ระบบการลงโทษในประเทศจีน

ระบบเรือนจำในประเทศจีนประกอบด้วยระบบกักขังทางปกครองและระบบคุมขังทางตุลาการ ณ ปี 2020 คาดว่ามีผู้ต้องขัง 1.7 ล้านคนในจีน ซึ่งเป็นจำนวนผู้ต้องขังสูงสุดเป็นอันดับสองรองจากสหรัฐอเมริกาจีนยังคงใช้โทษประหารชีวิตโดยได้รับการอนุมัติจากศาลฎีกาประชาชนและมีระบบโทษประหารชีวิตพร้อมการพักโทษโดยจะรอการลงโทษ เว้นแต่ผู้ต้องโทษจะก่ออาชญากรรมร้ายแรงอีกครั้งภายใน 2 ปีระหว่างที่ถูกคุมขัง

ประวัติศาสตร์

การใช้แรงงานในเรือนจำได้รับการจัดทำเป็นทางการในช่วงทศวรรษปี 1950 ไม่นานหลังจากที่พรรคคอมมิวนิสต์จีน (CCP) ชนะสงครามกลางเมืองจีน[1] ตามที่นักประวัติศาสตร์ John Deluryกล่าวไว้ว่า"ทฤษฎีการใช้แรงงานในเรือนจำของคอมมิวนิสต์ได้ผสมผสานแนวคิดการเปลี่ยนแปลงแบบดั้งเดิมของขงจื๊อและพุทธศาสนาเข้ากับเทคนิคของโซเวียต" [2] : 206 

กฎหมายเรือนจำของสาธารณรัฐประชาชนจีนได้ประกาศใช้เมื่อวันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2537 นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ระบบเรือนจำของจีนดำเนินงานภายใต้การกำกับดูแลของสำนักงานบริหารเรือนจำซึ่งอยู่ภายใต้กระทรวงยุติธรรม[3]

กิจการเรือนจำ

เรือนจำทุกแห่งในประเทศจีนดำเนินธุรกิจที่ใช้เป็นเงินทุนในการดำเนินงาน เจ้าหน้าที่เรือนจำสามารถรับโบนัสจากผลงานทางการเงินและธุรกิจได้[4]

ประชากร

เรือนจำที่อยู่ภายใต้การบริหารจัดการของกระทรวงยุติธรรมมีผู้ต้องขัง 1,649,804 คนในกลางปี ​​2558 ส่งผลให้มีอัตราประชากร 118 คนต่อ 100,000 คน เมื่อรวมจำนวนผู้ต้องขังใน ศูนย์กักขังของ กระทรวงความมั่นคงสาธารณะซึ่งมีจำนวน 650,000 คนตามรายงานในปี 2552 จะทำให้มีประชากรทั้งหมด 2,300,000 คน และเพิ่มอัตราเป็น 164 คนต่อ 100,000 คน[5] ในรายงานเดียวกัน ระบุว่าผู้ต้องขังหญิงคิดเป็นประมาณ 6.5% ผู้ต้องขังเยาวชนคิดเป็น 0.8% และชาวต่างชาติคิดเป็น 0.4% ของจำนวนผู้ต้องขังทั้งหมดในศูนย์กักขังของกระทรวงยุติธรรม[5]

การกักขังเพื่อสอบสวน

หน่วยงานความมั่นคงสาธารณะ อัยการประชาชน ศาลประชาชน และคณะกรรมการกำกับดูแลสามารถออกคำสั่งควบคุมตัวได้ และผู้ต้องขังมักถูกควบคุมตัวในสถานที่ที่บริหารจัดการโดยหน่วยงานความมั่นคงสาธารณะ แม้ว่าคณะกรรมการกำกับดูแลมักจะดูแลผู้ต้องขังของตนเองก็ตาม หน่วยงานความมั่นคงของรัฐมีสิทธิและหน้าที่คล้ายคลึงกับหน่วยงานความมั่นคงสาธารณะ[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

ผู้แทนของรัฐสภาหรือรัฐสภาประชาชนท้องถิ่นที่สูงกว่าระดับเทศมณฑลในระหว่างดำรงตำแหน่งจะได้รับการยกเว้นจากการกักขังหรือดำเนินคดีอาญาโดยไม่ได้รับอนุมัติล่วงหน้าจากคณะกรรมการถาวรของสภานิติบัญญัติที่เกี่ยวข้อง[6]ตำรวจจีนและหน่วยงานความมั่นคงมักใช้การทรมานเพื่อรับคำสารภาพและข้อมูลจากผู้ถูกกักขัง[7] [8] [9]

