วันที่โลกหยุดนิ่ง

วันที่โลกหยุดนิ่ง
โปสเตอร์รอบฉายในโรงภาพยนตร์
กำกับการแสดงโดย	โรเบิร์ต ไวส์
บทภาพยนตร์โดย	เอ็ดมันด์ เอช. นอร์ธ
ตามมาจาก	“ อำลาอาจารย์ ” เรื่องราวจากปี 1940 ในนิตยสาร Astounding Science-Fiction โดยHarry Bates
ผลิตโดย	จูเลียน บลาสเตน
นำแสดงโดย	ไมเคิล เรนนี่ แพทริเซีย นีล ฮิวจ์ มาร์โลว์ แซม แจฟฟ์ บิลลี่ เกรย์ ฟรานเซส บาเวียร์ ล็อค มาร์ติน
ภาพยนตร์	ลีโอ โทเวอร์
เรียบเรียงโดย	วิลเลียม เรย์โนลด์ส
เพลงโดย	เบอร์นาร์ด เฮอร์มันน์
กระบวนการสี	ขาวดำ
บริษัทผู้ผลิต	20th Century Fox
จัดจำหน่ายโดย	20th Century Fox
วันที่วางจำหน่าย	วันที่ 18 กันยายน 2494 ( 1951-09-18 )
ระยะเวลาการทำงาน	92 นาที[1]
ประเทศ	ประเทศสหรัฐอเมริกา
ภาษา	ภาษาอังกฤษ
งบประมาณ	995,000 เหรียญสหรัฐ[2]
บ็อกซ์ออฟฟิศ	1.85 ล้านเหรียญสหรัฐ(ค่าเช่าโรงละครในสหรัฐอเมริกา) [3]

The Day the Earth Stood Still (ชื่อชั่วคราว: Farewell to the Masterและ Journey to the World ) เป็นภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์ อเมริกันปี 1951 จาก 20th Century Foxผลิตโดย Julian Blausteinและกำกับโดย Robert Wiseนำแสดงโดย Michael Rennie , Patricia Neal , Hugh Marlowe , Sam Jaffe , Billy Gray , Frances Bavierและ Lock Martinบทภาพยนตร์เขียนโดย Edmund H. Northโดยอิงจากเรื่องสั้นนิยายวิทยาศาสตร์ปี 1940 เรื่อง " Farewell to the Master " โดย Harry Batesดนตรีประกอบภาพยนตร์แต่งโดย Bernard Herrmann [ ^4] เรื่องราว เกิดขึ้นในช่วงสงครามเย็นในช่วงแรกของการแข่งขันอาวุธนิวเคลียร์เนื้อเรื่องเกี่ยวข้องกับ ผู้มาเยือนมนุษย์ต่างดาวที่ มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ ที่เดินทางมายังโลกพร้อมกับหุ่นยนต์ทรงพลังเพื่อนำสารสำคัญที่จะส่งผลต่อเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมด ในปี 1995 ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับเลือกให้เก็บรักษาไว้ใน ทะเบียนภาพยนตร์แห่งชาติของสหรัฐอเมริกาในฐานะ "สิ่งสำคัญทางวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ หรือสุนทรียศาสตร์" ^{[5] [6]}

หลังจากจานบินลงจอดที่วอชิงตัน ดี.ซี.กองทัพบกสหรัฐก็ล้อมจานบินนั้นไว้ทันที มนุษย์ต่างดาวปรากฏตัวขึ้นและประกาศว่าเขามา "ด้วยสันติและด้วยความปรารถนาดี" เมื่อเขาเปิดอุปกรณ์ขนาดเล็กโดยไม่คาดคิด เขาก็ถูกทหารที่ประหม่ายิงได้รับบาดเจ็บ หุ่นยนต์ตัวสูงโผล่ออกมาจากจานบินและทำลายอาวุธของทหารอย่างรวดเร็ว มนุษย์ต่างดาวสั่งให้หุ่นยนต์Gortหยุดใช้งาน เขาอธิบายว่าอุปกรณ์ที่พังไปแล้วนั้นเป็นของขวัญสำหรับประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกาซึ่งจะทำให้เขา "สามารถศึกษาชีวิตบนดาวดวงอื่นได้"

มนุษย์ต่างดาวชื่อคลาทูถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลทหารวอลเตอร์รีดหลังจากผ่าตัด เขาใช้ยาทาเพื่อรักษาบาดแผลอย่างรวดเร็ว กองทัพไม่สามารถเข้าไปในจานรองได้ กอร์ทยืนอยู่ข้างนอก เงียบและไม่ขยับเขยื้อน

คลาทูแจ้งต่อนายฮาร์ลีย์ เลขานุการของประธานาธิบดีว่าเขามีข้อความที่ต้องส่งถึงผู้นำทั่วโลกพร้อมกัน ฮาร์ลีย์บอกเขาว่าในสถานการณ์โลกปัจจุบัน เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ คลาทูเสนอให้เขาใช้เวลาอยู่กับมนุษย์ธรรมดาเพื่อทำความเข้าใจ "ความสงสัยและทัศนคติที่ไม่สมเหตุสมผล" ของพวกเขาให้ดีขึ้น ฮาร์ลีย์ปฏิเสธข้อเสนอนี้ และคลาทูยังคงถูกขังอยู่ในห้องโรงพยาบาล

