พระสูตรปิฏก

พระสูตรปิฏก
พระสูตรปิฏก
พิมพ์	ข้อความตามหลักเกณฑ์
คอลเลกชันผู้ปกครอง	พระไตรปิฎก
ประกอบด้วย	ทีฆนิกาย , มัชฌิมานิกาย , สังยุตตะนิกาย , อังคุตตรนิกาย , คุดทกนิกาย
	วรรณคดีบาลี

การแบ่งหมวดพระไตรปิฎกบาลีในพระพุทธศาสนาเถรวาท

พระสูตรปิฏก (เรียกอีกอย่างว่าพระสูตรปิฏกหรือสุตตันตปิฏก ; อังกฤษ: ตะกร้าแห่งพระธรรมเทศนา ) เป็นพระไตรปิฏกภาคที่สองจากสามภาคของพระไตรปิฏกบาลีซึ่ง เป็นคัมภีร์ ที่รวบรวม พระธรรมของพระพุทธ ศาสนา เถรวาทได้อย่างครบถ้วน ส่วนอีกสองภาคของพระไตรปิฏก ได้แก่ พระวินัยปิฏก ( ตะกร้าแห่งพระธรรมวินัย ) และพระอภิธรรมปิฏก ( ตะกร้าแห่งหลักคำสอนขั้นสูง ) พระสูตรปิฏกประกอบด้วย พระสูตร (คำสอน) มากกว่า 10,000 บท ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นของพระพุทธเจ้าหรือพระสหายใกล้ชิดของพระองค์^[1]

ต้นกำเนิด

พระคัมภีร์ ที่ต่อมากลายมาเป็นพระสูตรปิฏกนั้นได้รับการอ่านด้วยวาจาเป็นครั้งแรกโดยพระอานันท ญาติของพระพุทธเจ้า ในสังคายนาพระพุทธศาสนาครั้งแรกซึ่งจัดขึ้นไม่นานหลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพาน สังคายนาครั้งแรกยังได้กำหนดกฎเกณฑ์ ( วินัย ) ที่ควบคุมชีวิตของภิกษุและภิกษุณีภายในชุมชนสงฆ์อีกด้วย ประเพณีถือว่ามีการเพิ่มเนื้อหาลงในพระสูตรเพียงเล็กน้อยหลังจากนั้น นักวิชาการมีความคลางแคลงใจมากขึ้น แต่มีระดับความคลางแคลงใจ ที่แตก ต่าง กัน ริชาร์ด กอมบรีชคิดว่านิกายสี่นิกายแรกส่วนใหญ่ (ดูด้านล่าง) ย้อนกลับไปถึงพระพุทธเจ้าในเนื้อหาแต่ไม่ใช่ในรูปแบบ^[2]ศาสตราจารย์ฮิรากาวะ อากิระผู้ล่วงลับกล่าวว่าสังคายนาครั้งแรกรวบรวมเฉพาะข้อความร้อยแก้วหรือบทกวีสั้นๆ ที่แสดงถึงหลักคำสอนที่สำคัญ และได้มีการขยายเป็นสูตรที่สมบูรณ์ในศตวรรษต่อมา^[3]

เนื้อหา

มีนิกายสูตร ๕ ประการ คือ

ทิฆะนิกาย ( ทิฆะนิกาย ) วาทกรรม "ยาว"
มัชฌิมนิกาย พระธรรมเทศนาแบบปานกลาง
สังยุตนิกาย ( สังยุต -) พระธรรมเทศนาที่มีความเชื่อมโยงกัน
อังคุตตรนิกาย ( อังคุตตร- ) พระธรรมเทศนาเรื่อง "ตัวเลข"
ขุทกะนิกาย “ของสะสมรอง”

ทีฆนิกาย

ซึ่งรวมถึงพระธรรมเทศนาเรื่องสติปัฏฐาน ผลของการปฏิบัติธรรมและวันสุดท้ายของพระพุทธเจ้าในนิกายนี้มีพระสูตรยาว 34 บท

มัชฌิมนิกาย

ซึ่งรวมถึงการแสดงกรรมแบบสั้น สติปัฏฐาน 2 และสติปัฏฐาน3 มีสูตรความยาวปานกลาง 152 สูตรในนิกายนี้

สมยุตนิกาย

ตามการคำนวณแล้ว มีสูตรในนิกายนี้ ๒,๘๘๙ สูตร แต่ตามคำอธิบายมี ๗,๗๖๒ สูตรที่สั้นกว่า

อังคุตรนิกาย

คำสอนเหล่านี้ถูกจัดเรียงเป็นตัวเลข ตามการคำนวณของอรรถกถา ซึ่งรวมถึงสูตรสั้น 9,565 สูตรที่จัดกลุ่มตามตัวเลขตั้งแต่ 1 ถึง 11 ตามที่Keown กล่าวไว้ ว่า "มีข้อแตกต่างอย่างมากระหว่างฉบับภาษาบาลีและฉบับ Sarvāstivādin โดยมีสูตรมากกว่าสองในสามอยู่ในฉบับหนึ่งแต่ไม่พบในฉบับอื่น ซึ่งแสดงให้เห็นว่าส่วนนี้ของพระสูตรพิฏกจำนวนมากไม่ได้ถูกรวบรวมขึ้นจนกระทั่งเมื่อไม่นานนี้" ^[4]