การบริหารงาน

เจ้าหน้าที่ รักษาความปลอดภัยสาธารณะสามารถเรียกพลเรือนมาสอบสวนได้ และสามารถใช้กำลังได้เมื่อพลเรือนปฏิเสธที่จะให้ความร่วมมือและเมื่อได้รับการอนุมัติจากเจ้าหน้าที่ระดับสูงกฎหมายการลงโทษของสำนักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะระบุว่าตำรวจไม่ควรซักถามพลเมืองในเหตุผลที่ได้รับอนุญาตเกินแปดชั่วโมง เว้นแต่พลเมืองมีการละเมิดกฎหมายที่อาจส่งผลให้ถูกควบคุมตัวทางปกครอง ในกรณีนี้ การซักถามอาจขยายเวลาออกไปเป็น 24 ชั่วโมงกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาระบุว่าตำรวจไม่ควรซักถามบุคคลใดเกินกว่าสิบสองชั่วโมง เว้นแต่บุคคลนั้นจะเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีอาญา ในกรณีนี้ การซักถามอาจขยายเวลาออกไปเป็นยี่สิบสี่ชั่วโมง[10]

หากตำรวจพบหลักฐานเพียงพอสำหรับอาชญากรรม พวกเขาสามารถส่งหลักฐานนั้นให้กับอัยการและขออนุญาตจับกุม หรือหากมีหลักฐานจำกัดหรือถือว่าเป็นความผิดทางอาญา พวกเขาสามารถสั่งกักขังทางปกครองได้เป็นเวลาสูงสุด 14 วัน[10]

เจ้าหน้าที่ ความมั่นคงแห่งรัฐมีสิทธิและอำนาจเช่นเดียวกับเจ้าหน้าที่ความมั่นคงสาธารณะ[10]

อัยการ

อัยการสามารถอนุมัติการจับกุมได้เมื่อมีเหตุผลที่สมเหตุสมผลโดยมีการร้องขอจากตำรวจหรือบางครั้งอาจอนุมัติด้วยตัวเองสำหรับอาชญากรรมที่เกี่ยวข้องกับข้าราชการที่พวกเขาสืบสวน (ซึ่งหน้าที่ดังกล่าวได้ถูกคณะกรรมการกำกับดูแลรับช่วงต่อไปแล้ว) หลังจากนั้น ผู้ต้องสงสัยจะถูกควบคุมตัวในสถานกักขังทางอาญา (การสืบสวน)ซึ่งอาจกินเวลาได้สองเดือน และหากได้รับการอนุมัติจากผู้บังคับบัญชา อาจขยายเวลาออกไปเป็นเจ็ดเดือนได้[10]

ตุลาการ

ศาลประชาชนสามารถเรียกตัวพลเมืองมาได้ และเมื่อได้รับการอนุมัติจากหัวหน้าผู้พิพากษาแล้ว ก็สามารถกักขังบุคคลที่ก่อกวนกระบวนการยุติธรรมหรือปฏิเสธที่จะให้ความร่วมมือได้การกักขังทางศาลอาจใช้เวลานานถึง 14 วัน โดยปกติจะอยู่ภายใต้การควบคุมของหน่วยงานความมั่นคงสาธารณะ การกักขังได้รับอนุญาตด้วยเหตุผลที่แตกต่างกันในกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญากฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งและกฎหมายวิธีพิจารณาปกครอง [ ต้องการอ้างอิง ]

การกำกับดูแล

คณะกรรมการกำกับดูแล (จัดตั้งขึ้นในเดือนมีนาคม 2018) สามารถกักขังข้าราชการและนักการเมืองที่ต้องสงสัยว่าทุจริตได้เมื่อมีหลักฐานเพียงพอ การกักขังต้องได้รับการอนุมัติจากคณะกรรมการระดับสูงหรือคณะกรรมการแห่งชาติ[11] การกักขังทางการเมืองหรือLiuzhiสามารถยื่นคำร้องได้นานถึงสามเดือน ซึ่งสามารถขยายเวลาออกไปได้หนึ่งครั้งเป็นเวลาสูงสุดสามเดือนเมื่อได้รับการอนุมัติจากคณะกรรมการระดับสูง ข้าราชการที่ถูกกักขังไม่ได้รับอนุญาตให้พบใครเสมอไป รวมทั้งทนายความด้วย ซึ่งได้รับอนุญาตภายใต้กฎหมายกำกับดูแล[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

บทลงโทษ

การบริหารงาน

หน่วยงานความมั่นคงสาธารณะและหน่วยงานความมั่นคงของรัฐเป็นหน่วยงานสองแห่งภายใต้ฝ่ายบริหารที่สามารถจำกัดเสรีภาพของบุคคลได้ หากฝ่าฝืนกฎหมายการลงโทษทางปกครองตำรวจสามารถกำหนดโทษได้เอง แต่ผู้ถูกควบคุมตัวสามารถยื่นคำร้องต่อฝ่ายกำกับดูแลหรือยื่นฟ้องต่อศาลเพื่อขอคำวินิจฉัยทางปกครองได้[12]

