การจัดสรรทรัพยากร

ในเศรษฐศาสตร์การจัดสรรทรัพยากรคือการจัดสรรทรัพยากร ที่มีอยู่ให้ นำไปใช้ประโยชน์ต่างๆ ในบริบทของเศรษฐกิจโดยรวม ทรัพยากรสามารถจัดสรรได้หลายวิธีเช่นตลาดหรือการ วางแผน

ใน การ จัดการโครงการการจัดสรรทรัพยากรหรือการจัดการทรัพยากรคือการจัดกำหนดการกิจกรรมและทรัพยากรที่จำเป็นสำหรับกิจกรรมเหล่านั้น โดยคำนึงถึงทั้งความพร้อมของทรัพยากรและเวลาของโครงการ^[1]

ในเศรษฐศาสตร์สาขาการเงินสาธารณะเกี่ยวข้องกับสามสาขาหลัก ได้แก่การรักษาเสถียรภาพเศรษฐกิจมหภาคการกระจายรายได้และความมั่งคั่ง และการจัดสรรทรัพยากร การศึกษาด้านการจัดสรรทรัพยากรส่วนใหญ่จะมุ่งเน้นไปที่การค้นหาเงื่อนไขที่กลไกการจัดสรรทรัพยากรเฉพาะเจาะจงนำไปสู่ ผลลัพธ์ ที่มีประสิทธิภาพตามแนวคิดของพาเรโตซึ่งสถานการณ์ของพรรคการเมืองใดพรรคการเมืองหนึ่งไม่สามารถปรับปรุงได้โดยไม่กระทบต่อสถานการณ์ของพรรคการเมืองอื่น

ในการวางแผนเชิงกลยุทธ์การจัดสรรทรัพยากรเป็นแผนสำหรับการใช้ทรัพยากร ที่มีอยู่ เช่นทรัพยากรบุคคลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะใกล้ เพื่อบรรลุเป้าหมายในอนาคต เป็นกระบวนการจัดสรรทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดระหว่างโครงการหรือหน่วยธุรกิจต่างๆ มีแนวทางมากมายในการแก้ปัญหาการจัดสรรทรัพยากร เช่น การจัดสรรทรัพยากรโดยใช้แนวทางแบบแมนนวล แนวทางแบบอัลกอริทึม (ดูด้านล่าง) ^[2]หรือทั้งสองแบบผสมผสานกัน^[3]

อาจมีกลไกฉุกเฉิน เช่น การจัดลำดับความสำคัญของรายการที่ไม่รวมอยู่ในแผน โดยแสดงรายการที่จะต้องจัดสรรเงินทุนหากควรมีทรัพยากรเพิ่มเติม และการจัดลำดับความสำคัญของรายการบางรายการที่รวมอยู่ในแผน โดยแสดงรายการที่จะต้องเสียสละหากต้องลดเงินทุนทั้งหมดลง^[4]

การจัดสรรทรัพยากรอาจตัดสินใจได้ด้วยการใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่นำมาใช้กับโดเมนเฉพาะเพื่อแจกจ่ายทรัพยากรให้กับผู้สมัครโดยอัตโนมัติและแบบไดนามิก

สิ่งนี้มักเกิดขึ้นกับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้สำหรับการกำหนดเส้นทางและการสื่อสาร ตัวอย่างเช่น การจัดสรรช่องสัญญาณใน การสื่อสาร ไร้สายอาจได้รับการตัดสินใจโดยสถานีรับส่งสัญญาณฐานโดยใช้อัลกอริทึม ที่เหมาะสม ^[5]

ทรัพยากรประเภทหนึ่ง ซึ่งผู้สมัครเสนอราคาเพื่อให้ได้ทรัพยากรที่ดีที่สุดตามยอดคงเหลือของ "เงิน" ของตน เช่นเดียวกับรูปแบบธุรกิจการประมูลออนไลน์ (ดูทฤษฎีการประมูล ด้วย )

ในเอกสารหนึ่งเกี่ยวกับการจัดสรรเวลาCPU ^[6] มีการเปรียบเทียบอัลกอริทึมการประมูลกับการกำหนดตารางเวลาการแบ่งตามสัดส่วน

• ประสิทธิภาพการจัดสรร  – เมื่อการผลิตเกี่ยวข้องกับความต้องการของผู้บริโภคในระบบเศรษฐกิจ
• การแก้ปัญหาแบบรวมกลุ่ม  – แนวทางในการแก้ปัญหาหน้าที่แสดงคำอธิบายสั้น ๆ ของเป้าหมายการเปลี่ยนเส้นทาง
• การทุจริต
• การบริหารมูลค่าที่ได้รับ  – เทคนิคการจัดการโครงการ
• การแบ่งส่วนอย่างเป็นธรรม
• การจัดลำดับความสำคัญ  – การจัดลำดับความสำคัญของสิ่งต่างๆ
• การจัดการโครงการ  – การปฏิบัติในการเป็นผู้นำการทำงานของทีมเพื่อบรรลุเป้าหมายและเกณฑ์ในเวลาที่กำหนด
• การวางแผนโครงการ  – ด้านการจัดการโครงการซึ่งใช้ตารางเวลาในการวางแผนและรายงานความคืบหน้า
• การวางแผนทรัพยากร (แก้ความกำกวม)
• การกำหนดตารางเวลาแบบสุ่ม  – ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับคุณลักษณะแบบสุ่ม