ (1.0 ตารางกิโลเมตร)หรือ 9.20% เป็นน้ำ
เมือง Massapequa และสถานที่ใกล้เคียงที่มีคำว่า "Massapequa" อยู่ในชื่อมักเรียกรวมกันว่า "Massapequas" [4]
ภูมิอากาศ
Massapequa มีภูมิอากาศแบบอบอุ่นซึ่งคล้ายคลึงกับพื้นที่ชายฝั่งอื่นๆ ของภาคตะวันออกเฉียงเหนือของสหรัฐอเมริกาโดยมีฤดูร้อนที่อบอุ่นและชื้นและฤดูหนาวที่หนาวเย็น แต่จากมหาสมุทรแอตแลนติกช่วยนำลมทะเลในช่วงบ่ายมาด้วย ซึ่งช่วยบรรเทาความร้อนในช่วงเดือนที่อากาศอบอุ่น และจำกัดความถี่และความรุนแรงของพายุฝนฟ้าคะนอง อย่างไรก็ตาม พายุฝนฟ้าคะนองรุนแรงนั้นไม่ใช่เรื่องแปลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเข้าใกล้เกาะจากแผ่นดินใหญ่ (บรองซ์ เวสต์เชสเตอร์ และคอนเนตทิคัต) ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ในฤดูหนาว อุณหภูมิจะอบอุ่นกว่าพื้นที่ที่อยู่ห่างออกไปจากแผ่นดินใหญ่ (โดยเฉพาะในเวลากลางคืนและเช้าตรู่) ซึ่งมักทำให้เกิดพายุหิมะที่อยู่ห่างออกไปจากแผ่นดินใหญ่และตกลงมาเป็นฝนบนเกาะ อย่างไรก็ตาม หิมะที่วัดได้จะตกทุกฤดูหนาว และในฤดูหนาวหลายๆ ปี พายุรุนแรงหนึ่งลูกขึ้นไปที่เรียกว่าพายุฝนฟ้าคะนองอาจก่อให้เกิดพายุหิมะเป็นครั้งคราว โดยมีหิมะตก 1–2 ฟุต (30–60 ซม.) และลมแรงเกือบเท่ากับพายุเฮอริเคน โดยเฉลี่ยแล้ว หิมะจะตกประมาณ 28 นิ้วในแต่ละฤดูหนาวที่เมือง Massapequa [5]อุณหภูมิบนเกาะลองไอส์แลนด์ยังแตกต่างกันไปจากตะวันตกไปตะวันออก โดยพื้นที่ทางตะวันตกของเกาะจะอุ่นกว่าพื้นที่ทางตะวันออกในหลายๆ ครั้ง สาเหตุมาจากสองปัจจัย หนึ่งคือพื้นที่ทางตะวันตกอยู่ใกล้แผ่นดินใหญ่มากกว่า และอีกปัจจัยหนึ่งคือพื้นที่ทางตะวันตกมีการพัฒนามากกว่า ทำให้เกิดปรากฏการณ์ที่เรียกว่าปรากฏการณ์ เกาะความร้อนในเมือง
ภูมิอากาศนี้จัดอยู่ในประเภทภูมิอากาศแบบทวีปร้อนชื้น ช่วงฤดูร้อน ( Dfa ) ซึ่งอยู่ติดกับภูมิอากาศแบบกึ่งร้อนชื้น ( Cfa ) บริเวณชายฝั่ง อุณหภูมิเฉลี่ยรายเดือนในเขต CDP ตอนกลางอยู่ระหว่าง 31.4 °F ในเดือนมกราคมถึง 74.3 °F ในเดือนกรกฎาคม[6]
เมื่อวันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2549 พายุทอร์นาโด ขนาดเล็กระดับ F0 พัดถล่มเมือง Massapequa
เมื่อวันจันทร์ที่ 29 ตุลาคม 2012 พายุเฮอริเคนแซนดี้ได้พัดถล่มเมืองแมสซาพีควาอย่างหนัก โดยเฉพาะทางใต้ของถนนเมอร์ริกซึ่งน้ำท่วมสูงทั้งตามชายฝั่งและตามคลองจำนวนมากที่ทอดยาวเข้าไปในแผ่นดินกว่า 1 ไมล์ โรงเรียนปิดทำการเป็นเวลาหลายวันและหลายสัปดาห์ ประชาชนจำนวนมากไม่มีไฟฟ้าใช้เป็นเวลาหลายสัปดาห์หลังพายุพัดผ่านเนื่องจากสายไฟขาด บ้านเรือนและอาคารหลายร้อยหลังได้รับความเสียหายจากน้ำท่วมอย่างหนัก และต้องได้รับการปรับปรุงใหม่ในปีถัดมา
ข้อมูลประชากร
| สำมะโนประชากร | โผล่. | บันทึก | % |
|---|---|---|---|
| 2000 | 22,652 | - | |
| 2010 | 21,685 | -4.3% | |
| 2020 | 21,355 | -1.5% | |
| สำมะโนประชากร 10 ปีของสหรัฐอเมริกา[7] | |||