การกักขังทางปกครองสำหรับความผิดทางอาญาที่ระบุไว้ในกฎหมายการลงโทษทางปกครองไม่เกินยี่สิบวัน วัยรุ่นอายุสิบหกปีหรือต่ำกว่าและผู้หญิงที่ตั้งครรภ์หรือให้นมทารกอายุน้อยกว่าหนึ่งขวบได้รับการยกเว้น วัยรุ่นอายุสิบหกถึงสิบแปดปีได้รับการยกเว้นจากความผิดทางอาญาครั้งแรก[12]

ผู้ติดยาที่ปฏิเสธหรือล้มเหลวใน การบำบัดในชุมชนหรือผู้ที่เริ่มใช้ยาเสพติดซ้ำหลังจากการบำบัดในชุมชนครั้งก่อนเป็นระยะเวลา 2 ปีโดยทั่วไปอาจต้องเข้ารับการบำบัดบังคับ กรมความมั่นคงสาธารณะเป็นผู้ออกคำสั่งให้บำบัดบังคับ ศูนย์บำบัดมักดำเนินการโดยกรมความมั่นคงสาธารณะและในบางสถานที่ดำเนินการโดยกรมบริหารงานตุลาการ มีความกังวลว่าการดำเนินการดังกล่าวอาจทำให้หน่วยงานความมั่นคงสาธารณะมีอำนาจมากเกินไปโดยแทบไม่มีหรือไม่มีการดูแลเลย ประสิทธิภาพของการบำบัดบังคับยังถูกตั้งคำถาม และมักมองว่าเป็นการยับยั้งมากกว่าจะเป็นการบำบัด[13]

ตุลาการ

สำหรับผู้ที่ถูกดำเนินคดีและพบว่ามีความผิด ศาลอาจลงโทษโดยวิธีจำกัดเสรีภาพตามกฎหมายได้ ดังนี้

การเฝ้าระวังสาธารณะหรือGuanzhi (ตามความหมายแล้วคือการควบคุม) ไม่ต้องจำคุก และผู้ถูกตัดสินสามารถกลับเข้าสู่ชุมชนได้ทันที แต่ต้องรายงานกิจกรรมของตนต่อกรมตำรวจท้องถิ่นหรือกรมบริหารตุลาการเป็นประจำตลอดระยะเวลาที่ศาลกำหนด ตั้งแต่ขั้นต่ำ 3 เดือนถึงสูงสุด 2 ปี และหากรวมความผิดหลายกระทงเข้าด้วยกัน อาจต้องถูกตัดสินจำคุกถึง 3 ปี Guanzhi ยังกำหนดให้จำกัดเสรีภาพในการพูด การสมาคม การเผยแพร่ การประท้วง ฯลฯ เว้นแต่จะได้รับการอนุมัติจากหน่วยงานรายงานที่กำหนด แม้ว่าบุคคลนั้นจะยังคงสามารถลงคะแนนเสียงและดำรงตำแหน่งสาธารณะได้ สำหรับผู้ที่อยู่ภายใต้ Guanzhi สิทธิในการได้รับค่าจ้างที่เท่าเทียมกันในการทำงานได้รับการคุ้มครองโดยกฎหมาย[14]

การกักขังอาชญากรหรือJuyiมีระยะเวลาตั้งแต่ 1 เดือนถึง 6 เดือนในสถานที่ใกล้บ้าน โดยมีกรมตำรวจท้องถิ่นเป็นผู้ควบคุมดูแล และผู้ต้องโทษได้รับอนุญาตให้กลับบ้านได้ 1-2 วันต่อเดือน ผู้ต้องโทษอาจต้องทำงานระหว่างถูกกักขังและจะได้รับค่าจ้างบางส่วน[14]

โทษจำ คุกตั้งแต่หกเดือนถึงสิบห้าปี หรือหากกระทำความผิดหลายกระทง โทษสูงสุดคือยี่สิบปีหรือโทษจำคุกรวมกันแล้วแต่ว่าจำนวนใดจะน้อยกว่า หากลดโทษจากโทษประหารชีวิต โทษจำคุกจะเป็นยี่สิบห้าปี หากลดโทษจากโทษจำคุกตลอดชีวิต โทษจำคุกจะเป็นยี่สิบปี[14]

