นิโคลัส มัสซู
นักเทนนิสและโค้ชชาวชิลี (เกิด พ.ศ. 2522)

นิโคลัส มัสซู
มัสซูในรายการออสเตรเลียนโอเพ่นในปี 2550
ประเทศ (กีฬา) ชิลี
ที่พักอาศัยวินาเดลมาร์
เกิด( 10 ตุลาคม 1979 )10 ตุลาคม พ.ศ. 2522 (อายุ 45 ปี)
วินา เดล มาร์
ความสูง1.83 ม. (6 ฟุต 0 นิ้ว)
กลายเป็นมืออาชีพ1997
เกษียณอายุแล้ว27 กันยายน 2556 [1]
(1 นัด ในปี 2562)
ละครขวามือ (แบ็คแฮนด์สองมือ)
เงินรางวัล4,344,833 เหรียญ
คนโสด
ประวัติการทำงาน257–238 ( ระดับ ATP TourและGrand Slamและในเดวิสคัพ )
ชื่ออาชีพ6
อันดับสูงสุดลำดับที่ ๙ (๑๓ กันยายน ๒๕๔๗)
ผลการแข่งขันแกรนด์สแลมประเภทเดี่ยว
ออสเตรเลียนโอเพ่น2อาร์ ( 2548 )
เฟรนช์โอเพ่น3อาร์ ( 2004 , 2006 )
วิมเบิลดัน3อาร์ ( 2001 )
ยูเอส โอเพ่น4อาร์ ( 2548 )
การแข่งขันอื่นๆ
กีฬาโอลิมปิกว. ( 2004 )
ดับเบิ้ล
ประวัติการทำงาน82–103 (ระดับ ATP Tour และ Grand Slam และในเดวิสคัพ)
ชื่ออาชีพ1
อันดับสูงสุดฉบับที่ 31 (25 กรกฎาคม 2548)
ผลการแข่งขันแกรนด์สแลมประเภทคู่
ออสเตรเลียนโอเพ่น2อาร์ ( 2008 )
เฟรนช์โอเพ่นเอฟ เอฟ ( 2005 )
วิมเบิลดัน2อาร์ ( 2548 )
ยูเอส โอเพ่นคิวเอฟ ( 2004 )
การแข่งขันประเภทคู่อื่นๆ
กีฬาโอลิมปิกว. ( 2004 )
การแข่งขันประเภททีม
เดวิส คัพคิวเอฟ ( 2006 , 2010 )
สถิติการได้รับเหรียญรางวัล
เทนนิสชาย
ตัวแทนประเทศชิลี 
กีฬาโอลิมปิก
เหรียญทอง – อันดับ 1 2004 เอเธนส์ คนโสด
เหรียญทอง – อันดับ 1 2004 เอเธนส์ ดับเบิ้ล

Nicolás Alejandro Massú Fried ( ภาษาสเปน: [nikoˈlas maˈsu]เกิดเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 1979) มีชื่อเล่นว่าEl Vampiro (ภาษาสเปน: 'แวมไพร์') เป็น โค้ช เทนนิส ชาวชิลี และอดีตนักเทนนิสอาชีพ อดีตมือวางอันดับ 6 ของโลกในประเภทเดี่ยว เขาคว้าเหรียญทองประเภทเดี่ยวและประเภทคู่ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่เอเธนส์ในปี 2004เขาเป็นผู้ชายคนเดียวที่คว้าเหรียญทองทั้งสองเหรียญในการแข่งขันเดียวกันตั้งแต่มีการนำเทนนิสโอลิมปิก กลับมาจัดอีกครั้ง ในปี 1988 [2]และเป็นเหรียญทองโอลิมปิกสองเหรียญแรกของชิลี Massú ยังเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศของรายการMadrid Masters ในปี 2003และคว้าแชมป์ประเภทเดี่ยวได้หกครั้ง เขาดำรงตำแหน่งโค้ชของ แชมป์ US Open ในปี 2020และอดีตมือวางอันดับ 3 ของโลกDominic Thiemตั้งแต่ปี 2019 ถึง 2023 [3]

อาชีพนักเทนนิส

ปีแรกๆ

มัสซูเป็นชาวยิว[4] [5]เช่นเดียวกับแม่ของเขา โซเนีย ฟรีด[4] [6]พ่อของเขา มานูเอล มัสซู มีเชื้อสายเลบานอน[7] [8]และปาเลสไตน์[9] [10]แม่ของเขามีเชื้อสายยิวอิสราเอลและฮังการี ปู่ของเขา ลาดิสเลา ฟรีด ไคลน์ เป็นชาวยิว ที่เกิดในฮังการี ซึ่งรอดชีวิต จาก การยึดครองฮังการีของนาซีโดยการซ่อนตัว เนื่องจากพ่อแม่ของเขาไม่รอดชีวิต[11]ย่าของเขา เวโรนิกา (นามสกุลเดิม เวกวารี) เป็นผู้รอดชีวิตจากเหตุการณ์ ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ซึ่งถูกคุมขังในค่ายกักกันเอาช์วิทซ์ [ 11]

มัสซูได้รู้จักกับเทนนิสจากปู่ของเขาตั้งแต่อายุ 5 ขวบ ตั้งแต่อายุ 12 ขวบ เขาก็ได้รับการฝึกฝนที่สถาบันเทนนิส Valle Dorado ซึ่งอยู่ใกล้Villa Alemanaโดย Leonardo Zuleta ซึ่งเขาได้ฝึกฝนทักษะการตีโฟร์แฮนด์ และ แบ็คแฮนด์สองมือ จนชำนาญ ต่อมาเขาได้ฝึกฝนที่ สถาบัน Nick Bollettieriในฟลอริดา ร่วมกับMarcelo Ríosและต่อมาที่ High Performance Center ในบาร์เซโลนา ประเทศสเปน