จากการสำรวจสำมะโนประชากร[8]ปี 2543 มีประชากร 22,652 คน 7,417 ครัวเรือน และ 6,297 ครอบครัวอาศัยอยู่ใน CDP ความหนาแน่นของประชากรอยู่ที่ 6,207.5 คนต่อตารางไมล์ (2,396.7/กม. 2 ) มีหน่วยที่อยู่อาศัย 7,514 หน่วย โดยมีความหนาแน่นเฉลี่ย 2,059.1 คนต่อตารางไมล์ (795.0/กม. 2 ) องค์ประกอบทางเชื้อชาติของ CDP คือ 97.42% เป็น คนผิวขาว 0.17% เป็นคนแอฟริกันอเมริกัน 0.02% เป็นคนพื้นเมืองอเมริกัน 1.27% เป็นคนเอเชีย 0.03% เป็นคนเกาะแปซิฟิก 0.37% เป็นคนจากเชื้อชาติอื่นและ 0.73% เป็นคนจากสองเชื้อชาติขึ้นไป 2.59% ของประชากรเป็นชาวฮิสแปนิกหรือลาตินจากเชื้อชาติใดก็ได้ เนื่องจากมีชุมชนชาวอิตาลีและชาวยิวจำนวนมาก เมืองนี้จึงมักถูกเรียกว่า " พิซซ่ามาทซาห์ " [9] [10]
มีครัวเรือนทั้งหมด 7,417 ครัวเรือน โดย 38.3% มีเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีอาศัยอยู่ด้วย 73.4% เป็นคู่สามีภรรยาที่อาศัยอยู่ด้วยกัน 8.5% มีแม่บ้านที่ไม่มีสามีอยู่ด้วย และ 15.1% ไม่ใช่ครอบครัว จากครัวเรือนทั้งหมด 12.5% ประกอบด้วยบุคคล และ 6.9% มีคนอยู่คนเดียวที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไป ขนาดครัวเรือนโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 3.05 คน และขนาดครอบครัวโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 3.33 คน
ใน CDP ประชากรกระจายตัว โดยมี 25.6% อายุต่ำกว่า 18 ปี 5.9% อายุระหว่าง 18 ถึง 24 ปี 29.5% อายุระหว่าง 25 ถึง 44 ปี 24.7% อายุระหว่าง 45 ถึง 64 ปี และ 14.3% อายุ 65 ปีขึ้นไป อายุเฉลี่ยอยู่ที่ 41 ปีในปี 2550 [อัปเดต]สำหรับผู้หญิงทุก 100 คน มีผู้ชาย 94.9 คน สำหรับผู้หญิงอายุ 18 ปีขึ้นไปทุก 100 คน มีผู้ชาย 110.0 คน
รายได้เฉลี่ยของครัวเรือนใน CDP อยู่ที่ 107,181 ดอลลาร์ และรายได้เฉลี่ยของครอบครัวอยู่ที่ 116,266 ดอลลาร์[11]ผู้ชายมีรายได้เฉลี่ย 78,859 ดอลลาร์ เทียบกับ 57,016 ดอลลาร์สำหรับผู้หญิงรายได้ต่อหัวสำหรับ CDP อยู่ที่ 42,169 ดอลลาร์ 2.9% ของประชากรและ 1.6% ของครอบครัวอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจน
การศึกษา
ชาวเมือง Massapequa เดิมทีเข้าเรียนในโรงเรียนในเมืองใกล้เคียง แม้ว่าจะมีการจัดตั้งเขตการศึกษา Massapequa Union Free School District (หรือที่รู้จักกันในชื่อ MSD) ขึ้นแล้ว นักเรียนที่มีอายุตามเกณฑ์ก็มักจะถูกส่งไปยังโรงเรียน เช่น Amityville Memorial High School เนื่องจากไม่มีโรงเรียนมัธยมในเมือง Massapequa ในตอนแรก นักเรียนจะไปเรียนที่ Amityville เท่านั้น แต่หลังจากปี 1953 พวกเขาได้รับทางเลือกให้เข้าเรียนในโรงเรียนในเมืองต่างๆ เช่น Freeport และ Baldwin และที่ Willington Mepham High School ในเมือง Bellmore
MSD ได้สร้างอาคารเรียนแบบหลายห้องเรียนแห่งแรกขึ้นในช่วงกลางทศวรรษปี 1920 โดยอาคารนี้สร้างขึ้นบนถนน Massapequa Avenue ซึ่งเป็นเหตุว่าทำไมอาคารนี้จึงได้รับชื่อว่า "โรงเรียน Massapequa Avenue" หลังจากการสร้างโรงเรียนมัธยม Massapequa ขึ้นในปี 1955 โรงเรียนเดิมแห่งนี้จึงถูกเปลี่ยนชื่อเป็น "โรงเรียน Fairfield" เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนกับชื่อที่คล้ายคลึงกัน