โทษจำคุก ตลอดชีวิตสามารถลดลงเหลือจำคุกได้เกือบทุกครั้ง แต่ระยะเวลาที่รับโทษทั้งหมดต้องไม่น้อยกว่าสิบปี กฎหมายอาญาได้บัญญัติ โทษจำคุกตลอดชีวิตโดยไม่มีทัณฑ์บนเมื่อวันที่ 11 ธันวาคม 2558 และบังคับใช้กับผู้ที่ถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานยักยอกทรัพย์[14]

โทษประหารชีวิตพร้อมรอลงอาญา 2 ปีจะได้รับการลดโทษเป็นจำคุกตลอดชีวิตหากผู้ถูกตัดสินว่ากระทำความผิดไม่ได้ก่ออาชญากรรมร้ายแรงอื่นใดภายในระยะเวลา 2 ปี หรือจำคุกตามกำหนดหากผู้ถูกตัดสินว่ากระทำความผิดได้ช่วยคลี่คลายอาชญากรรมร้ายแรงหรือมีส่วนสนับสนุนสังคมอย่างมากโทษประหารชีวิตพร้อมรอลงอาญาโดยไม่มีการพักโทษสามารถลดลงโดยอัตโนมัติเป็นจำคุกตลอดชีวิตโดยไม่มีการพักโทษหากผู้ถูกตัดสินว่ากระทำความผิดไม่ก่ออาชญากรรมอื่นใดภายในระยะเวลา 2 ปี ซึ่งนับจากจุดนี้เป็นต้นไป โทษจำคุกจะไม่ได้รับการลดโทษอีกต่อไป[14]

โทษประหารชีวิตที่มีผลใช้บังคับทันทีต้องได้รับการอนุมัติจากศาลฎีกา โทษประหารชีวิตไม่บังคับใช้กับสตรีมีครรภ์ ผู้เยาว์ และในกรณีส่วนใหญ่ ผู้สูงอายุที่มีอายุมากกว่า 70 ปี หากพบว่าสตรีตั้งครรภ์ในระหว่างถูกคุมขังหรือถูกคุมขังก่อนการประหารชีวิต แม้ว่าจะแท้งบุตร การประหารชีวิตจะถูกยกเลิกและโทษจะกลับคืน และศาลจะต้องกำหนดโทษที่เหมาะสมใหม่[14]

หากถูกตัดสินให้จำคุกไม่ว่าประเภทใด จะมีการหักเวลาที่ถูกคุมขังก่อนการพิจารณาคดีออกจากเวลาที่ต้องรับโทษจริง และสำหรับผู้ที่ถูกตัดสินให้ต้องเฝ้าระวังในที่สาธารณะ เวลาที่ถูกคุมขัง 1 วันจะนับเป็นเวลาที่ถูกคุมขัง 2 วัน[14]

การบริหาร

เรือนจำอยู่ภายใต้การบริหารจัดการของฝ่ายบริหารเรือนจำของกรมยุติธรรม ในท้องถิ่น และศูนย์กักขังอยู่ภายใต้การบริหารจัดการของกรมตำรวจ สำหรับผู้ต้องโทษจำคุกทางปกครองหรือทางอาญา ห้องขังอยู่ภายใต้การบริหารจัดการของกรมตำรวจในท้องถิ่น สำหรับผู้ต้องโทษจำคุกตลอดชีวิตหรือโทษประหารชีวิต พวกเขาจะถูกส่งไปยังเรือนจำที่อยู่ภายใต้การบริหารจัดการของฝ่ายบริหารเรือนจำในท้องถิ่น ซึ่งอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของฝ่ายบริหารเรือนจำโบเรอของกระทรวงยุติธรรม[ ต้องการอ้างอิง ]

ศูนย์กักขัง

ศูนย์กักขังอยู่ภายใต้การบริหารจัดการของหน่วยงานความมั่นคงสาธารณะในพื้นที่ ซึ่งอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของกระทรวงความมั่นคงสาธารณะ (MPS) สภาพของศูนย์กักขังเหล่านี้อาจแตกต่างกันไป เนื่องจากไม่มีกฎหมายที่ชัดเจนเกี่ยวกับการดำเนินงาน แต่มีเพียงระเบียบภายในที่จัดทำโดย MPS และหน่วยงานความมั่นคงสาธารณะของจังหวัดเท่านั้น[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

ศูนย์กักขังทางปกครองหรือจูลิ่ว ซัว แปลว่า "ควบคุมตัวและพักรักษาตัว" ใช้เพื่อควบคุมตัวทางปกครองหรือทางตุลาการโดยปกติจะไม่เกินยี่สิบวัน โดยปกติจะตั้งอยู่ในสถานีตำรวจรักษาความปลอดภัยสาธารณะและมีเจ้าหน้าที่ตำรวจคอยดูแล ผู้ถูกควบคุมตัวมักจะได้รับการปล่อยตัวภายในยี่สิบวัน[15] [16]