จูเนียร์

มัสซูได้เป็นนักเทนนิสอาชีพในปี 1997 ในปีนั้น เขาชนะการแข่งขันเทนนิสเยาวชนOrange Bowl อันทรงเกียรติในช่วงปลายปี และได้เป็นแชมป์โลกประเภทคู่ รวมถึงเป็นมือวางอันดับ 5 ในประเภทเดี่ยว[12]เขายังคว้าแชมป์ประเภทคู่ชายทั้งที่ วิมเบิลดัน และยูเอสโอเพ่นโดยจับคู่กับ หลุย ส์ ฮอร์นา จากเปรู [13] ในการแข่งขัน วิมเบิลดันและเฟอร์นันโด กอนซาเลซ เพื่อนร่วมชาติ ในการแข่งขันวิมเบิลดัน

เอทีพี ทัวร์

ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2541 มัสซูชนะการแข่งขันฟิวเจอร์สครั้งแรกในสเปน ในเดือนถัดมา เขาก็ได้เข้าร่วม การแข่งขัน ชาเลนเจอร์ ครั้ง แรกในเอกวาดอร์ เขาชนะการแข่งขันชาเลนเจอร์ครั้งที่สองในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2542 ในอิตาลี ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2542 เขาป้องกันแชมป์ได้สำเร็จในเอกวาดอร์ ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2542 เขาชนะการแข่งขันซานติอาโกชาเลนเจอร์และติดอันดับ 100 อันดับแรกในประเภทเดี่ยวเป็นครั้งแรก[14]

ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2543 มัสซูเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศการแข่งขันATP เป็นครั้งแรกที่ US Clay Court Championshipsในเมืองออร์แลนโด รัฐฟลอริดา โดยแพ้ให้กับเฟอร์นันโด กอนซาเลซ ต่อมาในเดือนสิงหาคม เขาแพ้ให้กับชาวชิลีอีกคนหนึ่งคือ มาร์เซโล ริออส ในการแข่งขัน US Open ครั้งแรกของเขา ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2544 มัสซูเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศการแข่งขัน ATP เป็นครั้งที่สองที่เมืองแอดิเลด ประเทศออสเตรเลีย[14]

แมสซูคว้าแชมป์ ATP ครั้งแรกในเดือนกุมภาพันธ์ 2002 ที่บัวโนสไอเรส โดยเอาชนะอากุสติน คัลเลรี จากอาร์เจนตินา ในรอบชิงชนะเลิศ 3 เซ็ต หลังจากเสียแมตช์พอยต์ในการแข่งขันปี 2003คัลเลรีแก้แค้นและเอาชนะเขาในรอบแรก ความพ่ายแพ้ครั้งนี้ทำให้แมสซูหลุดจาก 100 อันดับแรกในประเภทเดี่ยว และบังคับให้เขาต้องลงแข่งขันในรายการ Challengers อีกครั้ง ในเดือนเมษายน 2003 เขาเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศในรายการ Bermuda Challenger [14]

มัสซูคว้าแชมป์ ATP สมัยที่สองในเดือนกรกฎาคม 2003 ที่เมืองอัมเมอร์สฟอร์ท ประเทศเนเธอร์แลนด์ สัปดาห์ถัดมา เขาเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศของการแข่งขันที่คิทซ์บึเฮล โดยติดอันดับ 50 อันดับแรกในประเภทเดี่ยวเป็นครั้งแรก ในเดือนกันยายน เขาเข้ารอบชิงชนะเลิศของการแข่งขันสามครั้งติดต่อกัน รวมทั้งชนะการแข่งขัน Challenger และคว้าแชมป์ ATP สมัยที่สามที่ปาแลร์โม ในเดือนตุลาคม เขาเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศของการแข่งขัน Madrid Masters Seriesโดยแพ้ให้กับJuan Carlos Ferreroในรอบชิงชนะเลิศ เขาจบปีด้วยตำแหน่งมือวางอันดับ 12 ของโลก[14]

ในช่วงกลางปี ​​2004 มัสซูแยกทางกับกาเบรียล มาร์คัส โค้ชชาวอาร์เจนตินา ซึ่งแทนที่เขาด้วยปาตริซิโอ โรดริเกซ ชาวชิลี ในเดือนกรกฎาคม 2004 มัสซูคว้าแชมป์ ATP สมัยที่สี่ที่คิทซ์บึเฮล จากนั้นก็คว้าเหรียญทองได้สองเหรียญในการแข่งขันโอลิมปิกปี 2004 (ดูด้านล่าง) ด้วยผลงานที่โดดเด่นในการแข่งขันโอลิมปิก เขาจึงไต่อันดับสูงสุดในการแข่งขัน ATP ประเภทเดี่ยวใน อาชีพของเขา ที่อันดับ 9 ของโลก ในเดือนพฤศจิกายน เขาเข้ารับการผ่าตัดขาหนีบ จึงเข้าสู่ฤดูกาล 2005 ด้วยฟอร์มที่ยอดเยี่ยม เขาจบปี 2005 ที่ไม่โดดเด่นด้วยการแพ้ติดต่อกันหกแมตช์ แม้ว่าปี 2005 จะเป็นปีที่เขาทำผลงานได้ดีที่สุดในการแข่งขัน แกรนด์สแลมเช่นกันโดยเขาเข้าถึงรอบที่สี่ของยูเอสโอเพ่น และแพ้ให้กับกิเยร์โม โคเรีย [ 14]

Massú ในการแข่งขันออสเตรียนโอเพ่น 2005ที่เมืองคิทซ์บูเฮล
มัสซูในรายการออสเตรเลียนโอเพ่นปี 2549

เขาเป็นผู้เล่นคนแรกที่พ่ายแพ้ต่อสแตน วาวรินก้าในการแข่งขันรายการแกรนด์สแลมรายการเฟรนช์โอเพ่นในปี 2005 [ 15] [16]

ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2549 มัสซูแพ้ให้กับโฆเซ่ อคาซูโซในรอบชิงชนะเลิศของรายการบ้านเกิดของเขาที่เมืองวีญาเดลมาร์ ในเดือนกุมภาพันธ์ เขาคว้าแชมป์ ATP สมัยที่ 6 ที่เมืองคอสตาโดซาอูเป ประเทศบราซิล ในเดือนเมษายน เขาเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศของรายการคาซาบลังกาที่ประเทศโมร็อกโก ในเดือนกรกฎาคม เขาแพ้ให้กับโนวัค ยอโควิชในรอบชิงชนะเลิศของรายการอาเมอร์สฟอร์ท[14]