ปัจจุบัน MSD เป็นเจ้าของและดำเนินการโรงเรียนประถมศึกษา 6 แห่ง โรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น 1 แห่ง และโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย 1 แห่ง อย่างไรก็ตาม จำนวนนี้ได้เปลี่ยนแปลงไปตลอดประวัติศาสตร์[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]
โรงเรียน MSD ที่มีกิจกรรม:
- โรงเรียนมัธยม Massapequa ก่อตั้งในปีพ.ศ. 2498 สำเร็จการศึกษารุ่นแรกในปีพ.ศ. 2500 และสอนนักเรียนตั้งแต่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 10 ถึงมัธยมศึกษาปีที่ 12
- โรงเรียนมัธยม Massapequa - วิทยาเขต Ames: เปลี่ยนชื่อในปี พ.ศ. 2520 สอนนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 9
- โรงเรียนมัธยม Berner: เปลี่ยนชื่อในปี พ.ศ. 2520 สอนนักเรียนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6-8
- โรงเรียนประถมศึกษา Birch Lane ก่อตั้งในปีพ.ศ. 2500 สอนนักเรียนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-5
- โรงเรียนประถมศึกษาอีสต์เลค ก่อตั้งในปีพ.ศ. 2498 สอนนักเรียนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-5
- โรงเรียนประถมศึกษาแฟร์ฟิลด์: ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2468 สอนนักเรียนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-5
- โรงเรียนประถมศึกษาล็อคฮาร์ต ก่อตั้งในปีพ.ศ. 2500 สอนนักเรียนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-5
- โรงเรียนประถมศึกษาแม็คเคนนา: เปลี่ยนชื่อในปีพ.ศ. 2520 สอนนักเรียนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-5
- โรงเรียนประถมศึกษา Unqua ก่อตั้งในปีพ.ศ. 2495 สอนนักเรียนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-5
ชื่อเดิมของโรงเรียน MSD ที่เปิดดำเนินการ:
- โรงเรียนมัธยม Massapequa Jr./Sr. ก่อตั้งเมื่อปีพ.ศ. 2498
- Berner High School: ก่อตั้งเมื่อปีพ.ศ. 2505
- โรงเรียนมัธยมต้น J. Lewis Ames (โรงเรียนประถม Parkside เวอร์ชันหลังการขยาย): เปลี่ยนชื่อในปีพ.ศ. 2500
- โรงเรียนมัธยมต้นแม็คเคนนา: ก่อตั้งเมื่อปีพ.ศ. 2501
- โรงเรียนประถมศึกษา Parkside (ขยายและเปลี่ยนชื่อเป็นโรงเรียนมัธยมต้น J. Lewis James ในปี พ.ศ. 2500): ก่อตั้งในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2493
- โรงเรียนมัธยมอีสต์เลค (มกราคม พ.ศ. 2496 ถึง มิถุนายน พ.ศ. 2498)
โรงเรียนเก่าที่ MSD ไม่ได้ใช้:
- โรงเรียนประถมศึกษา Hawthorn ก่อตั้งในปีพ.ศ. 2497 สอนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 ให้เช่าอาคารกับกรมตำรวจเทศมณฑลแนสซอ เขตที่ 7 เพื่อฝึกนักเรียนนายร้อยในปี พ.ศ. 2549-2565 ให้เช่าลานจอดรถกับเขตดับเพลิง Massapequa ระหว่างการปรับปรุงสถานี