ศูนย์กักขังทั่วไปหรือคันโชวซัว แปลว่า "สถานที่เฝ้าระวังและเฝ้ายาม" ใช้สำหรับผู้ต้องสงสัยในคดีอาญาที่อยู่ระหว่างการสอบสวนตามที่อัยการอนุญาต หรือสถานที่กักขังทางอาญาตามที่ศาลตัดสิน นอกจากนี้ยังมีการจำคุกเป็นระยะเวลาหนึ่งซึ่งมีโทษจำคุกน้อยกว่าสามเดือนเมื่อศาลมีคำพิพากษา บริเวณโดยรอบของสถานที่เหล่านี้อยู่ภายใต้การเฝ้าระวังของตำรวจติดอาวุธของประชาชน (PAP) แต่อยู่ภายใต้การดูแลของกรมความมั่นคงสาธารณะ[17] [18]

ผู้ที่ถูกลงโทษหรือถูกตัดสินจำคุกเพียงระยะสั้นไม่จำเป็นต้องทำงาน แต่ผู้ที่ถูกตัดสินจำคุกเป็นเวลานานอาจจำเป็นต้องทำงาน[19]การทำงานในระบบแรงงานในเรือนจำที่ดีอาจช่วยให้ผู้ต้องขังได้รับการลดโทษ แต่ในทางกลับกัน หากทำงานได้ต่ำกว่ามาตรฐานและไม่สามารถผลิตได้ตามโควตา อาจทำให้ได้รับการเพิ่มโทษ[1]

บางครั้งศูนย์กักขังเหล่านี้ตั้งอยู่ในสถานที่เดียวกันหรือใกล้กันโดยมีการแยกจากกันในระดับหนึ่ง[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

เรือนจำ

เรือนจำมักจะมีขนาดใหญ่และอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของสำนักงานบริหารเรือนจำซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมของกระทรวงยุติธรรมตามกฎหมายเรือนจำข้อยกเว้นเดียวสำหรับกฎนี้คือเรือนจำ Qinchengซึ่งอยู่ภายใต้การบริหารของกระทรวงความมั่นคงสาธารณะและมีรายงานว่าเคยคุมขังนักโทษที่มีชื่อเสียง เรือนจำมีรองเพียงไม่กี่คนเนื่องจากมีหัวหน้าเป็นเจ้าหน้าที่คุมขังซึ่งมีทีมตำรวจคอยช่วยเหลือ ผู้ดูแลเรือนจำเป็นสมาชิกของตำรวจประชาชน สำนักงานอัยการจะควบคุมดูแลเรือนจำที่อยู่ภายใต้เขตอำนาจศาลของตน และจำเป็นต้องรับรองการคุ้มครองสิทธิของนักโทษและดำเนินการเรือนจำอย่างถูกกฎหมาย เรือนจำมีสภาพความเป็นอยู่ที่ดีกว่าศูนย์กักขังซึ่งดำเนินการโดยสถานีความมั่นคงสาธารณะ ขึ้นอยู่กับว่าตั้งอยู่ที่ใด[20] [ การตรวจยืนยันล้มเหลว ]นักโทษชายที่เป็นผู้ใหญ่ นักโทษหญิง และผู้กระทำความผิดที่เป็นเยาวชนแต่ละรายถูกคุมขังในสถานที่แยกกัน[20]เรือนจำเกือบทั้งหมดในประเทศจีนดำเนินการภายใต้ระบบแรงงานนักโทษ เรือนจำบางแห่งมีพนักงานขายเต็มเวลาซึ่งจำเป็นต้องขอคำสั่งซื้อจากผู้ผลิตและผู้รับเหมาช่วงซึ่งตั้งอยู่ในส่วนต่างๆ ของจีน นักโทษอาจถูกว่าจ้างให้ทำงานให้กับบริษัทต่างๆ เพื่อเป็นแหล่งแรงงานราคาถูกและเชื่อฟัง รัฐบาลจีนไม่ได้จัดสรรเงินทุนเพียงพอให้กับเรือนจำและสถานกักขัง และส่งผลให้พนักงานของเรือนจำและสถานกักขังถูกบังคับให้หารายได้เอง หากพนักงานของเรือนจำและศูนย์กักขังไม่หารายได้เอง พวกเขาจะไม่สามารถดำเนินเรือนจำและศูนย์กักขังได้[1]นักโทษในเรือนจำของจีนถูกเจ้าหน้าที่เรือนจำและเจ้าหน้าที่เรือนจำล่วงละเมิดอย่างเป็นระบบ[8] [7] การทรมานมักใช้ในเรือนจำของจีน ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในการสืบสวนและลงโทษ[21] [22]

