เทียเรต
This article needs additional citations for verification. (November 2007) |
เทียเรต ติเอร์ต | |
|---|---|
 | |
ที่ตั้งของเทียเรตในประเทศแอลจีเรีย | |
| พิกัดภูมิศาสตร์: 35°22′N 1°19′E / 35.367°N 1.317°E / 35.367; 1.317 | |
| ประเทศ |  ประเทศแอลจีเรีย |
| จังหวัด | จังหวัดเทียเรต |
| เขต | เขตเทียเรต |
| ก่อตั้ง | 778 |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 111.45 ตร.กม. ( 43.03 ตร.ไมล์) |
| ระดับความสูง | 978 ม. (3,209 ฟุต) |
| ประชากร (สำมะโนประชากร พ.ศ. 2551) | |
| • ทั้งหมด | 178,915 |
| • ความหนาแน่น | 1,600/ตร.กม. ( 4,200/ตร.ไมล์) |
| เขตเวลา | เวลามาตรฐานสากล ( UTC+1 ) |
| รหัสไปรษณีย์ | 14000 |
| ภูมิอากาศ | ซีเอสเอ |
เทียเรต ( อาหรับ : تيارت ) หรือตาเฮิร์ต ( อาหรับ : تاهرت ) เป็นเมืองใหญ่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ของ แอลจีเรียซึ่งเป็นที่มาของชื่อภูมิภาคเกษตรกรรมที่กว้างใหญ่ของจังหวัดเทียเรตทั้งเมืองและภูมิภาคนี้ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองหลวงแอลเจียร์ในภูมิภาคตะวันตกของHautes PlainesในTell Atlasและห่างจากชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียนประมาณ 150 กม. (93 ไมล์) โดยมีสนาม บิน Abdelhafid Boussouf Bou Chekif ให้บริการ
นิรุกติศาสตร์
ชื่อนี้หมายถึง "สิงโตตัวเมีย" ในภาษาเบอร์เบอร์ ซึ่งหมายถึงสิงโตบาร์บารีที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคนี้ชื่อสถานที่ในมาเกรเบีย เช่นโอราน ( วาฮราน ) ซึ่งหมายถึง "สิงโต" และซูคอาฮราสซึ่งหมายถึง "ตลาดสิงโต" ต่างก็มีที่มาทางนิรุกติศาสตร์เดียวกัน[ ต้องการอ้างอิง ]
ประชากร
เมืองนี้มีประชากร 178,915 คนในปี พ.ศ. 2551 [1]เมืองนี้ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 20,086.62 ตาราง กิโลเมตร
โครงสร้างพื้นฐานและอุตสาหกรรม
การศึกษาวิจัยในปี 1992 โดยมหาวิทยาลัย Nice Sophia Antipolisได้รายงานว่ามีพื้นที่จำนวนมากปนเปื้อนด้วยมลพิษทางอุตสาหกรรม และมีผู้บุกรุกที่อยู่อาศัยเพิ่มมากขึ้นในบริเวณรอบนอก
ภูมิภาคนี้ส่วนใหญ่เน้นการเกษตร มีสนามบินขนาดใหญ่พร้อมหอคอยและสถานีปลายทางที่Abdelhafid Boussouf
สถาบันการศึกษาแห่งชาติเทียเรตมีหนังสือ 25,000 เล่มในห้องสมุด[2]
การเมือง
จังหวัดนี้ประสบกับการสังหารหมู่ ( การสังหารหมู่ครั้งใหญ่ที่สุดคือการสังหารหมู่ที่ซิดเอลอันตรีในปี 1997) การสังหารหมู่ และการวางระเบิดในช่วงสงครามกลางเมืองแอลจีเรียแม้ว่าจะน้อยกว่าในพื้นที่ใกล้กับแอลเจียร์ก็ตาม สถาบันแอฟริการายงานในเอกสารประกอบเมื่อเดือนพฤษภาคม 2004 [3]ว่า "ภูมิประเทศที่แห้งแล้งและเป็นภูเขามากกว่าของเทียเรตได้เอื้ออำนวยให้กลุ่มก่อการร้ายทำกิจกรรมได้" ฐานความรู้ด้านการก่อการร้ายของ MIPTรายงานว่าเทียเรต "เป็นสถานที่ที่กลุ่มซาลัฟฟิสต์เพื่อการเรียกร้องและต่อสู้ (GSPC) โจมตีบ่อยครั้ง" (ปัจจุบันเรียกว่าอัลกออิดะห์ในอิสลามมาเกร็บ ) เชื่อกันว่า GSPC "มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับโอซามา บิน ลาเดน " ( สำนักข่าว AFX ของปารีส 13 กรกฎาคม 2005) และอาบู มูซาบ อัล-ซาร์กาวี ( Asharq Alaswat 3 กรกฎาคม 2005) และมีรายงานว่าเคลื่อนไหวอยู่ในอิตาลี ( Deutsche Welle 15 กรกฎาคม 2005)
ประวัติศาสตร์
