การเมืองของแอฟริกาใต้

การเมืองของแอฟริกาใต้
ตราแผ่นดินของแอฟริกาใต้
ประเภทการเมืองสาธารณรัฐรัฐสภา รวมที่มีประธานาธิบดีบริหารเป็นประธาน
รัฐธรรมนูญรัฐธรรมนูญของแอฟริกาใต้
ฝ่ายนิติบัญญัติ
ชื่อรัฐสภา
สถานที่นัดพบอาคารรัฐสภาเคปทาวน์
บ้านบน
ชื่อสภาจังหวัดแห่งชาติ
ประธานเจ้าหน้าที่เรฟิลเว มตสเวนี-ซิปาเนประธานสภาแห่งชาติของจังหวัด
ผู้แต่งตั้งสภานิติบัญญัติของจังหวัด
สภาล่าง
ชื่อสภานิติบัญญัติแห่งชาติ
ประธานเจ้าหน้าที่โทโค ดิดิซาประธานรัฐสภา
ผู้แต่งตั้งสภานิติบัญญัติแห่งชาติ
ฝ่ายบริหาร
หัวหน้ารัฐและรัฐบาล
ชื่อประธาน
ตอนนี้ซิริล รามาโฟซา
ผู้แต่งตั้งสภานิติบัญญัติแห่งชาติ
ตู้
ชื่อคณะรัฐมนตรีแห่งแอฟริกาใต้
คณะรัฐมนตรีปัจจุบันคณะรัฐมนตรีชุดที่ 3 ของซีริล รามาโฟซา
ผู้นำประธาน
รองหัวหน้ารองประธานาธิบดี
ผู้แต่งตั้งประธาน
กระทรวงต่างๆ26
ฝ่ายตุลาการ
ชื่อตุลาการของแอฟริกาใต้
ศาลรัฐธรรมนูญ
หัวหน้าผู้พิพากษามานดิซา มายา
ศาลอุทธรณ์ฎีกา
หัวหน้าผู้พิพากษาโซลา มเพทเซ
บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของชุดบทความเกี่ยวกับ
การเมืองของแอฟริกาใต้
รัฐธรรมนูญ
ผู้บริหาร
สภานิติบัญญัติ
ตุลาการ
Elections
Administrative divisions
Foreign relations
Related topics
Provincial politics
flag South Africa portal

สาธารณรัฐแอฟริกาใต้เป็นสาธารณรัฐประชาธิปไตยแบบ รัฐสภา รวม ประธานาธิบดีแห่งแอฟริกาใต้ทำหน้าที่ทั้งในฐานะประมุขแห่งรัฐและหัวหน้ารัฐบาลประธานาธิบดีได้รับเลือกจากสมัชชาแห่งชาติ ( สภาล่างของรัฐสภาแอฟริกาใต้ ) และต้องได้รับความไว้วางใจจากสมัชชาจึงจะดำรงตำแหน่งต่อไปได้ ชาวแอฟริกาใต้ยังเลือกสภานิติบัญญัติระดับจังหวัด ซึ่งทำหน้าที่ปกครองแต่ละ จังหวัดทั้งเก้าของประเทศอีก ด้วย

ตั้งแต่สิ้นสุดการแบ่งแยกสีผิวในปี 1994 พรรคAfrican National Congress (ANC) ได้ครอบงำการเมืองของแอฟริกาใต้ ANC เป็นพรรครัฐบาลในสภานิติบัญญัติแห่งชาติ รวมถึงในจังหวัดส่วนใหญ่ ANC ได้รับคะแนนเสียง 40.18% ในการเลือกตั้งทั่วไปในปี 2024ผู้ท้าชิงหลักต่อการปกครองของ ANC คือพรรคDemocratic Alliance (DA) ซึ่งนำโดยJohn Steenhuisenซึ่งได้รับคะแนนเสียง 21.81% ในการเลือกตั้งปี 2024 พรรคการเมืองสำคัญอื่นๆ ที่มีตัวแทนในรัฐสภา ได้แก่uMkhonto we Sizwe (พรรค MK), Economic Freedom Fighters (EFF) และInkatha Freedom Party (IFP) พรรค New National Party (NNP ) ซึ่งเคยครองเสียงข้างมากซึ่งทั้งแนะนำและยุติการแบ่งแยกสีผิวผ่านพรรคNational Party (NP) ซึ่งเป็นพรรคก่อนหน้า ได้ยุบพรรคในปี 2005 เพื่อรวมเข้ากับANC

