จังหวัดโทคุชิมะ

จังหวัดโทคุชิมะ

กวางเรนเดียร์
จังหวัดโทคุชิมะ กวางเรนเดียร์
จังหวัด
การถอดเสียงภาษาญี่ปุ่น
• ภาษาญี่ปุ่น	กวางเรนเดียร์
• โรมันจิ	โทคุชิมะเคน
	วังน้ำวนนารูโตะและสะพานแขวนนารูโตะ อาวะโอโดริ รถยนต์สองโหมดในสายอาซาโตะ สะพานเดินเตาะแตะคาซึระในหุบเขาอิยะ พิพิธภัณฑ์ศิลปะนารูโตะ หุบเขาโอโบเกะและเรือสำราญ บนยอดเขาสึรุกิ ฮูดูในอุทยานธรรมชาติประจำจังหวัดโดชู-โคสึ
	ธง เครื่องหมาย
	เพลงสรรเสริญ: โทคุชิมะ เค็นมิน โนะ อุตะ
ประเทศ	ประเทศญี่ปุ่น
ภูมิภาค	ชิโกกุ
เกาะ	ชิโกกุ
เมืองหลวง	โทคุชิมะ
การแบ่งย่อย	เขต : 8, เทศบาล : 24
รัฐบาล
• ผู้ว่าราชการ	มาซาซึมิ โกโตดะ
พื้นที่
• ทั้งหมด	4,146.80 ตารางกิโลเมตร( 1,601.09 ตารางไมล์)
• อันดับ	อันดับที่ 36
ประชากร (1 ตุลาคม 2562)
• ทั้งหมด	728,633
• อันดับ	อันดับที่ 44
• ความหนาแน่น	180/ตร.กม. ( 460/ตร.ไมล์)
จีดีพี
• ทั้งหมด	3,222 พันล้านเยน 29.6 พันล้าน ; ดอลลาร์สหรัฐ (2019)
รหัส ISO 3166	เจพี-36
เว็บไซต์	pref.tokushima.jp/english/
สัญลักษณ์ของญี่ปุ่น
นก	นกกระสาสีขาว
ดอกไม้	ส้มซูดาจิ ( Citrus sudachi )
มาสคอต	สุดาจิคุง
ต้นไม้	ยามาโมโมะ ( Myrica rubra )

จังหวัดของญี่ปุ่น

จังหวัดชิโกกุ ประเทศญี่ปุ่น

จังหวัดโทคุชิมะ(徳島県, Tokushima-ken )เป็นจังหวัด หนึ่ง ของประเทศญี่ปุ่นตั้งอยู่บนเกาะชิโกกุ^[2] จังหวัดโทคุชิ มะมีประชากร 728,633 คน (1 ตุลาคม 2019) และมีพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ 4,146 ตารางกิโลเมตร⁽ 1,601 ตารางไมล์ ) จังหวัดโทคุชิมะมีอาณาเขตติดกับจังหวัดคางาวะทางทิศเหนือ จังหวัดเอฮิเมะทางทิศตะวันตก และจังหวัดโคจิทางทิศตะวันตกเฉียงใต้

โทคุชิมะเป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของจังหวัดโทคุชิมะ โดยมีเมืองสำคัญอื่นๆ ได้แก่อานันนารูโตะและโยชิโนะกาวะ [ ^3]จังหวัดโทคุชิมะตั้งอยู่บนช่องแคบคิอิซึ่งเชื่อมระหว่างมหาสมุทรแปซิฟิกและทะเลเซโตะใน ตรงข้ามกับจังหวัดวากายามะบนคาบสมุทรคิอิของเกาะฮอนชูจังหวัดโทคุชิมะเชื่อมต่อกับเกาะอา วาจิ ข้ามช่องแคบนารูโตะด้วยสะพานŌnarutoซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของทางด่วนโกเบ-อาวาจิ-นารูโตะซึ่งเชื่อมต่อจังหวัดกับเมืองโกเบและทางด่วนซันโยบนเกาะฮอนชู

ประวัติศาสตร์

จนกระทั่งถึงการปฏิรูปเมจิ จังหวัดโท คุชิมะเป็นที่รู้จักในชื่อจังหวัดอาวะ^[4]