ผู้ใหญ่

นักโทษอาจถูกบังคับใช้แรงงานบ่อยครั้งภายใต้เงื่อนไขที่รุนแรงและรุนแรง[23]มีรายงานว่าเรือนจำส่วนใหญ่ใช้ระบบคะแนน ซึ่งหมายความว่านักโทษที่ผ่านเกณฑ์จะได้รับค่าตอบแทนพิเศษขึ้นอยู่กับจำนวนคะแนนพิเศษที่พวกเขาได้รับ ผู้พิพากษาที่ทำหน้าที่พิจารณาคดีลดโทษนักโทษจะพิจารณาประวัติการใช้แรงงานของนักโทษเป็นหลักฐานที่แสดงถึงความประพฤติที่ดี[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]เรือนจำจะต้องมีห้องเรียนและห้องอ่านหนังสือ และนักโทษจะต้องได้รับการศึกษา[20]กฎหมายจีนระบุว่านักโทษจะต้องได้รับการรักษาทางการแพทย์อย่างรวดเร็ว และยังระบุด้วยว่าเรือนจำจะต้องมีห้องพยาบาล

ตามกฎหมายของจีน นักโทษหญิงควรถูกคุมขังในสถานที่ที่แยกจากกัน และในสถานที่ดังกล่าว พวกเธอจะมีเจ้าหน้าที่หญิงคอยเฝ้าดูแล เจ้าหน้าที่ชายมักจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในสถานที่เหล่านี้ และเมื่อพวกเธอจำเป็นต้องพบกับนักโทษเพื่อวัตถุประสงค์ทางการ พวกเธอจะต้องมีเจ้าหน้าที่หญิงไปด้วย[20]อย่างไรก็ตาม มีรายงานกันอย่างแพร่หลายว่าการล่วงละเมิดทางเพศนักโทษโดยเจ้าหน้าที่นั้นแพร่หลายในระบบเรือนจำของจีน[8]สมาคมระหว่างประเทศเพื่อสิทธิมนุษยชนอ้างว่านักโทษการเมืองหญิงมักถูกข่มขืนหมู่ตามคำสั่งของเจ้าหน้าที่เรือนจำ[7]

เยาวชน

กฎหมายจีนระบุว่าผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปีเมื่อถูกตัดสินโทษจะถูกส่งไปที่สถานพินิจเยาวชน และผู้ที่อายุถึง 18 ปีในขณะที่ถูกคุมขังจะไม่ถูกส่งตัวหากโทษที่เหลืออยู่ไม่ถึง 2 ปี[20]

การแก้ไขชุมชน

นับตั้งแต่มีการผ่านร่างพระราชบัญญัติการแก้ไขในชุมชนในปี 2559 การอภิปรายเกี่ยวกับร่างพระราชบัญญัติดังกล่าวก็เป็นไปอย่างดุเดือดพระราชบัญญัติการแก้ไขในชุมชนเป็นส่วนหนึ่งของการแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่ 8ซึ่งเพิ่มเข้าไปในกฎหมายอาญาในปี 2554 อย่างไรก็ตาม การแก้ไขในชุมชนได้รับการนำไปปฏิบัติในรูปแบบต่างๆ ตั้งแต่ปี 2546 เนื่องจากการแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่ 8ของกฎหมายอาญาไม่มีคำสั่งที่ชัดเจนว่า ควรนำ การแก้ไขในชุมชนไปปฏิบัติอย่างไร ดังนั้น ผู้ที่ควรจะอยู่ในโครงการแก้ไขในชุมชนส่วนใหญ่จึงยังคงได้รับอิสระ นอกเหนือจากหน้าที่รายเดือนที่จะต้องรายงานตัวที่สถานีตำรวจ และด้วยเหตุนี้ การแก้ไขในชุมชนจึงไม่ค่อยได้รับการอนุญาตให้กับนักโทษที่สมัครเข้าร่วมโครงการนี้ด้วยเหตุผลอื่นที่ไม่ใช่ทางการแพทย์ กฎหมายเกี่ยวกับการแก้ไขในชุมชนคาดว่าจะเพิ่มการใช้มาตรการดังกล่าว ลดจำนวนประชากรในเรือนจำ และปราบปรามการกระทำผิดซ้ำโดยทำให้ผู้ต้องขังปรับตัวเข้ากับสังคมได้ดีขึ้น[24] [25] [26] [27] [28]

