เคลเมนต์ที่ 8 | |
---|---|
บิชอปแห่งโรม | |
คริสตจักร | โบสถ์คาทอลิก |
เริ่มมีพระสันตปาปา | 30 มกราคม 1592 [1] [2] [3] |
พระสันตปาปาสิ้นพระชนม์แล้ว | 3 มีนาคม 1605 |
รุ่นก่อน | อินโนเซ็นต์ IX |
ผู้สืบทอด | ราศีสิงห์ XI |
กระทู้ก่อนหน้า |
|
การสั่งซื้อ | |
การอุปสมบท | 31 ธันวาคม 1580 |
การอุทิศ | 2 กุมภาพันธ์ 1592 โดย Alfonso Gesualdo di Conza |
สร้างพระคาร์ดินัล | 18 ธันวาคม 1585 โดยSixtus V |
รายละเอียดส่วนตัว | |
เกิด | อิปโปลิโต อัลโดบรันดินี 24 กุมภาพันธ์ 1536 |
เสียชีวิตแล้ว | 3 มีนาคม 1605 (1605-03-03)(อายุ 69 ปี) กรุงโรมรัฐสันตปาปา |
ตราประจำตระกูล | |
พระสันตปาปาองค์อื่นๆ ที่ชื่อเคลเมนต์ |
แบบอย่างของ พระสันตปาปาเคลเมนต์ที่ 8 | |
---|---|
รูปแบบการอ้างอิง | สมเด็จพระสังฆราช |
สไตล์การพูด | พระองค์ทรงศักดิ์สิทธิ์ |
สไตล์ทางศาสนา | พระบิดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ |
สมเด็จพระสันตปาปาเคลเมนต์ที่ 8 ( ละติน : Clemens VIII ; อิตาลี : Clemente VIII ; 24 กุมภาพันธ์ 1536 – 3 มีนาคม 1605) มีพระนามเดิมว่าอิปโปลิโต อัลโดบรันดินี ทรง เป็นประมุขคริสตจักรนิกายโรมันคาธอลิกและผู้ปกครองรัฐสันตปาปาตั้งแต่ 2 กุมภาพันธ์ 1592 จนกระทั่งสิ้นพระชนม์ในเดือนมีนาคม 1605
เกิดที่เมืองฟาโน ประเทศอิตาลี[4]ในครอบครัวที่มีชื่อเสียงในเมืองฟลอเรนซ์ในตอนแรกเขามีชื่อเสียงในฐานะทนายความด้านศาสนจักรก่อนที่จะได้รับสถาปนาเป็นพระคาร์ดินัล-บาทหลวงในปี ค.ศ. 1585 ในปี ค.ศ. 1592 เขาได้รับเลือกเป็นพระสันตปาปาและใช้ชื่อว่าเคลเมนต์ ในระหว่างดำรงตำแหน่งพระสันตปาปา เขาได้ทำให้พระเจ้าเฮนรีที่ 4 แห่งฝรั่งเศส คืนดี กับศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาธอลิก และมีบทบาทสำคัญในการสร้างพันธมิตรของ ชาติ คริสเตียนเพื่อต่อต้านจักรวรรดิออตโตมันในสงครามที่เรียกว่าสงครามระยะยาวนอกจากนี้ เขายังตัดสินคดีข้อพิพาทอันขมขื่นระหว่างชาวโดมินิกันและเยซูอิตในประเด็นเรื่องพระคุณอันมีประสิทธิผลและเจตจำนงเสรี ได้สำเร็จ ในปี ค.ศ. 1600 เขาได้เป็นประธานในการประชุมยูบิลีซึ่งมีการแสวงบุญไปยังกรุงโรม หลายครั้ง เขาได้เป็นประธานในการพิจารณาคดีและการประหารชีวิตจิออร์ดาโน บรู โน และได้ใช้มาตรการที่เข้มงวดกับผู้อยู่อาศัยชาวยิวในรัฐสันตปาปา เขาอาจเป็นพระสันตปาปาองค์แรกที่ดื่มกาแฟ
เคลเมนต์ที่ 8 สิ้นพระชนม์เมื่อพระชนมายุ 69 พรรษาในปี 1605 และปัจจุบันพระบรมศพของพระองค์ได้รับการฝังอยู่ในโบสถ์โรมันซานตามาเรียมาจอเร