- โรงเรียน Carman Road: ก่อตั้งในปีพ.ศ. 2500 ปิดตัวลงในปีพ.ศ. 2521 ให้เช่าแก่ Nassau BOCES เพื่อการศึกษาพิเศษ ลงคะแนนเสียงและขายให้กับ Nassau BOCES ในช่วงปลายปีพ.ศ. 2553
โครงสร้างพื้นฐาน
การขนส่ง
สถานีMassapequaบน เส้นทาง รถไฟ Long Island Rail RoadสาขาBabylonตั้งอยู่ในหมู่บ้าน[12]
เส้นทาง รถประจำทาง NICEหลายเส้นทางยังให้บริการที่ Massapequa ด้วย
บุคคลที่มีชื่อเสียง
- Sal Alosi – อดีตโค้ชด้านความแข็งแกร่งและความฟิตของ New York Jets
- ไบรอัน บัลดิงเกอร์ – นักฟุตบอล
- พี่น้องบอลด์วิน – นักแสดง
- อเล็กซ์ บอลด์วิน – นักแสดง
- ฟิล บาโรนี – นักสู้ MMA
- แมตต์ เบนเน็ตต์ – นักแสดง
- ปีเตอร์ เบรนแนนรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงานสหรัฐอเมริกา เสียชีวิตที่นี่เมื่อวันที่ 2 ตุลาคม 1996
- Joey Buttafuoco – มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องอื้อฉาวของ Amy Fisher
- แคนดี้ ดาร์ลิ่ง – นักแสดงในภาพยนตร์ของแอนดี้ วอร์ฮอล
- รอย เดอมีโอ – นักเลงอันธพาลชื่อดัง
- Jennifer DeSena – ทนายความและผู้ดูแลเมือง ที่ 38 ของNorth Hempstead รัฐนิวยอร์ก
- Neil Diamond – นักดนตรี อาศัยอยู่ใน Massapequa กับภรรยาคนแรก Jaye Posner [13]
- โจ ดอนเนลลี – วุฒิสมาชิกสหรัฐฯ ในรัฐอินเดียนา
- ไมเคิล ดอเฮอร์ตี้ – ผู้เขียนบท
- Stanley Drucker – คลาริเน็ตหลักประจำวงNew York Philharmonic มานาน
- เอลเลียต อีสตัน – มือกีตาร์นำของวงเดอะคาร์ส
- Andre Eglevsky – นักเต้นบัลเล่ต์
- แฟรงค์ ฟิลด์ – นักพยากรณ์อากาศ
- Storm Field – นักพยากรณ์อากาศ
- วิลเลียม แกดดิส – นักเขียนนวนิยาย
- คาร์โล แกมบิโน – นักเลงอันธพาลชื่อดัง
- แอนดี้ เกลเซอร์ – นักเล่นโป๊กเกอร์
- สตีฟ กุทเทนเบิร์ก – นักแสดง
- เจสสิก้า ฮาห์น – นางแบบ
- มาร์วิน แฮมลิช – นักแต่งเพลง
- วิลเลียม จอห์นสตัน – นักเขียนนวนิยาย
- โทมัส โจนส์ (1731–1792) – นักประวัติศาสตร์
- คริสติน จอร์เกนเซ่น – ผู้บุกเบิกด้านการแปลงเพศ
- ชาร์ลี คอฟแมน – ผู้เขียนบทและผู้กำกับ
- ฌอน เคนนิฟฟ์ – แพทย์
- Brian Kilmeade – ผู้ดำเนินรายการร่วมของFox and Friends
- Ron Kovic – ทหารผ่านศึกเวียดนาม นักรณรงค์ต่อต้านสงคราม นักเขียน
- Brian Langtry – นักเล่นลาครอส
- มาร์ค โลโมนาโก – นักมวยปล้ำอาชีพ
- เดนนิส ไมเคิล ลินช์ – ผู้สร้างภาพยนตร์
- โจ มาคา – นักฟุตบอล เสียชีวิตที่นี่เมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม 1982
- “อาการพูดติดอ่าง” จอห์น เมเลนเดซ (เกิด พ.ศ. 2508) บุคคลในวงการวิทยุ นักแสดงตลก นักร้อง นักแสดง นักเขียนบทโทรทัศน์ ผู้ประกาศ และพิธีกรรายการพอดแคสต์ชาวอเมริกัน
- ซอนนี่ มิลาโน – (เกิด พ.ศ. 2539) กองหน้าของลีกฮอกกี้แห่งชาติของวอชิงตัน แคปิตอลส์
- เจมส์ นอตินหรือที่รู้จักในชื่อ เอริก โรดส์ นักแสดงและผู้กำกับหนังโป๊
- บ็อบ เนลสัน – นักแสดงตลก
- ชาร์ลส์ โนแลน – นักออกแบบแฟชั่น
- เพ็กกี้ นูนัน – นักเขียนสุนทรพจน์ทางการเมืองและนักเขียนคอลัมน์ฝ่ายอนุรักษ์นิยม