การเปลี่ยนแปลง

การลดโทษจะมอบให้กับนักโทษที่มีความประพฤติดี และหากฝ่ายบริหารเรือนจำยื่นคำร้องขอการลดโทษหรือทัณฑ์บน ศาลกลางของเขตอำนาจศาลที่เรือนจำตั้งอยู่ จะเปิดพิจารณาคดีเพื่อตัดสินเรื่องการลดโทษและทัณฑ์บนโดยพิจารณาจากเอกสารที่เจ้าหน้าที่เรือนจำจัดเตรียมให้ และคำให้การของนักโทษ ผู้คุม และเพื่อนร่วมห้องขัง อัยการของเขตอำนาจศาลเดียวกันจะส่งตัวแทนไปพิจารณาคดีเหล่านี้ สำหรับผู้ที่ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิตหรือประหารชีวิตพร้อมการพักโทษ การลดโทษหรือทัณฑ์บนจะพิจารณาที่ศาลสูงของเขตอำนาจศาลที่เกี่ยวข้อง[29]

ขออภัย

รัฐธรรมนูญของสาธารณรัฐประชาชนจีนให้อำนาจคณะกรรมการถาวรของสภาประชาชนแห่งชาติในการอภัยโทษและปล่อยนักโทษซึ่งออกโดยประธานาธิบดีเมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 2015 สีจิ้นผิงลงนามในคำสั่งอภัยโทษซึ่งส่งผลให้มีการปล่อยนักโทษมากกว่าสามหมื่นคน ซึ่งส่วนใหญ่เคยเข้าร่วมในสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่สองหรือการปฏิวัติคอมมิวนิสต์ของจีน [ 30]นี่เป็นครั้งที่แปดของการอภัยโทษและเป็นครั้งแรกหลังจาก คำสั่งของ ประธานเหมาและประธานาธิบดีหลิวในระดับนี้[31] [32]