พระองค์เป็นพระสันตปาปาจาก ตระกูล ฟลอเรนซ์และสืบสานพระบิดาในฐานะทนายความตามศาสนจักรโดยทรงเป็น ผู้ ตรวจสอบบัญชี (ผู้พิพากษา) ของ ศาล โรมันโรตาซึ่งเป็นศาลสูงสุดของศาสนจักรที่จัดตั้งขึ้นโดยนครรัฐวาติกัน[5]พระองค์ได้รับการแต่งตั้งเป็นบาทหลวงเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 1580 เมื่อพระชนมายุได้ 45 พรรษา และทรงเป็นพระสันตปาปาเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1592 เมื่อพระชนมายุยังไม่ถึง 56 พรรษา พระองค์ทรงเป็นผู้บริหารที่มีประสิทธิภาพ แม้ว่าบางครั้งจะเคร่งครัดก็ตาม
เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระคาร์ดินัล-บาทหลวงแห่งซาน ปานคราซี โอ ในปี ค.ศ. 1585 โดยสมเด็จพระสันตปาปาซิกตัสที่ 5ซึ่งได้แต่งตั้งให้เขาเป็นนักโทษในเดือนมกราคม ค.ศ. 1586 และในปี ค.ศ. 1588 เขาได้ส่งเขาไปเป็นผู้แทนพระสันตปาปาในโปแลนด์เขาอยู่ภายใต้การชี้นำทางจิตวิญญาณของนักบุญฟิลิป เนรี นักปฏิรูป ซึ่งรับหน้าที่สารภาพบาปของเขาเป็นเวลาสามสิบปี อัลโดบรันดินีได้รับความขอบคุณจากราชวงศ์ฮาพส์บูร์กด้วยความพยายามทางการทูตที่ประสบความสำเร็จในโปแลนด์เพื่อปลดปล่อยอาร์ชดยุคแม็กซิมิเลียน ที่ถูกคุมขัง ซึ่งเป็นผู้สมัครชิงบัลลังก์โปแลนด์ที่พ่ายแพ้[6]
หลังจากการสิ้นพระชนม์ของสมเด็จพระสันตปาปาอินโนเซ็นต์ที่ 9 (ค.ศ. 1591) ก็ได้เกิด การประชุมลับอีกครั้งซึ่งพระคาร์ดินัลชาวอิตาลีกลุ่มน้อยที่มุ่งมั่นไม่ยอมให้พระเจ้าฟิลิปที่ 2 แห่งสเปน เป็นผู้บงการ พระคาร์ดินัลอัลโดบรันดินี เป็นที่รู้จักว่ามีความเฉลียวฉลาด มีระเบียบวินัย และเข้าใจการทำงานภายในของคริสตจักรเป็นอย่างดี[7]พระคาร์ดินัลอัลโดบรันดินีได้รับเลือกเมื่อวันที่ 30 มกราคม ค.ศ. 1592 โดยเป็นลางบอกเหตุของนโยบายของพระสันตปาปาที่สมดุลและเสรีนิยมมากขึ้นในกิจการยุโรป พระองค์ใช้พระนามที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเมืองว่า คลีเมนต์ที่ 8 พระองค์ทรงพิสูจน์ให้เห็นว่าเป็นพระสันตปาปาที่มีความสามารถ มีความสามารถไม่จำกัดในการทำงาน และมีสายตาที่เฉียบแหลมราวกับทนายความ พระองค์ทรงเป็นนักการเมืองที่ชาญฉลาด โดยมีเป้าหมายทั่วไปในการปลดปล่อยพระสันตปาปาจากการพึ่งพาสเปน[6 ]
ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1592 เขาได้ตีพิมพ์พระคัมภีร์วัลเกตคลีเมนไทน์[8] พระคัมภีร์เล่มนี้ ได้รับการตีพิมพ์ร่วมกับ Bull Cum Sacrorum Archived 2018-06-10 ที่เว็บไซต์เวย์แบ็กแมชชีน (9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1592) [9]ซึ่งระบุว่าพระคัมภีร์ฉบับพิมพ์ครั้งต่อๆ มาจะต้องรวมเข้ากับฉบับนี้ ไม่สามารถเปลี่ยนคำในข้อความได้ และแม้แต่การอ่านแบบต่างๆ ก็ไม่สามารถพิมพ์ไว้ในขอบได้[10]พระคัมภีร์วัลเกตฉบับทางการฉบับใหม่นี้ ซึ่งรู้จักกันในชื่อ วัลเกตคลีเมนไทน์[11] หรือ วัลเกตซิกซ์โตคลีเมนไทน์[11] [12]กลายมาเป็นและยังคงเป็นพระคัมภีร์ไบเบิลอย่างเป็นทางการของคริสตจักรนิกายโรมันคาธอลิกจนกระทั่งมี วัลกาตาเข้ามาแทนที่ในปี ค.ศ. 1979 [13]
ในปี ค.ศ. 1597 พระองค์ได้ก่อตั้งCongregatio de Auxiliisซึ่งมีหน้าที่ในการยุติข้อโต้แย้งทางเทววิทยาระหว่างคณะโดมินิกันและคณะเยสุอิตเกี่ยวกับบทบาทของพระคุณที่มีประสิทธิผลและเจตจำนงเสรีตามลำดับ แม้ว่าการโต้เถียงจะมุ่งไปที่การประณามการยืนกรานของ คณะ โมลินิสม์เกี่ยวกับเจตจำนงเสรีซึ่งส่งผลเสียต่อพระคุณที่มีประสิทธิผล แต่อิทธิพลสำคัญของคณะเยสุอิต - นอกเหนือจากการพิจารณาอื่นๆ - ซึ่งนอกเหนือจากอำนาจทางการเมืองและเทววิทยาที่สำคัญในยุโรปแล้ว ยังมีภารกิจต่างๆ ในต่างประเทศอีกด้วย ( Misiones Jesuiticasในอเมริกาใต้ภารกิจในจีนเป็นต้น) ทำให้พระสันตปาปาต้องงดเว้นการประณามคณะเยสุอิตอย่างเป็นทางการ ในปี ค.ศ. 1611 และอีกครั้งในปี ค.ศ. 1625 มีคำสั่งห้ามการอภิปรายเรื่องนี้ แม้ว่าจะมักถูกเลี่ยงอย่างไม่เป็นทางการด้วยการตีพิมพ์คำอธิบายเกี่ยวกับโทมัส อไควนัส
ในช่วงปีแห่งการเฉลิมฉลองปี ค.ศ. 1600 ผู้แสวงบุญกว่าสามล้านคนได้ไปเยี่ยมชมสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ต่างๆซินอดแห่งเบรสต์จัดขึ้นในปี ค.ศ. 1595 ในเครือจักรภพโปแลนด์-ลิทัวเนียซึ่ง นักบวชและประชาชนชาว รูทีเนียน จำนวนมาก ได้กลับมารวมกันที่กรุงโรมอีกครั้ง[6]
สมเด็จ พระสันตปาปาคลีเมนต์ที่ 8 ทรงประกาศแต่งตั้งให้ ไฮยาซินธ์ เป็นนักบุญ (17 เมษายน ค.ศ. 1594) จูเลียนแห่งเกวงกา (18 ตุลาคม ค.ศ. 1594) และเรย์มอนด์แห่งเปญาฟอร์ต (1601) ทรงประกาศแต่งตั้งบุคคล 205 คนเป็นบุญราศี โดย 200 คนในจำนวนนี้เป็นกลุ่มผู้พลีชีพ บุคคลสำคัญที่ทรงประกาศให้เป็นนักบุญ ได้แก่คาร์โล บอร์โรเมโอ