จังหวัดนี้มีผู้อยู่อาศัยมาตั้งแต่สมัยโบราณ และมีอนุสรณ์สถานหินขนาดใหญ่มากมาย จังหวัดนี้เคยเป็นสถานีและป้อมปราการของโรมันทิงการ์เทีย [ 4]ใกล้กับเทียเรต มี สุสาน โบราณที่เรียกว่าเจดาร์อาคารต่างๆ แสดงให้เห็นว่าบริเวณนี้เคยมีชาวเบอร์เบอร์อาศัยอยู่ โดยสามารถสร้างบ้านด้วยหินได้ในช่วงปลายสมัย โบราณ
เมืองเทียเรตเติบโตขึ้นมาภายใต้การปกครองของอาณาจักรชนเผ่าเบอร์เบอร์ขนาดเล็ก อาณาจักรแรกคือราชวงศ์รุสตามิยะห์ระหว่างปี 761 ถึง 909 เมื่อเทียเรตเป็นเมืองหลวงของพื้นที่ อย่างไรก็ตาม เมืองหลวงแห่งนี้อาจอยู่ห่างจากเทียเรตในปัจจุบันไปทางทิศตะวันตกประมาณ 10 กิโลเมตร (6 หรือ 7 ไมล์) ก่อตั้งขึ้นครั้งแรกโดยอับดุลเราะห์มาน อิบน รุส ตาม นัก เทววิทยา อิบาดีจากอิหร่านตอนเหนือ เทีย เรตถือเป็นเมืองที่มีแนวคิดเสรีนิยมและเป็นประชาธิปไตย โดยเป็นศูนย์กลางของการศึกษาที่อนุญาตให้มีนิกายและขบวนการต่างๆ มากมาย โดยเฉพาะมุตาซิลามีชาวยิว จำนวนมาก อาศัยอยู่ในพื้นที่นี้จนถึงอย่างน้อยศตวรรษที่ 10 รวมถึงนักวิชาการและแพทย์ยูดาห์ อิบน คูไรช์ซึ่งกลายมาเป็นแพทย์ของเอมี ร์ แห่งเมืองเฟส เทียเรตถูกราชวงศ์ฟาฏิมียะห์ยึดครองในปี 909
เมืองเทียเรตตั้งอยู่บนช่องเขาเชิงยุทธศาสตร์ที่ระดับความสูง 3,552 ฟุต (1,083 เมตร) จึงถือเป็นกุญแจสำคัญในการครอบครองดินแดน ตอนกลางของมาเกร็บ ต่อมาตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 8 เมืองนี้ได้กลายเป็นจุดสิ้นสุดทางเหนือที่สำคัญของการค้าทาส ใน แอฟริกาตะวันตกดังนั้น เมืองนี้จึงให้รายได้มหาศาลจากภาษีการค้า และเป็นรางวัลที่น่าปรารถนา
จักรวรรดิรุสตามียะห์ ซึ่งในรัชสมัยของอับดุลเราะห์มาน (ค.ศ. 766–784) และอับดุลวาฮับ (ค.ศ. 784–823) บุตรชายของเขา ขยายอาณาเขตครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของแอลจีเรียในปัจจุบัน เป็นที่รู้จักในชื่อจักรวรรดิอิบาดิเตจากอับดุลลาห์ อิบน์ อิบาดิเตผู้ก่อตั้งนิกายที่อับดุลเราะห์มานสังกัดอยู่ เจ้าชายเจ็ดคนจากตระกูลรุสตามียะห์สืบทอดตำแหน่งต่อจากอับดุลวาฮับ จนกระทั่งพวกเขาถูกโค่นล้มโดยนายพลฟาติม อะบูอับดุลลาห์ อัลชีอีในปีค.ศ. 909 [4]
ตั้งแต่ปี 911 ดินแดน Tiaret ถูกต่อสู้โดยชนเผ่าหลายเผ่า โดยถูกยึดครองครั้งแรกโดย Massala ibn Habbus แห่งMiknasasในปี 911 โดยร่วมมือกับราชวงศ์ Fatimidในที่สุดในปี 933 ดินแดนแห่งนี้ก็ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของราชวงศ์ Fatimid หลังจากปี 933 Tiaret ไม่ได้เป็นเมืองหลวงของรัฐที่แยกจากกันอีกต่อไป ประชากรส่วนใหญ่ถูกเนรเทศไปยังOuargla จาก นั้นจึงหนีไปที่M'zab ที่ไม่เอื้ออำนวย [4] [5]
ตั้งแต่ปี 933 เป็นต้นมา ราชอาณาจักรนี้ถูกปกครองเป็นส่วนหนึ่งของราชอาณาจักร Tlemcenและในศตวรรษที่ 16 ก็ตกอยู่ภายใต้การปกครองของจักรวรรดิออตโตมัน [ 4]ในปี 1843 ราชอาณาจักรนี้ตกอยู่ภาย ใต้การปกครองของ ฝรั่งเศสหลังจากที่พวกเขาเอาชนะ Emir Abdelkader El Djezairiได้
เมือง Tiaret ที่ทันสมัยสร้างขึ้นบนป้อมปราการของฝรั่งเศสในปี 1845 เมืองใหม่นี้ดึงดูดผู้ตั้งถิ่นฐาน จำนวนมากจากฝรั่งเศส และพื้นที่ดังกล่าวก็เจริญรุ่งเรือง ในปี 1889 มีการสร้าง ทางรถไฟรางแคบระยะทาง 200 กม. (120 ไมล์) เพื่อเชื่อมต่อเมืองกับMostaganemซึ่งปัจจุบันเส้นทางรถไฟสายนี้ถูกยกเลิกไปแล้ว
แหล่งท่องเที่ยวทางโบราณคดี