เนลสัน แมนเดลาดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีตั้งแต่ปี 1994 ถึง 1999 และผู้สืบทอดตำแหน่ง ได้แก่ทาโบ เอ็มเบกิ (1999−2008), คกาลีมา โมตลันเต (2008−2009) และจาค็อบ ซูมา (2009−2018) ซูมาถูกแทนที่โดยซิริล รามาโฟซาหลังจากที่เขาลาออกในเดือนกุมภาพันธ์ 2018 การเลือกตั้งทั่วไปในปี 2024 จัดขึ้นเมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม 2024 โดย ANC สูญเสียเสียงข้างมากในรัฐสภาแห่งชาติเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ประชาธิปไตยของแอฟริกาใต้ แม้ว่าจะยังคงยังคงเป็นพรรคการเมืองที่ใหญ่ที่สุด[1]แม้จะสูญเสียเสียงข้างมากในปี 2024 แต่ ANC ก็สามารถรักษาอำนาจไว้ได้ด้วยรัฐบาลผสม[2]

แอฟริกาใต้เป็นประเทศประชาธิปไตยสิทธิออกเสียงเลือกตั้งทั่วไป ได้รับในปี 1994 เมื่อ นโยบายแบ่งแยกสีผิวสิ้นสุดลง นับ แต่ นั้นเป็นต้นมา การเลือกตั้งก็เป็นไปอย่างเปิดเผยและมีการแข่งขันกันสูง และชีวิตความเป็นอยู่ของชาวแอฟริกาใต้ก็ดีขึ้นในหลายๆ ด้าน[3]อย่างไรก็ตาม แอฟริกาใต้ต้องเผชิญกับความท้าทายในฐานะประเทศประชาธิปไตยที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติและมีอายุน้อย[3]หน่วยข่าวกรองของ Economistจัดอันดับแอฟริกาใต้เป็น " ประชาธิปไตยที่มีข้อบกพร่อง " ในปี 2022 [4] [ จำเป็นต้องอัปเดต ]

บริบท

เมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 1910 อาณานิคมเคป อาณานิคมนา ตาล อาณานิคมทรานสวาอัลและอาณานิคมแม่น้ำออเรนจ์ได้รวมกันเป็นรัฐเดียวที่เรียกว่าสหภาพแอฟริกาใต้สหภาพแอฟริกาใต้ใช้ระบบการปกครองตามระบบการเมืองของสหราชอาณาจักร พระ มหากษัตริย์อังกฤษเป็นประมุขแห่งรัฐในพิธีการของแอฟริกาใต้และมีผู้สำเร็จราชการ แทน พระองค์ อำนาจทางการเมืองที่แท้จริงอยู่ในมือของนายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรี แนวคิดพื้นฐานของระบบนี้ เช่น รัฐบาลที่มีสามฝ่ายและรัฐสภาที่เข้มแข็งยังคงมีผลบังคับใช้มาจนถึงทุกวันนี้

เมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1926 คำประกาศ Balfourได้รับการรับรองในการประชุมจักรวรรดิในปี ค.ศ. 1926เอกสารนี้ทำให้ประเทศในจักรวรรดิอังกฤษซึ่งรวมถึงแอฟริกาใต้มีความเท่าเทียมกันและเท่าเทียมกับสหราชอาณาจักร ในทางปฏิบัติ ทำให้สหภาพแอฟริกาใต้กลายเป็นประเทศปกครองตนเองของจักรวรรดิอังกฤษ สหภาพแอฟริกาใต้ได้รับเอกราชอย่างเป็นทางการในปี ค.ศ. 1931 เมื่อมี การผ่าน พระราชบัญญัติเวสต์มินสเตอร์ซึ่ง ให้ อำนาจแก่ รัฐสภาแอฟริกาใต้ในการออกกฎหมายสำหรับแอฟริกาใต้โดยไม่ต้องได้รับการอนุมัติจากรัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักร

ในปี 1948 พรรคชาติแอฟริกาใต้ได้นำนโยบายการแบ่งแยกเชื้อชาติในสถาบันที่เรียกว่าการแบ่งแยก สีผิวมา ใช้ ประชาชนที่มีสีผิว โดยเฉพาะประชากรผิวสีส่วนใหญ่ถูกกีดกันจากสิทธิเพียงเล็กน้อยที่ตนมีอยู่ การแบ่งแยกเชื้อชาติและการเลือกปฏิบัติถูกใช้เพื่อกระจายทรัพยากรทางเศรษฐกิจและควบคุมอำนาจทางการเมือง ประชากรผิวขาว โดยเฉพาะชาวแอฟริกันเนอร์เป็นผู้ควบคุมระบบการเมือง คนผิวสีถูกเพิกถอนสิทธิในทุกจังหวัดของแอฟริกาใต้