คลาทูหนีออกมาและพักอยู่ในหอพักโดยใช้ชื่อมิสเตอร์คาร์เพนเตอร์ ซึ่งได้รับมาจากป้ายชื่อร้านซักแห้ง ในบรรดาผู้อยู่อาศัยมีเฮเลน เบนสัน หญิงม่ายสาวและบ็อบบี้ ลูกชายของเธอ ทอม สตีเวนส์ แฟนหนุ่มของเฮเลนอิจฉาคนแปลกหน้าคนนี้

บ็อบบี้พาคลาทูไปทัวร์รอบเมือง รวมทั้งไปเยี่ยมหลุมศพของพ่อที่สุสานแห่งชาติอาร์ลิงตัน คลาทูได้รู้ว่าผู้เสียชีวิตส่วนใหญ่เป็นทหารที่เสียชีวิตในสงคราม พวกเขายังได้ไปเยี่ยมชมอนุสรณ์สถานลินคอล์น ด้วย เมื่อคลาทูถามบ็อบบี้ว่า "ใครคือบุคคลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่" บ็อบบี้จึงเสนอชื่อศาสตราจารย์บาร์นฮาร์ดต์ พวกเขาไปเยี่ยมบ้านของนักวิทยาศาสตร์ แต่เขาไม่อยู่ คลาทูเห็นว่ากระดานดำของบาร์นฮาร์ดต์เต็มไปด้วยสมการ (ความพยายามในการแก้โจทย์สามส่วน ) คลาทูจึงเพิ่มข้อมูลลงไป และหลังจากที่แม่บ้านพบเข้า เขาก็ฝากข้อมูลติดต่อของเขาไว้

เย็นวันนั้น เจ้าหน้าที่รัฐบาลได้นำคลาทูไปที่บาร์นฮาร์ดท์ คลาทูบอกกับบาร์นฮาร์ดท์ว่าผู้คนบนดาวดวงอื่นต่างก็กังวลเกี่ยวกับการรุกรานที่อาจเกิดขึ้นของโลก เนื่องจากตอนนี้มนุษย์ได้พัฒนาจรวดและพลังงานปรมาณู ขั้นพื้นฐาน แล้ว เขาบอกว่าหากข้อความของเขาถูกเพิกเฉย โลกก็อาจถูก "กำจัด" ได้ บาร์นฮาร์ดท์ตกลงที่จะรวบรวมนักวิทยาศาสตร์จากทั่วโลกมาที่จานบิน และเขายังเสนอให้คลาทูแสดงพลังที่เขามีอย่างสันติก่อน

คลาทูกลับไปที่ยานอวกาศของเขาโดยไม่รู้ว่าบ็อบบี้กำลังติดตามเขาอยู่ บ็อบบี้เฝ้าดูขณะที่กอร์ตทำให้ทหารสองคนหมดสติเพื่อให้คลาทูสามารถกลับเข้าไปในจานบินได้อีกครั้ง บ็อบบี้วิ่งกลับบ้านและบอกเฮเลน เธอไม่เชื่อเขา แต่ทอมกลับสงสัย

วันรุ่งขึ้น เป็นเวลาครึ่งชั่วโมง เริ่มตั้งแต่เวลา 12.00 น. ตามเวลาชายฝั่งตะวันออก อุปกรณ์ไฟฟ้าทั้งหมดบนโลกจะหยุดทำงาน^[7]ยกเว้นบริการที่จำเป็น เช่น โรงพยาบาลและเครื่องบินที่กำลังบินอยู่

คลาทูได้รู้ว่าบ็อบบี้เฝ้าดูเขาเมื่อคืนก่อน เขาไปเยี่ยมเฮเลนที่ทำงาน เปิดเผยภารกิจของเขา และขอให้เธออย่าทรยศต่อเขา เฮเลนขอให้ทอมปกปิดตัวตนของคลาทูไว้ แต่เขาปฏิเสธที่จะฟัง โดยเขากำลังแจ้งให้กองทัพทราบอยู่แล้ว

เฮเลนและคลาทูรีบไปที่บ้านของบาร์นฮาร์ด พวกเขาหวังว่าบาร์นฮาร์ดจะซ่อนคลาทูไว้ได้จนกว่าจะถึงการประชุมในเย็นวันนั้น คลาทูบอกเฮเลนว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเขา เธอต้องไปหากอร์ตแล้วพูดว่า " คลาทู บาราดา นิคโต "

กองทัพติดตามพวกเขาในรถแท็กซี่ คลาทูถูกยิงเสียชีวิต และร่างของเขาถูกย้ายไปยังห้องขังของสถานีตำรวจใกล้เคียง เฮเลนรีบวิ่งไปที่จานรองและพูดประโยคของคลาทูกับกอร์ต กอร์ตนำร่างของคลาทูกลับมาและทำให้เขาฟื้นขึ้นมาในจานรอง แม้ว่าคลาทูจะบอกเฮเลนว่าการฟื้นคืนชีพของเขาเป็นเพียงชั่วคราวเท่านั้น