ในเดือนมกราคม 2007 มัสซูก็กลับมาทำผลงานได้ดีอีกครั้งที่ Viña del Mar เมื่อปี 2006 โดยแพ้ให้กับ Luis Horna แบบรวด 3 เซ็ต ในเดือนกรกฎาคม เขาเริ่มแพ้ติดต่อกัน 8 แมตช์ ซึ่งสิ้นสุดลงในเดือนตุลาคมที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก

มัสซูตกรอบก่อนกำหนดในการแข่งขันวิญาเดลมาร์เมื่อเดือนมกราคม 2008 โดยแพ้ให้กับเซร์คิโอ รอยต์มันในรอบแรก เนื่องจากเขาต้องป้องกันคะแนนจากการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศในปี 2007 สัปดาห์ถัดมาเขาจึงตกไปอยู่อันดับที่ 97 ของโลก ในเดือนกรกฎาคม อันดับการแข่งขันประเภทเดี่ยวของเขาตกลงมาอยู่ที่ 138 ซึ่งถือเป็นอันดับต่ำสุดของเขาตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน 1999 ต่อมาในปีนั้น เขาชนะการแข่งขันรายการ Florianópolis II Challenger และเป็นผู้เข้ารอบสุดท้ายในการแข่งขันอีกสองรายการในระดับเดียวกัน[14]

มัสซูเริ่มต้นปี 2009 ด้วยการไม่ชนะการแข่งขันเลยแม้แต่แมตช์เดียวตลอด 5 ทัวร์นาเมนต์แรกของเขา และแพ้ การแข่งขันเดี่ยว เดวิสคัพ นัดแรก ให้กับโครเอเชียในเดือนมีนาคม เขาหยุดสถิติแพ้รวดในรายการอินเดียนเวลส์มาสเตอร์สโดยเอาชนะเอดูอาร์โด ชวานก์ จากอาร์เจนตินา ใน 3 เซ็ตในรอบแรก[14]

โอลิมปิก

มาสซูเป็นตัวแทนของชิลีในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 3 ครั้ง ได้แก่ซิดนีย์ 2000 เอเธนส์ 2004และปักกิ่ง 2008ในพิธีเปิด การแข่งขันในปี 2000 เขาได้ทำหน้าที่ถือธงชาติแทนมาร์เซโล ริออสในการแข่งขันรอบแรก เขาเอาชนะสลาวา โดเซเดลแต่แพ้ให้กับฮวน คาร์ลอส เฟอร์เรโรในรอบถัดไป

เรื่องราวในเอเธนส์แตกต่างออกไป โดยที่ Massú คว้าแชมป์ทั้งประเภทเดี่ยวและประเภทคู่ เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม เขาและFernando GonzálezเอาชนะNicolas KieferและRainer Schüttlerจากเยอรมนี และคว้าชัยชนะในการแข่งขันประเภทคู่ สร้างประวัติศาสตร์ด้วยการให้ชิลีคว้าเหรียญทองโอลิมปิกเป็นครั้งแรกในกีฬาใดๆ หลังจากเข้าร่วมการแข่งขันโอลิมปิกมาเกือบ 100 ปี Massú และ González กลับมาจากแมตช์พอยท์ 4 ครั้งติดต่อกันในไทเบรกเซตที่ 4 และคว้าเหรียญทองมาได้ วันรุ่งขึ้น เขาคว้าเหรียญทองเหรียญที่สองด้วยการเอาชนะMardy Fish จากสหรัฐอเมริกา ใน 5 เซตในรอบชิงชนะเลิศประเภทเดี่ยวชาย หลังจากที่เขาชนะการแข่งขันประเภทเดี่ยว เขาก็ได้รับการประกาศให้เป็นนักกีฬาแห่งวันโดยองค์กรโอลิมปิกเอเธนส์ในปี 2004 [17]

“ผมมีความสุขมากเพราะนี่คือความทรงจำที่ดีที่สุดในอาชีพนักกีฬาของผม หากผมมองย้อนกลับไปในอีก 10 ปีข้างหน้า ผมคงมีความสุขมาก ตอนนี้ผมตายอย่างมีความสุขได้แล้ว” [4]

เนื่องจากอันดับของเขาต่ำ Massúจึงได้รับสิทธิ์ไวลด์การ์ดเพื่อเข้าแข่งขันทั้งประเภทเดี่ยวและประเภทคู่ในปักกิ่ง[18]เขาสามารถเข้ารอบที่สองได้เฉพาะประเภทเดี่ยวเท่านั้นและตกรอบในการแข่งขันประเภทคู่ครั้งแรก โดยเขาได้จับคู่กับ Fernando González อีกครั้ง จนถึงทุกวันนี้ Massúเป็นผู้เล่นชายเพียงคนเดียวในยุคเปิดที่คว้าเหรียญทองทั้งประเภทเดี่ยวและประเภทคู่ในโอลิมปิก ครั้ง เดียวกัน

เดวิส คัพ

มัสซูเริ่มเล่นให้กับชิลีในแมตช์เดวิสคัพในปี 1996 เขาเล่นในกลุ่มโลก โดยเป็นตัวแทนของชิลีในปี2005ถึง2007และอีกครั้งในปี 2009ถึง2011เขาจบการแข่งขันด้วยสถิติ 29–17 รวมถึง 17–4 บนคอร์ตดิน[19]

ในปี 2014 มัสซูรับตำแหน่งกัปตันทีมเดวิสคัพของชิลี [ 20]โดยมีมาร์เซโล ริออส อดีตมือวางอันดับ 1 เป็นโค้ช หลังจาก 5 ปีนับตั้งแต่เริ่มดำรงตำแหน่งกัปตัน ทีมก็กลับมาอยู่ในกลุ่มชั้นนำของการแข่งขันและผ่านเข้ารอบชิงเดวิสคัพ 2019 ได้สำเร็จ 8 ปีหลังจากเข้าร่วมครั้งสุดท้าย