ในปี 1961 แอฟริกาใต้ได้เปลี่ยนสถานะเป็นสาธารณรัฐ พระมหากษัตริย์อังกฤษถูกแทนที่โดยประธานาธิบดีที่ได้รับเลือกจากกลุ่มคนส่วนน้อยผ่านตัวแทนที่ได้รับการเลือกตั้ง ในปี 1970 พระราชบัญญัติพลเมืองแห่งมาตุภูมิได้รับการผ่าน ซึ่งใช้ระบบการจองสำหรับประชากรแอฟริกันผิวดำพื้นเมืองเพื่อสร้างระบบประเทศผิวดำที่เป็นอิสระอย่างผิวเผิน ชาวผิวดำจำนวนมากถูกเพิกถอนสัญชาติแอฟริกาใต้และกลายเป็นพลเมืองของบันตูสถานของชนเผ่าของตนแทน พวกเขาไม่ได้รับการยอมรับจากประเทศส่วนใหญ่ในโลก และขอบเขตการควบคุมกิจการภายในอย่างอิสระของพวกเขาก็มีจำกัดมาก

African National Congress (ANC) เป็นผู้นำในการต่อสู้กับระบบการแบ่งแยกสีผิวนี้ หลังจากแรงกดดันจากนานาชาติและการต่อสู้ภายในประเทศอย่างเข้มข้น รัฐบาล ของเดอ คลาร์กได้ยกเลิกหรือผ่อนปรนกฎหมายการแบ่งแยกสีผิวหลายฉบับ หลังจากการเจรจาระหว่าง ANC พรรค Inkatha Freedom Party NP และองค์กรอื่นๆ การแบ่งแยกสีผิวได้ถูกยกเลิกอย่างเป็นทางการและรัฐธรรมนูญชั่วคราวก็ได้รับการผ่าน ชาวบันตูสถานถูกยกเลิกและรวมเข้ากับแอฟริกาใต้อีกครั้ง และพลเมืองของพวกเขาก็ได้รับสัญชาติแอฟริกาใต้คืนมา

รัฐบาลแห่งเอกภาพแห่งชาติ (GNU) ซึ่งจัดตั้งขึ้นภายใต้รัฐธรรมนูญชั่วคราวนั้นยังคงมีผลบังคับใช้จนกระทั่งการเลือกตั้งทั่วไปในปี 1999 พรรคการเมืองที่ประกอบขึ้นเป็น GNU เดิม ได้แก่ พรรคAfrican National Congress (ANC) พรรคNational Party (NP) และพรรค Inkatha Freedom Party (IFP) ต่างใช้อำนาจบริหารร่วมกัน เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 1996 พรรค NP ได้ถอนตัวออกจาก GNU เพื่อเข้าร่วมกับฝ่ายค้าน

หลักการความเสมอภาคทางเชื้อชาติ ประชาธิปไตยเสียงข้างมาก และสิทธิของชนกลุ่มน้อยหลายประการที่ร่างขึ้นนั้นได้รับการแปลเป็นรัฐธรรมนูญฉบับสุดท้ายของแอฟริกาใต้ที่ได้รับการรับรองในปี 1996 และยังคงมีผลบังคับใช้อยู่ รัฐธรรมนูญฉบับนี้กำหนดโครงสร้างของรัฐบาล คุ้มครองสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน สร้างกลไกของความรับผิดชอบ และแบ่งแยกอำนาจนิติบัญญัติและบริหารระหว่างรัฐบาลแห่งชาติ รัฐบาลจังหวัด และรัฐบาลท้องถิ่น

รัฐบาล

แอฟริกาใต้เป็นสาธารณรัฐประชาธิปไตยแบบมีตัวแทนรัฐสภา โดยประธานาธิบดีของแอฟริกาใต้ได้รับการเลือกตั้งจากรัฐสภาเป็นหัวหน้ารัฐบาลและมีระบบพรรคการเมืองหลายพรรคซึ่งประกอบด้วยสามสาขา

ฝ่ายบริหารประกอบด้วยประธานาธิบดีแห่งแอฟริกาใต้และคณะรัฐมนตรีแห่งแอฟริกาใต้ประธานาธิบดีได้รับเลือกโดยรัฐสภาแห่งแอฟริกาใต้เป็นระยะเวลา 5 ปี ประธานาธิบดีสามารถดำรงตำแหน่งได้เพียง 2 วาระเท่านั้น ตามธรรมเนียมแล้ว ตำแหน่งนี้จะตกเป็นของผู้นำพรรคการเมืองที่ใหญ่ที่สุดในสมัชชาแห่งชาติประธานาธิบดีแต่งตั้งสมาชิกคณะรัฐมนตรีคนอื่นๆ ที่เรียกว่ารัฐมนตรี รัฐมนตรีจะกำกับดูแลฝ่ายบริหารของรัฐบาลคณะรัฐมนตรีจะกำหนดและดำเนินการตามนโยบาย และข้อเสนอทางกฎหมายส่วนใหญ่มาจากคณะรัฐมนตรี ประธานาธิบดีและคณะรัฐมนตรีต้องรับผิดชอบต่อสมัชชาแห่งชาติ สมัชชาแห่งชาติมีอำนาจในการถอดถอนพวกเขาออกจากตำแหน่งโดยการลงมติไม่ไว้วางใจ และมีอำนาจในการเรียกร้องให้พวกเขารับผิดชอบโดยการตอบคำถามของสมาชิกรัฐสภาด้วยวาจาและเป็นลายลักษณ์อักษร