จังหวัดโทคุชิมะและจังหวัดเมียวโด

ในสมัยโบราณ เมืองโทคุชิมะเป็นส่วนหนึ่งของภูมิภาคที่เรียกว่าเมียวโดกุงในช่วงแรกของการรวมอำนาจรัฐบาลหลังจากการยกเลิกระบบศักดินาและการสร้างจังหวัดในปี 1871 เมืองนี้จึงกลายเป็นที่รู้จักในชื่อจังหวัดเมียวโดในเวลานั้น เมืองนี้รวมถึงภูมิภาคอาวะทางตอนใต้และ ภูมิภาค เกาะอาวะจิด้วย ในปี 1873 เมืองนี้ได้รวมภูมิภาคที่ปัจจุบันเป็นของจังหวัดคางาวะเข้าเป็นเขตแดน

ในการรวมรัฐบาลระลอกที่สอง เมื่อวันที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2418 ภูมิภาคซานุกิแยกตัวออกมาและก่อตั้งเป็นจังหวัดคางาวะในปัจจุบัน เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2419 เกาะอาวาจิแยกตัวออกมาและรวมเข้ากับจังหวัดเฮียวโงะ และภูมิภาคอาวาก็แยกตัวออกมาและก่อตั้งเป็นจังหวัดโคจิ

เมื่อวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2423 จังหวัดเมียวโดแยกออกจากจังหวัดโคจิโดยสมบูรณ์ และสถาปนาเป็นจังหวัดโทคุชิมะ