สมเด็จพระสันตปาปาทรงแต่งตั้งพระคาร์ดินัล 53 พระองค์ใน 6 สภาในช่วงที่ทรงดำรงตำแหน่ง พระองค์ทรงแต่งตั้งพระคาร์ดินัล 2 พระองค์ คือเปียโต ร และชินซีโอ ปาสเซรี หลานชายของพระองค์ เป็นพระคาร์ดินัล พระคาร์ดินัลที่มีชื่อเสียงที่ได้รับการแต่งตั้งในช่วงรัชสมัยของพระองค์ ได้แก่ กามิลโล บอร์เกเซ (ผู้สืบตำแหน่งต่อจากพระสันตปาปาปอลที่ 5 ) ตลอดจนนักเทววิทยาที่มีชื่อเสียงอย่างโรเบิร์ต เบลลาร์มีนและซีซาร์ บารอนิอุส
เหตุการณ์ที่น่าทึ่งที่สุดในรัชสมัยของคลีเมนต์ที่ 8 คือการคืนดีกับคริสตจักรของเฮนรีที่ 4 แห่งฝรั่งเศส (1589–1610) หลังจากการเจรจาอันยาวนาน ดำเนินต่อไปอย่างคล่องแคล่วผ่านคาร์ดินัลอาร์โนด์ ดอสซาต์ซึ่งช่วยคลี่คลายสถานการณ์ที่ซับซ้อนในฝรั่งเศสได้ เฮนรีเปลี่ยนมานับถือนิกายโรมันคาธอลิกในวันที่ 25 กรกฎาคม 1593 หลังจากหยุดพักเพื่อประเมินความจริงใจของเฮนรีที่ 4 คลีเมนต์ที่ 8 ท้าทาย ความไม่พอใจ ของสเปน และในฤดูใบไม้ร่วงของปี 1595 เขาได้ยกโทษให้เฮนรีที่ 4 อย่างเคร่งขรึม ทำให้ สงครามศาสนาในฝรั่งเศสที่กินเวลาร่วม 30 ปีสิ้นสุดลง[6]
มิตรภาพของเฮนรีที่ 4 มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อพระสันตปาปาในอีกสองปีต่อมา เมื่อ อัลฟองโซ ที่2 เดสเต ดยุกแห่งเฟอร์ราราสิ้นพระชนม์โดยไม่มีบุตร (27 ตุลาคม ค.ศ. 1597) และพระสันตปาปาทรงมีมติที่จะผนวกฐานที่มั่นของ ตระกูล เอสเตเข้ากับรัฐต่างๆ ของคริสตจักร แม้ว่าสเปนและจักรพรรดิรูดอล์ฟที่ 2 จะสนับสนุนให้ เซซาเร เดสเตลูกพี่ลูกน้องนอกสมรสของอัลฟองโซที่ 2 ต่อต้านพระสันตปาปา แต่พวกเขาก็ถูกขัดขวางไม่ให้ช่วยเหลือทางวัตถุใดๆ แก่พระองค์ด้วยการคุกคามของเฮนรีที่ 4 และกองทัพของพระสันตปาปาก็เข้าสู่เฟอร์รารา ได้ โดยแทบไม่มีการต่อต้าน[6]
ในปี ค.ศ. 1598 คลีเมนต์ที่ 8 ได้รับเครดิตมากขึ้นสำหรับตำแหน่งพระสันตปาปาโดยนำมาซึ่งสนธิสัญญาสันติภาพที่ชัดเจนระหว่างสเปนและฝรั่งเศสในสนธิสัญญาแวร์แว็ง [ 6]ซึ่งทำให้การแข่งขันที่ยาวนานของพวกเขายุติลง นอกจากนี้ พระองค์ยังเจรจาสันติภาพระหว่างฝรั่งเศสและดัชชีแห่งซาวอยอีกด้วย
ในปี ค.ศ. 1594 สมเด็จพระสันตปาปาคลีเมนต์ที่ 8 ได้ริเริ่มพันธมิตรของมหาอำนาจคริสเตียนในยุโรปเพื่อเข้าร่วมในสงครามกับจักรวรรดิออตโตมันซึ่งส่วนใหญ่ต่อสู้กันในฮังการีซึ่งต่อมากลายเป็นที่รู้จักในชื่อ "สงครามตุรกีอันยาวนาน" และดำเนินต่อไปหลังจากที่สมเด็จพระสันตปาปาคลีเมนต์สิ้นพระชนม์ สมเด็จพระสันตปาปาทรงอำนวยความสะดวกในการลงนามสนธิสัญญาพันธมิตรในกรุงปรากโดยรูดอล์ฟที่ 2 จักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์และซิกิสมุนด์บาโธรีแห่งทราน ซิลเว เนียอารอน โวดาแห่งมอลดาเวียและไมเคิลผู้กล้าหาญแห่งวัลลาเคียเข้าร่วมพันธมิตรในปีนั้นเอง สมเด็จพระสันตปาปาคลีเมนต์ที่ 8 เองก็ได้ให้ความช่วยเหลืออันมีค่าแก่จักรพรรดิด้วยกำลังพลและเงิน[6]
