ขบวนการชาตินิยมปฏิวัติ

บทความนี้มีปัญหาหลายประการโปรดช่วยปรับปรุงหรือพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้ในหน้าพูดคุย ( เรียนรู้วิธีและเวลาในการลบข้อความเหล่านี้ ) This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. Find sources: "Revolutionary Nationalist Movement" – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (May 2020) (Learn how and when to remove this message) This article needs to be updated. Please help update this article to reflect recent events or newly available information. (November 2019) (Learn how and when to remove this message)

ขบวนการชาตินิยมปฏิวัติ โมวิเมียนโต้ นาซิโอนาลิสต้า เรโวลูซิโอนาริโอ
หัวหน้าประเทศ	หลุยส์ เอดูอาร์โด้ ไซเลส
ผู้ก่อตั้ง	วิคตอร์ ปาซ เอสเทนโซโร[1] เอร์นัน ซิเลส ซูอา โซ คาร์ลอส มอนเตเนโกร วอลเตอร์ เกวารา โฮเซ่ กัวด รอส กิโรก้า[2]
ก่อตั้ง	7 มิถุนายน 2485 ; 82 ปีที่ผ่านมา[3] (1942-06-07)
ก่อนหน้าด้วย	พรรคสังคมนิยมอิสระ
สำนักงานใหญ่	Casa Rosada , Nicolás Acosta 574, ซานเปโดร, ลาปาซ
อุดมการณ์	ปัจจุบัน : เสรีนิยมอนุรักษ์นิยม สหพันธรัฐ อนุรักษ์นิยม[4] เสรีนิยม[5] ประวัติศาสตร์ : สังคมประชาธิปไตย ชาตินิยมฝ่ายซ้าย[6] ชาตินิยมเศรษฐกิจ[7] ประชานิยมฝ่ายซ้าย[8] รัฐนิยม ปฏิรูป ชาตินิยมปฏิวัติ
ตำแหน่งทางการเมือง	ปัจจุบัน : กลางขวาถึงปีกขวา ประวัติศาสตร์ : กลางซ้ายถึงปีกซ้าย
สังกัดประเทศ	ลิเบอร์ 21 [9] [10]
ความร่วมมือในทวีป	คอปปาล
สีสัน	สีชมพู
สภาผู้แทนราษฎร	0 / 130
วุฒิสภา	0 / 36
ธงปาร์ตี้
เว็บไซต์
www.mnr.org.bo [ ลิงค์เสีย ]
การเมืองของประเทศโบลิเวีย พรรคการเมือง การเลือกตั้ง

ขบวนการชาตินิยมปฏิวัติ ( สเปน : Movimiento Nacionalista Revolucionario ฟัง^ⓘ , MNR) ปัจจุบันเป็นพรรคการเมืองฝ่ายกลางขวาและอนุรักษ์นิยม ในโบลิเวีย ^{[11] [4]}เป็นพลังหลักเบื้องหลังการปฏิวัติแห่งชาติโบลิเวียตั้งแต่ปีพ.ศ. 2495 ถึง พ.ศ. 2507 มีอิทธิพลต่อประวัติศาสตร์ของประเทศเป็นอย่างมากตั้งแต่ปีพ.ศ. 2484

ขบวนการชาตินิยมปฏิวัติเริ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2484 โดยประธานาธิบดีในอนาคตวิกตอร์ ปาซ เอสเตนโซโรและเอร์นัน ซิเลส ซูอาโซ ในไม่ช้ามันก็ดึงดูดสมาชิกที่ฉลาดที่สุดบางคนของกลุ่มปัญญาชนชาวโบลิเวีย ผู้สนับสนุนที่โดดเด่นที่สุดของพรรค ได้แก่ Humberto Guzmán Fricke, Juan Lechín , Carlos Montenegro, Walter Guevara Arze , Javier del Granado , Augusto Céspedes , Lydia Gueiler , Guillermo Bedregal และGonzalo Sánchez de Lozadaซึ่งต่อมาหลายคนได้เป็นประธานาธิบดีของโบลิเวีย