หลังสงคราม

สิงหาคม พ.ศ. 2488 – สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2ประตูวาชิโนะมงของปราสาทโทคุชิมะถูกไฟไหม้
ธันวาคม พ.ศ. 2489 – แผ่นดินไหวนันไคเกิดขึ้น ส่งผลให้เกิดความเสียหายมหาศาลทั่วทั้งจังหวัด
พฤษภาคม พ.ศ. 2490 – เมืองนารูโตะ ได้รับการสถาปนา
พฤษภาคม พ.ศ. 2492 – ก่อตั้งมหาวิทยาลัยโทคุชิมะ
มิถุนายน พ.ศ. 2494 – เปิดเมืองโคมัตสึชิมะ
พฤศจิกายน พ.ศ. 2496 – ห้องสมุดประจำจังหวัดสร้างเสร็จในสวนสาธารณะโทคุชิมะ
พฤศจิกายน พ.ศ. 2500 – เขื่อน Nagayasuguchi สร้างเสร็จริมแม่น้ำนาคา
มกราคม พ.ศ. 2501 เรือเฟอร์รี่จากโคมัตสึชิมะไปวากายามะล่ม ผู้โดยสารสูญหายทั้งหมด
พฤษภาคม พ.ศ. 2501 – เปิดเมืองอะนันต์
เมษายน พ.ศ. 2502 (ค.ศ. 1959) – ชิโกกุ โฮโซ เริ่มออกอากาศทางโทรทัศน์
พฤษภาคม พ.ศ. 2503 – คลื่นสึนามิที่เกิดจากแผ่นดินไหวในประเทศชิลีสร้างความเสียหายในพื้นที่ทางตอนใต้ของจังหวัด
เมษายน พ.ศ. 2504 – เปิดวิทยาลัยสตรีระยะสั้นในโทคุชิมะ และต่อมามีการปฏิรูปเป็นมหาวิทยาลัยชิโกกุ
กรกฎาคม พ.ศ. 2504 – สะพานเล็กนารูโตะเปิดทำการในช่องแคบเล็กนารูโตะ
เมษายน พ.ศ. 2506 – ศูนย์วัฒนธรรมเทศบาลโทคุชิมะสร้างเสร็จ
กรกฎาคม พ.ศ. 2506 – โรงไฟฟ้าพลังงานความร้อนแห่งใหม่ก่อตั้งขึ้นที่อำเภออานัน
มกราคม พ.ศ. 2510 – การก่อสร้างอาคารผู้โดยสารสนามบินโทคุชิมะเสร็จสมบูรณ์
สิงหาคม พ.ศ. 2513 – การก่อสร้างเขื่อนโคโบเกะบนแม่น้ำโยชิโนะสิ้นสุดลง
มกราคม พ.ศ. 2515 (ค.ศ. 1972) – ยุติการใช้เส้นทางรถไฟระหว่างเมืองอิตาโนะและคามิอิตะ
กรกฎาคม พ.ศ. 2515 – การก่อสร้างทางหลวงหมายเลข 11 เหนือแม่น้ำโยชิโนะโอฮาชิเสร็จสมบูรณ์
เมษายน พ.ศ. 2516 – เปิดให้บริการเส้นทางรถไฟเชื่อมต่อภูมิภาคมูกิและไคฟุ
ตุลาคม พ.ศ. 2517 – ทาเคโอะ มิกิ ซึ่งเกิดที่โทคุชิมะ ได้รับเลือกเป็นนายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่น
มีนาคม พ.ศ. 2518 – การก่อสร้างเขื่อนอิเคดะเหนือแม่น้ำโยชิโนะเสร็จสมบูรณ์
กรกฎาคม พ.ศ. 2519 – จัดพิธีเฉลิมฉลองการเริ่มก่อสร้างสะพานโอนารุโตะ
พ.ศ. 2524 (ค.ศ. 1981) – มหาวิทยาลัยแห่งชาติ Naruto Kyoiku Daigaku เปิดทำการ
สิงหาคม พ.ศ. 2525 – โรงเรียนมัธยมอิเคดะได้รับรางวัลชนะเลิศการแข่งขันเบสบอลแห่งชาติครั้งที่ 64
มีนาคม พ.ศ. 2528 – ยุติการใช้รถไฟสายโคมัตสึชิมะ
พ.ศ. 2528 – สะพานโอนารุโตะที่เชื่อมระหว่างจังหวัดโทคุชิมะและเฮียวโงะสร้างเสร็จสมบูรณ์
พฤษภาคม พ.ศ. 2532 – เทศกาลปลูกต้นไม้แห่งชาติครั้งที่ 40 จัดขึ้นที่สวนสาธารณะ Kamiyama Shirin
มกราคม พ.ศ. 2533 – แผนการสร้างสวนสาธารณะริมทะเลในเมืองโทคุชิมะถูกยกเลิก
พฤศจิกายน พ.ศ. 2533 – การก่อสร้างพื้นที่สวนบุงกะโนะโมริเสร็จสมบูรณ์ และหอสมุดจังหวัดโทคุชิมะได้ย้ายพื้นที่มาอยู่ที่นี่
มิถุนายน พ.ศ. 2534 แผนการสร้างรีสอร์ทใน Kurozo Marsh ใน Ikeda-cho ถูกยกเลิก
มีนาคม พ.ศ. 2535 – เปิดให้บริการเส้นทางรถไฟเชื่อมต่อภูมิภาคไคฟูและคามูระ
สิงหาคม พ.ศ. 2536 – ทางหลวงหมายเลข 55 ขยายจาก เมือง โคมัตสึชิมะลงมายังเมืองอะนัน
กันยายน พ.ศ. 2536 – เทศกาลกรีฑาประชาชนแห่งชาติครั้งที่ 48 เทศกาลฤดูร้อนชิโกกุตะวันออก จัดขึ้นร่วมกับจังหวัดคางาวะ
ตุลาคม พ.ศ. 2536 – จัดเทศกาลกรีฑา Autumna ประจำภูมิภาคชิโกกุตะวันออก
ตุลาคม พ.ศ. 2536 – การก่อสร้าง Asty Tokushima เสร็จสมบูรณ์
มีนาคม พ.ศ. 2537 – ทางหลวงสายแรกของจังหวัดซึ่งวิ่งจากไอซูมิไปยังวาคิมาจิสร้างเสร็จสมบูรณ์
มกราคม พ.ศ.2538 – เกิดแผ่นดินไหวที่เมืองโกเบ
มีนาคม พ.ศ. 2541 – เปิดพิพิธภัณฑ์ศิลปะโอสึกะ
เมษายน พ.ศ. 2541 – โทคุชิมะและแผ่นดินใหญ่ของญี่ปุ่นเชื่อมต่อกันด้วยการสร้างสะพานอาคาชิไค เคียวเสร็จ
กรกฎาคม พ.ศ. 2542 – การก่อสร้าง Awa Odori Dance Hall เสร็จสมบูรณ์
มกราคม พ.ศ. 2543 – ประชาชนไม่เห็นด้วยกับการลงประชามติเพื่อสร้างเขื่อนประตูระบายน้ำเหนือแม่น้ำโยชิโนะ
กรกฎาคม พ.ศ. 2543 – การก่อสร้างเครื่องผลิตไฟฟ้าพลังความร้อนแห่งที่ 2 เสร็จสิ้นภายในจังหวัด
ตุลาคม พ.ศ. 2543 – การก่อสร้างเขื่อนโฮโซกาวาอูจิเหนือแม่น้ำนากาสิ้นสุดลง
สิงหาคม พ.ศ. 2544 – จัดโครงการแลกเปลี่ยนเยาวชนเกษตรแห่งชาติ ครั้งที่ 13
มีนาคม พ.ศ. 2545 – ผู้ว่าราชการโทชิ เอ็นโดะถูกจับกุมในข้อหารับสินบน
ตุลาคม พ.ศ. 2545 – เปิดหอศิลปะการเขียนอักษรประจำจังหวัด
มิถุนายน พ.ศ. 2546 – โรงงาน โคมัตสึชิมะที่ผลิต Toyobo ถูกปิดตัวลง
ตุลาคม 2547 – เปิดเมืองโยชิโนะกาวะ
ตุลาคม พ.ศ. 2547 – เทศกาลปลูกต้นไม้แห่งชาติครั้งที่ 28 จัดขึ้นที่สวนชิริน เมืองคามิยามะ
ธันวาคม 2547 – ทีมฟุตบอลTokushima Vortisเข้าสู่ J2 และเป็นทีมแรกในลีก Shikoku J-league
มีนาคม 2548 – เปิดเมืองมิมะและเมืองสึรุกิและนากะ
เมษายน 2548 – เปิดเมือง อนันต์และจัดตั้งสำนักงานบริหารเขตภาคใต้
เมษายน 2548 – ก่อตั้ง Shikoku Island League และทีมเบสบอล The Indigo Socks เป็นตัวแทนของจังหวัดโทคุชิมะ
มีนาคม พ.ศ. 2549 – เปิดตัวเมืองมิโยชิและเมืองฮิกาชิ มิโยชิ
มีนาคม 2549 – เมืองมินามิและไคโยได้รับการเปิดตัว
เมษายน 2549 – ก่อตั้งสำนักงานบริหารเขตตะวันตก
พฤษภาคม 2549 – โรงพยาบาลกาชาดโทคุชิมะย้ายสถานที่
พฤษภาคม 2550 – เปิดสนามกีฬา อากุริอานัน
ตุลาคม 2550 – โทคุชิมะเป็นสถานที่จัดเทศกาลวัฒนธรรมแห่งชาติครั้งที่ 22