สมเด็จพระ สันตปาปาคลีเมนต์ที่ 8 ทรงมีพระทัยเข้มแข็งเช่นเดียวกับสมเด็จพระสันตปาปาซิกตัสที่ 5 (ค.ศ. 1585–90) ในการ ปราบปรามกลุ่มโจรในจังหวัดอุมเบรียและมาร์เคของ พระสันตปาปา และ ในการลงโทษขุนนางที่ไร้ระเบียบ วินัย[6]เมื่อพระองค์ขึ้นครองบัลลังก์ของพระสันตปาปาในปี ค.ศ. 1592 พระองค์ก็ทรงสั่งประหารชีวิตขุนนางผู้ก่อความวุ่นวายหลายคนทันที ซึ่งรวมถึงทรอยโอ ซาเวลลี ลูกหลานของตระกูลโรมันโบราณที่มีอำนาจ และเบียทริซ เซนซี เจ้าหญิงผู้เยาว์และสูงศักดิ์ ซึ่งได้สังหารบิดาของเธอ ซึ่งอาจเป็นผลจากการที่เขาทำร้ายผู้อื่นซ้ำแล้วซ้ำเล่า กรณีหลังนี้ทำให้มีการขอพระราชทานอภัยโทษหลายครั้ง แต่พระสันตปาปาทรงปฏิเสธ และทรงมอบทรัพย์สินของเซนซีที่ถูกยึดไปให้กับครอบครัวของพระองค์เอง
แนวทางที่เคร่งครัดของเคลเมนต์ยังเกี่ยวข้องกับเรื่องปรัชญาและศาสนาด้วย ในปี ค.ศ. 1599 เขาได้นำเมโนคคิโอ ช่างสีชาวอิตาลี ซึ่งมีความเชื่อว่าพระเจ้าไม่ทรงเป็นนิรันดร์ แต่พระองค์เองเคยถูกสร้างขึ้นมาจากความโกลาหล มาพิจารณาคดีในศาลศาสนาและถูกเผาที่เสา คดีที่มีชื่อเสียงกว่าคือการพิจารณาคดีนอกรีตของจิออร์ดาโน บรูโนซึ่งถูกเผาที่เสาในปี ค.ศ. 1600 สมเด็จพระสันตปาปาเคลเมนต์ที่ 8 ทรงเข้าร่วมในขั้นตอนสุดท้ายของการพิจารณาคดีด้วยตนเอง โดยทรงเชิญพระคาร์ดินัลที่รับผิดชอบคดีให้ดำเนินการตามคำตัดสิน
พระสันตปาปาคลีเมนต์ที่ 8 ทรงเข้มงวดมาตรการต่อชาวชาวยิวที่อาศัยอยู่ในดินแดนของพระองค์ ในปี ค.ศ. 1592 พระบัญญัติ ของพระสันตปาปา Cum saepe accidereห้ามชุมชนชาวยิวในComtat Venaissinแห่งอาวีญงซึ่งเป็นดินแดนของพระสันตปาปา ไม่ให้ขายสินค้าใหม่ ทำให้พวกเขาเสียเปรียบทางเศรษฐกิจ ในปี ค.ศ. 1593 พระบัญญัติCaeca et Obdurataทรงย้ำ พระราชกฤษฎีกาของ พระสันตปาปาปิอุสที่ 5ในปี ค.ศ. 1569 ซึ่งห้ามชาวยิวอาศัยอยู่ในรัฐพระสันตปาปาภายนอกเมืองโรมอังโคนาและอาวีญง ผลกระทบหลักของพระราชกฤษฎีกาคือขับไล่ชาวยิวที่กลับไปยังพื้นที่ของรัฐพระสันตปาปา (โดยเฉพาะอุมเบรีย ) หลังจากปี ค.ศ. 1586 (หลังจากที่พวกเขาถูกขับไล่ในปี ค.