อนุสรณ์สถานหลุมศพที่รู้จักกันในชื่อ Jedars อยู่ห่างออกไปทางตะวันตกเฉียงใต้ 30 กิโลเมตร (18 ไมล์) จากเมือง Tiaret [4]ชื่อนี้ตั้งให้กับอนุสรณ์สถานหลุมศพหลายแห่งที่ตั้งอยู่บนยอดเขา ในแต่ละแห่งจะมีแท่นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าหรือสี่เหลี่ยมจัตุรัสซึ่งมีปิรามิดอยู่ด้านบน หลุมศพเหล่านี้มีอายุตั้งแต่ศตวรรษที่ 5 ถึงศตวรรษที่ 7 และตั้งอยู่ในสองกลุ่มที่แตกต่างกันระหว่างเมือง Tiaret และเมืองFrenda [6]
ที่เมชรา-สฟา ("บริเวณที่หินแบน") คาบสมุทรในหุบเขาของแม่น้ำมินาซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเทียเรต กล่าวกันว่ามีอนุสรณ์สถานหินใหญ่ "จำนวนมาก" [6]
ภูมิอากาศ
ในเมืองเทียเรตมีภูมิอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียน ในฤดูหนาวจะมีฝนตกมากกว่าในฤดูร้อน ระบบภูมิอากาศแบบเคิปเพน-ไกเกอร์จัดอยู่ในประเภท Csa อุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปีในเมืองเทียเรตคือ 15.2 °C (59.4 °F) ปริมาณน้ำฝนที่ตกลงมาประมาณ 380 มม. (14.96 นิ้ว) ต่อปี
| ข้อมูลภูมิอากาศสำหรับเทียเรต (1991–2020) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เดือน | ม.ค | ก.พ. | มาร์ | เม.ย. | อาจ | จุน | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พฤศจิกายน | ธันวาคม | ปี |
| สถิติสูงสุด °C (°F) | 23.0 (73.4) | 25.8 (78.4) | 30.0 (86.0) | 31.3 (88.3) | 40.0 (104.0) | 41.6 (106.9) | 43.0 (109.4) | 41.4 (106.5) | 40.1 (104.2) | 36.3 (97.3) | 28.1 (82.6) | 25.0 (77.0) | 43.0 (109.4) |
| ค่าเฉลี่ยสูงสุดรายวัน °C (°F) | 11.6 (52.9) | 12.7 (54.9) | 16.0 (60.8) | 19.1 (66.4) | 24.5 (76.1) | 30.8 (87.4) | 35.4 (95.7) | 34.7 (94.5) | 28.8 (83.8) | 23.2 (73.8) | 16.0 (60.8) | 12.4 (54.3) | 22.1 (71.8) |
| ค่าเฉลี่ยรายวัน °C (°F) | 6.2 (43.2) | 6.9 (44.4) | 9.7 (49.5) | 12.2 (54.0) | 16.7 (62.1) | 22.2 (72.0) | 26.5 (79.7) | 26.1 (79.0) | 21.3 (70.3) | 16.5 (61.7) | 10.5 (50.9) | 7.3 (45.1) | 15.2 (59.4) |
| ค่าเฉลี่ยต่ำสุดรายวัน °C (°F) | 0.8 (33.4) | 1.2 (34.2) | 3.4 (38.1) | 5.3 (41.5) | 9.0 (48.2) | 13.6 (56.5) | 17.6 (63.7) | 17.6 (63.7) | 13.8 (56.8) | 9.9 (49.8) | 5.1 (41.2) | 2.2 (36.0) | 8.3 (46.9) |
| บันทึกค่าต่ำสุด °C (°F) | -11.4 (11.5) | -12.0 (10.4) | -6.2 (20.8) | -3.5 (25.7) | -3.1 (26.4) | 3.1 (37.6) | 7.7 (45.9) | 5.1 (41.2) | 5.0 (41.0) | -2.0 (28.4) | -6.8 (19.8) | -7.6 (18.3) | -12.0 (10.4) |
| ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยมิลลิเมตร (นิ้ว) | 44.4 (1.75) | 42.4 (1.67) | 43.1 (1.70) | 43.6 (1.72) | 29.9 (1.18) | 11.0 (0.43) | 3.8 (0.15) | 10.5 (0.41) | 31.5 (1.24) | 35.8 (1.41) | 41.5 (1.63) | 40.5 (1.59) | 378.0 (14.88) |
| จำนวนวันที่มีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย(≥ 1.0 มม.) | 8.1 | 7.6 | 6.9 | 6.3 | 4.7 | 1.9 | 1.0 | 2.2 | 4.4 | 5.5 | 7.1 | 7.4 | 63.1 |
| ที่มา: NOAA [7] | |||||||||||||
หมายเหตุ
- ^ "Algeria: Provinces & Major Cities - Population Statistics in Maps and Charts". citypopulation.de . สืบค้นเมื่อ2018-01-29 .
