บ้าน | |
---|---|
ประเภท | |
สร้างโดย | เอ็นดา วอลช์ |
เรื่องโดย |
|
กำกับการแสดงโดย |
|
นำแสดงโดย | |
เพลงโดย | กุสตาโว ซานตาโอลาลลา |
ประเทศต้นกำเนิด | สหราชอาณาจักร |
ภาษาต้นฉบับ | ภาษาอังกฤษ |
การผลิต | |
ผู้ผลิต |
|
ภาพยนตร์ |
|
บรรณาธิการ | บาร์นี่ พิลลิ่ง |
ระยะเวลาการทำงาน | 97 นาที |
บริษัทผู้ผลิต | |
เผยแพร่ครั้งแรก | |
เครือข่าย | เน็ตฟลิกซ์ |
ปล่อย | 14 มกราคม 2565 ( 14-01-2022 ) |
The Houseเป็นซีรีส์การ์ตูนสต็อปโมชั่นสำหรับผู้ใหญ่ ของอังกฤษ ที่ออกฉาย ในปี 2022 สร้างสรรค์โดย Enda Walsh โดย แต่ละเรื่องจะพูดถึงความบ้าคลั่ง ความมั่งคั่ง และการแสวงหาความสุขที่แท้จริง โดยซีรีส์นี้แบ่งออกเป็น 3 บท โดยเล่าเรื่องราวต่างๆ ครอบคลุมโลกต่างๆ การออกแบบภายใน และตัวละคร (ประกอบด้วยมนุษย์ สัตว์ฟันแทะและแมลง ที่มีลักษณะคล้ายมนุษย์และแมว) ในบ้านหลังเดียวกัน
เดิมทีประกาศเป็นมินิซีรีส์แบบรวมเรื่อง แต่กลายมาเป็นรายการพิเศษทางโทรทัศน์เนื่องจากความยาวที่สั้นเกินไปสำหรับซีรีส์สามตอน ผลิตโดยNexus Studios ในลอนดอนสำหรับ Netflixโดยเล่าถึงสามตอนกำกับโดย Emma de Swaef และ Marc James Roels, Niki Lindroth von BahrและPaloma Baeza ตามลำดับ ผู้กำกับได้รับเครดิตสำหรับเรื่องราวของแต่ละส่วนโดยมี Johannes Nyholm เป็นผู้เขียนร่วมสำหรับส่วนที่สอง
ในช่วงปลายทศวรรษ 1800 เด็กสาวชื่อเมเบิลอาศัยอยู่กับเรย์มอนด์ ผู้เป็นพ่อ เพนนี ผู้เป็นแม่ และอิโซเบล น้องสาวที่เพิ่งเกิด โดยทั้งคู่มีความยากจนข้นแค้น หลังจากได้รับการต้อนรับจากญาติพี่น้องที่ร่ำรวยและหยิ่งยโส เรย์มอนด์ก็เดินเข้าไปในป่าในตอนกลางคืนอย่างเมามาย และได้พบกับนายแวน ชูนบีค สถาปนิกลึกลับ เช้าวันรุ่งขึ้น นายโทมัส พนักงานของแวน ชูนบีค ไปเยี่ยมครอบครัวและโน้มน้าวให้เรย์มอนด์และเพนนียอมรับข้อเสนอของแวน ชูนบีคในการย้ายไปอยู่ในบ้านหรูหลังใหม่ที่สร้างขึ้นให้พวกเขาโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย
หลังจากที่ครอบครัวย้ายเข้ามา เมเบิลสังเกตเห็นสิ่งแปลกประหลาดหลายอย่างเกี่ยวกับบ้านและคนงานที่คอยปรับปรุงซ่อมแซมอยู่ตลอดเวลา แต่พ่อแม่ของเธอกลับหลงใหลในบ้านและสิ่งหรูหราต่างๆ เรย์มอนด์เริ่มหมกมุ่นอยู่กับเตาผิงในบ้านมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเขามักจะลืมจุดไฟอยู่เสมอ ในขณะที่เพนนีใช้เวลามากขึ้นเรื่อยๆ กับการเย็บผ้าม่าน เมเบิลรู้สึกไม่พอใจมากขึ้นเมื่อพ่อแม่ของเธอสวมชุดที่ออกแบบโดยแวน ชูนบีค ซึ่งคล้ายกับเฟอร์นิเจอร์ที่พวกเขาชื่นชอบ (เก้าอี้และผ้าม่าน)