ฝ่ายนิติบัญญัติประกอบด้วยรัฐสภา รัฐสภาประกอบด้วยสองสภา สภาสูงคือสภาแห่งชาติของจังหวัด (NCOP) และสภาล่างคือสมัชชาแห่งชาติ ในทางปฏิบัติ สมัชชาแห่งชาติเป็นสภาที่มีอำนาจมากกว่ามาก สมัชชาแห่งชาติควบคุมองค์ประกอบของรัฐบาล และต้องได้รับการอนุมัติจากสมัชชาจึงจะเสนอกฎหมายได้ NCOP จัดให้มีตัวแทนเท่าเทียมกันในเก้าจังหวัดของแอฟริกาใต้ และต้องได้รับการอนุมัติสำหรับกฎหมายที่ส่งผลกระทบต่อจังหวัดและชุมชนวัฒนธรรมของแอฟริกาใต้ ในขณะที่สมัชชาแห่งชาติได้รับเลือกโดยการเลือกตั้งตามสัดส่วนของพรรคการเมือง NCOP ได้รับเลือกโดยสภานิติบัญญัติของแต่ละจังหวัด

ฝ่ายตุลาการประกอบด้วยศาล ทำหน้าที่ตีความและบังคับใช้กฎหมาย ศาลสูงสุดสำหรับประเด็นเกี่ยวกับรัฐธรรมนูญคือศาลรัฐธรรมนูญของแอฟริกาใต้มีอำนาจในการยกเลิกกฎหมายที่ขัดแย้งกับรัฐธรรมนูญศาลฎีกาอุทธรณ์เป็นศาลสูงสุดสำหรับประเด็นที่ไม่เป็นไปตามรัฐธรรมนูญศาลสูงของแอฟริกาใต้เป็นศาลที่มีเขตอำนาจศาลทั่วไปโดยมีอำนาจในการอุทธรณ์ ศาลแบ่งออกเป็นแผนกต่างๆ ที่มีอำนาจเหนือพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ของประเทศ ศาลแขวงทำหน้าที่เป็นศาลชั้นต้น มีศาลเฉพาะทางและศาลพิเศษที่มีอำนาจเทียบเท่ากับศาลอุทธรณ์ฎีกา

รัฐธรรมนูญ

ศาลรัฐธรรมนูญตั้งอยู่ที่เมืองโจฮันเนสเบิร์กบนคอนสติติวชั่นฮิลล์ ศาลนี้เป็นผู้ตัดสินขั้นสุดท้ายเกี่ยวกับรัฐธรรมนูญ และคำตัดสินของศาลจะมีผลผูกพันต่อศาลทั้งหมดในสาธารณรัฐ

หลังจากการเลือกตั้งในปี 1994 แอฟริกาใต้ถูกปกครองภายใต้รัฐธรรมนูญชั่วคราว รัฐธรรมนูญฉบับนี้กำหนดให้สภา ร่างรัฐธรรมนูญ ( Constituent Assembly : CA) ร่างและอนุมัติรัฐธรรมนูญฉบับถาวรภายในวันที่ 9 พฤษภาคม 1996 รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันผ่านเมื่อปี 1996 และประกาศใช้โดยประธานาธิบดีเนลสัน แมนเดลาในปี 1997 รัฐธรรมนูญฉบับนี้ถือเป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศ กฎหมายอื่นๆ ทั้งหมดจะต้องปฏิบัติตามและสอดคล้องกับหลักการของรัฐธรรมนูญ รัฐธรรมนูญไม่เพียงแต่กำหนดโครงสร้างของสามฝ่ายของรัฐบาลและสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานของประชาชนในแอฟริกาใต้ทุกคนเท่านั้น แต่ยังกำหนดการจัดการเงินทุนสาธารณะ การกำหนดขอบเขตและการจัดองค์กรของจังหวัด การก่อตั้งสถาบันตามบทที่ 9เพื่อให้รัฐบาลต้องรับผิดชอบ

พรรคการเมืองและส่วนแบ่งคะแนนเสียงปัจจุบัน

การเลือกตั้งทั่วไปเกิดขึ้นทุก 5 ปี การเลือกตั้งประชาธิปไตยแบบไม่แบ่งเชื้อชาติครั้งแรกจัดขึ้นในปี 1994การเลือกตั้งครั้งต่อมาจัดขึ้นในปี 1999 , 2004 , 2009 , 2014 , 2019และ2024จนถึงปี 2008 เจ้าหน้าที่ที่ได้รับการเลือกตั้งได้รับอนุญาตให้เปลี่ยนพรรคการเมืองในขณะที่ยังคงที่นั่งไว้ในช่วงเวลาที่กำหนดซึ่งเกิดขึ้นสองครั้งในแต่ละวาระการเลือกตั้งอันเนื่องมาจาก การแก้ไขกฎหมายเรื่อง การข้ามชั้น ที่ก่อให้เกิดข้อโต้แย้ง ในปี 2002 ช่วงเวลาการข้ามชั้นสองชั้นครั้งสุดท้ายเกิดขึ้นในปี 2005 และ 2007

