โทมัส มูร์เนอร์ OFM ( 24 ธันวาคม ค.ศ. 1475 – ประมาณ ค.ศ. 1537) เป็นนักเสียดสีนักกวี และนักแปล ชาวอัลเซเชี่ยน [1]
เขาเกิดที่ Oberehnheim ( Obernai ) ใกล้กับเมืองสตราสบูร์กในปี ค.ศ. 1490 เขาเข้าร่วม คณะ ฟรานซิสกันและในปี ค.ศ. 1495 ก็เริ่มเดินทาง ศึกษา และจากนั้นก็สอนและเทศนาในเมืองไฟรบวร์ก-อิม-ไบรส์เกาปารีสคราคูฟและเมืองสตราสบูร์กเอง จักรพรรดิแม็กซิมิเลียนที่ 1สวมมงกุฎให้เขาในปี ค.ศ. 1505 เป็นpoeta laureatusในปี ค.ศ. 1506 เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นdoctor theologiaeในปี ค.ศ. 1508 ขณะที่เป็นนักเทศน์ของโบสถ์เซนต์มาร์ตินในเมืองไฟรบวร์กเขาขัดขืนญาติของอุลริช ซาเซียส ที่เพิ่งเสียชีวิตไปไม่นาน รวมทั้งเสมียนของเมืองไฟรบวร์กด้วย[2]ตั้งแต่นั้นมา ทั้งสองคนคงแจ้งให้มูร์เนอร์ทราบถึงความเป็นศัตรูกันของพวกเขา[2]ในปี ค.ศ. 1513 ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ดูแลอาราม ฟรานซิสกัน ใน เมือง สตราสบูร์กซึ่งเป็นตำแหน่งที่เขาถูกบังคับให้ลาออกในปีถัดมาเนื่องจากตีพิมพ์หนังสือที่มีเนื้อหาหยาบคาย
ในปี ค.ศ. 1518 เขาเริ่มศึกษาเกี่ยวกับนิติศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยบาเซิลและในปี ค.ศ. 1519 ก็ได้เข้าศึกษาต่อในระดับดุษฎีบัณฑิตสาขานิติศาสตร์ [ 3] [2] Zasius พยายามป้องกันไม่ให้เขาสำเร็จการศึกษาโดยยื่นคำร้องต่อศาสตราจารย์ของมหาวิทยาลัย Claudius Catiuncula แต่ไม่ประสบความสำเร็จ[2]ในสาขานิติศาสตร์ Murner มุ่งเน้นไปที่Institutes of Justinianและการแปลจากภาษาละตินเป็นภาษาเยอรมัน[4]เขาหวังว่าในภาษาแม่ของพวกเขา นักเรียนจะมีความเข้าใจเกี่ยวกับนิติศาสตร์ที่ดีขึ้น ซึ่งก่อนหน้านี้มักจะเรียนรู้จากหนังสือภาษาต่างประเทศ[4]ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1518 หนังสือของเขาชื่อUtriusque iuris Tituli et Regule ได้รับการตีพิมพ์โดยAdam Petriในเมืองบาเซิล ซึ่งยังคงมีเนื้อหาส่วนใหญ่ในทั้งสองภาษา คือภาษาละตินและภาษาเยอรมัน[5]ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1519 เขาได้ตีพิมพ์Instituten in warer ursprungซึ่งคำนำและเนื้อหาอยู่ในภาษาเยอรมัน และบทต่างๆ พิมพ์เป็นภาษาละติน[6]นอกจากนี้ยังมีบทต่างๆ ที่แปลเป็นภาษาเยอรมันด้วย[6]
ในช่วงฤดูร้อนของปี ค.ศ. 1523 ตามคำเชิญของพระเจ้าเฮนรีที่ 8เขาได้เดินทางไปยังราชอาณาจักรอังกฤษซึ่งงานเขียนของเขาได้ดึงดูดความสนใจของโทมัส มอร์ [ 7]
จอห์น เฮดลีย์ให้เครดิตกับมูร์เนอร์ที่ทำให้มอร์ตระหนักถึงธรรมชาติอันสุดโต่งของหลักคริสตจักรของมาร์ติน ลูเทอร์ [ 8]เฮนรีที่ 8 รู้สึกว่ามูร์เนอร์เป็นผู้มีอิทธิพลทางศาสนาออร์โธดอกซ์ที่สำคัญในเมืองสตราสบูร์ก จึงมอบเงิน 100 ปอนด์และจดหมายให้กับเขาแก่ผู้พิพากษาในเมือง[9]
หลังจากอยู่ที่นี่และเดินทางไปอิตาลี เขาก็ได้ตั้งรกรากที่เมืองสตราสบูร์กอีกครั้ง แต่เนื่องจากไม่สบายใจกับการปฏิรูปศาสนาของนิกายโปรเตสแตนต์ จึง ได้ลี้ภัยไปยังเมืองลูเซิร์นในสวิตเซอร์แลนด์ในปี ค.ศ. 1526 ในปี ค.ศ. 1533 เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นบาทหลวงแห่งโอเบอร์เฮาน์ไฮม์ ซึ่งเขาเสียชีวิตที่นั่นในปี ค.ศ. 1537 หรือตามบันทึกบางฉบับระบุว่าในปี ค.ศ. 1536 [3]
มูร์เนอร์เป็นตัวละครที่มีพลังและเต็มไปด้วยอารมณ์ แต่เขาก็สร้างศัตรูไว้ทุกที่ที่เขาไป ในงานเสียดสี ของเขามีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์น้อยมาก ซึ่งมุ่งเป้าไปที่การทุจริตในยุคนั้น การปฏิรูปศาสนา และโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อมาร์ติน ลูเทอร์งานเสียดสีที่ทรงพลังที่สุดของเขา—งานเสียดสีเยอรมันที่รุนแรงที่สุดในยุคนั้น—คือVon dem grossen Lutherischen Narren wie ihn Doctor Murner beschworen hat ("On the Great Lutheran Fool", 1522) [10]งานอื่นๆ ได้แก่Die Narrenbeschwörung (1512); Die Schelmenzunft (1512); Die Gäuchmattซึ่งกล่าวถึงคนโง่ที่ตกหลุมรัก (1519) และการแปลAeneidของVirgil (1515) ซึ่งอุทิศให้กับจักรพรรดิ Maximilian I นอกจากนี้ Murner ยังเขียนChartiludium logicae อันมีอารมณ์ขัน สำหรับการสอนตรรกะ[11] (1507) และLudus studentum Friburgensium (1511) นอกจากนี้ยังมีการแปลInstitutionesของJustinian (1519) อีกด้วย [3]
งานเสียดสีของ Murner ได้รับการแก้ไขโดย Johann Scheibleในช่วงทศวรรษ1840