ในช่วงที่ก่อตั้ง พรรคนี้เป็นพรรคฝ่ายซ้าย/ปฏิรูป คล้ายกับพรรคการเมืองละตินอเมริกาอื่นๆเช่นพรรคแรงงานบราซิลพรรคสังคมนิยมชิลีพรรคปลดปล่อยแห่งชาติในคอสตาริกา พรรค ปฏิวัติโดมินิกัน พรรคปฏิวัติกัวเตมาลาพรรคปฏิวัติสถาบันเม็กซิโกพันธมิตรปฏิวัตินิยมอเมริกาในเปรูและพรรคประชาธิปไตยในเวเนซุเอลาพรรค MNR ขึ้นสู่อำนาจครั้งแรกในปี 1943 ในฐานะผู้สนับสนุนระบอบทหารปฏิรูปของกวัลแบร์โต บิลยาร์โรเอล

ขบวนการปฏิวัติชาตินิยมนำการปฏิวัติชาตินิยมของโบลิเวีย ฝ่ายซ้าย ในปี 1952 และปกครองประเทศจนถึงปี 1964 เมื่อถูกโค่นล้มโดยการรัฐประหารของเรอเน บาร์เรียนโตสในช่วงที่ปาซ เอสเตนสโซโร ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี (1952–56 และ 1960–64) และเอร์นัน ซิเลส ซูอาโซ (1956–60) เป็นผู้นำระดับสูงในช่วงปฏิวัติ โดยสร้างการลงคะแนนเสียงให้ประชาชนทั่วไป แปรรูปเหมืองแร่ดีบุกให้เป็นของรัฐ และริเริ่มการปฏิรูปที่ดินอย่างกว้างขวาง ในช่วงเวลานี้ พรรคการเมืองชนชั้นนำเก่าๆ หลายพรรคที่เคยครอบงำการเมืองของโบลิเวียได้หายไปหรือเลือนหายไปจนไม่มีความสำคัญอีกต่อไป ทำให้ MNR กลายเป็นศูนย์กลางของสเปกตรัมทางการเมืองของโบลิเวีย

ไซเลสและปาซแตกแยกกันในช่วงทศวรรษ 1960 เนื่องจากความทะเยอทะยานของปาซและการควบคุมพรรคส่วนตัว พรรคที่เต็มไปด้วยบุคคลที่มีชื่อเสียงหลายคนเริ่มแตกแยกทางการเมืองและส่วนตัวตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษ 1950 โดยวอลเตอร์ เกวาราเป็นคนแรกที่ลาออก และฆวน เลชิน นักการเมืองชื่อดัง ถูกขับออกในปี 1964 ไซเลสก่อตั้งขบวนการชาตินิยมฝ่ายซ้ายปฏิวัติ (MNRI) และเลชินก่อตั้งพรรคปฏิวัติชาตินิยมฝ่ายซ้าย (PRIN)

การตกจากอำนาจยิ่งทำให้การทะเลาะเบาะแว้งภายในพรรคยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น เมื่อพรรคหลักของ MNR ให้การสนับสนุน Paz Estenssoro อย่างเต็มที่ ผู้นำคนเก่าได้ทำสิ่งที่ถือได้ว่าเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ในปี 1971 เมื่อเขาสนับสนุนการรัฐประหารของHugo Banzer Suárezเห็นได้ชัดว่าเขาเชื่อว่า Banzer จะปกครองได้เพียงหนึ่งหรือสองปีก่อนที่จะประกาศการเลือกตั้งที่ MNR แทบจะชนะแน่นอน หากเป็นเช่นนั้น เขาก็คิดผิดอย่างมหันต์ Banzer ขับไล่ Paz ออกไปในปี 1975 พรรคหลักสนับสนุน Paz ในช่วงลี้ภัย ขณะที่กลุ่มต่างๆ ยังคงสนับสนุน Banzer ต่อไป