เฮเลนออกเดินทางจากยานอวกาศพร้อมกับคลาทูและกอร์ต โดยร่วมกับดร.บาร์นฮาร์ตในกลุ่มนักวิทยาศาสตร์ที่มารวมตัวกัน คลาทูบอกกับนักวิทยาศาสตร์ที่มารวมตัวกันด้านนอกว่าองค์กรระหว่างดาวได้สร้างกองกำลังตำรวจซึ่งประกอบด้วยหุ่นยนต์ที่ไม่มีใครเทียมทานอย่างกอร์ต "ในเรื่องของการรุกราน เราได้มอบอำนาจเหนือเราโดยสมบูรณ์แก่พวกเขา" คลาทูสรุปว่า "ทางเลือกของคุณนั้นง่ายมาก: เข้าร่วมกับเราและใช้ชีวิตอย่างสันติ หรือดำเนินตามแนวทางปัจจุบันของคุณและเผชิญกับการทำลายล้าง เราจะรอคำตอบจากคุณ" คลาทูและกอร์ตออกเดินทางในจานบิน

• ไมเคิล เรนนี่รับบทเป็นคลาทู
• แพทริเซีย นีลรับบทเป็น เฮเลน เบนสัน^[a]
• ฮิวจ์ มาร์โลว์รับบทเป็น ทอม สตีเวนส์
• แซม แจฟฟ์รับบทเป็นศาสตราจารย์เจค็อบ บาร์นฮาร์ดต์^[b]
• บิลลี่ เกรย์รับบทเป็น บ็อบบี้ เบนสัน
• ฟรานเซส บาเวียร์รับบทเป็น นางบาร์เลย์
• ล็อค มาร์ตินรับบทเป็นกอร์ท

นักข่าวออกอากาศชั้นนำในยุคนั้น เช่นเอลเมอร์ เดวิส เอชวีคัลเทนบอร์น ดรูว์ เพีย ร์สันและกาเบรียล ฮีตเตอร์ ต่าง ก็มีบทบาท เป็นตัวประกอบ สเปนเซอร์ เทรซีย์และคล็อด เรนส์ได้รับการพิจารณาให้รับบทคลาทูในตอนแรก^{[9] [10]}

ในบทสัมภาษณ์เมื่อปี 1995 โปรดิวเซอร์Julian Blausteinอธิบายว่าJoseph Breenผู้ตรวจพิจารณาภาพยนตร์ที่สมาคมภาพยนตร์แห่งอเมริกา ติดตั้งไว้ ที่สตูดิโอ Twentieth Century Fox ไม่พอใจกับการแสดงภาพการฟื้นคืนชีพและพลังที่ไร้ขีดจำกัดของ Klaatu ^[9]ตามคำสั่งของMPAAมีการเขียนบรรทัดหนึ่งในบทภาพยนตร์ เมื่อเฮเลนถาม Klaatu ว่า Gort มีอำนาจเหนือชีวิตและความตายอย่างไม่จำกัดหรือไม่ Klaatu อธิบายว่า Gort ทำให้เขาฟื้นขึ้นมาเพียงชั่วคราวเท่านั้น "พลังนั้นสงวนไว้สำหรับวิญญาณผู้ยิ่งใหญ่" ^{[9] [11]}เกี่ยวกับองค์ประกอบที่เขาเพิ่มเข้าไปในตัวละครของ Klaatu นักเขียนบท Edmund North กล่าวว่า "มันเป็นเรื่องตลกส่วนตัวของผม ฉันไม่เคยพูดคุยเรื่องนี้กับ Blaustein หรือ Wise เลยเพราะไม่อยากให้แสดงออกมา ผมหวังไว้แต่แรกว่าการเปรียบเทียบกับพระคริสต์จะเป็นเพียงการเปรียบเทียบกับในระดับจิตใต้สำนึก" ^[12]

การที่คำถามนี้ถูกถามขึ้นในการสัมภาษณ์เป็นหลักฐานเพียงพอว่าการเปรียบเทียบดังกล่าวไม่ได้เป็นเพียงการแอบแฝง แต่ก็ละเอียดอ่อนพอที่จะทำให้ผู้ชมทุกคนไม่สามารถเข้าใจได้ทันทีว่าองค์ประกอบเหล่านั้นมีจุดประสงค์เพื่อเปรียบเทียบคลาทูกับพระเยซูคริสต์ [ ^13]เมื่อคลาทูหนีออกจากโรงพยาบาล เขาขโมยเสื้อผ้าของพันตรีจอห์น คาร์เพนเตอร์ แล้วตั้งชื่อย่อว่า JC ให้เขา งานช่างไม้เป็นอาชีพที่พระคัมภีร์กล่าวว่าพระเยซูเรียนรู้จากโจเซฟผู้เป็นพ่อของเขา การกระทำก่อนหน้านี้ของเขาถูกเข้าใจผิด และในที่สุดเขาก็ถูกสังหารโดยผู้มีอำนาจทางทหาร ในตอนท้ายของภาพยนตร์ คลาทูได้รับการฟื้นคืนชีพและลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า (ในยามค่ำคืน) ความคล้ายคลึงอื่น ๆ ได้แก่ การที่เขามายังโลกพร้อมกับข้อความสำหรับมนุษยชาติทั้งหมด การเป็นมิตรกับเด็ก การครอบครองภูมิปัญญาและความรู้ทางวิทยาศาสตร์เฉพาะทางที่เหนือกว่ามนุษย์คนใด และผู้คนได้รับสัญลักษณ์แห่งพลังของเขา ในช่วงเริ่มต้นของภาพยนตร์ ช่างเทคนิคเรดาร์ชาวอังกฤษคนหนึ่งได้สังเกตเห็นความเร็วของยานอวกาศของคลาทู และได้ยินเขาอุทานว่า " คริสต์มาส ศักดิ์สิทธิ์ " ^[14]