คืนหนึ่ง ขณะสำรวจบ้าน เมเปิ้ลและอิโซเบลพบว่าตัวเองหลงทางในเขาวงกตที่กลายเป็นบ้านหลังนี้ และในที่สุดก็ไปเจอโทมัสผู้สิ้นหวัง โทมัสเมาและอับอายขายหน้า จึงสารภาพว่าเขาเป็นนักแสดงตามบทที่แวน ชูนบีคจัดเตรียมไว้ ในขณะเดียวกัน เรย์มอนด์ก็สามารถจุดไฟได้ในที่สุดโดยการเผาทรัพย์สินเก่าของครอบครัว รวมถึงเก้าอี้ของพ่อและบ้านตุ๊กตาของเมเปิ้ล เมื่อพี่น้องสาวได้กลับมารวมตัวกับพ่อแม่ในที่สุด พวกเขาก็พบว่าเรย์มอนด์และเพนนีถูกแปลงเป็นเฟอร์นิเจอร์ เรย์มอนด์ถูกแปลงเป็นเก้าอี้ และเพนนีถูกแปลงเป็นผ้าม่าน เมื่อไฟลุกลาม พ่อแม่เร่งเร้าให้ลูกสาวหนีออกไป เมเปิ้ลและอิโซเบลใช้ผ้าม่านปีนออกไปทางหน้าต่างในขณะที่พ่อแม่ของพวกเขาถูกเผาทั้งเป็น ก่อนจะหลบหนีไปและมองดูบ้านสูบบุหรี่จากระยะไกลในขณะที่พระอาทิตย์ขึ้น
เรื่องราวเกิดขึ้นในช่วงปลายทศวรรษ 2000 ในโลกที่เต็มไปด้วยสัตว์ฟันแทะ และปัจจุบันบ้านหลังนี้ตั้งอยู่ในถนนในเมืองที่เจริญแล้ว และกำลังจะประกาศขาย ผู้พัฒนาที่กำลังปรับปรุงบ้านได้เลิกจ้างลูกทีมก่อสร้างทั้งหมดเพื่อลดต้นทุน และต้องทำงานทั้งหมดด้วยตัวเอง เมื่อค้นพบว่าบ้านมีแมลงปีกแข็งและตัวอ่อน อาศัยอยู่ เขาจึงใช้กรดบอริกจำนวนมากเพื่อกำจัดแมลงเหล่านี้ แต่ก็ไม่เป็นผล
ในวันที่เข้าชม แขกต่างไม่ประทับใจกับบ้านหลังนี้ แต่มีคู่รักรูปร่างแปลกๆ อยู่คู่หนึ่ง ซึ่งแสดงความสนใจที่จะซื้อบ้านหลังนี้มาก ผู้พัฒนาไม่ยอมเสี่ยงขาย จึงให้พวกเขาค้างคืนที่นั่น ในอีกไม่กี่วันต่อมา คู่รักคู่นี้ก็ยังคงอาศัยอยู่ในบ้านอย่างมั่นคง แมลงกลับมาอีกครั้ง และธนาคารก็เรียกร้องเงินกู้คืนธุรกิจของผู้พัฒนาอยู่เรื่อยๆ ผู้พัฒนาตัดสินใจที่จะหยุดตามใจคู่รักคู่นี้ แต่ปรากฏว่าสมาชิกในครอบครัวหลายคนเข้ามาหาและต้องการเข้าไปในบ้าน เขาพยายามโทรหาตำรวจ แต่ตำรวจกลับเตือนเขาแทนว่าเขาโทรหาหมอฟันของเขาบ่อยเกินไป ซึ่งภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้ผู้ชมเชื่อว่าเป็นคู่รักของเขา หมอฟันยังพร้อมที่จะฟ้องผู้พัฒนาบ้านหากเขาโทรหาเขาอีกครั้ง
เมื่อหมดปัญญา นักพัฒนาจึงพยายามใช้กรดบอริกกับคู่รักคู่นี้ แต่เขากลับสูดเข้าไปเต็มปากและเป็นลม เขารอดชีวิตมาได้แต่กลับกลายเป็นอาการสตัปเปอร์ คู่รักคู่นี้ไปรับนักพัฒนาจากโรงพยาบาลและพากลับบ้าน ซึ่งครอบครัวของพวกเขาต้อนรับเขากลับมา โดยตอนนี้หลายคนมีแขนขาเพิ่มขึ้น ฉากสุดท้ายแสดงให้เห็นครอบครัวกำลังทำลายภายในบ้าน โดยปีนกำแพงและเคี้ยวทุกอย่าง นักพัฒนาซึ่งถอยกลับไปสู่ความฉลาดเหมือนสัตว์ ได้ออกมาจากซากเตาอบชั่วครู่เพื่อกินขยะก่อนจะถอยไปใต้ดิน