ศ. 1569) และขับไล่ชุมชนชาวยิวออกจากเมืองต่างๆ เช่นโบโลญญา (ซึ่งได้รวมอยู่ภายใต้การปกครองของพระสันตปาปาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1569) [14]วัวตัวนั้นยังกล่าวหาว่าชาวยิวในรัฐพระสันตปาปาได้มีส่วนร่วมในการเรียกดอกเบี้ยและใช้ประโยชน์จากการต้อนรับของบรรพบุรุษของพระสันตปาปาคลีเมนต์ที่ 8 "ซึ่งเพื่อนำพวกเขาออกจากความมืดมนสู่ความรู้เกี่ยวกับศรัทธาที่แท้จริง ถือว่าการใช้ความเมตตากรุณาของความศรัทธาของคริสเตียนต่อพวกเขาเป็นโอกาส" (พาดพิงถึงChristiana pietas ) [15]ด้วยวัวCum Hebraeorum malitiaไม่กี่วันต่อมา พระสันตปาปาคลีเมนต์ที่ 8 ยังห้ามการอ่านคัมภีร์ทัลมุดอีก ด้วย [16]
เคลเมนต์ที่ 8 ทรงป่วยด้วยโรคเกาต์ต้องใช้รถเข็นในช่วงปลายทศวรรษ 1590 และทรงถูกบังคับให้ใช้ชีวิตบั้นปลายด้วยการนอนอยู่บนเตียง พระองค์ทรงล้มป่วยกะทันหันในวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 1605 และพระอาการของพระองค์ก็ทรุดลงอย่างรวดเร็วในอีกไม่กี่สัปดาห์ต่อมา พระองค์สิ้นพระชนม์ในวันที่ 3 มีนาคม 1605 ราวเที่ยงคืน[17]ทรงทิ้งชื่อเสียงไว้ในฐานะที่ทรงเป็นคนรอบคอบ มีพระกรุณา ไร้ความปรานี และมีความสามารถในการทำธุรกิจ เคลเมนต์ถูกฝังที่มหาวิหารเซนต์ปีเตอร์และต่อมาสมเด็จพระสันตปาปาปอลที่ 5 (ค.ศ. 1605–21) ทรงสร้างสุสานสำหรับพระองค์ในโบสถ์บอร์เกเซแห่งซานตามาเรียมัจจอเรซึ่งพระบรมศพของพระองค์ถูกย้ายไปที่อื่นในปี ค.ศ. 1646
รัชสมัยของพระองค์โดดเด่นเป็นพิเศษด้วยจำนวนและความสวยงามของเหรียญรางวัลของพระองค์ สมเด็จพระสันตปาปาคลีเมนต์ที่ 8 ทรงก่อตั้ง Collegio Clementino ขึ้นเพื่อการศึกษาของบุตรของชนชั้นสูง และเพิ่มจำนวนวิทยาลัยแห่งชาติในกรุงโรมโดยเปิดCollegio Scozzese ขึ้น เพื่อฝึกอบรมมิชชันนารีในสกอตแลนด์[6]
ผู้ชื่นชอบ กาแฟมักอ้างว่าความนิยมแพร่หลายในหมู่ชาวคาธอลิกเป็นผลมาจากอิทธิพลของสมเด็จพระสันตปาปาเคลเมนต์ที่ 8 ตามตำนานเล่าว่ามีการต่อต้านกาแฟในฐานะ "เครื่องดื่มของซาตาน" [18]ซึ่งทำให้ที่ปรึกษาของสมเด็จพระสันตปาปาขอให้พระองค์ประณามเครื่องดื่มชนิดนี้ อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ชิมกาแฟแล้ว สมเด็จพระสันตปาปาเคลเมนต์ที่ 8 ทรงประกาศว่า "ทำไม เครื่องดื่มของซาตานนี้ถึงได้อร่อยมากจนน่าเสียดายหากปล่อยให้พวกนอกศาสนาได้ดื่มมันแต่เพียงผู้เดียว" [19]เคลเมนต์กล่าวอ้างว่าได้อวยพรเมล็ดกาแฟเพราะดูเหมือนว่าจะดีต่อผู้คนมากกว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์[20]ปีที่มักอ้างถึงคือปี 1600 ไม่ชัดเจนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่ในสมัยนั้นอาจถือว่าเป็นเรื่องตลกก็ได้[21]