ภาษาเตอร์กิกไซบีเรีย
| ไซบีเรียเติร์ก | |
|---|---|
| ภาษาเติร์กตะวันออกเฉียงเหนือ | |
การกระจายทางภูมิศาสตร์ | ไซบีเรีย |
| การจำแนกประเภททางภาษาศาสตร์ | เติร์ก
|
ฟอร์มช่วงต้น | |
| การแบ่งย่อย |
|
| รหัสภาษา | |
| กลอตโตล็อก | nort2688 (ทิศเหนือ)เซาท์2693 (ใต้) west2402 (ยุกร์ตะวันตก) |
 ยาคุต ดอลกัน กางเกงคาคา ชูลิม ชอร์ อัลไต ทูวาน ทอฟา ว. ยูเกอร์ | |
ภาษาเตอร์กไซบีเรียหรือภาษาเตอร์กทั่วไปทางตะวันออกเฉียงเหนือเป็นสาขาย่อยของตระกูลภาษาเตอร์ก ตารางต่อไปนี้ใช้รูปแบบการจำแนกประเภทที่เสนอโดย Lars Johanson (1998) [1]ภาษาในสาขานี้รวมกันมีผู้พูดภาษาพื้นเมืองและภาษาที่สองประมาณ 670,000 คน โดยสมาชิกที่พูดกันมากที่สุดคือYakut ( ประมาณ 450,000 คน) Tuvan ( ประมาณ 130,000 คน) Altai เหนือ ( ประมาณ 57,000 คน) และKhakas ( ประมาณ 29,000 คน) แม้จะมีชื่อภาษาอังกฤษตามปกติ แต่ภาษาเตอร์กหลักสองภาษาที่พูดในไซบีเรียได้แก่ภาษาตาตาร์ไซบีเรียและอัลไตใต้ไม่ได้จัดอยู่ในกลุ่มภาษาเตอร์กไซบีเรีย แต่เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มภาษาคิปชักภาษาเหล่านี้หลายภาษามีพื้นฐานมา จากภาษา เยนิเซียน[2] [ ตามใคร? ]
การจำแนกประเภท
| โปรโตเติร์ก | ภาษาเตอร์กิกทั่วไป | ภาษาเตอร์กิกทั่วไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ (ไซบีเรีย) | ไซบีเรียตอนเหนือ | ||
| ไซบีเรียตอนใต้ | ซายัน เติร์ก |
| |||
| เยนิเซย์ เติร์ก |
| ||||
| ชูลิม เติร์ก |
| ||||
| ภาษาเตอร์กิกโบราณ | |||||
Alexander Vovin (2017) ตั้งข้อสังเกตว่าภาษา Tofaและภาษาเตอร์กิกไซบีเรียอื่นๆ โดยเฉพาะภาษาเตอร์กิก Sayan มีคำยืมจากภาษา Yeniseian [12]
อ้างอิง
- ^ Lars Johanson (1998) "The History of Turkic". ใน Lars Johanson & Éva Ágnes Csató (บรรณาธิการ) The Turkic Languages . ลอนดอน, นิวยอร์ก: Routledge, 81–125. การจำแนกประเภทของภาษาเตอร์กิกที่ Turkiclanguages.com
- ^ Vajda, Edward J. (2001). ประชาชนและภาษา Yeniseian: ประวัติศาสตร์การศึกษาภาษา Yeniseian พร้อมบรรณานุกรมพร้อมคำอธิบายประกอบและคู่มือแหล่งที่มา ริชมอนด์: Curzon ISBN 978-0-7007-1290-8-
- ^ Rassadin, VI "The Soyot Language". Endangered Languages of Indigenous Peoples of Siberia . UNESCO . สืบค้นเมื่อ2021-07-18 .
- ^ "กุมันดิน". โครงการ ELP Endangered Languages . สืบค้นเมื่อ2021-07-15 .
- ^ Bitkeeva, AN "ภาษาคูมันดิน" ภาษาที่ใกล้สูญพันธุ์ของชนพื้นเมืองไซบีเรีย . UNESCO . สืบค้นเมื่อ2021-07-16 .
- ^ "อัลไตเหนือ". โครงการ ELP Endangered Languages . สืบค้นเมื่อ2021-07-16 .
- ^ เบี่ยงเบนไป อาจมีต้นกำเนิดจากไซบีเรียตอนใต้ (Johanson 1998)
- ^ โคเอเน่ 2009, หน้า 75
- ^ โคเอเน่ 2009, หน้า 75
- ^ สารานุกรมภาษาโลกฉบับย่อ ผู้ร่วมให้ข้อมูล: Keith Brown, Sarah Ogilvie (ฉบับแก้ไข). Elsevier. 2010. หน้า 1109. ISBN 978-0080877754. ดึงข้อมูลเมื่อ24 เมษายน 2557 .
{{cite book}}: CS1 maint: อื่นๆ ( ลิงค์ ) - ↑ โยแฮนสัน, ลาร์ส, เอ็ด. (1998). การประชุมไมนซ์: การดำเนินการของการประชุมนานาชาติครั้งที่เจ็ดเกี่ยวกับภาษาศาสตร์ตุรกี 3-6 สิงหาคม 2537 ซีรี่ส์ Turcologica ผู้เขียน: เอวา อังเนส ซีซาโต ออตโต ฮาร์ราสโซวิทซ์ แวร์ลัก พี 28. ไอเอสบีเอ็น 3447038640. ดึงข้อมูลเมื่อ24 เมษายน 2557 .
- ↑ โววิน, อเล็กซานเดอร์. 2560. “นิรุกติศาสตร์ Tofalar บางประการ” ในบทความในประวัติศาสตร์ภาษาและภาษาศาสตร์: อุทิศให้กับ Marek Stachowski เนื่องในโอกาสวันเกิดปีที่ 60 ของเขาคราคูฟ: Księgarnia Akademicka.