ใส่ตัวเลือก

บทความนี้ต้องการการอ้างอิงเพิ่มเติมเพื่อ การ ตรวจสอบโปรดช่วยปรับปรุงบทความนี้โดยเพิ่มการอ้างอิงจากแหล่งที่มาที่เชื่อถือได้เนื้อหาที่ไม่มีแหล่งที่มาอาจถูกโต้แย้งและลบออก ค้นหาแหล่งที่มา:  "Put option" – ข่าว  ·หนังสือพิมพ์  ·หนังสือ  ·นักวิชาการ  · JSTOR ( พฤศจิกายน 2015 ) ( เรียนรู้วิธีและเวลาในการลบข้อความนี้ )

ในทางการเงินออ ปชั่น ขายหรือพุตเป็น ตราสาร อนุพันธ์ในตลาดการเงินที่ให้ผู้ถือ (คือผู้ซื้อออปชั่น ขาย ) มีสิทธิ์ขายสินทรัพย์ (สินทรัพย์อ้างอิง ) ในราคาที่ระบุ ( ราคาใช้สิทธิ์ ) ภายใน (หรือในวันที่) วันที่ระบุ (วันหมดอายุหรือวันครบ กำหนด ) ให้กับผู้เขียน (คือผู้ขาย) ออปชั่นขาย การซื้อออปชั่นขายถูกตีความว่าเป็นความรู้สึก เชิงลบ เกี่ยวกับมูลค่าในอนาคตของหุ้นอ้างอิง[ 1 ^]คำว่า "พุต" มาจากข้อเท็จจริงที่ว่าเจ้าของมีสิทธิ์ "นำหุ้นหรือดัชนีออกมาขาย"

พุตออปชั่นอาจใช้ร่วมกับอนุพันธ์อื่นๆ เป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การลงทุนที่ซับซ้อนยิ่งขึ้น และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง อาจมีประโยชน์ในการป้องกันความเสี่ยงการถือออปชั่นพุตของยุโรปเทียบเท่ากับการถือออปชั่นซื้อ ที่เกี่ยวข้อง และขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้า ที่เหมาะสม ความเท่าเทียมกันนี้เรียกว่า " ความเท่าเทียมกันระหว่างพุตและคอล "

ออปชั่นขายมักใช้กันมากที่สุดในตลาดหุ้นเพื่อป้องกันการตกต่ำของราคาหุ้นต่ำกว่าราคาที่กำหนดไว้ หากราคาหุ้นลดลงต่ำกว่าราคาใช้สิทธิ์ ผู้ถือออปชั่นขายจะมีสิทธิ์ แต่ไม่มีภาระผูกพันที่จะขายสินทรัพย์ที่ราคาใช้สิทธิ์ ในขณะที่ผู้ขายออปชั่นขายจะมีภาระผูกพันที่จะซื้อสินทรัพย์ที่ราคาใช้สิทธิ์ หากเจ้าของใช้สิทธิ์ในการดำเนินการดังกล่าว (ผู้ถือออปชั่นจะใช้สิทธิ์ซื้อ ) ด้วยวิธีนี้ ผู้ซื้อออปชั่นขายจะได้รับอย่างน้อยราคาใช้สิทธิ์ที่ระบุไว้ แม้ว่าสินทรัพย์นั้นจะไม่มีค่าในปัจจุบันก็ตาม

หากราคาใช้สิทธิคือKและเมื่อถึงเวลาtมูลค่าของสินทรัพย์อ้างอิงคือS(t)ดังนั้นในออปชั่นอเมริกันผู้ซื้อสามารถใช้สิทธิขายเพื่อรับเงินK −S(t)ได้ตลอดเวลาจนถึงวันที่ครบกำหนดของออปชั่นT ออปชั่น ขายจะให้ผลตอบแทนเป็นบวกก็ต่อเมื่อราคาสินทรัพย์อ้างอิงลดลงต่ำกว่าราคาใช้สิทธิเมื่อออปชั่นถูกใช้สิทธิออปชั่นยุโรปสามารถใช้ได้เฉพาะในเวลาTเท่านั้น ไม่ใช่ในเวลาใดก็ได้จนถึงเวลาTและออปชั่นเบอร์มิวดาสามารถใช้ได้เฉพาะในวันที่ระบุในเงื่อนไขของสัญญาเท่านั้น หากไม่ใช้สิทธิซื้อเมื่อครบกำหนด ออปชั่นจะหมดอายุโดยไม่มีค่า (โดยปกติแล้ว ผู้ซื้อจะไม่ใช้สิทธิซื้อในวันที่อนุญาตหากราคาของสินทรัพย์อ้างอิงสูงกว่าK )