หลังการเลือกตั้งปี 2009 ANC สูญเสียเสียงข้างมากสองในสามในสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ซึ่งทำให้พรรคสามารถแก้ไขรัฐธรรมนูญได้โดยฝ่ายเดียว

สภาสหภาพแรงงานแอฟริกาใต้ (COSATU) และพรรคคอมมิวนิสต์แอฟริกาใต้ (SACP) มีพันธมิตรอย่างเป็นทางการกับ ANC รัฐบาลปัจจุบัน (หรือที่เรียกว่าพันธมิตรไตรภาคี ) ดังนั้นจึงไม่แยกกันลงสมัครรับเลือกตั้ง

ในระหว่างการเลือกตั้งทั่วไปปี 2024 ANC สูญเสียเสียงข้างมากในรัฐสภาแห่งชาติเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ประชาธิปไตยของแอฟริกาใต้ แม้ว่าจะยังคงถือเป็นพรรคการเมืองที่ใหญ่ที่สุดก็ตาม[5]

งานสังสรรค์การลงคะแนนเสียงระดับชาติการลงคะแนนเสียงระดับภูมิภาค
จำนวนที่นั่งทั้งหมด		-
โหวต--ที่นั่งโหวต--ที่นั่ง
สภาแห่งชาติแอฟริกัน6,459,68340.18ลด17.32736,231,51939.40-86159ลด71
พันธมิตรประชาธิปไตย3,505,73521.81เพิ่มขึ้น1.04423,439,27221.75-4587เพิ่มขึ้น3
อืมมคอนโต วีซิซเว2,344,30914.58ใหม่312,237,87714.15-2758ใหม่
นักสู้เพื่อเสรีภาพทางเศรษฐกิจ1,529,9619.52ลด1.28171,556,9659.85-2239ลด5
พรรคอิสรภาพอินคาธา618,2073.85เพิ่มขึ้น0.478688,5704.35-917เพิ่มขึ้น3
พันธมิตรรักชาติ330,4252.06เพิ่มขึ้น2.025345,8802.19-49เพิ่มขึ้น9
ฟรีดอม ฟรอนท์ พลัส218,8501.36ลด1.024234,4771.48-26ลด4
แอ็คชั่นเอสเอ192,3731.20ใหม่4219,4771.39-26ใหม่
พรรคคริสเตียนประชาธิปไตยแอฟริกัน96,5750.60ลด0.24393,5810.59-03ลด1
ขบวนการประชาธิปไตยแห่งสหรัฐ78,4480.49เพิ่มขึ้น0.04285,6180.54-13เพิ่มขึ้น1
ไรส์ มซานซี67,9750.42ใหม่170,1420.44-12ใหม่
สร้างหนึ่งแอฟริกาใต้65,9120.41ใหม่269,0200.44-02ใหม่
การเคลื่อนไหวเพื่อการเปลี่ยนแปลงของแอฟริกา63,5540.40ลด0.04266,8310.42-02มั่นคง0
อัลจามาอะห์39,0670.24เพิ่มขึ้น0.06253,3370.34-02เพิ่มขึ้น1
สภาคนผิวสีแห่งชาติ37,4220.23ใหม่147,1780.30-12ใหม่
การประชุมพานแอฟริกันนิสต์แห่งอาซาเนีย36,7160.23เพิ่มขึ้น0.04140,7880.26-01มั่นคง0
การเปลี่ยนแปลงของแอฟริกันรวม35,6790.22ใหม่132,1850.20-01ใหม่
ดี29,5010.18ลด0.22136,1030.23-01ลด1
ความหวัง4SA27,2060.17ใหม่016,8720.11-00ใหม่
การเคลื่อนไหวพันธมิตรเพื่อการเปลี่ยนแปลง22,0550.14ใหม่018,3930.12-00ใหม่
ขบวนการอิสระแห่งสหรัฐอเมริกา20,0030.12ใหม่018,9070.12-00ใหม่
สภาอิสระแห่งแอฟริกา19,9000.12ลด0.1603,8330.02-00มั่นคง0
พรรคเสรีภาพแห่งชาติ19,3970.12ลด0.23022,7260.14-00ลด2
องค์กรประชาชนอาซาเนีย19,0480.12เพิ่มขึ้น0.05018,7410.12-00ลด2
สภาแอฟริกาเพื่อการเปลี่ยนแปลง18,3540.11ใหม่03480.00-00ใหม่
สภาหัวใจแห่งแอฟริกา16,3060.10ใหม่03,5790.02-00ใหม่
สภาประชาชน14,1770.09ลด0.18016,7680.11-00ลด2
อนุสัญญาประชาชนแอฟริกัน13,1950.08ลด0.03014,6930.09-00มั่นคง0
พันธมิตรการฟื้นฟูแอฟริกา11,1080.07ใหม่012,6510.08-00ใหม่
ฟอรั่มเพื่อการส่งมอบบริการ11,0770.07เพิ่มขึ้น0.0307,4440.05-00มั่นคง0
รัฐสภาเสรีนิยมประชาธิปไตย10,9040.07เพิ่มขึ้น0.0107,0220.04-00มั่นคง0
พันธมิตรพลเมืองเพื่อการเปลี่ยนแปลง9,3360.06ใหม่011,2170.07-00ใหม่
พรรคร่วมพัฒนาแอ็กชันอัลไลแอนซ์ [af]7,8020.05ใหม่04,6000.03-00ใหม่
อนุรักษ์นิยมในการปฏิบัติ [af]7,4240.05ใหม่01,1150.01-00ใหม่
องค์กรราชอาณาจักรแห่งแอฟริกาใต้ [af]6,6850.04ใหม่03,1950.02-00ใหม่
ขบวนการชุมชนเคปเหนือ [af]6,6290.04ใหม่07,0160.04-00ใหม่
ขบวนการประชาชนเพื่อการเปลี่ยนแปลง5,5390.03ใหม่07,0450.04-00ใหม่
สภาเทศบาลเมืองอาบันตูบาโธ5,5310.03ใหม่03,5520.02-00ใหม่
เวทีปลดปล่อยเศรษฐกิจ [af]5,4080.03ใหม่07,1150.04-00ใหม่
ขบวนการมนุษยธรรมอินทรีย์5,2410.03ใหม่06,4570.04-00ใหม่
การเคลื่อนไหวด้านเนื้อหาแอฟริกัน5,1070.03มั่นคง0.0004,6170.03-00มั่นคง0
ซิซเว อุมมะห์ เนชั่น5,0160.03ใหม่04,8690.03-00ใหม่
พันธมิตรสายรุ้งแห่งแอฟริกาใต้4,7960.03ใหม่07,6450.05-00ใหม่
ขบวนการประชาชนแอฟริกัน4,6010.03ใหม่04,2000.03-00ใหม่
ความเป็นผู้นำที่มีความสามารถ [af]3,8670.02ใหม่03,1610.02-00ใหม่
พรรคการเมืองประชามติ3,8340.02ใหม่04,2060.03-00ใหม่
พรรคประชาชนทุกคน [af]3,6930.02ใหม่01,6440.01-00ใหม่
แอฟริกา ชาวแอฟริกันเรียกร้องคืน [af]3,3710.02ใหม่02,5650.02-00ใหม่
พลเมือง [af]2,9920.02ใหม่04,0840.03-00ใหม่
ซิลูวา2,5920.02ใหม่01,1670.01-00ใหม่
การประชุมขบวนการแอฟริกัน [af]2,1410.01ใหม่01,5500.01-00ใหม่
เสรีประชาธิปไตย1,9920.01มั่นคง0.0002,2760.01-00มั่นคง0
แซกกี้ อัชมัต  ( อิสระ )10,5680.0700ใหม่
ทั้งหมด16,076,719100.00-20015,814,661100.00-2004000
โหวตที่ถูกต้อง16,076,71998.6915,814,66199.02
โหวตไม่ถูกต้อง/ว่างเปล่า213,4371.31156,8340.98
รวมคะแนนโหวต16,290,156100.0015,971,495100.00
ลงทะเบียนผู้มีสิทธิ์เลือกตั้ง/ผู้มาใช้สิทธิเลือกตั้ง27,782,08158.6427,782,08157.49
ที่มา: คณะกรรมการการเลือกตั้งแอฟริกาใต้, IOL

การโหวตพรรคการเมืองตามภูมิภาค

การสูญเสียที่นั่งของ ANC ตามภูมิภาคและบัตรลงคะแนนระดับประเทศในการเลือกตั้งปี 2024