แมคคาบีอาห์เกมส์

มัสซูเป็นทหารผ่านศึกในการแข่งขัน Maccabiah Games ประจำปี 2001ที่ประเทศอิสราเอล ซึ่งเป็นการแข่งขันโอลิมปิกระหว่างประเทศของชาวยิว[21]

อาชีพการเป็นโค้ช

มาสซูเป็นโค้ชของโดมินิก เธียมแชมป์ชายเดี่ยวยูเอสโอเพ่นปี 2020และ ผู้ชนะการแข่งขัน อินเดียนเวลส์มาสเตอร์ 1000 ปี 2019 มาสซูลงเล่นในทัวร์นาเมนต์ประเภทคู่หนึ่งครั้งในปี 2019 โดย จับคู่กับ โมริทซ์ เธียม พี่ชายของโดมินิก[22]

สไตล์การเล่น

มัสซูเป็นที่รู้จักในเรื่องจิตวิญญาณนักสู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเล่นให้กับทีมชาติชิลี ซึ่งเขาแสดงให้เห็นในการแข่งขันโอลิมปิกปี 2004 และการแข่งขันเดวิสคัพอีกหลายแมตช์ นอกจากนี้ เขายังพลิกสถานการณ์ในการแข่งขันที่ยากลำบาก และมีสไตล์การเล่นที่เป็นเอกลักษณ์ของผู้เล่นที่เล่นบนคอร์ตดิน[23]โดยมีการเล่นที่เบสไลน์อย่างแข็งแกร่งซึ่งมีลักษณะเด่นคือโฟร์แฮนด์และแบ็คแฮนด์ที่มั่นคง

รอบชิงชนะเลิศอันสำคัญ

รอบชิงชนะเลิศโอลิมปิก

เดี่ยว: 1 (1–0)

ผลลัพธ์ปีแชมป์เปี้ยนชิพพื้นผิวคู่ต่อสู้คะแนน
ทอง2004โอลิมปิกเอเธนส์แข็งประเทศสหรัฐอเมริกา ปลามาร์ดี้6–3, 3–6, 2–6, 6–3, 6–4

คู่: 1 (1–0)

ผลลัพธ์ปีแชมป์เปี้ยนชิพพื้นผิวพันธมิตรฝ่ายตรงข้ามคะแนน
ทอง2004โอลิมปิกเอเธนส์แข็งชิลี เฟอร์นันโด กอนซาเลซประเทศเยอรมนี นิโคลัส คีเฟอร์
ประเทศเยอรมนี ไรเนอร์ ชุทเลอร์		6–2, 4–6, 3–6, 7–6 (9–7) , 6–4

รอบชิงชนะเลิศ มาสเตอร์ ซีรีส์

ซิงเกิล: 1 (0–1)

ผลลัพธ์ปีแชมป์เปี้ยนชิพพื้นผิวคู่ต่อสู้คะแนน
รองชนะเลิศ2003มาดริดฮาร์ด (ไอ)สเปน ฮวน คาร์ลอส เฟอร์เรโร3–6, 4–6, 3–6

รอบชิงชนะเลิศอาชีพ ATP

ประเภทเดี่ยว : 15 รายการ (6 แชมป์, 9 รองแชมป์)

ตำนาน
แกรนด์สแลม (0–0)
เหรียญทองโอลิมปิก (1–0)
เอทีพี มาสเตอร์ ซีรีส์ (0–1)
เอทีพี อินเตอร์เนชั่นแนล ซีรีส์ โกลด์ (1–1)
เอทีพี ทัวร์ (4–7)
รอบชิงชนะเลิศตามพื้นผิว
ยาก (1–2)
ดินเหนียว (5–7)
หญ้า (0–0)
พรม (0–0)
ผลลัพธ์กว้าง/ยาววันที่การแข่งขันพื้นผิวคู่ต่อสู้คะแนน
การสูญเสีย0–1พฤษภาคม 2543ออร์แลนโด , สหรัฐอเมริกาดินเหนียวชิลี เฟอร์นันโด กอนซาเลซ2–6, 3–6
การสูญเสีย0–2ม.ค. 2544แอดิเลด , ออสเตรเลียแข็งประเทศเยอรมนี ทอมมี่ ฮาส3–6, 1–6
ชนะ1–2กุมภาพันธ์ 2545บัวโนสไอเรส , อาร์เจนติน่าดินเหนียวอาร์เจนตินา อากุสติน คัลเลรี2–6, 7–6 (7–5) , 6–2
ชนะ2–2ก.ค. 2546อัมสเตอร์ดัมประเทศเนเธอร์แลนด์ดินเหนียวเนเธอร์แลนด์ เรมอน สลูเตอร์6–4, 7–6 (7–3) , 6–2
การสูญเสีย2–3ก.ค. 2546คิทซ์บือเฮล ออสเตรียดินเหนียวอาร์เจนตินา กิเยร์โม โคเรีย1–6, 4–6, 2–6
การสูญเสีย2–4เดือนกันยายน 2546บูคาเรสต์โรมาเนียดินเหนียวสเปน เดวิด ซานเชส2–6, 2–6
ชนะ3–4เดือนกันยายน 2546ปาแลร์โมอิตาลีดินเหนียวฝรั่งเศส ปอล-อองรี มาติเยอ1–6, 6–2, 7–6 (7–0)
การสูญเสีย3–5ต.ค. 2546มาดริดประเทศสเปนฮาร์ด (ไอ)สเปน ฮวน คาร์ลอส เฟอร์เรโร3–6, 4–6, 3–6
ชนะ4–5ก.ค. 2547คิทซ์บือเฮล ออสเตรียดินเหนียวอาร์เจนตินา กาสตัน เกาดิโอ7–6 (7–3) , 6–4
ชนะ5–5สิงหาคม 2547โอลิมปิกเอเธนส์แข็งประเทศสหรัฐอเมริกา ปลามาร์ดี้6–3, 3–6, 2–6, 6–3, 6–4
การสูญเสีย5–6กุมภาพันธ์ 2549วิญาเดลมาร์ประเทศชิลีดินเหนียวอาร์เจนตินา โฮเซ่ อาคาซูโซ4–6, 3–6
ชนะ6–6กุมภาพันธ์ 2549คอสตา โด ซาอิเป บราซิลดินเหนียวสเปน อัลแบร์โต มาร์ติน6–3, 6–4
การสูญเสีย6–7เม.ย. 2549คาซาบลังกาโมร็อกโกดินเหนียวอิตาลี ดานิเอเล่ บราซชาลี1–6, 4–6
การสูญเสีย6–8ก.ค. 2549อัมสเตอร์ดัมประเทศเนเธอร์แลนด์ดินเหนียวเซอร์เบีย โนวัค ยอโควิช6–7 (5–7) , 4–6
การสูญเสีย6–9กุมภาพันธ์ 2550วิญาเดลมาร์ ประเทศชิลีดินเหนียวเปรู หลุยส์ ฮอร์นา5–7, 3–6