การใช้งานออปชั่นขายที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดคือการใช้เป็น ประกันประเภทหนึ่งในกลยุทธ์ออปชั่นขายแบบป้องกัน นักลงทุนจะซื้อออปชั่นขายจำนวนเพียงพอที่จะครอบคลุมการถือครองหุ้นอ้างอิงของตน ดังนั้นหากราคาของหุ้นอ้างอิงลดลงอย่างรวดเร็ว นักลงทุนก็ยังสามารถขายหุ้นดังกล่าวได้ในราคาใช้สิทธิ์ การใช้งานอีกประการหนึ่งคือการเก็งกำไรนักลงทุนสามารถขายหุ้นอ้างอิงโดยไม่ต้องซื้อขายหุ้นโดยตรง

เงื่อนไขการใช้สิทธิ์ขายออปชั่นแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับรูปแบบของออปชั่น ออปชั่นขายแบบยุโรปให้ผู้ถือใช้สิทธิ์ขายออปชั่นได้ในช่วงเวลาสั้นๆ ก่อนวันหมดอายุ ในขณะที่ออปชั่นขายแบบอเมริกันให้สิทธิใช้สิทธิ์ได้ตลอดเวลา ก่อนวันหมดอายุ

ออปชั่นขายที่ซื้อขายกันแพร่หลายที่สุดมักเป็นหุ้น/ตราสารทุน แต่ยังมีการซื้อขายในตราสารอื่นๆ อีกหลายชนิด เช่น อัตราดอกเบี้ย (ดูอัตราดอกเบี้ยขั้นต่ำ) หรือสินค้าโภคภัณฑ์

ผู้ซื้อออปชั่นพุตเชื่อว่าราคาของสินทรัพย์อ้างอิงจะลดลงเมื่อถึงวันใช้สิทธิหรือหวังที่จะปกป้องตำแหน่งซื้อในสินทรัพย์นั้น ข้อดีของการซื้อออปชั่นพุตเมื่อเทียบกับการขายชอร์ตสินทรัพย์ก็คือ ความเสี่ยงในการขาดทุนของเจ้าของออปชั่นจะจำกัดอยู่ที่เบี้ยประกันที่จ่ายไป ในขณะที่ความเสี่ยงในการขาดทุนของผู้ขายชอร์ตสินทรัพย์นั้นไม่มีขีดจำกัด (ราคาของออปชั่นอาจเพิ่มขึ้นอย่างมาก ในความเป็นจริง ในทางทฤษฎี มันสามารถเพิ่มขึ้นได้อย่างไม่มีสิ้นสุด และการเพิ่มขึ้นดังกล่าวคือการสูญเสียของผู้ขายชอร์ต) โอกาสที่จะได้รับกำไรของผู้ซื้อออปชั่นพุตจะจำกัดอยู่ที่ราคาใช้สิทธิ์ของออปชั่นลบด้วยราคาสปอตของสินทรัพย์อ้างอิงและเบี้ยประกัน/ค่าธรรมเนียมที่จ่ายไป

ผู้เขียนสัญญาขายเชื่อว่าราคาของหลักทรัพย์อ้างอิงจะเพิ่มขึ้น ไม่ใช่ลดลง ผู้เขียนสัญญาขายจึงขายสัญญาขายเพื่อรับเงินเบี้ยประกัน การสูญเสียที่อาจเกิดขึ้นทั้งหมดของผู้เขียนสัญญาขายจะถูกจำกัดอยู่ที่ราคาใช้สิทธิ์ของสัญญาขายลบด้วยราคาสปอตและเงินเบี้ยประกันที่ได้รับไปแล้ว สัญญาขายยังสามารถใช้เพื่อจำกัดความเสี่ยงของพอร์ตโฟลิโอของผู้เขียนสัญญาได้อีกด้วย และอาจเป็นส่วนหนึ่งของสเปรดออปชั่น

ผู้ซื้อ/เจ้าของสัญญาขายชอร์ตสินทรัพย์อ้างอิงของสัญญาขาย แต่ซื้อออปชั่นขายนั้นเอง กล่าวคือ ผู้ซื้อต้องการให้มูลค่าของออปชั่นขายเพิ่มขึ้นจากการลดลงของราคาของสินทรัพย์อ้างอิงต่ำกว่าราคาใช้สิทธิ์ ผู้เขียนสัญญาขาย (ผู้ขาย) สัญญาขายชอร์ตสินทรัพย์อ้างอิงและขายชอร์ตออปชั่นขายนั้นเอง กล่าวคือ ผู้ขายต้องการให้ออปชั่นไม่มีค่าเนื่องจากราคาของสินทรัพย์อ้างอิงเพิ่มขึ้นเหนือราคาใช้สิทธิ์ โดยทั่วไป ออปชั่นขายที่ซื้อมาจะเรียกว่าออ ปชั่น ขายยาวและออปชั่นขายที่ขายจะเรียกว่า ออปชั่น ขาย สั้น