การสนับสนุนเผด็จการ Banzer ของ Paz เป็นการเคลื่อนไหวที่ทำให้พรรคของเขาต้องเสียค่าใช้จ่ายมหาศาลในการเลือกตั้งในปีต่อๆ มา ในขณะที่ Paz ดูเหมือนจะเคลื่อนไหวไปทางขวาอย่างต่อเนื่อง Siles Zuazo ได้แยกตัวออกไปก่อตั้งขบวนการชาตินิยมปฏิวัติฝ่ายซ้าย (MNRI) ที่มีแนวความคิดฝ่ายซ้ายในปี 1971 อันที่จริง Siles เป็นนักการเมืองหลัง MNR ที่สามารถใช้ประโยชน์จากความชอบธรรมและความเคารพที่เหลืออยู่ที่ MNR มีอันเป็นผลมาจากการปฏิวัติในปี 1952 ได้ดีที่สุด Paz Estenssoro เป็นผู้นำ MNR ในการเลือกตั้งทั่วไปของโบลิเวียในปี 1978 , 1979และ1980โดยจบลงที่อันดับสาม สอง และสอง ตามลำดับ

ภายใต้การนำของซานเชซ เด โลซาดา พรรค MNR ชนะการเลือกตั้งในปี 1993และซานเชซได้รับการแต่งตั้งเป็นประธานาธิบดีโดยรัฐสภา เขายังคงดำเนินนโยบายของ NEP ต่อไป พรรคนี้ได้อันดับสองในการเลือกตั้งปี 1997โดยผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีฮวน คาร์ลอส ดูรัน (ในขณะนั้น รัฐธรรมนูญของโบลิเวียห้ามการเลือกตั้งประธานาธิบดีซ้ำโดยตรง) แพ้ให้กับบันเซอร์ อดีตเผด็จการ

ในการเลือกตั้งสภานิติบัญญัติปี 2002 MNR ร่วมกับFree Bolivia Movementได้รับคะแนนเสียงนิยม 26.9% และได้ที่นั่งในสภาผู้แทนราษฎร 36 จาก 130 ที่นั่ง และ 11 จาก 27 ที่นั่งในวุฒิสภา หลังจากการเลือกตั้งเหล่านี้ เนื่องจากไม่มีผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีคนใดได้รับเสียงข้างมาก พรรคคองเกรสจึงเลือกประธานาธิบดี และเลือกซานเชซ เด โลซาดาอีกครั้ง หลังจากการเลือกตั้งปี 2002 พรรคได้ปกครองร่วมกับRevolutionary Left Movement ในปี 2003 ซานเชซถูกบังคับให้ลาออก และ คาร์ลอส เมซาผู้สมัครอิสระคนต่อมาได้เข้ามาดำรงตำแหน่งแทน โดยหวังว่าจะส่งเสริมความสามัคคีในชาติท่ามกลางการประท้วงทั่วประเทศ ไม่นานเมซาก็ลาออกและกำหนดให้มีการเลือกตั้งประธานาธิบดีในเดือนธันวาคม 2548 ในการเลือกตั้งครั้งนี้ MNR ได้รับคะแนนเสียงนิยมเพียง 6.5% และได้รับชัยชนะ 7 จาก 130 ที่นั่งในสภาผู้แทนราษฎรและ 1 จาก 27 ที่นั่งในวุฒิสภาผู้สมัครในการเลือกตั้งประธานาธิบดีคือ Michiaki Nagatani ซึ่งผลงานที่ย่ำแย่ของเขาทำให้โชคชะตาของพรรคตกต่ำลงอย่างรวดเร็ว เนื่องจากฉากการเมืองของโบลิเวียเริ่มถูกครอบงำโดยEvo Morales

ในการเลือกตั้งปี 2009 พรรค MNR เป็นส่วนหนึ่งของแผนพัฒนาประเทศโบลิเวีย-การบรรจบกันของชาติอนาคตของพรรคไม่แน่นอน เนื่องจากไม่มีตัวแทนในรัฐสภาอีกต่อไป และรัฐบาลชุดสุดท้ายของพรรคก็มัวหมองด้วยข้อกล่าวหาที่ร้ายแรงเกี่ยวกับการทุจริต การบริหารจัดการเศรษฐกิจที่ผิดพลาด และการปราบปรามผู้ประท้วงด้วยอาวุธ

