โซยุซ ทีเอ็ม-13

โซยุซ ทีเอ็ม-13

รหัส COSPAR	1991-069ก
ข้อสอบ SATCAT ฉบับที่	21735
ระยะเวลาภารกิจ	175 วัน 2 ชั่วโมง 51 นาที 44 วินาที
วงโคจรเสร็จสิ้น	~2,730
คุณสมบัติของยานอวกาศ
ยานอวกาศ	โซยุซ 7เค-เอสทีเอ็ม หมายเลข 63
ประเภทยานอวกาศ	โซยุซ-ทีเอ็ม
ผู้ผลิต	เอ็นพีโอ เอเนอร์เจีย
มวลเปิดตัว	7,150 กิโลกรัม (15,760 ปอนด์)
ลูกทีม
ขนาดลูกเรือ	3
สมาชิก	อเล็กซานเดอร์ โวลคอฟ
การเปิดตัว	ต็อกตาร์ โอบาคิรอ ฟ ฟรานซ์ วีห์บ็อค
การลงจอด	เซอร์เกย์ ครีคาเลฟ เคลาส์-ดีทริช เฟลด
สัญญาณเรียกขาน	ดอนบาส ( Donbass )
การเริ่มต้นภารกิจ
วันที่เปิดตัว	2 ตุลาคม 2534 05:59:38  UTC ( 1991-10-02UTC05:59:38Z )
จรวด	โซยุซ-ยู2
เว็บไซต์เปิดตัว	ฐานทัพอากาศไบโคนูร์
สิ้นสุดภารกิจ
วันที่ลงจอด	25 มีนาคม 2535 08:51:22  UTC ( 25/03/1992 เวลา 08:51:23 น. )
จุดลงจอด	ใกล้ดเจซคาซกัน
พารามิเตอร์วงโคจร
ระบบอ้างอิง	ศูนย์กลางโลก
ระบอบการปกครอง	โลกต่ำ
ระดับความสูงใกล้จุด ...	195 กิโลเมตร (121 ไมล์)
ระดับความสูงสูงสุด	232 กิโลเมตร (144 ไมล์)
ความเอียง	51.7 องศา
ระยะเวลา	92.4 นาที
การเชื่อมต่อกับเมียร์
วันที่จอดเทียบ	4 ตุลาคม 2534 07:38:42 UTC
วันที่ถอดออก	25 มีนาคม 2535 05:29:03 UTC
โครงการโซยุซ (ภารกิจที่มีลูกเรือ)

Soyuz TM-13เป็นการสำรวจครั้งที่ 13 ไปยังสถานีอวกาศMir ^[1]เปิดตัวจากสหภาพโซเวียตในเดือนตุลาคม 1991 และกินเวลานานถึงเดือนมีนาคม 1992 ภารกิจนี้มีนักบินอวกาศจากออสเตรียและสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตคาซัค (Kazakh SSR) ซึ่งหลังได้กลายเป็นรัฐอิสระในระหว่างภารกิจเนื่องจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียตในเดือนธันวาคม 1991 พิธีเปิดตัวที่Baikonur CosmodromeในBaikonur , Kazakh SSR มีนายกรัฐมนตรีโซเวียต Ivan Silaev , ประธานาธิบดี Kazakh SSR Nursultan Nazarbayevและนายกรัฐมนตรีออสเตรีย Franz Vranitzky เข้าร่วม ก่อนการเปิดตัวเป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดี Nazarbayev ได้รับรายงานการเปิดตัวจากนักบินอวกาศ Tokhtar Aubakirov ในภาษาคาซัค^[2]

ตำแหน่ง	ลูกเรือปล่อย	ลูกเรือที่ลงจอด
ผู้บังคับบัญชา	- Alexander Volkov เที่ยวบินอวกาศครั้งที่สามและครั้งสุดท้าย
นักวิจัยนักบินอวกาศ/วิศวกรการบิน	- โทคตาร์ โอบาคิรอ ฟ บินอวกาศคนเดียว	- เซอร์เกย์ ครีคาเลฟ เที่ยวบินอวกาศครั้งที่ 2
วิจัยนักบินอวกาศ	ฟรานซ์ วีห์บ็อ ค เที่ยวบินอวกาศเพียงแห่งเดียว	Klaus-Dietrich Flade เป็นเพียงการบินอวกาศเท่านั้น

ยานโซยุซ-ทีเอ็ม 13 บรรทุกผู้บังคับบัญชา อเล็กซานเดอร์ โวลคอฟ พร้อมด้วยฟรานซ์ วิเอห์บ็อค นักบินอวกาศชาวออสเตรีย และโทคตาร์ ออบาคิรอฟ นักบินอวกาศโซเวียต-คาซัค การบินครั้งนี้ถือเป็นเรื่องแปลกหากไม่มีวิศวกรการบินร่วมด้วย อเล็กซานเดอร์ โวลคอฟ นักบินอวกาศชาวรัสเซียผู้มากประสบการณ์เป็นผู้บังคับบัญชา ออสเตรียจ่ายเงิน 7 ล้านเหรียญสหรัฐเพื่อนำยานวิเอห์บ็อคบินไปยังเมืองเมียร์ และนักบินอวกาศชาวคาซัคก็บินไปส่วนหนึ่งเพื่อพยายามสนับสนุนให้สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตคาซัคอนุญาตให้ปล่อยยานอวกาศจาก ฐาน ปล่อยอวกาศ ไบโคนูร์ต่อไป นักบินอวกาศและนักวิจัยถ่ายภาพประเทศของตนจากวงโคจร และทำการทดลองเกี่ยวกับวัสดุและการแพทย์ตามปกติอาร์ทเซบาร์สกีและวิเอห์บ็อคเดินทางกลับโลก ด้วย ยานโซยุซ ทีเอ็ม-12โดยโวลคอฟยังอยู่บนยานเมียร์เพื่อปฏิบัติภารกิจต่อ

ยานโซยุซใช้เวลารวม 175 วันในการเชื่อมต่อกับสถานีอวกาศ เมียร์

ยานโซยุซเดินทางกลับจากเมืองเมียร์พร้อมกับนายเคลาส์-ดีทริช แฟลเด นายคริคาเลฟ และนายโวลคอฟ ชาวเยอรมัน ซึ่งบางคนขนานนามพวกเขาว่าเป็น "พลเมืองคนสุดท้ายของสหภาพโซเวียต" เนื่องจากพวกเขาได้ปล่อยตัวจากสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตคาซัคภายในสหภาพโซเวียตและลงจอดในบริเวณที่ต่อมาได้กลายเป็นสาธารณรัฐคาซัคสถาน ที่เป็น เอกราช

Out of the Presentภาพยนตร์สารคดีปี 1995 ที่เน้นไปที่การเดินทางของ นักบินอวกาศ Soyuz TM-12 เซอร์เกย์ ครีคาเลฟ บนยานเมียร์ โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับการมาถึงของ Soyuz TM-13

• ไทม์ไลน์ของนักบินอวกาศจำแนกตามสัญชาติ
• รายชื่อนักบินอวกาศตามชื่อ
• ออสโตรเมียร์-91  [pt]

 บทความนี้ผสมผสานสื่อสาธารณสมบัติจากเว็บไซต์หรือเอกสารขององค์การบริหารการบินและอวกาศแห่งชาติ

• ไซต์ของฟรานซ์ วีห์บ็อค
• โครงการ AUSTROMIR 91
• ชีวประวัติของ Franz Viehböck จาก Spacefacts
• ข้อตกลงอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับเที่ยวบิน