จูเลียน บลาวสเตน โปรดิวเซอร์ตั้งใจจะสร้างภาพยนตร์โดยใช้ชื่อชั่วคราวว่าFarewell to the MasterและJourney to the Worldซึ่งแสดงให้เห็นถึงความกลัวและความสงสัยที่เกิดขึ้นในช่วงสงครามเย็นและยุคอะตอมเขาวิจารณ์เรื่องสั้นและนวนิยายแนววิทยาศาสตร์มากกว่าสองร้อยเรื่องเพื่อค้นหาโครงเรื่องที่สามารถนำมาใช้ได้ เนื่องจากภาพยนตร์ประเภทนี้เหมาะมากสำหรับการอภิปรายเชิงเปรียบเทียบเกี่ยวกับปัญหาที่ร้ายแรงเช่นนี้ดาร์ริล เอฟ. ซานัค หัวหน้าสตูดิโอ ได้อนุมัติให้ดำเนินโครงการนี้ และบลาวสเตนได้จ้างเอ็ดมันด์ นอร์ธให้เขียนบทภาพยนตร์โดยอิงจากองค์ประกอบจากเรื่องสั้นเรื่องFarewell to the Master ของแฮร์รี เบตส์ในปี 1940 บทภาพยนตร์ฉบับแก้ไขเสร็จสมบูรณ์เมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 1951 เรย์มอนด์ เอฟ. โจนส์ นักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์ ทำงานเป็นที่ปรึกษาที่ไม่ได้รับการระบุชื่อ^[15]

ฉากนี้ได้รับการออกแบบโดยThomas LittleและClaude Carpenterพวกเขาทำงานร่วมกับสถาปนิกFrank Lloyd WrightในการออกแบบยานอวกาศPaul Laffoleyได้เสนอว่าการตกแต่งภายในแบบล้ำยุคได้รับแรงบันดาลใจจากสำนักงานใหญ่ Johnson Wax ของ Wright ซึ่งสร้างเสร็จในปี 1936 Laffoley อ้างถึง Wright และความพยายามของเขาในการออกแบบภายนอก: "...  เพื่อเลียนแบบสารทดลองที่ฉันเคยได้ยินมาซึ่งทำหน้าที่เหมือนเนื้อเยื่อที่มีชีวิต หากถูกตัด รอยแยกจะดูเหมือนว่าจะหายเป็นแผล ทิ้งพื้นผิวต่อเนื่องที่ไม่มีรอยแผลเป็น" ^[16]

การถ่ายภาพกลางแจ้งหลักถ่ายทำบนเวทีเสียงของ 20th Century Fox และที่ลานด้านหลังสตูดิโอ (ปัจจุบันตั้งอยู่ในCentury City รัฐแคลิฟอร์เนีย ) โดยมีหน่วยที่สองถ่ายทำฉากหลังและฉากอื่นๆ ในวอชิงตัน ดี.ซี. และที่Fort George G. Meadeในรัฐแมรี่แลนด์ กำหนดการถ่ายทำคือตั้งแต่วันที่ 9 เมษายนถึง 23 พฤษภาคม 1951 และนักแสดงหลักไม่เคยเดินทางไปวอชิงตันเพื่อสร้างภาพยนตร์ ผู้กำกับRobert Wiseระบุในคำบรรยายของดีวีดีว่ากระทรวงกลาโหมสหรัฐฯปฏิเสธการมีส่วนร่วมในภาพยนตร์โดยอิงจากการอ่านบทภาพยนตร์ อย่างไรก็ตาม อุปกรณ์ทางทหารที่แสดงนั้นมาจากกองทหารม้ายานเกราะที่ 3 ซึ่งประจำการอยู่ที่Fort Meade ในขณะนั้น ซึ่งจัดหายานพาหนะ อุปกรณ์ และทหารสำหรับส่วนที่บรรยายถึงปฏิบัติการของกองทัพ^[17]รถถังคันหนึ่งของภาพยนตร์มีตราสัญลักษณ์ "Brave Rifles" ของกองทหารม้ายานเกราะที่ 3 ^[18]