ประเภทคู่ : 3 (แชมป์ 1 สมัย, รองแชมป์ 2 สมัย)

ตำนาน
แกรนด์สแลม (0–0)
เหรียญทองโอลิมปิก (1–0)
เอทีพี มาสเตอร์ ซีรีส์ (0–0)
เอทีพี อินเตอร์เนชั่นแนล ซีรีส์ โกลด์ (0–1)
เอทีพี ทัวร์ (0–1)
รอบชิงชนะเลิศตามพื้นผิว
ยาก (1–0)
ดินเหนียว (0–2)
หญ้า (0–0)
พรม (0–0)
ผลลัพธ์เลขที่วันที่แชมป์เปี้ยนชิพพื้นผิวพันธมิตรฝ่ายตรงข้ามคะแนน
การสูญเสีย1.มีนาคม 2547อากาปุลโกเม็กซิโกดินเหนียวอาร์เจนตินา ฮวน อิกนาซิโอ เชลาประเทศสหรัฐอเมริกา บ็อบ ไบรอัน
ประเทศสหรัฐอเมริกา ไมค์ ไบรอัน		2–6, 3–6
ชนะ1.สิงหาคม 2547โอลิมปิกเอเธนส์แข็งชิลี เฟอร์นันโด กอนซาเลซประเทศเยอรมนี นิโคลัส คีเฟอร์
ประเทศเยอรมนี ไรเนอร์ ชุทเลอร์		6–2, 4–6, 3–6, 7–6 (9–7) , 6–4
การสูญเสีย2.ก.ค. 2548อัมสเตอร์ดัมประเทศเนเธอร์แลนด์ดินเหนียวชิลี เฟอร์นันโด กอนซาเลซอาร์เจนตินา มาร์ติน การ์เซีย
เปรู หลุยส์ ฮอร์นา		4–6, 4–6

ATP Challengers และ ITF Futures รอบชิงชนะเลิศ

เดี่ยว: 18 (10–8)

ตำนาน
เอทีพี ชาลเลนเจอร์ส (8–5)
ไอทีเอฟ ฟิวเจอร์ส (2–3)
ผลลัพธ์เลขที่วันที่การแข่งขันพื้นผิวคู่ต่อสู้คะแนน
รองชนะเลิศ1.วันที่ 24 พฤษภาคม 2541เวโรบีช ฟลอริดาสหรัฐอเมริกาดินเหนียวเฮติ โรนัลด์ เอเฌอนอร์3–6, 6–3, 3–6
รองชนะเลิศ2.31 พฤษภาคม 2541โบคาราตัน , สหรัฐอเมริกาดินเหนียวเฮติโรนัลด์ เอเฌอนอร์1–6, 2–6
รองชนะเลิศ3.วันที่ 21 มิถุนายน 2541ลาฟาแยตต์ , สหรัฐอเมริกาแข็งประเทศสหรัฐอเมริกา เซซิล มามิท6–0, 3–6, 0–6
ผู้ชนะ1.23 สิงหาคม 2541วิโกสเปนดินเหนียวสเปน ทอมมี่ โรเบรโด6–4, 6–2
ผู้ชนะ2.30 สิงหาคม 2541อีรุนสเปนดินเหนียวฝรั่งเศส แม็กซิม บอยเย6–4, 3–6, 6–3
ผู้ชนะ3.วันที่ ๗ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๑กีโตประเทศเอกวาดอร์ดินเหนียวเม็กซิโก มาริอาโน่ ซานเชซ3–6, 6–3, 6–0
ผู้ชนะ4.วันที่ 21 มิถุนายน 2542เบียลลา อิตาลีดินเหนียวอุซเบกิสถาน โอเล็ก โอโกโรดอฟ7–6 (7–5) , 5–7, 6–3
ผู้ชนะ5.วันที่ 6 กันยายน 2542กีโตประเทศเอกวาดอร์ดินเหนียวเอกวาดอร์ หลุยส์ โมเรฆอน6–2, 3–6, 6–3
ผู้ชนะ6.1 พฤศจิกายน 2542ซันติอาโกประเทศชิลีดินเหนียวโมร็อกโก คาริม อาลามี6–7 (4–7 ), 6–2, 6–4
รองชนะเลิศ4.28 พฤศจิกายน 2542กัวดาลาฮารา , เม็กซิโกดินเหนียวบราซิล ฟรานซิสโก คอสตา6–4, 5–7, 3–6
ผู้ชนะ7.วันที่ 15 กันยายน 2546ชเชชินโปแลนด์ดินเหนียวสเปน อัลเบิร์ต ปอร์ตัส6–4, 6–3
รองชนะเลิศ5.วันที่ 14 เมษายน 2546เพจเจ็ตเบอร์มิวดาดินเหนียวบราซิล ฟลาวิโอ ซาเรตต้า1–6, 4–6
ผู้ชนะ8.5 พฤษภาคม 2551ริเยก้าโครเอเชียดินเหนียวเบลเยียม คริสตอฟ โรคัส6–2, 6–2
รองชนะเลิศ6.3 สิงหาคม 2551เบโลโอรีซอนเต้ประเทศบราซิลแข็งเม็กซิโก ซานติอาโก กอนซาเลซ4–6, 3–6
ผู้ชนะ9.6 ตุลาคม 2551ฟลอเรียนอโปลิสประเทศบราซิลดินเหนียวฝรั่งเศส โอลิเวียร์ เพนเชียส6–7 (4–7) , 6–2, 6–1
รองชนะเลิศ8.วันที่ 13 ตุลาคม 2551มอนเตวิเดโอ , อุรุกวัยดินเหนียวออสเตรเลีย ปีเตอร์ ลุคซัคไม่มี
รองชนะเลิศ8.23 ตุลาคม 2552ซันติอาโกประเทศชิลีดินเหนียวอาร์เจนตินา เอดูอาร์โด ชวานก์2–6, 2–6
ผู้ชนะ10.22 พฤศจิกายน 2552แคนคูนเม็กซิโกดินเหนียวสโลวีเนีย เกรกา เซมเลีย6–3, 7–5

