เซอร์ ทิโมธี เซนส์เบอรี | |
---|---|
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม | |
ดำรงตำแหน่งตั้งแต่ วันที่ 14 เมษายน 2535 – 20 กรกฎาคม 2537 | |
นายกรัฐมนตรี | จอห์น เมเจอร์ |
ก่อนหน้าด้วย | อเล็กซานเดอร์ เฮสเคธ |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการค้า | |
ดำรงตำแหน่ง ตั้งแต่วันที่ 23 กรกฎาคม 2533 – 14 เมษายน 2535 | |
นายกรัฐมนตรี | มาร์กาเร็ต แทตเชอร์ จอห์น เมเจอร์ |
ก่อนหน้าด้วย | เดวิด เทรฟการ์น |
ประสบความสำเร็จโดย | ริชาร์ด นีดแฮม |
ปลัดกระทรวงการต่างประเทศและเครือจักรภพ | |
ดำรงตำแหน่ง ตั้งแต่วันที่ 24 กรกฎาคม 2532 – 23 กรกฎาคม 2533 | |
นายกรัฐมนตรี | มาร์กาเร็ต แทตเชอร์ |
ก่อนหน้าด้วย | ทิโมธี เอ็กการ์ |
ประสบความสำเร็จโดย | มาร์ค เลนน็อกซ์-บอยด์ |
สมาชิกรัฐสภา สำหรับโฮฟ | |
ดำรงตำแหน่ง ตั้งแต่วันที่ 8 พฤศจิกายน 2516 – 8 เมษายน 2540 | |
ก่อนหน้าด้วย | มาร์ติน มัดดาน |
ประสบความสำเร็จโดย | อิวอร์ คาปลิน |
รายละเอียดส่วนตัว | |
เกิด | ทิโมธี อลัน ดาวาน เซนส์เบอรี ( 11 มิถุนายน 1932 )11 มิถุนายน 2475 |
สัญชาติ | อังกฤษ |
พรรคการเมือง | ซึ่งอนุรักษ์นิยม |
โรงเรียนเก่า | วิทยาลัยวูสเตอร์, อ็อกซ์ฟอร์ด |
เซอร์ ทิโมธี อลัน ดาวาน เซนส์เบอรี (เกิดเมื่อวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2475) เป็นนักการเมือง และนักธุรกิจฝ่าย อนุรักษ์นิยมในสหราชอาณาจักร[1] [2] [3]
เซนส์เบอรีเป็นบุตรชายคนเล็กของอลัน เซนส์เบอรี บารอน เซนส์เบอ รี และโดรีน ภรรยาของเขา พี่ชายของเขาคือลอร์ด เซนส์เบอรีแห่งเพรสตัน แคนโดเวอร์อดีตประธานของเซนส์เบอรีส์และไซมอน เซนส์เบอรีผู้ ล่วงลับ ลอร์ด เซนส์เบอรีแห่งเทิร์วิลล์อดีต รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวิทยาศาสตร์ของ พรรคแรงงานเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา
จอห์น เจมส์ เซนส์เบอรีและแมรี่ แอน สเตเปิลส์ปู่ทวดและย่าทวดของเขาได้เปิดร้านขายของชำที่ 173 Drury Laneในปี พ.ศ. 2412 ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นเครือซูเปอร์มาร์เก็ต ของอังกฤษที่ชื่อว่า Sainsbury 's
Sainsbury ได้รับการศึกษาจากSandroyd School , Eton CollegeและWorcester College, Oxford
This section of a biography of a living person needs additional citations for verification. (January 2019) |
Tim Sainsbury เข้าร่วมSainsbury’sในปี 1956 ในปี 1959 เขาได้เป็นรอง Fred Salisbury (ซึ่งเป็นกรรมการคนแรกของบริษัทที่ไม่ใช่ Sainsbury) เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้อำนวยการฝ่ายอสังหาริมทรัพย์ สถาปนิก และวิศวกรในปี 1962 ในตำแหน่งนี้ เขาเป็นผู้รับผิดชอบในการเปลี่ยนร้านค้าแบบเคาน์เตอร์เซอร์วิสที่เหลือทั้งหมดให้เป็นแบบบริการตนเอง และปรับปรุงร้านค้าแบบบริการตนเองก่อนหน้านี้ให้ทันสมัย
เมื่อบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ลอนดอนเมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม 1973 ในชื่อ J Sainsbury plc ครอบครัวของเขาในขณะนั้นยังคงควบคุมด้วยหุ้น 85% ในขณะที่David Sainsbury ลูกพี่ลูกน้องของเขาได้รับมรดกหุ้น 18% ทั้งหมดของ Robert Sainsburyพ่อของเขาTim Sainsbury ต้องแบ่งหุ้น 18% ของ Alan Sainsbury พ่อของเขากับJD SainsburyและSimon Sainsbury พี่น้องของเขา และพวกเขาจึงถือหุ้นคนละ 6% เชื่อกันว่า Sir Robert Sainsbury มอบหุ้นทั้งหมดให้กับ David Sainsbury (แทนที่จะแบ่งให้ David และลูกสาวสามคนของเขา) เพื่อให้ David มีสิทธิ์ลงคะแนนเสียงมากขึ้นที่โต๊ะพิจารณา โดยพิจารณาว่า John Davan Sainsbury ซึ่งดำรงตำแหน่งประธานในปี 1969 เมื่อ Sir Robert Sainsbury เกษียณอายุ มีลักษณะความเป็นผู้นำที่แข็งกร้าวและเผด็จการ ในขณะที่ David ระมัดระวังมากกว่าเสมอ[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]