หุ่นยนต์ Gort รับบทโดยLock Martinซึ่งทำงานเป็นพนักงานต้อนรับที่Grauman's Chinese Theatreและสูงเจ็ดฟุตเจ็ดนิ้ว เขาไม่เคยชินกับชุดที่คับแคบและร้อนอบอ้าว เขาจึงทำงานอย่างระมัดระวังในขณะที่สวมชุดนีโอพรีนโฟม ผูกเชือกขนาดใหญ่สอง ชุดเพื่อให้ดูเหมือน Gort ที่เป็นโลหะไร้รอยต่อ Wise ตัดสินใจว่าเวลาถ่ายทำบนจอของ Martin จะจำกัดเป็นช่วง ๆ ครึ่งชั่วโมง ดังนั้น Martin ที่มีร่างกายที่อ่อนแอโดยทั่วไปจะไม่รู้สึกอึดอัดอะไรมากไปกว่าความอึดอัดเล็กน้อย จากนั้นส่วนเหล่านี้จะถูกตัดต่อเข้าด้วยกันในฉบับพิมพ์สุดท้ายของภาพยนตร์^[19]

ในบทบรรยายบนดีวีดี ซึ่งสัมภาษณ์โดยนิโคลัส เมเยอร์ ผู้กำกับร่วม ไวส์กล่าวว่าเขาต้องการให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ดูสมจริงและน่าเชื่อถือที่สุด เพื่อผลักดันข้อความหลักเกี่ยวกับความขัดแย้งด้วยอาวุธในโลกแห่งความเป็นจริง ชื่อเดิมคือ "The Day the World Stops" เบลาสเตนกล่าวว่าเป้าหมายของเขาคือการส่งเสริม " สหประชาชาติ ที่เข้มแข็ง " ^[20]

ดนตรีประกอบภาพยนตร์แต่งโดยBernard Herrmannในเดือนสิงหาคม 1951 และเป็นดนตรีประกอบภาพยนตร์เรื่องแรกที่เขาแต่งขึ้นหลังจากย้ายจากนิวยอร์กไปฮอลลีวูด Herrmann เลือกเครื่องดนตรีที่ไม่ธรรมดาสำหรับภาพยนตร์ ได้แก่ ไวโอลิน เชลโล และเบส (ทั้งสามเครื่องเป็นเครื่องดนตรีไฟฟ้า) เครื่องดนตรีไฟฟ้าเทอร์ มิน สองเครื่อง (เล่นโดย Dr. Samuel Hoffmanและ Paul Shure) ออร์แกน แฮมมอนด์ สอง เครื่อง ออร์แกน Wurlitzer ของ Fox Studio ไว โบราโฟนสามเครื่อง กล็อกเกนสปีลสองเครื่อง มาริมบา แทมแทม กลองเบสสองชุด ทิมปานีสามชุด เปียโนสองเครื่อง เซเลสตา ฮาร์ปสองเครื่อง ฮอร์นหนึ่งเครื่อง ทรัมเป็ตสามเครื่อง ทรอมโบนสามเครื่อง และทูบาสี่เครื่อง^[21]ความก้าวหน้าของเฮอร์มันน์ในการประพันธ์ดนตรีประกอบภาพยนตร์ ได้แก่ ออร์แกนยูนิซัน ทูบา เปียโน และกลองเบส การเคลื่อนไหวแบบไทรโทนสลับกัน และการกลิสซานโดในเทอร์มิน รวมถึงการใช้ประโยชน์จากความไม่สอดคล้องกันระหว่างดีและอีแฟลต และการทดลองกับเทคนิคการบันทึกเสียงทับและการย้อนเทปที่ไม่ธรรมดา ในการใช้เทอร์มิน เฮอร์มันน์ได้บุกเบิกดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ในช่วงแรกๆ หนึ่งปีก่อนคาร์ลไฮนซ์ สต็อคเฮาเซนและสามปีก่อนเอ็ดการ์ด วาเรส [ ^22]

การจัดอันดับความเป็นมืออาชีพ

คะแนนรีวิว
แหล่งที่มา	การจัดอันดับ
ออลมิวสิค	ลิงค์

ต่อมา 20th Century Fox ได้นำเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง The Day the Earth Stood Still ของ Bernard Herrmann กลับมาใช้อีกครั้งในตอนนำร่องของ ซีรีส์ทางโทรทัศน์เรื่อง Lost in SpaceของIrwin Allen ในปี 1965 เพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องนี้ยังถูกนำมาใช้ในซีรีส์ทางโทรทัศน์เรื่อง Voyage to the Bottom of the Sea ของ Allen ในหลาย ๆ ตอนอีกด้วย Danny Elfman กล่าวว่า เพลงประกอบภาพยนตร์ เรื่อง The Day the Earth Stood Stillเป็นแรงบันดาลใจให้เขาสนใจในการแต่งเพลงประกอบภาพยนตร์ และทำให้เขากลายเป็นแฟนตัวยงของ Herrmann ^[23]