ภูมิศาสตร์

ภูเขาซานูกิทอดยาวตามแนวชายแดนด้านเหนือของจังหวัด

ณ วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2555 พื้นที่ร้อยละ 9 ของพื้นที่ทั้งหมดของจังหวัดถูกกำหนดให้เป็นอุทยานธรรมชาติได้แก่อุทยานแห่งชาติเซโตะไนไคมุโรโตะ-อานัน ไคกันและอุทยานแห่งชาติสึรุกิ ซังกึ่ง; และชูบุ ซังเค โด จู-โคสึ ฮาชิคุระ ฮิกาชิซันเค อิ โอคุมิยากาวะ - อุจิดานิและอุทยานธรรมชาติประจำจังหวัดโออาซา ยามะ ^[5]

เมือง

จังหวัดโทคุชิมะมีเมืองอยู่ 8 เมือง ได้แก่:

ชื่อ		พื้นที่ (กม. ² )	ประชากร	แผนที่
โรมันจิ	คันจิ	พื้นที่ (กม. ² )	ประชากร	แผนที่
อานันท์	阿南市	279.25	70,405
อาวา	ยุงกัด	191.11	35,294
เกาะโคมัตสึชิมะ	สวนสาธารณะเบงกอล	45.37	36,817
มิมะ	งูเหลือม	367.14	28,689
มิโยชิ	สามคน	721.42	24,368
นารูโตะ	鳴門市	135.66	56,222
โทคุชิมะ (เมืองหลวง)	กวางเรนเดียร์	191	258,554
โยชิโนะกาวะ	นากาโนะ	144.14	39,405

เมืองและหมู่บ้าน

นี่คือชื่อเมืองและหมู่บ้านในแต่ละอำเภอ :