- Rob O'Gara – นักกีฬาฮ็อกกี้น้ำแข็งอาชีพของNew York Rangers
- Maureen Ohlhausen – (Kraemer) รักษาการประธานคณะกรรมาธิการการค้าแห่งสหพันธรัฐ
- สลิมจิม แฟนธอม – นักดนตรี
- เอริค รีด – ผู้ประกาศรายการโทรทัศน์ของ Miami Heat
- คริส ริชาร์ดส์ – นักดนตรี, มือเบส Suffocation
- ลี ร็อคเกอร์ – นักดนตรี
- Angelo Dominick Roncallo – ผู้แทนสหรัฐอเมริกา
- ด็อก ชไนเดอร์ – ผู้รักษาประตูของเมเจอร์ลีก ลาครอส
- เจอร์รี เซนเฟลด์ – นักแสดงตลกและนักแสดง
- Peter Senerchia (Tazz) – นักมวยปล้ำอาชีพและผู้ประกาศข่าว
- แมตต์ เซอร์รา – อดีตแชมป์ MMA
- Brian Setzer – ไอคอนแห่งวงการร็อกกาบิลลี่ The Stray Cats
- เฮเลน สเลเตอร์ – นักแสดงจากเรื่อง Supergirl
- บ็อบบี้ สเลย์ตัน – นักแสดงตลกและนักแสดง
- ดี สไนเดอร์ – นักร้องนำวง Twisted Sister
- โรเบิร์ต โซเบล – นักเขียน
- เคซีย์ สเติร์น – บุคคลที่มีชื่อเสียงทางวิทยุ SiriusXM
- ริชชี่ ซูปา – นักร้อง/นักแต่งเพลง/วง Aerosmith
- บัดดี้ เทต – นักแซกโซโฟนแจ๊ส
- เวสลีย์ วอล์กเกอร์อดีตผู้เล่นตำแหน่งไวด์รีซีเวอร์ของทีมนิวยอร์ค เจ็ตส์
- คริสตี้ เวลช์ – อดีตกองหน้าฟุตบอลหญิงสหรัฐอเมริกา
- โจเซฟ วอลเตอร์ – ผู้เขียนA Grave for Kings
อ้างอิง
- ^ " ไดเรกทอรีบริการ ArcGIS REST" สำนักงานสำมะโนประชากรแห่งสหรัฐอเมริกาสืบค้นเมื่อ20 กันยายน 2022
- ^ ab "เกี่ยวกับ Massapequa". หอการค้า Massapequa . สืบค้นเมื่อ27 มิถุนายน 2024 .
- ^ abc "เกี่ยวกับ Massapequas". Massapequas . สืบค้นเมื่อ30 มีนาคม 2024 .
- ^ สมาคมประวัติศาสตร์แห่ง Massapequas เก็บถาวร 8 ตุลาคม 2012 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
- ^ "สภาพอากาศที่ท่าอากาศยาน John F. Kennedy (JFK) ในนิวยอร์ก: สภาพอากาศและภูมิอากาศในเขตนิวยอร์ก รัฐนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา"
- ^ "กลุ่ม PRISM Climate ที่มหาวิทยาลัยแห่งรัฐออริกอน"
- ^ "สำมะโนประชากรและที่อยู่อาศัย". Census.gov . สืบค้นเมื่อ4 มิถุนายน 2016 .
- ^ "เว็บไซต์สำมะโนประชากรของสหรัฐอเมริกา" สำนักงานสำมะโนประชากรของสหรัฐอเมริกาสืบค้นเมื่อ31มกราคม2551
- ^ Schmidt, Catherine (3 สิงหาคม 1986). "If You're Thinking of Living In; Massapequa". The New York Times . สืบค้นเมื่อ6 เมษายน 2016 .
- ^ Harbrecht, Douglas (1 กันยายน 1991). " But Will It Play in Matzo Pizza". Bloomberg . สืบค้นเมื่อ6 เมษายน 2016
- ^ "Massapequa CDP, New York". สำนักงานสำมะโนประชากรแห่งสหรัฐอเมริกา เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2020 . สืบค้นเมื่อ17 มีนาคม 2013 .
- ^ "Long Island Index: แผนที่แบบโต้ตอบ". www.longislandindexmaps.org . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2022 .
- ^ “Diamond เขียนเนื้อเพลง While Walking Our Streets – I Am…I Said a Fan of NEIL DIAMOND”
ลิงค์ภายนอก
- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