Varietyชื่นชมสไตล์ของสารคดีนี้ว่า "เรื่องราวนั้นเล่าได้อย่างน่าสนใจและเต็มไปด้วยความดึงดูดใจและความระทึกขวัญของนิยายวิทยาศาสตร์มากพอจนแทบจะไม่มีถ้อยคำเชิงคุณธรรมมาขัดขวางเลย ... แม้ว่านักแสดงจะมีบทบาทรองในเรื่องราว แต่ก็ทำได้ดี" ^{[20] [24]} Harrison's Reportsเขียนว่า "ดีมาก! เป็นภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์ที่ดีที่สุดเท่าที่มีมาจนถึงปัจจุบัน ดึงดูดความสนใจได้ไม่ลดละตั้งแต่ต้นจนจบ และแม้ว่าธีมจะยอดเยี่ยมมาก แต่ก็ทำให้รู้สึกราวกับว่ากำลังเห็นเหตุการณ์ในชีวิตจริง เนื่องจากการจัดการเนื้อหาอย่างเชี่ยวชาญและการใช้เทคนิคพิเศษที่ยอดเยี่ยมมาก" ^[25] Los Angeles Timesชื่นชมความจริงจังของภาพยนตร์เรื่องนี้ แม้ว่าจะพบ "องค์ประกอบที่บ่อนทำลายบางอย่าง" ก็ตาม^[20] Bosley CrowtherจากThe New York Timesปฏิเสธภาพยนตร์เรื่องนี้ว่าเป็น "ความบันเทิงที่น่าเบื่อ" และบรรยาย Gort ว่า "ไม่น่ากลัวอย่างน่าประหลาดใจ" ^[26]

The Day the Earth Stood Stillประสบความสำเร็จพอสมควรเมื่อออกฉาย โดยทำรายได้1,850,000 เหรียญสหรัฐจากการเช่าจากผู้จัดจำหน่ายในสหรัฐอเมริกาและแคนาดา ทำให้เป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้สูงสุดเป็นอันดับ 52 ของปี^[27] "การเช่า" หมายถึงส่วนแบ่งรายได้จากบ็อกซ์ออฟฟิศของผู้จัดจำหน่าย/สตูดิโอ ซึ่งตามที่ Gebert ระบุว่าคิดเป็นประมาณครึ่งหนึ่งของรายได้ที่สร้างได้จากการขายตั๋ว^[27]

The Day the Earth Stood Stillได้รับคำชมเชยมากกว่าในประเทศอื่นๆ: สมาคมสื่อมวลชนต่างประเทศของฮอลลีวูด มอบ รางวัลลูกโลกทองคำพิเศษแก่ผู้สร้างภาพยนตร์สำหรับ "การส่งเสริมความเข้าใจระหว่างประเทศ" ดนตรีประกอบของ เบอร์นาร์ด แฮร์มันน์ยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำอีกด้วย^[28]นิตยสารCahiers du Cinéma ของฝรั่งเศส รู้สึกประทับใจ ผู้เขียนบทความPierre Kastเรียกภาพยนตร์เรื่องนี้ว่า "น่าทึ่งแทบจะตามตัวอักษร" และยกย่อง "ความสัมพันธ์ทางศีลธรรม" ^[20]

The Day the Earth Stood Stillได้รับการยอมรับจากสถาบันภาพยนตร์อเมริกันและได้รับเลือกให้เก็บรักษาไว้ใน ทะเบียนภาพยนตร์แห่งชาติ ของหอสมุดรัฐสภา สหรัฐอเมริกา ในปี 2001 ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้อันดับ 82 ใน รายชื่อ 100 Years  ... 100 Thrillsซึ่งเป็นรายชื่อภาพยนตร์อเมริกันที่น่าตื่นเต้นที่สุด^[29] ภาพยนตร์ เรื่องนี้ได้อันดับ 67 ในรายชื่อที่คล้ายกัน100 Years  ... 100 Cheersซึ่งเป็นรายชื่อภาพยนตร์ที่สร้างแรงบันดาลใจมากที่สุดของอเมริกา^[30]ในเดือนมิถุนายน 2008 สถาบันภาพยนตร์อเมริกันได้เปิดเผยรายชื่อ " 10 อันดับ ภาพยนตร์ยอด นิยม" ซึ่งเป็น 10 อันดับภาพยนตร์ในประเภทภาพยนตร์อเมริกัน "คลาสสิก" หลังจากทำการสำรวจความคิดเห็นของผู้คนกว่า 1,500 คนจากชุมชนผู้สร้างสรรค์The Day the Earth Stood Stillได้รับการยอมรับว่าเป็นภาพยนตร์ที่ดีที่สุดอันดับที่ 5 ในประเภทนิยายวิทยาศาสตร์^[31] ในปี 2004 ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้อันดับ 1 ในราย ชื่อ 1000 ภาพยนตร์ที่ดีที่สุดตลอดกาลโดยThe New York Times ^[32]

ริงโก้ สตาร์นำภาพลักษณ์ของภาพยนตร์กลับคืนสู่วัฒนธรรมสมัยนิยมโดยใช้ฉากดัดแปลงของเรือและคลาตูเป็นปกอัลบั้มGoodnight Viennaของ เขาในปี 1974 ลู แคนนอนและโคลิน พาวเวลล์เชื่อว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นแรงบันดาลใจให้โรนัลด์ เรแกนหารือเกี่ยวกับการรวมตัวต่อต้านการรุกรานของมนุษย์ต่างดาวเมื่อพบกับมิคาอิล กอร์บาชอฟในปี 1985 สองปีต่อมา เรแกนกล่าวกับสหประชาชาติว่า "บางครั้งฉันคิดว่าความแตกต่างของเราทั่วโลกจะหายไปอย่างรวดเร็วเพียงใดหากเราต้องเผชิญกับภัยคุกคามจากมนุษย์ต่างดาวจากนอกโลก" ^[20]ภาพยนตร์เรื่องนี้ฉายในฉากเปิดของStar Trek: Strange New Worlds ตอนแรก เมื่อกัปตันไพค์เรียกภาพยนตร์เรื่องนี้ว่าเป็น "ภาพยนตร์คลาสสิก" ^[33]