ชื่อ		พื้นที่ (กม. ² )	ประชากร	เขต	พิมพ์	แผนที่
โรมันจิ	คันจิ	พื้นที่ (กม. ² )	ประชากร	เขต	พิมพ์	แผนที่
ไอซูมิ	เสือชีต้า	16.27	35,054	เขตอิตาโนะ	เมือง
ฮิงาชิมิโยชิ	มังงะ	122.48	14,025	เขตมิโยชิ	เมือง
อิชิอิ	คนพิการ	28.85	25,062	เขตเมียวไซ	เมือง
อิตาโนะ	ลิงกัง	36.22	13,183	เขตอิตาโนะ	เมือง
ไคโย	สัตว์กินแมลง	327.65	8,578	เขตไคฟุ	เมือง
คามิอิตะ	สัตว์สองขา	34.58	11,562	เขตอิตาโนะ	เมือง
คามิคัทสึ	ละครสัตว์	109.63	1,344	เขตคัตสึอุระ	เมือง
คามิยามะ	神山町	173.3	4,724	เขตเมียวไซ	เมือง
คัตสึอุระ	สัตว์ประหลาด	69.83	5,131	เขตคัตสึอุระ	เมือง
คิตาจิมะ	สัตว์ในสวนสัตว์	8.74	22,645	เขตอิตาโนะ	เมือง
มัตสึชิเกะ	ปลากะพงขาว	14.24	14,819	เขตอิตาโนะ	เมือง
มินามิ	สัตว์กินเนื้อ	140.8	6,433	เขตไคฟุ	เมือง
มูกิ	เสือดำ	56.62	3,852	เขตไคฟุ	เมือง
นาคา	งูเหลือม	694.98	7,549	อำเภอนาคา	เมือง
ซานาโกจิ	คุณเป็นคนใจร้าย	42.28	2,106	เขตเมียวโด	หมู่บ้าน
สึรุกิ	ฮิโระโกะ	194.84	7,877	อำเภอมีหม่า	เมือง

การควบรวมกิจการ

เศรษฐกิจและอุตสาหกรรม

จังหวัดโทคุชิมะพึ่งพาการเกษตร ป่าไม้ และการประมง โดยเปอร์เซ็นต์ของแรงงานในภาคเกษตรและผลผลิตเป็นอันดับสองของชิโกกุ รองจากโคจิ ทุ่งนาครอบคลุมพื้นที่ตอนล่างของแม่น้ำโยชิโนะและที่ราบแคบๆ ริมฝั่ง พื้นที่ที่เหลือส่วนใหญ่ใช้ปลูกผักและดอกไม้ จังหวัดโทคุชิมะเป็นซัพพลายเออร์กะหล่ำดอกและรากบัวรายใหญ่ที่สุดของประเทศ และเป็นผู้ผลิตแครอทรายใหญ่เป็นอันดับสี่ ครามญี่ปุ่นผลิตได้เฉพาะที่นี่เท่านั้น

การเติบโตของโทคุชิมะตอนเหนือเร่งขึ้นด้วยการสร้างสะพานช่องแคบอาคาชิซึ่งเชื่อมต่อถนนจากโทคุชิมะไปยังโกเบเสร็จสมบูรณ์ การพัฒนาอุตสาหกรรมยังคงดำเนินต่อไปรอบๆ เขตโทคุชิมะและนารุโตะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมืองไอซูมิและเมืองคิตาจิมะในเขตอิตาโนะมีการเติบโตอย่างรวดเร็ว ซึ่งส่งผลให้มีการเสนอให้รวมเมืองต่างๆ ในเขตอิตาโนะเข้ากับเมืองอิตาโนะในอนาคต

^[6]ในเดือนเมษายน 2023 โรงเรียนสอนผู้ประกอบการด้านเทคโนโลยีแห่งแรกในญี่ปุ่นได้เปิดทำการขึ้นในเมืองคามิยามะ จังหวัดโทคุชิมะ นักเรียนที่มีอายุระหว่าง 15 ถึง 20 ปี จะได้รับการสอนด้านวิศวกรรม การเขียนโปรแกรม และการออกแบบ รวมถึงทักษะทางธุรกิจ เช่น การตลาด นอกจากนี้ นักเรียนยังจะได้เรียนรู้วิธีการนำเสนอแผนธุรกิจต่อนักลงทุนเพื่อระดมทุนอีกด้วย

ผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้คือ Chikahiro Terada ผู้บริหารบริษัท Sansan ในกรุงโตเกียว ซึ่งเชี่ยวชาญด้านการนำนามบัตรไปใช้งานในรูปแบบดิจิทัล นามบัตรยังคงมีบทบาทสำคัญในโลกธุรกิจของญี่ปุ่น

เกษตรกรรม

โทคุชิมะอุดมไปด้วยทรัพยากรทางการเกษตรและเป็นแหล่งผลิตผักชนิดต่างๆ ในปริมาณมาก พื้นที่ราบทางตอนเหนือของแม่น้ำโยชิโนะมีความอุดมสมบูรณ์เป็นพิเศษ และผลผลิตที่นี่มักถูกส่งไปยังแผ่นดินใหญ่ของญี่ปุ่นในพื้นที่รอบๆ โกเบ โอซาก้า และเกียวโต ผลผลิตจากโทคุชิมะมักครองส่วนแบ่งสูงสุดในตลาดภูมิภาคคันไซ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเทศนารูโตะ ผลไม้ตระกูลส้ม " ซูดาจิ " รากบัว และสตรอว์เบอร์รี่

การขาดแคลนสินค้าที่มุ่งหน้าสู่โตเกียวทำให้แบรนด์ท้องถิ่นของจังหวัดโทคุชิมะมีโปรไฟล์ระดับประเทศค่อนข้างต่ำ^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}เพื่อแก้ไขปัญหานี้ รัฐบาลท้องถิ่นจังหวัดโทคุชิมะจึงส่งจอแสดงข้อมูลเคลื่อนที่ "Fresh! Tokushima" ซึ่งแสดงเกี่ยวกับประเทศพร้อมชุดครัวเคลื่อนที่ เพื่อเพิ่มการรับรู้ทั่วไปเกี่ยวกับอาหารท้องถิ่นที่มีจำหน่ายในจังหวัดโทคุชิมะ

ข้าว – อนันต์ซิตี้
มันฝรั่งหวานนารูโตะ – เมืองนารูโตะ
ข้าวโพด – อิชิโช เมืองโยชิโนะกาวะฝั่งตะวันออก
ซูดาจิ – ทั่วทั้งจังหวัด แต่ส่วนใหญ่อยู่ในคามิยามะโช
หน่อไม้ – เมืองอานันท์
ต้นหอม – เมืองโทคุชิมะ
ผักกาดหอม – เมืองอาวาและชายฝั่งทางเหนือของแม่น้ำโยชิโนะ
รากบัว – เมืองนารูโตะ
แครอท – ทั่วทั้งจังหวัด แต่ส่วนใหญ่อยู่ในไอซูมิโช
แครนชอว์ – ครอบคลุมบริเวณชายฝั่งทางตอนเหนือของแม่น้ำโยชิโนะ แต่ส่วนใหญ่อยู่ในบริเวณอิตาโนะโช
รัคเคียว – เมืองนารูโตะ
ทาราโนเมะ – ทั่วทั้งบริเวณทางตะวันตกของจังหวัด แต่ส่วนใหญ่อยู่ในบริเวณยามาชิโระโช เมืองมิโยชิ
เซนฉะ – ยามาชิโระโจ นากะโจ และไอโออิโจในอดีต
สตรอเบอร์รี่ – ทั่วทั้งภูมิภาคภูเขา แต่ส่วนใหญ่อยู่ในซานาโกอุจิ-ซอน
องุ่น – เมืองอาวา
มะเขือยาว – เมืองนารูโตะ
ส้มซัทสึมะ – พบได้ทั่วทั้งจังหวัด แต่ส่วนใหญ่พบที่คัตสึอุระโช
ยูซุ – นากาโจ
ยามาโมโม – เมืองโคมัตสึชิมะ
สึมาโมโนะ – คามิคัตสึ-โช, ยามาชิโระ-โช, คามิยามะ-โช
หัวไชเท้า – เมืองนารูโตะ
แอปริคอตญี่ปุ่น – อาวาชิ แต่ส่วนใหญ่อยู่ในมิซาโตะซอน