ออปชั่นแบบเปล่าหรือที่เรียกว่าออปชั่นแบบไม่มีหลักประกันคือ ออปชั่นแบบขายที่ผู้เขียน (ผู้ขาย) ไม่มีสถานะในหุ้น อ้างอิง หรือตราสารอื่น ๆ กลยุทธ์นี้เหมาะที่สุดสำหรับนักลงทุนที่ต้องการสะสมสถานะในหุ้นอ้างอิง แต่ก็ต่อเมื่อราคานั้นต่ำเพียงพอเท่านั้น หากผู้ซื้อไม่ใช้สิทธิ์ออปชั่น ผู้เขียนก็จะเก็บส่วนต่างของออปชั่นเอาไว้ หากราคาตลาดของหุ้นอ้างอิงอยู่ต่ำกว่าราคาใช้สิทธิ์ ของออปชั่น เมื่อถึงวันหมดอายุ เจ้าของออปชั่น (ผู้ซื้อ) สามารถใช้สิทธิ์ออปชั่นขายได้ โดยบังคับให้ผู้เขียนซื้อหุ้นอ้างอิงที่ราคาใช้สิทธิ์ วิธีนี้จะทำให้ผู้ใช้สิทธิ์ (ผู้ซื้อ) สามารถทำกำไรจากส่วนต่างระหว่างราคาตลาดของหุ้นและราคาใช้สิทธิ์ของออปชั่นได้ แต่หากราคาตลาดของหุ้นอยู่เหนือราคาใช้สิทธิ์ของออปชั่นเมื่อสิ้นสุดวันหมดอายุ ออปชั่นก็จะหมดอายุลงโดยไม่มีค่าใดๆ และการสูญเสียของเจ้าของจะจำกัดอยู่ที่ส่วนต่างของค่าธรรมเนียมที่จ่ายไปสำหรับออปชั่นนั้น (กำไรของผู้เขียน)

ผู้ขายอาจสูญเสียเงินจำนวนมากจากการขายออปชั่นเปล่า หากราคาหุ้นตกจนเป็นศูนย์ (ล้มละลาย) การสูญเสียของเขาจะเท่ากับราคาใช้สิทธิ์ (ซึ่งเขาต้องซื้อหุ้นเพื่อครอบคลุมออปชั่น) ลบด้วยเบี้ยประกันที่ได้รับ โอกาสเพิ่มขึ้นที่อาจเกิดขึ้นคือเบี้ยประกันที่ได้รับเมื่อขายออปชั่น หากราคาหุ้นอยู่เหนือราคาใช้สิทธิ์เมื่อหมดอายุ ผู้ขายออปชั่นจะเก็บเบี้ยประกันไว้ และออปชั่นก็จะหมดอายุลงโดยไม่มีค่าใดๆ ในช่วงอายุการใช้งานของออปชั่น หากหุ้นเคลื่อนไหวต่ำลง เบี้ยประกันของออปชั่นอาจเพิ่มขึ้น (ขึ้นอยู่กับว่าหุ้นตกมากแค่ไหนและผ่านไปนานแค่ไหน) หากเป็นเช่นนั้น การปิดสถานะ (ซื้อคืนออปชั่นขายก่อนกำหนด) จะมีต้นทุนสูงขึ้น ส่งผลให้ขาดทุน หากราคาหุ้นลดลงอย่างสมบูรณ์ก่อนที่สถานะขายจะปิด ผู้เขียนออปชั่นขายอาจเผชิญกับการสูญเสียครั้งใหญ่ เพื่อปกป้องผู้ซื้อออปชั่นขายจากการผิดนัดชำระ ผู้เขียนออปชั่นขายจะต้องวางหลักประกันผู้ซื้อออปชั่นขายไม่จำเป็นต้องวางหลักประกัน เนื่องจากผู้ซื้อจะไม่ใช้สิทธิ์ออปชั่นหากออปชั่นมีผลตอบแทนติดลบ

ผู้ซื้อคิดว่าราคาหุ้นจะลดลง พวกเขายอมจ่ายเงินส่วนต่างซึ่งจะไม่มีวันได้คืน เว้นแต่จะขายหุ้นนั้นก่อนหมดอายุ ผู้ซื้อมีสิทธิที่จะขายหุ้นนั้นตามราคาใช้สิทธิ์

ผู้เขียนจะได้รับเบี้ยประกันจากผู้ซื้อ หากผู้ซื้อใช้สิทธิ์ซื้อ ผู้เขียนจะซื้อหุ้นที่ราคาใช้สิทธิ์ หากผู้ซื้อไม่ใช้สิทธิ์ซื้อ กำไรของผู้เขียนจะเป็นเบี้ยประกัน