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

  1. ^ abc Cox, David (2018-12-21). "How inmates inmates in Chinese prisons are forced to make the world's Christmas decorations". www.independent.co.uk . The Independent. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 ธันวาคม 2019. สืบค้นเมื่อ23 ธันวาคม 2019 .
  2. ^ Delury, John (2022-10-15). Agents of Subversion: The Fate of John T. Downey and the CIA's Covert War in China . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยคอร์เนลล์ doi : 10.1515/9781501765988. ISBN 978-1-5017-6598-8. รหัส S2CID  252579321.
  3. ^ “การบริหารเรือนจำ” English.moj.gov.cn, กระทรวงยุติธรรม, สาธารณรัฐประชาชนจีน, 2009, english.moj.gov.cn/Prison-Administration/node_7648.htm
  4. ^ Humphrey, Peter. "Forced Prison Labor in China: Hiding in Plain Sight". thediplomat.com . The Diplomat. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 มกราคม 2022 . สืบค้นเมื่อ26 มกราคม 2022 .
  5. ^ ab "จีน | World Prison Brief". www.prisonstudies.org . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-24 . สืบค้นเมื่อ 2019-06-01 .
  6. ↑ "律法规数据库". flk.npc.gov.cn ​เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2021-08-16 . สืบค้นเมื่อ 2021-08-16 .
  7. ^ abc "วิธีการทรมานและการละเมิดทั่วไปในสาธารณรัฐประชาชนจีน" www.ishr.org . สมาคมระหว่างประเทศเพื่อสิทธิมนุษยชน เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2019 . สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2019 .[ ลิงค์เสีย ]
  8. ^ abc "ระบบมืด". www.spiegel.de . Der Spiegel. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 พฤษภาคม 2019 . สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2019 .
  9. ^ "การทรมานในประเทศจีน: ใคร อะไร ทำไม และอย่างไร" www.amnesty.org . แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล 11 พฤศจิกายน 2558 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 ธันวาคม 2562 . สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2562 .
  10. ^ abcd "กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาของสาธารณรัฐประชาชนจีน | คณะกรรมาธิการฝ่ายบริหารรัฐสภาว่าด้วยจีน" www.cecc.gov . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-31 . สืบค้นเมื่อ 2019-05-31 .
  11. ^ "กฎหมายกำกับดูแลสาธารณรัฐประชาชนจีน". www.lawinfochina.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-05-17 . สืบค้นเมื่อ 2019-05-31 .
  12. ^ ab "กฎหมายโทษทางปกครองของสาธารณรัฐประชาชนจีน | คณะกรรมาธิการฝ่ายบริหารรัฐสภาว่าด้วยจีน" www.cecc.gov . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-31 . สืบค้นเมื่อ 2019-05-31 .
  13. ^ "กฎหมายควบคุมยาเสพติดแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน". www.lawinfochina.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-09-24 . สืบค้นเมื่อ 2019-05-31 .
  14. ↑ abcdefg สภาประชาชนแห่งชาติกฎหมายอาญาของสาธารณรัฐประชาชนจีน  – ผ่านวิกิซอร์ซ
  15. ↑ "拘留所条例 - 维基文库,自由的上书馆". zh.wikisource.org ​เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2021-03-02 . สืบค้นเมื่อ 2019-06-01 .
  16. ↑ "拘留所条例实施办法 - 维基文库,自由的上书馆". zh.wikisource.org ​เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2023-05-22 . สืบค้นเมื่อ 2019-06-01 .
  17. ↑ "中华人民共和国看守所条例 - 维基文库,自由的上书馆". zh.wikisource.org ​เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2019-07-23 . สืบค้นเมื่อ 2019-06-01 .
  18. ↑ "中华人民共和国看守所条例实施办法 - 维基文库,自由的上书馆". zh.wikisource.org ​เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2021-10-25 . สืบค้นเมื่อ 2019-06-01 .
  19. ↑ "看守所在押人员行为规范 - 维基文库,自由的上书馆". zh.wikisource.org ​เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2023-05-22 . สืบค้นเมื่อ 2019-06-01 .
  20. ^ abcde "กฎหมายเรือนจำของสาธารณรัฐประชาชนจีน". www.lawinfochina.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-04-09 . สืบค้นเมื่อ 2019-05-31 .
  21. ^ Palin, Megan (2016-09-13). "Extreme torture: Inside China's prisonal facilities". www.news.com.au. News.com.au. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 ธันวาคม 2019. สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2019 .
  22. ^ McChesney, LeighAnn. "การทรมานในสถาบัน: กรณีของโรงพยาบาลและเรือนจำในประเทศจีน" (PDF) . www.du.edu . du.edu. เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 29 มกราคม 2020 . สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2019 .
  23. ↑ กุนเธอร์ ลัตช์ และยอร์ก ชมิตต์, เจอร์เก้น ดาห์ลแคมป์ (2019-03-07) "การบังคับใช้แรงงานและการทรมานในเรือนจำจีน" สปีเกิลออนไลน์ . เดอร์ สปีเกล. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 18 กันยายน 2019 . สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2019 .
  24. ↑ "《社区矫正法（征求意见稿）》专家咨询会在京召稿". www.moj.gov.cn . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2019-06-01 . สืบค้นเมื่อ 2019-06-01 .
  25. ↑ "社区矫正机构的定性、设置与发ส่วนขยาย构想". www.moj.gov.cn . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2019-06-01 . สืบค้นเมื่อ 2019-06-01 .
  26. ↑ "社区矫正中需构建"矫正中止"制度_正义网". www.jcrb.com . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2019-06-01 . สืบค้นเมื่อ 2019-06-01 .
  27. ↑ "我区矫正立法的隐忧-北大法宝V6官网". www.pkulaw.com . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2024-03-12 . สืบค้นเมื่อ 2019-06-01 .
  28. ↑ "司法部负责同志就《最高人民法院最高人民检察院公安部司法部关于进一步加强社区矫正工作衔接配合管理的意见》答记者问". www.zjsjy.gov.cn ​เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2019-06-01 . สืบค้นเมื่อ 2019-06-01 .
  29. ↑ "监狱减刑潜规则:上上下下都要打点 多则一两万". Finance.sina.com.cn ​เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2019-06-02 . สืบค้นเมื่อ 2019-06-02 .
  30. ^ Chin, Josh (25 สิงหาคม 2015). "Echoes of Mao as China's Xi Prepares to Pardon Prisoners" . The Wall Street Journal . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 พฤษภาคม 2019 . สืบค้นเมื่อ31 พฤษภาคม 2019 .
  31. ^ "Dialogue – Issue 34: 1959 Special Pardon Encouraged Prisoners to Reform". duihua.org . 29 มกราคม 2009. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-07-05 . สืบค้นเมื่อ2022-03-22 .
  32. ↑ "2015特赦决定草案解读_中文人大网". www.npc.gov.cn ​เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2019-06-02 . สืบค้นเมื่อ 2019-05-31 .

อ่านเพิ่มเติม

ทรัพยากรห้องสมุดเกี่ยวกับ
ระบบเรือนจำในประเทศจีน
  • ทรัพยากรในห้องสมุดของคุณ
  • แหล่งข้อมูลในห้องสมุดอื่น ๆ
  • บทความเกี่ยวกับนิติศาสตร์การบริหารเรือนจำ (监狱法学论丛) โดย Jurisprudence of Prison Administration Council of Chinese Association of Jurisprudence (中国法学会监狱法学研究会), Jurisprudence of Prison Administration Professional Committee of Chinese Association of Prison Management (监狱法学专)业委员会) (2559)
สืบค้นจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=ระบบการลงโทษในจีน&oldid=1248272985"