สิทธิมนุษยชน

ร่างกฎหมายว่าด้วยสิทธิต่างๆ ของรัฐธรรมนูญให้การรับประกันอย่างกว้างขวาง รวมถึงความเท่าเทียมกันต่อหน้ากฎหมายและการห้ามการเลือกปฏิบัติสิทธิในการมีชีวิตความเป็นส่วนตัวทรัพย์สิน เสรีภาพและความปลอดภัยของบุคคล การห้ามการเป็นทาสและการใช้แรงงาน บังคับ เสรีภาพในการพูด การ นับถือศาสนาการชุมนุม และการร่วมกลุ่ม สิทธิตามกฎหมายของผู้ต้องสงสัยในคดีอาญาก็มีการระบุเอาไว้เช่นกัน นอกจากนี้ยังรวมถึงการรับประกันการเข้าถึงอาหารน้ำการศึกษาการดูแลสุขภาพ และความมั่นคงทางสังคม อย่างกว้างขวาง รัฐธรรมนูญกำหนด ให้มีตุลาการที่เป็นอิสระและเป็นกลาง และในทางปฏิบัติ บทบัญญัติเหล่านี้ก็ได้รับการเคารพ

สิทธิของพลเมืองในการได้รับสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย ที่อยู่อาศัย การศึกษา และการดูแลสุขภาพรวมอยู่ในร่างกฎหมายสิทธิ และเรียกว่าสิทธิตามรัฐธรรมนูญรอง ในปี 2546 กลุ่มนักรณรงค์ด้านเอชไอวี/เอดส์ที่ มีชื่อว่า Treatment Action Campaign ได้ใช้สิทธิตามรัฐธรรมนูญรอง เพื่อบังคับให้รัฐบาลเปลี่ยนนโยบายด้านสุขภาพ

อาชญากรรมรุนแรง รวมถึงความรุนแรงต่อสตรีและเด็ก และกิจกรรมอาชญากรรมที่เป็นกลุ่ม มีจำนวนสูงและเป็นปัญหาที่น่ากังวลอย่างยิ่ง ส่วนหนึ่งเป็นผลให้มี การใช้มาตรการ ลงโทษโดยกลุ่มอาชญากรและ กลุ่มคนร้าย

เจ้าหน้าที่ตำรวจบางคนถูกกล่าวหาว่าใช้กำลังเกินกว่าเหตุและทำร้ายผู้ต้องสงสัยในระหว่างควบคุมตัว ส่งผลให้จำนวนผู้เสียชีวิตในระหว่างควบคุมตัวของตำรวจยังคงเป็นปัญหาอยู่ ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2540 รัฐบาลได้จัดตั้งสำนักงานรับเรื่องร้องเรียนอิสระเพื่อสอบสวนการเสียชีวิตในระหว่างควบคุมตัวของตำรวจและการเสียชีวิตที่เกิดจากการกระทำของตำรวจ

การ เลือกปฏิบัติต่อสตรียังคงมีอยู่บ้าง แม้ว่าโดยรวมจะดีขึ้นแล้วก็ตาม และการเลือกปฏิบัติต่อผู้ติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์กำลังกลายเป็นปัญหาที่ร้ายแรง

เกิดความไม่ยอมรับทางการเมืองและการปราบปรามเพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับนักเคลื่อนไหวระดับรากหญ้า[6] [7]

นักการเมืองชื่อดัง

ผู้นำจำนวนมากของอดีตบันตูสถานหรือบ้านเกิดเมืองนอนมีบทบาทในวงการเมืองแอฟริกาใต้นับตั้งแต่มีการยกเลิก

Mangosuthu Butheleziดำรงตำแหน่งหัวหน้าคณะรัฐมนตรีของKwa-Zuluบ้านเกิดของเขาตั้งแต่ปี 1976 จนถึงปี 1994 ในแอฟริกาใต้ยุคหลังการแบ่งแยกสีผิวเขาดำรงตำแหน่งประธานพรรค Inkatha Freedom Party เขาดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีในคณะรัฐมนตรีของประธานาธิบดีแมนเดลา นอกจากนี้ เขายังดำรงตำแหน่งรักษาการประธานาธิบดีของแอฟริกาใต้เมื่อประธานาธิบดีเนลสัน แมนเดลาเยือนต่างประเทศ

นายพลบันตูบอนเก โฮโลมิซาซึ่งดำรงตำแหน่งนายพลในบ้านเกิดของทรานสไกตั้งแต่ปี 1987 ดำรงตำแหน่งประธานของขบวนการประชาธิปไตยแห่งสหพันธรัฐตั้งแต่ปี 1997 ปัจจุบันเขาดำรงตำแหน่งสมาชิกรัฐสภา

พลเอกConstand Viljoenเป็นอดีตหัวหน้ากองกำลังป้องกันประเทศแอฟริกาใต้ซึ่งเป็นผู้นำของกลุ่มAfrikaner Volksfrontโดยส่งทหารอาสา สมัคร 1,500 นาย [8] เพื่อสนับสนุนรัฐบาลของ Lucas Mangopeและเพื่อโต้แย้งการยุบBophuthatswanaให้เป็นบ้านเกิดในปี 1994 เขาร่วมก่อตั้งFreedom Frontในปี 1994 เขาเกษียณจากการเป็นสมาชิกรัฐสภา ก่อนที่จะเสียชีวิตในปี 2020