ในโลกที่ประสบกับอุทกภัยครั้งใหญ่และมีแมวเป็นสัตว์ครึ่งคนครึ่งผีอาศัยอยู่ บ้านหลังนี้ถูกล้อมรอบด้วยน้ำที่เพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ โรซ่า เจ้าของบ้านซึ่งหวงแหนความทรงจำในวัยเด็กที่เติบโตมาในบ้าน ใฝ่ฝันที่จะฟื้นฟูบ้านหลังนี้ให้กลับมาสวยงามดังเดิม อย่างไรก็ตาม เธอต้องดิ้นรนทางการเงิน และผู้เช่าเพียงคนเดียวของเธอ คือ ชาวประมงชื่อเอเลียส และฮิปปี้ชื่อเจน ไม่จ่ายค่าเช่าแม้ว่าเธอจะยืนกรานก็ตาม เธอเพิกเฉยต่อความพยายามของพวกเขาในการแก้ไขปัญหาน้ำที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
เมื่อคอสมอส (ช่างฝีมือ) "หุ้นส่วนทางวิญญาณ" ของเจนมาเยี่ยม โรซ่าจึงขอให้เขาช่วยทำงานในบ้าน แต่เธอโกรธมากเมื่อพบว่าเขากลับรื้อพื้นบ้านเพื่อสร้างเรือให้กับเอเลียสแทน ขณะที่คอสมอสยังคงปรับปรุงบ้านใหม่โดยขัดต่อความต้องการของโรซ่า โรซ่าก็เถียงกับเอเลียส รู้สึกเสียใจที่เขาต้องการจากไป ในขณะที่เขาเองก็กล่าวหาว่าเธอไม่กล้าทำเช่นเดียวกัน ต่อมาเขาจึงออกเดินทางด้วยเรือชั่วคราว
ขณะที่น้ำและหมอกยังคงซึมเข้ามาในบ้าน และเจนเตรียมออกจากบ้านพร้อมกับคอสมอส เธอทำให้โรซ่าเข้าสู่ภวังค์คล้ายความฝัน ซึ่งโรซ่าเห็นบ้านถูกทำลายและเพื่อนๆ ของเธอทิ้งเธอไว้ เมื่อออกมาจากนิมิต เธอเห็นเจนและคอสมอสแล่นเรือออกไปและเรียกเธอให้เข้าร่วมด้วย แต่เรืออยู่ไกลเกินไป เธอนึกถึงคันโยกขนาดใหญ่ที่คอสมอสสร้างไว้ จึงผลักคันโยกนั้น ทำให้บ้านกลายเป็นเรือที่เดินทะเลได้ เจน คอสมอส และเอเลียสที่กลับมาให้กำลังใจ โรซ่าจึงควบคุมเรือบ้านและหลบหนีในขณะที่น้ำท่วมทำลายรากฐานโดยรอบ และทั้งสี่คนก็แล่นเรือออกไปสู่มหาสมุทร
The Houseได้รับการประกาศครั้งแรกในเดือนมกราคม 2020 โดยมีการผลิตรวมเรื่องสั้นที่Nexus Studios ในลอนดอน สำหรับNetflix Nexus มีทีมผู้กำกับสามทีมที่คอยเล่าเรื่องราวของครอบครัวสามรุ่นที่แตกต่างกันในบ้านหลังเดียวกัน: [1] คู่หู Emma de Swaef และ Marc James Roels, Niki Lindroth von BahrและPaloma Baezaผู้กำกับได้รับเครดิตสำหรับเรื่องราวของส่วนของตน โดยมี Johannes Nyholm เป็นผู้เขียนร่วมสำหรับส่วนที่สอง ในเทศกาลภาพยนตร์ Annecy ปี 2021 ในเดือนมิถุนายน มีการประกาศนักพากย์เสียงหลักสำหรับแต่ละเรื่อง[2]ในเดือนพฤศจิกายน 2021 ภาพแรกของรวมเรื่องสั้นได้รับการเปิดเผยพร้อมกับวันที่ออกฉายคือวันที่ 14 มกราคม 2022 [3]ตัวอย่างแรกได้รับการเผยแพร่ในเดือนธันวาคม 2021 [4] [5]