ขุททกะนิกาย

หนังสือเล่มนี้เป็นการผสมผสานระหว่างพระธรรมเทศนา คำสอน และบทกวีที่เชื่อกันว่าเป็นของพระพุทธเจ้าและพระอัครสาวก เนื้อหาในเล่มจะแตกต่างกันบ้างในแต่ละฉบับ ฉบับภาษาไทยมีเล่มที่ 1-15 ฉบับภาษาสิงหล เล่มที่ 1-17 และฉบับภาษาพม่า เล่มที่ 1-18

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับรุ่นเหล่านี้ โปรดดูพระคาถาภาษาบาลี

การแปล

สี่นิกายแรกและมากกว่าครึ่งหนึ่งของนิกายที่ห้าได้รับการแปลโดยสมาคมตำราบาลี [1]
สี่เล่มแรกยังได้รับการแปลเป็นหนังสือชุดคำสอนของพระพุทธเจ้าโดยสำนักพิมพ์ Wisdom Publications อีกด้วย
นิกายสี่แรก รวมถึงหนังสือหกเล่มจากขุททกนิกาย ได้รับการแปลจากภาษาบาลีโดยฐานิสสโร ภิกขุและเผยแพร่ภายใต้ใบอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์ และมีจำหน่ายที่ dhammatalks.org

การคัดเลือก (รวมถึงเนื้อหาจากนิกายอย่างน้อยสองนิกาย):

พระสูตรของพุทธศาสนา ed & tr โดย Rhys Davids , Sacred Books of the East , เล่มที่ XI, Clarendon/Oxford, 1881; พิมพ์ซ้ำโดย Motilal Banarsidass, Delhi (& ?Dover, New York)
พระพุทธดำรัส , ed & tr Nyanatiloka, 1935
บทกวีพุทธศาสนายุคแรกเรียบเรียงโดย IB Horner, Ananda Semage, โคลัมโบ, 1963
หนังสือแห่งการปกป้อง , tr Piyadassi, สมาคมสิ่งพิมพ์ทางพุทธศาสนา, แคนดี้, ศรีลังกา, 1981; การแปลของปริตร
ในพระพุทธพจน์ , ed & tr Bodhi, Wisdom Pubns, 2005
พระธรรมเทศนาในพระพุทธศาสนายุคแรก , ed & tr John J. Holder, 2006
คำพูดของพระพุทธเจ้า , ed & tr Rupert Gethin, Oxford University Press, 2008
คำสอนพื้นฐานของพระพุทธเจ้า , ed & tr Glenn Wallis, New York: Random House, 2007

ดูเพิ่มเติม

หมายเหตุ

^ Dahiya, Poonam Dalal (2017). หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ ANCIENT AND MEDIEVAL INDIA. McGraw-Hill Education. หน้า 165. ISBN 978-93-5260-673-3-
^ พุทธศาสนานิกายเถรวาท , ฉบับที่ 2, Routledge, ลอนดอน, 2006, หน้า 20f
^ Hirakawa, ประวัติศาสตร์ของพุทธศาสนาในอินเดีย , เล่มที่ 1, 1974, แปลเป็นภาษาอังกฤษ สำนักพิมพ์ University of Hawai'i, หน้า 69f
^ พจนานุกรมพุทธศาสนา โดย Damien Keown, สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด: 2004

ลิงค์ภายนอก

SuttaCentral แปล สาธารณสมบัติในหลายภาษาจากพระไตรปิฎก ภาษาบาลี ตลอดจนคอลเลกชันอื่นๆ โดยมุ่งเน้นที่พระคัมภีร์พุทธศาสนายุคแรก
การเข้าถึงการแปลพระสูตรบาลีเชิงอรรถ
พระสูตรปิฎกมีอายุเท่าไร? - อเล็กซานเดอร์ วินน์, วิทยาลัยเซนต์จอห์น, มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด, 2003

[1] Dahiya, Poonam Dalal (2017). หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ ANCIENT AND MEDIEVAL INDIA. McGraw-Hill Education. หน้า 165. ISBN 978-93-5260-673-3-

[2] พุทธศาสนานิกายเถรวาท , ฉบับที่ 2, Routledge, ลอนดอน, 2006, หน้า 20f

[3] Hirakawa, ประวัติศาสตร์ของพุทธศาสนาในอินเดีย , เล่มที่ 1, 1974, แปลเป็นภาษาอังกฤษ สำนักพิมพ์ University of Hawai'i, หน้า 69f

[4] พจนานุกรมพุทธศาสนา โดย Damien Keown, สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด: 2004