ชื่อทีม

ผลลัพธ์เลขที่วันที่การแข่งขันพื้นผิวพันธมิตรฝ่ายตรงข้ามคะแนน
ผู้ชนะ1.24 พฤษภาคม 2546ฟุตบอลโลก ทีม คัพ
ดุสเซลดอร์ฟ		ดินเหนียวชิลี เฟอร์นันโด กอนซาเลซ
ชิลี มาร์เซโล ริออส		สาธารณรัฐเช็ก จิริ โนวัค
สาธารณรัฐเช็ก ราเด็ค สเตปาเนก		2–1
ผู้ชนะ2.22 พฤษภาคม 2547ฟุตบอลโลก ทีม คัพ
ดุสเซลดอร์ฟ		ดินเหนียวชิลี เอเดรียน การ์เซีย
ชิลี เฟอร์นันโด กอนซาเลซ		ออสเตรเลีย เวย์น อาร์เธอร์ส
ออสเตรเลีย พอล แฮนลีย์
ออสเตรเลีย ลีตัน ฮิววิตต์
ออสเตรเลีย มาร์ค ฟิลิปปูซิส		2–1

ไทม์ไลน์การดำเนินงาน

สำคัญ
ว. เอฟ SFคิวเอฟ#อาร์ร.ด.คำถาม#พี#ดีเอ็นคิวเอZ#พีโอจีสบีเอ็นเอ็มเอสเอ็นทีไอพีเอ็นเอช
(W) ผู้ชนะ; (F) ผู้เข้ารอบสุดท้าย; (SF) ผู้เข้ารอบรองชนะเลิศ; (QF) ผู้เข้ารอบก่อนรองชนะเลิศ; (#R) รอบที่ 4, 3, 2, 1; (RR) รอบแบ่งกลุ่ม; (Q#) รอบคัดเลือก; (P#) รอบเบื้องต้น; (DNQ) ไม่ผ่านการคัดเลือก; (A) ไม่เข้าร่วม; (Z#) กลุ่มโซนเดวิส/เฟดคัพ (พร้อมหมายเลขระบุ) หรือ (PO) เพลย์ออฟ; (G) ทอง (S) เงินหรือ (B) เหรียญทองแดงโอลิมปิก/พาราลิมปิก; (NMS) ไม่ใช่การแข่งขันระดับมาสเตอร์; (NTI) ไม่ใช่การแข่งขันระดับเทียร์ 1; (P) เลื่อนการแข่งขัน; (NH) ไม่ได้จัดการแข่งขัน; (SR) อัตราการชนะ (กิจกรรมที่ชนะ/แข่งขัน); (W–L) สถิติชนะ–แพ้

คนโสด

การแข่งขัน199619971998199920002001200220032004200525492007200820092010201120122013เอสอาร์ว-ล
การแข่งขันแกรนด์สแลม
ออสเตรเลียนโอเพ่นเอเอเอเอเอ1ร1รเอ1ร2อาร์1ร1ร1ร1รเอไตรมาสที่ 3เอเอ0 / 81–8
เฟรนช์โอเพ่นเอเอเอไตรมาสที่ 12อาร์1รเอ2อาร์3อาร์1ร3อาร์2อาร์ไตรมาสที่ 22อาร์1รเอเอเอ0 / 98–9
วิมเบิลดันเอเอเอเอ1ร3อาร์1ร2อาร์1ร2อาร์1ร1รเอเอ1รเอเอเอ0 / 94–9
ยูเอส โอเพ่นเอเอเอไตรมาสที่ 11ร2อาร์3อาร์3อาร์2อาร์4อาร์2อาร์1รไตรมาสที่ 21รเอเอเอเอ0 / 99–9
ชนะ-แพ้0–00–00–00–01–33–42–34–33–44–43–41–40–11–30–20–00–00–00 / 3522–35
การเป็นตัวแทนระดับชาติ
โอลิมปิกฤดูร้อนเอไม่ได้จัดขึ้น2อาร์ไม่ได้จัดขึ้นจีไม่ได้จัดขึ้น2อาร์ไม่ได้จัดขึ้นเอเอ็นเอช1 / 38–2
เดวิส คัพZ11รZ11รพีโอ1รZ1เอพีโอ1รคิวเอฟ1รพีโอ1รคิวเอฟ1รเอเอ0 / 922–12
เอทีพี มาสเตอร์ ซีรีส์
อินเดียนเวลส์เอเอไตรมาสที่ 1เอไตรมาสที่ 12อาร์เอไตรมาสที่ 22อาร์เอ2อาร์1ร2อาร์2อาร์เอเอเอเอ0 / 64–6
ไมอามี่เอเอเอเอ2อาร์1รเอ3อาร์2อาร์เอ3อาร์1รไตรมาสที่ 13อาร์1รไตรมาสที่ 2เอเอ0 / 87–8
มอนติคาร์โลเอเอเอเอเอไตรมาสที่ 12อาร์เอ3อาร์เอ1ร2อาร์เอไตรมาสที่ 1เอเอเอเอ0 / 44–4
กรุงโรมเอเอเอเอเอเอเอ1รคิวเอฟ2อาร์1ร3อาร์เอไตรมาสที่ 2เอเอเอเอ0 / 56–5
ฮัมบูร์ก1เอเอเอเอเอเอเอไตรมาสที่ 11ร2อาร์1ร1รเอไตรมาสที่ 1เอเอเอเอ0 / 41–4
แคนาดาเอเอเอเอเอเอเอ1ร1ร1ร1รเอเอเอเอเอเอเอ0 / 40–4
ซินซินเนติเอเอเอเอเอเอเอไตรมาสที่ 21ร1ร1รเอเอเอเอเอเอเอ0 / 30–3
มาดริด2เอเอเอเอเอ1รเอเอฟ2อาร์1ร2อาร์ไตรมาสที่ 2เอเอเอเอเอเอ0 / 56–5
ปารีสเอเอเอเอไตรมาสที่ 1ไตรมาสที่ 1เอ3อาร์3อาร์1ร1รไตรมาสที่ 2เอเอเอเอเอเอ0 / 42–4
ชนะ-แพ้0–00–00–00–01–11–31–18–56–92–64–93–51–13–20–10–00–00–00 / 4330–43
สถิติการทำงาน
ชื่อเรื่อง0000001220100000006
รอบชิงชนะเลิศ00001115204100000015
รวมชนะ-แพ้0–10–12–24–226–2523–2829–1936–2042–2818–2238–2717–269–129–124–80–30–10–1257–238
อันดับสิ้นปี8825831889787805612196644797611218645061887651.92%