ปัจจุบัน The Day the Earth Stood Stillได้รับการยกย่องให้เป็นภาพยนตร์ที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งที่ออกฉายในปี 1951 ^{[34] [35]} The Day the Earth Stood Stillอยู่ในรายชื่อภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์ที่ดีที่สุด 12 อันดับแรกตลอดกาลของArthur C. Clarke ^[36]ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับคะแนน 95% จาก เว็บไซต์ รวบรวมบทวิจารณ์ Rotten Tomatoes จากการวิจารณ์ 57 รายการ โดยมีคะแนนเฉลี่ย 8.10/10 ความเห็นโดยทั่วไประบุว่า " The Day the Earth Stood Still คำนึงถึงสังคมแต่ก็ให้ความบันเทิง โดยถ่ายทอดคุณธรรมแห่งสันติภาพและความเข้าใจโดยปราศจากการสั่งสอน" ^[37] Tony Magistraleอธิบายภาพยนตร์เรื่องนี้ว่าเป็นหนึ่งในตัวอย่างที่ดีที่สุดของภาพยนตร์สยองขวัญแนวเทคโนโลยียุคแรก[ 38 ^]

ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการสร้างเป็นละครวิทยุเมื่อวันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2497 สำหรับโรงละครวิทยุลักซ์ไมเคิล เรนนี่กลับมารับบทนำเป็นคลาตูอีกครั้ง โดยมีจีน ปีเตอร์สรับบทเฮเลน เบนสัน^[39]การผลิตนี้ได้รับการถ่ายทอดอีกครั้งในภายหลังที่โรงละครวิทยุฮอลลี วู ด ซึ่ง เปลี่ยนชื่อเป็นโรงละครวิทยุลักซ์ซึ่งออกอากาศทางสถานีวิทยุกองทัพบก^[40]

ภาพยนตร์รีเมคเรื่อง The Day the Earth Stood Stillซึ่งออกฉายในปี 2008 กำกับโดยสก็อตต์ เดอร์ริกสันและนำแสดงโดยคีอานู รีฟส์ในบทคลาทูแทนที่จะปล่อยให้มนุษย์มีโอกาสร่วมมือกัน ภาพยนตร์รีเมคเรื่องนี้กลับขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคลาทูว่าจะปล่อยให้มนุษยชาติถูกทำลายหรือช่วยเหลือ^[41]

นับตั้งแต่ภาพยนตร์ออกฉาย วลี " Klaatu barada nikto " ปรากฏซ้ำแล้วซ้ำเล่าในนิยายและในวัฒนธรรมสมัยนิยมRobot Hall of Fameกล่าวถึงวลีนี้ว่าเป็น "หนึ่งในคำสั่งที่มีชื่อเสียงที่สุดในนิยายวิทยาศาสตร์" ^[42]และ Frederick S. Clarke จากCinefantastiqueเรียกวลีนี้ในปี 1970 ว่า "เป็นวลีที่มีชื่อเสียงที่สุดที่มนุษย์ต่างดาวเคยพูด" ^[43]

แพทริเซีย นีลมีปัญหาในการพูดประโยคนี้ แม้ว่าโดยรวมแล้วเธอจะภูมิใจกับภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ตาม "ฉันคิดว่านี่เป็นภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์ที่ดีที่สุดเท่าที่เคยสร้างมา แม้ว่าฉันจะยอมรับว่าบางครั้งฉันก็มีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการเก็บหน้าตาย ไมเคิลจะอดทนดูฉันกัดริมฝีปากเพื่อหลีกเลี่ยงการหัวเราะคิกคัก และถามด้วยความสงวนตัวแบบอังกฤษว่า 'คุณตั้งใจจะเล่นแบบนั้นหรือเปล่า'" ^[44]

เอ็ดมันด์ เอช. นอร์ธผู้เขียนเรื่องThe Day the Earth Stood Stillได้สร้างภาษาต่างดาวที่ใช้ในภาพยนตร์ด้วย ซึ่งรวมถึงวลีอันโด่งดังอย่าง "Klaatu barada nikto" การสะกดคำอย่างเป็นทางการของวลีนี้มาจากบทภาพยนตร์โดยตรงและให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับการออกเสียงที่ถูกต้อง ไม่มีการแปลใดๆ ในภาพยนตร์ ศาสตราจารย์ด้านปรัชญา Aeon J. Skoble คาดเดาว่าวลีที่มีชื่อเสียงนี้คือ "คำปลอดภัย" ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ คุณลักษณะ ป้องกันความล้มเหลวที่ใช้ในภารกิจทางการทูต เช่น ภารกิจที่ Klaatu และ Gort ทำที่โลก ด้วยการใช้คำปลอดภัย พลังทำลายล้างของ Gort จะถูกปิดการใช้งานในกรณีที่หุ่นยนต์ถูกกระตุ้นโดยผิดพลาดให้อยู่ในท่าป้องกัน Skoble สังเกตว่าธีมนี้ได้พัฒนาเป็น "เนื้อหาหลักของนิยายวิทยาศาสตร์ที่เครื่องจักรที่ได้รับมอบหมายให้ปกป้องเราจากตัวเราเองจะใช้พลังของมันในทางที่ผิดหรือละเมิด" ^[45]