Nicolas Ménard และ Manshen Lo ร่วมสร้างฉากแอนิเมชั่น 2 มิติที่วาดด้วยมือ[6]
โครงการนี้เริ่มต้นขึ้นในการประชุมที่บ้านของชาร์ล็อตต์ บาวาสโซ โปรดิวเซอร์ในลอนดอน ซึ่งผู้กำกับทั้งสี่คน "ได้ระดมความคิดกันเล็กน้อยและได้ไอเดียเกี่ยวกับบ้านที่สิ่งต่างๆ เกิดขึ้นในช่วงเวลาต่างๆ กัน เราตกลงกันว่าเราจะมีบทของตัวเอง แต่ยังคงมีความเชื่อมโยงกัน" ตามที่ฟอน บาห์รกล่าว ต่อมา "เราคุยกันเยอะมากผ่านZoomและช่วยเหลือกันในการพัฒนาบทและการออกแบบตัวละคร ทุกอย่าง พวกเราทุกคนค่อนข้างใหม่สำหรับโปรเจ็กต์ระดับหรูเช่นนี้ ดังนั้นฉันคิดว่านี่เป็นการจัดการที่สมบูรณ์แบบ คุณมีภาพยนตร์ของตัวเอง แต่คุณไม่รู้สึกโดดเดี่ยว" [7]บาวาสโซ บาเอซากล่าวว่า "ทำให้เรามารวมกันและเราพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องราวและตัวละครที่เราสนใจ และเราพยายามหาส่วนที่ทับซ้อนกัน ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใครโดยสิ้นเชิง คุณไม่เคยได้ทำงานร่วมกับผู้สร้างภาพยนตร์หรือผู้สร้างสรรค์ในลักษณะร่วมมือกันซึ่งคุณแต่ละคนทำภาพยนตร์แยกกันแต่ยังแบ่งปันความคิดมากมายอีกด้วย" [8]ผู้กำกับได้เขียนโครงเรื่องโดยละเอียด จากนั้นนักเขียนบทละครชาวไอริชEnda Walshก็ได้เขียนบทสนทนาทั้งสามส่วนร่วมกับพวกเขา[9]
Roels กล่าวว่าส่วนเปิดเรื่องของเขาและ Swaef มาจากความปรารถนาที่จะบอกเล่า "เรื่องราวของบ้านก่อนที่จะมีบ้าน เรื่องราวต้นกำเนิด กล่าวอีกนัยหนึ่ง ฉันกำลังอ่านนิยายภาพของRichard McGuireชื่อว่าHereซึ่งคุณจะได้เห็นมุมหนึ่งของโลกและการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นตลอดหลายพันปี คุณมองว่ามันเป็นพื้นที่เกษตรกรรม และในสมัยที่ยังมีชาวพื้นเมืองอเมริกันอาศัยอยู่ และก่อนหน้านั้นในยุคไดโนเสาร์ แล้วทันใดนั้น คุณก็อยู่ในปี 1950 และมีคนกำลังดูดฝุ่นพื้นอยู่ และนั่นทำให้เกิดแนวคิดบางอย่างขึ้นมา เช่น ก่อนที่จะมีบ้านนั้นมีอะไรอยู่บ้าง" [10]
แต่ละส่วนต้องใช้เวลาในการผลิตมากกว่า 20 สัปดาห์[9]ยกเว้นการ แสดงเต้นรำแบบ Busby Berkeleyในส่วนที่สอง และเอฟเฟกต์หมอกกับน้ำบางส่วนในส่วนที่สาม แอนิเมชั่นเกือบทั้งหมดทำ "ในกล้อง" โดยไม่ใช้กรีนสกรีนหรือการประมวลผลแบบดิจิทัล[9]จาร์วิส ค็อกเกอร์ เขียนและแสดงเพลงที่เล่นในช่วงเครดิตปิดท้าย