• “เทรดเดอร์ A” (ผู้ซื้อขายแบบ Put)ซื้อสัญญาขายหุ้น XYZ Corp. จำนวน 100 หุ้นให้กับ “เทรดเดอร์ B” (ผู้เขียนสัญญา Put)ในราคาหุ้นละ 50 ดอลลาร์ ราคาปัจจุบันอยู่ที่หุ้นละ 50 ดอลลาร์ และเทรดเดอร์ A จ่ายเบี้ยประกันภัยหุ้นละ 5 ดอลลาร์ หากราคาหุ้น XYZ ตกลงมาเหลือหุ้นละ 40 ดอลลาร์ก่อนวันหมดอายุ เทรดเดอร์ A สามารถใช้สิทธิ์ขายหุ้นโดยซื้อหุ้น 100 หุ้นในราคา 4,000 ดอลลาร์จากตลาดหุ้น แล้วขายหุ้นเหล่านั้นให้กับเทรดเดอร์ B ในราคา 5,000 ดอลลาร์

กำไรรวมของเทรดเดอร์ A สามารถคำนวณได้ที่ 500 ดอลลาร์การขายหุ้น 100 หุ้นที่ราคาใช้สิทธิ์ 50 ดอลลาร์ให้กับเทรดเดอร์ B = 5,000 ดอลลาร์ ( P ) การซื้อหุ้น 100 หุ้นที่ราคา 40 ดอลลาร์ = 4,000 ดอลลาร์ ( Q ) เบี้ยประกันออปชั่นขายที่จ่ายให้กับเทรดเดอร์ B สำหรับการซื้อสัญญา 100 หุ้นที่ราคา 5 ดอลลาร์ต่อหุ้น ไม่รวมค่าคอมมิชชัน = 500 ดอลลาร์ ( R ) ดังนั้น

S = ( P − Q ) −R = ($5,000−$4,000)−$500 = $500

• อย่างไรก็ตาม หากราคาหุ้นไม่ลดลงต่ำกว่าราคาใช้สิทธิ์ (ในกรณีนี้คือ 50 ดอลลาร์) เทรดเดอร์ A จะไม่ใช้สิทธิ์ออปชั่น (เนื่องจากการขายหุ้นให้กับเทรดเดอร์ B ในราคา 50 ดอลลาร์ เทรดเดอร์ A จะต้องเสียเงินซื้อหุ้นนั้นมากกว่านั้น) ออปชั่นของเทรดเดอร์ A จะไม่มีค่า และเขาจะสูญเสียการลงทุนทั้งหมด ค่าธรรมเนียม (เบี้ยประกัน) สำหรับสัญญาออปชั่น 500 ดอลลาร์ (5 ดอลลาร์ต่อหุ้น 100 หุ้นต่อสัญญา) การสูญเสียทั้งหมดของเทรดเดอร์ A จะจำกัดอยู่ที่ต้นทุนเบี้ยประกันการขายบวกกับค่าคอมมิชชันการขายเพื่อซื้อหุ้นนั้น

ออปชั่นขายจะมีมูลค่าที่แท้จริงเมื่อตราสารอ้างอิงมีราคาตลาด ( S ) ต่ำกว่าราคาใช้สิทธิ์ ( K ) ของออปชั่น เมื่อใช้สิทธิ์ ออปชั่นขายจะถูกประเมินค่าที่ KS หาก "อยู่ในสถานะเงิน " มิฉะนั้น มูลค่าของออปชั่นจะเป็นศูนย์ ก่อนใช้สิทธิ์ ออปชั่นจะมีมูลค่าตามเวลานอกเหนือจากมูลค่าที่แท้จริง ปัจจัยต่อไปนี้จะลดมูลค่าตามเวลาของออปชั่นขาย: ระยะเวลาหมดอายุสั้นลงความผันผวนของตราสารอ้างอิงลดลง และอัตราดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นการกำหนดราคาออปชั่นเป็นปัญหาสำคัญของคณิตศาสตร์ทางการเงิน

• ตัวเลือกการโทร
• ใส่เปลือย
• ตัวเลือกที่ครอบคลุม
• มูลค่าเวลาตัวเลือก
• สิทธิในการซื้อก่อน
• ความสมดุลระหว่างการซื้อและการขาย
• สิทธิในการปฏิเสธครั้งแรก
• ดัชนี CBOE S&P 500 PutWrite (PUT)
• กรีนสแปนพุตหรือเรียกอีกอย่างว่า “เฟดพุต”
• ใส่แล้วแต่งงาน

• ตัวเลือกการผิดนัดชำระหนี้
• อัตราดอกเบี้ยสูงสุดและต่ำสุด
• ตัวเลือกในสัญญาซื้อขายล่วงหน้า
• ตัวเลือกที่แท้จริง

• แนวคิดเกี่ยวกับตัวเลือกพื้นฐาน: ใส่ตัวเลือกในYahoo! Finance