- ^ Gall, Timothy L.; Hobby, Jeneen M. (พฤศจิกายน 2549). Worldmark Encyclopedia of the Nations. Thomson Gale. ISBN 978-1-4144-1089-0-
- ^ "เอกสารประกอบสถาบันแอฟริกา" . สืบค้นเมื่อ2006-06-10 .[ ลิงค์ตายถาวร ]
- ^ abcde บทความนี้รวมข้อความจากสิ่งพิมพ์ซึ่งขณะนี้อยู่ในโดเมนสาธารณะ : Chisholm, Hugh , ed. (1911). "Tiaret". Encyclopædia Britannica . Vol. 26 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 912.
- ^ Pietro Laureand. "เมืองทะเลทราย". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-05-19 . สืบค้นเมื่อ 2005-05-19 .
- ^ ab ประโยคก่อนหน้าประโยคใดประโยคหนึ่งหรือมากกว่านั้นรวมข้อความจากสิ่งพิมพ์ที่อยู่ในโดเมนสาธารณะ ในปัจจุบัน : Chisholm, Hugh , ed. (1911). "Algeria § Archaeology". Encyclopædia Britannica . Vol. 1 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 646.
- ^ "Tiaret Climate Normals 1991–2020". World Meteorological Organization Climatological Standard Normals (1991–2020) . National Oceanic and Atmospheric Administration. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 กันยายน 2023 . สืบค้นเมื่อ28 กันยายน 2023 .
อ่านเพิ่มเติม
- บูรูอิบา, ราชิด (1982) การอ้างอิงที่แตกต่างกัน: Tahert, Sedrata, Achir, Kalaâ des Béni- Hammad คอลเลกชันศิลปะและวัฒนธรรม 14. ข้อมูล Algiers Ministère de l'information (เกี่ยวกับศิลปวัตถุทางวัฒนธรรมและสถาปัตยกรรมที่โดดเด่น )
- เบลคอดจา, เอ. (1998) เทียเรต์, memoire d'une ville . Tiaret, A. Belkhodja. (บันทึกความทรงจำส่วนตัว) .
- บลองชาร์ด, ราอูล. (1992) Amenagement & Gestion Du Territoire, Ou, L'apport Des Images-Satellite, De La Geoinfographique Et Du Terrain : แอปพลิเคชัน Aux Paysages Vegetaux De L'Algerie Steppique & Substeppique (Wilaya De Tiaret) Et Aux Espaces Construits (Tiaret Et Alger) 1990- 1992 . Laboratoire d'analyse วิเคราะห์เชิงพื้นที่ นีซ, ฝรั่งเศส. (นิเวศวิทยาพืชของภูมิภาค Wilaya De Tiaret พิสูจน์ได้จากภาพถ่ายจากอวกาศ )
- กาเดนาต์, ปิแอร์. (1938) สิ่งบ่งชี้ de quelques สถานีpréhistoriques de la région de Tiaret Société de géographie et d'archéologie de la Province d' Oran Extrait de son Bulletin, เล่มที่ 59, fascicule 209, 1938. (หนังสือเล่มเล็ก 12 หน้าเกี่ยวกับอนุสรณ์สถานยุคก่อนประวัติศาสตร์ในภูมิภาค) .
ลิงค์ภายนอก
- เทียเรตเมื่อมองจากมุมสูง
- ผังเมืองเทียเรต
- ภาพถ่ายเก่าและโปสการ์ดของฝรั่งเศส Tiaret