ดับเบิ้ล

การแข่งขัน1996199719981999200020012002200320042005254920072008200920102011201220132019เอสอาร์ว-ล
การแข่งขันแกรนด์สแลม
ออสเตรเลียนโอเพ่นเอเอเอเอเอเอเอเอ1รเอเอเอ2อาร์เอเอเอเอเอเอ0 / 21–2
เฟรนช์โอเพ่นเอเอเอเอเอเอเอเอเอSFเอ1รเอเอเอเอเอเอเอ0 / 24–2
วิมเบิลดันเอเอเอเอเอเอเอเอ1ร2อาร์เอเอเอเอเอเอเอเอเอ0 / 21–2
ยูเอส โอเพ่นเอเอเอเอเอเอเอ1รคิวเอฟ3อาร์2อาร์2อาร์เอเอเอเอเอเอเอ0 / 57–5
ชนะ-แพ้0–00–00–00–00–00–00–00–13–37–31–11–21–10–00–00–00–00–00–00 / 1113–11
การเป็นตัวแทนระดับชาติ
โอลิมปิกฤดูร้อนไม่ได้จัดขึ้น1รไม่ได้จัดขึ้นจีไม่ได้จัดขึ้น1รไม่ได้จัดขึ้นเอเอ็นเอชเอ็นเอช1 / 35–2
เดวิส คัพZ11รZ11รพีโอ1รZ1เอพีโอ1รคิวเอฟ1รพีโอ1รคิวเอฟ1รเอเอเอ0 / 910–12
เอทีพี มาสเตอร์ ซีรีส์
อินเดียนเวลส์เอเอเอเอเอเอเอเอเอเอ1รเอเอเอเอเอเอเอเอ0 / 10–1
ไมอามี่เอเอเอเอเอเอเอเอ1รเอ1รเอเอเอเอเอเอเอเอ0 / 20–2
มอนติคาร์โลเอเอเอเอเอเอเอเอคิวเอฟเอ1รเอเอเอเอเอเอเอเอ0 / 22–2
กรุงโรมเอเอเอเอเอเอเอเอ1ร1รSFเอเอเอเอเอเอเอเอ0 / 33–3
ฮัมบูร์ก1เอเอเอเอเอเอเอเอ1ร2อาร์1รเอเอเอเอเอเอเอเอ0 / 32–2
แคนาดาเอเอเอเอเอเอเอเอ2อาร์1รเอเอเอเอเอเอเอเอเอ0 / 21–2
ซินซินเนติเอเอเอเอเอเอเอเอคิวเอฟ1รเอเอเอเอเอเอเอเอเอ0 / 22–2
มาดริด2เอเอเอเอเอเอเอเอ1รเอเอเอเอเอเอเอเอเอเอ0 / 10–1
ปารีสเอเอเอเอเอเอเอ1รคิวเอฟเอเอเอเอเอเอเอเอเอเอ0 / 21–1
ชนะ-แพ้0–00–00–00–00–00–00–00–17–61–43–50–00–00–00–00–00–00–00–00 / 1811–16
สถิติการทำงาน
ชื่อเรื่อง00000000100000000001
รอบชิงชนะเลิศ00000000210000000003
รวมชนะ-แพ้0–01–23–22–05–80–31–55–630–2113–158–126–115–60–32–41–20–10–10–182–103
อันดับสิ้นปี-47031935624312633892913658139257221490342376-93744.32%

1จัดขึ้นในรูปแบบHamburg Mastersจนถึงปี 2008 และMadrid Mastersตั้งแต่ปี 2009 ถึง 2013
2จัดขึ้นในรูปแบบStuttgart Mastersจนถึงปี 2001, Madrid Mastersตั้งแต่ปี 2002 ถึง 2008 และShanghai Mastersตั้งแต่ปี 2009 ถึง 2013