ข้อมูลประชากร

วัฒนธรรม

หุ่นเชิดอาวะ โจรูริ
อาวะโอโดริไคคังฮอลล์
ปราสาทอิจิโนะมิยะ
หุบเขาอิยะ
ภูเขาบิซาน
วังน้ำวนนารูโตะ
หุบเขาโอโบเกะโคโบเกะ
พิพิธภัณฑ์ศิลปะโอสึกะ
ปราสาทโทคุชิมะ
หมู่บ้านหัตถกรรมโทคุชิมะ
โรงละครและพิพิธภัณฑ์หุ่น Awa Jurobei Yashiki จังหวัดโทคุชิมะ
มหาวิทยาลัยโทคุชิมะ

ทิวทัศน์ของหุบเขาอิยะ เมืองมิโยชิ
ทิวทัศน์ของภูเขาสึรุกิ
สะพานโอนารุโตะและน้ำวนนารูโตะ

กีฬา

โทคุชิมะเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันบาสเกตบอลชิงแชมป์เอเชียประจำปี 2550อย่าง เป็นทางการ

นอกจากนี้ ทีมกีฬาที่ระบุไว้ด้านล่างนี้มีฐานอยู่ในโทคุชิมะ

เบสบอล

ถุงเท้าอินดิโก้ โทคุชิมะ

ฟุตบอล (ซอคเกอร์)

โทคุชิมะ วอร์ติส

การขนส่ง

ทางรถไฟ

ทางรถไฟสายริมทะเลอาสา
เจอาร์ ชิโกกุ

ถนน

ทางด่วน

รถบัสระยะไกล (จากโทคุชิมะ)

ฟุกุอิ
ฮิโรชิม่า
คานาซาวะ
ท่าอากาศยานนานาชาติคันไซ
โกเบ (ซันโนมิยะ, ไมโกะ)
โคจิ
เกียวโต
มัตสึยามะ
นาโกย่า
โอคายามะ
โอซาก้า (อุเมดะ, นัมบะ, ยูนิเวอร์แซล สตูดิโอ เจแปน)
ซูโมโตะ
ทาคามัตสึ
โตเกียว (สถานีโตเกียว, ชินากาว่า, ชินจูกุ)
โตเกียวดิสนีย์แลนด์
โทยามะ
ยกไกอิจิ
โยโกฮาม่า

สนามบิน

สนามบินโทคุชิมะ อาวะ-แดนซ์ซิ่ง

เรือเฟอร์รี่จากท่าเรือโทคุชิมะ

เครื่องหมายประจำจังหวัด

สัญลักษณ์ประจำจังหวัดโทคุชิมะเป็นการนำตัวอักษรฮิรางานะสำหรับคำว่าtoและkuซึ่งเป็นตัวอักษรสองตัวแรกในการสะกดชื่อจังหวัดแบบฮิรางานะมาใช้

การเมือง

ผู้ว่าราชการจังหวัด (ที่ได้รับเลือกโดยมติของประชาชน)

อันดับที่ 1 – โกโระ อาเบะ (阿部五郎 – 16 เมษายน พ.ศ. 2490 – 1 เมษายน พ.ศ. 2494)
อันดับที่ 2 – คุนิอิจิ อาเบะ (阿部邦一) – 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2494 – 30 มีนาคม พ.ศ. 2498
อันดับที่ 3 – คิคุทาโร ฮาระ (原菊太郎) – 25 เมษายน พ.ศ. 2498 – 15 กันยายน พ.ศ. 2508
อันดับที่ 4 – ยาสุโนบุ ทาเคอิจิ (武市恭信) – 9 ตุลาคม พ.ศ. 2508 – 4 ตุลาคม พ.ศ. 2524
อันดับที่ 5 – ชินโซ มิกิ (三木申三) – 5 ตุลาคม 1981 – 4 ตุลาคม 1993
อันดับที่ 6 – โทชิโอะ เอ็นโดะ (圓藤寿穂) – 5 ตุลาคม พ.ศ. 2536 – 15 มีนาคม พ.ศ. 2545
7 – ทาดาชิ โอตะ (ตัวใหญ่) – 30 เมษายน พ.ศ. 2545 – 30 มีนาคม พ.ศ. 2546
อันดับที่ 8 – คามอน อิซูมิ (飯泉嘉門) – 18 พฤษภาคม 2546 – 17 พฤษภาคม 2566
9 – มาซาซูมิ โกโตดะ (後藤田正純) – 18 พฤษภาคม 2023 – ปัจจุบัน