Fantastic Filmsได้สำรวจความหมายของ "Klaatu barada nikto" ในบทความปี 1978 ที่มีชื่อว่า "The Language of Klaatu" บทความดังกล่าวเขียนโดย Tauna Le Marbe ซึ่งระบุว่าเป็น "บรรณาธิการด้านภาษาศาสตร์ของมนุษย์ต่างดาว" โดยพยายามแปลคำศัพท์ของมนุษย์ต่างดาวทั้งหมดที่ Klaatu ใช้ตลอดทั้งเรื่อง ^[46]ในบทความดังกล่าว คำแปลตามตัวอักษรของ Klaatu barada nikto คือ "หยุดความป่าเถื่อน (ข้าพเจ้า) ตาย ผูกมัด" และคำแปลโดยเสรีคือ "ข้าพเจ้าตาย ซ่อมแซมข้าพเจ้า อย่าแก้แค้น" ^[46]

สารคดีเรื่องDecoding "Klaatu Barada Nikto": Science Fiction as Metaphorได้สำรวจวลี "Klaatu barada nikto" กับบางคนที่เกี่ยวข้องกับการผลิตThe Day the Earth Stood Stillโรเบิร์ต ไวส์ผู้กำกับภาพยนตร์เรื่องนี้ได้เล่าถึงเรื่องราวของเอ็ดมันด์ นอร์ธที่บอกกับเขาว่า "มันเป็นแค่สิ่งที่ฉันคิดขึ้นมา ฉันคิดว่ามันฟังดูดี" ^[47] บิลลี เกรย์ผู้รับบทบ็อบบี้ เบนสันในภาพยนตร์เรื่องนี้กล่าวว่าเขาเชื่อว่าข้อความนั้นมาจากคลาตูและ "บาราดา นิกโตต้องหมายถึง ... ช่วยโลก" ^[48]

ฟลอเรนซ์ เบลาสเตน ภรรยาม่ายของจูเลียน เบลาสเตน โปรดิวเซอร์ กล่าวว่า นอร์ธต้องผ่านถนนชื่อบาโรดาทุกวันเพื่อไปทำงาน และบอกว่า "ผมคิดว่านั่นคือที่มาของชื่อนี้" ^[49]สตีเวน เจย์ รูบิน นักประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ เล่าถึงการสัมภาษณ์นอร์ธ โดยถามคำถามว่า "คำว่า Klaatu Barada Nikto แปลว่าอะไร และเอ็ดมันด์ นอร์ธก็พูดกับผมว่า 'ยังมีความหวังสำหรับโลก ถ้าสามารถติดต่อนักวิทยาศาสตร์ได้' " ^[50]โรเบิร์ต ไวส์ ผู้กำกับภาพยนตร์ จำวลีนี้ได้อย่างชัดเจน เพราะเมื่อเขาได้รับรางวัล Lifetime Achievement Award จากสถาบันภาพยนตร์อเมริกันในปี 1997 เขาก็จบสุนทรพจน์รับรางวัลด้วยวลีที่ว่า " Klaatu barada nikto " ซึ่งคืนนี้แปลว่า "ขอบคุณจากใจจริง"

• 1951 ในภาพยนตร์
• วัฒนธรรมในช่วงสงครามเย็น
• รายชื่อภาพยนตร์ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับมนุษย์ต่างดาว
• รายชื่อภาพยนตร์แนววิทยาศาสตร์ในช่วงทศวรรษ 1950

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับThe Day the Earth Stood Still (ภาพยนตร์ปี 1951 )

วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับวันแห่งโลกหยุดนิ่ง

• The Day the Earth Stood Still at Allภาพยนตร์
• วันโลกหยุดนิ่งที่IMDb
• The Day the Earth Stood Still ที่ฐานข้อมูลภาพยนตร์ TCM
• วันโลกหยุดนิ่งที่แคตตาล็อกภาพยนตร์ของ AFI
• The Day the Earth Stood Still ที่ฐานข้อมูลบทภาพยนตร์ทางอินเทอร์เน็ต
• วันโลกหยุดนิ่ง ทางสถานีวิทยุ Lux : 4 มกราคม 2500
• โครงเรื่องภาพยนตร์เรื่อง “The Day the Earth Stood Still II: The Evening of the Second Day” โดยRay Bradbury
• บทความเรื่อง The Day the Earth Stood Still โดย Daniel Eagan ใน America's Film Legacy: The Authoritative Guide to the Landmark Movies in the National Film Registryโดย A&C Black, 2010 ISBN 0826429777หน้า 446-448