10 อันดับแรกของการชนะ

ฤดูกาล19971998199920002001200220032004200525492007200820092010201120122013ทั้งหมด
ชัยชนะ000010131110000008
-ผู้เล่นอันดับเหตุการณ์พื้นผิวถนนคะแนน
อันดับ มัสซู
2001
1.สหราชอาณาจักร ทิม เฮนแมน10แอดิเลด , ออสเตรเลียแข็งSF3–6, 7–5, 6–287
2003
2.ประเทศสหรัฐอเมริกา แอนดี้ ร็อดดิก2มาดริดประเทศสเปนฮาร์ด (ไอ)3อาร์7–6 (7–3) , 6–221
2004
3.ประเทศเยอรมนี ไรเนอร์ ชุทเลอร์7ฟุตบอลโลก ทีม คัพดุสเซลดอร์ฟดินเหนียวร.ด.6–4, 4–6, 6–211
4.ประเทศเยอรมนีไรเนอร์ ชุทเลอร์8คิทซ์บือเฮล ออสเตรียดินเหนียวSF6–3, 6–313
5.สเปน คาร์ลอส โมยา4โอลิมปิกฤดูร้อนเอเธนส์แข็งคิวเอฟ6–2, 7–514
2005
6.ประเทศสหรัฐอเมริกาแอนดี้ ร็อดดิก3ฮัมบูร์กประเทศเยอรมนีดินเหนียว1ร7–6 (7–4) , 4–6, 7–525
2549
7.ประเทศสหรัฐอเมริกาแอนดี้ ร็อดดิก5ฟุตบอลโลก ทีม คัพดุสเซลดอร์ฟดินเหนียวร.ด.4–2 เกษียณ35
2007
8.ประเทศสหรัฐอเมริกา เจมส์ เบลค9กรุงโรมประเทศอิตาลีดินเหนียว2อาร์7–6 (7–3) , 7–559

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

  1. ^ “นิโกลัส มัสซู แห่งชิลีประกาศเลิกเล่นเทนนิส” USA Today 27 สิงหาคม 2013
  2. ^ "United States Tennis Association – USTA Yearbook – Olympic Games". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 เมษายน 2010 . สืบค้นเมื่อ23 กุมภาพันธ์ 2010 .
  3. ^ "Dominic Thiem และ Nicolas Massu ประกาศแยกทางกัน | ATP Tour | เทนนิส"
  4. ^ abc "Nicolás Massú (1979– )". Jewish Virtual Library . สืบค้นเมื่อ14 กุมภาพันธ์ 2009 .
  5. ^ นอกจากนี้ [1] เก็บถาวรเมื่อ 12 เมษายน 2551 ที่เวย์แบ็กแมชชีน , [2] เก็บถาวรเมื่อ 30 มีนาคม 2559 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
  6. ^ นอกจากนี้ [3], [4]
  7. ^ "ฉากกีฬา: El Vampiro". The New Yorker . 12 สิงหาคม 2008.
  8. ↑ "ลามาเดร เดล เตนิสตา ชิเลโน นิโคลัส มัสซู: "อาโม อิสราเอล, เปโร กิเอโร เก กาเน ชิลี"". Deportes.co.il ​18 กันยายน 2550
  9. ↑ มิรันดา วัลเดอรามา, หลุยส์ (12 เมษายน พ.ศ. 2551) นิโคลัส มัสซู เอน ลา ข่มขู่ โวลเวเร อา เอสตาร์ อาริบาเอล เมอร์คูริโอ . สืบค้นเมื่อ14 กุมภาพันธ์ 2552 .
  10. ↑ "โครนิกา: ปาเลสติโน vs โคโล โคโล – พรีเมราดิวิซิออน เด ชิลี". อีเอสพีเอ็นเดปอร์เตส .com 14 ธันวาคม 2551 เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ14 กุมภาพันธ์ 2552 .
  11. ^ บล็อกของ Nico Massu "Massu: Spirit Of A Survivor ( ATP World Tour- 13/09/2012)" บล็อกของ Nico Massu
  12. ^ "PLUS: JUNIOR TENNIS; American Loses In Orange Bowl". The New York Times . Associated Press. 29 ธันวาคม 1997 – ผ่านทาง NYTimes.com
  13. ^ https://www.wimbledon.com/en_GB/scores/draws/archive/pdfs/players/481e7550-ee78-4f5e-b093-eba1c058aee2_BD.pdf เก็บถาวร 25 กรกฎาคม 2020 ที่เวย์แบ็กแมชชีน [ URL เปล่า PDF ]
  14. ^ abcdefgh "นิโกลัส มัสซู | ภาพรวม | ทัวร์เอทีพี | เทนนิส". ทัวร์เอทีพี .
  15. ^ Bollettieri, Nick (26 พฤษภาคม 2009). "2009 French Open – Nick's picks – Men's Singles Round 2". Nick's picks. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 มกราคม 2016 . สืบค้นเมื่อ9 มกราคม 2016 .
  16. ^ "2004 – 2005, Roland Garros". ประวัติศาสตร์เทนนิสชาย. สืบค้นเมื่อ 9 มกราคม 2016 .
  17. ↑ บล็อก, นิโค-มัสซู. "บล็อกของนิโก มาสซู" บล็อกของ นิโค มาสซู
  18. ^ Wine, Steven (30 มิถุนายน 2551). "Massu granted special place in Olympic tennis". Seattle Times . สืบค้นเมื่อ14 กุมภาพันธ์ 2552 .
  19. ^ "Davis Cup – Players; Nicolas MASSU". เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของDavis Cup . สืบค้นเมื่อ14 กุมภาพันธ์ 2009 .
  20. ^ [ฉัน]
  21. ^ "Massu Records Double Gold!". JewishSports.com . 22 สิงหาคม 2004 . สืบค้นเมื่อ14 กุมภาพันธ์ 2009 .
  22. ^ "Moritz Thiem แสดงความคิดเห็นต่อการเปิดตัวของเขาในการแข่งขันรอบคัดเลือก ATP ที่ Kitzbuhel" Tennis World USA . 28 กรกฎาคม 2019
  23. ^ "ราฟาเอล นาดาล ฝึกซ้อมกับนิโกลัส มัสซู ที่ชิลี" Tennis World USA . 5 กุมภาพันธ์ 2013
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับNicolás Massú
ตำแหน่งกีฬา
ก่อนหน้าด้วย แชมป์เทนนิสโอลิมปิก
2004		ประสบความสำเร็จโดย
กีฬาโอลิมปิก
ก่อนหน้าด้วย ผู้ถือธงชาติชิลี 
2000 ซิดนีย์		ประสบความสำเร็จโดย
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=นิโคลัส มัสซู&oldid=1254414374"