ลูคัส แมงโกเปอดีต[9]หัวหน้าเผ่า Motsweda Ba hurutshe-Boo-Manyane ของTswanaอดีตประธานาธิบดีของอดีต bantustan แห่งBophuthatswanaเป็นผู้นำของUnited Christian Democratic Party

อ้างอิง

  1. ^ "การเลือกตั้ง 2024 | โครงการ eNCA ANC จะได้รับคะแนนเสียง ระดับชาติ 45%" eNCA 30 พฤษภาคม 2024 สืบค้นเมื่อ30 พฤษภาคม 2024
  2. ^ Savage, Rachel (14 มิถุนายน 2024). "South Africa's ANC strikes coalition deal with free-market DA". The Guardian . สืบค้นเมื่อ14 มิถุนายน 2024 .
  3. ^ โดย Lieberman, Evan (2022). จนกว่าเราจะชนะเสรีภาพของเรา: แอฟริกาใต้หลังยุคการแบ่งแยกสีผิว. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยพรินซ์ตันdoi :10.2307/j.ctv244ssrw ISBN 978-0-691-20300-3. เจเอสทีโออาร์  j.ctv244ssrw.
  4. ^ ดัชนีประชาธิปไตย 2023: ยุคแห่งความขัดแย้ง(PDF) . Economist Intelligence Unit (รายงาน) 2024 เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 9 มิถุนายน 2024 . สืบค้นเมื่อ 22 กรกฎาคม 2024 .
  5. ^ "หน้าแรกผลการเลือกตั้ง IEC - คณะกรรมการการเลือกตั้งแห่งแอฟริกาใต้". results.elections.org.za .
  6. ↑ ความอดทนทางการเมืองต่อการเสื่อมถอยในแอฟริกาใต้, Imraan Buccus, มหาวิทยาลัย KwaZulu-Natal, SA Reconciliation Barometer , 2011
  7. ^ 'การเมืองแห่งเลือด': การปราบปรามทางการเมืองในแอฟริกาใต้, ไตรทวีป: สถาบันวิจัยสังคม , เอกสาร 31, สิงหาคม 2020
  8. ^ Waldmeir, Patti (1998). Anatomy of a Miracle: The End of Apartheid and the Birth of the New South Africa. Rutgers University Press. หน้า 232. ISBN 978-0-8135-2582-2-
  9. ^ "Mangope, Lucas Manyane - The O'Malley Archives". www.nelsonmandela.org . สืบค้นเมื่อ11 กันยายน 2016 .

บรรณานุกรม

  • แอฟริกาใต้ รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ พ.ศ. 2539 เข้าถึงได้จาก https://www.gov.za/documents/constitution-republic-south-africa-1996
  • สหราชอาณาจักร พระราชบัญญัติแอฟริกาใต้ พ.ศ. 2452 เข้าถึงได้จาก https://media.law.wisc.edu/s/c_8/jzhy2/cbsa1.pdf
  • สหราชอาณาจักร พระราชบัญญัติเวสต์มินสเตอร์ พ.ศ. 2474 เข้าถึงได้จาก https://www.legislation.gov.uk/ukpga/1931/4/pdfs/ukpga_19310004_en.pdf
  • สหราชอาณาจักร คำประกาศ Balfour ปี 1926
  • แอฟริกาใต้ พระราชบัญญัติสัญชาติบันตู พ.ศ. 2513 เข้าถึงได้จาก http://disa.ukzn.ac.za/leg19700309028020026
  • แอฟริกาใต้ รัฐธรรมนูญแห่งแอฟริกาใต้ พระราชบัญญัติ 200 ปี 1993 เข้าถึงได้จาก https://www.gov.za/documents/constitution/constitution-republic-south-africa-act-200-1993
  • แอฟริกาใต้ สถานะของสหภาพ พระราชบัญญัติ 69 ปี 2477

อ่านเพิ่มเติม

  • ฮาบิบ อดัม (2013) การปฏิวัติที่ถูกระงับของแอฟริกาใต้ - ความหวังและโอกาสสำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยวิทส์ISBN 978-1-86814-608-6-
  • Plaut, Martin; Holden, Paul (2012). ใครปกครองแอฟริกาใต้?สำนักพิมพ์ Biteback ISBN 978-1849544085-
  • Thuynsma, Heather, ed. (2017). พรรคการเมืองในแอฟริกาใต้ - พรรคการเมืองเหล่านี้บ่อนทำลายหรือสนับสนุนประชาธิปไตย? . สถาบันแอฟริกาแห่งแอฟริกาใต้ISBN 978-0-7983-0514-3-
  • พลวัตในกฎหมายปฏิรูปช้า
  • สถาบันเพื่อประชาธิปไตย
Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Politics_of_South_Africa&oldid=1248586992"