ทิม เซนส์เบอรี ลงจากตำแหน่งคณะกรรมการในปี 1983 เพื่อดำเนินอาชีพทางการเมืองต่อไป ในปี 1992 เจดี เซนส์เบอรี น้องชายของเขาเกษียณอายุ และ เดวิด เซนส์เบอรี ลูกพี่ลูกน้องของเขาขึ้นดำรงตำแหน่งประธานและซี อีโอต่อ เทสโก้แซงหน้าเซนส์เบอรีส์และกลายมาเป็นเครือซูเปอร์มาร์เก็ตที่ใหญ่ที่สุดในสหราชอาณาจักรในปี 1995 ด้วย เหตุ นี้ เชื่อกันว่าเจดี เซนส์เบอรีได้ขอ ให้ ทิมกลับมาร่วมงานกับเซนส์เบ อรีส์อีกครั้งในตำแหน่งกรรมการบริหารที่ไม่ใช่ผู้บริหารในปี 1995 เพื่อสนับสนุนเดวิด
เดวิดลงจากตำแหน่งในปี 1998 เพื่อประกอบอาชีพทางการเมือง และในปี 1999 ทิมลงจากตำแหน่งกรรมการบริหารที่ไม่ใช่ผู้บริหาร ซึ่งหมายความว่าไม่มีสมาชิกครอบครัว Sainsbury คนใด ทำงานให้กับบริษัทอีกต่อไป ในเวลานั้น เขาให้คำมั่นว่า "จะยังคงเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่และทุ่มเทต่อไป" [ จำเป็นต้องอ้างอิง ]
เมื่อวันที่ 13 มกราคม 2549 บริษัทได้รับแจ้งว่าเซอร์ทิโมธี เซนส์เบอรีไม่มีสิทธิ์ในหุ้นทุนที่ออกของบริษัทอีกต่อไป โดยขณะนี้สิทธิ์ดังกล่าวอยู่ต่ำกว่า 3% ภรรยาของเขาซึ่งถือหุ้น 6% ของเขาอยู่ครึ่งหนึ่ง ได้ลดสิทธิ์ในหุ้นเซนส์เบอรีลงเหลือต่ำกว่า 3% ในสัปดาห์ก่อน[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]
ณ เดือนสิงหาคม 2009 ทิม เซนส์เบอรีและภรรยาของเขายังคงถือหุ้นอยู่เกือบ 3% ของผู้ค้าปลีกนี้ครอบครัวเซนส์เบอรีโดยรวมถือหุ้นเซนส์เบอรีประมาณ 15% [ จำเป็นต้องอ้างอิง ]
ในรายชื่อผู้ร่ำรวยของ Sunday Times ปี 2008คาดว่าทรัพย์สินของครอบครัวเขาอยู่ที่ 1.3 พันล้านปอนด์[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]
Sainsbury เป็นสมาชิกรัฐสภาอนุรักษ์นิยม สำหรับHoveตั้งแต่ปี 1973 ถึง 1997 [1]และทำหน้าที่เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการ โดยดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีหลายตำแหน่งในรัฐบาลอนุรักษ์นิยมก่อนหน้านี้ รวมถึงตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงการค้า (1990–92) และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม (1992–94) เขาเป็นประธานของ Hove Conservative Association ตั้งแต่ปี 1998 จนถึงปี 2002 และดำรงตำแหน่งประธานConservative Friends of Israelตั้งแต่ปี 1997 จนถึงปี 2005 เขาเป็นผู้อุปถัมภ์ของTory Reform Group [ จำเป็นต้องอ้างอิง ]ในปี 2019 เขาประกาศความตั้งใจที่จะลงคะแนนให้พรรค Liberal Democrat ในการเลือกตั้งทั่วไป[4]
This section of a biography of a living person does not include any references or sources. (October 2021) |
เซนส์เบอรีและพี่ชายสองคนของเขาร่วมระดมทุนเพื่อขยายหอศิลป์แห่งชาติด้วยต้นทุนประมาณ 50 ล้านปอนด์ ซึ่งเปิดทำการในปี 1991 ในชื่อSainsbury Wing
เขาเป็นประธานของ Somerset House Trust ตั้งแต่ปี 1997 ถึงปี 2002 และดำรงตำแหน่งประธานแคมเปญมูลค่า 25 ล้านปอนด์ของWorcester College มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด
เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์วิกตอเรียและอัลเบิร์ตเมื่อวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2546 และได้รับการแต่งตั้งใหม่อีกครั้งเมื่อวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2550 ทิม เซนส์เบอรีเป็นประธานสภาระหว่างประเทศของพิพิธภัณฑ์วิกตอเรียและอัลเบิร์ต ซึ่งมีเป้าหมายที่จะรับบริจาคเงินจำนวนมากให้กับโครงการ FuturePlan
เขามีลูกสาวสองคนคือคามิลลา (เกิดปีพ.ศ. 2505) และเจสสิกา (เกิดปีพ.ศ. 2513) และลูกชายสองคนคือเจมส์ (เกิดปีพ.ศ. 2505) และอเล็กซานเดอร์ (เกิดปีพ.ศ. 2511) คามิลลาแต่งงานกับฌอนวูดเวิร์ด (สมาชิกรัฐสภาที่เปลี่ยนจากพรรคอนุรักษ์นิยมไปอยู่พรรคแรงงาน ) จนถึงปลายปีพ.ศ. 2558 [5]เจสสิกาแต่งงานกับปีเตอร์ แฟรงโคแพน [ 1]