ในเว็บไซต์รวมบทวิจารณ์Rotten Tomatoesบทวิจารณ์จากนักวิจารณ์ 36 คน 97% เป็นเชิงบวก โดยมีคะแนนเฉลี่ย 7.40/10 โดยเว็บไซต์ให้ความเห็นตรงกันว่า "ไม่ว่าคุณจะเป็นแฟนของแอนิเมชั่นสต็อปโมชั่นหรือแค่กำลังมองหาอะไรที่แปลกประหลาดและล้ำลึกThe Houseก็จะทำให้คุณรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน" [11] Metacriticซึ่งใช้ค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักได้ให้คะแนนภาพยนตร์เรื่องนี้ 71 จาก 100 คะแนน จากนักวิจารณ์ 10 คน ซึ่งบ่งชี้ว่าบทวิจารณ์ "โดยทั่วไปดี" [12]
Dmitry Samarov จากChicago Readerกล่าวว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ "รักษาความต่อเนื่องของเรื่องได้ด้วยการใช้รูปแบบการเล่าเรื่องที่หลากหลายและแทบจะไม่มีเนื้อหาที่หยาบคายหรือน่ารักเลย ... เรื่องราวแต่ละเรื่องได้รับการกำกับโดยบุคคลที่แตกต่างกันซึ่งมีแนวคิดและแรงบันดาลใจที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน ความแตกต่างนี้ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ดำเนินไปโดยที่ไม่น่าเบื่อเลย อย่างไรก็ตาม องค์ประกอบที่เชื่อมโยงกันของฉากและแอนิเมชั่นสต็อปโมชั่นแบบโบราณที่น่ารักทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่หลุดโลกไปในล้านๆ ทิศทาง" [13]
ลูซี่ แมงแกน จากThe Guardianให้คะแนนหนังเรื่องนี้ 3 ดาวจาก 5 ดาว เธอบอกว่าส่วนแรกนั้น "ประสบความสำเร็จมากที่สุดในสามส่วน" และส่วนที่สองนั้น "ไม่สมบูรณ์แบบเกินไปที่จะถ่ายทอดความสยองขวัญที่แท้จริงหรือเป็นนิทานเกี่ยวกับการละเมิด ทุนนิยม หรือธีมอื่นๆ ที่ดูเหมือนจะพยักหน้ารับอย่างคลุมเครือในช่วงเวลาต่างๆ" เธอบอกว่าส่วนที่สามนั้น "ค่อนข้างจะเล็กน้อยมาก" และโดยรวมแล้ว "หากเนื้อหาของเรื่องราวสอดคล้องกับรูปแบบที่พิถีพิถัน เรื่องราวในชุดนี้ก็น่าจะประสบความสำเร็จอย่างก้าวกระโดด" [14]แต่โนเอล เมอร์เรย์ จากThe AV Clubพูดถึงส่วนที่สองนั้นว่า "All of The House นั้น คุ้มค่าแก่การชม โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ชื่นชอบแอนิเมชั่น แต่สำหรับผู้ที่สามารถรับมือกับความแปลกประหลาดได้มาก ส่วนที่สองของฟอน บาห์รคือส่วนที่ไม่ควรพลาด" [15]
Nick Allen จาก RogerEbert.com กล่าวว่า "ด้วยผู้กำกับหน้าใหม่ซึ่งแต่ละคนต่างก็มีสไตล์เหนือจริง จึงสร้างสรรค์ผลงานที่สมดุลระหว่างการเล่าเรื่องที่เหนือจริงและเชิงปรัชญาพร้อมกับแอนิเมชั่นสต็อปโมชั่นที่มีรายละเอียดและมีชีวิตชีวาจนคุณแทบจะสัมผัสได้ด้วยปลายนิ้ว" และ "พิสูจน์แล้วว่าเป็นผลงานที่ต่อเนื่องและมีความเหนือจริง สนุกสนาน ซาดิสม์ และสนุกสนานในระดับเดียวกันเสมอ" [16]