ขบวนการชาตินิยมปฏิวัติในปัจจุบันนำโดย หลุยส์ เอดูอาร์โด ไซเลส

การเลือกตั้ง	ผู้สมัครพรรค	โหวต	-	ผลลัพธ์
1947	วิกเตอร์ ปาซ เอสเตนสโซโร	5,194	5.56%	สูญหาย N
1951		54,129	42.9%	ยกเลิก N
1956	เอร์นัน ซิเลส ซูอาโซ	787,792	84.4%	ได้รับการเลือกตั้ง Y
1960	วิกเตอร์ ปาซ เอสเตนสโซโร	735,619	76.1%	ได้รับการเลือกตั้ง Y
1964		1,114,717	97.9%	ได้รับการเลือกตั้ง Y
1966	วิกเตอร์ อันดราเด	88,099	8.7%	สูญหาย N
1978	วิกเตอร์ ปาซ เอสเตนสโซโร	213,622	11.0%	สูญหาย N
1979		527,184	35.9%	สูญหาย N
1980		263,706	20.2%	สูญหาย N
1985		456,704	30.4%	ได้รับการเลือกตั้ง Y
1989	กอนซาโล ซานเชซ เด โลซาดา	363,113	25.6%	สูญหาย N
1993		585,837	35.6%	ได้รับการเลือกตั้ง Y
1997	ฮวน คาร์ลอส ดูรัน	396,235	18.2%	สูญหาย N
2002	กอนซาโล ซานเชซ เด โลซาดา	624,126	22.5%	ได้รับการเลือกตั้ง Y
2005	มิชิอากิ นากาทานิ โมริชิตะ	185,859	6.5%	สูญหาย N
2009	สนับสนุนวิลล่าของมานเฟรด เรเยส	1,212,795	26.5%	สูญหาย N
2014	สนับสนุนซามูเอล โดเรีย เมดิน่า	1,253,288	24.2%	สูญหาย N
2019	เวอร์จิเนียโน เลมา	42,334	0.7%	สูญหาย N

^{[ ต้องมีการอัปเดต ]}

การเลือกตั้ง	โหวต	-	ที่นั่งห้อง	-	ตำแหน่ง	ที่นั่งในวุฒิสภา	-	ตำแหน่ง
1942			5 / 110	5	อันดับที่ 7	0 / 27
1944			56 / 137	51	อันดับที่ 1	0 / 27
1947			4 / 111	52	อันดับที่ 4	1 / 27	1	อันดับที่ 4
1949			9 / 111	5	อันดับที่ 3	1 / 27		อันดับที่ 5
1956	787,792	84.4%	61 / 68	52	อันดับที่ 1	18 / 18	17	อันดับที่ 1
1960	735,619	76.1%	51 / 68	10	อันดับที่ 1	18 / 18		อันดับที่ 1
1962	886,572	84.7%	64 / 72	13	อันดับที่ 1	27 / 27	16	อันดับที่ 1
1964	1,114,717	97.9%	57 / 73	7	อันดับที่ 1	22 / 27	5	อันดับที่ 1
1966	88,099	8.7%	0 / 120	57	อันดับที่ 3	0 / 27	22	อันดับที่ 3
1979	527,184	35.9%	48 / 117	48	อันดับที่ 1	16 / 27	16	อันดับที่ 1
1980	263,706	20.2%	34 / 130	14	ที่ 2	10 / 27	6	ที่ 2
1985	456,704	30.4%	43 / 130	9	อันดับที่ 1	16 / 27	6	อันดับที่ 1
1989	363,113	25.6%	40 / 130	3	อันดับที่ 1	9 / 27	7	อันดับที่ 1
1993	585,837	35.6%	52 / 130	12	อันดับที่ 1	17 / 27	8	อันดับที่ 1
1997	396,235	18.2%	26 / 130	26	ที่ 2	5 / 27	12	ที่ 2
2002	624,126	22.5%	36 / 130	10	อันดับที่ 1	27 / 11	6	อันดับที่ 1
2005	185,859	6.47%	7 / 130	29	อันดับที่ 4	1 / 27	10	อันดับที่ 4

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