สภานิติบัญญัติจังหวัด

ข้อมูลทั้งหมดเป็นข้อมูลปัจจุบันถึงวันที่ 1 พฤษภาคม 2550

งานสังสรรค์	ทั้งหมด
ทั้งหมด	41
พรรคเสรีประชาธิปไตย / ชินเซอิคลับ	11
พรรคเสรีประชาธิปไตย / สโมสรโคยู	9
คลับเมเซอิ	7
สโมสรประชาธิปไตยชินปุ	6
ไคคาคุ อิชชิน คลับ	3
พรรคคอมมิวนิสต์ญี่ปุ่น	3
กลุ่มโคเมอิโตะใหม่	2

ดูเพิ่มเติม

หมายเหตุ

↑ "2020年度国民経済計算（2015年基準・2008SNA） : 経済社会総合研究所 - 内閣府".内閣府ホームページ(in ภาษาญี่ปุ่น) . สืบค้นเมื่อ 2023-05-18 .
^ นุสบอม, หลุยส์-เฟรเดอริก. (2005). "จังหวัดโทคุชิมะ" ในสารานุกรมญี่ปุ่น, หน้า 980, หน้า 980, ที่Google Books
^ Nussbaum, "Tokushima" ที่หน้า 980 , หน้า 980, ที่Google Books .
^ Nussbaum, "Awa no Kuni" ที่หน้า 62 , หน้า 62, ที่Google Books ; "Provinces and prefectures" ที่หน้า 780 , หน้า 780, ที่Google Books
^ "ภาพรวมทั่วไปของตัวเลขพื้นที่สำหรับอุทยานแห่งชาติจำแนกตามจังหวัด" (PDF) . กระทรวงสิ่งแวดล้อม. สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2555 .
^ "เมืองเล็กๆ ของญี่ปุ่นจะกลายเป็นซิลิคอนวัลเลย์แห่งเอเชียได้หรือไม่" BBC News . 2022-08-21 . สืบค้นเมื่อ2022-08-22 .

อ้างอิง

Nussbaum, Louis-Frédéric และ Käthe Roth (2005). สารานุกรมญี่ปุ่น. Cambridge: Harvard University Press . ISBN 978-0-674-01753-5 ; OCLC 58053128

ลิงค์ภายนอก

คู่มือการท่องเที่ยวจังหวัดโทคุชิมะจาก Wikivoyage
หน้าภาษาอังกฤษของเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของจังหวัดโทคุชิมะ
คู่มือการใช้ชีวิตภาษาอังกฤษในจังหวัดโทคุชิมะ เก็บถาวร 2011-08-23 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
คู่มือภาษาอังกฤษ AWANAVI เก็บถาวร 2018-02-11 ที่เวย์แบ็กแมชชีน

34°2′N 134°26′E / 34.033°N 134.433°E / 34.033; 134.433

[1] "2020年度国民経済計算（2015年基準・2008SNA） : 経済社会総合研究所 - 内閣府".内閣府ホームページ(in ภาษาญี่ปุ่น) . สืบค้นเมื่อ 2023-05-18 .

[2] นุสบอม, หลุยส์-เฟรเดอริก. (2005). "จังหวัดโทคุชิมะ" ในสารานุกรมญี่ปุ่น, หน้า 980, หน้า 980, ที่Google Books

[3] Nussbaum, "Tokushima" ที่หน้า 980 , หน้า 980, ที่Google Books .

[4] Nussbaum, "Awa no Kuni" ที่หน้า 62 , หน้า 62, ที่Google Books ; "Provinces and prefectures" ที่หน้า 780 , หน้า 780, ที่Google Books

[5] "ภาพรวมทั่วไปของตัวเลขพื้นที่สำหรับอุทยานแห่งชาติจำแนกตามจังหวัด" (PDF) . กระทรวงสิ่งแวดล้อม. สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2555 .

[6] "เมืองเล็กๆ ของญี่ปุ่นจะกลายเป็นซิลิคอนวัลเลย์แห่งเอเชียได้หรือไม่" BBC News . 2022-08-21 . สืบค้นเมื่อ2022-08-22 .